វីរបុរស ជនផ្តាច់ការ និងព្រះយេស៊ូវ
ដ្បិតខ្ញុំបានផ្តាច់ចិត្តថា នៅក្នុងពួកអ្នករាល់គ្នា នោះខ្ញុំមិនព្រមស្តាប់រឿងអ្វីទៀត ក្រៅពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទេ ហើយគឺដែលទ្រង់ត្រូវឆ្កាងផង។ ១កូរិនថូស ២:២ លោកប៊ីថូវិន(Beethoven) មានកំហឹង។ ពីដំបូងគាត់ចង់ដាក់ចំណងជើងឲ្យទំនុកបទភ្លេងទី៣របស់គាត់ថា “បូណាប៉ាត”។ ក្នុងសម័យដែលមានភាពផ្តាច់ការខាងសាសនា និងនយោបាយ គាត់បានមើលឃើញលោកណាប៉ូលេអុង បូណាប៉ាត(Napoleon Bonaparte) ជាវីរបុរសរបស់ប្រជាជនបារាំង និងជាជើងឯកក្នុងការស្វែងរកសេរីភាពឲ្យប្រជាជន។ ប៉ុន្តែ ពេលដែលមេទ័ពបារាំងម្នាក់នេះ បានតាំងខ្លួនជាព្រះចៅអធិរាជ អ្នកនិពន្ធបទភ្លេងដ៏ល្បីល្បាញរូបនេះក៏បានផ្លាស់ប្តូរគំនិត។ គាត់បានចាត់ទុកអតីតវីរបុរសរបស់គាត់ ជាមនុស្សកំហូច និងជនផ្តាច់ការ ហើយក៏បានលប់ឈ្មោះបូណាប៉ាត ចេញពីក្រដាសបទភ្លេងរបស់គាត់ ទាល់តែដាច់រលាត់ ក្លាយជាប្រហោងនៅលើក្រដាសនោះ។ អ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ នៅសម័យពួកជំនុំដំបូងប្រាកដជាមានការខកចិត្ត ពេលដែលក្តីសង្ឃឹមថា នឹងមានការផ្លាស់ប្តូររបបនយោបាយ ក៏បានរលាយអស់។ ពួកគេសង្ឃឹមថា ព្រះអង្គនឹងជួយពួកគេឲ្យរស់នៅ ដោយគ្មានការបង់ពន្ធដ៏ធ្ងន់ធ្ងរឲ្យស្តេចសេសារ ដែលជាជនផ្តាច់ការ និងគ្មានវត្តមានកងទ័ពរ៉ូម៉ាំងនៅលើទឹកដីពួកគេ។ តែជាច្រើនទសវត្សរ៍ក្រោយមក ចក្រភពរ៉ូម៉ាំងនៅតែបន្តគ្រប់គ្រងពិភពលោក។ អ្នកនាំព្រះរាជសាររបស់ព្រះយេស៊ូវនៅតែមានការភ័យខ្លាច និងភាពកម្សោយ។ ពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គ នៅខ្វះភាពពេញវ័យខាងវិញ្ញាណ និងការឈ្លោះប្រកែកគ្នា(១កូរិនថូស ១:១១-១២ ៣:១-៣)។ ប៉ុន្តែ ការផ្លាស់ប្តូរក៏បានកើតមាន។ សាវ័កប៉ុលមិនបានផ្តោតទៅលើការអ្វីដែលមិនមានការផ្លាស់ប្តូរនោះឡើយ។ សំបុត្រដែលគាត់បានសរសេរផ្ញើទៅពួកជំនុំ បានចាប់ផ្តើម បញ្ចប់ និងមានពេញទៅដោយ…
Read article
ជួយយកអាសាអ្នកទាល់ក្រ
អញបង្គាប់ដល់ឯងថា ត្រូវឲ្យឯងលាដៃដល់បងប្អូន និងពួកអ្នកទាល់ក្រ ហើយនឹងពួកកំសត់ទុរគត នៅក្នុងស្រុកឯងជាកុំខានវិញ។ ចោទិយកថា ១៥:១១ លោកអេលវីស សាំម័រ(Elvis Summers) បានឮសម្លេងគោះទ្វារ។ គាត់ក៏បានបើកទ្វារឃើញអ្នកស្រីស្មូកឃី(Smokey) ដែលជាស្រ្តីទន់ខ្សោយម្នាក់ បានមកផ្ទះគាត់ជាញឹកញាប់ ដើម្បីសុំកំប៉ុងលក់អេតចាយ។ លុយដែលគាត់រកបានពីការលក់អេតចាយនោះ ជាប្រភពប្រាក់ចំណូលរបស់គាត់។ លោកអេលវីសក៏បានសួររកកន្លែងស្នាក់នៅរបស់អ្នកស្រីស្មូកឃី។ អ្នកស្រីស្មូកឃីក៏បាននាំគាត់ ទៅរកសំយ៉ាបផ្ទះទទឹងប្រហែលកន្លះម៉ែត្រ នៅជាប់ផ្ទះមួយខ្នង។ លោកស៊ូម័រមានការអាណិតអ្នកស្រីស្មូកឃីណាស់ បានជាគាត់សង់ “ផ្ទះតូចមួយ” ដែលជាជម្រកដ៏សាមញ្ញមួយ ដើម្បីឲ្យអ្នកស្រីស្មូកឃីអាចគេងដោយសុវត្ថិភាព។ លោកស៊ូម័រក៏បានបន្តប្រើគំនិតនេះដើម្បីជួយអ្នកដទៃទៀត។ គាត់បានបង្កើតទំព័រ GoFundMe នៅលើបណ្តាញសង្គម ហើយក៏បានធ្វើការជាក្រុម ជាមួយពួកជំនុំក្នុងតំបន់ ដើម្បីផ្តល់ដីសម្រាប់សង់ជម្រកបន្ថែម សម្រាប់ជនអនាថាដទៃទៀត។ ក្នុងព្រះគម្ពីរទាំងមូល ព្រះទ្រង់បានរំឭករាស្រ្តទ្រង់ ឲ្យជួយទំនុកបម្រុងអ្នកដែលខ្វះខាតផងដែរ។ ពេលដែលព្រះមានបន្ទូលតាមរយៈលោកម៉ូសេ ដើម្បីឲ្យពួកអ៊ីស្រាអែលត្រៀមខ្លួនចូលទឹកដីសន្យា ព្រះអង្គបានលើកទឹកចិត្តពួកគេ ឲ្យ “លាដៃដល់គេវិញជាកុំខាន ហើយឲ្យគេខ្ចីតាមចិត្ត ឲ្យល្មមដល់គ្រាទាល់ក្រនោះចុះ”(ចោទិយកថា ១៥:៨)។ បទគម្ពីរនេះក៏បានកត់សំគាល់ផងដែរថា “ពួកទាល់ក្រមិនចេះដែលផុតពីក្នុងស្រុកឡើយ”(ខ.១១)។ រឿងនេះងាយយល់ទេ។ ដោយសារព្រះទ្រង់បានត្រាស់ហៅដោយព្រះទ័យអាណិត ឲ្យពួកអ៊ីស្រាអែល “លាដៃដល់បងប្អូន និងពួកអ្នកទាល់ក្រ ហើយនឹងពួកកំសត់ទុរគត”(ខ.១១) នោះយើងក៏អាចរកឃើញវិធីជួយអ្នកខ្វះខាតផងដែរ។ មនុស្សម្នាក់ៗត្រូវការអាហារ…
Read article
បានសង្រ្គោះឲ្យរួចពីខ្មំាងសត្រូវ
ទ្រង់បានដោះឲ្យទូលបង្គំរួចពីខ្មាំងសត្រូវយ៉ាងខ្លាំងរបស់ទូលបង្គំ។ ២សាំយ៉ូអែល ២២:១៨ កាលពីឆ្នាំ២០១០ ពេលដែលលោកចច វូជណូវិជ(George Vujnovich) មានអាយុ៩៤ឆ្នាំ គាត់បានទទួលរង្វាន់ផ្កាយសំរឹត សម្រាប់ការរៀបចំការជួយសង្រ្គោះមួយ ដែលសារព័ត៌មានញូយ៉កថែមបានហៅថា “ការជួយសង្រ្គោះមួយ ក្នុងចំណោមការជួយសង្រ្គោះអស្ចារ្យបំផុត ក្នុងសម័យសង្រ្គាម លោកលើកទី២។ លោកវូជណូវិជ ជាកូនជនជាតិសឺបៀ ដែលបានផ្លាស់មករករស់នៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក។ គាត់បានចូលបម្រើការក្នុងជួរទ័ពអាមេរិក។ ពេលដែលគាត់បានទទួលដំណឹងថា ពួកទ័ពអាកាសរបស់អាមេរិក ដែលធ្លាក់យន្តហោះ កំពុងស្ថិតក្រោមការការពាររបស់ពួកឧទាមនៅប្រទេសយូហ្គោស្លាវី គាត់ក៏បានវិលត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតរបស់ក្រុមគ្រួសារគាត់វិញ ដោយលោតឆ័ត្រយោង ចូលទៅក្នុងព្រៃ ដើម្បីស្វែងរកទីតាំងរបស់ពួកអ្នកបើកយន្តហោះទាំងនោះ។ គាត់បានចែកពួកគេជាក្រុមតូចៗ ហើយបង្រៀនពួកគេ អំពីរបៀបរស់នៅជាមួយជនជាតិសឺបៀ(ដោយស្លៀកពាក់ខោអាវ និងបរិភោគអាហារជនជាតិសឺបៀ)។ បន្ទាប់មក គាត់បានចំណាយពេលជាច្រើនខែ ដើម្បីនាំពួកគេចេញម្តងមួយក្រុមៗ ទៅរកយន្តហោះដឹកជញ្ជូនC-47 ដែលកំពុងរង់ចាំ នៅលើផ្លូវសម្រាប់ចុះចត ដែលគេបានបង្កើតឡើង ដោយការកាប់ឆ្ការព្រៃ។ លោកវូជណូវិជក៏បានសង្រ្គោះពួកទ័ពអាកាស៥១២នាក់ ដែលសុទ្ធតែមានពេញដោយអំណរ។ ស្តេចដាវីឌបានពិពណ៌នា អំពីក្តីអំណរដែលកើតមាន ពេលដែលព្រះបានសង្រ្គោះទ្រង់ ឲ្យរួចផុតពីខ្មាំងសត្រូវដែលបានឡោមព័ទ្ធជុំជិត។ ស្តេចដាវីឌមានបន្ទូលថា ព្រះទ្រង់ “ចាត់ពីលើស្ថានដ៏ខ្ពស់ ឲ្យមកចាប់ទូលបង្គំស្រង់ចេញពីទឹកធំ”(២សាំយ៉ូអែល ២២:១៧)។ ស្តេចសូលក៏មានព្រះទ័យក្រោធ ដោយការច្រណែន។ ទ្រង់បានតាមសម្លាប់ដាវីឌ ដោយគ្មានត្រាប្រណី។ តែព្រះទ្រង់មានផែនការ។…
Read article
ការចូលរួមរបស់មនុស្សពីគ្រប់ជាតិសាសន៍
ក្រោយនោះមក ខ្ញុំក្រឡេកទៅឃើញមនុស្ស១ហ្វូងយ៉ាងធំ ដែលគ្មានអ្នកណាអាចនឹងរាប់បានឡើយ គេមកពីគ្រប់ទាំងសាសន៍ គ្រប់ទាំងពូជមនុស្ស គ្រប់ទាំងគ្រួសារ ហើយគ្រប់ទាំងភាសា ។ វិវរណៈ ៧:៩ យើងបានមកជួបជុំគ្នា សម្រាប់កម្មវិធីថ្វាយបង្គំនៅថ្ងៃអាទិត្យ ដោយក្តីអំណរ និងការរំពឹងចង់បាន។ ទោះសព្វថ្ងៃនេះ យើងត្រូវនៅដាច់ដោយឡែកពីគ្នា នៅតាមតំបន់ខុសៗគ្នា ដោយសារការរាតត្បាតនៃជំងឺកូវីឌ យើងនៅតែស្វាគមន៍ឱកាសអបអរពិធីមង្គលការរបស់លោកហ្គាវិន(Gavin) និងកញ្ញាទីយ៉ាណា(Tijana)។ មិត្តភក្ដិយើងជាជនជាតិអ៊ីរ៉ង់ ដែលមានអំណោយទានផ្នែកបច្ចេកវិទ្យា បានចាក់ផ្សាយផ្ទាល់នូវកម្មវិធីរៀបមង្គលការ ដល់មិត្តភក្តិ និងបងប្អូន នៅតំបន់ផ្សេងៗ ដោយរាប់បញ្ចូលទំាងប្រទេសអេស្ពាញ ប៉ូឡូញ និងសឺបៀ។ ដំណោះស្រាយដ៏ប៉ិនប្រសព្វនេះ បានជួយឲ្យយើងជម្នះការលំបាកក្នុងការជួបជុំគ្នា ខណៈពេលដែលយើងអរសប្បាយ នៅក្នុងការចូលរួមពិធីមង្គលការនោះ។ ព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះបង្រួបបង្រួមយើង ហើយប្រទានយើងនូវក្តីអំណរ។ ពេលព្រឹកថ្ងៃអាទិត្យនោះ អ្នកចូលរួមដែលមានជាតិសាសន៍ខុសគ្នា នៅប្រទេសផ្សេងគ្នា បានធ្វើការអបអរសាទរដល់គូរស្វាមីភរិយាថ្មី ហើយក៏បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីសិរីល្អដែលនឹងមកដល់ ពេលដែលមនុស្សមកពី “គ្រប់ជាតិសាសន៍ កុលសម្ព័ន្ធ និងភាសា” នឹងឈរនៅចំពោះព្រះ នៅនគរស្ថានសួគ៌(វិវរណៈ ៧:៩)។ សាវ័កយ៉ូហាន បានទទួលការបើកសម្តែង ឲ្យឃើញ “មនុស្សដ៏ច្រើនសន្ធឹកនេះ” ហើយក៏បានកត់ត្រារឿងនេះទុក ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរវិវរណៈ។ អ្នកដែលមកជួបជុំគ្នានៅទីនោះ…
Read article
ការរួបរួម
ហើយខំប្រឹងរក្សាសេចក្តីរួបរួមគ្នារបស់ព្រះវិញ្ញាណ ដោយសេចក្តីមេត្រី ទុកជាចំណងផង។ អេភេសូរ ៤:៣ ព្រះវិហារបាទីស្ទឌូបឺរី បានបែកបាក់គ្នា នៅទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៨០០ ដោយសាររឿងភ្លៅមាន់មួយដុំ។ គេបានដំណាលរឿងនេះ ដោយសាច់រឿងខុសគ្នា តែសមាជិកម្នាក់របស់ពួកជំនុំនេះ ក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្ន បានដំណាលថា មានបុរសពីរនាក់បានឈ្លោះប្រកែកគ្នា រឿងភ្លៅមាន់មួយដុំ ក្នុងកម្មវិធីប្រកបគ្នា នៅព្រះវិហារ។ បុរសទីមួយថា ព្រះសព្វព្រះទ័យឲ្យគាត់ញាំភ្លៅមាន់នោះ។ បុរសម្នាក់ទៀតបានឆ្លើយថា ព្រះទ្រង់មិនខ្វល់អំពីរឿងនេះទេ ហើយខ្លួនពិតជាចង់ញាំភ្លៅមាន់នោះណាស់។ ពួកគេក៏មានការខឹងសម្បាចំពោះគ្នាខ្លាំងណាស់ បានជាម្នាក់បានផ្លាស់ទៅរស់នៅចម្ងាយរាប់គីឡូ ពីកន្លែងចាស់ ហើយក៏បានបើកព្រះវិហារបាទីស្ទឌូបឺរីទី២។ អរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលពួកជំនុំនេះបានផ្សះផ្សាគ្នាវិញ ហើយគ្រប់គ្នាទទួលស្គាល់ថា ពួកគេបានបែកបាក់គ្នា ដោយសារមូលហេតុដែលគួរឲ្យអស់សំណើច។ ការរួបរួមគ្នា គឺជាបំណងព្រះទ័យព្រះយេស៊ូវ។ នៅពេលយប់ មុនពេលព្រះអង្គសុគត ព្រះអង្គបានអធិស្ឋានឲ្យពួកសិស្សថា សូម “គេបានរួមគ្នាតែមួយ ដូចជាយើងក៏រួមតែមួយដែរ គឺទូលបង្គំនៅក្នុងគេ ហើយទ្រង់គង់ក្នុងទូលបង្គំ ដើម្បីឲ្យគេបានគ្រប់លក្ខណ៍ឡើង ដរាបដល់រួមគ្នាតែមួយជាស្រេច ប្រយោជន៍ឲ្យលោកីយ៍បានដឹងថា គឺទ្រង់ដែលចាត់ឲ្យទូលបង្គំមកមែន”(យ៉ូហាន ១៧:២១-២៣។ សាវ័កប៉ុលក៏បានជំរុញយើង ឲ្យ “ខំប្រឹងរក្សាសេចក្តីរួបរួមគ្នារបស់ព្រះវិញ្ញាណ ដោយសេចក្តីមេត្រី ទុកជាចំណងផង មានរូបកាយតែ១ ហើយព្រះវិញ្ញាណតែ១” (អេភេសូរ…
Read article
ព្រះនាមដ៏ល្អឥតខ្ចោះ
ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់នឹងប្រទានទីសំគាល់១មកអ្នករាល់គ្នា ដោយព្រះអង្គទ្រង់ មើល នាងព្រហ្មចារីនឹងមានគភ៌ប្រសូតបានបុត្រា១ ហើយនឹងឲ្យព្រះនាមថា អេម៉ាញូអែល។ អេសាយ ៧:១៤ នៅថ្ងៃដែលមានអាកាសធាតុក្តៅ និងសំណើមច្រើន នៅខែសីហា ឆ្នាំមួយនោះ កូនប្រុសទីពីររបស់ខ្ញុំក៏បានចាប់កំណើត។ តែគាត់នៅតែមិនទាន់មានឈ្មោះ ដោយសារខ្ញុំ និងភរិយាខ្ញុំមិនទាន់រើសបានឈ្មោះ ដែលយើងទាំងពីរនាក់ពេញចិត្ត។ បន្ទាប់ ពីបានចំណាយពេលជាច្រើនម៉ោង នៅហាងលក់ការ៉េម ហើយបើកឡានមួយសន្ទុះធំ យើងនៅតែមិនអាចសម្រេចចិត្ត។ យើងគ្រាន់តែហៅឈ្មោះគាត់ថា “កូន វីលៀម” អស់រយៈពេល៣ថ្ងៃ មុនពេលយើងសម្រេចចិត្តជាចុងក្រោយ ដាក់ឈ្មោះឲ្យគាត់ថា មីកា។ ការពិបាកនៅក្នុងការជ្រើសរើសឈ្មោះឲ្យត្រូវ អាចនាំឲ្យមានភាពនឿយណាយបន្តិចបន្តួចដែរ។ មានតែព្រះទេ ដែលបានប្រទានព្រះនាមដ៏ឥតខ្ចោះ មកព្រះអង្គសង្រ្គោះ ដែលបានផ្លាស់ប្តូរអ្វីៗ ជារៀងរហូត។ តាមរយៈហោរាអេសាយ ព្រះទ្រង់បានបង្គាប់ស្តេចអេហាស ឲ្យទូលសូមព្រះអង្គ នូវ “ទីសម្គាល់មួយ” ដើម្បីពង្រឹងជំនឿទ្រង់(អេសាយ ៧:១០-១១)។ ទោះស្តេចអង្គនេះបានបដិសេធ មិនព្រមទូលសូមទីសម្គាល់ក៏ដោយ ក៏ព្រះអង្គនៅតែប្រទានពរទ្រង់ ដោយប្រទានបទទំនាយថា “មើល នាងព្រហ្មចារីនឹងមានគភ៌ប្រសូតបានបុត្រា១ ហើយនឹងឲ្យព្រះនាមថា អេម៉ាញូអែល”(ខ.១៤)។ ព្រះទ្រង់បានប្រទានព្រះនាមមកបុត្រតូចនោះ ហើយបុត្រតូចនោះក៏បានធ្វើជាទីសម្គាល់នៃក្តីសង្ឃឹម ដល់មនុស្សដែលកំពុងស្ថិតក្នុងភាពអស់សង្ឃឹម។ កណ្ឌគម្ពីរដំណឹងល្អម៉ាថាយ…
Read article