ការលេងផ្លូវកាត់ឲ្យបានផលចំណេញលឿន
សម្បត្តិទ្រព្យរបស់អ្នកស្ថិតនៅកន្លែងណា នោះចិត្តអ្នកក៏នឹងនៅកន្លែងនោះដែរ។ ម៉ាថាយ ៦:២១ កាលពីចុងទសវស្សរ៍ឆ្នាំ១៧០០ យុវជនម្នាក់បានឃើញដីបាក់ស្រុតយ៉ាងអាថ៌កំបាំង នៅលើកោះអូក ក្នុងប្រជុំកោះណូវ៉ា ស្កូធា។ គាត់គិតស្មានថា ពួកចោរសមុទ្រ គឺប្រហែលលោកកាពីទែន ឃីដ(Kidd) បានកប់កំណប់នៅទីនោះដោយផ្ទាល់ដៃ។ ដូចនេះ គាត់និងគ្នាគាត់បួនប្រាំនាក់ ក៏បានចាប់ផ្តើមជីករកកំណប់។ ពួកគេមិនបានរកឃើញកំណប់អ្វីឡើយ តែពាក្យចចាមអារ៉ាមអំពីកំណប់នោះចេះតែបន្តឮសុះសាយ។ ប៉ុន្មានសតវត្សរ៍ក្រោយមក អ្នកដទៃនៅតែបន្តជីករកកំណប់នៅកន្លែងនោះ ដោយចំណាយពេលវេលា និងប្រាក់កាស់ជាច្រើន។ សព្វថ្ងៃនេះ រណ្តៅដែលគេបានជីកនោះមានជម្រៅជាង៣០ម៉ែត្រ។ ការងប់ងុលនឹងទ្រព្យសម្បត្តិយ៉ាងដូចនេះ គឺជាអំពើក្បត់ មកលើចន្លោះប្រហោង នៅក្នុងចិត្តរបស់មនុស្ស។ ក្នុងព្រះគម្ពីរមានរឿងមួយដែលបានបង្ហាញឲ្យយើងដឹងថា អាកប្បកិរិយារបស់មនុស្សម្នាក់បានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីចន្លោះប្រហោងនៅក្នុងចិត្តរបស់គាត់។ កេហាស៊ីជាអ្នកបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់របស់ហោរាអេលីសេជាយូរមកហើយ។ តែពេលដែលហោរាអេលីសេបដិសេធន៍មិនព្រមទទួលអំណោយដ៏មានតម្លៃរបស់មេទ័ពម្នាក់ ដែលព្រះទ្រង់បានប្រោសឲ្យជាពីជំងឺឃ្លង់តាមរយៈគាត់ កេហាស៊ីក៏បានប្រឌិតរឿង ដើម្បីឲ្យបានផលចំណេញពីលោកមេទ័ពរូបនោះ(២ពង្សាវតាក្សត្រ ៥:២២)។ ពេលកេហាស៊ីត្រឡប់មកផ្ទះវិញ គាត់បាននិយាយកុហកលោកហោរា(ខ.២៥)។ តែលោកអេលីសេបានដឹង ហើយសួរគាត់ថា “តើវិញ្ញាណអញមិនបានទៅតាមឯង ក្នុងកាលដែលលោកនោះចុះពីរទេះមកទទួលឯងទេឬអី?”(ខ.២៦)។ ទីបំផុត កេហាស៊ីក៏បានកើតឃ្លង់ទាំងគ្រួសារ ហើយបាត់បង់ការអ្វីដែលពិតជាសំខាន់ចំពោះគាត់(ខ.២៧)។ ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនយើង មិនឲ្យដេញតាមទ្រព្យសម្បត្តិរបស់លោកិយ តែផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអង្គបង្គាប់ឲ្យយើង “ប្រមូលទ្រព្យសម្បត្តិ ទុកសំរាប់ខ្លួន នៅឯស្ថានសួគ៌វិញ”(ម៉ាថាយ ៦:២០)។ ចូរយើងប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះការលេងផ្លូវកាត់…
Read article