អំណោយនៃការលើកទឹកចិត្ត
សូមអាន ១សាំយ៉ូអែល ២៣:១៤-២៣ ចូរកំសាន្ត ហើយស្អាងចិត្តគ្នា ទៅវិញទៅមក ដូចជាអ្នករាល់គ្នាកំពុងតែធ្វើហើយនោះដែរ។ ១ថែស្សាឡូនិច ៥:១១ មានពេលមួយ ភរិយាខ្ញុំបានអើតក្បាលតាមទ្វារ ហើយនិយាយប្រាប់ខ្ញុំ នូវដំណឹងអាក្រក់មួយ ដែលគ្មានអ្នកចិញ្ចឹមឃ្មុំណា ចង់ឮឡើយ។ គាត់ប្រាប់ខ្ញុំថា ហ្វូងឃ្មុំរបស់ខ្ញុំបានហើរចេញពីសំបុកទាំងហ្វូង។ ខ្ញុំក៏បានរត់ចេញក្រៅផ្ទះ ហើយក៏បានឃើញសត្វឃ្មុំរាប់ពាន់ក្បាល កំពុងហើរឡើងលើចេញពីសំបុក ឆ្ពោះទៅរកចុងដើមស្រល់ខ្ពស់មួយដើម ដោយមិនវិលត្រឡប់មកវិញ។ ខ្ញុំមានការយឺតយ៉ាវបន្តិច មិនបានដឹងអំពីតម្រុយ នៃការចាកចេញរបស់សត្វឃ្មុំទាំងហ្វូង។ ព្យុះភ្លៀងដែលបានធ្លាក់មកចំតំបន់ខ្ញុំ អស់រយៈពេលមួយសប្តាហ៍ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំមិនអាចពិនិត្យមើលសំបុកឃ្មុំទាំងនោះ។ នៅពេលព្រឹក ដែលព្យុះភ្លៀងបានស្ងប់ សត្វឃ្មុំក៏បាននាំគ្នាចាកចេញពីសំបុក។ សំបុកឃ្មុំនោះទើបតែកកើតថ្មីៗ ហើយក៏មានសុខភាពល្អផងដែរ។ តាមពិត សត្វឃ្មុំកំពុងតែបំបែកសំបុករបស់ពួកវា ដើម្បីទៅបង្កើតសំបុកថ្មី។ អ្នកចិញ្ចឹមឃ្មុំដែលមានបទពិសោធន៍ក៏បានប្រាប់ខ្ញុំ ដោយចិត្តរីករាយថា “កុំបាក់ទឹកចិត្តអី។ អ្នកចិញ្ចឹមឃ្មុំទាំងអស់ សុទ្ធតែអាចជួបរឿងនេះ”។ ការលើកទឹកចិត្តគឺជាអំណោយដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាត្រូវការ។ កាលស្តេចដាវីឌកំពុងបាក់ទឹកចិត្ត ដោយសារស្តេចសូលកំពុងតាមសម្លាប់ទ្រង់ ព្រះអង្គម្ចាស់យ៉ូណាថាន ជាបុត្រារបស់ស្តេចសូលក៏បានលើកទឹកចិត្តស្តេចដាវីឌ។ ព្រះអម្ចាស់យ៉ូណាថានក៏បានប្រាប់ទ្រង់ថា “”ឲ្យខ្លាចឡើយ ដ្បិតដៃរបស់បិតាខ្ញុំនឹងរាវរកអ្នកមិនឃើញទេ អ្នកនឹងបានធ្វើជាស្តេចលើសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ហើយខ្ញុំបាននឹងជាបន្ទាប់របស់អ្នក ដំណើរនេះ បិតាខ្ញុំក៏បានជ្រាបដែរ(១សាំយ៉ូអែល ២៣:១៧)។ នេះជាពាក្យសម្តីលើកទឹកចិត្ត…
Read article