នៅឱ្យជិត
មិត្តខ្ញុំនិងខ្ញុំកំពុងធ្វើដំណើរជាមួយគ្នា ហើយនាងមើលទៅអស់កំលាំងបន្តិច។ ពេលយើងដល់ព្រលានយន្តហោះ នោះនាងភ្លេចមិនបានយកអត្តសញ្ញាណរួចរាល់ហើយរកមិនឃើញលេខអនុញ្ញាណដែលបានកក់ទុក។ ភ្នាក់ ងារលក់សំបុត្ររង់ចាំដោយអត់ធ្មត់ ញញឹម ហើយក៏ជួយនាងត្រង់កន្លែងឆែកខ្លួនពេលចូល។ បន្ទាប់ពីទទួលសំបុត្រនាង ហើយនាងសួរថា “តើយើងត្រូវទៅទីណាទៀត?” ហើយភ្នាក់ងារបំរើនោះញញឹមម្តងទៀត ចង្អុលមកឯខ្ញុំ ហើយនិយាយទៅកាន់នាង “ចូរនៅជិតមិត្តភ័ក្តអ្នកនាង?” នោះអាចជាដំបូន្មានល្អសំរាប់យើងគ្រប់គ្នា នៅពេលយើងអស់កំលាំងៈ ចូរនៅជិតមិត្តភក្តិអ្នក។ ទោះបីព្រះយេស៊ូវជាមិត្តសំឡាញ់យើង យើងនៅតែត្រូវការទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកជឿផ្សេងទៀត ដើម្បីជួយយើងឱ្យរស់ក្នុងជីវិតនេះ។ ក្នុងសំបុត្រទីមួយរបស់លោក ពេត្រុសបានសរសេរទៅកាន់អ្នកជឿដែលត្រូវការគ្នាទៅវិញទៅមក ព្រោះពួកគេកំពុងរងទុក្ខសំរាប់ជំនឿពួកគេ។ នៅក្នុងប្រយោគខ្លីៗខ្លះ ក្នុងជំពូកទីបួន ពេត្រុសបាននិយាយពីតម្រូវការ ដែលត្រូវទទួល និងឱ្យសេចក្តីស្រឡាញ់គ្នា ឱ្យអស់ពីចិត្ត អធិស្ឋាន និងសេចក្តីស្វាគមន៍(ខ.៧-៩)។ គាត់ក៏បានបញ្ជូលសេចក្តីត្រូវការសំរាប់អ្នកជឿ ដែលប្រើអំណោយទានខាងវិញ្ញណរបស់ពួកគេ ដើម្បីបំរើគ្នាទៅវិញទៅមក(ខ.១០)។ នៅក្នុងអត្ថបទមួយផ្សេងទៀត យើងត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឱ្យកំសាន្តគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយសេចក្តីកំសាន្តដែលយើងទទួលពីព្រះជាម្ចាស់(២កូរិន ១:៣-៤)។ ហើយស្អាងគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយស្រលាញ់(១ថែស្សា ៥:១១)។ ពេលជីវិតទទួលការលំបាក ហើយយើងអស់កំលាំង ចូរស្ថិតនៅក្បែរមិត្តភក្តិជាគ្រីស្ទានដែលនឹងជួយយើងដើរឆ្លងកាត់វា។ —Anne Cetas
Read article