ហើយព្រះទ្រង់អាចនឹងធ្វើឲ្យគ្រប់ទាំងព្រះគុណបានចំរើនដល់អ្នករាល់គ្នា ប្រយោជន៍ឲ្យមានទាំងអស់គ្រប់គ្រាន់ជានិច្ច ដើម្បីឲ្យបានចំរើនឡើង ខាងឯការល្អគ្រប់ជំពូក។ ២កូរិនថូស ៩:៨
យើងដឹងថា ការមានជំនឿចំពោះព្រះគុណរបស់ព្រះដែលមានក្នុងពេលអនាគត គឺជាកូនសោនៃបទពិសោធន៍របស់យើង ដែលនាំឲ្យយើងមានចិត្តសប្បុរស ព្រោះក្នុងបទគម្ពីរ ២កូរិនថូស សាវ័កប៉ុលបានបង្ហាញព្រះបន្ទូលសន្យាដ៏អស្ចារ្យយ៉ាងដូចនេះថា ៖ « ព្រះទ្រង់អាចនឹងធ្វើឲ្យគ្រប់ទាំងព្រះគុណបានចំរើនដល់អ្នករាល់គ្នា ប្រយោជន៍ឲ្យមានទាំងអស់គ្រប់គ្រាន់ជានិច្ច ដើម្បីឲ្យបានចំរើនឡើង ខាងឯការល្អគ្រប់ជំពូក»(២កូរិនថូស ៩:៨)។
អាចនិយាយបានម្យ៉ាងទៀតថា បើអ្នកចង់មានសេរីភាពរួចផុតពីការត្រូវការប្រមូលទ្រព្យទុក បើអ្នកចង់បានព្រះគុណហៀរហូរ សម្រាប់ធ្វើការល្អគ្រប់ជំពូក នោះចូរដាក់ជំនឿរបស់អ្នក មកលើព្រះគុណដែលនៅតែមានសម្រាប់យើងចុះ។ ចូរទុកចិត្តព្រះបន្ទូលដែលបានសន្យាថា “ព្រះទ្រង់អាចនឹងធ្វើឲ្យគ្រប់ទាំងព្រះគុណបានចម្រើនដល់អ្នករាល់គ្នា” ក្នុងកាលៈទេសៈនីមួយៗ នៅពេលអនាគត ដើម្បីសម្រេចគោលបំណងមួយនេះ។
មុននេះ ខ្ញុំទើបតែបាននិយាយថា ការមានជំនឿលើព្រះគុណដែលនៅតែមានសម្រាប់យើង “ជាកូនសោនៃបទពិសោធន៍” នាំទៅរកសេចក្តីសប្បុរស តែខ្ញុំមិនបានបដិសេធន៍ថា យើងក៏មានកូនសោនៃប្រវត្តិសាស្រ្តផងដែរ។ យើងមានកូនសោនៃបទពិសោធន៍ និងកូនសោនៃប្រវត្តិសាស្រ្ត។ កាលសាវ័កប៉ុលនិយាយអំពីព្រះគុណដែលពួកជំនុំនៅទីក្រុងកូរិនថូសបានទទួល គាត់បានរំឭកពួកគេ អំពីកូនសោនៃប្រវត្តិសាស្រ្ត នៃព្រះគុណយ៉ាងដូចនេះថា “ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាបានស្គាល់ព្រះគុណនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះអម្ចាស់នៃយើងរាល់គ្នាហើយ ថាទោះបើទ្រង់ជាសេដ្ឋីក៏ដោយ គង់តែទ្រង់បានត្រឡប់ជាក្រ ដោយព្រោះអ្នករាល់គ្នា ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានមានឡើង ដោយសារសេចក្តីកម្ររបស់ទ្រង់” (២កូរិនថូស ៨:៩)។
បើគ្មានព្រះរាជកិច្ចនៃព្រះគុណជាប្រវត្តិសាស្រ្តនេះទេ ទ្វារនៃសេចក្តីសប្បុរសដែលលើកដំកើងព្រះគ្រីស្ទ នឹងនៅតែបិទដដែល។ ព្រះគុណនៃពេលអតីតកាល ជាកូនសោមិនអាចអត់បាន ដែលនាំទៅរកសេចក្តីស្រឡាញ់។
ប៉ុន្តែ ចូរយើងកត់សំគាល់ អំពីរបៀបដែលព្រះគុណនៃអតីតកាលមានដំណើរការ ក្នុងខនេះ។ ព្រះទ្រង់ធ្វើឲ្យព្រះគុណនៃអតីតកាល ក្លាយជាគ្រឹះ(ព្រះគ្រីស្ទត្រឡប់ជាក្រ) របស់ព្រះគុណដែលនៅតែមានសម្រាប់យើង(ដើម្បីឲ្យយើងមានឡើង)។ ដូចនេះ កូនសោនៃប្រវត្តិសាស្រ្ត ដែលនាំទៅរកសេចក្តីសប្បុរសរបស់យើង មានដំណើរការ ដោយដាក់គ្រឹះ នៅពីក្រោម កូនសោនៃបទពិសោធន៍ នៃជំនឿចំពោះព្រះគុណដែលនៅតែមានសម្រាប់យើង។
ដូចនេះ កូនសោនៃបទពិសោធន៍ បើកទៅរកសេចក្តីស្រឡាញ់ និងសេចក្តីសប្បុរស គឺន័យថា យើងត្រូវដាក់ជំនឿយ៉ាងមំាំមួន ទៅលើព្រះគុណដែលនៅតែមានសម្រាប់យើង ដែលមានន័យថា “ព្រះទ្រង់អាច (នៅពេលអនាគត) ធ្វើឲ្យព្រះគុណ(ដែលនៅតែមានសម្រាប់យើង) មានភាពបរិបូរ សម្រាប់អ្នក” ដើម្បីឲ្យព្រះទ្រង់បំពេញតម្រូវការរបស់អ្នក ហើយអ្នកនឹងអាចមានសេចក្តីស្រឡាញ់ នៃសេចក្តីសប្បុរសយ៉ាងហូរហៀរ។
សេរីភាពរួចផុតពីភាពលោភលន់ កើតចេញពីការមានជំនឿដោយចិត្តស្កប់ស្កល់យ៉ាងខ្លាំង មកលើព្រះគុណ ដែលព្រះទ្រង់នឹងប្រទាននៅពេលអនាគត។
