ការស្រែករកព្រះអង្គ
គឺឲ្យដោះច្រវាក់ដែលឯងដាក់គេដោយអំពើអាក្រក់ ឲ្យស្រាយចំណងដែលឯងបានចងគេ ហើយឲ្យអ្នកដែលឯងបានសង្កត់សង្កិនបានរួចចេញទទេ។ អេសាយ ៥៨:៦ លោកដាវីឌ វីលីស(David Willis) បានឡើងទៅជាន់ខាងលើរបស់បណ្ណាគារWaterstone ដើម្បីរកមើលសៀវភៅ។ ពេលគាត់ចុះមកជាន់ក្រោមវិញ គាត់ក៏បានដឹងថា គេបានបិទភ្លើង ហើយក៏បានបិទទ្វារចាក់សោរួចទៅហើយ។ គាត់ក៏បានជាប់ខ្លួន នៅក្នុងបណ្ណាគារនោះ ដោយមិនអាចទៅណារួច។ ដោយមិនដឹងថា ត្រូវធ្វើដូចម្តេចទេ គាត់ក៏បានបើកបណ្ដាញសង្គមTwitter ហើយក៏បានបង្ហោះសារថា “សួរស្តី បណ្ណាគារ waterstone។ ខ្ញុំបានជាប់សោនៅខាងក្នុងបណ្ណាគាររបស់អ្នក អស់រយៈពេល២ម៉ោងហើយ។ សូមមកចាក់សោឲ្យខ្ញុំចេញក្រៅ”។ បន្ទាប់ពីគាត់បានបង្ហោះសារ មិនទាន់បានយូរប៉ុន្មានផង គេក៏បានមកចាក់សោឲ្យគាត់ចេញក្រៅ។ ការដែលយើងមានមធ្យោបាយស្វែងរកជំនួយ ពេលដែលយើងស្ថិតក្នុងភាពទាល់ច្រក គឺជារឿងល្អណាស់។ ហោរាអេសាយបានមានប្រសាសន៍ថា ព្រះទ្រង់នឹងឆ្លើយតប ពេលណាយើងស្រែករកព្រះអង្គ ក្នុងស្ថានភាពទាល់ច្រក។ លោកហោរាបានថ្លែងថា ព្រះអម្ចាស់បានស្តីបន្ទោសរាស្រ្តព្រះអង្គ ដោយសារពួកគេបានប្រតិបត្តិសេចក្តីជំនឿ ដោយគ្មានការទទួលខុសត្រូវ។ ពួកគេបានប្រព្រឹត្តដូចអ្នកកាន់សាសនា ដោយលាក់បាំងការដែលពួកគេកៀបសង្កត់អ្នកក្រ ដោយការធ្វើពិធីបុណ្យដែលល្អតែសម្បកក្រៅ ដើម្បីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន (អេសាយ ៥៨:១-៧)។ ការនេះមិនបានធ្វើឲ្យព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យសោះឡើយ។ ព្រះទ្រង់បានបែរព្រះនេត្រចេញពីពួកគេ ហើយក៏មិនឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់ពួកគេ(១:១៥)។ ព្រះអង្គបានប្រាប់ពួកគេឲ្យប្រែចិត្ត ហើយឲ្យជួយយកអសារអ្នកដទៃ អស់ពីចិត្ត(អេសាយ ៥៨:៦-៧)។ ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា…
Read article
ជំនឿដែលនាំឲ្យបានសង្គ្រោះ មានសេចក្តីប្រាថ្នាមិនងាយឈប់
បើសិនជាគេរឭកស្រុក ដែលគេទើបនឹងចេញមកនោះ នោះគេនឹងមានឱកាសត្រឡប់ទៅវិញបាន តែឥឡូវនេះ គេសង្វាតចង់បានស្រុក១ដ៏ប្រសើរជាង គឺខាងស្ថានសួគ៌វិញ។ ហេព្រើរ ១១:១៥-១៦ សេចក្តីជំនឿមើលឃើញពេលអនាគតដែលព្រះបានសន្យាថា នឹងប្រទានឲ្យ ហើយក៏ “ប្រាថ្នាចង់បាន” ពេលអនាគតនោះ។ “គេសង្វាតចង់បានស្រុក១ដ៏ប្រសើរជាង គឺខាងស្ថានសួគ៌វិញ”។ សូមយើងចំណាយពេលមួយភ្លែត ដើម្បីគិតអំពីរឿងនេះ។ មានមនុស្សជាច្រើនបានបន្ទាបតម្លៃរបស់ជំនឿ ដែលនាំឲ្យបានសង្គ្រោះ ដោយចាត់ទុកជំនឿ គ្រាន់តែជាការសម្រេចចិត្តទទួលជឿព្រះ ដោយគ្មានការកែប្រែបំណងប្រាថ្នា និងការស្វែងរក។ បទគម្ពីរនេះដែលមានក្នុងជំពូកនៃសេចក្តីជំនឿដ៏អស្ចារ្យ ក្នុងព្រះគម្ពីរ គឺបទគម្ពីរហេព្រើរ ជំពូក១១ កំពុងតែប្រាប់យើងថា ការរស់នៅ និងការស្លាប់ដោយជំនឿ គឺមានន័យថា យើងមានសេចក្តីប្រាថ្នាថ្មី និងស្វែងរកការស្កប់ចិត្តថ្មី។ ខ.១៤បានចែងថា ពួកបរិសុទ្ធពីសម័យដើម (ដែលបទគម្ពីរហេព្រើរ ជំពូក១១ បានសរសើរ) បានស្វែងរកស្រុក១ ដែលលោកិយនេះមិនអាចផ្តល់ឲ្យបាន។ ហើយខ.១៦ បានចែងថា ពួកគេក៏ប្រាថ្នាចង់បានការអ្វី ដែលល្អជាងអ្វីៗដែលលោកិយអាចផ្តល់ឲ្យបាន។ “គេសង្វាតចង់បានស្រុក១ដ៏ប្រសើរជាង គឺខាងស្ថានសួគ៌វិញ”។ ពួកគេបានជាប់ចិត្តនឹងព្រះយ៉ាងខ្លាំង បានជាការអ្វីដែលមិននៅខាងព្រះ មិនអាចធ្វើឲ្យពួកគេស្កប់ចិត្តឡើយ។ ដូចនេះ ជំនឿដែលពិតជានាំឲ្យបានសង្គ្រោះនោះ គឺជា ៖ ការមើលឃើញពីចម្ងាយ នូវអ្វីដែលព្រះបានសន្យា…
Read article
មានសេរីភាព ក្នុងព្រះវិញ្ញាណ
គេជាមនុស្សមិនសូវចេះជ្រៅជ្រះ ហើយឥតបានរៀនសូត្រប៉ុន្មានផង បានជាលោកយល់ឃើញថា គេធ្លាប់នៅជាមួយនឹងព្រះយេស៊ូវ។ កិច្ចការ ៤:១៣ លោកអូវីល(Orville) និងលោកវីលប័រ រ៉ាយ(Wilbur Wright) គឺសុទ្ធតែគ្មានប័ណ្ណបើកបរយន្តហោះ។ ពួកគេក៏មិនដែលបានទៅរៀននៅមហាវិទ្យាល័យដែរ។ ពួកគេគ្រាន់តែជាជាងជួលជុលកង់ ដែលមានក្តីស្រមៃ និងចិត្តក្លាហានចង់សាកល្បងការហោះហើរ។ នៅថ្ងៃទី១៧ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩០៣ ពួកគេក៏បានបើកបរយន្តហោះដំបូងបំផុតរបស់ពិភពលោក ដែលមានឈ្មោះថា យានហោះហើររបស់បងប្អូនត្រកូលរ៉ាយ។ ពួកគេបានដាក់វេនគ្នាបើកបរយន្តហោះនោះបួនលើក ហើយរយៈពេលនៃការហោះហើរបានយូរបំផុតតែ១នាទីប៉ុណ្ណោះ តែវាបាននាំមកនូវការផ្លាស់ប្តូរក្នុងការធ្វើដំណើររបស់ពិភពលោកជារៀងរហូត។ សាវ័កពេត្រុស និងសាវ័កយ៉ូហាន ក៏គ្មានប័ណ្ណអនុញ្ញាតឲ្យធ្វើជាគ្រូអធិប្បាយដែរ ហើយក៏មិនដែលបានចូលរៀនសាលាព្រះគម្ពីរ។ ពួកគេជាអ្នកនេសាទត្រី ដែលបានពេញដោយព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលបានប្រកាសដំណឹងល្អ ដោយចិត្តក្លាហានថា “គ្មានសេចក្តីសង្គ្រោះ ដោយសារអ្នកណាទៀតសោះ ដ្បិតនៅក្រោមមេឃ គ្មាននាមឈ្មោះណាទៀតបានប្រទានមកមនុស្សលោក ឲ្យយើងរាល់គ្នាបានសង្គ្រោះនោះឡើយ”(កិច្ចការ ៤:១២)។ អ្នកជិតខាងរបស់បងប្អូនត្រកូលរ៉ាយ មិនបានឲ្យតម្លៃ ចំពោះសមិទ្ធផលរបស់ពួកគេភ្លាមៗឡើយ។ សារព័ត៌មានប្រចាំតំបន់ដែលពួកគេរស់នៅ ក៏មិនជឿរឿងដែលគេបាននិយាយអំពីអ្នកទាំងពីរដែរ ហើយបាននិយាយថា បើវាជារឿងពិតមែន ក៏ការហោះហើរនោះមានរយៈពេលខ្លីពេក មិនមែនជារឿងសំខាន់ឡើយ។ បន្ទាប់ពីពួកគេបានធ្វើការហោះហើរ និងកែលម្អយន្តហោះរបស់ពួកគេ ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមក ទើបសាធារណៈជនបានទទួលស្គាល់សមិទ្ធផលដែលពួកគេពិតជាសម្រេចបាន។ អ្នកដឹកនាំសាសនា មិនចូលចិត្តសាវ័កពេត្រុស និងសាវ័កយ៉ូហានទេ ហើយក៏បានបញ្ជាពួកគេឲ្យឈប់និយាយប្រាប់អ្នកដទៃ…
Read article
ស្ករសូកូឡាដែលបានធ្លាក់ចុះមកដូចព្រឹល
ម៉ូសេប្រាប់ថា នេះគឺជានំបុ័ងដែលព្រះយេហូវ៉ា ទ្រង់ប្រទានមកអ្នករាល់គ្នា ទុកជាអាហារហើយ។ និក្ខមនំ ១៦:១៥ ប្រជាជននៅទីក្រុងអូលធិន ប្រទេសស្វីស មានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង នៅពេលដែលទីក្រុងទំាំងមូលបានគ្របដណ្តប់ ទៅដោយកម្ទេចស្ករសូកូឡា ដែលបានធ្លាក់ចុះពីលើមេឃមកដូចព្រិល។ ប្រព័ន្ធបញ្ចេញបញ្ចូលខ្យល់ របស់រោងចក្រស្ករសូកូឡាមួយ នៅក្បែរទីក្រុងនោះ មានដំណើរការខុសប្រក្រតី ដោយបានបាញ់កម្ទេចស្ករសូកូឡាចេញទៅលើមេឃតាមខ្យល់ ហើយក៏បានធ្វើឲ្យតំបន់នោះគ្របដណ្តប់ទៅដោយលម្អងធូលីដែលមានរស់ជាតិផ្អែមឆ្ងាញ់។ ការដែលស្ករសូកូឡាស្រោបពីលើផ្លូវថ្នល់ ដំបូលផ្ទះ និងដំបូលរថយន្ត ស្តាប់មើលទៅ ហាក់ដូចជាក្តីស្រមៃរបស់អ្នកញៀនស្ករសូកូឡាបានក្លាយជាការពិត។ ស្ករសូកូឡាដែលបានធ្លាក់ចុះពីលើមេឃមកលើទីក្រុង មិនបានធ្វើជាអាហារដល់អ្នកក្រុងនៅទីនោះទេ តែព្រះទ្រង់ពិតជាបានប្រទានអាហារពិតប្រាកដ ធ្លាក់ចុះពីលើមេឃ សម្រាប់ពួកអ៊ីស្រាអែល។ កាលនោះ ពួកគេត្រូវធ្វើដំណើរកាត់វាលរហោស្ថាន ហើយក៏ចាប់ផ្តើមរអ៊ូរទាំ ដោយរំឭកអំពីអាហារដែលពួកគេធ្លាប់បរិភោគក្នុងទឹកដីអេស៊ីព្ទ។ ព្រះទ្រង់ក៏បានឆ្លើយតប ដោយមានបន្ទូលថា “មើល អញនឹងបង្អុរភ្លៀងជានំបុ័ងពីលើមេឃមកឲ្យឯងរាល់គ្នា”(និក្ខមនំ ១៦:៤)។ នៅពេលដែលសន្សើមស្ងួតអត់ រៀងរាល់ពេលព្រឹក គេឃើញមានអាហារ ដែលមានចំណិតតូចស្ដើង នៅលើដី។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលប្រហែល២លាននាក់ ក៏បានទទួលបង្គាប់ឲ្យប្រមូលអាហារនោះ ដែលជានំម៉ាណា សម្រាប់តែបរិភោគមួយថ្ងៃៗ។ ក្នុងដំណើរវិលវល់៤០ឆ្នាំ ក្នុងវាលរហោស្ថាន ពួកគេបានទទួលនំម៉ាណាពីព្រះអម្ចាស់ ជាការផ្គត់ផ្គង់ដោយការអស្ចារ្យ។ យើងមិនបានដឹងច្រើន អំពីលក្ខណៈរបស់នំម៉ាណា ក្រៅពីខគម្ពីរដែលបានពិពណ៌នាថា “នំនោះមើលទៅមានសណ្ឋានដូចជាគ្រាប់ល្ង សម្បុរស…
Read article
សេចក្តីសង្ឃឹម នៅក្នុងផលវិបាក
ព្រះគ្រីស្ទបានសុគតជំនួសយើងរាល់គ្នា នោះគឺក្នុងកាលដែលយើងនៅមានបាបនៅឡើយផង។ រ៉ូម ៥:៨ តើអ្នកធ្លាប់បានធ្វើអ្វីមួយ ទាំងកំហឹង ហើយក្រោយមក អ្នកក៏មានការស្តាយក្រោយដែរឬទេ? កាលកូនប្រុសខ្ញុំកំពុងតយុទ្ធនឹងការញៀនថ្នាំ ខ្ញុំបានប្រើពាក្យសម្តីធ្ងន់ៗខ្លះ ក្នុងការបញ្ចេញប្រតិកម្មចំពោះការដែលគាត់សម្រេចចិត្តសេពគ្រឿនញៀន។ ការបញ្ចេញកំហឹងរបស់ខ្ញុំ គ្រាន់តែបានធ្វើឲ្យគាត់មានការបាក់ទឹកចិត្តកាន់តែខ្លាំងប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ ទីបំផុត គាត់ក៏បានជួបអ្នកជឿព្រះដែលបានចែកចាយ អំពីជីវិត និងក្តីសង្ឃឹមដល់គាត់ ហើយក្រោយមក គាត់ក៏បានរួចផុតពីការញៀនថ្នាំ។ សូម្បីតែអ្នកដែលជាគំរូនៃសេចក្តីជំនឿ ដូចលោកម៉ូសេ ក៏បានធ្វើនូវរឿងដែលនាំឲ្យគាត់មានការស្តាយក្រោយផងដែរ។ កាលប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលនៅវាលរហោស្ថាន ពួកគេខ្វះទឹកផឹក ហើយក៏បានរអ៊ូរទាំយ៉ាងខ្លាំង។ ដូចនេះ ព្រះទ្រង់ក៏បានប្រទានសេចក្តីបង្គាប់ដ៏ជាក់លាក់ ដល់លោកម៉ូសេ និងលោកអើរ៉ុន ឲ្យបង្គាប់ដល់ថ្មដានៅមុខគេ ឲ្យមានទឹកចេញមក(ជនគណនា ២០:៨)។ ប៉ុន្តែ លោកម៉ូសេបានបញ្ចេញប្រតិកម្មចំពោះពួកអ៊ីស្រាអែល ទាំងកំហឹង ដោយស្រែកដាក់ពួកគេថា “ចូរស្តាប់ចុះ ពួកបះបោរអើយ តើត្រូវឲ្យយើងធ្វើឲ្យទឹកចេញពីថ្មដានេះ សំរាប់អ្នករាល់គ្នាឬអី?”(ខ.១០)។ រួចម៉ូសេលើកដៃឡើងវាយថ្មនោះ នឹងដំបងអស់២ដង ខុសនឹងការបង្គាប់របស់ព្រះអង្គ (ខ.១១)។ ទោះទឹកបានហូរចេញពីថ្មមែន ពួកគេបានទទួលផលវិបាកដ៏សោកសៅនៅពេលក្រោយ។ ព្រះទ្រង់មិនបានអនុញ្ញាតឲ្យលោកម៉ូសេ និងអើរ៉ុនចូលទឹកដីដែលព្រះអង្គបានសន្យាប្រទានឲ្យរាស្រ្តព្រះអង្គឡើយ។ តែព្រះអង្គនៅតែមានសេចក្តីមេត្តា ដោយអនុញ្ញាតឲ្យគាត់មើលឃើញទឹកដីសន្យាពីចម្ងាយ(២៧:១២-១៣)។ ព្រះទ្រង់នៅតែមានសេចក្តីមេត្តាចំពោះយើង ពេលដែលយើងកំពុងស្ថិតក្នុងវាលរហោស្ថាននៃការមិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះអង្គ គឺដូចដែលព្រះអង្គមានសេចក្តីមេត្តាចំពោះលោកម៉ូសេផងដែរ។ តាមរយៈការសុគត…
Read article
យកតម្រាប់តាមព្រះយេស៊ូវ
កុំឲ្យត្រាប់តាមសម័យនេះឡើយ ចូរឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានផ្លាស់ប្រែវិញ ដោយគំនិតបានកែជាថ្មីឡើង។ រ៉ូម ១២:២ សត្វមឹកមីមីក “មានជំនាញបន្លំខ្លួន” នៅក្នុងទឹកសមុទ្រនៃប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី និងតំបន់ដែលមានផ្កាសមុទ្រច្រើនជាងគេបំផុតនៅលើពិភពលោក។ សត្វមឹកមីមីក មិនខុសពីសត្វមឹកដទៃទៀតទេ។ ពួកវាអាចផ្លាស់ប្តូរពណ៌សម្បុរស្បែករបស់វា ដើម្បីបន្លំនឹងបរិស្ថានជុំវិញខ្លួនវា។ ពេលណាពួកវាទទួលរងការគំរាមកំហែង សត្វដ៏ឆ្លាតវៃនេះក៏អាចផ្លាស់ប្តូររូបរាង របៀបផ្លាស់ទី និងអាកប្បកិរិយា ឲ្យដូចសត្វសមុទ្រដ៏កាចសាហាវ ដែលមានដូចជាសត្វត្រីតោមានពិស និងសត្វពស់សមុទ្រជាដើម។ អ្នកជឿព្រះយេស៊ូវមិនត្រូវរស់នៅដូចសត្វមឹកមីមីកនោះទេ ព្រោះព្រះទ្រង់បានបង្គាប់ពួកគេ មិនឲ្យត្រាប់តាមលោកិយ ដែលនៅជុំវិញខ្លួនពួកគេឡើយ។ យើងប្រហែលមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាច ឬព្រួយបារម្ភ ដោយសារមនុស្សដែលមានជំនឿខុសពីយើង ហើយក៏ត្រូវបានល្បួងឲ្យសម្របខ្លួនឲ្យដូចគេ ដើម្បីកុំឲ្យគេដឹងថា យើងជាអ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សាវ័កប៉ុលបានជំរុញយើង ឲ្យបានថ្វាយរូបកាយទុកជា “យញ្ញបូជារស់ ហើយបរិសុទ្ធ ដែលគាប់ព្រះហឫទ័យដល់ព្រះ”(រ៉ូម ១២:១) ដោយធ្វើជាតំណាងឲ្យព្រះយេស៊ូវ ក្នុងគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់នៃជីវិតរបស់យើង។ មិត្តភក្តិ ឬសមាជិកគ្រួសារយើង ប្រហែលជាព្យាយាមកៀបសង្កត់យើង ឲ្យត្រាប់តាមលោកិយ(ខ.២)។ តែយើងអាចបង្ហាញឲ្យគេដឹងថា យើងកំពុងបម្រើព្រះយេស៊ូវ ដោយរស់នៅតាមគំរូព្រះអង្គ ក្នុងនាមជាកូនព្រះអង្គ។ ពេលណាយើងស្តាប់បង្គាប់តាមព្រះគម្ពីរ ហើយបង្ហាញឲ្យគេស្គាល់សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ នោះការរស់នៅរបស់យើងអាចបង្ហាញឲ្យគេដឹងថា រង្វាន់សម្រាប់ការស្តាប់បង្គាប់ព្រះ តែតែធំប្រសើរជាងការខាតបង់ខាងសាច់ឈាម។ តើអ្នកនឹងយកតម្រាប់តាមព្រះយេស៊ូវ ដូចម្តេចខ្លះ នៅថ្ងៃនេះ?—XOCHITL…
Read article