ក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩២០ លោកបប់ប៊ី ចូនស៍(Bobby Jones) បានទទួលតំណែងជើងឯក ក្នុងពិភពកីឡាវាយកូនហ្គោល ទោះបីជាគាត់មិនមែនជាកីឡាករអាជីពក៏ដោយ។ ខ្សែភាពយន្តមួយ ដែលមានចំណងជើងថា លោកបប់ប៊ី ចូនស៍ : អ្នកប្រាជ្ញនៃកីឡាវាយកូនហ្គោល បាននិយាយអំពីដំណើរជីវិតរបស់គាត់ ដែលក្នុងនោះ មានវគ្គមួយ ដែលកីឡាករវាយកូនហ្គោលអាជីពម្នាក់ បានសួរលោកបប់ប៊ីថា តើពេលណាគាត់ងាកមកធ្វើកីឡាករអាជីពវិញ ដើម្បីកើបលុយ ដូចកីឡាករល្បីៗផ្សេងទៀត។ លោកចូនស៍ក៏បានពន្យល់ប្រាប់គេថា គាត់លេងកីឡាវាយកូនហ្គោល គឺដោយសារគាត់ស្រឡាញ់កីឡាមួយនេះ មិនមែនដោយសារគាត់ចង់បានលុយនោះទេ។
ពេលយើងធ្វើអ្វីមួយ យើងត្រូវដឹងពីមូលហេតុ ដែលយើងចង់ធ្វើកិច្ចការនោះ។ ក្នុងនាមជាអ្នកដែលដើរតាមព្រះគ្រីស្ទ យើងក៏ត្រូវដឹងពីមូលហេតុដែលយើងចង់បម្រើព្រះផងដែរ។ ពេលសាវ័កប៉ុលសរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅកាន់ពួកជំនុំ នៅក្រុងកូរិនថូស គាត់ក៏បានបង្ហាញនូវគំរូល្អ នៅត្រង់ចំណុចនេះផងដែរ។ នៅក្នុងសំបុត្ររបស់គាត់ យើងឃើញថា គាត់បាននិយាយការពារការប្រព្រឹត្ត ចរិយាសម្បត្តិ និងការដែលព្រះបានត្រាសហៅគាត់ ឲ្យធ្វើជាសាវ័កទ្រង់។ ពេលគេចោទសួរគាត់ អំពីមូលហេតុដែលគាត់ធ្វើការបម្រើព្រះ គាត់ក៏បានឆ្លើយតបថា គាត់បានធ្វើការបម្រើព្រះ ដោយសារសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះគ្រីស្ទ បានបណ្តាលចិត្តគាត់ ដោយគាត់ពិចារណាឃើញថា បើម្នាក់បានស្លាប់ជំនួសអ្នកទាំងអស់ នោះទាំងអស់ឈ្មោះថាបានស្លាប់ហើយ ទ្រង់ក៏បានសុគតជំនួសមនុស្សទាំងអស់យ៉ាងនោះ គឺដើម្បីឲ្យពួកអ្នកដែលរស់នៅ មិនរស់សំរាប់តែខ្លួនឯងទៀត គឺរស់សំរាប់ព្រះអង្គ ដែលសុគតជំនួសគេ ហើយបានរស់ឡើងនោះវិញ(២កូរិនថូស ៥:១៤-១៥)។
សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះគ្រីស្ទ ជាកក្តាជំរុញចិត្តដ៏សំខាន់បំផុត ដែលនាំឲ្យគ្រីស្ទបរិស័ទរស់នៅថ្វាយទ្រង់ មិនមែនរស់នៅដើម្បីខ្លួនឯងនោះទេ។-Bill Crowder
