ទ្រង់នឹងបង្ហាញឲ្យទូលបង្គំឃើញផ្លូវជីវិតវិញ នៅចំពោះទ្រង់មានសេចក្តីអំណរដ៏ពោរពេញ នៅព្រះហស្តស្តាំទ្រង់មានសេចក្តីអរសប្បាយ ជាដរាបតទៅ។ ទំនុកដំកើង ១៦:១១
ក្នុងជីវិតដែលមានបាប និងការឈឺចាប់ យើងមិនងាយមានក្តីអំណរ។ គឺមិនខុសពីការមានជំនឿនោះឡើយ។ ហើយសាវ័កប៉ុលបានផ្តាំលោកធីម៉ូថេថា “ចូរខំប្រឹងតស៊ូ ដោយការតយុទ្ធយ៉ាងល្អនៃសេចក្តីជំនឿ”(១ធីម៉ូថេ ៦:១២)។ យើងក៏ត្រូវអនុវត្តដូចនេះ ឲ្យមានក្តីអំណរផងដែរ។ យើងត្រូវព្យាយាម និងតយុទ្ធឲ្យមានអំណរ។ គឺដូចដែលសាវ័កប៉ុលបានប្រាប់ពួកជំនុំនៅក្រុងកូរិនថូសថា ពួកគាត់បានតយុទ្ធជាមួយពួកគេ ដើម្បីជួយឲ្យពួកគេមានក្តីអំណរ (២កូរិនថូស ១:២៤)។
ដូចនេះ តើយើងត្រូវតយុទ្ធឲ្យមានក្តីអំណរ ដោយរបៀបណា? យើងត្រូវប្រើយុទ្ធសាស្ត្រទាំង១៥ ដូចតទៅ ៖
- ត្រូវដឹងថា ក្តីអំណរពិតប្រាកដក្នុងព្រះ គឺជាអំណោយ។
- ត្រូវដឹងថា យើងត្រូវតយុទ្ធឥតឈប់ឈរ ដើម្បីឲ្យមានក្តីអំណរនោះ។ ហើយមិនត្រូវមានភាពយឺតយ៉ាវ ដោយសារការភ័ន្តច្រឡំ អំពី២ចំណុចដំបូងឡើយ។
- ចូរប្ដេជ្ញាចិត្តតយុទ្ធនឹងអំពើបាប ដែលអ្នកឃើញមានក្នុងជីវិតអ្នក ដោយអំណាចនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។
- ចូររៀនអំពីអាថ៌កំបាំងនៃការងាកមករកព្រះភ្លាម បន្ទាប់ពីបានធ្វើអំពើបាប ពោលគឺរៀនតយុទ្ធដូចមនុស្សមានបាបដែលបានរាប់ជាសុចរិត។
- ត្រូវដឹងថា ការតយុទ្ធនេះ ជាការប្រយុទ្ធជាបឋម ឲ្យបានស្គាល់ គឺស្គាល់ព្រះច្បាស់។
- ចូរជញ្ជឹងគិតព្រះបន្ទូលព្រះ ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ។
- ចូរអធិស្ឋានអស់ពីចិត្ត និងឥតឈប់ឈរ ដើម្បីឲ្យព្រះទ្រង់បើកភ្នែកយើង និងមានចិត្តចង់ចូលទៅរកព្រះអង្គ។
- ចូររៀនប្រៀនប្រដៅខ្លួនឯង ជាជាងស្តាប់សម្លេងខ្លួនឯង។
- ចូរចំណាយពេលជាមួយមនុស្សដែលស្រឡាញ់ព្រះ ដែលជួយអ្នកឲ្យមើលឃើញព្រះអង្គ និងមានការតយុទ្ធដ៏ល្អ។
- ចូរមានចិត្តអត់ធ្មត់ នៅពេលយប់ ដែលព្រះទ្រង់ហាក់ដូចជាអវត្តមាន។
- ចូរសម្រាក ហាត់ប្រាណ និងបរិភោគអាហារឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ដែលរូបកាយរបស់អ្នកត្រូវការ តាមការរៀបចំរបស់ព្រះ
- ចូរប្រើធម្មជាតិ ដែលព្រះបានបង្កើតឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ដោយការដើរកម្សាន្តក្នុងព្រៃជាដើម
- ចូរអានសៀវភៅល្អៗ អំពីព្រះ និងសៀវភៅជីវប្រវត្តិរបស់ពួកបរិសុទ្ធដ៏អស្ចារ្យ
- ចូរធ្វើកិច្ចការពិបាកៗ ដោយក្តីស្រឡាញ់ ដើម្បីប្រយោជន៍អ្នកដទៃ (ការធ្វើបន្ទាល់ និងប្រព្រឹត្តដោយសេចក្តីមេត្តា)
- ចូរមានចក្ខុវិស័យអន្តរជាតិមួយ ដើម្បីបុព្វហេតុព្រះគ្រីស្ទ ហើយធ្វើការលះបង់ផ្ទាល់ខ្លួន ដើម្បីមនុស្សដែលមិនទាន់ឮដំណឹងល្អ។ ចំណុចនីមួយៗ ខាងលើនេះ សុទ្ធតែមានខគម្ពីរយោង។ អ្នកអាចរកមើលខយោងនោះ ក្នុងសៀវភៅ When I Don’t Desire God: How to Fight for Joy.