ប្រើអ្វីក៏ដោយ ដែលព្រះទ្រង់បានប្រទាន
និក្ខមនំ ៤:១-៥ នោះព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានព្រះបន្ទូលតបថា “តើមានអ្វីនៅដៃឯងនោះ លោកទូលឆ្លើយថា មានដំបង?”។ និក្ខមនំ ៤:២ អាគារសាលាក្រុង នៅទីក្រុងប្រ៊ីសបេន ប្រទេសអូស្ត្រាលី ត្រូវបានសាងសង់ ក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩២០។ គេធ្វើកាំជណ្តើររបស់អគារនោះ ពីថ្មម៉ាបដ៏ប្រណិត ដែលមានប្រភពនៅក្នុងកន្លែងយកថ្ម ដែលលោកម៉ៃឃលអេនជេឡូ(Michelangelo) បានប្រើប្រាស់ ក្នុងការឆ្លាក់រូបចម្លាក់ស្តេចដាវីឌ។ ប៉មរបស់សាលាក្រុងនោះបានឆ្លុះបញ្ចាំង អំពីព្រះវិហារធំ នៅទីក្រុងវេនីស ប្រទេសអ៊ីតាលី ដែលមានដំបូងធ្វើពីទង់ដែងធំបំផុត ក្នុងតំបន់ខាងត្បូងនៃផែនដី។ ពួកអ្នកសាងសង់ចង់សាងសង់រូបចម្លាក់តំណាងឲ្យសន្តិភាព ដើម្បីតុបតែងកំពូលប៉ម តែពួកគេមិនមានថវិកាសម្រាប់ការសាងសង់។ កាលនោះ លោកហ្វ្រេត ចនសិន(Fred Johnson) ជាជាងតបណ្តេញទឹក ក៏បានជួយដោះស្រាយបញ្ហានេះ។ គាត់បានប្រើធុងទឹកបង្គន់ បង្គោលភ្លើងចាស់មួយដើម និងកំទេចដែកតូចៗ មកកែឆ្នៃធ្វើរូបដុំមូល ប្រៀបដូចជាមកុដនៅលើកំពូលប៉មនោះ អស់រយៈពេលជាង១រយឆ្នាំហើយ។ ការដែលលោកហ្វ្រេដ ចនសិនបានប្រើរបស់អ្វីដែលគាត់មាន ដើម្បីសម្រេចកិច្ចការដ៏សំខាន់នោះ គឺបានរំឭកយើងថា យើងក៏អាចចូលរួមក្នុងកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដោយប្រើការអ្វីដែលយើងមាន ទោះតូចឬធំក្តី។ កាលព្រះអង្គបង្គាប់លោកម៉ូសេឲ្យដឹកនាំពួកអ៊ីស្រាអែលចេញពីទឹកដីអេស៊ីព្ទ លោកម៉ូសេបានប្រកែកថា “មើល គេនឹងមិនជឿទូលបង្គំ ឬស្តាប់តាមទូលបង្គំទេ”(៤:១)។ ព្រះអង្គក៏បានឆ្លើយតប ដោយសំណួរដ៏សាមញ្ញថា “តើមានអ្វីនៅដៃឯងនោះ?”(ខ.២)…
Read article