កែប្រែភាពរញេរញៃនៃជីវិត

លោក​ឌែរល(Darryl) ជា​កីឡាករ​វាយ​កូន​បាល់​បេសប៊ល​ដ៏​ល្បី​ល្បាញ ដែល​ស្ទើរ​តែ​បាន​បំផ្លាញ​ជីវិត​​ខ្លួន​ឯង ដោយ​សារ​ថ្នាំ​ញៀន។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​រំដោះ​គាត់​ឲ្យ​មាន​សេរីភាព ហើយ​គាត់​ក៏​បាន​ជ្រះ​ស្អាត​អស់​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​មក​ហើយ។ សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ គាត់​កំពុង​ជួយ​អ្នក​ដទៃ ដែល​កំពុង​មាន​បញ្ហា​ញៀន​ថ្នាំ ហើយ​នាំ​ពួក​គេ​ឲ្យ​ស្គាល់​ព្រះ​យេស៊ូវ។ ពេល​គាត់​ក្រឡេក​មើល​ពេល​អតីត​កាល គាត់​បាន​បញ្ជាក់​ថា ព្រះ​ទ្រង់​បាន​កែ​ប្រែ​ភាព​រញ៉េរញ៉ៃ​របស់​គាត់ ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​ឧបករណ៍​នាំ​ព្រះ​រាជ​សារ​របស់​ព្រះ​អង្គ ដល់​អ្នក​ដទៃ។​ គ្មាន​ការ​អ្វី​ដែល​ពិបាក​ពេក សម្រាប់​ព្រះ​នោះ​ឡើយ។ កាល​ព្រះ​យេស៊ូវ​យាង​ឡើង​ច្រាំង នៅ​ក្បែរ​កន្លែង​បញ្ចុះ​សព​មួយ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​អង្គ​ និង​ពួក​សិស្ស​បាន​ជួប​ខ្យល់​ព្យុះ​ នៅ​​សមុទ្រ​កាលីឡេ នោះ​មាន​បុរស​ម្នាក់​ដែល​អារក្ស​ចូល បាន​ស្ទុះ​មក​រក​ព្រះ​អង្គ។ ព្រះ​យេស៊ូវ​ក៏​បាន​មាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់​ពួក​អារក្ស​ដែល​នៅ​ក្នុង​គាត់ ហើយ​ក៏​បាន​បណ្តេញ​វិញ្ញាណ​អាក្រក់​ទាំង​នោះ​ចេញ ហើយ​ក៏​បាន​រំដោះ​គាត់​ឲ្យ​មាន​សេរីភាព។ កាល​ទ្រង់​បាន​យាង​ចុះ​ទូក នោះ​អ្នក​ដែល​អារក្ស​ចូល​ពី​ដើម គាត់​ក៏​សូម​ទៅ​ជា​មួយ​នឹង​ទ្រង់ តែ​ទ្រង់​មិន​អនុញ្ញាត​ទេ ដោយ​ព្រះបន្ទូល​ថា “ចូរ​ទៅ​ផ្ទះ​ទៅ ហើយ​ប្រាប់​បង​ប្អូន​ឯង​ពី​ការ​ធំ​ទាំង​ម៉្លេះ ដែល​ព្រះអម្ចាស់​បាន​មេត្តា​ប្រោស​ដល់​ឯង​វិញ”(ម៉ាកុស ៥:១៩)។ ព្រះ​គម្ពីរ​ក៏​មិន​បាន​និយាយ​អំពី​គាត់​ទៀត​ទេ តែ​បាន​បង្ហាញ​នូវ​រឿង​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​មួយ។ ប្រជាជន​នៅ​តំបន់​នោះ បាន​អង្វរ​ព្រះ​យេស៊ូវ ដោយ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច ឲ្យ​ព្រះ​អង្គ​ចាក​ចេញ​ពី​ភូមិ​ពួក​គេ​(ខ.១៧) ប៉ុន្តែ ពេល​ព្រះ​អង្គ​យាង​ត្រឡប់​មក​ភូមិ​នោះ​ម្តង​ទៀត ពួក​បណ្តាជន​មួយ​ហ្វូង​ធំ​បាន​ជួប​ជុំគ្នា​(៨:១)។ តើ​មនុស្ស​មក​ជួប​ជុំ​គ្នា​ច្រើន​យ៉ាង​នេះ ដើម្បី​មក​ស្តាប់​ព្រះ​អង្គ គឺ​ដោយ​សារ​ព្រះ​អង្គ​បាន​ចាត់​បុរស​នោះ​ឲ្យ​ទៅ​ប្រាប់​ពួក​គេ​ឬ? តើ​ដោយ​សារ​គាត់​ដែល​ធ្លាប់​អារក្ស​ចូល បាន​ក្លាយ​ជា​បេសកជន ដែល​នាំ​ដំណឹង​នៃ​សេចក្តី​សង្រ្គោះ​របស់​ព្រះយេស៊ូវ ទៅ​ប្រាប់​គេ​យ៉ាង​មាន​ប្រសិទ្ធិ​ភាព​ឬ? យើង​មិន​ដឹង​ថា រឿង​នេះ​បាន​កើត​ឡើង​យ៉ាង​ដូច​ម្តេច​ទេ។…

Read article
ឧបករណ៍ដែលព្រះទ្រង់បានឆ្នៃ

វីដេអូ​ហ្គេម​របស់​ក្រុម​ហ៊ុន​ណាញធែនដូ ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា រឿង​ព្រេង​របស់​ហ្សេលដា: សម្លេង​ខ្លុយ​អូការីណា​ឆ្លង​សម័យ បាន​លក់​ដាច់​អស់​ជាង​៧​លាន​ឌីស នៅ​ទូទាំង​ពិភព​លោក។  វីដេអូ​ហ្គេម​នេះ ក៏​បាន​នាំ​ឲ្យ​គេ​មាន​ការ​​ពេញ​និយម ​ខ្លុយ​អូការីណា ជា​ខ្លុយ​បុរាណ​តូច​មួយ ធ្វើ​ពី​ដី​ឥដ្ឋ ដែល​មាន​រាង​មូល​សំប៉ែត ដូច​ដំឡូង​បារាំង។ ខ្លុយ​អូការីណា​មិន​មាន​រូប​រាង្គ ដូច​ឧបករណ៍​តន្រ្តី​ទេ។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ពេល​ណា​គេ​ផ្លុំ​វា​ចូល​តាម​មាត់​របស់​វា ហើយ​បិទ​បើក​រន្ធ នៅ​ជុំវិញ​តួ​ខ្លួន​រាង​មូល​របស់​វា វា​ក៏​បាន​បង្កើត​សម្លេង​ដ៏​ពីរោះ​គួរ​ឲ្យ​ចាប់​អារម្មណ៍ ដែល​នាំ​ឲ្យ​មាន​អារម្មណ៍​ថា មាន​សង្ឃឹម។​ អ្នក​ផលិត​ខ្លុយ​អូការីណា បាន​យក​ដី​ឥដ្ឋ​មួយ​ដុំ​មក​​ សូន​ចេញ​ជា​រូប​រាង​ខ្លុយ ហើយ​ក៏​បាន​ដុត​វា​ក្នុង​ឡ ដោយ​ធ្វើ​ឲ្យ​វា​ក្លាយ​ជា​ឧបករណ៍​តន្រ្តី​ដ៏​អស្ចារ្យ។ រឿង​នេះ​ក៏​បាន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង អំពី​ព្រះ និង​យើង​ផង​ដែរ។ បទ​គម្ពីរ​អេសាយ ៦៤:៦,៨-៩ បាន​ប្រាប់​យើង​ថា “ដ្បិត​យើង​ខ្ញុំ​ទាំង​អស់​គ្នា​បាន​ត្រឡប់​ទៅ​ដូច​ជា​មនុស្ស​ដែល​មិន​ស្អាត… ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ ទ្រង់​ជា​ព្រះវរបិតា​នៃ​យើង​ខ្ញុំ យើង​ខ្ញុំ​រាល់​គ្នា​ជា​ដី​ឥដ្ឋ ហើយ​ទ្រង់​ជា​ជាង​ស្មូន…សូម​ទ្រង់​កុំ​ក្រោធ​ជា​ខ្លាំង​ឡើយ”។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ លោក​ហោរា​កំពុង​តែ​និយាយ​ថា ព្រះ​អម្ចាស់ ព្រះ​អង្គ​គ្រប់​គ្រង​លើ​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់។ យើង​រាល់​គ្នា​សុទ្ធ​តែ​មាន​បាប។ សូម​ព្រះ​អង្គ​សូន​ទូល​បង្គំ ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​ឧបករណ៍​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត សម្រាប់​អង្គ​ទ្រង់។​ នេះ​ជា​អ្វី​ដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​ធ្វើ​សម្រាប់​យើង។ ដោយ​សេចក្តី​មេត្តា ព្រះ​អង្គ​បាន​ចាត់​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​ព្រះ​អង្គ ព្រះ​នាម​យេស៊ូវ ឲ្យ​មក​សុគត ដើម្បី​លោះ​បាប​យើង ហើយ​ព្រះ​អង្គ​កំពុង​តែ​សូន ​និង​កែ​ប្រែ​យើង ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​ដើរ​តាម​ការ​ដឹក​នាំ​របស់​ព្រះ​វិញ្ញាណ​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ។…

Read article
នៅក្រៅទីដំឡើងត្រសាល

ថ្ងៃ​សុក្រ ជា​ថ្ងៃ​ដើរ​ផ្សា នៅ​ក្នុង​ក្រុង​ដាច់​ស្រយ៉ាល​មួយ ក្នុង​ប្រទេស​ហ្កាណា ជា​កន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ចម្រើន​វ័យ​ធំ​ឡើង។ ក្នុង​រយៈ​ពេល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​កន្លង​មក​នេះ ខ្ញុំ​នៅ​តែ​នឹក​ចាំ​អ្នក​លក់​ដូរ​តាម​ចិញ្ចើម​ផ្លូវ​ម្នាក់។ ម្រាម​ដៃ និង​ម្រាម​ជើង​គាត់​ត្រូវ​មេរោគ​ហង្សិន(ជំងឺឃ្លង់) ស៊ី បាន​ជា​គាត់​តែង​លត់​ជង្គង់​នៅ​លើ​កន្ទេល ហើយ​ក៏​បាន​ដួស​បន្លែ​ផ្លែ​ឈើ​របស់​គាត់​នឹង​វែក​ធ្វើ​ពី​ផ្លែ​ឃ្លោក រួច​ហុច​ឲ្យ​អ្នក​ទិញ។ អ្នក​ខ្លះ​បាន​ដើរ​ជៀស​គាត់។ ម្តាយ​របស់​ខ្ញុំ​បាន​តាំង​ចិត្ត​ថា នឹង​ទិញ​ពី​គាត់​ឲ្យ​បាន​ទៀង​ទាត់។ ខ្ញុំ​ឃើញ​គាត់​តែ​នៅ​ថ្ងៃ​សុក្រ​ប៉ុណ្ណោះ។ បន្ទាប់​មក គាត់​ក៏​បាន​ចេញ​ទៅ​ក្រៅ​ក្រុង​បាត់។​ ក្នុង​ទឹក​ដី​អ៊ីស្រាអែល នៅ​សម័យ​បុរាណ អ្នក​កើត​ឃ្លង់​ត្រូវ​រស់​នៅ​ក្រៅ​ទី​ដំឡើង​ត្រសាល។ បាន​សេចក្តី​ថា ពួក​គេ​ក៏​បាន​ជួប​ភាព​ឯកោ​យ៉ាង​កម្សត់ ។ ក្រឹត្យ​វិន័យ​របស់​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ចែង​ថា “ពួក​គេ​ត្រូវ​រស់​នៅ​ម្នាក់​ឯង”(លេវីវិន័យ ១៣:៤៦)។ នៅ​ក្រៅ​ទី​ដំឡើង​ត្រសាល ក៏​ជា​កន្លែង​ដែល​គេ​យក​តួ​ខ្លួន​គោ​សម្រាប់​ថ្វាយ​យញ្ញ​បូជា ​មក​ដុត​ផង​ដែរ(៤:១២)។ នៅ​ក្រៅ​ទីដំឡើង​ត្រសាល មិន​មែន​ជា​កន្លែង​ដែល​អ្នក​ចង់​រស់​នៅ​ឡើយ។ ការ​ពិត​ដ៏​កំសត់​នេះ បាន​ជួយ​ឲ្យ​យើង​យល់​អត្ថ​ន័យ នៃ​បទ​គម្ពីរ​ហេព្រើរ ជំពូក១៣ ដែល​បាន​ចែង​អំពី​ព្រះ​យេស៊ូវ​ថា “ហេតុ​នោះ​បាន​ជា​ត្រូវ​ឲ្យ​យើង​រាល់​គ្នា​ចេញ​ទៅ​ឯ​ទ្រង់ នៅ​ខាង​ក្រៅ​ទី​ដំឡើង​ត្រសាល​ដែរ ទាំង​ផ្ទុក​សេចក្តី​ដំនៀល​របស់​ទ្រង់​ចុះ”(ខ.១៣)។​ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​សុគត​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង នៅ​ក្រៅ​ទីក្រុង​យេរូសាឡិម ជា​ចំណុច​ដ៏​សំខាន់ ​នៅ​ពេល​ដែល​យើង​សិក្សា អំពី​ប្រព័ន្ធ​នៃ​ការ​ថ្វាយ​យញ្ញ​បូជា​របស់​សាសន៍​ហេព្រើរ។​ យើង​ចង់​មាន​ប្រជាប្រិយ​ភាព ចង់​បាន​ការ​គោរព ចង់​រស់​នៅ​ក្នុង​ជីវិត​ដែល​ស្រណុក​ស្រួល។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​ទ្រង់​ត្រាស់​ហៅ​យើង ឲ្យ​ចេញ​ទៅ​ខាង​ក្រៅ​ទី​ដំឡើង​ត្រសាល ជា​កន្លែង​នៃ​ភាព​អាប់​ឱន។ ជា​កន្លែង​ដែល​អ្នក​នឹង​ជួប​អ្នក​លក់​ដូរ​តាម​ចិញ្ចើម​ថ្នល់ ដូច​អ្នក​ជំងឺ​ហង្សិន…

Read article
ក្នុងលក្ខណៈជាឯកសារដ៏រស់

លោក​ភីទ័រ ក្រូហ្វ(Peter Croft) បាន​នឹក​ចាំ អំពី​កិច្ចការ​ដែល​ជីតា​របស់​គាត់​បាន​ធ្វើ បាន​ជា​គាត់​សរសេរ​ថា “សម្រាប់​អ្នក​ដែល​បាន​រើស​យក​ព្រះ​គម្ពីរ​ប៊ីប​របស់​ខ្លួន​មក​អាន ទោះ​ជា​ភាសា​អ្វី​ក៏​ដោយ ក្នុង​ជម្រៅ​ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​ចង់​ឲ្យ​គាត់​មិន​គ្រាន់​តែ​យល់ តែ​បាន​ពិសោធន៍​នឹង​អត្ថ​បទ​ព្រះ​គម្ពីរ ក្នុង​លក្ខណៈជា​ឯកសារ​ដ៏​រស់  ដែល​នៅ​តែ​សំខាន់ គ្រោះ​ថ្នាក់ និង​រំភើប​រីក​រាយ ដូច​កាល​រាប់​ពាន់​ឆ្នាំ​មុន”។ ជីតា​របស់​លោក​ភីធ័រ គឺ​​លោក ជេ ប៊ី ភីលីព(J.B. Phillips) ជា​អ្នក​បម្រើ​ព្រះ​ក្នុង​ផ្នែក​យុវជន ដែល​បាន​ធ្វើ​ការ​បក​ស្រាយ​ព្រះ​គម្ពីរ​ប៊ីប ជា​ភាសា​អង់​គ្លេស ក្នុង​អំឡុង​សម័យ​សង្រ្គាម​លោក​លើក​ទី​២ ដើម្បី​ឲ្យ​សិស្ស​នៅ​ព្រះវិហារ​របស់​គាត់​អាច​យល់។​ យើង​ក៏​ជួប​ឧបសគ្គ​នៅ​ក្នុង​ការ​អាន និង​ពិសោធន៍​នឹង​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​ប៊ីប មិន​ខុស​ពី​សិស្ស​របស់​លោក​ភីលីព​ឡើយ ហើយ​ភាគ​ច្រើន​មិន​មែន​ដោយ​សារ​បញ្ហា​ភាសា​នោះ​ទេ។ យើង​ប្រហែល​ជា​ខ្វះ​ពេល​វេលា ការ​លត់​ដំ ឬ​វិធី​សាស្រ្ត​ត្រឹម​ត្រូវ ដើម្បី​រៀន​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ។ ប៉ុន្តែ បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ជំពូក១ បាន​ចែង​ថា មនុស្ស​ដែល​មាន​ពរ “​នោះ​ត្រេកអរ​តែ​នឹង​ក្រឹត្យវិន័យ​របស់​ព្រះយេហូវ៉ា​វិញ ក៏​រំពឹង​គិត​ក្នុង​ក្រឹត្យវិន័យ​ទ្រង់​ទាំង​យប់​ទាំង​ថ្ងៃ​ដែរ”(ខ.១-២)។ ការ​ជញ្ជឹង​គិត​អំពី​ព្រះ​បន្ទូល ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ ជួយ​ឲ្យ​យើង​ចម្រើន​ឡើង ក្នុង​គ្រប់​រដូវ​កាល ទោះ​យើង​ជួប​ប្រទះ​ទុក្ខ​លំបាក​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ។​ តើ​អ្នក​មាន​ទស្សនៈ​យ៉ាង​ណា ចំពោះ​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​របស់​អ្នក? ព្រះ​គម្ពីរ​ប៊ីប​នៅ​តែ​សំខាន់ ក្នុង​ការ​ផ្តល់​គំនិត​យោបល​សម្រាប់​ការ​រស់​នៅ​សព្វ​ថ្ងៃ តែ​នៅ​តែ​គ្រោះ​ថ្នាក់ នៅ​ក្នុង​ការ​ត្រាស់​ហៅ​ឲ្យ​មនុស្ស​ជឿ និង​ដើរ​តាម​ព្រះ​យេស៊ូវ…

Read article
ទង្វើនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏អស្ចារ្យ

ព្រៃ​ម៉ាលហ័រ នៅ​រដ្ឋ​អូរីហ្គិន មាន​រុក្ខ​ជាតិ​ផ្សិត​មួយ​ប្រភេទ ដែល​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​បាន​ហៅ​ឈ្មោះ​វា​ថា ផ្សិត​ទឹក​ឃ្មុំ។ វា​បាន​រីក​រាល​ដាល​តាម​ឫស​របស់​ដើម​ឈើ ក្នុង​ផ្ទៃ​ដី​៨៩០​ហិច​តា ធ្វើ​ឲ្យ​វា​ក្លាយ​ជា​រុក្ខជាតិ​មាន​ជីវិត​ដែល​ធំ​ជាង​គេ​បំផុត ដែល​គេ​បាន​រក​ឃើញ។ វា​បាន​ចាក់​សំណាញ់​ពណ៌​ខ្មៅ​របស់​វា ពាស​ពេញ​ព្រៃ អស់​រយៈ​ពេល​ជាង​២​ពាន់​ឆ្នាំ​មក​ហើយ ដោយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ដើម​ឈើ​ស្លាប់ ពេល​ដែល​វា​លូត​លាស់។​ សំណាញ់​របស់​វា​បាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ដី ដល់​ជម្រៅ​បី​ម៉ែត្រ ។ ផ្សិត​នេះ​មាន​ទំហំ​អស្ចារ្យ តែ​វា​បាន​​ដុះ​ចេញ​ពី​លម្អង​តូច​ល្អិត​តែ​មួយ​ប៉ុណ្ណោះ។​ ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​ចែង អំពី​ទង្វើ​នៃ​ការ​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​តែ​មួយ ​ដែល​បណ្តាល​ឲ្យ​មាន​ការ​ដាក់​ទោស ដែល​រីក​រាល​ដាល​ដល់​មនុស្ស​ទាំង​អស់ ហើយ​ក៏​បាន​និយាយ អំពី​សកម្មភាព​នៃ​ការ​ស្តាប់​បង្គាប់​តែ​មួយ ដែល​បាន​រំដោះ​ឲ្យ​រួច​ពី​ទោស​នោះ​វិញ។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​និយាយ​អំពី​ភាព​ខុស​គ្នា​រវាង​បុគ្គល​ពីរ​នាក់ គឺ​លោក​អ័ដាម និង​ព្រះ​យេស៊ូវ(រ៉ូម ៥:១៤-១៥)។ អំពើ​បាប​របស់​អ័ដាម​នាំ​មក​នូវ​ការ​ដាក់​ទោស ដល់​មនុស្ស​ទាំង​អស់(ខ.១២)។ ដោយសារ​ការ​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​នេះ មនុស្ស​ទាំង​អស់​បាន​ក្លាយ​ជា​មនុស្ស​មាន​បាប ហើយ​ត្រូវ​រាប់​ជា​មាន​ទោស នៅ​ចំពោះ​ព្រះ​(ខ.១៧)។ តែ​ព្រះ​អង្គ​មាន​ដំណោះ​ស្រាយ សម្រាប់​បញ្ហា​នៃ​អំពើ​បាប​របស់​មនុស្ស​ជាតិ។ តាម​រយៈ​ការ​សុគត​ដ៏​សុចរិត​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​ជីវិត​អស់​កល្ប និង​អាច​ឈរ​ដោយ​គ្មាន​ទោស នៅ​ចំពោះ​ព្រះ​អង្គ។ ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ព្រះ​គ្រីស្ទ ដោយ​ក្តី​ស្រឡាញ់ និង​ការ​ស្តាប់​បង្គាប់​មាន​អំណាច​ល្មម​នឹង​ឈ្នះ​ការ​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​របស់​អ័ដាម ដោយ​ព្រះ​អង្គ​ប្រទាន​ជីវិត​ដល់​មនុស្ស​ទាំង​អស់​(ខ.១៨)។ តាម​រយៈ​ការ​សុគត​របស់​ព្រះ​អង្គ​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ប្រទាន​ជីវិត​អស់​កល្ប​ដល់​អស់​អ្នក​ណា ដែល​ទទួល​ជឿ​ព្រះ​អង្គ។ បើ​អ្នក​មិន​ទាន់​បាន​ទទួល​ការ​អត់​ទោស​បាប និង​សេចក្តី​សង្រ្គោះ​ពី​ព្រះ​អង្គ​ទេ សូម​ទទួល​នៅ​ថ្ងៃ​នេះ​ចុះ។ បើ​អ្នក​បាន​ក្លាយ​ជា​អ្នក​ជឿ​ហើយ ​សូម​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះ​អង្គ…

Read article
ផ្លូវនៃប្រាជ្ញានាំទៅរកក្តីអំណរ

ទូរស័ព្ទ​ក៏​បាន​រោទ៍​ឡើង ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​លើក​ទូរស័ព្ទ​ឡើង ដោយ​គ្មាន​អល់អែក។ សមាជិក​ដែល​មាន​វ័យ​ចាស់​ជាង​គេ ក្នុង​គ្រួសារ​ពួក​ជំនុំ​របស់​យើង បាន​ទូរស័ព្ទ​មក​ខ្ញុំ។​ គាត់​ជា​ស្រ្តី​ដែល​មាន​ចិត្ត​ក្លៀវក្លា និង​ប្រឹង​ប្រែង​ធ្វើ​ការ ដែល​មាន​អាយុ​ជាង​១០០​ឆ្នាំ។​ នៅ​ក្នុង​ការ​និពន្ធ​សៀវភៅ​ចុង​ក្រោយ​បំផុត​របស់​គាត់ គាត់​បាន​សុំ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ផ្តល់​ឲ្យ​នូវ​សំណួរ​មួយ​ចំនួន សម្រាប់​ការ​តែង​និពន្ធ​របស់​គាត់ ដើម្បី​ជួយ​ឲ្យ​គាត់​សរសេរ​បញ្ចប់​បន្ទាត់​ចុង​ក្រោយ ក្នុង​សៀវភៅ​របស់​គាត់។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន ខ្ញុំ​ក៏​បាន​សួរ​គាត់ អំពី​ជីវិត ការងារ ក្តី​ស្រឡាញ់ និង​ក្រុម​គ្រួសារ។ មេរៀន​ជា​ច្រើន ដែល​គាត់​ទទួល​បាន​ពី​ជីវិត​ដ៏​វែង​នេះ បាន​នាំ​ឲ្យ​គាត់​ទទួល​បាន​នូវ​ប្រាជ្ញា​ជា​ច្រើន។ គាត់​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា “កុំ​ធ្វើ​អី​លឿន​ៗ​ពេក”។ ហើយ​មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន យើង​ក៏​បាន​អស់​សំណើច ដោយ​នឹក​ឃើញ​ពេល​ដែល​គាត់​ចូល​ចិត្ត​ធ្វើ​អ្វី​លឿន​ៗ។ រឿង​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​គាត់ សុទ្ធ​តែ​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ក្តី​អំណរ​ដ៏​ពិត​ជា​ច្រើន។ ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​បង្រៀន​ថា ប្រាជ្ញា​នាំ​មក​នូវ​ក្តី​អំណរ។ “សប្បាយ​ហើយ អស់​អ្នក​ណា​ដែល​រក​បាន​ប្រាជ្ញា ហើយ​អ្នក​ណា​ដែល​ខំ​ប្រឹង ទាល់​តែ​បាន​យោបល់”(សុភាសិត ៣:១៣)។ យើង​ឃើញ​ថា ផ្លូវ​ដែល​ចេញ​ពី​ប្រាជ្ញា ឆ្ពោះ​ទៅ​រក​ក្តី​អំណរ​នោះ ជា​គុណ​ធម៌​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​ប៊ីប យ៉ាង​ពិត​ប្រាកដ។ “ដ្បិត​ប្រាជ្ញា​នឹង​ចូល​មក​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​ឯង ហើយ​ការ​ចេះ​ដឹង​នឹង​គាប់​ចិត្ត​ដល់​ឯង”(សុភាសិត ២:១០)។ “ពី​ព្រោះ​មនុស្ស​ណា​ដែល​គាប់​ព្រះហឫទ័យ នោះ​ទ្រង់​ប្រទាន​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​មាន​ប្រាជ្ញា ដំរិះ និង​សេចក្តី​រីករាយ​ផង”(សាស្តា ២:២៦)។ បទ​គម្ពីរ​សុភាសិត ៣:១៧ បាន​បន្ថែម​ទៀត​ថា “អស់​ទាំង​ផ្លូវ​របស់​ប្រាជ្ញា…

Read article