ព្រះវត្តមានរបស់ព្រះថែរក្សាយើង
ដានីយ៉ែល ៦:១៩-២៧ ដ្បិតទ្រង់ជាព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់នៅ … ទ្រង់ប្រោសឲ្យរួច ហើយក៏ជួយសង្គ្រោះ។ ដានីយ៉ែល ៦:២៦-២៧ នៅពេលដែលចៅៗរបស់ខ្ញុំមើលសៀវភៅកម្រងអនុស្សាវរីយ៍របស់ខ្ញុំនៅថ្នាក់វិទ្យាល័យ ពួកគេមានការភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះម៉ូតសក់ សំលៀកបំពាក់ និងឡានដែលហួសសម័យ នៅក្នុងរូបថតក្នុងសៀវភៅនោះ។ ពេលខ្ញុំមើលទៅរូបថតទាំងនោះ ខ្ញុំមើលឃើញខុសពីពួកគេ ទីមួយ ខ្ញុំមើលឃើញទឹកមុខញញឹមរបស់មិត្តចាស់ និងមិត្តភក្តិដែលនៅតែរាប់អានគ្នារហូតមកដល់ពេលសព្វថ្ងៃ។ ជាងនេះទៅទៀត ខ្ញុំបានឃើញព្រះចេស្តារបស់ព្រះដែលបានថែរក្សាខ្ញុំ។ ព្រះវត្តមានដ៏សុភាពរបស់ព្រះអង្គបានហ៊ុមព័ទ្ធខ្ញុំ នៅក្នុងសាលារៀនដែលខ្ញុំពិបាកចូលចំណោមគេឲ្យចុះ។ សេចក្តីល្អរបស់ព្រះអង្គបានបន្តថែរក្សាខ្ញុំ គឺជាសេចក្តីសប្បុរសដែលព្រះអង្គប្រទានអស់អ្នកដែលស្វែងរកព្រះអង្គ។ លោកដានីយ៉ែលបានស្គាល់ព្រះវត្តមានរបស់ព្រះ ដែលថែរក្សាគាត់ផងដែរ។ ក្នុងការរស់នៅជាឈ្លើយសឹក ក្នុងទីក្រុងបាប៊ីឡូន គាត់បានអធិស្ឋាននៅបន្ទប់ខាងលើ ដែលមានបង្អួចបើកចំហទៅរកទិសនៃទីក្រុងយេរូសាឡិម(ខ.៧-៩)។ ក្នុងការអធិស្ឋានដូចនេះ គាត់ក៏បាននឹកចាំព្រះអម្ចាស់ ដែលព្រះវត្តមានទ្រង់បានជួយទ្រទ្រង់គាត់ ដោយស្តាប់ឮ និងឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់គាត់។ ដូចនេះ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានស្តាប់ឮ ឆ្លើយតប ហើយទ្រទ្រង់គាត់សារជាថ្មី។ ប៉ុន្តែ ទោះគេបានចេញច្បាប់ថ្មីហាមមិនឲ្យគាត់អធិស្ឋានក៏ដោយ ក៏គាត់នៅតែស្វែងរកព្រះវត្តមានព្រះអង្គ ទោះមានរឿងអ្វីកើតឡើងចំពោះគាត់ក៏ដោយ។ ដូចនេះ គាត់ក៏បានអធិស្ឋានដូចសព្វមួយដង(ខ.១០)។ កាលគេទម្លាក់គាត់ចូលក្នុងរូងតោ ទេវតារបស់ព្រះអម្ចាស់បានថែរក្សាគាត់ឲ្យមានសុវត្ថិភាព ក្នុងនាមព្រះអង្គជាព្រះដ៏ស្មោះត្រង់ ហើយក៏បានជួយសង្រ្គោះគាត់(ខ.២២)។ ការមើលទៅអតីតកាលរបស់យើង ក្នុងអំឡុងពេលដែលយើងមានការលំបាក អាចជួយយើងឲ្យនឹកចាំអំពីសេចក្តីស្មោះត្រង់របស់ព្រះ។ សូម្បីតែស្តេចដារីយ៉ូសនៃចក្រភពពើស៊ីក៏បានមានបន្ទូលអំពីព្រះអម្ចាស់ថា “ទ្រង់ប្រោសឲ្យរួច ហើយក៏ជួយសង្គ្រោះ…
Read article
បន្ទប់សម្រាប់ប្រកបជាមួយព្រះយេស៊ូវ
លូកា ២:១-៧ នាងប្រសូតបានបុត្រាជាចំបងមក រួចរុំនឹងសំពត់ផ្តេកក្នុងស្នូក ពីព្រោះក្នុងផ្ទះសំណាក់គ្មានកន្លែងណានៅទេ។ លូកា ២:៧ ខ្ញុំមានការសប្បាយចិត្ត ដែលបានចំណាយពេលចុងសប្តាហ៍ នៅរដ្ឋញូអូឡិន ក្នុងអំឡុងពេលដែលមានក្បួនដង្ហែក្នុងសង្កាត់វប្បធម៌បារាំង ដោយបានដើរមើលសារមន្ទីរសង្គ្រាមលោកលើកទី២ ហើយក៏បានភ្លក់អយស្ទ័រអាំង។ ប៉ុន្តែ ពេលដែលខ្ញុំគេងលក់ក្នុងបន្ទប់សម្រាប់ភ្ញៀវស្នាក់នៅ ក្នុងផ្ទះរបស់មិត្តភក្តិខ្ញុំ ខ្ញុំក៏បាននឹកប្រពន្ធកូនរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមានអំណរណាស់ ដែលមានឱកាសចែកចាយព្រះបន្ទូលក្នុងទីក្រុងផ្សេងទៀត ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមានអំណរបំផុតដែលមានបន្ទប់សម្រាប់ប្រកបជាមួយព្រះយេស៊ូវ ក្នុងផ្ទះមិត្តភក្តិខ្ញុំ។ ក្នុងការស្វែងយល់អំពីព្រះរាជកិច្ចដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើ កាលព្រះអង្គគង់នៅលើផែនដី ជួនកាល គេមិនបានចាប់អារម្មណ៍ថា ព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗបំផុតរបស់ព្រះអង្គបានកើតឡើង នៅតាមដងផ្លូវញឹកញាប់ប៉ុណ្ណាទេ។ ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះបានយាងចូលក្នុងលោកិយ ដោយការប្រសូតក្នុងភូមិបេថ្លេហិម ស្ថិតនៅចម្ងាយមិនអាចវាស់បាន ពីផ្ទះរបស់ព្រះអង្គនៅនគរស្ថានសួគ៌ ហើយក៏ឆ្ងាយពីផ្ទះគ្រួសារព្រះអង្គនៅភូមិណាសារ៉ែត។ មានគ្រួសារជាច្រើនបានធ្វើដំណើរមកភូមិបេថ្លេហិម ដើម្បីធ្វើជំរឿន ហេតុនេះហើយ កណ្ឌគម្ពីរលូកាបានចែងថា នាងម៉ារា និងលោកយ៉ូសែបមិនអាចរកបានបន្ទប់ស្នាក់នៅឲ្យបានសមរម្យទេ(លូកា ២:៧)។ ការអ្វីដែលគេមិនឃើញមាន ក្នុងការប្រសូតរបស់ព្រះយេស៊ូវ គឺពិតជាបានបង្ហាញឲ្យគេឃើញ ក្នុងការសុគតរបស់ព្រះអង្គ។ កាលព្រះយេស៊ូវនាំសិស្សព្រះអង្គចូលទីក្រុងយេរូសាឡិម ព្រះអង្គបានប្រាប់សាវ័កពេត្រុស និងសាវ័កយ៉ូហាន ឲ្យរៀបចំអាហារបុណ្យរំលង។ ព្រះអង្គបានបង្គាប់ពួកគេឲ្យដើរតាមអ្នកលីក្អមទឹក ទៅដល់ផ្ទះគាត់ ហើយសុំប្រើបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវរបស់គាត់ សម្រាប់ឲ្យព្រះគ្រីស្ទ និងពួកសិស្សព្រះអង្គអាចបរិភោគអាហារពេលល្ងាចលើកចុងក្រោយ (២២:១០-១២)។ នៅក្នុងកន្លែងដែលបានខ្ចីគេនោះ…
Read article
ព្រះអង្គនឹងឆ្លើយតប
យេរេមា ២៩:១០-១៤ នោះឯងរាល់គ្នានឹងអំពាវនាវដល់អញ ហើយនឹងទៅអធិស្ឋានដល់អញ រួចអញនឹងយល់ព្រមតាម។ យេរេមា ២៩:១២ កាលលោកគ្រូគង្វាល ធីម៉ូថេ ពាក់ក្រវ៉ាត់កសម្រាប់គ្រូគង្វាល ក្នុងអំឡុងពេលដែលគាត់ធ្វើដំណើរ គាត់ច្រើនតែជួបការបង្អាក់ដំណើរ ដោយសារមនុស្សមួយចំនួនដែលគាត់មិនដែលស្គាល់។ មនុស្សនៅអាកាសយានដ្ឋានបានសុំឲ្យគាត់អធិស្ឋានឲ្យពួកគេ ពេលណាពួកគេឃើញក្រវាត់កពណ៌ស នៅលើកអាវក្រៅរបស់គាត់ដែលមានពណ៌ខ្មៅ។ ក្នុងការធ្វើដំណើរតាមយន្តហោះកាលពីពេលថ្មីៗនេះ មានស្រ្តីម្នាក់បានលត់ជង្គង់ នៅក្បែរកៅអីអង្គុយរបស់គាត់ ពេលនាងបានកត់សំគាល់ឃើញគាត់ជាគ្រូគង្វាល ហើយក៏បានសួរគាត់ថា “លោកជាគ្រូគង្វាលមែនទេ? លោកគ្រូអាចអធិស្ឋានឲ្យខ្ញុំបានទេ?”។ ហើយលោកគ្រូគង្វាលធីម៉ូថេក៏បានអធិស្ឋានឲ្យគាត់។ បទគម្ពីរមួយក្នុងកណ្ឌគម្ពីរយេរេមា ក៏បានប្រាប់យើង អំពីមូលហេតុដែលយើងអាចដឹងថា ព្រះអម្ចាស់ស្តាប់ឮ ហើយឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់យើង គឺដោយសារព្រះអង្គយកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះយើង! គឺដូចដែលព្រះអង្គបានធានាដល់រាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គជាមនុស្សមានបាប ដែលកំពុងរស់នៅជាឈ្លើយសឹកថា “អញស្គាល់សេចក្តីដែលអញគិតពីដំណើរឯងរាល់គ្នា មិនមែនគិតធ្វើសេចក្តីអាក្រក់ទេ គឺគិតឲ្យបានសេចក្តីសុខវិញ ដើម្បីដល់ចុងបំផុត ឲ្យឯងរាល់គ្នាបានសេចក្តីសង្ឃឹម”(២៩:១១)។ ព្រះអម្ចាស់បានរំពឹងថា ថ្ងៃមួយ ពួកគេនឹងវិលត្រឡប់មករកព្រះអង្គវិញ។ ព្រះអង្គក៏បានមានបន្ទូលទៀតថា “ឯងរាល់គ្នានឹងអំពាវនាវដល់អញ ហើយនឹងទៅអធិស្ឋានដល់អញ រួចអញនឹងយល់ព្រមតាម ឯងរាល់គ្នានឹងស្វែងរកអញ ហើយនឹងឃើញផង គឺកាលណាឯងស្វែងរកអញឲ្យអស់អំពីចិត្ត”(ខ.១២-១៣)។ ហោរាយេរេមាបានដឹងអំពីសេចក្តីពិតនេះ កាលគាត់កំពុងជាប់គុក។ ព្រះអម្ចាស់បានធានាគាត់ថា “ចូរអំពាវនាវដល់អញ នោះអញនឹងឆ្លើយតប ហើយនឹងបង្ហាញឲ្យឯងឃើញការយ៉ាងធំ ហើយមុតមាំ ដែលឯងមិនដឹង”(៣៣:៣)។…
Read article
អំណោយដែលល្អឥតខ្ចោះ
កិច្ចការ ៣:១-១០ ឯប្រាក់ ហើយនិងមាស ខ្ញុំគ្មានទេ តែរបស់ដែលខ្ញុំមាន នោះខ្ញុំនឹងឲ្យដល់អ្នក។ កិច្ចការ ៣:៦ កាលខ្ញុំកំពុងធ្វើដំណើរបេសកកម្មរយៈពេលខ្លី ទៅប្រទេសពេរូដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អ មានយុវជនម្នាក់បានសុំលុយខ្ញុំ។ ដើម្បីសុវត្ថិភាព ក្រុមការងាររបស់ខ្ញុំបានទទួលការណែនាំថា បើមាននរណាម្នាក់សុំលុយយើង យើងមិនត្រូវឲ្យលុយគាត់ទេ ដូចនេះ តើធ្វើដូចម្តេចឲ្យខ្ញុំអាចឲ្យលុយគាត់បាន? បន្ទាប់មក ខ្ញុំក៏បាននឹកចាំ អំពីការឆ្លើយតបពីសាវ័កពេត្រុស និងសាវ័កយ៉ូហាន ចំពោះជនពិការជើងម្នាក់ ក្នុងបទគម្ពីរកិច្ចការ ជំពូក៣។ ខ្ញុំក៏បានពន្យល់គាត់ថា ខ្ញុំមិនអាចឲ្យប្រាក់ដល់គាត់បានទេ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំអាចផ្សាយដំណឹងល្អអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះដល់គាត់។ ពេលគាត់ប្រាប់យើងថា គាត់ជាក្មេងកំព្រា ខ្ញុំក៏បានប្រាប់គាត់ថា ព្រះអម្ចាស់ចង់ធ្វើជាឪពុករបស់គាត់។ ការនេះបាននាំឲ្យគាត់ប៉ះពាល់ចិត្តរហូតដល់ស្រក់ទឹកភ្នែក។ ខ្ញុំក៏បានប្រាប់សមាជិកពួកជំនុំក្នុងតំបន់ដែលបានទទួលយើងស្នាក់នៅ ឲ្យទំនាក់ទំនងគាត់ ដើម្បីបង្រៀនព្រះបន្ទូលដល់គាត់។ ជួនកាល យើងអាចមានអារម្មណ៍ថា ពាក្យសម្តីរបស់យើងហាក់ដូចជាមានការខ្វះខាតយ៉ាងខ្លាំង ប៉ុន្តែ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចចម្រើនកម្លាំងយើង ខណៈពេលដែលយើងចែកចាយដល់អ្នកដទៃ អំពីព្រះយេស៊ូវ។ កាលសាវ័កពេត្រុស និងសាវ័កយ៉ូហានជួបបុរសម្នាក់ ក្នុងបរិវេណព្រះវិហារ ពួកគេដឹងថា ការចែកចាយអំពីព្រះគ្រីស្ទ គឺជាអំណោយដែលប្រសើរបំផុត។ “តែពេត្រុសនិយាយថា ឯប្រាក់ ហើយនិងមាស ខ្ញុំគ្មានទេ តែរបស់ដែលខ្ញុំមាន…
Read article
ទទួលការលើកទឹកចិត្តពីព្រះបន្ទូលសន្យា
អេសាយ ៤៣:១-៥ កាលណាឯងដើរកាត់ទឹកធំ នោះអញនឹងនៅជាមួយ។ អេសាយ ៤៣:២ យុវជនក្មេងខ្ចីវ័យ១៩ឆ្នាំ បានចំណាយពេលពេញមួយថ្ងៃ នៅមន្ទីរពេទ្យ ដើម្បីពិនិត្យជំងឺដែលកំពុងធ្វើទុក្ខគាត់ ប៉ុន្តែ គាត់នៅតែមិនបានរកឃើញចម្លើយ។ ពេលគាត់ត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ក្រុមគ្រួសារគាត់មានការបាក់ទឹកចិត្តណាស់។ តែពួកគាត់មានការភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ ពេលដែលបានឃើញប្រអប់ដែលមានការតុបតែងយ៉ាងស្អាត នៅលើកាំជណ្តើរមុខផ្ទះ ដែលមានបទគម្ពីរអេសាយ ៤៣:២ ពីខាងមុខ។ នៅខាងក្នុងប្រអប់ ពួកគេក៏បានឃើញខគម្ពីរលើកទឹកចិត្តមួយចំនួន ដែលមិត្តភក្តិពួកគេបានសរសេរដោយផ្ទាល់ដៃ។ នៅម៉ោងបន្ទាប់ ពួកគេក៏បានចំណាយពេលទទួលការលើកទឹកចិត្តពីខគម្ពីរ និងពីឥរិយាបថរបស់មិត្តភក្តិទាំងនោះ ដែលចេះគិតអំពីទុក្ខលំបាករបស់ពួកគេ។ អ្នកដែលឆ្លងកាត់ពេលដ៏ពិបាក ឬបញ្ហាប្រឈមក្នុងគ្រួសារ តែងតែត្រូវការការលើកទឹកចិត្ត។ ការប្រើខគម្ពីរតិចតួច ឬច្រើនក្តី សុទ្ធតែអាចលើកទឹកចិត្តអ្នក មិត្តភក្តិ ឬសមាជិកគ្រួសារណាម្នាក់។ បទគម្ពីរអេសាយ ជំពូក៤៣ មានពេញទៅដោយពាក្យលើកទឹកចិត្ត សម្រាប់មនុស្សម្នាក់ៗ ឬជាក្រុម។ ចូរយើងពិចារណាអំពីពាក្យលើកទឹកចិត្តមួយចំនួន ក្នុងបទគម្ពីរនេះ ដែលមានដូចជា ព្រះអម្ចាស់បានបង្កើតអ្នក ជប់សូនអ្នក ប្រោសលោះអ្នក ហើយបានហៅចំឈ្មោះអ្នក(ខ.១)។ ព្រះអង្គនឹងគង់នៅជាមួយអ្នក(ខ.២) ព្រះអង្គជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ហើយព្រះអង្គជាព្រះសង្គ្រោះរបស់យើង(ខ.៣)។ ពេលណាអ្នកពិចារណា អំពីព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះ សូមព្រះបន្ទូលព្រះអង្គលើកទឹកចិត្តអ្នក។ ហើយខណៈពេលដែលព្រះអង្គប្រទានអ្វីដែលអ្នកត្រូវការ អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តអ្នកដទៃ។…
Read article
ជីវិតថ្មីក្នុងព្រះយេស៊ូវ
កិច្ចការ ២:២៩-៣៩ ចូរអ្នករាល់គ្នាប្រែចិត្តចុះ ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកទាំងអស់គ្នា ដោយនូវព្រះនាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប្រយោជន៍ឲ្យបានរួចពីបាប។ កិច្ចការ ២:៣៨ លោកបាហ៊ា(Baheer) និងលោកមេឌែត(Medet) បានចម្រើនវ័យធំឡើង ក្នុងតំបន់អាស៊ីកណ្តាល ហើយក៏បានក្លាយជាមិត្តជិតស្និទ្ធបំផុត។ ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលលោកបាហ៊ាក្លាយជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ អ្វីៗមានការផ្លាស់ប្តូរ។ បន្ទាប់ពីលោកមេឌែតបានរាយការណ៍ទៅរដ្ឋាភិបាលឲ្យចាប់ខ្លួនលោកបាហ៊ា គាត់បានទទួលរងទារុណកម្ម យ៉ាងឈឺចាប់បំផុត។ អ្នកយាមគុកបានស្រែកគំរាមគាត់ ឲ្យបិទមាត់ឈប់និយាយអំពីព្រះនាមព្រះយេស៊ូវទៀត។ ទោះលោកបាហ៊ាបានប្រឡាក់ឈាមពេញខ្លួនខ្លាំងយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏គាត់នៅតែអាចនិយាយថា ពួកគេអាចបំបិទសិទ្ធិគាត់មិនឲ្យនិយាយអំពីព្រះគ្រីស្ទ តែពួកគេមិនអាចកែប្រែការអ្វីដែលព្រះអង្គបានធ្វើនៅក្នុងចិត្តគាត់បានទេ។ ពាក្យសម្តីទាំងនោះនៅតែដក់ជាប់ក្នុងចិត្តរបស់លោកមេឌែត។ ប៉ុន្មានខែក្រោយមក បន្ទាប់ពីគាត់មានជំងឺ និងជួបការបាត់បង់ គាត់ក៏បានធ្វើដំណើរស្វែងរកលោកបាហ៊ា ដែលគេបានដោះលែងចេញពីគុក។ គាត់បានងាកបែរចេញពីអំនួតរបស់គាត់ ហើយក៏បានសុំឲ្យលោកបាហ៊ាជាអតីតមិត្តភក្តិម្នាក់ ចែកចាយអំពីព្រះយេស៊ូវ ឲ្យគាត់បានស្គាល់ព្រះអង្គ។ លោកមេឌែតបានធ្វើតាមការបណ្តាលចិត្តពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដូចពួកអ្នកដែលបានជួបជុំគ្នា នៅជុំវិញសាវ័កពេត្រុស នៅថ្ងៃបុណ្យទី៥០ ដែលមាន “ការចាក់ចុចនៅក្នុងចិត្ត” ពេលដែលពួកគេបានដកពិសោធន៍ជាមួយព្រះវត្តមាននៃការចាក់បង្ហូរព្រះគុណរបស់ព្រះ ហើយបានឮសាវ័កពេត្រុសធ្វើបន្ទាល់អំពីព្រះគ្រីស្ទ(កិច្ចការ ២:៣៧)។ សាវ័កពេត្រុសក៏បានអំពាវនាវពួកគេឲ្យប្រែចិត្ត ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ដោយនូវព្រះនាមព្រះយេស៊ូវ ហើយមនុស្សប្រហែល៣ពាន់នាក់បានប្រែចិត្តទទួលជឿព្រះនៅពេលនោះ។ គឺដូចដែលពួកគេបានលះចោលផ្លូវនៃជីវិតចាស់ជាយ៉ាងណា នោះលោកមេឌែតក៏បានប្រែចិត្ត និងដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះផងដែរ។ អំណោយនៃជីវិតថ្មីក្នុងព្រះយេស៊ូវ មានសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ៗ ដែលជឿព្រះអង្គ។ ទោះយើងបានធ្វើអ្វីក៏ដោយ…
Read article