ជំនួញដែលមាន ហានិភ័យ
នៅពេលដែលវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក ធ្លាក់ចូលក្នុងសភាពធ្ងន់ធ្ងរ ក្នុងឆ្នាំ២០១០ គេបានធ្វើការស៊ើបអង្កេត ទៅលើពួកប្រធានប្រតិបត្តិ នៃក្រុមហ៊ុនធនាគារអន្តរជាតិមួយ ចំពោះការបោកប្រាស់អតិថិជនរបស់ខ្លួន អំពីហានិភ័យ ដែលទាក់ទងនឹងការបណ្តាក់ទុន ដែលក្រុមហ៊ុននេះបានលក់។ ក្រុមហ៊ុនធនាគាមួយនេះ បានដឹងហើយថា ការបណ្តាក់ទុននោះនឹងត្រូវបរាជ័យជាមិនខាន តែពួកគេនៅតែសន្យាអតិថិជនថា ការបណ្តាក់ទុននេះ នឹងទទួលផលចំណេញខ្ពស់ទៅវិញ។ ការបោកប្រាស់នេះ បានបណ្តាលឲ្យអ្នកដែលបានបណ្តាក់ទុនត្រូវខាតបង់គ្រប់គ្នា។ ការបោកប្រាស់ គឺមិនមែនទើបតែមាន នៅសម័យនេះឡើយ។ ជាក់ស្តែង ព្រះយេស៊ូវទ្រង់បានពិពណ៌នាថា អារក្ស “វាមិនបាននៅជាប់ក្នុងសេចក្តីពិត ព្រោះវាគ្មានសេចក្តីពិតនៅក្នុងវាទេ ដ្បិតវាជាអ្នកកំភូត ហើយជាឪពុកនៃសេចក្តីនោះឯង”(យ៉ូហាន ៨:៤៤)។ វាជាខ្មាំងសត្រូវខាងព្រលឹងវិញ្ញាណរបស់យើង វាក៏បានដឹងថា ការរស់នៅសម្រាប់តែពេលបច្ចុប្បន្ននឹងនាំមកនូវសេចក្តីហិនវិនាសដ៏អស់កល្បជានិច្ចជាមិនខាន តែវាបានខ្សឹបប្រាប់យើងថា “ចូរគ្រាន់តែរស់នៅសម្រាប់ពេលបច្ចុប្បន្នទៅបានហើយ”។ មួយវិញទៀត ព្រះយេស៊ូវទ្រង់មិនបានសន្យាដល់ពួកសិស្សថា ពួកគេនឹងមានភាពសម្បូរសប្បាយ និងភាពស្រណុកស្រួលក្នុងលោកិយនេះទេ ប៉ុន្តែ ទ្រង់បានត្រាសហៅពួកគេ ឲ្យលះកាត់ចិត្តខ្លួនឯងចោល ហើយដើរតាមទ្រង់វិញ។ បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា ទ្រង់នឹងត្រូវគេធ្វើគត់ តែទ្រង់នឹងមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ នៅថ្ងៃទីបី ទ្រង់ក៏បានប្រាប់ពួកសិស្សថា “បើអ្នកណាចង់មកតាមខ្ញុំ ត្រូវឲ្យអ្នកនោះលះកាត់ចិត្តខ្លួនឯង ទាំងផ្ទុកឈើឆ្កាងខ្លួនរាល់តែថ្ងៃ ហើយមកតាមខ្ញុំចុះ ដ្បិតអ្នកណាដែលចង់ឲ្យរួចជីវិត នោះនឹងបាត់ជីវិតទៅ តែអ្នកណាដែលបាត់ជីវិតដោយព្រោះខ្ញុំ នោះនឹងបានជីវិតវិញ”(លូកា…
Read articleរូបភាពរបស់ព្រះ
ថ្ងៃមួយ កូនប្រុសរបស់ខ្ញុំ បានយកហ្វឺតពណ៌ទឹកក្រូច មកគូររូបឪពុករបស់វា។ វាបានគូររូបមុខរបស់គាត់ជារង្វង់មូលមួយ ហើយបានគូរភ្នែក ច្រមុះ និងមាត់ ដាក់ក្នុងរង្វង់នោះ។ រូចវាក៏បានគូរខ្សែវែងៗពីរ តពីខាងក្រោមរង្វង់នោះទៀត ហើយវាប្រាប់ខ្ញុំថាគំនូសខ្សែវែងៗទាំងពីរនោះ គឺជាជើងរបស់គាត់។ ទោះបីជារូបភាពរបស់កូនប្រុសខ្ញុំ បានទទួលពន្ទុះខ្ពស់នៅសាលាក៏ដោយ ក៏រូបភាពនោះ មិនមានចំណុចដ៏ជាក់លាក់ណាមួយ ដែលស្រដៀងនឹងរូបពិតរបស់ស្វាមីរបស់ខ្ញុំឡើយ។ ព្រោះគាត់មានប្រស្រីភ្នែកពណ៌ខៀវ និងស្នាមញញឹមដោយភាពជឿជាក់ ហើយសក់ស្កូវតិចៗ។ ក្នុងនាមជាកូនស្ងួនភ្ងារបស់ព្រះ ពេលខ្លះ យើងបង្ហាញរូបភាពព្រះវរបិតានៃយើង ដោយមិនត្រឹមត្រូវ។ យើងប្រហែលជាធ្លាប់យល់ថា ទ្រង់មិនមានក្តីស្រឡាញ់ទេ នៅពេលដែលទ្រង់បានកែតម្រង់ជីវិតយើង ឲ្យចេញពីនិស្ស័យបាប។ ហើយដោយសារតែយើងមានការពិបាក ពេលទ្រង់វាយផ្ចាលយើង(ហេព្រើរ ១២:១១) នោះយើងប្រហែលជាគិតថា ការកែតម្រង់របស់ទ្រង់ មានលក្ខណៈជាការសងសឹក ឬក៏ជាការបញ្ចេញកំហឹងរបស់ទ្រង់។ តែតាមពិត ការវាយផ្ចាលរបស់ទ្រង់ គឺជាភស្តុតាងបញ្ជាក់ពីសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលទ្រង់មានចំពោះយើងទេ។ គឺដូចដែលព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធបានចែងថា “ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ផ្ចាញ់ផ្ចាល ចំពោះអស់អ្នកដែលទ្រង់ស្រឡាញ់”(ខ.៦)។ ព្រះទ្រង់ប្រដៅតម្រង់យើង សម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់យើង ដើម្បីឲ្យយើង “បានសេចក្តីបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់”(ខ.១០) ហើយពិសោធនឹងសន្តិភាព ដែលបានមកពីការរស់នៅយ៉ាងត្រឹមត្រូវ(ខ.១១)។ នៅថ្ងៃនេះ ប្រសិនបើព្រះវាយផ្ចាលអ្នក នោះចូរចាំថា ព្រះទ្រង់មិនបានសម្លក់មុខអ្នកដោយព្រះទ័យក្រេវក្រោធ ឬដោយដៃក្តាប់យ៉ាងញ័រ បែបចងគំនុំនោះទេ។…
Read articleទ្រឹស្តីដែលពន្យល់ អំពីអ្វីៗទាំងអស់
ពួកអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តបានខិតខំស្វែងរក “ទ្រឹស្តី ដែលអាចបកស្រាយអំពីអ្វីៗទាំងអស់”។ លោកប្រាយអិន គ្រីន(Brian Greene) គឺជាអ្នកដែលបានគិតថា ខ្លួនបានរកឃើញទ្រឹស្តីនោះហើយ។ គាត់បាននិពន្ធសៀវភៅ ដែលមានចំណងជើងថា “សកលលោកដ៏ស្រស់ស្អាត ដែលមានខ្សែតភ្ជាប់ដ៏អស្ចារ្យ មានសណ្ឋានលាក់កំបាំង និងការស្វែងរកទ្រឹស្តីដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត” ។ ក្នុងសៀវភៅនេះ លោកគ្រីនបានសរសេរ“ទ្រឹស្តីខ្សែរតភ្ជាប់” ជាទ្រឹស្តីដ៏ស្មុគ្រស្មាញមួយ ដែលអះអាងថា អ្វីៗគ្រប់យ៉ាង សុទ្ធតែផ្សំឡើងពីការរួមបញ្ចូលគ្នា នៃខ្សែដែលមានរំញ័រ ក្នុងកំរិតដ៏តូចបំផុត។ គាត់បានពិពណ៌នាថា “ទ្រឹស្តីរបស់គាត់ អាចពន្យល់អំពីលក្ខណៈជាមូលដ្ឋានទាំងអស់នៃការករកើតរបស់ពិភពលោក”។ អស់កាលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ បណ្តាអ្នកប្រាជ្ញ ដែលរាប់ចាប់ពីលោកញ៉ូតុន(Newton) ដល់លោកអាញស្តាញ(Einstein) ដល់លោកហកឃីង(Hawking) ហើយដល់ លោកគ្រីន(Greene)ផង គឺសុទ្ធតែបានចំណាយពេលវេលាមួយភាគធំ ក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ដើម្បីស្វែកយល់ អំពីរបៀបដែលសកលលោកទាំងមូលដំណើរការ ហើយទន្ទឹមនឹងនោះ ពួកគេក៏បានបង្កើតនូវទ្រឹស្តីគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ជាច្រើន។ តាមពិត ដើម្បីឲ្យទ្រឹស្តីណាមួយ អាចពន្យល់ឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ អំពីអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ក្នុងសកលលោកនេះ ទ្រឹស្តីនោះចាំបាច់ត្រូវចាប់ផ្តើម និងបញ្ចប់ទៅវិញ ដោយផ្អែកទៅលើព្រះ។ “ដ្បិតគ្រប់ទាំងរបស់ដែលមើលឃើញ និងមើលមិនឃើញ”(កូល៉ុស ១:១៦) មានដើមកំណើតក្នុងព្រះ ហើយសម្រាប់ថ្វាយសិរីល្អដល់ទ្រង់”(ទំនុកដំកើង ៧២:១៩)។ បទគម្ពីរពីរបីខដំបូងនៃព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អយ៉ូហាន បានប្រាប់យើងថា…
Read articleសំលៀងគ្នា ទៅវិញទៅមក
ការទំនាក់ទំនង តាមបណ្តាញសង្គម ក្នុងប្រព័ន្ធអ៊ីនធ័រណែត កំពុងមានការកើនឡើងកាន់តែខ្លាំង។ ទោះមនុស្សរស់នៅឆ្ងាយពីគ្នាយ៉ាងណាក្តី ក៏ពួកគេនៅតែអាចចែករំលែកពត៌មានដល់គ្នាទៅវិញទៅមក និងអាចជជែកគ្នាពីចម្ងាយ តាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធ័រណែត តាមរយៈហ្វេសប៊ុក ប្លក់ ទ្វីតទ័រ និងវេបលីងជាដើម។ ទន្ទឹមនឹងនោះ យើងអាចប្រើបណ្តាញសង្គមទាំងនេះ ដើម្បីចែកចាយ និងទទួលសេចក្តីបង្រៀនខាងវិញ្ញាណផងដែរ។ ប៉ុន្តែ យើងនៅតែចាំបាច់ត្រូវទៅទទួលការបង្រៀន ដោយផ្ទាល់ ពីគ្រីស្ទបរិស័ទដែលពេញវ័យខាងវិញ្ញាណ។ គឺដូចដែល “លោកអេលីសេ បានដើរតាមហោរ៉ាអេលីយ៉ា”(១ពង្សាវតាក្សត្រ ១៩:២១) និងដូចដែលសាវ័កប៉ុលបានបង្រៀនណែនាំលោកធីម៉ូថេ “ដូចជាកូនខាងព្រលឹងវិញ្ញាណរបស់គាត់”(១ធីម៉ូថេ ១:២)។ គាត់ក៏បានទូន្មានលោកធីម៉ូថេឲ្យរៀបចំប្រព័ន្ធនៃការបង្កើតសិស្សតគ្នា ពីមួយជំនាន់ទៅមួយជំនាន់ទៀត ដើម្បីឲ្យពួកជំនុំមានចំនួនកើនឡើងខាងវិញ្ញាណ ជាពហុគុណ(២ធីម៉ូថេ ២:២)។ លោកម៉ូសេក៏បានបង្គាប់ឪពុកម្តាយទាំងឡាយឲ្យបង្រៀនកូន យ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ គ្រប់ពេលវេលា “ក្នុងកាលដែលអង្គុយនៅក្នុងផ្ទះ ហើយដើរតាមផ្លូវ ក្នុងកាលដែលដេក ហើយក្រោកឡើងផង”(ចោទិយកថា ៦:៧)។ យ៉ាងណាមិញ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលជាគ្រូបង្រៀនដ៏ខ្ពស់បំផុតនៃយើង ទ្រង់ក៏បានបង្រៀនពីររបៀបបង្កើតសិស្ស “គឺទ្រង់តម្រូវ១២នាក់ ឲ្យបាននៅជាមួយនឹងទ្រង់ ដើម្បីឲ្យទ្រង់បានចាត់គេឲ្យចេញទៅប្រកាសប្រដៅ”(ម៉ាកុស ៣:១៤)។ តាមរយៈសេចក្តីបង្រៀនក្នុងបទគម្ពីរទាំងនេះ យើងមើលឃើញតម្លៃនៃការទំនាក់ទំនង ដោយជួបមុខទល់នឹងមុខ នៅតាមកន្លែងផ្សេងៗ ដើម្បីឲ្យយើងអាចសំលៀងសេចក្តីជំនឿ និងជីវិតខាងវិញ្ញាណ ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក(សុភាសិត…
Read articleមិនបានរង្វាន់
មនុស្សយើងភាគច្រើន រំពឹងចង់បានរង្វាន់ ពីមិត្តភ័ក្រ និងមិត្តរួមការងារ ដែលរង្វាន់ទាំងនោះមានដូចជា ការយកដៃមកគោះស្មារជាការសរសើរ មេដាយនៃវីរៈភាព ការទះដៃសរសើរ ឬពាក្យសរសើរដ៏ស្មោះត្រង់ជាដើម។ តែព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា ទ្រង់បានរៀបចំរង្វាន់ដែលវិសេសជាងនេះទៅទៀត សម្រាប់ប្រទានមកយើង ពេលដែលយើងទៅនៅជាមួយទ្រង់។ កិច្ចការដ៏ប្រសើរបំផុត អាចជាកិច្ចការដែលមនុស្សយើងធ្វើដោយលាក់កំបាំង ដែលមានតែព្រះប៉ុណ្ណោះដែលទតឃើញ។ និយាយរួម សេចក្តីបង្រៀនអំពីនគរស្ថានសួគ៌អាចបង្រួមមកយ៉ាងខ្លីថា ចូររស់នៅថ្វាយព្រះ គឺមិនមែនរស់នៅ ដើម្បីឲ្យអ្នកដទៃសរសើរអ្នកនោះឡើយ។ គឺដូចដែលព្រះយេស៊ូវបានពន្យល់ថា យើងត្រូវសន្សំទ្រព្យសម្បត្តិយើង ទុកក្នុងនគរស្ថានសួគ៌(ម៉ាថាយ ៦:២០) ជាជាងសន្សំទុកលើផែនដីនេះ។ ទ្រព្យសម្បត្តិនោះគឺពិតជាមានតម្លៃអស្ចារ្យណាស់ គឺថែមទាំងអាចសងជម្ងឺចិត្តយើង សម្រាប់ទុក្ខលំបាកដែលយើងបានអត់ទ្រាំក្នុងលោកិយនេះ។ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់មានការបកស្រាយមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ អំពីកន្លែងដែលមនុស្សនឹងទៅ បន្ទាប់ពីលាចាកលោកនេះទៅ ដូចនេះ ព្រះយេស៊ូវទ្រង់បានមានបន្ទូលយ៉ាងច្បាស់ អំពីនគរស្ថានសួគ៌ ដែលជាទីកន្លែងដែលមនុស្សសុច្ចរិតនឹងបានភ្លឺឡើង ដូចព្រះអាទិត្យក្នុងនគរព្រះ(ម៉ាថាយ ១៣:៤៣)។ យ៉ាងណាមិញ ពួកជនជាតិយូដានៅជំនាន់ព្រះយេស៊ូវ ក៏បានស្វែងរកនគរព្រះផងដែរ ប៉ុន្តែ ពួកគេបែរជារង់ចាំមើលទីសម្គាល់ ក្នុងសម័យរបស់ពួកគេ ដែលជាសញ្ញាបញ្ជាក់ថា ព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យនឹងពួកគេ ដោយប្រទាននូវភាពសម្បូរសប្បាយ និងអំណាចខាងនយោបាយជាដើម។ ក្នុងការចាប់ផ្តើមប្រកាសពីនគរស្ថានសួគ៌ ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនឲ្យពួកគេឈប់ផ្ចង់ចិត្តលើជីវិតលោកិយ ហើយងាកមកផ្តោតទៅលើជីវិតក្នុងនគរព្រះវិញ(ជំពូក ៦)។ ទ្រង់មិនឲ្យតម្លៃជ័យជម្នះរបស់យើង ក្នុងលោកីយនេះឡើយ តែទ្រង់បានដាស់តឿនឲ្យយើងសន្សំទ្រព្យក្នុងនគរស្ថានសួគ៌វិញ។…
Read articleភាពស្មោះត្រង់របស់ លោកហេម៉ាន
ខ្ញុំមានចិត្តស្ញប់ស្ញែង ចំពោះលោកហេម៉ាន ដែលបាននិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក៨៨។ ស្ថានភាពនៃជីវិតរបស់គាត់ ពេញទៅដោយទុក្ខព្រួយ ឥតមានពេលស្បើយ។ បានជាគាត់រៀបរាប់ពីទុក្ខសោករបស់គាត់ថា “ព្រលឹងទូលបង្គំមានពេញដោយសេចក្តីវេទនា”(ខ.៣)។ គាត់មានចិត្តឆ្អែតឆ្អន់ចំពោះសេចក្តីវេទនាហើយ! លោកហេម៉ានបានក្រឡេកមកក្រោយ ហើយនឹកចាំពីបញ្ហាសុខភាពដ៏ទ្រុឌទ្រោម និងការអាក្រក់ដែលគាត់បានជួបប្រទះ។ ពេលគាត់មើលជុំវិញខ្លួន គាត់ឃើញតែទុក្ខលំបាក និងភាពឯកកោ។ គាត់ក៏ងើយមើលទៅលើ តែគាត់មិនបានទទួលការកម្សាន្តចិត្តសោះ។ គាត់ក៏បានត្អូញត្អែរថា “ទូលបង្គំមានសេចក្តីវេទនា”(ខ.១៥)។ គាត់ត្រូវបាន “បំបរ បង់ចោល”(ខ.៥) “ក្នុងទីងងឹត”(ខ.៦) “ដែលមានពេញទៅដោយការសង្កត់សង្កិន”(ខ.៧,១៥) និង “ត្រូវបានទុកចោល”(ខ.១៤)។ គាត់មើលមិនឃើញមានពន្លឺ នៅមាត់ផ្លូវ ហើយក៏គ្មានដំណោះស្រាយសម្រាប់ទុក្ខលំបាករបស់គាត់ដែរ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ភាពស្មោះត្រង់របស់លោកហេម៉ាន បានលើកទឹកចិត្តខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនជឿថា មានគ្រីស្ទបរិស័ទដែលមិនធ្លាប់ជួបទុក្ខលំបាកឡើយ។ ជាការពិតណា មនុស្សយើងតែងជួបការលំបាកផង និងការល្អផងជាធម្មតា។ គ្មាននរណាម្នាក់ចង់នៅក្បែរមនុស្សដែលមួយថ្ងៃៗ គិតតែពីរអ៊ូរទាំពីទុក្ខលំបាករបស់ខ្លួនជានិច្ចឡើយ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមានភាពធូរស្បើយក្នុងចិត្ត ពេលដែលខ្ញុំបានដឹងថា អ្នកដទៃក៏មានទុក្ខលំបាកដែរ។ ប៉ុន្តែ លោកហេម៉ានមិនគ្រាន់តែមានចិត្តស្មោះត្រង់ប៉ុណ្ណោះឡើយ។ គាត់ថែមទាំងមាន សេចក្តីជំនឿដែលមិនចេះរួញរា។ ទោះបីជាគាត់មានបញ្ហាជាច្រើនយ៉ាងណាក្តី ក៏គាត់នៅតែតោងព្រះឲ្យជាប់ ហើយស្រែកអំពាវរកទ្រង់ “ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ”(ខ.១,៩,១៣)។ គាត់មិនបានឈប់អធិស្ឋានឡើយ។ គាត់ក៏មិនព្រមចុះចាញ់ដែរ។ ហើយទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ…
Read article