ការបន្ទាប់ខ្លួន គឺជាសេចក្តីពិត
ចូរបន្ទាបខ្លួននៅចំពោះព្រះអម្ចាស់ នោះទ្រង់នឹងដំកើងអ្នករាល់គ្នាឡើង។ យ៉ាកុប ៤:១០ ថ្ងៃមួយ មានអ្នកជឿព្រះម្នាក់ នៅសតវត្សរ៍ទី១៦ ឈ្មោះ ថេរីសា(Teresa) មកពីក្រុងអ័វីឡា បានពិចារណា អំពីមូលហេតុដែលព្រះទ្រង់បានឲ្យតម្លៃមកលើការបន្ទាបខ្លួនយ៉ាងខ្លាំង។ ភ្លាមៗនោះ គាត់ក៏បានរកឃើញចម្លើយ។ “គឺពីព្រោះព្រះទ្រង់ជាសេចក្តីពិតដែលខ្ពស់បំផុត ហើយការបន្ទាបខ្លួនគឺជាសេចក្តីពិត…”។ សេចក្តីល្អដែលមានក្នុងយើង មិនបានកើតចេញពីខ្លួនយើងទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ វាកើតចេញពីទឹកនៃព្រះគុណដែលហូរឥតឈប់ នៅក្បែរវិញ្ញាណរបស់យើង ដូចដើមឈើដុះក្បែរទឹក និងបានពីព្រះអង្គ ដែលប្រទានពន្លឺជីវិតមកយើង”។ ថេរីសាក៏បានសន្និដ្ឋានថា ការអធិស្ឋានជួយឲ្យយើងបោះយុថ្កាជាប់ក្នុងសេចក្តីពិតនោះ ព្រោះ “ការបន្ទាបខ្លួន គឺជាគ្រឹះទាំងមូលនៃការអធិស្ឋាន។ យើងបន្ទាបខ្លួនកាន់តែខ្លាំង ក្នុងការអធិស្ឋាន នោះព្រះទ្រង់ក៏នឹងលើកយើងកាន់តែខ្ពស់ឡើងផងដែរ”។ ការពិពណ៌នារបស់ថេរីសា អំពីការបន្ទាប់ខ្លួន បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីបទគម្ពីរយ៉ាកុប ជំពូក៤ ដែលក្នុងនោះ សាវ័កយ៉ាកុបបានដាស់តឿន អំពីលក្ខណៈដ៏គ្រោះថ្នាក់នៃអំណួត និងភាពអាត្មានិយម ដែលផ្ទុយនឹងលក្ខណៈនៃជីវិត ដែលពឹងផ្អែកលើព្រះគុណព្រះ(ខ.១-៦)។ គាត់ក៏បាននិយាយសង្កត់ធ្ងន់ថា ដំណោះស្រាយតែមួយដើម្បីជៀសចេញពីជីវិត ដែលលោភលន់ អស់សង្ឃឹម និងការប៉ះទង្គិច គឺត្រូវប្រែចិត្តចេញពីអំពើបាប ហើយត្រូវទទួលព្រះគុណរបស់ព្រះវិញ។ ឬអាចនិយាយម្យ៉ាងទៀតថា យើងត្រូវ “បន្ទាបខ្លួន នៅចំពោះព្រះអម្ចាស់” ដោយការធានាថា…
Read article