ឆ្នាំថ្មី អាទិភាពថ្មី
ខ្ញុំតែងតែចង់រៀនលេងវីយូឡុងធំ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមិនដែលរកបានពេល សម្រាប់ចូលរៀនឡើយ។ បើនិយាយឲ្យកាន់តែត្រូវទៀតនោះ គឺខ្ញុំមិនដែលបានញែកពេលចូលរៀន។ កាលនោះ ខ្ញុំគិតថា នៅនគរស្ថានសួគ៌ ខ្ញុំប្រហែលជាអាចចេះលេងឧបករណ៍ភ្លេងមួយនោះ យ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ខ្ញុំចង់ផ្តោតទៅលើការប្រើប្រាស់ពេលវេលារបស់ខ្ញុំ ដើម្បីធ្វើអ្វីដែលព្រះបានត្រាស់ហៅ ឲ្យខ្ញុំធ្វើថ្វាយទ្រង់ ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន។ ជីវិតមនុស្សខ្លីណាស់ ហើយជាញឹកញាប់ យើងច្រើនតែមានអារម្មណ៍ថា យើងត្រូវខំប្រើពេលវេលារបស់យើង នៅលើផែនដី ឲ្យមានប្រយោជន៍បំផុត មុនពេលវាកន្លងផុតទៅ។ ប៉ុន្តែ តើយើងយល់ច្បាស់ អំពីបញ្ហានេះទេ? ពេលដែលស្តេចសាឡូម៉ូនពិចារណា អំពីអត្ថន័យនៃជីវិត ទ្រង់បានផ្តល់ឲ្យនូវការណែនាំពីរយ៉ាង។ ទីមួយ យើងត្រូវតែរស់នៅ តាមរបៀបដ៏មានន័យបំផុត តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ដែលរាប់បញ្ចូលការអរសប្បាយឲ្យបានពេញលេញ ចំពោះការល្អដែលព្រះទ្រង់អនុញ្ញាតឲ្យយើងពិសោធន៍ក្នុងជីវិត ដែលមានដូចជាអាហារ និងទឹក(សាស្តា ៩:៧) សំលៀកបំពាក់ និងគ្រឿងក្រអូប(ខ.៨) អាពាហ៍ពិពាហ៍(ខ.៩) និងអំណោយល្អៗទាំងអស់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលអាចរាប់បញ្ចូលការរៀនលេងឧបករណ៍ភ្លេង ដែលមានដូចជាវីយូឡុងធំជាដើម។ ទីពីរ យើងត្រូវខំធ្វើការ(ខ.១០)។ ជីវិតមនុស្សមានពេញទៅដោយឱកាស ហើយយើងតែងតែមានកិច្ចការបន្ថែមទៀត ដែលត្រូវធ្វើ។ យើងត្រូវទាញយកប្រយោជន៍ ពីឱកាសដែលព្រះប្រទានដល់យើង ដោយស្វែងរកប្រាជ្ញាទ្រង់ នៅក្នុងការដាក់អាទិភាពការងារ ហើយធ្វើការ ដោយប្រើអំណោយទានរបស់យើង…
Read articleអ្នកនាំព្រះរាជសារ
មានពេលមួយ ខ្ញុំបានទៅចូលរួមសន្និសិទមួយ។ ស្រ្តីម្នាក់ដែលកំពុងធ្វើការក្នុងសន្និសិទនោះ បានហុចក្រដាសមួយសន្លឹកឲ្យខ្ញុំ ដែលមានសរសេរអក្សរពីលើថា “ខ្ញុំមានដំណឹងមួយ សម្រាប់អ្នក”។ ពេលនោះ ខ្ញុំមិនដឹងថា តើខ្ញុំគួរមានអារម្មណ៍ភ័យអរ ឬរំភើបរីករាយឡើយ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ខ្ញុំត្រូវមានអំណរ ពេលដែលខ្ញុំបានឃើញពាក្យដែលគេបានសរសេរនៅខាងក្រោមថា “អ្នកមានក្មួយប្រុសម្នាក់ហើយ!” សារដែលយើងទទួល អាចជាដំណឹងល្អ ដំណឹងអាក្រក់ ឬផ្ទុកទៅដោយពាក្យដែលធ្វើឲ្យជម្រុញចិត្តយើង។ នៅគ្រាសញ្ញាចាស់ ព្រះទ្រង់បានប្រើហោរារបស់ទ្រង់ ឲ្យនាំព្រះរាជសារនៃសេចក្តីសង្ឃឹម ឬការជំនុំជម្រះ។ ប៉ុន្តែ ពេលដែលយើងពិនិត្យមើលព្រះរាជសារទ្រង់ឲ្យបានជិត យើងនឹងឃើញថា សូម្បីតែនៅក្នុងព្រះរាជសារនៃការជំនុំជម្រះ ក៏ព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យនឹងនាំយើង ទៅរកការប្រែចិត្ត ការប្រោសឲ្យជា និងការស្អាងឡើងវិញ។ យើងអាចឃើញព្រះរាជសារទាំងពីរប្រភេទនេះ នៅក្នុងបទគម្ពីរម៉ាឡាគី ជំពូក៣ ដែលក្នុងនោះ ព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថា នឹងចាត់អ្នកនាំព្រះរាជសារ ឬទូតរបស់ទ្រង់ម្នាក់ ឲ្យរៀបចំផ្លូវថ្វាយទ្រង់។ ក្រោយមក លោកយ៉ូហានបាទីស្ទក៏បានប្រកាសអំពីការយាងមកនៃអ្នកនាំព្រះរាជសារដ៏ពិត គឺព្រះយេស៊ូវ(មើលម៉ាថាយ ៣:១១) ដែលទ្រង់ជា “ទូតដែលនាំសេចក្តីសញ្ញា”(ម៉ាឡាគី ៣:១) ដែលនឹងសម្រេចព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះ។ ប៉ុន្តែ ទ្រង់ប្រៀបដូចជា “ភ្លើងរបស់ជាងសំរង ហើយដូចជាក្បុងរបស់ជាងប្រមោក”(ខ.២) ដ្បិតទ្រង់នឹងបន្សុទ្ធអ្នកដែលជឿព្រះបន្ទូលទ្រង់ ឲ្យបានបរិសុទ្ធ។ ព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជូនព្រះរាជសារបស់ទ្រង់មក…
Read articleអ្វីៗត្រឡប់ជាថ្មីឡើង
ខ្ញុំមានចំណាប់អារម្មណ៍ ចំពោះកន្លែងដែលគេយករថយន្តចាស់ៗទៅគរចោល។ ខ្ញុំចិត្តធ្វើការជួសជុលរថយន្ត ហេតុនេះហើយ ខ្ញុំក៏បានធ្វើដំណើរជាញឹកញាប់ ទៅកន្លែងប្រភេទនោះ ដែលនៅមិនឆ្ងាយពីផ្ទះខ្ញុំ។ វាជាកន្លែងដ៏ឯកោ ដែលមានសម្លេងខ្យល់ថ្ងួចថ្ងូរកាត់តាមចន្លោះដែកអេតចាយដែលគេបោះបង់ចោល ដែលពីមុន ពួកវាជារបស់ទ្រព្យដ៏មានតម្លៃរបស់នរណាម្នាក់។ ឡានខ្លះបានខូចទ្រង់ទ្រាយអស់ ខ្លះបាក់បែក ហើយចាស់ ហើយខ្លះទៀតក៏លែងមានប្រយោជន៍អ្វីតទៅទៀត។ ពេលខ្ញុំកំពុងតែដើរ នៅចន្លោះឡានទាំងនោះ ដែលគេបានតម្រៀបជាជួរ ជួនកាល មានឡានមួយធ្វើឲ្យខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ ហើយខ្ញុំក៏បានឆ្ងល់ថា តើឡាននោះបានឆ្លងកាត់ដំណើរផ្សងព្រេងអ្វីខ្លះ ក្នុងមួយជីវិតរបស់វា។ មនុស្សម្នាក់ៗសុទ្ធតែមានរឿងផ្ទាល់ខ្លួន សម្រាប់ចែកចាយ ដូចជាកញ្ចក់ដែលឆ្លុះមើលអតីតកាល ដោយយើងម្នាក់ៗកាលពីមុន សុទ្ធតែប្រាថ្នាចង់បានអ្វីៗដែលទាន់សម័យ តែក្រោយមក ក៏បានហួសសម័យ ដោយជៀសមិនរួចពីដំណើរនៃពេលវេលា។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមានចំណង់ចំណូលចិត្តជាពិសេស នៅក្នុងការយករបស់ចាស់ៗ ទៅកែឆ្នៃឲ្យមានជីវិតថ្មីឡើង។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំហាក់ដូចជាបានយកជ័យជម្នះដ៏តូចមួយ មកលើពេលវេលា និងភាពអន់ថយ ពេលណាខ្ញុំអាចយកគ្រឿងបន្លាស់ចាស់ៗដែលគេបោះចោល ហើយធ្វើឲ្យវាមានជីវិតថ្មីឡើង ឬមានប្រយោជន៍ នៅក្នុងការជួសជុលរថយន្តណាមួយ ឲ្យអាចប្រើប្រាស់ឡើងវិញបាន។ ជួនកាល រឿងនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកគិត អំពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលបានចែង នៅក្នុងចុងបញ្ចប់នៃព្រះគម្ពីរថា ព្រះអង្គកំពុងតែធ្វើឲ្យអ្វីៗទាំងអស់ថ្មីឡើង (វិវរណៈ ២១:៥)។ ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ត្រង់ចំណុចនេះ និយាយសំដៅទៅលើការដែលព្រះជាម្ចាស់ស្តាឡើងវិញ នូវស្នាព្រះហស្តទ្រង់…
Read articleពេលដែលព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលថា ទេ
ពេលដែលខ្ញុំបានចូលធ្វើទាហាន នៅអាយុ១៨ឆ្នាំ ដូចយុវជនសឹង្ហបូរីទំាងអស់ ខ្ញុំក៏បានអធិស្ឋាន ដោយចិត្តស្រេកឃ្លានចង់បានមុខនាទីដែលស្រួលៗ ដូចជា អ្នកធ្វើការក្នុងការិយាល័យ ឬអ្នកបើកបរជាដើម។ ដោយសារខ្ញុំមិនមានកាយសម្បទារឹងមាំ ខ្ញុំសង្ឃឹមថា គេនឹងមិនឲ្យខ្ញុំឆ្លងកាត់ការហ្វឹកហាត់ការប្រយុទ្ធ ដែលពិបាកៗឡើយ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលល្ងាចថ្ងៃមួយ ខណៈពេលដែលខ្ញុំកំពុងអានព្រះគម្ពីរ មានខគម្ពីរមួយបានលេចឡើង ចេញពីទំព័រព្រះគម្ពីរ គឺខគម្ពីរដែលចែងថា “គុណរបស់អញល្មមដល់ឯងហើយ … ”(២កូរិនថូស ១២:៩)។ មុននោះ ខ្ញុំបានធ្លាក់ទឹកចិត្ត ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមិនចាំបាច់ត្រូវមានអារម្មណ៍បែបនេះទៀតឡើយ។ ព្រះទ្រង់បានឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំហើយ។ បើសិនជាគេចាត់តាំងឲ្យខ្ញុំធ្វើអ្វីដែលពិបាក នោះទ្រង់នឹងថែរក្សា ហើយផ្គត់ផ្គង់ខ្ញុំមិនខាន។ ដូចនេះ ទីបំផុត គេក៏បានចាត់តាំងឲ្យខ្ញុំហ្វឹកហាត់ក្នុងកងរថពាសដែក ដោយឲ្យខ្ញុំធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំមិនតែងតែចូលចិត្តធ្វើ។ សព្វថ្ងៃនេះ ពេលខ្ញុំក្រឡេកមកមើលអនុស្សាវរីយ៍កាលនៅហ្វឹកហាត់ទាហាន ខ្ញុំក៏បានអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលទ្រង់មិនបានប្រទាននូវអ្វីដែលខ្ញុំចង់បាន ក្នុងអំឡុងពេលនោះ។ ការហ្វឹកហាត់ទាហាន និងបទពិសោធន៍ទាំងនោះ បានជួយឲ្យខ្ញុំមានភាពរឹងមាំផ្នែកផ្លូវកាយ ផ្លូវចិត្ត ហើយបានជួយឲ្យខ្ញុំមានទំនុកចិត្ត ដើម្បីចូលទៅក្នុងភាពពេញវ័យ។ ក្នុងបទគម្ពីរអេសាយ ២៥:១-៥ បន្ទាប់ពីហោរាអេសាយបានថ្លែងទំនាយ អំពីការដាក់ទោសមកលើជនជាតិអ៊ីស្រាអែល និងការរំដោះឲ្យរួចពីខ្មាំងសត្រូវរបស់ពួកគេ នៅពេលបន្ទាប់មកទៀត គាត់ក៏បានសរសើរដំកើងព្រះជាម្ចាស់ សម្រាប់ផែនការដែលទ្រង់មានសម្រាប់ពួកគេ។ លោកអេសាយក៏បានកត់សំគាត់ផងដែរថា ព្រះជាម្ចាស់…
Read articleថ្ងៃជម្រុះចោល
ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០០៦ មក មានមនុស្សមួយក្រុម បានប្រារព្ធទិវាមួយ ដែលចម្លែកខុសធម្មតា ដើម្បីអបអរឆ្នាំថ្មី។ គេបានហៅទិវានោះថា ថ្ងៃជម្រុះចោលរឿងមិនល្អ។ តាមប្រពៃណីរបស់ជនជាតិអាមេរិកឡាទីន មនុស្សម្នាក់ៗដែលចូលរួម ក្នុងការប្រារព្ធពិធីនេះ បានយកក្រដាស់មកសរសេរ អំពីបទពិសោធន៍មិនល្អ ឬគួរឲ្យខ្មាស់អៀន ឬក៏រឿងអាក្រក់ៗ ដែលពួកគេជួបកាលពីឆ្នាំចាស់ ហើយបោះក្រដាសនោះ ចូលទៅក្នុងម៉ាស៊ីនកម្ទេចក្រដាស។ ពុំនោះទេ មានអ្នកខ្លះបានយក ញញួរធំមួយ មកវាយកម្ទេចវត្ថុ តំណាងឲ្យរឿងអាក្រក់ៗ។ ព្រះគម្ពីរមិនបានបង្រៀនយើង ឲ្យមានប្រពៃណីដូចនេះទេ។ អ្នកនិពន្ធនៃបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក ១០៣ មិនគ្រាន់តែបានលើកទឹកចិត្តយើង ឲ្យជម្រុះបទពិសោធន៍ ឬរឿងដែលមិនល្អចោលប៉ុណ្ណោះទេ។ គាត់បានរំឭកយើងថា ព្រះជាម្ចាស់បានជម្រុះអំពើបាបរបស់យើងចោលហើយ។ បទគម្ពីរនេះក៏បានប្រើពាក្យប្រៀបប្រដូច ដើម្បីបង្ហាញអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ធំធេង ដែលទ្រង់មានចំពោះរាស្រ្តទ្រង់។ គាត់បានប្រៀបធៀបភាពធំធេង នៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ទៅនឹងកម្ពស់នៃផ្ទៃមេឃ នៅលើផែនដី(ខ.១១)។ បន្ទាប់មក បទគម្ពីរនេះក៏បាននិយាយ អំពីការអត់ទោសរបស់ទ្រង់ ដោយប្រៀបធៀបថា ឯទិសខាងកើតនៅឆ្ងាយពីទិសខាងលិចយ៉ាងណា ទ្រង់បានដកយកអស់ទាំងការល្មើសរបស់រាស្រ្តទ្រង់ ឲ្យឃ្លាតឆ្ងាយពីយើងយ៉ាងនោះដែរ(ខ.១២)។ បទគម្ពីរទំនុកដំកើងនេះចង់ឲ្យរាស្រ្តរបស់ព្រះដឹងថា សេចក្តីស្រឡាញ់ និងការអត់ទោសបាបរបស់ទ្រង់ គ្មានដែនកំណត់ ហើយក៏មានភាពពេញលេញ។ ព្រះជាម្ចាស់បានរំដោះរាស្ត្រទ្រង់ពីអំណាចនៃអំពើបាបរបស់ពួកគេ ដោយអត់ឱនទោសឲ្យពួកគេទាំងស្រុង។…
Read articleកន្លែងដែលខ្ពស់បំផុត
មានពេលមួយ ស្វាមីខ្ញុំបានអញ្ជើញមិត្តភក្តិម្នាក់ ទៅព្រះវិហារ។ បន្ទាប់ពីកម្មវិធីថ្វាយបង្គំចប់ មិត្តភក្តិនោះក៏បាននិយាយថា គាត់ចូលចិត្តបទចម្រៀង និងបរិយាកាសក្នុងព្រះវិហារ ប៉ុន្តែ គាត់មិនយល់សោះថា ហេតុអ្វីបានជាគេលើកដំកើងព្រះយេស៊ូវខ្លាំងយ៉ាងនេះ? ស្វាមីខ្ញុំក៏បានពន្យល់គាត់ថា ជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទ គឺជាទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះគ្រីស្ទ។ បើគ្មានទ្រង់ទេ នោះជំនឿលើទ្រង់ នឹងគ្មានន័យអ្វីឡើយ។ គឺដោយសារតែការអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើ ក្នុងជីវិតយើង ទើបយើងអាចជួបជុំគ្នា ហើយសរសើរដំកើងទ្រង់។ តើព្រះយេស៊ូវជានរណា ហើយទ្រង់បានធ្វើអ្វីខ្លះ? សាវ័កប៉ុលបានឆ្លើយសំណួរនេះ នៅក្នុងបទគម្ពីរកូល៉ុស ជំពូក១។ គ្មាននរណាបានឃើញព្រះជាម្ចាស់ទេ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវបានយាងមក ដើម្បីឆ្លុះបញ្ចំាង និងបើកបង្ហាញព្រះជាម្ចាស់(ខ.១៥)។ ព្រះយេស៊ូវ ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ទ្រង់បានយាងមកសុគត ជំនួសយើង ហើយបានរំដោះយើងឲ្យរួចពីបាប។ អំពើបាបបានកាត់ផ្តាច់យើង ចេញពីភាពបរិសុទ្ធរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដូចនេះ ទាល់តែអង្គបុគ្គលដែលល្អឥតខ្ចោះ ទើបអាចផ្សះផ្សាយើង ឲ្យជានឹងព្រះបាន។ អង្គបុគ្គលនោះ គឺជាព្រះយេស៊ូវ(ខ.១៤,២០)។ អាចនិយាយបានម្យ៉ាងទៀតថា ព្រះយេស៊ូវបានប្រទានយើង នូវអ្វីដែលគ្មាននរណាអាចផ្តល់ឲ្យបាន គឺផ្លូវចូលទៅរកព្រះវរបិតា និងជីវិតអស់កល្បជានិច្ច(យ៉ូហាន ១៧:៣)។ ហេតុអ្វីបានជាទ្រង់សក្តិសមនឹងទទួលកិត្តិយសដ៏ខ្ពស់យ៉ាងនេះ? ព្រោះទ្រង់បានឈ្នះសេចក្តីស្លាប់។ ទ្រង់បានបណ្តាលឲ្យយើងថ្វាយចិត្តដល់ទ្រង់ ដោយសារតែសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការលះបង់របស់ទ្រង់។ ទ្រង់បានប្រទានយើងនូវកម្លាំងជាថ្មី…
Read article