ខ្ញុំចូលចិត្តកីឡាវាលបាល់បេសប៊ល ហើយខ្ញុំជាអ្នកគាំទ្រកីឡានេះ តាំងពីពេលដែលខ្ញុំនៅជាក្មេងតូច។ ជាពិសេស ខ្ញុំចូលចិត្តតាមដានការប្រកួតរបស់ក្រុមខ្លា ដេត្រយ(Detroit Tigers)។ តែក្នុងអំឡុងពេលរដូវកាលនៃការប្រកួតថ្មីៗនេះ ក្រុមខ្លា ដេត្រយប្រកួតមិនបានល្អ ហើយបានចាញ់ការប្រកួត ធ្វើឲ្យបាត់បង់កំណត់ត្រា ក្នុងពេលដើមដំបូងនៃរដូវកាលនៃការប្រកួត។ ការនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំមិនសប្បាយចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ ដូចនេះដើម្បីសុខុមាលភាពរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំក៏បានផ្អាកការតាមដានការប្រកួតនោះ។ ខ្ញុំព្យាយាមឈប់ខ្វល់ ពីក្រុមដែលខ្ញុំចូលចិត្តនោះ អស់រយៈពេល៤ថ្ងៃ។ ក្នុងអំឡុងពេល៤ថ្ងៃនោះ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមជញ្ជឹងគិតអំពីការពិបាក ដែលមនុស្សយើងមាន ពេលយើងព្យាយាមលះចោលរបស់អ្វីមួយ ដែលយើងធ្លាប់តែស្រឡាញ់។
មានពេល ដែលយើងត្រូវលះចោលអ្វីមួយ តាមបំណងព្រះទ័យព្រះ។ ឧទាហរណ៍ យើងប្រហែលជាបានចូលរួមសកម្មភាពអ្វីមួយ ដែលយើងកំពុងមានការងប់ងល់ខ្លាំង ហើយយើងក៏ដឹងដែរថា យើងត្រូវកាត់បន្ថយការចូលរួមក្នុងសកម្មភាពនោះ (១កូរិនថូស ៦:១២)។ ពុំនោះទេ យើងប្រហែលជាមានទម្លាប់ ឬការអនុវត្តន៍ ដែលយើងដឹងថា វាមិនបានធ្វើឲ្យព្រះសព្វព្រះទ័យឡើយ ហើយយើងដឹងថា យើងចាំបាច់ត្រូវលះចោលទម្លាប់ ឬការអនុវត្តន៍នោះ ព្រោះយើងស្រឡាញ់ទ្រង់ ហើយចង់ឲ្យព្រះនាមទ្រង់ដំកើងឡើង តាមរយៈយើង (១៥:៣៤)។
ពេលយើងរកឃើញថា ការអ្វីមួយដែលយើងចូលចិត្ត បានរារាំងទំនាក់ទំនងដែលយើងមានជាមួយព្រះអម្ចាស់ នោះយើងអាចពឹងផ្អែកលើទ្រង់ ដើម្បីបញ្ឈប់ការនោះ។ ព្រះផ្គត់ផ្គង់យើង តាមតម្រូវការ(១កូរិនថូស ១០:១៣) ហើយព្រះវិញ្ញាណប្រទានអំណាច(រ៉ូម ៨:៥)។
ចូរយើងទូលសូមឲ្យទ្រង់ជួយយើង ដើម្បីកុំឲ្យមានអ្វីមកបាំងពន្លឺនៃសិរីល្អ ដែលបានចែងចាំតាមរយៈយើង។–Dave Branon
