ឆ្អឹងដែលបាក់
ជា ច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ ខ្ញុំបានចូលរួមប្រកួតបាល់ទាត់មហាវិទ្យាល័យ ដោយធ្វើអ្នកចាំទី។ ការនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំសប្បាយរីករាយ លើសពីការពិពណ៌នា តែខ្ញុំត្រូវមានការលះបង់យ៉ាងខ្លាំង ហើយសព្វថ្ងៃខ្ញុំក៏បន្តមានការលះបង់ដូចនេះផងដែរ។ ក្នុងនាមជាអ្នកចាំទី ខ្ញុំត្រូវលោតចាប់បាល់ ផ្តួលខ្លួនទៅលើដី ដើម្បីការពារបាល់កុំឲ្យចូលទី ដែលជាញឹកញាប់ វាអាចនាំឲ្យមានរបួស។ នៅក្នុងរដូវកាលនៃការប្រកួតមួយនោះ ខ្ញុំបានបាក់ជើង ប្រេះឆ្អឹងជំនីខ្លះ ថ្លោះស្មា ហើយសន្លប់អស់ម្តង ដោយសារប៉ះត្រូវក្បាល។ បច្ចុប្បន្ននេះ ពេលណាអាកាសធាតុត្រជាក់ខ្លាំង ខ្ញុំឈឺនៅត្រង់កន្លែងដែលធ្លាប់បាក់ឆ្អឹងនោះ ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីពេលដែលមានរបួសដ៏ឈឺចាប់នោះ។ ស្តេចដាវីឌក៏មានការនឹកចាំ អំពីការឈឺចាប់នៃការបាក់ឆ្អឹងផងដែរ តែរបួសនោះ ជារបួសខាងវិញ្ញាណ មិនមែនរបួសខាងសាច់ឈាមទេ។ បន្ទាប់ពីស្តេចដាវីឌបានប្រព្រឹត្តខុសសីលធម៌ ដោយមានការផឹតក្បត់ ជាមួយនាងបាតសេបា រហូតឈានដល់ការសម្លាប់អ៊ូរី ជាប្តីរបស់នាងទៀត ព្រះអម្ចាស់ក៏បានដាក់ទោសទ្រង់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ តែស្តេចដាវីឌក៏បានងាកបែរមករកទ្រង់វិញ ដោយប្រែចិត្ត ហើយអធិស្ឋានថា “សូមឲ្យទូលបង្គំបានឮសេចក្តីអំណរ និងសេចក្តីរីករាយ នោះអស់ទាំងឆ្អឹងដែលទ្រង់បានបំបាក់បំបែក នឹងបានអរសប្បាយវិញ”(ទំនុកដំកើង ៥១:៨)។ ការវាយផ្ចាលរបស់ព្រះ មានសភាពធ្ងន់ធ្ងរណាស់ បានជាស្តេចដាវីឌ មានអារម្មណ៍ថា ឆ្អឹងរបស់ទ្រង់ហាក់ដូចជាបានបាក់អញ្ចឹង។ ប៉ុន្តែ ទ្រង់បានជឿថា ព្រះដែលពេញដោយព្រះគុណ អាចព្យាបាលឆ្អឹងដែលបាក់នោះ ព្រមទាំងប្រទានឲ្យទ្រង់មានអំណរឡើងវិញ។ កាលណាយើងភ្លាត់ដួល…
Read articleព្រះនេត្ររបស់ព្រះយេស៊ូវ
មានពេលមួយ យើងបានឈរតម្រង់ជួរនៅហាងលក់ការ៉េមមួយ។ ខ្ញុំក៏បានកត់សម្គាល់បុរសម្នាក់។ នៅលើផ្ទៃមុខគាត់មានពេញទៅដោយស្លាកស្នាម កើតចេញពីការវ៉ៃតប់គ្នា ហើយខ្នង់ច្រមុះគាត់ក៏វៀច ហើយមានសម្លាកខ្លះៗផង។ សម្លៀកបំពាក់គាត់មិនមានប្រឡាក់អ្វីទេ តែមានសភាពញក់ញី។ ពេលនោះខ្ញុំកំពុងឈរ នៅក្នុងជួរ ដោយមានគាត់ឈរខាងក្រោយ ហើយកូនៗរបស់ខ្ញុំឈរខាងមុខ។ ពេលដែលគាត់និយាយមកកាន់ខ្ញុំជាលើកទីមួយ ខ្ញុំស្តាប់ឮមិនច្បាស់ទេ បានជាខ្ញុំគ្រាន់តែងក់ក្បាលប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំមិនបានមើលចំភ្នែកគាត់ទេ។ ពេលនោះ ភរិយារបស់ខ្ញុំ មិនបានមកជាមួយខ្ញុំទេ បានជាគាត់ស្មានថា ខ្ញុំជាបុរសពោះម៉ាយ ហើយគាត់បាននិយាយមកខ្ញុំ យ៉ាងសុភាពថា “ការចិញ្ចឹមកូនតែម្នាក់ឯងអញ្ចឹង ជាការពិបាកហើយ មែនទេ លោក?” សម្លេងរបស់គាត់ធ្វើឲ្យខ្ញុំ បែរមើលទៅគាត់ចំ។ គឺនៅពេលនោះហើយ ដែលខ្ញុំក៏បានឃើញកូនរបស់គាត់ដែរ ហើយខ្ញុំស្តាប់គាត់និយាយប្រាប់ អំពីការដែលភរិយារបស់គាត់បានចាកចេញពីគាត់ តាំងពីយូរមកហើយ។ ពាក្យសម្តីរដ៏ស្រទន់របស់គាត់ មានលក្ខណៈផ្ទុយពីសម្បកក្រៅរបស់គាត់។ ពេលនោះខ្ញុំសោកស្តាយណាស់ ដែលបានគិតខុសអំពីគាត់ ដោយមើលតែតាមសប្បកក្រៅរបស់គាត់។ ព្រះយេស៊ូវបានជួបមនុស្សជាច្រើន ដែលសម្បកខាងក្រៅរបស់ពួកគេ អាចធ្វើឲ្យអ្នកដទៃមិនចង់នៅក្បែរ ដែលក្នុងចំណោមអ្នកទាំងនោះ មានបុរសដែលត្រូវអារក្សចូល(ម៉ាកុស ៥:១-២០)។ តែព្រះអង្គជ្រាបអំពីតម្រូវការក្នុងចិត្តគេ ហើយក៏បានបំពេញការខ្វះខាតនោះ ឲ្យពួកគេ។ ព្រះយេស៊ូវមិនដែលខាននឹងទតមើលយើង ដោយក្តីស្រឡាញ់ឡើយ ទោះបីជាយើងមានស្លាកស្នាមនៃអំពើបាប ហើយមានភាពញក់ញី ដែលបង្ហាញចេញ តាមរយៈការស្ទាក់ស្ទើររបស់យើង។…
Read articleប្រអប់ខ្មៅ
យន្តហោះពាណិជ្ជកម្ម ផ្ទុកម៉ាស៊ីនថតពីរគ្រឿង ដែលផ្ទុកទិន្នន័យជើងហោះហើរ ដែលគេហៅថា “ប្រអប់ខ្មៅ”។ ប្រអប់ខ្មៅទីមួយ ថតទុកអំពីដំណើរការ និងស្ថានភាពរបស់យន្តហោះ ហើយប្រអប់ខ្មៅមួយទៀតថតទុក នូវការសន្ទនារវាង អាកាសយានិក ជាមួយនឹងអ្នកគ្រប់គ្រងអាកាសចរណ៍ ដែលធ្វើការនៅលើដី។ ប្រអប់ទាំងពីរនេះស្រោបដោយជាតិអ៊ីសូឡង់ ដើម្បីការពារសីតុណ្ហភាពក្តៅខ្លាំង ហើយបើសិនជាប្រអប់ទាំងនេះ ធ្លាក់ទៅក្នុងទឹក ក៏វាអាចបញ្ជូនរលកសញ្ញាមកលើផ្ទៃទឹកបានដែរ។ ក្រោយពេលយន្តហោះធ្លាក់ គេស្វែងរកប្រអប់នេះ យកទៅវិភាគលើទិន្នន័យយន្តហោះយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ដើម្បីកំណត់អំពីមូលហេតុនៃការធ្លាក់របស់យន្តហោះ។ អ្នកជំនាញសុវត្ថិភាពដែនអាកាសចង់រៀនអំពីកំហុស ដែលយន្តហោះនោះមាន កាលពីអតីតកាល ដើម្បីកុំឲ្យមានកំហុសដដែល នៅពេលក្រោយទៀត។ ក្នុងនាមជាគ្រីស្ទបរិស័ទ យើងក៏គួររៀនអំពីកំហុសកាលពីអតីតកាលផងដែរ។ ឧទាហរណ៍ លោកប៉ុលបានលើកឡើង អំពីកំហុសខ្លះៗដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមាន កាលពួកគេធ្វើដំណើរពីនគរអេស៊ីព្ទ ចូលទឹកដីកាណាន។ បានជាគាត់សរសេរថា ដោយសារព្រះមិនគាប់ព្រះហប្ញទ័យនឹងទង្វើរពួកគេ ពួកគេជាច្រើនបានស្លាប់នៅទីរហោស្ថាន(១កូរិនថូស ១០:៥)។ ត្រង់ចំណុចនេះ លោកប៉ុលបានពន្យល់ថា “ការទាំងនោះបានកើតមកដល់គេទុកជាគំរូ ហើយបានកត់ទុកសម្រាប់ជាសេចក្តីទូន្មានប្រដៅ ដល់យើងរាល់គ្នាដែលយើងនៅគ្រាចុងបំផុតនៃអស់ទាំងកល្ប”(ខ.១១)។ គ្រប់ទាំងអត្ថបទគម្ពីរ គឺជាព្រះទ្រង់បានបញ្ចេញព្រះវិញ្ញាណបណ្តាលឲ្យតែងទេ ក៏មានប្រយោជន៍សម្រាប់ការបង្រៀន(២ធីម៉ូថេ ៣:១៦-១៧)។ សូមអរគុណព្រះអង្គ ដែលបានដឹកនាំយើងខ្ញុំ តាមរយៈព្រះបន្ទូលទ្រង់។–C.P.Hia
Read articleស្មរបន្ទាល់ដ៏រស់
លោកវ៉ចមេន នី(Watchman Nee) ត្រូវបានគេចាប់ខ្លួន ដោយសារតែជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទក្នុងឆ្នាំ១៩៥២ ហើយគាត់ត្រូវចំណាយពេលមួយជីវិត ក្នុងពន្ធនាគារ។ គាត់បានស្លាប់ ក្នុងបន្ទប់ឃុំឃាំង នៅថ្ងៃទី៣០ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៧២។ នៅពេលក្មួយស្រីរបស់គាត់មកប្រមូលរបស់របរដែលគាត់មាន ឆ្មាំពន្ធនាគារបានប្រគល់ក្រដាសមួយសន្លឹកដែលគាត់បានឆ្លូលដាក់ នៅក្បែរគ្រែគេងរបស់គាត់។ នៅក្នុងក្រដាសនោះ គាត់បានសរសេរទីបន្ទាល់នៃជីវិតគាត់ យ៉ាងដូចនេះថា : “ព្រះគ្រីស្ទជាព្រះបុត្រានៃព្រះ ដែលបានសុគតជំនួសមនុស្សមានបាប ហើយមានព្រះជន្មឡើងវិញនៅថ្ងៃទីបី។ នេះជាសេចក្តីពិតដ៏ធំប្រសើរបំផុត ក្នុងសកលលោក។ ខ្ញុំបានស្លាប់ដោយសារជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទ”–ពីខ្ញុំវ៉ចមេន នី។ គេជឿថា សាវ័កប៉ុលក៏បានស្លាប់ ដោយសារជំនឿដែលគាត់មានចំពោះព្រះគ្រីស្ទផងដែរ។ នៅក្នុងសំបុត្រមួយច្បាប់ ដែលគាត់បានសរសេរមុនពេលគាត់ស្លាប់ គាត់បានលើកទឹកចិត្តអ្នកអានថា “ចូរនឹកចាំថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះវង្សហ្លួងដាវីឌ ទ្រង់បានរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ តាមដំណឹងល្អដែលខ្ញុំផ្សាយប្រាប់ ហើយខ្ញុំរងទុក្ខ…ប៉ុន្តែព្រះបន្ទូលមិនបានជាប់ចំណងទេ” (២ធីម៉ូថេ ២:៨-៩)។ ព្រះប្រហែលជាមិនបានត្រាស់ហៅយើង ឲ្យទៅស្លាប់ ក្នុងនាមជាស្មរបន្ទាល់ នៃសេចក្តីពិតនៃព្រះគ្រីស្ទ ដូចដែលអ្នកដើរតាមទ្រង់រាប់លានអ្នក បានធ្វើជាច្រើនសតវត្សរ៍មកហើយនោះទេ ប៉ុន្តែ ព្រះបានត្រាស់ហៅយើងឲ្យធ្វើជាស្មរបន្ទាល់ដ័៏រស់ នៃព្រះរាជកិច្ច ដែលទ្រង់បានធ្វើជួសយើង។ ទោះបីជាយើងនឹងទទួលលទ្ធផលយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែអាចបង្ហាញចេញនូវទឹកចិត្តកត្តញ្ញូ ចំពោះអំណោយទាននៃព្រះគុណព្រះអង្គ ដោយប្រាប់មនុស្សទាំងឡាយ អំពីការអ្វីដែលព្រះយេស៊ូបានធ្វើ…
Read articleភាពមានបាននៃព្រលឹង
មានជាតិអាមេរិកជាច្រើន បានទិញឆ្នោតផ្សងសំណាង ដើម្បីឈ្នះទឹកប្រាក់ប្រហែល៦៤០លានដុល្លារ។ ទឹកប្រាក់ជាសរុប ដែលជនជាតិអាមេរិកទាំងនោះ បានចំណាយនៅក្នុងការទឹញឆ្នោតនោះ គឺប្រហែល១៥០០លានដុល្លា នៅតាមបណ្តារដ្ឋផ្សេងៗ នៅអាមេរិក ក្នុងដើមឆ្នាំ២០១២។ អ្វីដែលចម្លែកនោះ គឺពួកគេមានឱកាសឈ្នះ ១ក្នុងចំណោម១៧៦លាននាក់ ប៉ុន្តែ នៅតែមានមនុស្សម្នាឈរតម្រង់ជួរតាមហាងលក់ទំនិញ ស្ថានីយ៍ប្រេងឥន្ធនៈ និងហាងកាហ្វេ ដើម្បីទិញឱកាសផ្សងសំណាង ក្លាយជាអ្នកមាន។ គំនិតខាងលោកីយ៍នាំឲ្យយើងគិតថា ការមានប្រាក់កាន់តែច្រើន គឺអាចដោះស្រាយបញ្ហា និងធ្វើឲ្យជីវភាពយើងបានប្រសើរជាងមុន។ តាមព្រះគម្ពីរ មានបុរសម្នាក់ឈ្មោះថា អេគើរ មានទស្សនៈអំពីភាពសប្បូរសប្បាយដែលខុសពីទស្សនៈខាងលើ។ គាត់បានទូលសូមការពីរយ៉ាងពីព្រះ មុនពេលគាត់ស្លាប់។ ទីមួយ : គាត់ទូលសូមព្រះថា “សូមកំចាត់សេចក្តីភូតភរ និងកុហកឲ្យឆ្ងាយពីទូលបង្គំ”(សុភាសិត ៣០:៨)។ ភាពស្អាតស្អំ ជាគន្លឹះនៃការរស់នៅ ដោយគ្មានការថប់បារម្ភ។ បើយើងគ្មានអ្វីត្រូវលាក់បាំងទេ នោះយើងក៏គ្មានអ្វីត្រូវភ័យខ្លាចដែរ។ ការបោកបញ្ឆោត នាំឲ្យយើងក្លាយជាទាសករ តែភាពស្មោះត្រង់រំដោះយើងឲ្យមានសេរីភាព។ ទីពីរ : គាត់បានទូលសូមថា “សូមកុំឲ្យទូលបង្គំមានសេចក្តីទាល់ក្រ ឬជាអ្នកមានដែរ សូមគ្រាន់តែចិញ្ចឹមទូលបង្គំ ដោយអាហារដែលត្រូវការប៉ុណ្ណោះ”(ខ.៨)។ ការស្កប់ចិត្តកើតចេញមកពីការទុកចិត្តលើព្រះ ជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់ ហើយព្រមទទួលការផ្គត់ផ្គង់មកពីទ្រង់ ដោយការដឹងគុណ។ លោកអេគើរបានទូលសរសើរព្រះអាទិករថា…
Read articleអរព្រះគុណក្នុង គ្រប់ការទាំងអស់
កូនស្រីខ្ញុំមានជំងឺប្រតិកម្ម(អាលែកហ្ស៊ី) នឹងសណ្តែកដី។ ជម្ងឺនេះមានកម្រិតធ្ងន់ធ្ងរណាស់ បានជាសូម្បីតែកំទេចសណ្តែកដីដ៏តូចបំផុត ក៏អាចគំរាមដល់ជីវិតនាងបានដែរ។ ហេតុនេះហើយ បានជាយើងពិនិត្យពិចៃ មើលស្លាកសញ្ញាលើម្ហូបអាហារ យ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នជានិច្ច។ យើងបានយកស៊ីរ៉ាង ដែលមានថ្នាំនៅខាងក្នុងជាស្រេច ដាក់ជាប់តាមខ្លួន (សម្រាប់ព្យាបាលជំងឺប្រតិកម្មនោះ) ទោះយើងទៅកន្លែងណាក៏ដោយ។ ហើយពេលណាយើងទៅបរិភោគនៅខាងក្រៅ យើងត្រូវទូរស័ព្ទទៅបុគ្គលិកភោជនីយដ្ឋានជាមុន ហើយសួរអំពីបញ្ជីមុខម្ហូបរបស់ភោជ្ជនីយដ្ឋាននោះ។ ទោះបីជាមានការប្រការទុកជាមុនក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំនៅតែព្រួយបារម្ភដដែល ចំពោះសុវត្ថិភាពរបស់នាង ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន ក៏ដូចជាក្នុងពេលអនាគត។ តាមធម្មតា ខ្ញុំពិបាកនឹងអរព្រះគុណព្រះ សម្រាប់ស្ថានភាពលំបាក បែបនេះណាស់។ ប៉ុន្តែ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ បានលើកទឹកចិត្តខ្ញុំថា “ចូរអរព្រះគុណក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ ពីព្រោះព្រះទ្រង់សព្វព្រះហប្ញទ័យឲ្យអ្នករាល់គ្នា ធ្វើយ៉ាងដូច្នោះ ដោយនូវព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ”(១ថែស្សាឡូនីច ៥:១៨)។ ខ្ញុំមិនអាចគេចវេះពីបញ្ជត្តិនេះបានឡើយ។ ព្រះសព្វព្រះហប្ញទ័យឲ្យយើងអធិស្ឋានដោយអរព្រះគុណ ពេលណាយើងមិនដឹងថា មានរឿងអ្វីនឹងកើតឡើង នៅពេលអនាគត គឺដូចជាការឈឺចាប់ក្នុងចិត្ត និងការខ្វះខាតជាដើម។ ការអរព្រះគុណព្រះ ក្នុងពេលលំបាក ជាការដែលយើងពិបាកធ្វើ តែមិនមែនជាការដែលយើងធ្វើមិនកើតនោះទេ។ លោកដានីយ៉ែល បាន “អធិស្ឋាន និងអរព្រះគុណព្រះ” (ដានីយ៉ែល ៦:១០) ពេលដឹងថាជីវិតគាត់នឹងជួបគ្រោះថ្នាក់។ លោកយ៉ូណាសបានស្រែករកព្រះ “ដោយសម្លេងនៃការអរព្រះគុណ”(យ៉ូណាស ២:៩)…
Read article