ការពឹងផ្អែកព្រះអង្គ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ
សូមប្រទានអាហារដែលយើងខ្ញុំត្រូវការនៅថ្ងៃនេះ។ ម៉ាថាយ ៦:១១ នៅពេលព្រឹកថ្ងៃមួយ កូនៗរបស់ខ្ញុំ ដែលមានអាយុក្មេងជាងគេ បានសម្រេចចិត្តក្រោកពីព្រលឹម ដើម្បីរៀបចំអាហារពេលព្រឹកញាំដោយខ្លួនឯង។ ដោយសារខ្ញុំ និងភរិយាខ្ញុំមានការហត់នឿយ ក្នុងការធ្វើការងារពេញមួយសប្តាហ៍ យើងក៏បានព្យាយាមគេងឲ្យបានយូរបន្តិច យ៉ាងហោចណាស់ដល់ម៉ោង ៧ព្រឹក នៅថ្ងៃសៅរ៍នោះ។ ភ្លាមៗនោះ សម្លេងធ្លាក់បែកចាន លាន់ឮខ្លាំង ចេញពីផ្ទះបាយមក។ ខ្ញុំក៏បានប្រញាប់ងើបពីគ្រែ ហើយចុះមកជាន់ខាងក្រោម ឃើញចានគោមមួយបែក និងទឹកដោះគោកំពប់ពេញកម្រាលឥដ្ឋ ហើយកូនរបស់ខ្ញុំ ឈ្មោះយ៉ូណាស(Jonas) អាយុ៥ឆ្នាំ កំពុងតែព្យាយាមបោសសម្អាតភាពរញ៉េរញ៉ៃនៅលើកម្រាលឥដ្ឋ ដោយអស់សង្ឃឹម។ កូនៗខ្ញុំកំពុងតែឃ្លាន តែពួកគេបានសម្រេចចិត្តមិនសុំជំនួយពីយើង។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេបានជ្រើសរើសយកភាពឯករាជ្យ ហើយជាលទ្ធផល ពួកគេមិនទទួលបានការញាំអាហារ ដោយចិត្តរីករាយនោះឡើយ។ តាមធម្មជាតិរបស់មនុស្ស គេចង់ឲ្យក្មេងៗចម្រើនវ័យធំឡើង ចេញពីការពឹងផ្អែកលើឪពុកម្តាយ ទៅរកភាពឯករាជ្យ។ តែក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះ ការមានភាពពេញវ័យគឺមានន័យថា យើងចាកចេញពីភាពឯករាជ្យ ទៅរកការពឹងផ្អែកលើព្រះអង្គវិញ។ ការអធិស្ឋានគឺជាមធ្យោបាយដែលយើងត្រូវប្រើ ដើម្បីពឹងផ្អែកលើព្រះអង្គ។ កាលព្រះយេស៊ូវបង្រៀនសិស្សព្រះអង្គ ក៏ដូចជាយើងរាល់គ្នា ដែលជឿព្រះអង្គ ឲ្យអធិស្ឋានថា “សូមប្រទានអាហារដែលយើងខ្ញុំត្រូវការនៅថ្ងៃនេះ”(ម៉ាថាយ ៦:១១) គឺព្រះអង្គកំពុងបង្រៀនឲ្យអធិស្ឋាន តាមរបៀបពឹងផ្អែកលើព្រះអង្គ។ ពាក្យ “អាហារ”…
Read article
ធ្វើការល្អ ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់
ការអ្វីដែលត្រូវធ្វើក៏ដោយ ចូរធ្វើឲ្យអស់ពីចិត្ត ទុកដូចជាធ្វើថ្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់ មិនមែនដល់មនុស្សទេ។ កូល៉ុស ៣:២៣ បណ្ឌិត រេបិកា លី ក្រាំភ្ល័រ(Rebecca Lee Crumpler) ជាជាតិអាមេរិកស្បែកខ្មៅដំបូងបំផុត ដែលបានទទួលសញ្ញាប័ត្រសាលាពេទ្យ។ តែគាត់បានចែកចាយថា ក្នុងអំឡុងពេលនៃការរស់នៅពេញមួយជីវិត(ឆ្នាំ១៨៣១ ដល់១៨៩៥) គេមិនអើពើចំពោះគាត់ ហើយចាត់ទុកគាត់ជាមនុស្សគ្មានតម្លៃ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គាត់នៅតែមានការប្តូរផ្តាច់ នៅក្នុងការព្យាបាលជំងឺ និងបំពេញគោលបំណងរបស់គាត់។ គាត់បានបញ្ជាក់ថា ទោះអ្នកខ្លះបានសម្រេចចិត្តវិនិច្ឆ័យគាត់ ផ្អែកទៅលើពូជសាសន៍ និងភេទរបស់គាត់ក៏ដោយ ក៏គាត់តែងតែមានការត្រៀមខ្លួនជាសម្រេច ដោយចិត្តក្លាហាន ដើម្បីទៅកន្លែងណាដែលគេត្រូវការឲ្យគាត់ជួយ ហើយគាត់ក៏បានបំពេញតួនាទី តាមការប្ដេជ្ញាចិត្តនេះ។ គាត់ជឿថា ការព្យាបាលជម្ងឺស្ត្រី និងកុមារ និងការពិនិត្យសុខភាពទាសករដែលមានសេរីភាពហើយ គឺជារបៀបដែលគាត់ធ្វើការបម្រើព្រះ។ គួរឲ្យស្តាយណាស់ ដែលគាត់មិនបានទទួលការទទួលស្គាល់ជាផ្លូវការ សម្រាប់ការប្រឹងប្រែងរបស់គាត់។ ទាល់តែជិត១សតវត្សរ៍ក្រោយមក ទើបគេទទួលស្គាល់គាត់ជាផ្លូវការ។ ជាញឹកញាប់ មនុស្សនៅជុំវិញយើងមើលរំលង មិនឲ្យតម្លៃ ឬមិនអបអរយើង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រាជ្ញាក្នុងព្រះគម្ពីរបានរំឭកយើងថា ពេលណាព្រះទ្រង់ត្រាស់ហៅយើង ឲ្យធ្វើកិច្ចការអ្វីមួយ យើងមិនត្រូវស្វែងរកការសរសើរ ឬការទទួលស្គាល់ ពីលោកិយនោះឡើយ តែផ្ទុយទៅវិញ យើងគួរតែធ្វើកិច្ចការនោះអស់ពីចិត្ត…
Read article
ពន្លឺនៅថ្ងៃបុណ្យណូអែល
អញបានឃើញសេចក្តីវេទនារបស់រាស្ត្រអញ ដែលនៅស្រុកអេស៊ីព្ទហើយ … ដូច្នេះអញបានចុះមក ដើម្បីនឹងជួយដោះគេឲ្យរួច។ និក្ខមនំ ៣:៧-៨ មានពេលមួយ ខ្ញុំបានឃើញដើមគ្រីស្ទម៉ាសមានពន្លឺភ្លឺខ្លាំង។ មិនមែនភ្លឺដោយសារមានភ្លើងពណ៌អគ្គីសនីបំភ្លឺនោះទេ តែដោយសារមានភ្លើងឆេះ។ ក្រុមគ្រួសារខ្ញុំបានទទួលការអញ្ជើញ ឲ្យចូលរួមកម្មវិធីជួបជុំ តាមប្រពៃណីចាស់បុរាណរបស់ជនជាតិអាឡឺម៉ង់ ដោយមានបង្អែមប្រពៃណី និងដើមឈើមួយដើម ដែលមានដុតទៀនពីលើ។ (ដើម្បីសុវត្ថិភាព គេបានកាប់ដើមឈើនោះថ្មីៗ ហើយដាក់ទៀនដុតបំភ្លឺពីលើដើមឈើនោះ តែមួយយប់ប៉ុណ្ណោះ)។ មើលពីចម្ងាយ ដើមឈើនោះហាក់ដូចជាកំពុងតែមានភ្លើងឆេះ ហើយទិដ្ឋភាពនោះ ក៏បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីពេលដែលលោកម៉ូសេបានជួបព្រះអម្ចាស់ ក្នុងគុម្ពបន្លា។ ពេលលោកម៉ូសេកំពុងឃ្វាលចៀម នៅវាលហោស្ថាន គាត់ក៏មានការភ្ញាក់ផ្អើល ពេលដែលបានឃើញគុម្ពបន្លាមួយដើមកំពុងឆាបឆេះ តែមិនចេះសុសទាល់តែសោះ។ ពេលគាត់ចូលទៅក្បែរគុម្ពបន្លានោះ ដើម្បីពិនិត្យមើល ព្រះទ្រង់ក៏បានមានបន្ទូលហៅគាត់។ ព្រះបន្ទូលចេញពីគុម្ពបន្លានោះ មិនមែនជាការប្រកាសអំពីការជំនុំជម្រះ តែជាការប្រកាសអំពីការជួយសង្គ្រោះរាស្ត្រអីស្រាអែល។ ព្រះអម្ចាស់បានទតឃើញទុក្ខវេទនារបស់រាស្ត្រព្រះអង្គ ដែលកំពុងជាប់ជាទាសករ នៅស្រុកអេស៊ីព្ទ ហើយក៏បាន “យាងចុះមក ដើម្បីជួយសង្គ្រោះពួកគេ”(និក្ខមនំ ៣:៨)។ ខណៈពេលដែលព្រះទ្រង់បានជួយសង្គ្រោះរាស្ត្រអ៊ីស្រាអែល ឲ្យរួចពីទឹកដីអេស៊ីព្ទ មនុស្សជាតិទាំងអស់នៅតែត្រូវការការជួយសង្គ្រោះ តែមិនគ្រាន់តែឲ្យរួចពីទុក្ខវេទនាផ្លូវកាយប៉ុណ្ណោះទេ តែឲ្យរួចពីផលវិបាកនៃអំពើបាប និងសេចក្តីហិនវិនាសអស់កល្ប។ ជាច្រើនរយឆ្នាំក្រោយមក ព្រះអង្គក៏បានឆ្លើយតបចំពោះបញ្ហានេះ ដោយប្រទានពន្លឺ ដែលជាព្រះរាជបុត្រា…
Read article
ទីបន្ទាល់ដែលនាំឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរ
កុំឲ្យអ្នកណាមើលងាយអ្នក ដោយព្រោះនៅក្មេងនោះឡើយ ចូរធ្វើជាគំរូដល់ពួកអ្នកជឿ ដោយពាក្យសំដី កិរិយាប្រព្រឹត្ត សេចក្តីស្រឡាញ់ សេចក្តីជំនឿ និងសេចក្តីបរិសុទ្ធ។ ១ធីម៉ូថេ ៤:១២ កាលពីឆ្នាំ ២០១១ បន្ទាប់ពីខ្ញុំ និងភរិយាខ្ញុំបានរៀបការរយៈពេលមួយទសវត្សរ៍ ដោយគ្មានកូន យើងក៏បានផ្លាស់ទៅរស់នៅប្រទេសក្រៅ ដើម្បីចាប់ផ្តើមជាថ្មី។ វាជាការផ្លាស់ប្តូរទីលំនៅដ៏រំភើបរីករាយ តែខ្ញុំត្រូវចាកចេញពីអាជីពជាអ្នកផ្សាយវិទ្យុ។ ខ្ញុំនឹកការងារនេះណាស់។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាជាប់គាំងគំនិត ហើយក៏បានសុំយោបល់ ពីលោកលាម(Liam) ជាមិត្តភក្តិខ្ញុំ។ ខ្ញុំប្រាប់គាត់ត្រង់ៗថា ខ្ញុំមិនដឹងថា ព្រះទ្រង់កំពុងត្រាស់ហៅខ្ញុំឲ្យធ្វើអ្វីទៀតទេ។ គាត់ក៏បានសួរខ្ញុំថា តើខ្ញុំមិនធ្វើការនៅស្ថានីយវិទ្យុទៀតទេ? ខ្ញុំក៏បានប្រាប់គាត់ថា ខ្ញុំមិនធ្វើការជាអ្នកផ្សាយវិទ្យុទៀតទេ។ គាត់ក៏បានសួរទៀតថា “តើទំនាក់ទំនងប្តីប្រពន្ធរបស់អ្នកមានសុខទុក្ខយ៉ាងណាហើយ?” ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើល ពេលដែលគាត់ផ្លាស់ប្តូរប្រធានបទ ទៅជជែកអំពីជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្ញុំវិញ។ ខ្ញុំក៏បានប្រាប់លោកលាមថា យើងជួបរឿងដ៏ឈឺចាប់ជាមួយគ្នា តែយើងក៏ឆ្លងកាត់ទុក្ខលំបាក ដោយទំនាក់ទំនងកាន់តែជិតស្និទ្ធ។ គាត់ក៏និយាយដោយទឹកមុខញញឹមថា “ការប្ដេជ្ញាចិត្ត គឺជាចំណុចស្នូលនៃដំណឹងល្អ។ លោកិយត្រូវការគំរូនៃទំនាក់ទំនងប្តីប្រពន្ធដែលមានការប្ដេជ្ញាចិត្ត ដូចនេះឯង! អ្នកប្រហែលមិនបានដឹង អំពីឥទ្ធិពលដែលអ្នកបានបញ្ចេញមកលើអ្នកដទៃ លើសពីអ្វីដែលអ្នកបានធ្វើ ក្នុងនាមជាអ្នកជឿព្រះ”។ ពេលដែលលោកធីម៉ូថេកំពុងជួបការលំបាកក្នុងការងារបម្រើព្រះ សាវ័កប៉ុលមិនបានដាក់គោលដៅ សម្រាប់ការងាររបស់គាត់នោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានលើកទឹកចិត្តលោកធីម៉ូថេ ឲ្យរស់នៅ…
Read article
ការលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក
តែចូរកំឡាចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមកជារាល់ថ្ងៃវិញ ក្នុងកាលដែលនៅតែហៅថា «ថ្ងៃនេះ»នៅឡើយ។ ហេព្រើរ ៣:១៣ បន្ទាប់ពីសុខភាពខ្ញុំមានការចុះខ្សោយកាន់តែខ្លាំង អស់រយៈពេល១សប្តាហ៍ ខ្ញុំក៏បានផ្តេកខ្លួនទៅលើសាឡុង។ ខ្ញុំមិនចង់គិតអំពីអ្វីទាំងអស់។ នរណាក៏ខ្ញុំមិនចង់និយាយរក។ សូម្បីតែការអធិស្ឋាន ក៏ខ្ញុំពិបាកធ្វើដែរ។ ការបាក់ទឹកចិត្ត និងការសង្ស័យបានគ្របសង្កត់ចិត្តខ្ញុំ ខណៈពេលដែលខ្ញុំបើកទូរទស្សន៍មើល។ ខ្ញុំក៏បានមើលស្ពតផ្សាយពាណិជ្ជកម្មមួយ ក្នុងនោះ ខ្ញុំឃើញក្មេងស្រីម្នាក់និយាយទៅកាន់ប្អូនប្រុសរបស់នាងថា “ប្អូនជាជើងឯក”។ បន្ទាប់ពីនាងបន្តនិយាយលើកទឹកចិត្តគាត់ដូចនេះ ស្នាមញញឹមក៏បានលេចឡើងនៅលើផ្ទៃមុខគាត់។ ខ្ញុំក៏បានញញឹមជាមួយពួកគេផងដែរ។ រាស្ត្ររបស់ព្រះតែងតែជួបការបាក់ទឹកចិត្ត និងការសង្ស័យ ដែលនាំឲ្យពួកគេមានការលំបាកជាខ្លាំង។ បទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក៩៥ បានបញ្ជាក់ថា យើងអាចឮព្រះសូរសៀងព្រះ តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ អ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរហេព្រើរបានដកស្រង់បទគម្ពីរនេះ ដើម្បីដាស់តឿនអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ ឲ្យជៀសវាងការប្រព្រឹត្តខុសដូចពួកអ៊ីស្រាអែល កាលពួកគេកំពុងរស់នៅវិលវល់នៅក្នុងវាលរហោស្ថាន(ហេព្រើរ ៣:៧-១១)។ គឺដូចមានសេចក្តីចែងថា “ចូរប្រយ័ត្នបងប្អូនអើយ ក្រែងមានពួកអ្នករាល់គ្នាណាមួយ មានចិត្តអាក្រក់ ដោយមិនជឿ ព្រមទាំងបោះបង់ចោលព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់នៅ”(ខ.១២-១៣)។ “ចូរកំឡាចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមកជារាល់ថ្ងៃវិញ ក្នុងកាលដែលនៅតែហៅថា «ថ្ងៃនេះ»នៅឡើយ”(ខ.១២-១៣)។ ដោយសារសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់យើងបានជាប់នៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ នោះយើងអាចពិសោធន៍នឹងកម្លាំង ដែលយើងត្រូវការក្នុងការស៊ូទ្រាំ គឺកម្លាំងដែលបានមកពីការលើកទឹកចិត្តគ្នា ក្នុងចំណោមអ្នកជឿព្រះ(ខ.១៣)។ ពេលណាអ្នកជឿណាម្នាក់មានការសង្ស័យ អ្នកជឿដទៃទៀត អាចផ្តល់ការលើកទឹកចិត្ត ឲ្យយល់ និងជឿច្បាស់ ហើយជួយឲ្យគាត់ជៀសចេញពីអំពើបាប។…
Read article
សត្វពស់បញ្ចេញសម្លេងព្រមាន
ពាក្យតបឆ្លើយដោយស្រទន់ នោះរមែងរំងាប់សេចក្តីក្រោធទៅ តែពាក្យគំរោះគំរើយ នោះបណ្តាលឲ្យមានសេចក្តីកំហឹងវិញ។ សុភាសិត ១៥:១ តើអ្នកធ្លាប់ទៅក្បែរសត្វពស់កន្ទុយកណ្ដឹងឬទេ? បើសិនជាធ្លាប់ អ្នកប្រហែលជាបានកត់សំគាល់ថា សម្លេងកណ្តឹងនៅចុងកន្ទុយរបស់វា ហាក់ដូចជាបានលាន់ឡើងកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ពេលដែលអ្នកទៅក្បែរវាកាន់តែជិត។ តាមការស្រាវជ្រាវកំណត់ត្រាវិទ្យាសាស្រ្តជីវវិទ្យាបច្ចុប្បន្ន បានបង្ហាញថា សត្វពស់កន្ទុយកណ្តឹង ពិតជាបានធ្វើឲ្យកណ្តឹងនៅចុងកន្ទុយវាញ័រកាន់តែញាប់ ពេលដែលមានការគំរាមកំហែងចូលមកក្បែរវាកាន់តែជិត។ សម្លេងដែលមានប្រេកង់ខ្ពស់នេះ អាចបណ្តាលឲ្យយើងគិតថា វានៅជិតយើងខ្លាំង គឺនៅជិតជាងចម្ងាយពិតប្រាកដទៅទៀត។ គឺដូចដែលអ្នកស្រាវជ្រាវម្នាក់បានលើកឡើងថា “ការយល់ខុសអំពីចម្ងាយរវាងសត្វពស់ និងមនុស្សដែលឮសម្លេងកណ្តឹងរបស់វា បានផ្តល់ឱកាសសុវត្ថិភាព ដោយជួយឲ្យអ្នកនោះបង្កើនការប្រុងប្រយ័ត្ន”។ ជួនកាល មនុស្សយើងអាចដំឡើងសម្លេង ដោយពាក្យអាក្រក់ៗ ដែលធ្វើឲ្យអ្នកដទៃដើរចេញពីជម្លោះអ្វីមួយ។ ពួកគេបញ្ចេញកំហឹង និងស្រែកគំហកជាដើម។ អ្នកនិពន្ធកណ្ឌគម្ពីរសុភាសិតបានចែកចាយយោបល់ប្រកបដោយប្រាជ្ញា សម្រាប់ពេលបែបនេះថា “ពាក្យតបឆ្លើយដោយស្រទន់ នោះរមែងរំងាប់សេចក្តីក្រោធទៅ តែពាក្យគំរោះគំរើយ នោះបណ្តាលឲ្យមានសេចក្តីកំហឹងវិញ”(សុភាសិត ១៥:១)។ គាត់ក៏បានបន្តមានប្រសាសន៍ទៀតថា ពាក្យសម្តី “ដ៏លំហើយ” និង “ប្រកបដោយប្រាជ្ញា” គឺជា “ដើមឈើនៃជីវិត” និងប្រភពនៃ “ចំណេះដឹង”(ខ.៤,៧)។ តាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូវ ហេតុផលល្អបំផុតដែលយើងត្រូវឆ្លើយតប ដោយសុភាព ចំពោះអ្នកដែលមានជម្លោះជាមួយយើង គឺដើម្បីបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលបង្ហាញឲ្យគេដឹងថា យើងជាកូនព្រះអង្គ(ម៉ាថាយ…
Read article