ព្រះហស្តព្រះអង្គក្នុងឆ្នាំថ្មី
អេសាយ ៤៨:១២-១៩ ដៃអញបានដាក់ឫសនៃផែនដី ហើយដៃស្តាំរបស់អញបានលាតផ្ទៃមេឃ។ អេសាយ ៤៨:១៣ នៅឆ្នាំ១៩៣៩ នៅពេលដែលសង្រ្គាមលោកលើកទីពីរបានឆេះរាលដាល ដល់ទឹកដីចក្រភពអង់គ្លេស ស្តេចចច ទី៦(George VI) បានស្វែងរកឱកាស នៅក្នុងការផ្សាយតាមវិទ្យុនៅថ្ងៃណូអែល ដើម្បីលើកទឹកចិត្តប្រជាពលរដ្ឋរបស់ទ្រង់ ក្នុងចក្រភពអង់គ្លេស និងប្រទេសជាសមាជិកដទៃទៀត ឲ្យទុកចិត្តព្រះ។ ទ្រង់ក៏បានដកស្រង់បទកំណាព្យដែលព្រះមាតាទ្រង់ចូលចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ដោយបន្ទូលថា “ពេលយើងចូលទៅក្នុងភាពងងឹត ចូរយើងតោងព្រះហស្តព្រះអង្គជាប់។ ព្រះអង្គនឹងប្រទានពន្លឺ ដែលប្រសើរលើសពន្លឺណាទាំងអស់ ហើយក៏ប្រទានផ្លូវដែលមានសុវត្ថិភាពជាងផ្លូវណាទាំងអស់”។ ស្តេចចច មិនបានជ្រាបថា នឹងមានរឿងអ្វីកើតឡើងទៀតនៅឆ្នាំថ្មីទេ តែទ្រង់បានទុកចិត្តថា ព្រះអម្ចាស់នឹង “ដឹកនាំ ហើយកំឡាចិត្ត” ពួកគេ ក្នុងថ្ងៃដ៏ថប់បារម្ភខាងមុខ។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបបានចែងអំពីព្រះហស្តរបស់ព្រះ នៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរជាច្រើន ដែលរាប់បញ្ចូលទាំងកណ្ឌគម្ពីរអេសាយផងដែរ។ ព្រះអង្គបានត្រាស់ហៅរាស្រ្តព្រះអង្គតាមរយៈហោរាអេសាយ ឲ្យពួកគេទុកចិត្តថា ព្រះអង្គជាព្រះអាទិកររបស់ពួកគេ ព្រះអង្គគឺជា “ដើម ហើយជាចុង”(អេសាយ ៤៨:១២) ដែលគង់នៅជាមួយពួកគេជារៀងរហូត។ ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “ដៃអញបានដាក់ឫសនៃផែនដី ហើយដៃស្តាំរបស់អញបានលាតផ្ទៃមេឃ”(ខ.១៣)។ ពួកគេគួរតែទុកចិត្តព្រះអង្គ ហើយមិនត្រូវមើលទៅមនុស្ស ដែលមានអំណាចតិចជាងព្រះអង្គនោះទេ។ សរុបមក ព្រះអង្គគឺជា “ជាព្រះដ៏ប្រោសលោះ គឺជាព្រះបរិសុទ្ធនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល”(ខ.១៧)។…
Read article
ហេតុអ្វីទូលបង្គំលំបាកយ៉ាងនេះ?
ទំនុកដំកើង ១៣ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ តើទ្រង់នឹងភ្លេចទូលបង្គំដល់កាលណាទៀត តើដល់អស់កល្បឬអី? ទំនុកដំកើង ១៣:១ លោកជីម(Jim) បានតយុទ្ធនឹងជំងឺខូចកោសិកាប្រសាទបញ្ជា ជាង១ឆ្នាំហើយ។ កោសិកាប្រសាទក្នុងសាច់ដុំរបស់គាត់កំពុងតែខូច ហើយសាច់ដុំរបស់គាត់ក៏បានរួញស្វិត។ គាត់បានបាត់បង់សមត្ថភាពបញ្ជាផ្នែកតូចៗនៃអវយវៈរបស់គាត់ ក៏ដូចជាបាត់សមត្ថភាពគ្រប់គ្រងដៃជើងរបស់គាត់។ គាត់មិនអាចដាក់ឡេវអាវ ឬចងខ្សែស្បែកជើងដោយខ្លួនឯងបានទៀតទេ ហើយក៏មិនអាចប្រើចង្កឹះបរិភោគអាហារបានដែរ។ លោកជីមបានស៊ូទ្រាំនឹងស្ថានភាពដ៏លំបាកនេះ ហើយក៏បានចោទជាសំណួរថា ហេតុអ្វីព្រះអនុញ្ញាតឲ្យរឿងនេះកើតឡើង? ហេតុអ្វីខ្ញុំត្រូវជួបការលំបាកយ៉ាងនេះ? ប៉ុន្តែ មានបងប្អូនរួមជំនឿក្នុងព្រះគ្រីស្ទជាច្រើន បានមកចំណាយពេលជាមួយគាត់ ហើយក៏បានទូលថ្វាយសំណួររបស់ពួកគេដល់ព្រះអង្គផងដែរ។ ក្នុងបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក១៣ ស្តេចដាវីឌបានបន្លឺសម្លេងថា “ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ តើទ្រង់នឹងភ្លេចទូលបង្គំដល់កាលណាទៀត? តើដល់អស់កល្បឬអី? តើនឹងលាក់ព្រះភក្ត្រទ្រង់ ចំពោះទូលបង្គំដល់កាលណា? តើត្រូវឲ្យទូលបង្គំពិគ្រោះនៅតែក្នុងខ្លួនដល់កាលណា ដោយមានចិត្តព្រួយវាល់ព្រឹកវាល់ល្ងាចដូច្នេះ?”(ខ.១-២)។ យើងក៏អាចនាំការភាន់ភាំង និងសំណួរយើងថ្វាយដល់ព្រះអង្គផងដែរ។ ព្រះអង្គជ្រាបអំពីចិត្តរបស់យើង ពេលណាយើងស្រែករកព្រះអង្គថា “តើដល់ពេលណា?” ហើយ “ហេតុអ្វី ព្រះអង្គអើយ?” ព្រះអង្គបានប្រទានចម្លើយមានន័យបំផុត ដល់យើង ក្នុងព្រះយេស៊ូវ និងក្នុងជ័យជម្នះដែលព្រះអង្គមាន មកលើបាប និងសេចក្តីស្លាប់។ ពេលណាយើងគិតដល់ឈើឆ្កាង និងផ្នូររបស់ព្រះយេស៊ូវដែលនៅទទេរ យើងអាចរកឃើញទំនុកចិត្ត នៅក្នុង “សេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ស្ថិតស្ថេរ” របស់ព្រះអម្ចាស់(ខ.៥)…
Read article
សាងសង់អ្វីដែលស្ថិតស្ថេរ
លោកុប្បត្តិ ១១:១-៨ រួចនិយាយគ្នាថា ចូរយើងសង់ទីក្រុង១សំរាប់យើង និងប៉ម១ដែលខ្ពស់ដល់ផ្ទៃមេឃ ដើម្បីឲ្យយើងបានកេរ្តិ៍ឈ្មោះ។ លោកុប្បត្តិ ១១:៤ កាលពីក្មេង ក្រុមគ្រួសារខ្ញុំរស់នៅក្បែរការដ្ឋានសំណង់មួយចំនួន ក្នុងរដ្ឋអូហៃយ៉ូ។ ដោយសារខ្ញុំ និងមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំចូលចិត្តមើលគេសាងសង់អគារ យើងក៏បានដើររើសសម្ភារៈសំណង់ដែលគេបោះចោល ដើម្បីសាងសង់បន្ទាយទ័ព ជាការកម្សាន្តសប្បាយ។ យើងក៏បានខ្ចីឧបករណ៍ជាងពីឪពុកម្តាយរបស់យើង និងលីសែងឈើ ហើយចំណាយពេលជាច្រើនថ្ងៃ ក្នុងការសាងសង់ ដើម្បីសម្រេចគោលបំណងរបស់យើង។ វាជាសកម្មភាពដ៏សប្បាយរីករាយ ប៉ុន្តែ ការប្រឹងប្រែងរបស់យើងក្នុងការសាងសង់ តាមគំរូអគារនៅជុំវិញយើង មិនបានទទួលលទ្ធផលល្អទេ។ សំណង់របស់យើងមិនស្ថិតស្ថេរបានយូរឡើយ។ បទគម្ពីរលោកុប្បត្តិ ជំពូក១១ បានចែងអំពីគម្រោងសាងសង់ធំមួយ ដែលមនុស្សនៅផែនដីរួមគ្នាធ្វើ។ ពួកគេនិយាយគ្នាថា “ចូរយើងសង់ទីក្រុង១សំរាប់យើង និងប៉ម១ដែលខ្ពស់ដល់ផ្ទៃមេឃ ដើម្បីឲ្យយើងបានកេរ្តិ៍ឈ្មោះ”(ខ.៤)។ ការប្រឹងប្រែងរបស់ពួកគេមានបញ្ហាធំមួយ ស្ថិតនៅត្រង់ថា ពួកគេធ្វើការសាងសង់នោះ ដើម្បីឲ្យពួកគេបានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បីប៉ុណ្ណោះ(ខ.៤)។ នេះជាបញ្ហាដែលកើតឡើងម្តងហើយម្តងទៀត ចំពោះមនុស្ស ដោយសារយើងចូលចិត្តកសាងវិមានសម្រាប់ខ្លួនឯង និងដើម្បីបង្ហាញភាពជោគជ័យរបស់យើង។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបក៏បានចែងអំពីសម័យក្រោយមកទៀត ដែលមានស្តេចមួយអង្គព្រះនាម សាឡូម៉ូន បានសាងសង់ព្រះវិហារថ្វាយព្រះអម្ចាស់ ដោយបំណងចិត្តខុសពីមនុស្សដែលសាងសង់ប៉មបាបិល។ គឺដូចទ្រង់មានបន្ទូលថា “មើល ទូលបង្គំបានគិតសំរេចនឹងស្អាងព្រះវិហារ១ថ្វាយព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃទូលបង្គំ”(១ពង្សាវតាក្សត្រ ៥:៥)។ ស្តេចសាឡូម៉ូនយល់ឃើញថា អ្វីៗដែលទ្រង់សាងសង់…
Read article
បោះជំហានទៅមុខដោយជំនឿ
និក្ខមនំ ២:១-១០ ដោយសារសេចក្តីជំនឿ កាលម៉ូសេបានកើតមក នោះឪពុកម្តាយបានលាក់លោកទុក៣ខែ ឥតមាននឹកខ្លាចដល់បញ្ញត្តរបស់ស្តេចឡើយ។ ហេព្រើរ ១១:២៣ លោកចន(John) មានការបាក់ទឹកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង នៅពេលដែលគាត់បាត់បង់ការងារ។ គាត់កំពុងធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅរក ចុងបញ្ចប់នៃអាជីពរបស់គាត់ ហើយគាត់ដឹងថា គាត់នឹងមានការពិបាក ក្នុងការចាប់ផ្តើមការងារថ្មី។ គាត់ក៏បានចាប់ផ្តើមអធិស្ឋានសូមឲ្យគាត់មានការងារល្អ។ បន្ទាប់មក លោកចនក៏បានធ្វើប្រវត្តិរូបសារជាថ្មី និងអានអត្ថបទណែនាំអំពីគន្លឹះក្នុងការសម្ភាស និងបានទូរស័ព្ទទៅកាន់ក្រុមហ៊ុនជាច្រើន។ បន្ទាប់ពីគាត់បានដាក់ពាក្យធ្វើការបានប៉ុន្មានសប្តាហ៍ គាត់ក៏បានទទួលយកមុខនាទីថ្មីមួយ ដែលមានកាលវិភាគល្អយ៉ាងខ្លាំង និងមានភាពងាយស្រួលក្នុងការធ្វើដំណើរទៅធ្វើការ។ ការស្តាប់បង្គាប់ដ៏ស្មោះត្រង់របស់គាត់ និងការផ្គត់ផ្គង់របស់ព្រះបានដើរទន្ទឹមគ្នាយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ។ មានរឿងដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ជាងនេះទៀត បានកើតឡើងចំពោះអ្នកស្រីយ៉ុកិបិត(និក្ខមនំ ៦:២០) និងក្រុមគ្រួសារគាត់ ក្នុងអំឡុងពេលប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលកំពុងរស់ជានៅជាទាសករ ក្នុងទឹកដីអេស៊ីព្ទ។ នៅពេលដែលស្តេចផារ៉ោនបានចេញច្បាប់ ដែលតម្រូវឲ្យជនជាតិហេព្រើរបោះកូនប្រុសដែលទើបនឹងកើត ចូលទៅក្នុងទឹកទន្លេ(១:២២) អ្នកស្រីយ៉ុកិបិតមុខជាមានការភិតភ័យយ៉ាងខ្លាំង។ គាត់មិនអាចកែប្រែច្បាប់នោះបានទេ តែមានកិច្ចការខ្លះដែលគាត់ត្រូវធ្វើជាជំហានៗ ដើម្បីស្តាប់បង្គាប់តាមព្រះ និងសង្គ្រោះកូនប្រុសគាត់។ ដោយសេចក្តីជំនឿ គាត់ក៏បានលាក់កូនប្រុសគាត់ មិនឲ្យពួកសាសន៍អេស៊ីព្ទដឹង។ គាត់ក៏បានធ្វើកូនទូកពីដើមបបុស ដាក់កូនគាត់ចូលទៅក្នុងកូនទូកនោះ ហើយបណ្តែតវានៅគុម្ពត្រែងនៅមាត់ទន្លេ(២:៣)។ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានថែរក្សាជីវិតទារកនោះ ដោយការអស្ចារ្យ(ខ.៥-១០) ហើយក្រោយមក ព្រះអង្គក៏បានប្រើគាត់ ឲ្យរំដោះប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ឲ្យរួចផុតពីរបបទាសភាព(៣:១០)។ រឿងរបស់លោកចន និងរឿងរបស់អ្នកស្រីយ៉ុកិបិត បាននិយាយអំពីការបោះជំហានទៅមុខ…
Read article
ប្រព្រឹត្តដោយអធ្យាស្រ័យ
២ពង្សាវតាក្សត្រ ៦:១៨-២៣ មិនត្រូវប្រហារគេទេ … សូមដាក់នំបុ័ង និងទឹកមក នៅមុខគេឲ្យបរិភោគវិញ។ ២ពង្សាវតាក្សត្រ ៦:២២ ក្នុងសៀវភៅរឿងប្រលោមលោក មានចំណងជើងថា ដំណឹងអំពីកូនស្រី លោកដាវីដ វីងគ្ល័រ(David Winkler) ចង់រកឃើញស្វែងរកកូនស្រីរបស់គាត់ ដែលបានរត់ចេញពីផ្ទះ ហើយមានតែលោកហឺមឹន សៀល័រ(Herman Sheeler) ម្នាក់គត់ ដែលអាចជួយគាត់បាន។ ប៉ុន្តែ គាត់មានបញ្ហាមួយ។ កូនស្រីរបស់លោកដាវីឌ គឺជាកូនដែលបានកើតពីអំពើផិតក្បត់របស់លោកដាវីឌ ជាមួយភរិយារបស់លោកហឺមឹន ហើយលោកហឺមឹនក៏បានព្រមានលោកដាវីឌ មិនឲ្យទាក់ទងក្រុមគ្រួសាររបស់លោកហឺមឹនទៀតឡើយ។ ប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ក្រោយមក លោកដាវីឌក៏បានសរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅលោកហឺមឹន ដើម្បីសុំទោស ចំពោះការអ្វីដែលគាត់បានធ្វើ។ គាត់ក៏បានអង្វរលោកហឺមឹន ឲ្យប្រាប់គាត់អំពីទីកន្លែងរបស់កូនស្រីគាត់។ គាត់ប្រាប់លោកហឺមឹនថា “ខ្ញុំមានចន្លោះប្រហោងមួយ ក្នុងជីវិតខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំបានដឹងតិចតួចណាស់អំពីកូនស្រីខ្ញុំ”។ គាត់ក៏បានរង់ចាំមើល តើលោកហឺមឹននឹងជួយគាត់ឬទេ។ តើយើងគួរតែប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សដែលបានធ្វើខុសមកលើយើង យ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ? ស្តេចអ៊ីស្រាអែលមួយអង្គបានប្រឈមមុខដាក់សំណួរនេះ នៅពេលដែលខ្មាំងសត្រូវរបស់គាត់ បានធ្លាក់ចូលក្នុងកណ្តាប់ដៃគាត់(២ពង្សាវតាក្សត្រ ៦:៨-២០)។ គាត់ក៏បានទូលសួរហោរាអេលីសេថា តើទ្រង់គួរតែសម្លាប់ពួកគេឬយ៉ាងណា? ហោរាអេលីសេក៏បានប្រាប់ទ្រង់ឲ្យទុកជីវិតឲ្យពួកគេ ហើយថែមទាំងដាក់អាហារ និងទឹក នៅពីមុខពួកគេ ដើម្បីឲ្យពួកគេបានបរិភោគហើយវិលត្រឡប់ទៅម្ចាស់របស់ពួកគេវិញ(ខ.២១-២២)។ តាមរយៈការប្រព្រឹត្តដោយការលើកលែងទោសដូចនេះ…
Read article
ការជួបជាមួយព្រះ
ទំនុកដំកើង ២៧:៧-១៤ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ ចិត្តទូលបង្គំបានទូលតបថា ទូលបង្គំនឹងស្វែងរកព្រះភក្ត្រទ្រង់ពិត។ ទំនុកដំកើង ២៧:៨ ឆ្នាំ២០២២ ជាឆ្នាំដែលពិសេសណាស់ សម្រាប់ខ្ញុំ និងភរិយាខ្ញុំ។ នៅឆ្នាំនោះ ចៅស្រីរបស់យើង ឈ្មោះ សូហ្វៀ អាស្សលី(Sophia Ashley) បានចាប់កំណើត ជាចៅស្រីតែមួយ ក្នុងចំណោមចៅទាំង៨នាក់របស់យើង។ តាយាយរបស់សូហ្វៀ បានញញឹមបិតមាត់មិនជិត ពេលបានទទួលដំណឹងដ៏ល្អនេះ។ នៅពេលដែលកូនប្រុសរបស់យើងបានទូរស័ព្ទមកយើង ដោយបើកវីដេអូមើលមុខគ្នាឃើញ យើងមានចិត្តរំភើបរីករាយកាន់តែខ្លាំង។ ខ្ញុំមិនបាននៅក្នុងបន្ទប់ជាមួយភរិយារបស់ខ្ញុំទេ តែសម្លេងស្រែកហោរដោយអំណរ បានបង្ហាញថា គាត់កំពុងតែបានឃើញមុខចៅស្រីគាត់ជាលើកដំបូងនៅក្នុងទូរស័ព្ទ។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងអាចមើលឃើញមនុស្សដែលយើងស្រឡាញ់ពីចម្ងាយ ដោយគ្រាន់តែចុចទូរស័ព្ទតេទៅពួកគេប៉ុណ្ណោះ។ ការមើលឃើញមុខមនុស្ស ដែលយើងកំពុងជជែកជាមួយតាមទូរស័ព្ទ គឺជាលទ្ធភាពដែលមនុស្សទើបតែអាចធ្វើបាន ក្នុងសម័យទំនើប ប៉ុន្តែ ការសន្ទនាជាមួយព្រះក្នុងការអធិស្ឋាន ដោយដឹងថា ខ្លួនកំពុងស្ថិតក្នុងព្រះវត្តមានព្រះអង្គ មិនមែនជាអ្វីដែលមនុស្សទើបតែអាចធ្វើបាននោះឡើយ។ ការអធិស្ឋានរបស់ស្តេចដាវីឌ ក្នុងបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក២៧ បានធ្វើឡើង ក្នុងពេលដែលមានការទាស់ប្រឆាំង បានជាទ្រង់ត្រូវការជំនួយ លើសពីលទ្ធភាពដែលមិត្តសំឡាញ់ជាមនុស្សអាចផ្តល់ឲ្យបាន(ខ.១០-១២)។ គឺដូចដែលទ្រង់មានបន្ទូលថា “កាលទ្រង់បានមានព្រះបន្ទូលថា ចូរស្វែងរកមុខអញនោះ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ ចិត្តទូលបង្គំបានទូលតបថា ទូលបង្គំនឹងស្វែងរកព្រះភក្ត្រទ្រង់ពិត”(ខ.៨)។…
Read article