September 3, 2023

You are here:
របៀបឆ្លើយតប ពេលដែលយើងប្រព្រឹត្តខុស

ខ្ញុំ​មិន​ប្រព្រឹត្ត​ការ​ល្អ ដែល​ខ្ញុំ​ចង់​ធ្វើ​នោះ​ទេ តែ​ការ​អាក្រក់​ដែល​ខ្ញុំ​មិន​ចង់​ធ្វើ នោះ​បែរជា​ខ្ញុំ​ធ្វើវិញ។ រ៉ូម ៧:១៩ គ្រីស្ទបរិស័ទ​មិន​រស់នៅ​ក្នុង​បរាជ័យ​គ្រប់​ពេល​វេលា​ឡើយ តែ​យើង​ក៏​មិន​រស់នៅ ក្នុង​ជ័យជម្នះ​លើ​អំពើបាប​គ្រប់ពេល​ដែរ។ ហើយ​នៅពេល​ណា​យើង​មិនបាន​ឈ្នះ​អំពើបាប បទ​គម្ពីរ​រ៉ូម ៧:១៣-២៥ បាន​បង្ហាញ​យើង​ អំពី​របៀប​ដែល​គ្រីស្ទបរិស័ទ​មាន​ជំនឿ​រឹងមាំ គួរតែ​ឆ្លើយតប ចំពោះ​បញ្ហា​នេះ។ យើង​គួរតែ​និយាយ​ថា ៖ ១. ខ្ញុំ​ស្រឡាញ់​ក្រឹត្យវិន័យ​របស់​ព្រះ (ខ.២២) ២. ខ្ញុំ​ស្អប់​អំពើបាប​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ (ខ.១៥) ៣. វេទនា​ណាស់​ខ្ញុំ តើ​អ្នកណា​នឹង​ជួយ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​រួច ពី​តួ​សេចក្តី​ស្លាប់​នេះ​ទៅ​បាន?(ខ.២៤) ៤. អរព្រះគុណ​ដល់​ព្រះអង្គ គឺ​ដោយសារ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​ ជា​ព្រះអម្ចាស់​នៃ​យើង​រាល់គ្នា(ខ.២៥) អាច​និយាយ​បាន​ម្យ៉ាងទៀត​ថា គ្មាន​គ្រីស្ទបរិស័ទ​ណា ដែល​ចង់​រស់នៅ​ក្នុង​បរាជ័យ​នោះ​ទេ។ គ្មាន​គ្រីស្ទបរិស័ទ​ណា​ដែល​សុខចិត្ត​រស់នៅ​ក្នុង​បរាជ័យ​នោះ​ឡើយ។ ប៉ុន្តែ បើ​យើង​បាន​ចាញ់​អំពើបាប មួយ​ពេល នោះ​យើង​មិន​គួរ​កុហក​អំពី​បញ្ហា​នេះ​ឡើយ។ យើង​មិន​ត្រូវ​ធ្វើពុត​ជា​គ្មាន​បរាជ័យ។ យើង​មិន​ត្រូវ​អួត​អំពី​ភាពល្អ​ឥត​ខ្ចោះ។ យើង​មិន​ត្រូវ​ញញឹម​តែ​សម្បក​ក្រៅ។ ហើយ​ជាង​នេះ​ទៅទៀត ព្រះ​ទ្រង់​បាន​សង្គ្រោះ​​យើង ឲ្យ​រួចផុត​ពី​ភាព​ខ្វាក់​មើល​មិនឃើញ​បរាជ័យ​ខ្លួនឯង និង​ការ​ឆាប់​វិនិច្ឆ័យ​អ្នកដទៃ។ ឱ​ព្រះអម្ចាស់ សូម​ព្រះអង្គ​ជួយ​យើងខ្ញុំ ឲ្យ​មើលឃើញ​ចំណុច​ខ្វះខាត​របស់​ខ្លួនឯង ជាជាង​មើលឃើញ​កំហុស​របស់​អ្នកដទៃ។ សូម​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​យើងខ្ញុំ នូវ​ចិត្តស្មោះ​ត្រង់ បើក​ចំហ និង​បន្ទាបខ្លួន…

Read article
មិនមែនមានពរ តែសម្បកក្រៅ

សូមអាន : ២កូរិនថូស ៣:១-៦ ដោយ​បាន​សំដែង​មក​ច្បាស់​ថា អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​សំបុត្រ​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ ដែល​យើង​ខ្ញុំ​បាន​តែង​ទុក … គឺ​នឹង​ព្រះ​វិញ្ញាណ​នៃ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ជន្ម​រស់​។ ២កូរិនថូស ៣:៣ នៅពេល​ដែល​ច្បាប់​តម្រូវ​ឲ្យ​ពាក់​ម៉ាស់ មាន​ការ​បន្ធូរ​បន្ថយ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នៃ​ជម្ងឺ​រាតត្បាត​កូវីដ​១៩ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ភ្លេច​ដាក់​ម៉ាស់​ជាប់​ខ្លួន សម្រាប់​ប្រើ​ពេល​ដែល​ត្រូវ​ការ ដូច​នៅ​សាលា​រៀន​របស់​កូន​ស្រី​ខ្ញុំ​ជាដើម​ ដែល​នៅ​មាន​ការ​តម្រូវ​ឲ្យ​ពាក់​ម៉ាស់​ក្នុង​បរិវេណ​សាលា។ ថ្ងៃ​មួយ ពេល​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ពាក់​ម៉ាស់ ខ្ញុំ​រកបាន​ម៉ាស់​មួយ ក្នុង​រថយន្ត​របស់​ខ្ញុំ ដែល​ខ្ញុំ​មិន​បាន​ពាក់​កាលពី​មុន ដោយសារ​វា​មាន​ពាក្យ “មាន​ពរ” សរសេរ​ពីលើ​។ ខ្ញុំ​សុខ​ចិត្ត​ពាក់​ម៉ាស់​ដែល​គ្មាន​សរសេរ​អក្សរ​ពីលើ ដោយសារ​ខ្ញុំ​មិន​ចង់​ប្រើ​ពាក្យ​នៅ​លើ​ម៉ាស់​នោះ មិន​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ​។ តែ​ខ្ញុំ​គ្មាន​ជម្រើស ដូច​នេះ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ពាក់​ម៉ាស​នោះ​ទាំង​ស្ទាក់ស្ទើរ​។ ហើយ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ទៅដល់​សាលា​រៀន​របស់​កូន​ស្រី​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​ស្ទើរតែ​ខ្វះ​ភាព​អត់​ធ្មត់ ចំពោះ​អ្នក​ទទួល​ភ្ញៀវ​ដែល​ទើប​មក​ធ្វើ​ការ​ថ្មី ដែល​មាន​ការ​យឺត​យ៉ាវ នៅ​ក្នុង​ការងារ​របស់​គាត់​។ ពេល​នោះ ខ្ញុំ​មិន​ចង់​ធ្វើ​ជា​មនុស្ស​មានពុត ដែល​មាន​ពាក្យ “មាន​ពរ” នៅ​លើ​ម៉ាស់ តែ​ខ្វះ​ភាព​អត់​ធ្មត់ ចំពោះ​មនុស្ស​ម្នាក់ ដែល​កំពុង​មាន​ការ​ពិបាក​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ការងារ​ថ្មី តាម​ប្រព័ន្ធ​ដ៏​ស្មុគ​ស្មាញ​របស់​សាលា​រៀន​។ ពាក្យ​នៅ​លើ​ម៉ាស់​របស់​ខ្ញុំ គឺ​បាន​រំឭក​ខ្ញុំ​ថា ខ្ញុំ​គឺជា​ស្មរ​បន្ទាល់​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ តែ​ពាក្យ​ពេចន៍​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ ដែល​ខ្ញុំ​បាន​នឹក​ចាំ​ក្នុង​ចិត្ត​ខ្ញុំ បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​នូវ​ការ​ដាស់តឿន​ពិត​ប្រាកដ​ឲ្យ​មាន​ចិត្ត​អត់​ធ្មត់ ចំពោះ​អ្នក​ដទៃ​។ គឺ​ដូច​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បង្រៀន​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​កូរិនថូស​ថា “ដោយ​បាន​សំដែង​មក​ច្បាស់​ថា…

Read article