ការប្រសូតពីស្រីព្រហ្មចារី
ការអស្ចារ្យមួយ ដែលមានចែងក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី បានទទួលរងការរិះគន់ដ៏សាហាវបំផុត គឺការប្រសូតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ពីស្រីព្រហ្មចារី។ នៅថ្ងៃនេះដែរ លោកគ្រូ អរ ស៊ី ស្ព្រោល(R.C. Sproul) សូមធ្វើការបកស្រាយថា ការចាប់កំណើតរបស់ព្រះយេស៊ូវជាមនុស្ស គឺមានចែងក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប តែមិនមែនក្នុងលក្ខណៈជាភាពមិនប្រក្រតីផ្នែកជីវវិទ្យានោះទេ តែជាការបើកសម្ដែងដ៏អស្ចារ្យនូវអំណាចចេស្តាព្រះ។ អត្ថបទ មានការអស្ចារ្យជាច្រើន ដែលមានចែងក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ដែលមានដូចជា ការដែលព្រះយេស៊ូវដើរលើទឹក ការធ្វើឲ្យទឹកក្លាយជាស្រាទំពាំងបាយជូរ ការប្រទានអាហារដល់មនុស្សរាប់ពាន់នាក់ ការប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ ។ល។ តែក្នុងចំណោមការអស្ចារ្យទាំងអស់នោះ មានការអស្ចារ្យមួយ ដែលគេហាក់ដូចជាបានលើកឡើង ដោយភាពចម្រូងចម្រាស់ គឺការអស្ចារ្យនៃការប្រសូតរបស់ព្រះអង្គពីស្រីព្រហ្មចារី។ មានការជជែកវែកញែកដ៏ក្តៅគគុក ក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្ន អំពីភាពអាចទុកចិត្តបាននៃការកត់ត្រាក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី អំពីដើមដំបូងនៃព្រះជន្មរបស់ព្រះយេស៊ូវ ព្រោះព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីបានសន្និដ្ឋាន ក្នុងការបង្រៀនរបស់ខ្លួនថា ព្រះយេស៊ូវបានប្រសូតពីស្រីព្រហ្មចារី។ អ្នកខ្លះបានព្យាយាមប្រកែកថា បទគម្ពីរនោះមិនបានបង្រៀនដូចនេះទេ តែបានថា ការគាំទ្របទគម្ពីរនេះ ជាទង្វើដ៏អស់សង្ឃឹម។ ប៉ុន្តែ អ្នកខ្លះទៀតគ្រាន់តែនិយាយថា “រឿងនេះជារឿងទេវកថា ដែលបានកត់ត្រាក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ដែលគ្មានមនុស្សដែលមានចំណេះដឹងវិទ្យាសាស្រ្ត មានការអប់រំ ឬមានប្រាជ្ញាខ្ពង់ខ្ពស់ណាអាចជឿបាន ក្នុងសតវត្សរ៍ទី២១នេះ”។ ព្រោះបើតាមការស្រាវជ្រាវ អំពីដំណើរការក្នុងជីវវិទ្យា ក្នុងប្រព័ន្ធបន្តពូជរបស់មនុស្ស គេបានសន្និដ្ឋានថា គ្មានស្រីព្រហ្មចារីណា…
Read articleថ្វាយដាច់ដល់ព្រះអង្គ
កុំឲ្យផ្គត់ផ្គង់ ដើម្បីនឹងបំពេញសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នា ខាងឯសាច់ឈាមឡើយ។ រ៉ូម ១៣:១៤ សៀវភៅជីវប្រវត្តិ ដែលលោកគ្រូអូគូស្ទីន(Augustine) បាននិពន្ធមានចំណងជើងថា ការលន់តួបាប បានពិពណ៌នា អំពីការធ្វើដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយរបស់គាត់ តាមផ្លូវក្រង៉ិកក្រង៉ក់ ឆ្ពោះទៅរកព្រះយេស៊ូវ។ នៅពេលមួយនោះ គាត់ជិះរទេះសេះ ទៅកាន់រាជវាំង ដើម្បីថ្លៃងសន្ទរកថាបែបបញ្ជោរថ្វាយព្រះចៅអធិរាជ។ នៅតាមផ្លូវ គាត់មានការព្រួយបារម្ភអំពីពាក្យបញ្ជោរ ដែលគាត់ត្រូវទូលថ្វាយទ្រង់។ ពេលនោះ គាត់ក៏បានសង្កេតឃើញអ្នកសុំទានម្នាក់ ដែលកំពុងស្រវឹងស្រា។ អ្នកសុំទាននោះកំពុងតែ “និយាយកំប្លែង ហើយក៏បានសើចតែម្នាក់ឯង”។ គាត់ក៏បានដឹងថា អ្នកសុំទានប្រមឹកនោះកំពុងតែមានភាពសប្បាយរីករាយដែលមានរយៈពេលខ្លី ពីមុខរបររបស់ខ្លួន ដោយចំណាយកម្លាំងតិចជាងគាត់។ ដូចនេះ លោកគ្រូអូគូស្ទីន ក៏បានឈប់ព្យាយាមស្វែងរកភាពជោគជ័យបែបលោកិយទៀត។ ប៉ុន្តែគាត់នៅតែជាប់ក្នុងភាពជាទាសកររបស់ភាពស្រើបស្រាល។ គាត់ដឹងថា គាត់មិនអាចងាកទៅរកព្រះយេស៊ូវ ដោយមិនបានងាកបែរចេញពីអំពើបាបបានឡើយ តែគាត់នៅតែប្រឈមមុខដាក់អំពើអសីលធម៌ផ្លូវភេទ។ ដូចនេះ គាត់ក៏បានអធិស្ឋានសូមព្រះអង្គប្រទានគាត់ នូវភាពបរិសុទ្ធខាងផ្លូវភេទ តែទន្ទឹមនឹងនោះ គាត់នៅតែមានការស្ទាក់ស្ទើរ។ លោកគ្រូអូគូស្ទីនបានជំពប់ដួល ដោយពិបាកដើរតាមផ្លូវនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ខណៈពេលដែលគាត់បន្តរស់នៅក្នុងអំពើបាប រហូតដល់ពេលមួយ គាត់ក៏បានធ្វើការប្ដេជ្ញាចិត្តថ្វាយព្រះអង្គ។ បន្ទាប់ពីបានទទួលការលើកទឹកចិត្តពីអ្នកដទៃ ដែលបានងាកបែរមករកព្រះយេស៊ូវ គាត់ក៏បានបើកព្រះគម្ពីរ អានបទគម្ពីរ រ៉ូម ១៣:១៣-១៤ ដែលបានចែងថា…
Read articleទុកចិត្តលើការផ្គត់ផ្គង់របស់ព្រះ
មើល អញនឹងបង្អុរភ្លៀងជានំបុ័ងពីលើមេឃមកឲ្យឯងរាល់គ្នា។ និក្ខមនំ ១៦:៤ អ៊ូស្រីម៉ាហ្ការែត(Margaret) ពិតជាពូកែសន្សំសំចៃណាស់។ បន្ទាប់ពីគាត់បានលាចាកលោក ក្មួយៗរបស់គាត់ក៏បានចាប់ផ្តើមរៀបចំរបស់របរ ដែលគាត់បានបន្សល់ទុក ដោយការនឹកចាំអំពីគាត់។ ពួកគេបានរកឃើញខ្សែអំបោះខ្លីៗក្នុងកូនថង់តូចមួយ នៅក្នុងថតតុ។ នៅលើថង់នោះមានអក្សរដែលគាត់បានសរសេរថា “ខ្សែខ្លីពេក មិនអាចប្រើកើត”។ តើមានអ្វីបណ្តាលចិត្តនរណាម្នាក់ ឲ្យរក្សាទុក្ខរបស់របរដែលពួកគេដឹងថាគ្មានប្រយោជន៍? ប្រហែលជាគាត់ធ្លាប់ជួបការខ្វះខាតយ៉ាងខ្លាំង។ កាលពួកអ៊ីស្រាអែលបានរត់គេចពីភាពជាទាសករ នៅស្រុកអេស៊ីព្ទ ពួកគេបានចាកចេញពីជីវិត ដែលមានការពិបាកជាច្រើន។ ប៉ុន្តែ មិនយូរប៉ុន្មាន ពួកគេក៏បានភ្លេចការអស្ចារ្យដែលព្រះទ្រង់បានធ្វើសម្រាប់ពួកគេ ក្នុងការនាំពួកគេរត់គេចនោះ ហើយពួកគេក៏បានចាប់ផ្តើមរអ៊ូរទាំអំពីការខ្វះខាតអាហារ នៅវាលរហោស្ថាន។ ព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យពួកគេទុកចិត្តព្រះអង្គ។ ទ្រង់បានប្រទាននំម៉ាណា ឲ្យពួកគេបរិភោគប្រចាំថ្ងៃ ដោយប្រាប់លោកម៉ូសេថា “ត្រូវឲ្យបណ្តាជនចេញទៅរើសឲ្យល្មមតែ១ថ្ងៃរាល់ៗថ្ងៃ”(និក្ខមនំ ១៦:៤)។ ព្រះទ្រង់ក៏បានបង្គាប់ពួកគេឲ្យប្រមូលទុកឲ្យបានច្រើនជាងមុនពីរដង នៅថ្ងៃទី៦ ព្រោះនៅថ្ងៃទី៧ ជាថ្ងៃឈប់សម្រាក មិនមាននំម៉ាណាធ្លាក់ចុះមកទេ(ខ.៥,២៥)។ ពួកអ៊ីស្រាអែលខ្លះក៏បានស្តាប់ តែខ្លះមិនបានស្តាប់ ហើយក៏បានជួបផលវិបាក(ខ.២៧-២៨)។ ក្នុងពេលដែលយើងសម្បូរសប្បាយ និងក្នុងពេលដែលខ្វះខាត យើងច្រើនតែចង់ព្យាយាមបង្គរទ្រព្យទុក ដើម្បីឲ្យយើងអាចគ្រប់គ្រងស្ថានការ។ តែយើងមិនចាំបាច់ត្រូវខំស្រវេស្រវា ដោយការភ័យខ្លាចនោះឡើយ។ តែយើងចាំបាច់ត្រូវមានជំនឿលើព្រះ ដែលបានសន្យាថា “អញនឹងមិនចាកចេញពីឯង ក៏មិនបោះបង់ចោលឯងឡើយ”(ហេព្រើរ ១៣:៥)។—TIM GUSTAFSON តើជួនកាល…
Read articleស្រឡាញ់ដូចព្រះយេស៊ូវ
ពួកកូនតូចៗ អើយ យើងមិនត្រូវស្រឡាញ់ ដោយពាក្យសំដី ឬដោយបបូរមាត់ប៉ុណ្ណោះឡើយ គឺដោយការប្រព្រឹត្ត និងសេចក្តីពិតវិញ។ ១យ៉ូហាន ៣:១៨ មានយុវជនម្នាក់ពាក់អាវតានុយខោជើងវែង កំពុងអង្គុយនៅលើបង់រង់ចាំរថភ្លើង នៅស្ថានីយរថភ្លើង ក្នុងទីក្រុងអាត្លានតា រដ្ឋចចជា ។ មើលទៅគាត់ដូចពិបាកចងក្រវ៉ាត់ករ។ ឃើញដូចនោះ ដូនចាស់ម្នាក់ក៏បានលើកទឹកចិត្តស្វាមីរបស់ខ្លួន ឲ្យទៅជួយគាត់។ ពេលដែលតាចាស់អង្គុយចុះ ហើយចាប់ផ្តើមបង្រៀនយុវជននោះឲ្យចេះចងក្រវ៉ាត់ករ មានមនុស្សម្នាក់បានថតរូបអ្នកទាំងបី ក្នុងពេលនោះ។ ពេលដែលមនុស្សរាប់លាននាក់ក៏បានឃើញរូបថតនោះ នៅក្នុងបណ្ដាញសង្គម មនុស្សជាច្រើនក៏បានចែករំលែករូបភាពនោះបន្ត និងបញ្ចេញយោបល់ផ្សេងៗ អំពីអំណាចនៃអំពើសប្បុរសធម៌ ដោយមិនបានព្រៀងទុក។ សម្រាប់អ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ អំពើសប្បុរសដល់អ្នកដទៃ គឺបានឆ្លុះបញ្ចាំង អំពីការយកព្រះទ័យទុកដាក់ ដោយការលះបង់ ដែលព្រះទ្រង់បានបង្ហាញមនុស្សដូចយើង។ អំពើសប្បុរសធម៌ជាការបង្ហាញចេញនូវសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ និងការអ្វីដែលព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យឲ្យសិស្សព្រះអង្គធ្វើ គឺ “ត្រូវឲ្យយើងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក”(១យ៉ូហាន ៣:១១)។ សាវ័កយ៉ូហានបានប្រៀបប្រដូចការស្អប់បងប្អូនរបស់ខ្លួន ទៅនឹងការសម្លាប់មនុស្ស(ខ.១៥)។ ហើយបន្ទាប់មក គាត់ក៏បានបកស្រាយថា ព្រះគ្រីស្ទគឺជាគំរូនៃសេចក្តីស្រឡាញ់(ខ.១៦)។ សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលមិនគិតប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន មិនចាំបាច់ត្រូវមានការបង្ហាញការលះបង់ដ៏លើសលប់ណាមួយនោះឡើយ។ សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលមិនអាត្មានិយម គឺគ្រាន់តែតម្រូវឲ្យយើងទទួលស្គាល់ តម្លៃរបស់មនុស្សទាំងអស់ ដោយចាត់ទុកតម្រូវការរបស់ពួកគេជាសំខាន់ជាងតម្រូវការរបស់យើង គឺមនុស្សដែលព្រះបានបង្កើតឲ្យដូចរូបអង្គទ្រង់។ ពេលណាយើងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះតម្រូវការរបស់អ្នកដទៃ ហើយធ្វើអ្វីដែលយើងអាចធ្វើបាន ដើម្បីជួយពួកគេ…
Read articleអំណាចនៃការអត់ទោស
ដ្បិតឱព្រះអម្ចាស់អើយ ទ្រង់ល្អ ទ្រង់បំរុងតែនឹងអត់ទោស ក៏មានសេចក្តីសប្បុរសជាបរិបូរ ចំពោះអស់អ្នកណាដែលអំពាវនាវដល់ទ្រង់។ ទំនុកដំកើង ៨៦:៥ កាលពីឆ្នាំ២០២១ មានព័ត៌មានមួយបានផ្សាយថា បេសកជន១៧នាក់ ត្រូវជនពាលមួយក្រុមចាប់ជំរិត។ ពួកជនពាលបានគំរាមថា នឹងសម្លាប់បេសកជនមួយក្រុមនេះ(រាប់បញ្ចូលទាំងក្មេងៗផង) បើសិនជាពួកគេមិនបានទទួលប្រាក់លោះទេនោះ។ រឿងមិនគួរឲ្យជឿក៏បានកើតឡើង ពេលដែលបេសកជនទាំងអស់បានរត់គេចខ្លួន ឬត្រូវគេដោះលែង ឲ្យមានសេរីភាពឡើងវិញ។ បន្ទាប់ពីបានទៅដល់កន្លែងសុវត្ថិភាពហើយ ពួកគេក៏បានផ្ញើសារមួយ ទៅពួកចាប់ជំរិតទាំងនោះថា “ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនយើងខ្ញុំ តាមរយៈព្រះបន្ទូល និងគំរូរបស់ព្រះអង្គថា អំណាចនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលមានការអត់ទោស គឺខ្លាំងជាងសេចក្តីសម្អប់ដែលមានអំពើហិង្សា។ ដូចនេះ យើងខ្ញុំបានអត់ឱនទោសឲ្យក្រុមរបស់អ្នកហើយ”។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលច្បាស់ថា ការអត់ទោសមានអំណាចណាស់។ គឺដូចដែលព្រះអង្គបានមានបន្ទូលថា “ដ្បិតបើអ្នករាល់គ្នាអត់ទោសចំពោះការរំលងច្បាប់ ដែលមនុស្សលោកប្រព្រឹត្តធ្វើ នោះព្រះវរបិតានៃអ្នក ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ទ្រង់នឹងអត់ទោសឲ្យអ្នករាល់គ្នាដែរ”(ម៉ាថាយ ៦:១៤)។ ក្រោយមក ពេលសាវ័កពេត្រុសសួរព្រះអង្គថា គាត់ត្រូវអត់ទោសឲ្យគេប៉ុន្មានដង ព្រះអង្គក៏បានមានបន្ទូលឆ្លើយថា “ខ្ញុំមិនថា ឲ្យអ្នកអត់ទោសត្រឹមតែ៧ដងទេ គឺដល់៧ចិតសិបដងទៅទៀត”(១៨:២២ មើល ខ.២១-៣៥)។ ហើយនៅលើឈើឆ្កាង ព្រះអង្គក៏បានបង្ហាញចេញនូវការអត់ទោសបាប ដោយអធិស្ឋានថា “ឱព្រះវរបិតាអើយ សូមអត់ទោសដល់អ្នកទាំងនេះផង ដ្បិតគេមិនដឹងជាគេធ្វើអ្វីទេ”(លូកា ២៣:៣៤)។ ការអត់ទោសដ៏ពេញលេញអាចកើតមាន ពេលណាភាគគីទាំងសង្ខាងបោះជំហានឆ្ពោះទៅរកការប្រោសឲ្យជា…
Read articleការរកឃើញស្នាព្រះហស្តមួយទៀត
អស់ទាំងទីជំរៅនៃផែនដីនៅក្នុងព្រះហស្តទ្រង់ ហើយកំពូលភ្នំទាំងប៉ុន្មាន សុទ្ធតែជារបស់ផងទ្រង់ដែរ។ ទំនុកដំកើង ៩៥:៤ រូងភ្នំគ្រូបេរ៉ា វ៉ូរូនចា មានទីតាំងក្នុងតំបន់របស់ប្រទេសចចជា ជាទឹកដីតភ្ជាប់ទ្វីបអឺរ៉ុប និងអាស៊ី។ រូងភ្នំនេះស្ថិតក្នុងចំណោមរូងភ្នំជ្រៅបំផុត ក្នុងពិភពលោក ដែលគេមិនទាន់បានចូលរុករក។ អ្នករុករកមួយក្រុមបានប្រើឧបករណ៍ស្ទង់ជម្រៅរបស់រូងភ្នំដ៏ងងឹត ដែលគួរឲ្យខ្លាចនេះ ដែលភាគច្រើនមានជម្រៅចុះទៅក្រោម ទៅរកស្រទាប់ក្រោមនៃផែនដី ដល់ជម្រៅ២១៩៧ម៉ែត្រ។ រូងភ្នំផ្សេងទៀតដែលមានលក្ខណៈស្រដៀងរូងភ្នំនេះដែរ ប្រហែល៤រយកន្លែង មានទីតាំងនៅក្នុងតំបន់ផ្សេងទៀតនៃប្រទេសនេះ និងទូទាំងពិភពលោក។ គេតែងតែរកឃើញរូងភ្នំជ្រៅៗជាច្រើនទៀត ដែលមានកំណត់ត្រានូវជម្រៅដែលកាន់តែជ្រៅជាងរូងភ្នំមុនៗ។ ស្នាព្រះហស្តដែលព្រះទ្រង់បានបង្កើត មានភាពអាថ៌កំបាំងជាច្រើន ដែលបន្តបង្ហាញចេញមកឲ្យយើងដឹងម្តងមួយៗ និងបន្ថែមការយល់ដឹងរបស់យើង អំពីចក្រវាលដែលយើងកំពុងតែរស់នៅ ហើយបណ្តាលចិត្តយើងឲ្យឆ្ងល់ អំពីភាពប៉ិនប្រសប់នៃការបង្កើតរបស់ព្រះ នៅលើផែនដី គ្មានអ្វីប្រៀបបាន ដែលព្រះអង្គបានត្រាស់ហៅយើង ឲ្យថែរក្សា(លោកុប្បត្ដិ ១:២៦-២៨)។ អ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកដំកើងបាននាំយើងរាល់គ្នា ឲ្យ “ឡើងសម្លេងច្រៀងដោយអំណរ” ថ្វាយព្រះអម្ចាស់ ដ្បិតព្រះអង្គធំប្រសើរ(ខ.១)។ ខណៈពេលដែលពិភពលោកអបអរទិវាផែនដី នៅថ្ងៃស្អែក ចូរយើងពិចារណា អំពីស្នាព្រះហស្តដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ។ អ្វីៗទាំងអស់ដែលមានក្នុងភពផែនដី ទោះយើងបានរកឃើញហើយឬនៅ សុទ្ធតែបណ្តាលចិត្តយើងឲ្យក្រាបថ្វាយបង្គំ នៅចំពោះព្រះអង្គ(ខ.៦)។ ព្រះអង្គមិនគ្រាន់តែបានស្គាល់វិសាលភាពដ៏ធំធេងនៃស្នាព្រះហស្តព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ស្គាល់ជម្រៅដ៏ជ្រៅបំផុតក្នុងចិត្តយើងផងដែរ។ ពេលខ្លះ យើងឆ្លងកាត់រដូវកាលដ៏ងងឹត និងប្រហែលគួរឲ្យខ្លាច ក្នុងជីវិតយើង…
Read article