លោកុប្បត្ដិ ៤៩-៥០ និងម៉ាថាយ ១៣:៣១-៥៨
ទំនុកដំកើង ២៥:១៦-២២
សូមទ្រង់បែរមកមានសេចក្តីមេត្តាដល់ទូលបង្គំផង ដ្បិតទូលបង្គំនៅតែឯង ហើយមានសេចក្តីវេទនា។ ទំនុកដំកើង ២៥:១៦
ក្នុងសៀវភៅដែលលោកបណ្ឌិត រ៉ាស់ស៊ែល មួរ(Russell Moore) បាននិពន្ធ មានចំណងជើងថា ទទួលចិញ្ចឹមអស់មួយជីវិត គាត់បានពិពណ៌នា អំពីការធ្វើដំណើររបស់គ្រួសារគាត់ ទៅកាន់មណ្ឌលកុមារកំព្រាមួយកន្លែង ដើម្បីទទួលចិញ្ចឹមក្មេងម្នាក់។ ពេលពួកគេដើរចូលខាងក្នុង ពួកគេមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង ពេលដែលបានជួបភាពស្ងប់ស្ងាត់ដ៏ចម្លែកនៅក្នុងអាគារ។
ទារកទាំងអស់នៅលើគ្រែ មិនដែលបញ្ចេញសម្លេងយំទាល់តែសោះ ហើយពួកគេក៏បានដឹងថា តាមពិត ទារកទាំងនោះមិនយំ មិនមែនដោយសារពួកគេមានភាពស្កប់ស្កល់នោះទេ តែដោយសារពួកគេដឹងថា គ្មាននរណាម្នាក់យកចិត្តទុក រៀងរាល់ពេលដែលពួកគេស្រែកយំ។
ខ្ញុំមានការឈឺជាប់នៅក្នុងចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ពេលដែលបានអានរឿងនេះ។ ខ្ញុំនៅចាំពេលដែលកូនខ្ញុំនៅតូច។ មានពេលជាច្រើនរាប់មិនអស់ ដែលខ្ញុំ និងភរិយាខ្ញុំមិនបានគេងពេញភ្នែក ដោយសារសម្លេងយំរបស់កូនយើង ដោយសារពួកគេមិនស្រួលខ្លួន ឬមានការភ័យខ្លាច។ យើងប្រញាប់ក្រោកទៅមើលពួកគេ ដើម្បីកម្សាន្តចិត្ត និងមើលថែពួកគេឲ្យអស់ពីចិត្ត។ សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលយើងមានចំពោះកូនយើង គឺជាមូលហេតុដែលពួកគេស្រែកយំឲ្យយើងជួយ។
ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរទំនុកដំកើង មានទំនុកជាច្រើនលើសលប់ ដែលជាទំនុកនៃការទួញយំ និងបទទំនួញ ទៅកាន់ព្រះអម្ចាស់។ ពួកអ៊ីស្រាអែលបានថ្វាយពាក្យទំនួញដល់ព្រះអង្គ ផ្អែកទៅលើទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ខ្លួនជាមួយព្រះអង្គ។ ពួកគេជារាស្រ្ត ដែលព្រះអង្គបានហៅថា “កូនច្បង”របស់ព្រះអង្គ(និក្ខមនំ ៤:២២) ហេតុនេះហើយ ពួកគេងាកទៅរកព្រះដែលជាព្រះវរបិតា ពេលមានទុក្ខលំបាក។ គឺដូចដែលពួកគេបានបង្ហាញការទុកចិត្តនេះ ក្នុងបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក២៥ យ៉ាងដូចនេះថា “សូមទ្រង់បែរមកមានសេចក្តីមេត្តាដល់ទូលបង្គំផង ដ្បិតទូលបង្គំនៅតែឯង … ឱសូមនាំទូលបង្គំចេញពីទុក្ខលំបាកនៃទូលបង្គំ”(ខ.១៦-១៧)។ ក្មេងៗយំ ដោយសារពួកគេមានទំនុកចិត្តមកលើសេចក្តីស្រឡាញ់របស់អ្នកថែរក្សាពួកគេ។ ក្នុងនាមយើងជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ និងជាកូនរបស់ព្រះ ព្រះអង្គបានប្រទានយើងនូវហេតុផល ដែលត្រូវស្រែករកព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គស្តាប់ឮ ហើយយកព្រះទ័យទុកដាក់ ព្រោះព្រះអង្គមានសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏លើសលប់។—John Blasé
តើអ្នកមានទំនុកចិត្តក្នុងការស្រែករកព្រះអង្គ យ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ? តើហេតុអ្វី? តើអ្នកអាចពោលទំនួញរបស់អ្នកដល់ព្រះនៅថ្ងៃនេះ យ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គខ្លាំងណាស់ សម្រាប់សេចក្តីស្មោះត្រង់ដែលព្រះអង្គមាន ចំពោះការស្រែកយំរបស់ទូលបង្គំ ព្រមទាំងឆ្លើយតប។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : លោកុប្បត្ដិ ៤៩-៥០ និងម៉ាថាយ ១៣:៣១-៥៨
