តើការមានភាពស្លូតត្រង់មានន័យដូចម្តេចខ្លះ?
“មានពរហើយ អស់អ្នកដែលស្លូតត្រង់ ដ្បិតអ្នកទាំងនោះនឹងគ្រងផែនដីជាមរដក”(ម៉ាថាយ ៥:៥)។ ភាពស្លូតត្រង់ចាប់ផ្តើមកើតមាន ពេលណាយើងទុកចិត្តព្រះ។ ដូចនេះ ដោយសារយើងទុកចិត្តព្រះអង្គ យើងទុកដាក់ផ្លូវរបស់យើងនឹងព្រះអង្គ។ យើងថ្វាយដាច់ដល់ព្រះអង្គ នូវការថប់បារម្ភ ភាពនឿយណាយ ផែនការ ទំនាក់ទំនង ការងារ និងសុខភាពរបស់យើង។ ហើយបន្ទាប់មក យើងរង់ចាំព្រះអម្ចាស់ ដោយចិត្តអត់ធ្មត់។ យើងទុកចិត្តថា ព្រះអង្គរៀបចំពេលវេលា មានព្រះចេស្តា និងប្រទានព្រះគុណ ដើម្បីធ្វើឲ្យអ្វីៗមានដំណើរការ តាមរបៀបដ៏ល្អបំផុត ដើម្បីថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះអង្គ និងដើម្បីប្រយោជន៍យើង។ ការទុកចិត្តព្រះ និងការថ្វាយការថប់បារម្ភរបស់យើងដល់ព្រះអង្គ និងរង់ចាំព្រះអង្គដោយចិត្តអត់ធ្មត់ នឹងជួយឲ្យយើងមានចិត្តធ្ងន់ គឺមិនងាយធ្វើអ្វីភ្លាមៗ តាមកំហឹងរបស់យើងដែលមានភាពឆេវឆាវ និងការថប់បារម្ភនោះទេ។ តែផ្ទុយទៅវិញ យើងជម្នះសេចក្តីកំហឹង ដោយថ្វាយរឿងរ៉ាវរបស់យើងដល់ព្រះអង្គ ហើយអនុញ្ញាតឲ្យព្រះអង្គជាអ្នកសម្រេចនរណាត្រូវនរណាខុស តាមបំណងព្រះទ័យព្រះអង្គ។ ហើយបន្ទាប់មក យើងត្រូវឆាប់នឹងស្តាប់ ក្រនឹងនិយាយ ហើយយឺតនឹងខឹងដែរ គឺដូចដែលសាវ័កយ៉ាកុបបានបង្រៀន(យ៉ាកុប ១:១៩)។ យើងប្រែក្លាយជាមនុស្សមានហេតុផល និងបើកចិត្តទទួលការកែតម្រង់(យ៉ាកុប ៣:១៧)។ សាវ័កយ៉ាកុបបានហៅលក្ខណៈសម្បត្តិនេះថា “សេចក្តីសុភាពនៃប្រាជ្ញា”(យ៉ាកុប ៣:១៣)។ ភាពស្លូតត្រង់ គឺជាការចូលចិត្តរៀនសូត្រ។ ហើយក៏ចាត់ទុកការកែតម្រង់របស់មិត្តភក្តិថាមានតម្លៃ(សុភាសិត ២៧:៦)។…
Read article
ព្រះទ្រង់ធ្វើការដែលមនុស្សមិននឹកស្មានដល់
១កូរិនថូស ១:២១-២៩ ព្រះទ្រង់បានរើសពួកល្ងង់ល្ងើនៅលោកីយ៍នេះ ដើម្បីនឹងធ្វើឲ្យអ្នកប្រាជ្ញមានសេចក្តីខ្មាសវិញ។ ១កូរិនថូស ១:២៧ មានពេលមួយ លោកគ្រូគង្វាល យ៉ូណាថាន អេដវើត(Jonathan Edwards) បានអធិប្បាយព្រះបន្ទូល ដោយលើកព្រះគម្ពីរដាក់នៅជិតភ្នែកគាត់យ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីឲ្យគាត់អាចមើលអក្សរឃើញច្បាស់។ ភ្នែកគាត់មានបញ្ហាមីញ៉ូប មិនអាចមើលឃើញវត្ថុនៅជិតគាត់បានច្បាស់ តែគាត់បានខំប្រឹងមើលអក្សរហើយអានឃ្លានីមួយៗយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន ដោយគ្មានវ៉ែនតាជាជំនួយ និងបានបញ្ចេញសម្លេងដែលមិនពីរោះ។ តែព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះបានធ្វើការ តាមរយៈការអធិប្បាយព្រះបន្ទូលរបស់លោកគ្រូ យ៉ូណាថាន អេដវើត ដើម្បីបញ្ឆេះភ្លើងនៃការផុសផុល ហើយនាំមនុស្សជាច្រើនទទួលជឿព្រះគ្រីស្ទ។ ជាញឹកញាប់ ព្រះទ្រង់ប្រើរឿងដែលមនុស្សមិននឹកស្មានដល់ ដើម្បីសម្រេចគោលបំណងដ៏ឥតខ្ចោះរបស់ព្រះអង្គ។ ក្នុងសំបុត្រដែលសាវ័កប៉ុលបានសរសេរផ្ញើទៅពួកជំនុំនៅទីក្រុងកូរិនថូស គាត់បានពិពណ៌នាអំពីផែនការរបស់ព្រះអង្គ ដែលត្រូវនាំមនុស្សជាតិចូលមកជិតព្រះអង្គ តាមរយៈការសុគតរបស់ព្រះអង្គ នៅលើឈើឆ្កាង ដើម្បីលោះបាបយើង។ ហើយគាត់ក៏បានធ្វើការសន្និដ្ឋានថា “ព្រះទ្រង់បានរើសពួកល្ងង់ល្ងើនៅលោកីយ៍នេះ ដើម្បីនឹងធ្វើឲ្យអ្នកប្រាជ្ញមានសេចក្តីខ្មាសវិញ ទ្រង់បានរើសពួកកម្សោយនៅលោកីយ៍នេះ ដើម្បីនឹងធ្វើឲ្យពួកខ្លាំងពូកែមានសេចក្តីខ្មាស”(១កូរិនថូស ១:២៧)។ លោកិយរំពឹងថា ប្រាជ្ញារបស់ព្រះអង្គ មានលក្ខណៈដូចប្រាជ្ញាមនុស្ស ហើយចុះពីស្ថានសួគ៌មក ដោយអំណាចដែលមនុស្សមិនអាចបដិសេធន៍បាន។ តែផ្ទុយទៅវិញ ព្រះយេស៊ូវបានយាងមក ដោយការបន្ទាបខ្លួន ហើយក៏បានសង្គ្រោះយើងយ៉ាងសុភាព ឲ្យរួចពីបាប ហើយជា “ប្រាជ្ញាដែលមកពីព្រះ ហើយជាសេចក្តីសុចរិត សេចក្តីបរិសុទ្ធ និងសេចក្តីប្រោសលោះដល់យើងផង”(ខ.៣០)។…
Read article
ទស្សនៈនាំមកនូវលទ្ធផល
ហេតុដែលហាមយ៉ាងដូច្នោះ នោះគឺប្រយោជន៍ចង់ឲ្យបានសេចក្តីស្រឡាញ់(១ធីម៉ូថេ ១:៥)។ លោកវិចទ័រ ព្រែងគល(Victor Frankl) ត្រូវគេឃុំខ្លួន ក្នុងជំរុំប្រមូលផ្តុំរបស់ពួកណាហ្ស៊ីអ៊ីត្លែ ក្នុងតំបន់អូសវីត និងដាឆូ ក្នុងអំឡុងសម័យសង្រ្គាមលោកលើកទី២។ ក្នុងនាមគាត់ជាសាស្ត្រាចារ្យជនជាតិយូដា ឬជ្វីប ឯកទេសប្រព័ន្ធប្រសាទ និងចិត្តសាស្ត្រ គាត់មានឈ្មោះល្បីជាអន្តរជាតិ ដោយសារសៀវភៅដែលគាត់និពន្ធ មានចំណងជើងថា ការស្វែងរកអត្ថន័យជីវិតរបស់មនុស្ស។ សៀវភៅនេះត្រូវបានគេបោះពុម្ពផ្សាយ និងលក់ដាច់អស់៨លានក្បាល។ ក្នុងសៀវភៅនេះ គាត់បានធ្វើការបើកបង្ហាញអត្ថន័យនៃទស្សនវិជ្ជារបស់គាត់ ដែលគេបានដាក់ឈ្មោះឲ្យថា Logotherapy ដែលបានបង្រៀនថា មនុស្សមានបំណងចិត្តជាមូលដ្ឋានបំផុតមួយ ដែលចង់ស្វែងរកអត្ថន័យជីវិត។ នៅក្នុងរឿងដ៏តក់ស្លុតជាច្រើន ដែលបានកើតមានក្នុងជំរុំប្រមូលផ្តុំនោះ គាត់បានធ្វើការសង្កេតឃើញថា មនុស្សអាចស៊ូទ្រាំនឹងជីវិត ស្ទើរតែគ្រប់ “បែបយ៉ាង” បើសិនជាពួកគេមាន “ហេតុផល” ដែលត្រូវស៊ូទ្រាំ។ កាលពីពេលថ្មីនេះ ខ្ញុំមានការប៉ះពាល់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ចំពោះសម្រង់សម្តីមួយ ដែលក្នុងនោះគាត់បានលើកឡើងថា : ខ្ញុំមានការជឿជាក់ដាច់ខាតថា បន្ទប់ប្រហារជីវិតដោយប្រើហ្កាស នៅជំរុំប្រមូលផ្តុំ នៅតំបន់អូសវីត ត្រេប្ល៊ីនកា និងមេដានេក ត្រូវបានគេរៀបគម្រោងឡើង មិនមែននៅក្នុងក្រសួង ឬស្ថាប័នណាមួយ ក្នុងទីក្រុងប៊ែរឡាំងឡើយ តែផ្ទុយទៅវិញ វាត្រូវបានគេរៀបគម្រោងឡើង នៅលើតុ…
Read article
អំណោយដែលមានតែព្រះអង្គអាចប្រទានឲ្យបាន
យ៉ូហាន ១៤:២៥-៣១ ខ្ញុំទុកសេចក្តីសុខនៅនឹងអ្នករាល់គ្នា គឺខ្ញុំឲ្យសេចក្តីសុខសាន្តរបស់ខ្ញុំដល់អ្នករាល់គ្នា។ យ៉ូហាន ១៤:២៧ ខ្ញុំមានចិត្តសប្បាយរីករាយយ៉ាងខ្លាំង ពេលដែលបានរកឃើញអំណោយដ៏ឥតខ្ចោះ សម្រាប់ថ្ងៃខួបកំណើតរបស់ម្តាយក្មេកខ្ញុំ។ អំណោយនោះ គឺជាកងដៃដែលមានដាំត្បូងមានពណ៌ដែលគាត់ចូលចិត្ត។ ជានិច្ចជាកាល ការរកបានអំណោយដ៏ល្អដូចនេះ សម្រាប់នរណាម្នាក់ គឺជារឿងដែលសប្បាយរីករាយណាស់។ ចុះបើសិនជាអំណោយដែលបុគ្គលនោះត្រូវការ មានតម្លៃលើសសមត្ថភាពដែលយើងអាចផ្តល់ឲ្យបាន? មនុស្សជាច្រើនចង់ផ្តល់ឲ្យអ្នកដទៃ នូវសន្តិភាពក្នុងចិត្ត ការសម្រាក ឬថែមទាំងការអត់ធ្មត់។ ពួកគេមិនដឹងជាសប្បាយចិត្តប៉ុណ្ណាទេ បើសិនជាពួកគេអាចទិញសេចក្តីទាំងអស់នេះ ហើយវេចខ្ចប់ធ្វើជាអំណោយបាននោះ។ អំណោយប្រភេទនេះ មិនមែនជាអ្វីដែលមនុស្សអាចឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកបានទេ។ តែព្រះយេស៊ូវ ជាព្រះដែលបានយកកំណើតជាមនុស្ស បានប្រទានមកអ្នកជឿព្រះអង្គ នូវអំណោយដែលមនុស្សមិនអាចឲ្យបានគឺ អំណោយនៃសេចក្តីសុខសាន្ត ឬសន្តិភាព។ មុនពេលព្រះយេស៊ូវយាងឡើងស្ថានសួគ៌វិញ ហើយទុកឲ្យពួកសាវ័កនៅបន្តធ្វើការបម្រើព្រះអង្គ ព្រះអង្គក៏បានកម្សាន្តចិត្តពួកគេ ដោយព្រះបន្ទូលសន្យា អំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលទ្រង់នឹងបង្រៀនពួកគេម្នាក់ៗ ពីគ្រប់សេចក្តីទាំងអស់ ក៏នឹងរំឭកពីគ្រប់ទាំងសេចក្តី ដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់ដល់ពួកគេរាល់គ្នាដែរ (យ៉ូហាន ១៤:២៦)។ ព្រះអង្គបានប្រទានសេចក្តីសុខសាន្តដល់ពួកគេ ឬសន្តិភាព ជាអំណោយដ៏ស្ថិតស្ថេរ ពេលណាចិត្តរបស់ពួកគេមានការថប់បារម្ភ ឬមានការភ័យខ្លាច។ ព្រះអង្គក៏បានប្រទាននូវការផ្សះផ្សាឲ្យយើងបានជានឹងព្រះ ហើយមានសន្តិភាពជាមួយអ្នកដទៃ និងនៅក្នុងចិត្តរបស់យើង។ យើងប្រហែលមិនមានសមត្ថភាពផ្តល់ឲ្យនូវការអត់ធ្មត់ ឬសុខភាពល្អ ដល់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់យើង ដូចដែលពួកគេចង់បាននោះទេ។…
Read article
ទុកចិត្តព្រះអង្គក្នុងពេលភាន់ភាំង
អេសាយ ២៦:១-៤ ចូរទុកចិត្តដល់ព្រះយេហូវ៉ាជាដរាបចុះ ដ្បិតព្រះដ៏ជាព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាថ្មដាដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច។ អេសាយ ២៦:៤ នៅពេលព្រឹកមួយ នៅរដូវរងា ខ្ញុំបានបើករនាំងបាំងពន្លឺ នៅមាត់បង្អួច ហើយក៏បានឃើញទស្សនីយភាពដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល។ អ័ព្ទដ៏សែនក្រាស់បានគ្របដណ្តប់តំបន់ដែលខ្ញុំរស់នៅ។ អ្នកព្យាករណ៍ឧតុនិយមបានធ្វើការព្យាករណ៍ថា តំបន់យើងនឹង “ចុះអ័ព្ទក្រាស់ដែលត្រជាក់ខ្លាំង”។ រឿងនេះកម្រកើតមានក្នុងតំបន់ដែលខ្ញុំរស់នៅណាស់ ហើយយើងកាន់តែមានការភ្ញាក់ផ្អើលមួយកំរិតទៀត ពេលដែលអ្នកព្យាករណ៍ឧតុនិយមបានជូនដំណឹងទៀតថា ផ្ទៃមេឃនឹងស្រឡះ ហើយមានពន្លឺថ្ងៃ ក្នុងរយៈពេល១ម៉ោងទៀត។ ខ្ញុំក៏បានប្រាប់ស្វាមីខ្ញុំថា “រឿងនេះមិនអាចកើតឡើងបានទេ ព្រោះអ័ព្ទក្រាស់យ៉ាងនេះ យើងស្ទើរតែមិនអាចមើលទៅមុខបានចម្ងាយមួយម៉ែត្រ។ ប៉ុន្តែ មិនទាន់បាន១ម៉ោងផង អ័ព្ទក៏បានរលាយបាត់អស់ ហើយផ្ទៃមេឃក៏បានចាប់ផ្តើមប្រែពណ៌ខៀវស្រឡះមានពន្លឺថ្ងៃ។ ពេលខ្ញុំឈរមាត់បង្អួច ខ្ញុំក៏បានពិចារណាអំពីកំរិតនៃសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្ញុំ ពេលដែលខ្ញុំអាចមើលឃើញតែអ័ព្ទក្នុងជីវិតខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏បានសួរស្វាមីខ្ញុំថា “តើខ្ញុំទុកចិត្តព្រះអង្គ ដោយសារតែការអ្វីដែលខ្ញុំអាចមើលឃើញឬ? បន្ទាប់ពីស្តេចអ៊ូសៀសបានសុគត មានអ្នកដឹកនាំពុករលួយមួយចំនួនបានឡើងកាន់អំណាច ក្នុងនគរយូដា។ ពេលនោះ ហោរាអេសាយក៏បានសួរសំណួរស្រដៀងនេះផងដែរ។ តើយើងអាចទុកចិត្តនរណា? ព្រះទ្រង់ក៏បានឆ្លើយតប ដោយប្រទានហោរាអេសាយ នូវការបើកសម្ដែងមួយដែលអស្ចារ្យយ៉ាងខ្លាំង បានជាលោកហោរារូបនេះទុកចិត្តព្រះអង្គ ហើយថ្វាយពេលអនាគតរបស់គាត់ដល់ព្រះអង្គ។ គឺដូចដែលហោរាអេសាយបានសរសើរដំកើងព្រះអង្គថា “ឯអ្នកណាដែលមានគំនិតជាប់តាមទ្រង់ នោះទ្រង់នឹងថែរក្សាអ្នកនោះ ឲ្យមានសេចក្តីសុខពេញខ្នាត ដោយព្រោះគេទុកចិត្តនឹងទ្រង់”(អេសាយ ២៦:៣)។ លោកហោរាក៏បានពោលទៀតថា “ចូរទុកចិត្តដល់ព្រះយេហូវ៉ាជាដរាបចុះ ដ្បិតព្រះដ៏ជាព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាថ្មដាដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច”(ខ.៤)។…
Read article
សេចក្តីមេត្តាចំពោះមនុស្សគ្មានទីពឹង
២សាំយ៉ូអែល ៩:១-១០ កុំខ្លាចអ្វីឡើយ ដ្បិតយើងនឹងសំដែងសេចក្តីករុណាដល់អ្នក ដោយយល់ដល់យ៉ូណាថានបិតាអ្នក។ ២សាំយ៉ូអែល ៩:៧ នៅក្នុងអត្ថបទដែលមានការលើកទឹកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ដែលលោកយ៉ូណាថាន ចាក(Jonathan Tjarks) បាននិពន្ធ មានចំណងជើងថា “តើកូនប្រុសខ្ញុំស្គាល់អ្នកទេ?” លោកយ៉ូណាថានបានពិពណ៌នា អំពីការតយុទ្ធរបស់គាត់ជាមួយនឹងជំងឺមហារីកដំណាក់កាលចុងក្រោយ និងអំពីបំណងចិត្តរបស់គាត់ ដែលចង់ឲ្យអ្នកដទៃជួយយកអសារប្រពន្ធ និងកូនប្រុសរបស់គាត់ ដែលនៅក្មេងនៅឡើយ។ បន្ទាប់ពីបុរសអាយុ៣៤ឆ្នាំរូបនេះ បានសរសេរអត្ថបទនេះបាន៦ខែ គាត់ក៏បានលាចាកលោក ។ លោកយ៉ូណាថាន ជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ ដែលឪពុករបស់គាត់បានស្លាប់ កាលគាត់កំពុងស្ថិតក្នុងវ័យជំទង់ ដូចនេះ គាត់ក៏បានចែកចាយខគម្ពីរ ដែលបានបង្រៀនឲ្យគេជួយទំនុកបំរុងស្រ្តីមេម៉ាយ និងក្មេងកំព្រា(និក្ខមនំ ២២:២២ និងអេសាយ ១១៧ យ៉ាកុប ១:២៧)។ ហើយក្នុងពាក្យសម្តីដែលគាត់សរសេរ សំដៅទៅរកមិត្តភក្តិរបស់គាត់ គាត់ក៏បានសរសេរថា “ពេលខ្ញុំជួបអ្នកនៅស្ថានសួគ៌ ខ្ញុំមានសំណួរតែមួយប៉ុណ្ណោះ សម្រាប់សួរអ្នក។ តើអ្នកបានប្រព្រឹត្តល្អចំពោះកូនប្រុស និងភរិយាខ្ញុំទេ? … តើកូនប្រុសខ្ញុំស្គាល់អ្នកទេ?” រឿងនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីពេលមួយដែលស្តេចដាវីឌស្វែងរក ពូជពង្សរបស់ស្តេចសូលដែលនៅសល់ ដើម្បីឲ្យទ្រង់បានសម្ដែងសេចក្តីករុណាដល់អ្នកនោះ ដោយយល់ដល់យ៉ូណាថាន(២សាំយ៉ូអែល ៩:១)។ បុត្រារបស់ព្រះអង្គម្ចាស់យ៉ូណាថាន ព្រះនាមមភីបូសែត…
Read article