អាយុគ្រាន់តែជាតួរលេខ
កុំឲ្យអ្នកណាមើលងាយអ្នក ដោយព្រោះនៅក្មេងនោះឡើយ ចូរធ្វើជាគំរូដល់ពួកអ្នកជឿ ដោយពាក្យសំដី កិរិយាប្រព្រឹត្ត សេចក្តីស្រឡាញ់ សេចក្តីជំនឿ និងសេចក្តីបរិសុទ្ធ។ ១ធីម៉ូថេ ៤:១២ គេមិនគួរបណ្តោយឲ្យភាពក្មេងវ័យ រារាំងនរណាម្នាក់មិនឲ្យមានជោគជ័យក្នុងជីវិតនោះឡើយ។ ជាក់ស្តែង មីខាយឡា(Mikaila) ជាក្មេងស្រីម្នាក់ ដែលបានទទួលជោគជ័យក្នុងវ័យ១១ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។ មីខាយឡា មិនគ្រាន់តែបានដាក់តុលក់ភេសជ្ជៈទឹកក្រូចឆ្មាប៉ុណ្ណោះទេ តែផ្ទុយទៅវិញ នាងបានបើកអាជីវកម្មលក់ភេសជ្ជៈទឹកក្រូចឆ្មាវិញ។ ហាងលក់ភេសជ្ជៈទឹកក្រូចឆ្មា Me & the Bees បានចាប់ផ្តើម ដោយនាងប្រើរូបមន្តរបស់ជីដូននាង ហើយទីបំផុតនាងទទួលនូវការវិនិយោគ ជាទឹកប្រាក់ ៦ម៉ឺនដុល្លា ពីអ្នកវិនិយោគ ក្នុងកម្មវិធីទូរទស្សន៍ Shark Tank ។ នាងក៏បានធ្វើកិច្ចសន្យា ជាមួយហាងលក់ទំនិញធំមួយ ដើម្បីលក់ភេសជ្ជៈ នៅតាមសាខារបស់ហាងលក់ទំនិញធំនេះ។ ការខិតខំ និងក្តីស្រមៃរបស់មីខាយឡា បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីពាក្យទូន្មានរបស់សាវ័កប៉ុល ទៅកាន់លោកធីម៉ូថេថា “កុំឲ្យអ្នកណាមើលងាយអ្នក ដោយព្រោះនៅក្មេងនោះឡើយ ចូរធ្វើជាគំរូដល់ពួកអ្នកជឿ ដោយពាក្យសំដី កិរិយាប្រព្រឹត្ត សេចក្តីស្រឡាញ់ សេចក្តីជំនឿ និងសេចក្តីបរិសុទ្ធ”(៤:១២)។ លោកធីម៉ូថេ មិនមានវ័យក្មេងដូចមីខាយឡាទេ តែគាត់ទំនងជាសមាជិកដែលមានវ័យក្មេងជាង…
Read article
ទាញយើង ទៅកាន់កន្លែងសុវត្ថិភាព
ទ្រង់ចាត់ពីលើស្ថានដ៏ខ្ពស់ ឲ្យមកចាប់ទូលបង្គំស្រង់ចេញពីទឹកធំ។ ២សំាយ៉ូអែល ២២:១៧ ក្មេងស្រីតូចម្នាក់បានលុយទឹកអូរ ដែលមានជម្រៅរាក់ ខណៈពេលដែលឪពុកនាងកំពុងមើលនាង។ នាងបានពាក់ស្បែកជើងជ័រ ដែលមានកវែងដល់ក្បាលជង្គង់។ ពេលដែលនាងដើរយឺតៗតាមបណ្តោយខ្សែទឹក ទឹកក៏កាន់តែជ្រៅទៅៗ ទាល់តែវាហូរចូលស្បែកជើងកវែងរបស់នាង។ នាងមិនអាចបោះជំហានទៅមុខទៀត បានជានាងស្រែកថា “ប៉ា ខ្ញុំជាប់ជើងហើយ!” ឪពុកនាងក៏បានដើរមករកនាងតែបីជំហាន ទៅដល់នាង ហើយក៏បានលើកនាងឡើងពីទឹក ដាក់នៅលើច្រាំងដែលមានស្មៅដុះច្រើន។ នាងក៏បានដោះស្បែកជើងចេញ ហើយក៏បានអស់សំណើច ពេលនាងឃើញទឹកហូរចេញពីស្បែកជើង ធ្លាក់ទៅលើដី។ កាលព្រះទ្រង់សង្រ្គោះស្តេចដាវីឌ ដែលជាអ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ស្តេចអង្គនេះក៏បានឆ្លៀតពេលអង្គុយចុះ ដោយដោះស្បែកជើងរបស់ទ្រង់ចេញ ហើយអនុញ្ញាតឲ្យភាពធូរស្បើយជ្រួតជ្រាបវិញ្ញាណទ្រង់។ ទ្រង់បាននិពន្ធបទចម្រៀងមួយបទ ដើម្បីបង្ហាញអារម្មណ៍ដែលទ្រង់មាននៅពេលនោះ។ គឺដូចដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលថា “ទូលបង្គំនឹងអំពាវនាវដល់ព្រះយេហូវ៉ា ដែលទ្រង់គាប់គួរសរសើរ យ៉ាងនោះទូលបង្គំនឹងបានសង្គ្រោះ ឲ្យរួចពីពួកខ្មាំងសត្រូវហើយ”(២សាំយ៉ូអែល ២២:៤)។ ទ្រង់បានសរសើរដំកើងព្រះថា ព្រះអង្គជាថ្មដា ជាបន្ទាយ ជាខែល និងជាប៉មយ៉ាងខ្ពស់(ខ.២-៣) ហើយបន្ទាប់មក ទ្រង់ក៏បានពិពណ៌នាជាលក្ខណៈបទកំណាព្យ អំពីការឆ្លើយតបរបស់ព្រះថា ផែនដីញ័ររញ្ជួយ។ ព្រះទ្រង់យាងចុះពីស្ថានសួគ៌មក។ រន្ទះបានបាញ់ចេញពីព្រះវត្តមានព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គបញ្ចេញផ្គរលាន់ និងសូរសៀងព្រះអង្គ ព្រះអង្គបានស្រង់ស្តេចដាវីឌចេញពីទឹកជ្រៅ(ខ.៨,១០,១៣-១៥,១៧)។ ប្រហែលសព្វថ្ងៃនេះ អ្នកមានអារម្មណ៍ថា ជីវិតអ្នកបានហ៊ុមព័ទ្ធទៅដោយការប្រឆាំង។ អ្នកប្រហែលជាជាប់ក្នុងអំពើបាប…
Read article
មានអារម្មណ៍ថា ដូចធូលីដី
ដ្បិតទ្រង់ស្គាល់រាងកាយរបស់យើង ក៏នឹកចាំថា យើងគ្រាន់តែជាធូលីដីប៉ុណ្ណោះ។ ទំនុកដំកើង ១០៣:១៤ ក្នុងអំឡុងពេលការប្រជុំការងារប្រចាំសប្តាហ៍ លោកវ៉រិន(Warren) បាននិយាយថា គាត់មានអារម្មណ៍ថា រូបកាយគាត់ដូចល្អងធូលីដី។ ពេលនោះ ខ្ញុំយល់ឃើញថា គាត់កំពុងតែនិយាយសំដៅទៅលើបញ្ហាប្រឈមផ្នែករូបកាយ ដែលទាក់ទងនឹងការមានវ័យចាស់ និងសុខភាពមិនល្អជាដើម។ លោកវ៉រិន និងភរិយាគាត់មានអាយុជិត៧០ឆ្នាំហើយ ហើយនៅឆ្នាំ២០២០ គាត់ត្រូវជួបវេជ្ជបណ្ឌិត គាត់ត្រូវពិភាក្សាអំពីការវះកាត់ ហើយរៀបចំផ្ទះរបស់ខ្លួន សម្រាប់ព្យាបាលសុខភាពនៅផ្ទះ។ ពួកគេដឹងថា ខ្លួនកំពុងតែមានវ័យចាស់ហើយ។ យើងអាចដឹងថា ខ្លួនយើងមានចំណុចខ្វះខាត មិនល្អឥតខ្ចោះ និងទន់ខ្សោយ ខាងផ្លូវកាយ ផ្លូវប្រាជ្ញា ផ្លូវអារម្មណ៍ និងផ្លូវវិញ្ញាណ ទោះជាយើងមិនទាន់មានវ័យចាស់ក៏ដោយ។ ព្រះយេស៊ូវ ដែលជាព្រះរាជបុត្រនៃព្រះ បានបោះជំហានចូលក្នុងលោកិយដែលបានធ្លាក់ចូលក្នុងអំពើបាប ហើយយកព្រះទ័យទុកដាក់ ចំពោះអស់អ្នកដែលមានសេចក្តីកម្សោយ ក្នុងលក្ខណៈជាមនុស្ស(ទំនុកដំកើង ១០៣:១៣)។ ជាងនេះទៅទៀត ស្តេចដាវីឌក៏បានសរសេរផងដែរថា “ដ្បិតទ្រង់ស្គាល់រាងកាយរបស់យើង ក៏នឹកចាំថា យើងគ្រាន់តែជាធូលីដីប៉ុណ្ណោះ”(ខ.១៤)។ ពាក្យ ធូលីដី បាននាំយើងវិលត្រឡប់ទៅកណ្ឌគម្ពីរលោកុប្បត្តិ ដែលបានចែងថា “ព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះទ្រង់យកធូលីដីមកសូនធ្វើជាមនុស្ស ទ្រង់ផ្លុំខ្យល់ដង្ហើមជីវិតបញ្ចូលទៅក្នុងរន្ធច្រមុះ នោះក៏ត្រឡប់ជាមានព្រលឹងរស់ឡើង”(២:៧)។ តើអ្នកមានអារម្មណ៍ថា ដូចល្អងធូលីទេ សព្វថ្ងៃនេះ?…
Read article
ការអ្វីដែលសំខាន់
ហេតុដូច្នេះ ត្រូវឲ្យយើងដេញតាមអស់ទាំងសេចក្តី ដែលនាំឲ្យមេត្រីគ្នា និងសេចក្តីទាំងប៉ុន្មាន ដែលជួយស្អាងចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមកវិញ។ រ៉ូម ១៤:១៩ មិត្តភក្តិខ្ញុំម្នាក់បានរំឭក អំពីពេលដែលបងប្អូនរួមជំនឿ ជាមិត្តរួមការងារ បានសួរនាងដោយត្រង់ៗថា តើនាងបានចូលរួមជាមួយគណបក្សនយោបាយមួយណា។ គោលបំណងរបស់គាត់ នៅក្នុងការសួរសំណួរនេះ ហាក់ដូចជាដើម្បីរកមើលថា គាត់អាចយល់ស្របនឹងនាង នៅត្រង់បញ្ហាណាខ្លះ ដែលកំពុងមិនធ្វើឲ្យសហគមន៍របស់ពួកគេបែកបាក់គ្នា។ នាងក៏បានព្យាយាមស្វែងរកចំណុច ដែលនាងអាចយល់ស្របនឹងគាត់ផងដែរ រួចនាងគ្រាន់តែឆ្លើយតបថា “ដោយសារយើងជាអ្នកជឿដូចគ្នា ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់និយាយផ្ដោតទៅលើការរួបរួមរបស់យើង ក្នុងព្រះគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះ”។ ពួកជំនុំក៏មានការបាក់បែកគ្នា នៅសម័យសាវ័កប៉ុលផងដែរ ដោយសារបញ្ហាផ្សេងៗ ដែលមានដូចជា ការខ្វែងគំនិតគ្នាអំពីអាហារ ដែលគួរបរិភោគឬអត់ និងអំពីថ្ងៃណាជាថ្ងៃបរិសុទ្ធ។ បញ្ហាទាំងនេះ បាននាំឲ្យមានការបែកបាក់ ក្នុងចំណោមគ្រីស្ទបរិស័ទនៅទីក្រុងរ៉ូម។ ទោះពួកគេមានការប្រកាន់ខ្ជាប់ទាំងស្រុង តាមទស្សនៈខុសៗគ្នាក៏ដោយ ក៏សាវ័កប៉ុលបានរំឭកពួកគេថា ពួកគេសុទ្ធតែត្រូវរស់នៅថ្វាយព្រះយេស៊ូវ ដូចគ្នា(រ៉ូម ១៤:៥-៩)។ គាត់ក៏បានលើកទឹកចិត្តពួកគេ ឲ្យ ធ្វើការអ្វីដែលនាំមានសេចក្តីមេត្តា ហើយស្អាងចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមកវិញ ជាជាងប្រកាន់ទោសគ្នាទៅវិញទៅមក(ខ.១៩)។ នៅសម័យ ដែលប្រទេសជាតិ ពួកជំនុំ និងសហគមន៍ជាច្រើនមានការបែកបាក់គ្នា ដោយសារបញ្ហាតូចធំ យើងអាចចង្អុលបង្ហាញគ្នាទៅវិញទៅមក ឲ្យងាកទៅរកសេចក្តីពិតនៃការរួបរួម ជាព្រះរាជកិច្ច ដែលព្រះយេស៊ូវបានសម្រេចនៅលើឈើឆ្កាងដើម្បីឲ្យយើងអាចរស់នៅជាមួយព្រះអង្គអស់កល្បជានិច្ច។ សាវ័កប៉ុលបានរំឭកយើងថា…
Read article
អរព្រះគុណព្រះ ក្នុងទិវាផែនដី
ព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះទ្រង់យកអ័ដាមទៅដាក់នៅក្នុងសួនច្បារអេដែន ឲ្យគាត់ធ្វើការហើយថែរក្សា។ លោកុប្បត្ដិ ២:១៥ ទិវាផែនដីជាព្រឹត្តិការណ៍ប្រចាំឆ្នាំ ដែលគេតែងតែប្រារព្ធធ្វើ នៅថ្ងៃទី២២ មេសា។ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំនេះ មនុស្សជាង១ពាន់លាន នៅក្នុងប្រទេសប្រហែល២រយ បានចូលរួម នៅក្នុងសកម្មភាពអប់រំ និងការបម្រើសហគមន៍។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ទិវាផែនដីបានក្រើនរំឭក អំពីសារៈសំខាន់នៃការថែរក្សាភពផែនដីដ៏អស្ចារ្យរបស់យើង។ ប៉ុន្តែ មនុស្សយើងមានកាតព្វកិច្ចថែរក្សាការពារបរិស្ថាន មុនពេលគេប្រារព្ធធ្វើទិវានេះ គឺចាប់តាំងពីសម័យដែលព្រះទ្រង់បានបង្កើតមនុស្សដំបូង ឲ្យរស់នៅលើផែនដីនេះ។ ក្នុងកណ្ឌលោកុប្បត្តិ យើងឃើញថា ព្រះទ្រង់បានបង្កើតចក្រវាលទាំងមូល ហើយក៏បានបង្កើតពិភពលោក ធ្វើជាកន្លែងសម្រាប់មនុស្សរស់នៅ។ ព្រះអង្គមិនគ្រាន់តែបានរចនាកំពូលភ្នំ និងវាលទំនាបឲ្យមានភាពស្រស់ស្អាតប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏បានបង្កើតសួនច្បាអេដែន ធ្វើជាកន្លែងដ៏ស្រស់ស្អាត ដោយប្រទានអាហារ ជម្រក និងសម្រស់ សម្រាប់មនុស្ស និងសត្វដែលរស់នៅទីនោះផងដែរ(លោកុប្បត្តិ ២:៨-៩)។ បន្ទាប់ពីព្រះអង្គបានបញ្ចូលខ្យល់ដង្ហើមជីវិត ទៅក្នុងមនុស្ស ដែលជាស្នាព្រះហស្តសំខាន់បំផុត ព្រះអង្គក៏បានដាក់ពួកគេនៅក្នុងសួនច្បារនេះ(ខ.៨,២២) ហើយក៏បានឲ្យពួកគេមានការទទួលខុសត្រូវ នៅក្នុងការ “ធ្វើការ និងថែរក្សាសួនច្បារនេះ”(ខ.១៥)។ បន្ទាប់ពីលោកអ័ដាម និងនាងអេវ៉ា ត្រូវព្រះទ្រង់បណ្តេញចេញពីសួនច្បារនោះ ការថែរក្សាស្នាព្រះហស្តដែលព្រះអង្គបានបង្កើត មានការពិបាកកាន់តែខ្លាំង(៣:១៧-១៩) តែសព្វថ្ងៃនេះ ព្រះទ្រង់នៅតែថែរក្សាភពផែនដី និងមនុស្សសត្វ ដែលរស់នៅលើភពផែនដី(ទំនុកដំកើង ៦៥:៩-១៣)…
Read article
ពិតជាមានជីវិតរស់មែន
ព្រះទ្រង់នឹងជូតអស់ទាំងទឹកភ្នែក ពីភ្នែកគេចេញ និងគ្មានសេចក្តីស្លាប់ ឬសេចក្តីសោកសង្រេង ឬសេចក្តីយំទួញ ឬទុក្ខលំបាកណាទៀតឡើយ។ វិវរណៈ ២១:៤ បន្ទាប់ពីការប្រារព្ធពិធីបុណ្យព្រះយេស៊ូវមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញកន្លងផុតទៅ បាន១សប្តាហ៍ កូនប្រុសរបស់ខ្ញុំ ឈ្មោះ វ៉ាយ(Wyatt) មានអាយុ៥ឆ្នំា បានឮគេជជែកគ្នាជាញឹកញាប់ អំពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គ។ គាត់តែងតែសួរខ្ញុំ អំពីរឿងនេះជានិច្ច ហើយតាមធម្មតា សំណួរគាត់មានការពិបាកឆ្លើយ។ ថ្ងៃមួយ ពេលខ្ញុំកំពុងបើកឡាន គាត់កំពុងអង្គុយនៅកៅអីក្រោយខ្ញុំ ដោយបានដាក់ខ្សែក្រវាត់សុវត្ថិភាព។ គាត់ក៏បានមើលតាមបង្អួចឡាន ដោយការគិតដ៏ស៊ីជម្រៅ។ គាត់ក៏បាននិយាយមកកាន់ខ្ញុំថា “ប៉ា” រួចក៏ស្ងាត់មាត់ទៅវិញ ដោយត្រៀមសំណួរដ៏ពិបាកមួយ រួចសួរខ្ញុំថា “ពេលព្រះយេស៊ូវប្រោសយើងឲ្យរស់ឡើងវិញ តើយើងនឹងពិតជា មានជីវិតរស់ឡើងវិញមែន ឬរស់ឡើងវិញ តែក្នុងចិត្ត?” នេះជាសំណួរដែលមនុស្សជាច្រើនមានក្នុងចិត្ត ទោះយើងហ៊ានយកវាមកនិយាយ ឬអត់ក៏ដោយ។ តើព្រះទ្រង់ពិតជានឹងប្រោសយើងឲ្យជាមែនឬ? តើព្រះអង្គពិតជានឹងប្រោសយើងឲ្យរួចពីស្លាប់មែនឬ? តើព្រះអង្គពិតជានឹងធ្វើតាមព្រះបន្ទូលសន្យាទំាងអស់ឬ? សាវ័កយ៉ូហានបានពិពណ៌នា អំពី “ផ្ទៃមេឃ និងផែនដីថ្មី”(វិវរណៈ ២១:១)។ ក្នុងទីក្រុងថ្មីនោះ “ទ្រង់នឹងគង់នៅជាមួយយើង យើងនឹងធ្វើជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់”(ខ.៣)។ ដោយសារជ័យជម្នះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ នោះព្រះអង្គបានសន្យាថា នឹងប្រទានពេលអនាគតមួយ ដែលនឹងគ្មានទឹកភ្នែកទៀត គ្មានការអាក្រក់អ្វីដែលអាចទាស់ប្រឆាំងនឹងព្រះ…
Read article