ព្រះដ៏អស់កល្ប
កាលពីពេលថ្មីៗនេះ មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំម្នាក់ ដែលរកស៊ីទិញលក់ផ្ទះ ដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិត បានទទួលមរណៈភាព ដោយសារជម្ងឺមហារីក។ ពេលដែលខ្ញុំ និងស៊ូ(Sue)ភរិយារបស់ខ្ញុំ ជជែកគ្នាអំពីអ្នកស្រីផាតស៊ី(Patsy) ភរិយារបស់ខ្ញុំក៏បានរំឭកថា ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ អ្នកស្រីផាតស៊ីបាននាំបុរសម្នាក់ ឲ្យទទួលជឿព្រះយេស៊ូវ ហើយគាត់ក៏បានក្លាយជាមិត្តភក្តិដ៏ល្អរបស់យើង។ យើងពិតជាមានការកម្សាន្តចិត្តណាស់ ពេលដែលយើងនឹកចាំថា អ្នកស្រីផាតស៊ី មិនគ្រាន់តែជួយក្រុមគ្រួសារជាច្រើន ឲ្យរកបានផ្ទះដ៏ល្អសម្រាប់រស់នៅក្នុងសហគមន៍របស់យើងប៉ុណ្ណោះទេ តែគាត់ក៏បានជួយអ្នកដទៃ ឲ្យរកបានផ្ទះដ៏អស់កល្បជានិច្ចផងដែរ។ ខណៈពេលដែលព្រះយេស៊ូវត្រៀមខ្លួន សុគតនៅលើឈើឆ្កាង ដើម្បីយើងរាល់គ្នា ទ្រង់បានយកព្រះទ័យទុកដាក់ជាពិសេស ចំពោះផ្ទះដ៏អស់កល្បរបស់យើងផងដែរ។ គឺដូចដែលទ្រង់មានបន្ទូលទៅកាន់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ថា “នៅក្នុងដំណាក់នៃព្រះវរបិតាខ្ញុំ មានទីលំនៅជាច្រើន ពុំនោះ ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាហើយ ខ្ញុំទៅរៀបកន្លែងឲ្យអ្នករាល់គ្នា”(យ៉ូហាន ១៤:២)។ យើងចង់មានផ្ទះដ៏ស្រស់ស្អាត ក្នុងជីវិតនេះ គឺកន្លែងដ៏ពិសេស សម្រាប់ក្រុមគ្រួសារយើងបរិភោគអាហារ គេង និងនៅជុំគ្នា យ៉ាងមានសុភមង្គល។ ប៉ុន្តែ ចូរយើងគិតស្រមៃថា យើងបានបោះជំហាន ចូលទៅក្នុងជីវិតនៅនគរស្ថានសួគ៌ ហើយក៏បានឃើញផ្ទះដ៏អស់កល្បរបស់យើង ដែលព្រះទ្រង់បានរៀបចំឲ្យយើង។ តើពេលនោះនឹងមានភាពអស្ចារ្យប៉ុណ្ណា? ចូរយើងសរសើរដំកើងព្រះជាម្ចាស់ សម្រាប់ការប្រទានយើង ឲ្យមានជីវិត “ពេញបរិបូរ”(យ៉ូហាន ១០:១០) ដែលរាប់បញ្ចូលព្រះវត្តមាន គង់នៅជាមួយយើង នៅពេលសព្វថ្ងៃ…
Read articleព្រះហស្តរបស់ព្រះ ដែលយើងមើលមិនឃើញ
មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំម្នាក់ ត្រូវបានប្តីប្រពន្ធដែលជាបេសកជនមកពីសហរដ្ឋអាមេរិក យកទៅចិញ្ចឹម ហើយគាត់ក៏បានចម្រើនវ័យធំឡើង នៅប្រទេសហ្កាណា។ បន្ទាប់ពីក្រុមគ្រួសារគាត់បានវិលត្រឡប់ទៅសហរដ្ឋអាមេរិកវិញ គាត់ក៏បានចាប់ផ្តើមចូលរៀននៅមហាវិទ្យាល័យ ប៉ុន្តែ គាត់ក៏បានបោះបង់ការសិក្សា។ ក្រោយមក គាត់ក៏បានចូលធ្វើទាហាន ដែលបាននាំឲ្យគាត់មានលទ្ធភាពបង់ថ្លៃមហាវិទ្យាល័យ ហើយធ្វើដំណើរទូទាំងពិភពលោក។ ព្រះទ្រង់បានធ្វើការក្នុងជីវិតគាត់ ក្នុងពេលដ៏ពិបាក ដោយរៀបចំខ្លួនគាត់ សម្រាប់តួនាទីដ៏ពិសេសមួយ។ សព្វថ្ងៃនេះ គាត់បាននិពន្ធ និងកែសម្រួលសៀវភៅគ្រីស្ទបរិស័ទ ដែលកំពុងតែបម្រើប្រិយមិត្តអ្នកអានអន្តរជាតិ។ ភរិយារបស់គាត់ ក៏មានទីបន្ទាល់ដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ផងដែរ។ គាត់បានប្រឡងធ្លាក់ថ្នាក់គីមីវិទ្យា ក្នុងអំឡុងឆ្នាំទីមួយ នៅមហាវិទ្យាល័យ ដោយសារគាត់ត្រូវលេបថ្នាំដែលធ្វើទុក្ខខ្លាំង ដើម្បីព្យាបាលជម្ងឺស្កន់។ បន្ទាប់ពីគាត់បានធ្វើការសម្រេចចិត្តយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន គាត់ក៏បានផ្លាស់ប្តូរ ពីការសិក្សាវិទ្យាសាស្ត្រ ទៅជាការសិក្សាភាសាគរបស់អាមេរិក ដែលងាយស្រួលរៀនជាងគីមីវិទ្យា។ ពេលដែលគាត់រំឭកអំពីរឿងនេះ គាត់ក៏បានមានប្រសាសន៍ថា “ព្រះជាម្ចាស់បានផ្លាស់ប្តូរទិសដៅនៃជីវិតរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីបំពេញបំណងព្រះទ័យដែលប្រសើរជាងមុខ”។ សព្វថ្ងៃនេះ គាត់បាននាំមនុស្សគថ្លង់ជាច្រើន ឲ្យទទួលព្រះបន្ទូលដែលនាំឲ្យជីវិតផ្លាស់ប្រែ តាមរយៈភាសាគ។ តើនៅពេលខ្លះ អ្នកធ្លាប់ឆ្ងល់ថា ព្រះកំពុងតែដឹកនាំអ្នកទៅកន្លែងណាទេ? បទគម្ពីរទំនុកដំកើង ១៣៩:១៦ បានទទួលស្គាល់ព្រះហស្តដ៏មានចេស្តា ដែលធ្វើការក្នុងជីវិតយើង យ៉ាងដូចនេះថា “ព្រះនេត្រទ្រង់បានឃើញធាតុនៃទូលបង្គំ ក្នុងកាលដែលមិនទាន់មានរូបរាងនៅឡើយ ទាំងអស់បានកត់ទុកក្នុងបញ្ជីរបស់ទ្រង់ គឺអស់ទាំងថ្ងៃអាយុ ដែលបានតម្រូវឲ្យទូលបង្គំរស់នៅ ក្នុងកាលដែលមិនទាន់មានថ្ងៃណាមួយនោះនៅឡើយ”។…
Read articleថ្ងៃណូអែលដ៏ឯកោ
មានពេលមួយ ខ្ញុំមានភាពឯកោបំផុត នៅថ្ងៃបុណ្យណូអែល នៅក្នុងខ្ទមរបស់ជីតាខ្ញុំ នៅក្បែរក្រុងសាកូហ្គូ នៅភាគខាងជើងនៃប្រទេសហ្កាណា។ កាលនោះ ខ្ញុំមានអាយុតែ១៤ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ហើយឪពុកម្តាយ និងបងប្អូនបង្កើតរបស់ខ្ញុំ កំពុងតែនៅឆ្ងាយពីខ្ញុំ ចម្ងាយរាប់ពានគីឡូម៉ែត្រ។ កាលពីឆ្នាំមុន ខ្ញុំតែងតែនៅជាមួយពួកគេ និងនៅជាមួយមិត្តភក្តិរស់នៅក្នុងភូមិជាមួយគ្នា ធ្វើឲ្យការប្រារព្ធពិធីបុណ្យណូអែល តែងតែមានភាពធំដុំ និងសប្បាយមិនអាចភ្លេចបាន។ ប៉ុន្តែ បុណ្យណូអែល នៅឆ្នាំនោះមានភាពស្ងាត់ស្ងៀម និងឯកោណាស់។ ខណៈពេលដែលខ្ញុំកំពុងគេងលើកន្ទេល ដែលបានក្រាលពីលើកម្រាលឥដ្ឋ នៅពេលព្រឹកព្រលឹមថ្ងៃបុណ្យណូអែលឆ្នាំនោះ ខ្ញុំក៏បាននឹកចាំបទចម្រៀងប្រចាំតំបន់មួយបទ ដែលគេច្រៀងថា “ឆ្នាំចាស់បានចប់ហើយ បុណ្យណូអែលបានមកដល់ ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះបានចាប់កំណើតហើយ។ សូមសេចក្តីសុខសាន្ត និងក្តីអំណរ បានកើតមាន ដល់មនុស្សគ្រប់គ្នា”។ ខ្ញុំក៏បានច្រៀងបទចម្រៀងនេះម្តងហើយម្តងទៀត ដោយការទួញយំ។ ជីដូនរបស់ខ្ញុំក៏បានចូលមក ហើយសួរខ្ញុំថា “តើចៅកំពុងច្រៀងបទអីហ្នឹង?” កាលនោះ តាយាយរបស់ខ្ញុំ មិនដឹងថា បុណ្យណូអែលជាបុណ្យអ្វីទេ ហើយក៏មិនស្គាល់ព្រះគ្រីស្ទដែរ។ ដូចនេះ ខ្ញុំក៏បានចែកចាយប្រាប់ពួកគាត់ អំពីការអ្វីដែលខ្ញុំបានដឹង អំពីបុណ្យណូអែល។ ពេលនោះ ខ្ញុំក៏បានជម្នះភាពឯកោរបស់ខ្ញុំ។ កាលស្តេចដាវីឌ នៅក្មេង ទ្រង់ធ្លាប់នៅយាមសត្វចៀមតែម្នាក់ឯក ហើយជួនកាលមានសត្វសាហាវមករំខាន។ ពេលនោះ…
Read articleដៃដែលចាំជួយជ្រោង
កូនៗរបស់ខ្ញុំអរសប្បាយ នឹងការជិះស្គីលើទឹកកក ដ៏រំភើបរីករាយ នៅក្រោយផ្ទះ ក្នុងអំឡុងពេលរដូវរងា នៅរដ្ឋអីដាហូ។ កាលពួកគេនៅក្មេង ការរៀនជិះស្គីមានឧបស័គ្គជាច្រើន បានជាខ្ញុំពិបាកនឹងលើកទឹកចិត្តពួកគេ ឲ្យបោះជំហាន ទៅលើផ្ទៃខាងលើនៃទឹកកក ព្រោះពួកគេដឹងថា ការដួលនៅលើទឹកកក អាចធ្វើឲ្យពួកគេឈឺ។ ពេលណាពួកគេរអិលជើង ខ្ញុំ ឬស្វាមីរបស់ខ្ញុំ តែងតែឈោងទៅចាប់ពួកគេ ឲ្យឈរឲ្យត្រង់ខ្លួនឡើងវិញ។ ការមាននរណាម្នាក់ នៅចាំជួយយើង ពេលយើងដួលចុះ គឺជារង្វាន់ ឬអំណោយនៃការជួយ ដូចដែលបានពិពណ៌នា នៅក្នុងបទគម្ពីរសាស្តា។ ការមានគ្នា សម្រាប់ធ្វើការជាមួយ ធ្វើឲ្យការងាររបស់យើងកាន់តែមានភាពរលូន និងមានប្រសិទ្ធិភាព(៤:៩) ហើយមិត្តសំឡាញ់នាំមកនូវភាពកក់ក្តៅ សម្រាប់ជីវិតយើង។ ពេលណាយើងជួបឧបស័គ្គ ការមាននរណាម្នាក់ មកនៅក្បែរយើង ដើម្បីផ្តល់ជំនួយជាក់ស្តែង និងជំនួយផ្លូវចិត្ត គឺពិតជាមានប្រយោជន៍ណាស់។ ទំនាក់ទំនងដូចនេះ អាចផ្តល់ឲ្យយើង នូវកម្លាំង គោលបំណង និងការកម្សាន្តចិត្ត។ ពេលដែលយើងដួលចុះ នៅលើទឹកកកដ៏ត្រជាក់នៃជីវិត ដែលមានទុក្ខលំបាក តើយើងមាននរណាម្នាក់ នៅចាំជួយយើងទេ? ព្រះជាម្ចាស់ គឺជាអ្នកដែលនៅចាំជួយយើង។ ពុំនោះទេ ពេលដែលនរណាម្នាក់ ត្រូវការមិត្តភក្តិជួយ តើយើងអាចជួយជ្រោងពួកគេឡើង ដើម្បីធ្វើជាការឆ្លើយតបរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឬទេ?…
Read articleសំណួរនៅថ្ងៃបុណ្យណូអែល
មុនពេលប្រតិទិនឈានចូលដល់ខែធ្នូ ការអបអរបុណ្យណូអែលក៏បានចាប់ផ្តើម នៅក្នុងក្រុងខាងជើង ដែលជាក្រុងរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានឃើញការិយ៉ាល័យសុខាភិបាលមួយកន្លែង មានការតុបតែងដើមណូអែល ដោយយកភ្លើងពណ៌មកចងលម្អ ឲ្យមានពណ៌ចម្រុះ សម្រាប់បញ្ចេញពន្លឺដ៏គួរឲ្យគយគន់នៅពេលយប់។ ហើយខ្ញុំក៏បានឃើញក្រុមហ៊ុនមួយ មានការតុបតែងអគាររបស់ខ្លួន ឲ្យមានរូបរាងដូចកញ្ចប់កាដូបុណ្យណូអែលដ៏ធំសម្បើមមួយ ដែលគេបានវេចខ្ចប់យ៉ាងឆើតឆាយ។ នៅតំបន់នោះ គេឃើញភស្តុតាងនៃការប្រារព្ធពិធីបុណ្យណូអែលស្ទើរគ្រប់ទីកន្លែង ឬយ៉ាងហោចណាស់ ពេលនោះ ជារដូវកាលនៃការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម សម្រាប់ពិធីបុណ្យណូអែល។ អ្នកខ្លះចូលចិត្តការដាក់បង្ហាញដ៏ឆើតឆាយទាំងនោះ។ អ្នកខ្លះទៀតក៏បានគិតថា ការតុងតែងទាំងនោះ គឺត្រូវបានធ្វើឡើង ដើម្បីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនទេ។ ប៉ុន្តែ ដែលសំខាន់នោះ គឺយើងមិនត្រូវចោទសួរ អំពីរបៀបនៃការប្រារព្ធពិធីបុណ្យណូអែលនោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងម្នាក់ៗចាំបាច់ត្រូវពិចារណាថា តើការប្រារព្ធបុណ្យណូអែល មានន័យយ៉ាងណាចំពោះយើង។ រយៈពេលជាង៣០ឆ្នាំ បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានប្រសូត្រ ទ្រង់បានចោទសួរសិស្សទ្រង់ថា “តើមនុស្សទាំងឡាយ គេថាកូនមនុស្សជាអ្នកណា?”(ម៉ាថាយ ១៦:១៣)។ ពួកគេក៏បានឆ្លើយថា អ្នកខ្លះថា ទ្រង់ជាលោកយ៉ូហានបាទីស្ទ ខ្លះថា ទ្រង់ជាលោកអេលីយ៉ា ឬប្រហែលជាហោរាម្នាក់ទៀត។ បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូវក៏បានសួរពួកគេផ្ទាល់ខ្លួនម្នាក់ៗថា តើពួកគេគិតថា ទ្រង់ជានរណា?(ខ.១៥)។ លោកពេត្រុស ក៏បានឆ្លើយថា “ទ្រង់ជាព្រះគ្រីស្ទ ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់”(ខ.១៦)។ នៅឆ្នាំនេះ មនុស្សជាច្រើននឹងប្រារព្ធពិធីបុណ្យណូអែល ដោយមិនបានគិតថា…
Read articleសូមអរគុណ ដែលអ្នកជាមនុស្សល្អ
កាលខ្ញុំកំពុងថែទាំម្តាយខ្ញុំ នៅមជ្ឈមណ្ឌលព្យាបាលជម្ងឺមហារីក ខ្ញុំក៏បានស្គាល់អ្នកស្រីឡូរី(Lori) ដែលជាអ្នកមើលថែស្វាមីរបស់គាត់ឈ្មោះ ហ្វ្រែង(Frank) ដែលជាអ្នកជម្ងឺមហារីកម្នាក់ទៀត នៅបន្ទប់ផ្សេង ក្នុងអគារតែមួយ។ ខ្ញុំបានជជែកគ្នាលេង សើចសប្បាយ និងចែកចាយពីអារម្មណ៍ ហើយអធិស្ឋានជាមួយអ្នកស្រីឡូរី ក្នុងអគារដែលយើងស្នាក់នៅជាមួយគ្នា។ យើងអរសប្បាយនៅក្នុងការយកអសារគ្នា ទៅវិញទៅមក ក្នុងអំឡុងពេលដែលយើងកំពុងតែមើលថែមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់យើង។ ថ្ងៃមួយ ខ្ញុំខកមិនបានឡើងជិះឡានក្រុងឲ្យទាន់ពេលវេលា ដែលឡានក្រុងនោះ តែងតែដឹកអ្នកដែលរស់នៅក្នុងកន្លែងនោះ ដោយឥតគិតថ្លៃ ទៅកន្លែងលក់គ្រឿងទេស។ អ្នកស្រីឡូរីក៏ហៅខ្ញុំ ឲ្យឡើងជិះឡានគាត់ ទៅហាងទំនិញ នៅពេលល្ងាចថ្ងៃនោះ។ ខ្ញុំក៏បានឡើងជិះឡានគាត់ ទាំងស្រក់ទឹកភ្នែក ដោយការដឹងគុណ។ ខ្ញុំក៏បានប្រាប់គាត់ថា “ខ្ញុំអរគុណ ដែលអ្នកគឺជាមនុស្សល្អ”។ ខ្ញុំពិតជាអរគុណគាត់ ដោយសារគាត់ជាមនុស្សល្អ គឺមិនគ្រាន់តែដោយសារការអ្វីដែលគាត់បានធ្វើសម្រាប់ខ្ញុំ ក្នុងនាមជាមិត្តភក្តិនោះឡើយ។ បទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក១០០ បានបង្ហាញចេញនូវការអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ ដោយសារទ្រង់គឺជាព្រះ គឺមិនគ្រាន់តែដោយសារការអ្វី ដែលទ្រង់បានធ្វើប៉ុណ្ណោះឡើយ។ ក្នុងបទគម្ពីរនេះ អ្នកនិពន្ធបានអញ្ជើញ “មនុស្សទាំងអស់នៅលើផែនដី”(ខ.១) ឲ្យ “ថ្វាយបង្គំព្រះអម្ចាស់ ដោយអរសប្បាយ”(ខ.២) ហើយដឹងច្បាស់ថា “ព្រះអម្ចាស់ គឺជាព្រះ”(ខ.៣)។ ព្រះអាទិករនៃយើង បានអញ្ជើញយើង ឲ្យចូលទៅក្នុងព្រះវត្តមានទ្រង់ ឲ្យ…
Read article