2016

You are here:
ទឹកដ៏រស់​សម្រាប់លោកិយ

៧០​ភាគ​រយ​នៃ​ពិភ​ពលោ​ក ត្រូវ​បាន​គ្រ​ប​ដណ្ត​ប់​ដោ​យទឹ​ក​ ប៉ុន្តែ ក្នុង​​នោះ មាន​តែ​ទឹ​ក​១​ភាគ​រយ​ប៉ុណ្ណោះ ដែល​អា​ច​ឲ្យ​មនុ​ស្ស​ផឹ​ក​បាន​។ ការ​​អភិរក្ស និង​ការ​រ​ក្សាអ​នាម័យ​ទឹ​ក គឺ​ជាកិ​​ច្ច​ការ​ដ៏សំ​ខាន់ ក្នុង​តំបន់​ជា​ច្រើន​នៃ​ពិភព​លោ​ក ព្រោះ​ជីវិ​ត​ទាំង​អ​ស់​ពឹង​ផ្អែក​ទៅលើ​​ទឹក​ស្អាត។ មាន​ពេល​មួ​យ ព្រះយេ​ស៊ូវ​បាន​យា​ង​ចេ​ញ​ទៅ​ណែ​នាំស្រ្តី​បាត់​បង់​ម្នាក់ អំពី​ទឹក​មួយ​ប្រភេទ​ទៀត ដែ​ល​ផ្ត​ល់ឲ្យ​នូ​វ​ជីវិ​ត។ ព្រះ​អង្គ​បាន​សម្រេ​ច​​ព្រះ​ទ័យ យាង​ទៅ​ទីក្រុ​ង​មួយ នៅ​ស្រុក​​សាម៉ារី។ គ្រូ​ប​ង្រៀ​ន​ក្រឹ​ត្យវិន័យដែល​មា​នមុ​ខ​មា​ត់​នៅស​ម័​យ​នោះ មិន​ចូល​ស្រុក​នោះ​ទេ​។ តែ​ព្រះអង្គ​បាន​យាង​ចូល ហើយ​ក៏​បា​នប្រា​ប់​ស្ត្រី​នោះ​ អំពី “ទឹ​កដ៏​រ​ស់”។​ អ្នក​ដែល​បាន​ផឹក​ទឹ​កនោះ​ហើ​យ​ “នឹងមិ​នស្រេ​ក​ទៀ​ត​ទេ​”។ ទឹក​​​ដែល​ព្រះ​អង្គ​ប្រទា​ន​​ឲ្យ “នឹ​ង​​ត្រឡប់​ជា​រ​ន្ធ​​ទឹ​ក​​នៅ​ក្នុង​អ្នក​ដែលបានផឹកនោះ ដែល​​ផុស​ឡើង​ដល់​ទៅ​បាន​ជីវិត​អស់​កល្ប​ជានិច្ច”(យ៉ូហាន ៤:១៤)។ តាម​ពិតព្រះ​យេស៊ូវជាទឹក​ដ៏​រស់​នោះ​ឯង។ អ្នកណា​ដែ​លទទួលព្រះ​អ​ង្គ គឺមា​នជី​វិត​អស់​កល្បជា​និច្ច​(​ខ.១៤)។ ប៉ុន្តែ ទឹក​ដ៏​រស់​ដែលព្រះ​​អង្គ​ប្រទាន​ មាន​តួនាទី​មួយ​ទៀត។ គឺដូ​ច​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូវ​មាន​បន្ទូល​ថា អ្នក​​ណា​​ដែ​ល​​ជឿ​​​ព្រះ​អង្គ នោះ​​នឹង​​មាន​​ទន្លេ​​ទឹក​​រស់​​ហូ​រ​​ចេ​ញពីចិត្តរបស់អ្នកនោះ​មក”(៧:៣៨)។  ទឹកដ៏រស់ដែលជួយឲ្យ​យើងមា​នជីវិតថ្មីឡើង  ក៏​ជួយ​ឲ្យអ្ន​កដ​ទៃមា​នជី​វិត​ថ្មី​ផ​ង​ដែរ។​ តំបន់​នី​មួយ​ៗក្នុ​ង​ពិ​ភព​លោក​ មិន​មានទឹ​ក​សាប​​ច្រើន​ដូច​គ្នា​ទេ។​ យ៉ាង​ណាមិញ​ តំបន់​ទាំង​នោះក៏មិ​ន​បា​នទទួ​ល​ទឹក​ដ៏រ​ស់ ឲ្យ​ស្មើ​គ្នា​ដែរ។ មានម​នុស្សជា​ច្រើ​ន​ដែល​មិន​បា​នស្គា​ល់អ្ន​កដើរ​តាម​ព្រះយេស៊ូវ តែ​​ព្រះអ​ង្គពិ​​តជា​យក​ព្រះទ័​យ​ទុក​ដាក់​ចំពោះពួក​គេ​ណាស់​។ យើង​មាន​អភ័យ​ឯក​សិទ្ធិ សម្រាប់​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អដ​ល់ពួ​កគេ​។ សរុ​បមក ព្រះគ្រី​ស្ទ​ជា​ទឹកដ៏​រស់ សម្រាប់​អស់​អ្នក​ដែល​កំពុង​ស្រេក​ទឹក។-C.P.HIA

Read article
មធ្យោបាយ​ដ៏​តូច នៅកន្លែងដ៏តូច

ខ្ញុំបាន​ជួប​មនុ​ស្សជា​ច្រើន ដែល​ធ្វើកា​រប​ម្រើព្រះ​ ដោយ​គិតថា​ ខ្លួន​ហាក់​ដូច​ជាកំ​ពុង​ធ្វើការ​បម្រើ​ព្រះ នៅក​ន្លែង​តូច​តា​ច តាម​មធ្យោបាយ​ដ៏​​ស្តួច​ស្តើង។ ពួកគេ​ច្រើ​នតែ​បា​ក់ទឹ​កចិ​ត្ត ដោយសារ​ភាព​ឯក​កោ​ នៅ​ពេល​ដែល​ពួក​គេមា​នអារម្មណ៍​ថា កិច្ច​ការ​បម្រើ​របស់​ពួក​គេ​មិន​សំខាន់​ចំពោះ​អ្នក​ដទៃ​។ ពេល​ខ្ញុំ​ឮ​ពួក​គេ​និយា​យដូ​ច​នេះ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​នឹក​ចាំ​អំ​ពីតួ​អ​ង្គ​ទេវ​តា នៅ​ក្នុង​សៀវភៅ​រឿង​របស់​លោក ស៊ី អែស លូអីស(C. S. Lewis) ដែលមា​នចំ​ណ​ងជើ​ង​ថា​ ក្នុង​ពិ​ភព​ដ៏ស្ងា​ត់​ស្ងៀម ។ តួ​អង្គ​​ទេវតានោះមានប​ន្ទូ​ល​ដល់​គេ​​ថា “ប្រជាជ​នរ​បស់​ខ្ញុំ​មា​នច្បា​ប់​មួ​យ ដែល​ហាម​ពួក​គេ​មិ​ន​ឲ្យនិ​យាយ​អំពី​ទំហំ ឬតួរ​លេខ​ប្រាប់​អ្នក​ឡើយ … ព្រោះ​ការ​នេះបា​ន​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្ន​កគិតថា ខ្លួន​​ធំ​លើស​​អ្វីៗ​​ដែល​ពិ​ត​ជាមា​ន​ភាព​អ​ស្ចា​រ្យ”។​ ជួន​កាល នៅក្នុ​ងវ​ប្បធម៌​របស់​មនុស្ស គេយ​ល់ថា​ អ្វី​ដែល​មាន​ទំហំកា​ន់តែ​ធំ​​គឺ​កាន់​តែ​អ​ស្ចារ្យ បាន​សេ​ច​ក្តីថា​ ​ទំហំ​គឺ​ជា​ខ្នា​ត​រង្វាស់​នៃជោគជ័យ​។​​ ​ត្រង់​ចំណុចនេះ​ ទាល់​តែ​ម​នុស្ស​ដែល​មា​ន​ភាព​រឹ​ង​មាំ ​ទើប​អាច​ជម្នះ​វប្ប​ធម៌​នេះបា​ន ជាពិ​សេ​ស បើ​សិន​ជា​ពួក​គេ​កំពុង​ធ្វើ​ការ​បម្រើ នៅក​ន្លែង​ដ៏​តូ​ច។ ប៉ុន្តែ យើង​មិន​ត្រូវ​ “មើល​រំលង​ការ​អ្វី ​ដែលពិ​ត​ជាអ​ស្ចារ្យ​”​ឡើយ។ មិន​មែន​មា​នន័​យ​ថា​ តួរ​លេខ​មិន​សំខាន់​នោះទេ​(​ជា​ក់ស្តែង ពួកសា​វ័ក​ក៏បា​ន​រា​ប់​ចំនួ​នម​នុស្ស​ដែល​ពួកគេ​​បាន​នាំ​ឲ្យ​ជឿព្រះផង​ដែ​រ​, មើល​កិច្ចការ ២:៤១)។ តួរ​លេខ​របស់​ពួក​គេ ឆ្លុះប​ញ្ចាំង​អំពី​ម​នុស្ស​ដែល​កំពុ​ង​រស់​នៅ​ ​ដែលត្រូ​វកា​រ​សេចក្តី​សង្រ្គោះដ៏អ​ស់​កល្ប​ជា​និច្ច។ ​យើង​គួរ​តែ​ធ្វើកា​រ និង​អធិ​ស្ឋាន​ឲ្យមា​ន​ចំនួ​ន​មនុ​ស្សកា​ន់តែ​ច្រើ​ន​ ចូល​នគ​រព្រះ​…

Read article
ព្រះអង្គមិនចេះប្រែប្រួល

កាល​ខ្ញុំនៅ​ក្មេ​ង​ ជីតារ​បស់ខ្ញុំ​ចូ​ល​ចិ​ត្ត​និ​ទាន​រឿង ហើយ​ខ្ញុំចិ​ត្ត​ស្តា​ប់គា​ត់​ណា​ស់។ គាត់​មាន​រឿងនិទា​ន​ពីរ​ប្រ​ភេទ គឺ “រឿ​ងប្រ​ឌិត​ព​ន្លើស” និង​ “រឿងដំណើរផ្ស​ងព្រេ​ង​”។ រឿង​ប្រឌិត​ពន្លើស​មាន​បង្ក​ប់​ការ​ពិ​ត​ខ្លះ​ៗ​ តែអ្ន​ក​និទា​ន​រឿ​ងបា​ន​កែ​ប្រែសា​ច់​រឿង នៅ​ពេល​គាត់​និ​ទាន​រឿង​ដដែល​នោះនៅ​ពេ​ល​ក្រោយ​ទៀ​ត​។ រឿង​ដំណើរ​ផ្សង​ពេ្រង និយាយ​អំពី​រឿង​ដែល​ពិ​ត​ជា​បាន​​កើត​ឡើង តែ​អ្នក​និទា​ន​រឿងមិន​កែប្រែ​សាច់​រឿ​ង នៅ​ពេល​គា​ត់និ​ទាន​រឿង​នោះ​លើក​ក្រោយ​ទេ​។  ថ្ងៃ​មួយជីតា​របស់​ខ្ញុំបា​ន​និទាន​រឿង​មួយ ដែល​ហាក់​ដូច​ជា​ពិបាក​ឲ្យ​ខ្ញុំជឿ​ថា​ វា​ជារឿ​ង​ពិត បាន​ជា​ខ្ញុំ​លាន់​ម៉ាត់​ថា “លោកតា រឿង​ហ្នឹ​​ងជា​រឿ​ងប្រ​ឌិត​ពន្លើស​មែ​ន​អ​ត់?” តែ​គាត់​ប្រា​ប់​ខ្ញុំ​ថា​ រឿង​នោះ​ជា​រឿង​ពិ​ត​។ ខ្ញុំ​នៅតែ​មិ​ន​អាចជឿគាត់ ទោះ​បីជា​គា​ត់​មិន​បា​នកែ​សាច់រឿង​នោះ​ នៅពេលក្រោ​យទៀ​ត​ក៏ដោយ។ ដូចនេះ ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍ច​ម្លែក​បន្តិច។​ បន្ទាប់​មក ថ្ងៃមួ​យ ពេល​ខ្ញុំ​កំពុង​ស្តាប់ក​ម្មវិ​ធីវិ​ទ្យុ ខ្ញុំ​បា​នឮ​ពិធីក​រ​និទាន​រឿង​មួយ ដែល​បញ្ជាក់​ថា រឿង​និទាន​ដែល​ជីតា​ខ្ញុំ​និទាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ នៅ​ថ្ងៃ​មុន​ជា​រឿង​ដំណើរ​ផ្សង​ព្រេង ដែល​និយាយ​ពី​ការ​ពិត​មែន។ ពេល​នោះ ខ្ញុំ​ក៏មា​នកា​រ​ប៉ះពា​ល់ចិ​ត្ត ហើយ​ក៏បា​នទុ​កចិត្ត​គាត់​កាន់​តែ​ខ្លាំ​ង។​ ពេលដែ​ល​អ្នក​និ​ពន្ធទំ​នុក​ដំកើ​ងនិ​យាយ អំពី​លក្ខណៈ​ដែ​ល​មិន​ចេះប្រែ​ប្រួ​លរ​បស់​ព្រះ(ទំនុកដំកើង ១០២:២៧) គាត់​បាន​កម្សាន្ត​ចិត្ត​យើង ដោយ​ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត​លើ​ព្រះ ដែល​មិន​​ចេះ​ប្រែ​ប្រួល​។ ត្រង់​ចំណុច​​នេះ ព្រះគម្ពីរ​ហេព្រើ ១៣:៨ ក៏​បាន​ចែងផ​ងដែ​រ​ថា “​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​​ទ្រ​ង់​​នៅ​​តែ​​ដដែល គឺ​ពី​ថ្ងៃ​ម្សិល ថ្ងៃ​នេះ ហើយ​ទៅ​ដល់​អស់​កល្ប​ជានិច្ច​ត​ទៅ”។ ការ​នេះអាច​លើកទឹ​កចិ​ត្ត​យើង​ ឲ្យ​ឈ្នះទុ​ក្ខលំ​បាក​ប្រ​ចាំថ្ងៃ​…

Read article
ស្ពានជីវិត

ប្រជា​ជន​ដែ​ល​រស់​នៅ​ ក្នុង​ក្រុង​ចេរាពុងជី ប្រទេស​ឥណ្ឌា បាន​រក​ឃើញ​វិធី​សាស្រ្ត​ដ៏​ពិសេស​មួយ​ សម្រាប់​ឆ្លង​ស្ទឹង ​និង​អូរ​ជាច្រើ​ន ក្នុង​ទឹក​ដី​រ​បស់​ពួក​គេ​។ ពួក​គេបា​ន​សង់​ស្ពាន​ដោយ​ប្រើ​ឫស​រប​ស់ដើ​ម​កៅ​ស៊ូ​។​ ពួកគេ​បា​ន​ដាំដើ​ម​កៅ​ស៊ូ នៅ​តាម​ច្រាំង​​ឲ្យ​ដុះ​ឫស ចេញ​ជា “ស្ពាន​ដែល​មាន​ជីវិត” ឆ្លង​ទៅ​ត្រើយ​ម្ខាង ដែលត្រូ​វ​ចំណាយ​ពេល​ពី​១​០ ទៅ​១៥​ឆ្នាំ ទំរាំ​តែ​ដើ​ម​កៅស៊ូ​ទាំ​ង​នោះ​ធំ​ពេ​ញ​វ័​យ។ តែ​ពេលដែ​ល​ដើម​កៅ​ស៊ូ​ទាំង​នោះ​ ដុះចេ​ញ​ជា​ស្ពាន​បាន​រឹង​មាំ​ហើ​យ ស្ពាន​នោះ​មាន​លំនឹ​ង​ណាស់ ​ហើយ​គេក៏​អា​ចប្រើ​ប្រា​ស់​វា​បា​នរា​ប់រ​យ​ឆ្នាំ។ យ៉ាង​ណាមិ​ញ​ ព្រះគ​ម្ពី​របា​ន​ប្រៀប​ប្រ​ដូច​អ្ន​ក ដែល​ទុក​ចិត្ត​ព្រះ ទៅ​នឹង “ដើម​​ឈើ​​ដាំ​នៅ​មាត់​ទឹក ដែល​ចាក់​ឫស​ទៅ​ក្បែរ​ទន្លេ”(យេរេមា ១៧:៨)។ ដោយ​សារ​ឫស​រ​ប​ស់​ដើម​ឈើ​​នោះ បាន​ស្រូប​យក​ជីវ​ជាតិ​បា​នល្អ​ នោះ​វា​អាច​ប​ន្តមា​ន​ជីវិត នៅ​ពេល​មាន​អាកាស​ធាតុ​ក្តៅ​ខ្លាំ​ង។ ហើយ​ក្នុង​អំឡុ​ងពេ​ល​រាំ​ង​ស្ងួ​ត ​វានៅ​តែ​​បន្ត​ចេញ​ផ្លែផ្កា​។ យើង​អាច​មាន​ភា​ព​​រឹ​​ង​មាំដូច​ដើម​ឈើ​ដែ​លចា​ក់​ឫសបានល្អ​​ ពេល​ដែល​យើ​ងពឹ​ង​ផ្អែ​ក​លើព្រះ​ ដោយ​មាន​ភាព​នឹ​ង​នរ  និង​ភាព​រឹង​មាំ ​ ទោះបី​ជា​យើ​ង​ស្ថិត​ក្នុង​ស្ថាន​ភាព​ដ៏​អាក្រក់​បំផុត​ក៏​ដោយ​។​ ផ្ទុ​យ​ទៅវិ​ញ​ អ្នក​ដែល​ទុក​ចិ​ត្តលើ​មនុស្ស ច្រើន​តែរ​ស់​នៅ​ ដោយ​គ្មានលំ​នឹ​ង។ ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​ប្រៀបប្រ​ដូ​ចពួ​ក​គេ​ ទៅនឹ​ងដើ​រ​ឈើតូ​ចៗ​​នៅ​​វាល​រហោស្ថា​ន  ដែល​ច្រើន​តែខ្វះ​ជី​វជា​តិ នឹង​ឈរ​នៅ​តែឯ​ង(​ខ.៦)។ ជីវិតខា​ង​វិញ្ញា​ណ​រ​បស់​អ្ន​ក​ដែ​ល​លះ​ចោ​ល​ព្រះ​ គឺ​មាន​ល​ក្ខ​ណៈ​ដូ​ច​នេះ​ឯង​។ ដូច​នេះ យើង​អាច​សួ​រ​ខ្លួ​នឯ​ង​ថា​ តើយើ​ងចា​ក់​ឫ​សនៅ​កន្លែង​ណា? តើ​យើង​បាន​ចាក់ឫ​ស​នៅ​ក្នុ​ង​ព្រះ​យេស៊ូវឬ​ទេ​?(កូល៉ុស ២:៧) តើយើ​ងជា​ស្ពា​ន​ដែ​ល​ចម្លង​អ្ន​ក​ដ​ទៃ…

Read article
ល្អតែសម្បកក្រៅ

ថ្ងៃមួយ កូ​ន​ស្រីរ​បស់​ខ្ញុំបា​ន​ល​វ៉ែន​តាកា​រ​ពារ​ពន្លឺ​ថ្ងៃ ដែល​ខ្ញុំទើ​ប​តែ​ទិញ​ថ្មី​ៗ។ នាង​ក៏​បាន​ប្រគល់​វ៉ែន​តា​នោះ​មក​វិ​ញ ហើយ​និ​យាយ​លេ​ងថា​ “ម៉ាក់ វ៉ែនតា​នេះ មិន​មែ​នជា​វ៉ែ​នតាកា​រពា​រ​ពន្លឺ​ថ្ងៃទេ​។ វា​គ្រាន់​តែ​ជា​វ៉ែន​តាស​ម្រាប់​ពាក់​ឲ្យ​ល្អ​មើ​លប៉ុ​ណ្ណោះ។ តាម​ខ្ញុំស្មា​ន ម៉ាក់​ទិញ​វ៉ែនតា​ហ្នឹង ​ដោយសា​រ​វា​ធ្វើ​ឲ្យម៉ា​ក់មា​នស​ម្រស់​ស្អាត​ហើយ​មែនទេ?” ត្រង់​ចំណុ​ច​នេះ ខ្ញុំ​ទទួល​ស្គាល់​ថា​ កូន​ស្រីខ្ញុំ​ស្គាល់​ចិត្ត​ខ្ញុំ។ ពេល​ខ្ញុំ​ទិញ​វ៉ែ​ន​តានោះ​ ខ្ញុំមិ​នបា​ន​គិ​ត​ដល់​កា​រ​ការ​ពារ​កាំ​រស្មីយ៉ូវី​ ឬ​គិត​ថា ​វ៉ែនតានោះ​ពិ​ត​ជា​អាច​ការពារ​ពន្លឺ​ថ្ងៃ​មែន​ឬ​អ​ត់​ទេ​។​  ខ្ញុំ​គ្រាន់​តែ​ចូ​លចិ​ត្ត  ភាព​ស្រស់ស្អា​ត  ដែល​វា​ផ្តល់​​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ប៉ុណ្ណោះ។ មនុស្ស​ភា​គ​​ច្រើន​​ចូ​ល​ចិ​ត្ត​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្លួន​មាន​រូ​ប​សម្រស់​ល្អ។​ យើង​ចង់​ឲ្យ​គេ​មើល​ម​ក ​ឃើញ​យើង“មាន​ការ​រៀប​ចំ​ខ្លួ​នបា​ន​ល្អ​” ដោយគ្មានការពិបាក ការ​ភ័យ​ខ្លាច កា​រល្បួ​ង ឬកា​រឈឺ​ក្បា​ល​អ្វី​ឡើយ។   ការ​ព្យាយាម​រក្សារូ​បស​ម្រស់​សម្បក​​ក្រៅ ក្នុង​ដំណើរ​ជីវិត​ខាង​វិញ្ញាណ មិន​មាន​ប្រយោជន៍​អ្វី​ស​ម្រាប់​ខ្លួន​​យើង​ ឬ​សម្រាប់​អ្នក​រួម​ដំណើរ​ជា​មួយ​​យើង​​ទេ​។ តែ​ការ​ចែ​ក​រំលែក​ជីវិត​យើង ជាមួ​យអ្ន​ក​ដទៃ ​ក្នុង​រូប​កាយ​ព្រះគ្រី​ស្ទ​ ផ្តល់​ប្រយោជន៍​ដល់​យើង ក៏ដូ​ច​ជាចំ​ពោះ​អ្នក​ដទៃផ​ងដែ​រ​។ ពេល​ដែល​យើង​មា​ន​ភា​ព​ស្មោះត្រ​ង់​កា​ន់​តែ​ខ្លាំង ដោយ​មិន​ខំ​ធ្វើ​ខ្លួ​ន​ឲ្យ​ល្អតែ​ស​ម្បក​ក្រៅ នោះ​ព្រះទ្រ​ង់នឹ​ង​បើក​ភ្នែក​​​យើង​ឲ្យ​​មើល​​ឃើញ​អ្នក​ដទៃ ​ដែល​កំពុ​ង​តយុទ្ធ​ក្នុង​ស្ថានភា​ព​ដែល​ស្រដៀង​នឹង​យើ​ង។ ព្រះ​ទ្រង់​អាច​ប្រើយើ​ង​កាន់​តែ​ច្រើន​ឡើង ដើម្បីជួ​យអ្ន​កដ​ទៃ ពេល​ដែលយើ​ងអ​រ​សប្បាយ​នឹង​ការ​ប្រកប​ទាក់​ទង​ កាន់​តែជិ​ត​ស្និទ្ធ​ជា​មួយ​​ព្រះអង្គ ហើយ​មាន​ការ​យល់​ដឹង​កាន់​តែ​ច្បាស់ ​អំពី​ភាព​ប្រេះ​បែក និង​ចំណុច​ខ្វះ​​ខាត​របស់ខ្លួនឯង​​។ ចូរ​យើង​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ព្រះ​ដក​យក​ចេញ​នូ​វ​ការ​ធ្វើ​ពើ ដែល​ល្អតែ​សម្បក​ក្រៅ ហើយ “ត្រូវ​​ឲ្យ​​យើង​​ពិចារ​ណា​​មើ​ល​​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ដែរ ដើម្បី​នឹ​ង​បណ្តាល​​ឲ្យ​​មាន​សេចក្តី​​ស្រឡាញ់…

Read article
មានអារម្មណ៍ថា ជាប់ច្រវ៉ាក់ឬ?

លោក​បូអ៊ីសៀស(Boethius) ជា​អ្នក​នយោបាយ​ដ៏​ស្ទាត់​ជំនាញ​ម្នាក់ ដែល​ធ្វើ​ការ​ងារ​រាជ​ការ នៅ​ប្រទេស​អ៊ីតាលី ក្នុង​សត​វត្សរ៍​ទី​៦​។ តែ​គួ​រ​ឲ្យស្តា​យ​ណាស់ ដែល​គាត់​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្តេច​មិន​គាប់​ព្រះទ័​យ​។ គេបា​ន​ចោទ​ប្រកា​ន់ថា​ គាត់​ក្បត់​ជាតិ ហើយ​ក៏​បាន​ចាប់​គាត់​ដាក់​គុក​។ ខណៈពេ​ល​ដែ​ល​គា​ត់កំ​ពុង​រង់​ចាំកា​រ​កាត់​ទោស​ប្រហារ​ជីវិត គាត់​ក៏​បាន​សុំ​ឲ្យ​គេ​យក​ក្រដាស និ​ង​ស្លាបប៉ាក​កាម​ក ដើម្បី​ឲ្យ​គាត់ស​រសេរអំ​ពី​គំនិត​របស់​គាត់។ ក្រោយ​មក អ្វី​ដែល​គាត់​បាន​សរសេ​រ​នៅពេ​ល​នោះ​ ក៏បា​ន​ក្លាយ​ជា​ការ​លើកទឹ​ក​ចិត្ត​ខា​ងវិ​ញ្ញាណ​រហូ​​ត​មក​ដល់​ពេល​សព្វ​ថ្ងៃ។ ពេល​ដែល​លោក​បូ​អ៊ីសៀស​កំពុង​អង្គុយ​នៅ​ក្នុង​គុក សញ្ជឹង​គិតអំ​ពីស្ថា​នភាព​ដ៏អ​ស់​សង្ឃឹម គាត់​ក៏​បាន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​អំពី​សេចក្តី​ជំនឿ​លើ​ព្រះ​គ្រីស្ទ ដោយ​សរសេរ​រៀប​រាប់​អំពី​ទស្សនៈ​របស់​គាត់ ​យ៉ាង​ដូចនេះ​ថា​ “ក្នុង​លោក​នេះ គ្មាន​អ្វីដែ​លវេ​ទនាទេ​។ បើ​យើង​គិតថា​ យើង​វេទនា គឺ​​​វេទនា​ហើយ ហើយបើ​យើង​គិ​ត​ថា យើង​មាន​អំណរ គឺ​យើង​មាន​អំណរ​។ ក្តី​អំណរមា​នក្នុ​ង​ស្ថានភា​ព​នីមួយ​ៗ ឲ្យ​តែយើ​ង​មាន​ចិត្ត​ស្កប់ នៅ​ក្នុង​ស្ថាន​ភាព​នោះ”​។​ ត្រង់​ចំណុច​នេះ គាត់​ដឹង​ថា យើងអា​ចស​ម្រេច​ចិត្ត​មានទ​ស្សនៈវិ​ជ្ជមា​ន ឬ​អវិជ្ជ​មាន ​និងមា​នកា​រ​ស្កប់​ចិត្ត​ឬ​អត់​ នៅ​ក្នុង​ស្ថានភា​ពដែ​ល​កំពុ​ង​ប្រែ​ប្រួល។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បក​ស្រា​យ អំពី​ទស្សនៈ​នេះកា​ន់​តែច្បាស់​ថែម​ទៀ​ត​ថា​ ភាព​ស្កប់​ចិត្ត​ដែល​​យើ​ង​​មាន​ក្នុង​​ស្ថាន​ភាព​នីមួយ​ៗ​​ គឺ​សំខាន់​ជាង​ស្ថាន​ភាព​របស់​យើង។ ពេល​ដែល​គាត់​កំពុ​ងជា​ប់​​គុក គាត់​បាន​សរសេរ​ក្នុង​សំបុត្រ​ថា គាត់​​បា​ន​​រៀ​ន​​ឲ្យ​​មា​ន​សេចក្តី​​សន្តោស ឬ​ការ​ស្កប់​ចិត្ត​ ​ក្នុ​ងស្ថានភាព​ទាំងអស់​(ភីលីព ៤:១១)។ មនុស្ស​​ទាំង​អស់​សុ​ទ្ធតែ​អាចមា​ន​ការស្កប់ចិត្ត ព្រោះពួ​ក​គេអាច​​រក​ឃើញ​ការ​ស្កប់​ចិត្ត នៅ​ក្នុង​ព្រះ ដែល​ព្រះអង្គ​មិន​ចេះ​ប្រែ​ប្រួល​ឡើយ។ តើ​អ្នក​មា​ន​អារម្មណ៍​ថា កំពុង​ជាប់​ច្រ​វ៉ាក់​ក្នុង​ស្ថាន​ភាព​ដ៏​ពិបាក​ឬ​ទេ?…

Read article
ភាពស្មោះត្រង់ដ៏ពិត

គេបាន​ប៉ាន់​ប្រម៉ាណ​ថា ជា​សរុប មនុស្ស​ទាំងអស់​នៅ​ទូទាំង​ពិភព​លោក ​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​យន្ត​​ហោះ​ជា​ញឹក​ញាប់ បាន​ចម្ងាយ​​ជាង ២២​លាន​លាន​គីឡូម៉ែ​ត្រ។ ការ​និយម​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​យន្ត​ហោះ បាន​ចាប់​ផ្តើម​ពី​ដើម​​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ ១៩៨០ ពេលដែ​ល​ក្រុម​ហ៊ុន​អាកាស​ចរណ៍​ទាំង​ឡាយ  បាន​ចាប់​ផ្តើ​ម​កម្ម​វិធី​សន្សំ​ពិន្ទុ​ជា​លើក​ដំបូង  សម្រា​ប់​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​យន្ត​ហោះ​ញឹ​ក​ញាប់ ដោយ​លើក​ទឹក​ចិ​ត្តអ​តិ​ថិជន ឲ្យ​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​ជើ​ង​ហោះ​ហើ​រ​រប​ស់​ខ្លួន ម្តង​ហើយ​ម្តង​ទៀត ​ដោយ​ផ្តល់​រង្វា​ន់​ឲ្យពួ​ក​គេ​ សម្រាប់​ការ​ស្មោះ​ស្ម័គ្រ​របស់ពួ​ក​គេ។ អ្នក​ដំណើរ​ទាំង​ឡាយ​អាច​យ​ក​ពិន្ទុ​ដែល​​បាន​សន្សំ មក​ដូរ​យក​រង្វាន់​ដែល​មាន​ដូច​ជា ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​មួយ​ជើង​ដោយ​ឥត​គិត​ថ្លៃ​ សម្ភារៈ​ប្រើប្រា​ស់ និង​សេវ៉ា​កម្ម​ផ្សេង​ៗ។​ ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​មិ​ន​យ៉ូរ​ប៉ុន្មាន គេ​​ក៏​បាន​ចាប់​ផ្តើម​មា​ន​គម្រោង​សន្សំ​ពិន្ទុ  ដោយ​ធ្វើ​ដំណើរ​​ឲ្យ​​ញឹក​ញាប់​តាម​យន្ត​ហោះរ​បស់​ក្រុម​ហ៊ុន​អាកាស​ចរណ៍​ណាមួ​យ ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​រង្វាន់។ យ៉ាង​ណាមិ​ញ សាវ័ក​ប៉ុល​ក៏​ស្ថិត​ក្នុ​ង​ចំណោម​អ្នក​ដែល​ធ្វើ​ដំណើរ​ជាញឹ​ក​ញាប់ នៅ​សតវត្ស​រ៍​ទី​១​ផង​ដែរ តែ​គាត់​បា​ន​ធ្វើ​ដំណើរ​ជា​ញឹក​ញាប់ មិន​មែន​ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​រង្វាន់​ពី​ក្រុម​ហ៊ុន​ទេស​ចរណ៍​ណា​មួយ​ទេ។ គោល​ដៅ​របស់​គាត់ គឺ​ដើ​ម្បី​ឈោង​ចាប់​មនុស្ស​ឲ្យ​បាន​ច្រើន​បំ​ផុត តាម​​ឱកាស​ដែល​គាត់​មាន​ ដោយ​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​នៃ​ការ​អត់​ទោស​បាប និង​ជីវិត​អស់​កល្ប​ជា​និច្ច ដែល​គេ​អាច​ទទួល​យក​បាន ដោយ​សេចក្តី​ជំនឿលើ​ព្រះ​យេស៊ូ​វ​។ ពេល​​ដែល​មានអ្នក​ខ្លះ នៅ​ក្រុង​កូរិនថូស​បា​ន​ចោទ​សួ​រ​ថា​ គាត់​អាង​អំ​ណាច​អ្វី​ ដែល​គាត់​ធ្វើ​កា​រទាំ​ង​អស់​នោះ​​ គា​ត់​​ក៏​បា​ន​ឆ្លើយត​ប​​នៅក្នុងសំបុត្រមួយច្បាប់ ដោយ​រៀប​រាប់​អំ​ពីកា​​រលះប​ង់ដែ​ល​គាត់​បានធ្វើ​ ដើម្បី​នាំ​ដំណឹង​ល្អ​ទៅ​ដល់​អ្នក​ដទៃ យ៉ាង​ដូច​នេះ​ថា “គេ​វាយ​ខ្ញុំ​នឹង​ដំបង​៣​ដង គេ​ចោល​ខ្ញុំ​នឹង​ថ្ម​១​ដង ខ្ញុំ​ត្រូវ​សំពៅ​លិច​៣​ដង ខ្ញុំ​នៅ​នា​សមុទ្រ​ជ្រៅ​អស់​១​ថ្ងៃ​១​យប់”(២កូរិនថូស ១១:២៥)។ ព្រះ​អម្ចា​ស់បា​ន​ប្រ​ទាន​សាវ័​កប៉ុ​ល​ នូវ​ព្រះគុ​ណ និងកា​រអ​ត់​ទ្រាំ​ ក្នុង​ការ​ប្រថុយ​ជីវិត…

Read article
ស្រូវនៅលើកំពូលភ្នំ

ខ្ញុំ​បាន​ឡើង​កំពូល​ភ្នំ នៅ​សហ​រដ្ឋ​អាមេរិក​ជា​ច្រើន​ដង​ហើយ ដែ​ល​នៅ​លើនោះ​ មិន​សូវ​មាន​រុក្ខ​ជាតិ​អ្វី​ដុះ​ច្រើន​ទេ គឺ​សំបូ​រ​ទៅ​ដោយ​ផ្ទាំងថ្ម​រ​ធំ​ៗ ​និង​ពពួកផ្សិ​ត​។ ដូច​នេះ កំពូល​ភ្នំ​មិន​មែន​ជា​កន្លែង ដែល​យើង​អាច​រក​បាន​ដើម​ស្រូវ​ច្រើន​ឡើយ​។ តែ​ស្តេច​សាឡូម៉ូន ដែល​ជា​អ្នក​និពន្ធ​ទំនុកដំកើង ជំពូក​៧២ បាន​មាន​បន្ទូ​ល​ថា “នឹ​ង​​មា​ន​ស្រូវ​ជា​បរិបូរ​នៅ​ក្នុង​ស្រុក រហូត​ដ​ល់​កំពូល​ភ្នំ”។ តាម​ធម្មតា យើង​មិន​ឃើញ​មា​នស្រូ​វ​ដុះ នៅ​លើ​កំពូល​ភ្នំ​ទេ​ ដូច​នេះ តើ​ស្តេច​សាឡូម៉ូន​កំពុង​មា​ន​បន្ទូល​សំដៅ​ទៅ​លើ​អ្វី​? តើ​​ទ្រង់​​កំពុ​ងមា​នប​ន្ទូលប្រៀបប្រដូច អំពីអំណាចចេស្តារបស់ព្រះ ដែលអា​ច​បង្កើត​ផល នៅ​​កន្លែង​ដែល​រុក្ខ​ជាតិពិ​បាក​លូត​លាស់​បំផុត​ឬ​? យើង​ប្រហែល​ជាគិ​តថា​ ​យើងជា​ម​នុស្ស​តូច​តាច​ មិន​អាច​នាំ​ផល​អ្វី​ច្រើន ចូល​ក្នុង​នគរ​ព្រះទេ​។ ប៉ុន្តែ ចូរ​យើង​មាន​ចិ​ត្ត​ក្លាហាន​ឡើង ដ្បិ​ត​ព្រះទ្រ​ង់អា​ច​បង្កើត​ផល​ជា​បរិបូរ​ តាម​រយៈ​ជី​វិត​របស់​យើង​។ ព្រះ​ទ្រង់​ប្រើ​ម​នុស្ស​តូច​ទាប ឲ្យ​សម្រេច​កិច្ចការ​​ធំ​។ នេះ​ហើយ​ជា​ការ​អស្ចារ្យ​នៃ​សេចក្តី​ជំ​នឿ។​ ក្នុង​ចំណោម​យើង មិន​មាន​មនុស្ស​ច្រើន​ទេ​ ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​ ឬ​មាន​ភាព​ខ្ព​ង់​ខ្ព​ស់ក្នុ​ង​ស​ង្គម ពោល​គឺ​យើង​ច្រើន​តែ​ជា​មនុស្ស​ដែល​គេមិ​ន​ស្គា​ល់  ដែល​គ្មាន​អ្វី​ដែ​លអ​ស្ចារ្យ​ទេ​។  តែយើ​ង​រាល់​គ្នាសុ​ទ្ធ​តែអា​ច​ឲ្យ​ព្រះ​អង្គ​ប្រើ​ប្រាស់​ជីវិត​យើង។ ដោយ​សារ​តែ​យើង​អន់​ខ្សោយ​នោះ​ហើយ បាន​ជា​ព្រះ​ទ្រង់​ប្រើ​យើង​(១កូរិនថូស ១:២៧-២៩ ២កូរិនថូស ១២:១០)។ យើង​ប្រហែល​ជា​មិន​គិត​ដូច្នោះ​ទេ​ តែនេះ​ជាកា​រពិ​ត​មែ​ន។ ព្រះមិ​ន​​ប្រើ​យើង​​​ទេ បើ​យើង​ខ្ពង់​ខ្ពស់ ឬ​មាន​អំណួ​តពេ​ក តែ​ព្រះ​នៅតែ​អាច​ប្រើ​យើង ទោះ​បី​ជា​យើង​មាន​ភាព​តូចទាបយ៉ាងណា​ក៏​ដោ​យ។ ដ្បិត​ព្រះ​ទ្រង់​ជួយ​ឲ្យ​យើ​ង“ខ្លាំង​​ឡើង”…

Read article
“គ្មានមេត្តា”

មាន​ពេល​មួ​យ ខ្ញុំ​បា​នជួ​ប​រឿ​ង​​គួរ​ឲ្យ​រំខាន់​​ នៅពេ​លព្រឹ​ក​ថ្ងៃ​អាទិត្យ។ ខ្ញុំ​បាន​ដាក់​សម្ភារៈ​ចូលទៅ​ក្នុ​ងឡា​ន​ សម្រាប់​ប្រើ​នៅ​ព្រះ​វិហារ តាម​ដែល​ចាំ​បាច់ រួច​ខ្ញុំ​ក៏បា​ន​ចូ​លអង្គុយ  ​ទាញទ្វា​រ​បិ​ទ ហើយ​ក៏បើ​ក​ថ​យ​ក្រោយ ចេញ​ពីក​ន្លែង​ដាក់​ឡា​ន។ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​មិន​ទាន់​បាន​​អ​ង្គុយ​បើក​បរ​​ស្រួលបួល​ផ​ង ឡានរ​ប​ស់ខ្ញុំ​​ប​ន្លឺស​ម្លេង​រោទ៍​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ដឹ​ង​ថា ខ្ញុំបា​នភ្លេ​ច​ពា​ក់ខ្សែ​ក្រ​វ៉ាត់​ហើយ។ ខ្ញុំ​មិន​ទាន់​​ច​ង់​​ពា​ក់​ខ្សែ​ក្រវ៉ាត់​ភ្លាម​ៗ​ទេ​ គឺច​ង់​ពន្យា​ពេ​ល​មួយ​នា​ទីទៀ​ត។ តែ​ឡាន​របស់​ខ្ញុំនៅ​​តែមិ​ន​ព្រម​ឲ្យខ្ញុំ​ពន្យាពេ​ល ទាល់​តែ​ខ្ញុំពា​ក់​ខ្សែ​ក្រវ៉ា​ត់​ហើយ​ ទើ​ប​វាឈ​ប់រោ​ទ៍។ ដូច​នេះ​ ឡានរ​បស់ខ្ញុំ​ពិ​ត​ជា​គ្មាន​ការ​លើក​លែង​មែ​ន។ យ៉ាង​ណាមិ​ញ ការ​រំខាន​ដ៏​តូច​នេះ​ក៏​បា​ន​ក្រើន​រំឭ​កយើ​ង​ផង​ដែរ​ថា ជីវិត​យើង​នឹ​ង​ទៅ​ជា​​យ៉ាង​ណា បើសិ​ន​ព្រះ​គ្មាន​ព្រះ​គុណ ​ដែលលើ​ក​លែង​ទោស​បាប​ឲ្យ​យើង​ទេ​នោះ​។ បើសិន​ជា​គ្មា​ន​ព្រះគុណ​ទេ នោះ​យើ​ង​រាល់​គ្នានឹ​ង​ត្រូវ​ទទួល​ការ​ជំនុំ​ជម្រះ​ សម្រាប់​អំពើ​បាប​ទាំងអ​ស់​ដែល​យើង​មាន។​ ​បើ​គ្មា​នព្រះគុ​ណ​របស់​ព្រះ​ទេ​ នោះ​យើង​ក៏គ្មា​ន​ឱកាស​សារភាព​បាប ឬ​កែ​ប្រែអ​ត្ត​ចរិក​ដែរ ហើយ​ក៏​គ្មាន​ការអ​ត់​ទោស​បាប សេចក្តី​មេត្តា​ក​រុណា និង​ក្តី​សង្ឃឹម​ឡើយ​។ ជួន​កាល ការ​រស់​នៅ​ក្នុង​លោកិយ​នេះ ប្រៀបបា​ននឹ​ង​ការ​ធ្លាក់​ចូល​ទៅក្នុ​ង​រណ្តៅដ៏​សែ​ន​ជ្រៅ ដែល​គ្មាន​មេ​ត្តា។​ តាម​ធម្មតា យើង​មាន​អា​រម្មណ៍​ថា​ខ្លួន​ឯ​ង​​មាន​កំហុស ដែល​ជាប​ន្ទុក​ដ៏​ធ្ង​ន់ ពេល​ដែល​កំហុ​សដ៏​តូចត្រូ​វគេបំប៉ោ​ងឲ្យក្លា​យ​ជាធំ​ ឬ​ពេល​ដែល​គេ​មិន​ព្រម​មើល​រំលង​កំហុស​​ដ៏​តូច​របស់​យើង។  ប៉ុន្តែ ព្រះ​ដែល​ប្រកប​ដោយ​ព្រះ​គុណ បាន​ចាត់​ព្រះ​យេស៊ូវ​ឲ្យ​យាង​ចុះម​ក​ទទួលប​ន្ទុក​ជួស​យើង។  អ្នក​ដែល​ទ​ទួល​អំណោយ​នៃ​ព្រះ​គុណ​ព្រះ មាន​អភ័យ​ឯក​សិទ្ធិ នៅក្នុ​ងកា​រ​នាំអ្ន​ក​ដ​ទៃ ឲ្យ​ទទួ​ល​អំណោយ​នៃ​ព្រះ​គុ​ណ។​ គឺ​ដូចដែ​លមា​នសេ​ចក្តី​ចែ​ងថា​ “​មុន​​ដំបូង​​បង្អស់ ត្រូវ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​គ្នា ឲ្យ​អស់​ពី​ចិត្ត ដ្បិត​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​នឹង​គ្រប​បាំង​អំពើ​បាប​ជា​អនេកអនន្ត”(១ពេត្រុស ៤:៨)។-Julie…

Read article
ព្រះនាមដែលមានអំណាច

ឈ្មោះហៅក្រៅ ច្រើន​តែប​ង្ហា​ញ​ពី​ចំ​ណុច​ដែ​ល​គួរ​ឲ្យ​កត់​សម្គាល់មួ​យចំ​នួន នៃ​បុគ្គលិក​លក្ខណៈ ឬល​ក្ខណៈនៃ​កា​យ​សម្បទា​របស់​មនុស្ស​ម្នាក់​ៗ​។ កាល​ខ្ញុំ​នៅ​រៀន​នៅ​ថ្នាក់​បឋម មិត្ត​រួម​ថ្នា​ក់​បាន​ដា​ក់រ​ហ័សនា​ម​ឲ្យខ្ញុំ​ ដោយឥ​តមេ​ត្តា​ថា ​“អាមាត់ធំ” ដោយ​សារ​កាល​នោះ​មាត់​ខ្ញុំធំ​ មិន​ទាន់​មាន​កា​រ​លូត​លាស់​បា​ន​ល្អ​។ តែ​​ក្រោយមក ខ្ញុំមា​ន​ចិត្ត​សប្បាយ​រីក​រាយ ​ពេលគេ​​ឈ​ប់ហៅ​ឈ្មោះ​ខ្ញុំ​អញ្ចឹ​ង​​ទៀត។ ខ្ញុំមិ​ន​ចូ​ល​ចិត្ត​ឈ្មោះ​ហៅ​ក្រៅនេះ​ទេ​   តែ​ខ្ញុំ​ស្រឡាញ់​ព្រះ​នាមរ​បស់ព្រះ​ ​ដែល​បាន​បង្ហាញ​អំពី​បុគ្គលិក​លក្ខណៈ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ​អង្គ​។ ព្រះ​អង្គ​មាន​លក្ខណៈ​ពិសេស និង​អស្ចារ្យ​ច្រើន​ណា​ស់ បាន​ជា​ព្រះ​អង្គ​មាន​ព្រះ​នាម​ជាច្រើន ដែល​បង្ហាញ​អំពី​សមត្ថ​ភាព និង​បុគ្គ​លិក​លក្ខណៈ​របស់​ព្រះ​អង្គ​។ ឧទាហរណ៍ : អេឡូហ៊ីម  មាន​ន័យ​ថា ព្រះខ្ព​ស់​លើស​អស់ទាំ​ង​ព្រះ។ យេហូវ៉ា យីរេ ព្រះដែ​ល​ផ្គត់​ផ្គង់។ អែល សាដាយ ព្រះ​ដ៏​មាន​គ្រប់​ចេស្តា។ យេហូវ៉ា រ៉ាហ្វា​ ព្រះ​ដែល​ប្រោស​ឲ្យ​ជា។ យេហូវ៉ា សាឡូម  ព្រះ​នៃ​សន្តិ​ភាព។ យេហូវ៉ា សាំម៉ា ព្រះ​ដែល​គង់ជាមួយ។ យេហូវ៉ា យ៉ាវេ  ព្រះ​ដែល​មាន​ក្តី​ស្រឡាញ់ និ​ងស្មោះ​ត្រ​ង់​ចំពោះ​​សេចក្តី​សញ្ញា។ ហេតុ​នេះហើ​យ បានជា​អ្ន​ក​និពន្ធ​សុភាសិត​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង ឲ្យ​ចង​ចាំថា​ “ព្រះនាម​​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ប៉ម​​មាំមួ​ន មនុស្ស​​សុចរិត​រត់​ចូល​ទៅ​ពឹង​ជ្រក ហើយ​មាន​សេចក្តី​សុខ”(សុភាសិត ១៨:១០)។ ពេលដែ​លយើ​ង​ជួ​ប​ការ​គំ​រាម​កំ​ហែង  ហើយមា​ន​អារម្ម​ណ៍ថា​ងា​យរ​ង​គ្រោះ…

Read article