ស្រឡាញ់ព្រះបន្ទូលព្រះ
«កូនអើយ ចូររក្សាអស់ទាំងពាក្យរបស់អញ ហើយប្រមូលអស់ទាំងបណ្ដាំអញទុកនៅនឹងឯងចុះ ត្រូវឲ្យរក្សាបណ្ដាំអញទាំងប៉ុន្មាន ដើម្បីឲ្យបានរស់នៅ ព្រមទាំងឱវាទអញ ដូចជារក្សាប្រស្រីភ្នែកឯងដែរ ចូរចងភ្ជាប់នៅម្រាមដៃ ហើយកំណត់ទុកនៅក្នុងដួងចិត្តឯងផង» (សុភាសិត ៧:១-៣)។ ខ្ញុំបានរកឃើញថា ការទៅផ្សារទំនើប នៅពេលខ្ញុំឃ្លាន គឺជាទង្វើដ៏គ្រោះថ្នាក់។ ពេលនោះ ខ្ញុំចេះតែចង់ទិញអាហារ ដែលក្នុងពេលធម្មតា អាហារទាំងនោះមិនមានភាពទាក់ទាញចំពោះខ្ញុំសោះ។ មិនមែនមានតែខ្ញុំទេ ដែលមានបញ្ហានេះ ព្រោះយោងតាមព្រះបន្ទូលស្ដេចសាឡូម៉ូន «អ្នកណាដែលឆ្អែតហើយ ទោះទាំងសំណុំឃ្មុំក៏ណាយចិត្តដែរ តែឯអ្នកណាដែលឃ្លាន ទោះទាំងរបស់ជូរល្វីងក៏ផ្អែមដល់គេវិញ» (សុភាសិត ២៧:៧)។ យើងក៏អាចយកគោលការណ៍នេះមកប្រើ នៅក្នុងការដេញតាមសេចក្តីបរិសុទ្ធផងដែរ។ ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ដោយបណ្តោយឲ្យខ្លួនយើងបន្តមានការស្រេកឃ្លានខាងឯវិញ្ញាណ គឺពិតជាគ្រោះថ្នាក់ណាស់ ព្រោះយើងមិនបានបរិភោគព្រះបន្ទូលព្រះ ជាអាហារខាងឯវិញ្ញាណឲ្យបានឆ្អែត។ បើសិនជាយើងចង់រក្សាសេចក្តីបរិសុទ្ធរបស់យើង តាមរបៀបដ៏ត្រឹមត្រូវ ជាចាំបាច់ យើងមិនគ្រាន់តែត្រូវអានព្រះបន្ទូលព្រះ តែក៏ត្រូវស្រឡាញ់ព្រះបន្ទូលព្រះអង្គផងដែរ។ ស្ដេច សាឡូម៉ូន ជាស្ដេចឮនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ដែលព្រះទ្រង់បានប្រទានប្រាជ្ញា លើសមនុស្សទាំងអស់ (១ពង្សាវតាក្សត្រ ៣:៣-១៤)។ ទ្រង់បានប្រើពាក្យពេចន៍ ក្នុងន័យបង្រៀនមនុស្សឲ្យស្រឡាញ់ព្រះបន្ទូលព្រះ គឺដូចដែលទ្រង់បានប្រាប់បុត្រាទ្រង់ ឲ្យ «កាន់តាម» ព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ ឲ្យចាត់ទុកព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ «ជាកំណប់ទ្រព្យ»…
Read article
ភូមិតូចបេថ្លេហិម
ម៉ាថាយ ២:១-១១ «ឯឯងបេថ្លេហិម ស្រុកយូដាអើយ ឯងមិនមែនតូចជាងគេ ក្នុងពួកចៅហ្វាយ នៅស្រុកយូដាទេ ដ្បិតនឹងមានចៅហ្វាយ១ចេញពីឯងមក ចៅហ្វាយនោះនឹងឃ្វាលអ៊ីស្រាអែល ជារាស្ត្រអញ»។ ម៉ាថាយ ២:៦ លោកភីលីព ប្រ៊ូក(Phillips Brooks) បាននិពន្ធទំនុកច្រៀង របស់បទចម្រៀងណូអែលដ៏ពេញនិយមមានចំណងជើងថា “ឱភូមិតូចបេថ្លេហិម” បន្ទាប់ពីគាត់បានទៅលេងភូមិបេថ្លេហិម។ លោកប្រ៊ូក ជាគ្រូគង្វាលប្រចាំព្រះវិហារមួយនៅសហរដ្ឋអាមេរិក មានការប៉ះពាល់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ចំពោះបទពិសោធន៍ដែលគាត់ទទួលបាន ក្នុងការធ្វើដំណើរទស្សនកិច្ចនោះ បានជាគាត់សរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅគ្រូបង្រៀនសាលាថ្ងៃអាទិត្យរបស់គាត់ថា “ខ្ញុំចាំថា … នៅពេលល្ងាចថ្ងៃណូអែល កាលខ្ញុំកំពុងឈរនៅក្នុងព្រះវិហារមួយ នៅភូមិបេថ្លេហិម នៅក្បែរកន្លែងដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រសូត នៅពេលដែលពួកជំនុំទាំងមូលបានច្រៀងបទទំនុកសរសើរដំកើងព្រះអស់ជាច្រើនម៉ោង ធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំហាក់ដូចជាកំពុងឮសម្លេងដែលខ្ញុំបានស្គាល់ច្បាស់ ជាសម្លេងដែលពួកជំនុំរបស់យើងកំពុងថ្លែងប្រាប់គ្នាទៅវិញទៅមក អំពី “យប់ដ៏អស្ចារ្យ” ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រសូត។ នៅឆ្នាំ១៨៦៨ លោកប្រ៊ូកក៏បាននិពន្ធបទកំណាព្យមួយផ្អែកទៅលើបទពិសោធន៍នេះ ហើយអ្នកភ្លេងនៅព្រះវិហាររបស់គាត់ បាននិពន្ធទំនុកភ្លេង សម្រាប់បទកំណាព្យនេះ។ បទចម្រៀងនេះបានពិពណ៌នា អំពីភាពស្ងាត់ស្ងៀម និងសន្តិភាព ទៅកាន់ប្រជាជនអាមេរិក នៅក្រោយសម័យសង្គ្រាមស៊ីវិលអាមេរិក យ៉ាងដូចនេះថា “ឱភូមិតូចបេថ្លេហិមអើយ នៅយប់ដ៏ស្ងប់ស្ងាត់ និងសុខសាន្ត … ការសង្ឃឹម និងការភ័យអរ…
Read article
សម្ដេចសង្ឃដ៏អស្ចារ្យបំផុតរបស់យើង
«ពីព្រោះអស់ទាំងសម្ដេចសង្ឃ ដែលគេរើសយកពីពួកមនុស្ស នោះបានតាំងសម្រាប់មនុស្ស ក្នុងអស់ទាំងការខាងឯព្រះ ដើម្បីនឹងថ្វាយដង្វាយ និងយញ្ញបូជា ដោយព្រោះបាប…គ្មានអ្នកណាលើកខ្លួនដល់ងារដ៏ប្រសើរនោះឡើយ មានតែអ្នកដែលព្រះទ្រង់ហៅប៉ុណ្ណោះ តួយ៉ាងដូចជាលោកអើរ៉ុន ដូច្នេះ ព្រះគ្រីស្ទក៏មិនបានតម្កើងព្រះអង្គទ្រង់ឡើងធ្វើជាសម្ដេចសង្ឃដែរ គឺជាព្រះវិញទេតើដែលមានព្រះបន្ទូលទៅទ្រង់ថា “ឯងជាកូនអញៗ បានបង្កើតឯងនៅថ្ងៃនេះ” ដូចក្នុងបទគម្ពីរ១ទៀត ព្រះក៏មានព្រះបន្ទូលថា “ឯងជាសង្ឃនៅអស់កល្បជានិច្ច តាមរបៀបលោកម៉ិលគីស្សាដែក”» (ហេព្រើរ ៥:១, ៤-៦)។ ទស្សនៈអំពីភាពជាសង្ឃ និងប្រព័ន្ធនៃការថ្វាយយញ្ញបូជា ត្រូវគេដកចេញពីសង្គមលោកខាងលិច តាំងពីយូរមកហើយ ប៉ុន្តែការយល់ដឹងអំពីរឿងទាំងនេះមានសារៈសំខាន់ជាមូលដ្ឋាន ចំពោះការរស់នៅជាគ្រីស្ទបរិស័ទ។ ការអនុវត្តនូវការយកសត្វទៅធ្វើយញ្ញបូជា ក្នុងទឹកដីអ៊ីស្រាអែល ក្នុងគ្រាសញ្ញាចាស់ មិនមែនជាប្រព័ន្ធដែលមនុស្សបានបង្កើតមក ដើម្បីឈោងទៅរកព្រះ ហើយធ្វើឲ្យព្រះអង្គទទួលយកពួកគេនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះទ្រង់បង្គាប់ឲ្យរាស្ត្រនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ព្រះអង្គអនុវត្តន៍ដូចនេះ ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចយល់អំពីចារិកលក្ខណៈ និងការរំពឹងចង់បានរបស់ព្រះអង្គ ព្រមទាំងភាពអស្ចារ្យនៃផែនការ នៃការប្រោសលោះរបស់ព្រះអង្គ (ហើយនៅតែអាចជួយយើងឲ្យយល់ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នផងដែរ)។ ព្រះទ្រង់បានប្រើអត្ថន័យនៃការថ្វាយយញ្ញបូជានោះ ដើម្បីចង្អុលបង្ហាញរាស្ត្រព្រះអង្គ ឲ្យងាកទៅរកព្រះរាជកិច្ចដ៏ឥតខ្ចោះ និងបានសម្រេចរបស់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលព្រះអង្គបានយាងមកធ្វើជាសម្ដេចសង្ឃដ៏ខ្ពស់បំផុត និងជាដង្វាយដ៏គ្រប់លក្ខណ៍តែមួយ ដែលបានថ្វាយជំនួសរាស្ត្រព្រះអង្គ។ តាមប្រវត្តិសាស្ត្រ សម្ដេចសង្ឃនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលត្រូវចេញពីវង្សត្រកូលរបស់លោកអើរ៉ុន ជាបងប្រុសរបស់លោក ម៉ូសេ ហើយត្រូវគេចាត់ទុកជា « សម្ដេចសង្ឃ ក្នុងពួកបងប្អូនរបស់ខ្លួន»…
Read article
ព្រះអង្គជ្រាបអំពីអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង
ទំនុកដំកើង ១៣៩:១-១២ ទ្រង់ពិនិត្យពិចារណាផ្លូវច្រក និងទីដេករបស់ទូលបង្គំ ក៏ស្គាល់អស់ទាំងផ្លូវប្រព្រឹត្តរបស់ទូលបង្គំដែរ។ ទំនុកដំកើង ១៣៩:៣ ព្រះទ្រង់ពិតជាជ្រាបអំពីអ្វីៗទាំងអស់។ ប៉ុន្តែ យោងតាមអត្ថបទមួយ ក្នុងកាសែត ដឺ វលស្រ្ទីត ជ័រនល(The Wall Street Journal)បានឲ្យដឹងថា ភ្នាក់ងារសន្តិសុខជាតិអាមេរិក មានការយល់ដឹងច្រើនយ៉ាងខ្លាំង អំពីពលរដ្ឋអាមេរិកម្នាក់ៗ តាមមធ្យោបាយជាច្រើន ក៏ដូចជាតាមរយៈទិន្នន័យទូរស័ព្ទទំនើបរបស់ពួកគេ។ មនុស្សម្នាក់ៗដែលមានទូរស័ព្ទចល័ត សុទ្ធតែបានបង្កើត “ទិន្នន័យ” ដែលបន្សល់ទុកនូវ “ដានឌីជីធល”។ ទិន្នន័យដែលបុគ្គលម្នាក់ៗបានបន្សល់ទុក ហាក់ដូចជាមិនសំខាន់ ប៉ុន្តែ ពេលដែលគេធ្វើការវិភាគ គេអាចប្រើវាជាឧបករណ៍ដ៏មានអំណាច ក្នុងការស៊ើបអង្កេត។ ការតាមដានទិន្នន័យនៃការប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទរបស់យើង អាចជួយអ្នកស៊ើបអង្កេត ឲ្យរកឃើញកន្លែងដែលយើងធ្លាប់បានទៅដល់ ហើយកំពុងនៅទីកន្លែងណានៅពេលណាមួយ។ ការវិភាគរបស់ភ្នាក់ងារសន្តិសុខអាមេរិក អាចធ្វើឲ្យគេដឹងអំពីទីតាំងរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទបាន ប៉ុន្តែ ស្តេចដាវីឌមានបន្ទូលថា ព្រះអម្ចាស់បានជ្រាបអំពីយើងគ្មានកន្លែងចន្លោះ ក្នុងទំនាក់ទំនងដែលយើងមានជាមួយព្រះអង្គ។ ក្នុងបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក១៣៩ ទ្រង់បានអធិស្ឋានដល់ព្រះ ដែលមានតែព្រះអង្គទេ ដែលអាចឆែក និងពិនិត្យមើលចិត្តគំនិតយើង(ខ.១)។ គឺដូចដែលទ្រង់បានសរសេរថា “ឱព្រះអង្គអើយ សូមពិនិត្យមើលឲ្យបានស្គាល់ចិត្តទូលបង្គំផង សូមល្បងលឲ្យបានជ្រាបអស់ទាំងគំនិតនៃទូលបង្គំចុះ”(ខ.២៣)។ ព្រះអង្គជ្រាបអំពីយើងគ្មានកន្លែងចន្លោះ(ខ.២-៦) ព្រះអង្គគង់នៅគ្រប់ទីកន្លែង(ខ.៧-១២)…
Read article
ស្កប់ចិត្តក្នុងព្រះគ្រីស្ទ
«ខ្ញុំបានរៀនឲ្យមានសេចក្តីសន្តោសក្នុងសណ្ឋានគ្រប់យ៉ាង ខ្ញុំធ្លាប់ទ្រាំឲ្យមានសេចក្តីចង្អៀតចង្អល់ ហើយក៏ធ្លាប់មានសេចក្តីរីករាយដែរ» (ភីលីព ៤:១១-១២)។ ភាពមិនស្កប់ចិត្តបានជ្រាបចូលក្នុងផ្នែកទាំងអស់របស់សង្គម ដែលយើងកំពុងរស់នៅ។ ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មបាននាំឲ្យយើងមានចិត្តច្រណែន។ ប៉ុន្តែ បញ្ហាពិតប្រាកដ មិនសូវជាអាស្រ័យទៅលើសង្គមដែលយើងរស់នៅប៉ុន្មានទេ តែភាគច្រើនអាស្រ័យទៅលើសណ្ឋាននៃចិត្ត និងគំនិតរបស់យើង។ មុខតំណែង ទ្រព្យសម្បត្តិ ឥទ្ធិពល ឬកេរ្តិ៍ឈ្មោះ សុទ្ធតែទាមទារការចាប់អារម្មណ៍សម្រាប់ខ្លួនឯង ដែលបានអូសទាញយើងឲ្យចេញឆ្ងាយពីការស្កប់ចិត្ត។ ប៉ុន្តែ បញ្ហាដូចនេះបានព្យាយាមឆក់យកក្តីអំណរដែលយើងមាន នៅក្នុងការអ្វីដែលព្រះទ្រង់បានប្រទានមកយើង ដោយលួងលោមយើងឲ្យគិតថា ទោះមានច្រើនប៉ុណ្ណាក៏នៅតែមិនគ្រប់គ្រាន់។ ការដេញតាមនេះមិនចេះចប់ឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយក៏សាវ័ក ប៉ុល មិនគ្រាន់តែអាចនិយាយថា គាត់មានការស្កប់ចិត្ត តែគាត់អាចមានការស្កប់ចិត្ត «ក្នុងគ្រប់ស្ថានភាព»។ មនុស្សម្នាក់ៗសុទ្ធតែចង់មានការស្កប់ចិត្ត! ដូចនេះ តើគាត់មានអាថ៌កំបាំងអ្វី? គាត់មានការស្កប់ចិត្ត ដោយសារគាត់ស្គាល់ខ្លួនឯង និងមានទស្សនៈអំពីជីវិតផ្អែកទៅលើភាពគ្រប់គ្រាន់នៃព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ។ សាវ័ក ប៉ុល មិនមែនជាជើងឯកខាងការស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាក ឬបានផ្តល់ឲ្យយើងនូវដំណឹងល្អក្លែងក្លាយ អំពីការជួយខ្លួនឯងឲ្យស្កប់ចិត្តនោះទេ។ ទេ! គាត់មានការស្កប់ចិត្ត ដោយសារគាត់បន្ទាបចិត្ត និងគំនិតរបស់គាត់ ចុះចូលបំណងព្រះទ័យព្រះ ទោះគាត់ប្រឈមមុខដាក់ស្ថានភាពអ្វីក៏ដោយ។ មិនមែនគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែបានឆ្លងកាត់រឿងជាច្រើនដែលមានលក្ខណៈល្អផង និងអាក្រក់ផងផ្ទុយគ្នានោះទេ។ តែសាវ័ក ប៉ុល បានឆ្លងកាត់។ ជាក់ស្ដែង គាត់ធ្លាប់ឆ្លងកាត់ពេលដែលគាត់មានសំលៀកបំពាក់…
Read article
ថ្វាយដល់ព្រះអង្គវិញ
១របាក្សត្រ ២៩:១០-១៦ ដ្បិតគ្រប់របស់ទាំងអស់មកពីទ្រង់ យើងខ្ញុំរាល់គ្នាបានយកតែពីព្រះហស្តទ្រង់ ថ្វាយដល់ទ្រង់វិញ។ ១របាក្សត្រ ២៩:១៤ កាលឆ្នាំមួយនោះ អ្នកដឹកនាំពួកជំនុំរបស់ខ្ញុំ បានលើកទឹកចិត្តសមាជិក ឲ្យដាក់ដង្វាយបន្ថែម ពីលើដង្វាយប្រចាំសប្តាហ៍ ធ្វើជាដង្វាយក្តីស្រឡាញ់ សម្រាប់ការសាងសង់កន្លែងហាត់ប្រាណថ្មីមួយ ធ្វើជាកន្លែងដែលយើងអាចធ្វើការបម្រើដល់ក្រុមគ្រួសារទាំងឡាយ ក្នុងសហគមន៍របស់យើង។ បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានពិចារណា ដោយការអធិស្ឋាន អំពីការចំណាយថ្លៃពេទ្យ ដោយសារខ្ញុំរស់នៅជនពិការ ខ្ញុំក៏បានសួរស្វាមីខ្ញុំ អំពីលទ្ធភាពដែលយើងអាចរួមចំណែក ក្នុងការដាក់ដង្វាយនេះបាន។ គាត់ក៏បានងក់ក្បាល ហើយប្រាប់ខ្ញុំថា អ្វីៗដែលយើងថ្វាយទៅព្រះអង្គ សុទ្ធតែជាអ្វីដែលព្រះអង្គបានប្រទានឲ្យយើង។ ព្រះអង្គនឹងបំពេញតម្រូវការរបស់យើង។ ហើយព្រះអង្គក៏បានបំពេញតម្រូវការយើងមែន។ ជាង១ទសវត្សរ៍ក្រោយមក គ្រួសារពួកជំនុំរបស់យើងនៅតែមានឯកសិទ្ធិ ក្នុងការបម្រើព្រះយេស៊ូវ ដោយបម្រើអ្នកដទៃ ក្នុងកន្លែងហាត់ប្រាណនោះ។ ក្នុងបទគម្ពីរ១របាក្សត្រ ជំពូក២៩ ស្តេចដាវីឌបានបង្ហាញពួកអ្នកដឹកនាំនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ អំពីការប្តេជ្ញាព្រះទ័យរបស់ទ្រង់ ក្នុងការគាំទ្រសាឡូម៉ូនជាបុត្រាទ្រង់ ធ្វើជាអ្នកស្នងរាជទ្រង់ ដែលព្រះបានជ្រើសតាំង និងជាអ្នកសាងសង់ព្រះវិហារ(ខ.១-៥)។ ពេលនោះ ពួកគេរាល់គ្នាក៏បានចូលរួមជាមួយទ្រង់ ដោយដាក់ដង្វាយស្ម័គ្រពីចិត្ត និងដោយអំណរ(ខ.៦,៩)។ ស្តេចដាវីឌក៏បានសរសើរដំកើងព្រះ និងបានប្រកាសថា អ្វីៗទាំងអស់នៅស្ថានសួគ៌ និងផែនដី ជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះអម្ចាស់(ខ.១១)។ ទ្រង់អធិស្ឋានថា “ឱព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃយើងខ្ញុំរាល់គ្នាអើយ អស់ទាំងរបស់បរិបូរទាំងនេះ…
Read article