យើងមិនជួយធ្វើការឲ្យព្រះអង្គឡើយ
“ដ្បិតព្រះនេត្រនៃព្រះយេហូវ៉ាចេះតែទតច្រវាត់ នៅគ្រប់លើផែនដីទាំងមូល ដើម្បីនឹងសំដែងព្រះចេស្តា ជួយដល់អស់អ្នកណាដែលមានចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះទ្រង់”(២របាក្សត្រ ១៦:៩)។ តើព្រះទ្រង់កំពុងរកមើលអ្វី ក្នុងពិភពលោកនេះ? តើរកជំនួយការឬ? ទេ ដំណឹងល្អរបស់ព្រះអង្គ មិនមែនជាដំណឹងដែលគេសរសេរនៅលើផ្លាក ដើម្បី “សុំជំនួយ” នោះទេ។ ហើយក៏មិនមែនជាការត្រាស់ហៅគ្រីស្ទបរិស័ទឲ្យបម្រើព្រះអង្គដែរ។ ព្រះទ្រង់មិនមែនកំពុងតែស្វែងរកមនុស្សជួយធ្វើការថ្វាយព្រះអង្គនោះឡើយ។ គឺដូចមានសេចក្តីចែងថា “ដ្បិតព្រះនេត្រនៃព្រះយេហូវ៉ាចេះតែទតច្រវាត់ នៅគ្រប់លើផែនដីទាំងមូល ដើម្បីនឹងសំដែងព្រះចេស្តា ជួយដល់អស់អ្នកណាដែលមានចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះទ្រង់”(២របាក្សត្រ ១៦:៩)។ ព្រះអង្គជាអ្នកធ្វើការដ៏អស្ចារ្យ។ ព្រះអង្គជាព្រះដែលមានស្មាធំទូលាយដែលអាចសែងបន្ទុកធ្ងន់បាន។ ព្រះអង្គមានកម្លាំងខ្លាំងណាស់។ ហើយព្រះអង្គកំពុងស្វែងរកវិធីបង្ហាញលក្ខណៈសម្បត្តិទាំងនេះ។ ព្រះពិតខុសពីព្រះរបស់លោកិយ ត្រង់ចំណុចដែលថា ព្រះអង្គធ្វើការជំនួសយើង។ បទគម្ពីរអេសាយ ៦៤:៤ បានចែងថា “ដ្បិតចាប់តាំងពីចាស់បុរាណមក មនុស្សលោកមិនដែលឮ ក៏មិនដែលដឹងដោយសារត្រចៀក ហើយភ្នែកមិនដែលឃើញព្រះឯណាក្រៅពីទ្រង់ ដែលធ្វើការជំនួសអ្នកដែលសង្ឃឹមដល់ទ្រង់ឡើយ”។ តើព្រះទ្រង់ចង់បានអ្វីពីយើង? គឺមិនដូចការរំពឹងគិតរបស់យើងទេ។ ព្រះអង្គបានស្តីបន្ទោសពួកអ៊ីស្រាអែល ដោយសារពួកគេបាននាំដង្វាយជាច្រើន : គឺដូចមានសេចក្តីចែងថា “តែអញមិនយកគោឈ្មោលពីផ្ទះឯង … តែអញមិនយកគោឈ្មោលពីផ្ទះឯង ឬពពែឈ្មោលពីក្រោលឯងឡើយ … បើកាលណាអញឃ្លាន នោះអញមិនប្រាប់ដល់ឯង ពីព្រោះលោកីយ៍ និងរបស់សព្វសារពើក្នុងលោក ជារបស់ផងអញ”(ទំនុកដំកើង ៥០:៩-១០,១២)។ តើមានអ្វីដែលយើងអាចថ្វាយព្រះ…
Read article
ចូរជ្រើសរើសយកជីវិត
ចោទិយកថា ៣០:១៥-២០ អញបានដាក់សំញែងទាំងជីវិត និងសេចក្តីស្លាប់ ទាំងព្រះពរ និងសេចក្តីបណ្តាសា នៅមុខឯងរាល់គ្នា ដូច្នេះចូររើសយកជីវិតចុះ។ ចោទិយកថា ៣០:១៩ បន្ទាប់ពីមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់ខ្ញុំម្នាក់បានទទួលមរណៈភាពបានពីរបីសប្តាហ៍ ខ្ញុំក៏បានទៅសួរសុខទុកម្តាយគាត់។ ពេលនោះ ខ្ញុំមានការស្ទាក់ស្ទើរ ក្នុងការសួរគាត់ថា តើអ៊ំស្រីសុខសប្បាយជាទេ? ព្រោះខ្ញុំគិតថា វាជាសំណួរមិនសមរម្យ ក្នុងពេលដែលគាត់កំពុងកាន់ទុក្ខ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំក៏បានជម្នះការស្ទាក់ស្ទើរ ហើយក៏បានសួរសុខទុក្ខគាត់តែម្តង។ គាត់ក៏បានឆ្លើយថា គាត់បានជ្រើសរើសយកក្តីអំណរ ក្នុងពេលដែលគាត់កំពុងកាន់ទុក្ខ។ ពាក្យសម្តីរបស់គាត់បានលើកទឹកចិត្តខ្ញុំ នៅថ្ងៃនោះ ខណៈពេលដែលខ្ញុំកំពុងព្យាយាមឆ្លងកាត់កាលៈទេសៈដ៏ពិបាក ក្នុងជីវិតខ្លួនឯង។ ហើយពាក្យសម្តីរបស់គាត់ក៏បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំសេចក្តីបង្គាប់របស់លោកម៉ូសេ ទៅកាន់ពួកអ៊ីស្រាអែល នៅចុងបញ្ចប់នៃកណ្ឌគម្ពីរចោទិយកថា។ មុនពេលលោកម៉ូសេស្លាប់ ហើយពួកអ៊ីស្រាអែលត្រូវចូលទៅក្នុងទឹកដីសន្យា ព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យនឹងឲ្យពួកគេបានដឹងថា ពួកគេត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់មួយ។ លោកម៉ូសេមានប្រសាសន៍ថា “អញបានដាក់សំញែងទាំងជីវិត និងសេចក្តីស្លាប់ ទាំងព្រះពរ និងសេចក្តីបណ្តាសា នៅមុខឯងរាល់គ្នា ដូច្នេះចូររើសយកជីវិត”(ចោទិយកថា ៣០:១៩)។ ពួកគេអាចដើរតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ ដើម្បីរស់នៅឲ្យបានល្អ ពុំនោះទេ ពួកគេអាចងាកចេញពីព្រះអង្គ ហើយរស់នៅ ដោយទទួលលទ្ធផលនៃសេចក្តីស្លាប់ និងសេចក្តីហិនវិនាស(ខ.១៥)។ យើងក៏ត្រូវជ្រើសរើសយកជីវិតដែលព្រះអង្គប្រទានផងដែរ។ យើងក៏អាចជ្រើសរើសយកក្តីអំណរ ដោយជឿ និងទុកចិត្តព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះអង្គ…
Read article
តើមានកិច្ចការអ្វីដែលល្អជាង?
១ធីម៉ូថេ ៤:៦-១៦ ដ្បិតគឺដោយហេតុនោះបានជាយើងខ្ញុំខំធ្វើការ ទាំងត្រូវគេត្មះតិះដៀល ពីព្រោះយើងខ្ញុំមានសេចក្តីសង្ឃឹម ដល់ព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់។ ១ធីម៉ូថេ ៤:១០ កាលលោកអេរិក(Eric) ស្ថិតក្នុងវ័យជាង២០ឆ្នាំ គាត់បានឮគេចែកចាយថា ព្រះយេស៊ូវស្រឡាញ់គាត់។ គាត់ក៏បានចាប់ផ្តើមចូលរួមកម្មវិធីថ្វាយបង្គំនៅព្រះវិហារ ដែលនៅទីនោះ គាត់ក៏បានជួបមនុស្សម្នាក់ ដែលបានជួយគាត់ឲ្យលូតលាស់ និងស្គាល់ព្រះគ្រីស្ទកាន់តែច្បាស់។ មិនយូរប៉ុន្មាន គ្រូបង្គោលរបស់គាត់ក៏បានចាត់តាំងគាត់ ឲ្យបង្រៀនក្មេងប្រុសៗ ក្នុងក្រុមតូចមួយ នៅព្រះវិហារ។ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំនោះ ព្រះទ្រង់បានបណ្តាលចិត្តអេរិក ឲ្យជួយយុវជនដែលងាយរងគ្រោះ ក្នុងទីក្រុងរបស់គាត់ និងទៅសួរសុខទុក្ខមនុស្សចាស់ ហើយក៏បានបង្ហាញភាពរួសរាយ ចំពោះអ្នកជិតខាងរបស់គាត់ ដើម្បីថ្វាយព្រះកិត្តិនាមដល់ព្រះអង្គ។ សព្វថ្ងៃនេះ ក្នុងវ័យជិត៦០ឆ្នាំ លោកអេរិកបានបង្ហាញការដឹងគុណ ចំពោះព្រះអម្ចាស់ដែលបានបង្រៀនគាត់ ឲ្យចេះបម្រើអ្នកដទៃ កាលគាត់នៅក្មេង។ គឺដូចដែលគាត់បានបកស្រាយថា គាត់មានចិត្តឆេះឆួលចង់ចែកចាយ អំពីសេចក្តីសង្ឃឹម ដែលគាត់បានរកឃើញក្នុងព្រះយេស៊ូវ។ តើមានអ្វីដែលប្រសើរជាងការបម្រើព្រះអង្គ? ម្តាយ និងជីដូនរបស់លោកធីម៉ូថេបានចែកចាយសេចក្តីជំនឿដល់គាត់ តាំងពីគាត់នៅក្មេង(២ធីម៉ូថេ ១:៥)។ គាត់ទំនងជាស្ថិតក្នុងវ័យជំទង់ កាលគាត់បានជួបសាវ័កប៉ុល ដែលបានមើលឃើញសក្ដានុពលរបស់ការងារដែលគាត់ធ្វើថ្វាយព្រះគ្រីស្ទ ហើយក៏បាននាំគាត់ ទៅធ្វើដំណើរបេសកកម្ម(កិច្ចការ ១៦:១-៣)។ សាវ័កប៉ុលក៏បានក្លាយជាគ្រូបង្គោលរបស់គាត់ ក្នុងការងារបម្រើព្រះ និងការរស់នៅ។ សាវ័កប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តគាត់…
Read article
បានត្រៀមខ្លួនទៅរស់នៅជាមួយព្រះអង្គ
ភីលីព ១:២១-៣០ ខ្ញុំមានសេចក្តីបណ្តាលទាំងសងខាង ក៏មានចិត្តចង់ចេញទៅនៅជាមួយនឹងព្រះគ្រីស្ទ ដែលល្អជាជាងនោះផង តែបើខ្ញុំនៅក្នុងសាច់ឈាមតទៅទៀត នោះមានប្រយោជន៍ដល់អ្នករាល់គ្នាជាជាង។ ភីលីព ១:២៣-២៤ ក្នុងអំឡុងពេលនៃការរីករាលដាលរបស់វីរុសកូរ៉ូណា មនុស្សជាច្រើនបានបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់។ នៅថ្ងៃទី២៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២០ ក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំក៏មានទុក្ខជាទំងន់ផងដែរ នៅពេលដែលអ្នកស្រី ប៊ី ក្រោឌ័រ ជាម្តាយខ្ញុំ បានលាចាកលោក នៅអាយុ៩៥ឆ្នាំ ទោះមិនមែនដោយសារជំងឺកូវីដ១៩ក៏ដោយ។ ពេលនោះ យើងមិនអាចជួបជុំគ្នា ដើម្បីកាន់ទុក្ខ ចំពោះការស្លាប់របស់គាត់ ឬលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក គឺមិនខុសពីក្រុមគ្រួសារជាច្រើនទៀតឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងបានប្រើមធ្យោបាយផ្សេងទៀត ដើម្បីរួមគ្នាអបអរឥទ្ធិពលនៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់គាត់ ហើយយើងក៏បានរកឃើញការកម្សាន្តចិត្តដ៏មានន័យ ពីពាក្យផ្តាំផ្ញើរបស់គាត់ ដែលបានបន្តរំឭកយើងថា បើព្រះទ្រង់បានហៅគាត់ទៅនៅជាមួយព្រះអង្គ នោះគាត់បានត្រៀមខ្លួនជាស្រេច ហើយក៏មានចិត្តអន្ទះសារចង់ទៅនៅជាមួយព្រះអង្គផងដែរ។ ក្តីសង្ឃឹមដែលមានទំនុកចិត្តនេះ គឺបានបង្ហាញចេញមកជាញឹកញាប់ នៅក្នុងរបៀបនៃការរស់នៅរបស់ម្តាយខ្ញុំ ក៏ដូចជាក្នុងរបៀបដែលគាត់ប្រឈមមុខដាក់សេចក្តីស្លាប់។ កាលសាវ័កប៉ុលកំពុងប្រឈមមុខដាក់សេចក្តីស្លាប់ គាត់ក៏បានសរសេរក្នុងសំបុត្ររបស់គាត់ថា “ដ្បិតឯខ្ញុំ ដែលខ្ញុំរស់នៅ នោះគឺសំរាប់ព្រះគ្រីស្ទទេ ហើយដែលស្លាប់ទៅ នោះជាកំរៃវិញ … ខ្ញុំមានសេចក្តីបណ្តាលទាំងសងខាង ក៏មានចិត្តចង់ចេញទៅនៅជាមួយនឹងព្រះគ្រីស្ទ ដែលល្អជាជាងនោះផង តែបើខ្ញុំនៅក្នុងសាច់ឈាមតទៅទៀត នោះមានប្រយោជន៍ដល់អ្នករាល់គ្នាជាជាង” (ភីលីព…
Read article
អ្នកដែលរកបានជីវិតអស់កល្ប
១យ៉ូហាន ៥:១-៥ អស់អ្នកណាដែលជឿថា ព្រះយេស៊ូវជាព្រះគ្រីស្ទ អ្នកនោះបានកើតពីព្រះមក។ ១យ៉ូហាន ៥:១ វាមិនមែនជារឿងចម្លែកទេ ដែលប្រេត(Brett) បានទៅរៀននៅមហាវិទ្យាល័យរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ និងបានចូលរួមការសិក្សាព្រះគម្ពីរ។ គាត់បាននៅក្បែរមនុស្សដែលស្គាល់ព្រះយេស៊ូវ ពេញមួយជីវិតគាត់ហើយ ទោះនៅផ្ទះ នៅសាលារៀន និងនៅព្រះវិហារក្តី។ គាត់ថែមទាំងបានទៅរៀននៅមហាវិទ្យាល័យ ក្នុងគោលបំណង ដើម្បីទៅធ្វើ “ការងារគ្រីស្ទបរិស័ទ” នៅពេលអនាគតផងដែរ។ ប៉ុន្តែ ពេលគាត់មានអាយុ២១ឆ្នាំ គាត់បានទៅចូលរួមកម្មវិធីថ្វាយបង្គំ ជាមួយពួកជំនុំតូចមួយ ក្នុងព្រះវិហារជនបទចាស់មួយខ្នង ហើយក៏បានស្តាប់គ្រូគង្វាលចែកចាយព្រះបន្ទូល ក្នុងបទគម្ពីរយ៉ូហានខ្សែទី១ ហើយក៏មានការភ្ញាក់រឭក។ គាត់ក៏បានដឹងថា គាត់កំពុងតែពឹងផ្អែកទៅលើចំណេះដឹង និងការបង្រៀនរបស់សាសនា ហើយមិនដែលទទួលសេចក្តីសង្រ្គោះពិតប្រាកដឡើយ។ គាត់មានអារម្មណ៍ថា ព្រះយេស៊ូវកំពុងតែមានបន្ទូលមកកាន់ចិត្តគាត់នៅថ្ងៃនោះ យ៉ាងស្ងាត់ស្ងៀមថា គាត់មិនទាន់បានស្គាល់ព្រះអង្គនៅឡើយទេ។ សាវ័កយ៉ូហានបានបង្រៀនយ៉ាងច្បាស់ថា “អស់អ្នកណាដែលជឿថា ព្រះយេស៊ូវជាព្រះគ្រីស្ទ អ្នកនោះបានកើតពីព្រះមក”(១យ៉ូហាន ៥:១)។ យើងអាច “ឈ្នះលោកិយ” ដោយជំនឿលើព្រះយេស៊ូវ គឺដូចដែលសាវ័កយ៉ូហានបានបង្រៀនហើយ(ខ.៤)។ គឺមិនមែនដោយចំណេះដឹងអំពីព្រះអង្គ តែដោយជំនឿដ៏ជ្រាលជ្រៅ និងស្មោះត្រង់ គឺជំនឿទៅលើការអ្វីដែលព្រះអង្គបានធ្វើសម្រាប់យើង នៅលើឈើឆ្កាង។ នៅថ្ងៃនោះ ប្រេតក៏បានទទួលជឿព្រះគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់ និងព្រះអង្គសង្រ្គោះ។ សព្វថ្ងៃនេះ…
Read article
ហេតុអ្វីយើងត្រូវសិក្សាអំពីសេចក្តីបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ
មូលហេតុដែលយើងត្រូវសិក្សា អំពីសេចក្តីបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ គឺមិនមែនដោយសារយើងបរិសុទ្ធនោះទេ តែគឺដោយសារយើងមិនមានសេចក្តីបរិសុទ្ធ។ នៅថ្ងៃនេះ លោកគ្រូ អរ ស៊ី ស្ព្រោល (R.C. Sproul) សូមធ្វើការប្រកាសថា សេចក្តីបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ បានបើកបង្ហាញបាបរបស់យើង ហើយដឹកនាំយើង ឆ្ពោះទៅរកសេចក្តីសុចរិតពិតប្រាកដ។ អត្ថបទ បើខ្ញុំបានយល់អំពីសេចក្តីបរិសុទ្ធរបស់ព្រះច្បាស់ គឺពិតជាប្រសើរណាស់។ ខ្ញុំបានយល់តែបន្តិច គឺតែមួយភាគប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំបានសិក្សាអំពីសេចក្តីបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ មិនមែនដោយសារខ្ញុំបរិសុទ្ធនោះទេ តែដោយសារខ្ញុំមិនបរិសុទ្ធ។ វាមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ បើយើងគ្រាន់តែនិយាយថា “ខ្ញុំជឿព្រះ ដែលយើងមិនស្គាល់រូបរាង្គពិតប្រាកដ ទ្រង់គង់នៅលើពពក នៅលើមេឃ”។ តែព្រះដែលយើងជឿ ទ្រង់ជាអង្គបុគ្គល ហើយព្រះដែលយើងជឿ ព្រះអង្គមានក្រមសីលធម៌។ ព្រះអង្គក៏បរិសុទ្ធ ហើយព្រះអង្គក៏បានបង្គាប់រាស្រ្តព្រះអង្គ ឲ្យប្រព្រឹត្តតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះអង្គ។ ហើយព្រះអង្គយកព្រះទ័យទុកដាក់មកលើការប្រព្រឹត្តរបស់យើង ថាតើយើងស្តាប់បង្គាប់តាមព្រះរាជបញ្ជាទាំងនោះឬអត់។
Read article