នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ legacy

You are here:
ទ្រព្យសម្បត្តិជាតិ

ពេល​ដែល​អ្នក​ផ្សាយ​ពាណិជ្ជ​កម្ម​ម្នាក់ បាន​កែ​រូប​ថត​រូប​ចម្លាក់​ថ្ម​ម៉ាប​ដ៏​ល្បីល្បាញ របស់​លោក​មៃឃលអែនជែលឡូ(Michelangelo) ដែល​ជា​រូប​ចម្លាក់​ស្តេច​ដាវីឌ​ ដែល​មាន​ចែង​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ រដ្ឋា​ភិបាល​ប្រទេស​អ៊ីតាលី និង​មន្ត្រី​សារៈ​មន្ទីរ​បាន​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​កែ​រូប​ថត​នេះ។ មន្ត្រី​ក្រសួង​វិចិត្រ​សីល្បៈ​ប្រទេស​អ៊ីតាលី​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ការ​ដែល​អ្នក​ផ្សាយ​ពាណិជ្ជ​កម្ម​រូប​នោះ​ បាន​កាត់​ត​ដាក់​រូប​ស្តេច​ដាវីឌ ឲ្យ​ស្ពាយ​កាំ​ភ្លើង​នៅ​នឹង​ស្មា (ជា​ជាង​ដាក់​រូប​ដង្ហក់​របស់ទ្រង់) គឺ​ជា​ការ​បំពាន ដែល​មិន​ខុស​ពី​ការ​យក​ញញួរ​វាយ​​កំទេច​រូប​ចម្លាក់​នោះ ឬ​យ៉ាប់​ជាង​នេះ​ទៀត។ នៅ​ទី​ក្រុង​យេរូសាឡិម កាល​ពី​សតវត្សរ៍​ទី​១ គេ​បាន​នឹក​ចាំ​ថា ស្តេច​ដាវីឌ​ជា​អ្នក​គង្វាល ដែល​បាន​​និពន្ធ​បទ​ចម្រៀង ​និង​ជា​ស្តេច​ដែល​ធ្វើ​សឹក​សង្រ្គាម ដែល​ដឹត​ជាប់​ក្នុង​ការ​ចង​ចាំ របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រា​អែល និង​បាន​នាំ​មក​នូវ​សេចក្តី​សង្ឃឹម​ដ៏​អស្ចារ្យ​បំផុត។ ពួក​ហោរា​បាន​ថ្លែង​ទំនាយ​ថា កូន​ចៅ​ជំនាន់​ក្រោយ​របស់​ស្តេច​ដាវីឌ នឹង​បាន​វាយ​ឈ្នះ​ពួក​ខ្មាំង​សត្រូវ​របស់​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​នៅ​ទី​បញ្ចប់។ ហេតុ​នេះ​ហើយ​ ជា​ច្រើន​សតវត្សរ៍​ក្រោយ​មក ពេល​ដែល​ពួក​បណ្តាជន​បាន​ស្វាគមន៍​ព្រះ​យេស៊ូវ ដោយ​ចាត់​ទុក​ទ្រង់​ជា ព្រះរាជ​បុត្រា​នៃ​ស្តេច​ដាវីឌ (ម៉ាថាយ ២១:៦-៩) ពួក​គេ​បាន​រំពឹង​ថា​ ទ្រង់​នឹង​ដឹក​នាំ​ការ​បះ​បោរ  ដើម្បីរំដោះ​ប្រទេស​ខ្លួន​ឲ្យ​រួច​ពី​នឹម​ត្រួត​ត្រា​របស់​ចក្រ​ភព​រ៉ូម៉ាំង។ តែ​ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ផ្តួល​តុ​របស់​អ្នក​រក​ស៊ី​ដូរ​លុយ នៅ​ព្រះ​វិហារ ដើម្បី​ស្អាង​ដំណាក់​ព្រះ​វរបិតា​របស់​ទ្រង់ ឲ្យ​ក្លាយ​​ជា​ដំណាក់​សម្រាប់​អធិ​ស្ឋាន​ សម្រាប់​មនុស្ស​គ្រប់​ជាតិ​សាសន៍។ ពួក​អ្នក​ដឹក​នាំ​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រា​អែល​ក៏​មាន​ការ​ខឹង​សម្បា​។ ទ្រង់មិនបាន​ធ្វើ​ខ្លួន​ជា​ព្រះ​មែស៊ី និង​ព្រះ​រា​ជ​បុត្រា​នៃ​ស្តេច​ដាវីឌ ដូច​ដែល​ពួក​គេបា​ន​រំពឹង​ទុក​នោះ​ឡើយ។ ដូច​នេះ ពួក​គេមិន​ដឹង​ថា​ខ្លួន​ឯង​កំពុង​ធ្វើ​អ្វី​ទេ បាន​ជា​ពួក​គេ​ឲ្យ​ពួក​ពេជ​ឃាត​រ៉ូម៉ាំង យក​ញញួរ​មក​ដំដែក​គោល​ពី​លើ​ព្រះ​ហស្ត និង​ព្រះ​បាទ​ទ្រង់​ជាប់​នឹង​ឈើ​ឆ្កាង ទាំង​ដែល​ទ្រង់​ជា​សិរីល្អ​ដ៏ពិត​នៃ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រា​អែល។ ព្រះយេស៊ូវ​មិន​បាន​បញ្ឈប់​ពួក​គេ​ឡើយ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ…

Read article
សដូចហិមៈ

កាល​ពី​ខែ​ធ្នូ ​ឆ្នាំ​មុន ខ្ញុំ និង​ក្រុម​គ្រួសារ​ខ្ញុំ បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​កម្សាន្ត​នៅ​តំបន់​ភ្នំ។ យើង​បាន​រស់​នៅ​ក្នុង​តំបន់​មាន​អាកាសធាតុ​ត្រូ​ពិច​ពេញ​មួយ​ជីវិត​យើង ដូច​នេះ ពេល​នោះ​ជា​លើក​ទី​មួយ ដែល​យើង​បាន​ឃើញ​ព្រឹល ក្នុង​ទិដ្ឋ​ភាព​ដ៏​អស្ចារ្យ។ ពេល​ដែល​យើង​កំពុង​គិត​អំពី​ព្រឹល​ដែល​កំពុង​គ្រប​ដណ្តប់​ទី​វាល ស្វាមី​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ដក​ស្រង់​បទ​គម្ពីរ​អេសាយ ដែល​បាន​ចែង​ថា “ទោះ​បើ​អំពើ​បាប​របស់​ឯង​ដូច​ជា​ពណ៌​ក្រហមទែង​ក៏​ដោយ គង់​តែ​នឹង​បាន​ស​ដូច​ហិមៈ ទោះ​បើ​ក្រហម​ឆ្អៅ​ក៏​ដោយ គង់​តែ​នឹង​បាន​ដូច​ជា​រោម​ចៀម​វិញ”(អេសាយ ១:១៨)។ បន្ទាប់​មក កូន​ស្រី​អាយុ​បី​ឆ្នាំ​របស់​យើង ក៏​បាន​សួរ​អំពី​អត្ថ​ន័យ​នៃ​ពាក្យ​ពណ៌​ក្រហម​ទែង ហើយ​នាង​ក៏​បាន​សួរ​យើង​ថា “តើ​ពណ៌​ក្រហម​ជា​ពណ៌​អាក្រក់​ឬ?” នាង​ដឹង​ថា អំពើ​បាប​ជា​អ្វី​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​មិន​ចូល​ចិត្ត តែ​ខគម្ពីរ​នេះ​ គ្រាន់​តែ​និយាយ​អំពី​ពណ៍​ក្នុង​ន័យ​ប្រៀប​ធៀបប៉ុណ្ណោះ​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​នេះ  ពាក្យ​ពណ៌​ក្រហម​ទែង​ដែល​លោក​អេសាយ​បាន​ប្រើ គឺ​ជា​ពណ៌​ក្រហម​ដែល​មាន​ក្នុង​ថ្នាំ​សម្រាប់​ជ្រលក់​ក្រណាត់ ដែល​គេ​ផលិត​ពី​ពង​សត្វ​ល្អិត​ម្យ៉ាង​នៅ​សម័យ​នោះ។ គេ​ជ្រលក់​ក្រណាត់​ទៅ​ក្នុង​ពណ៌​ក្រហម​នោះ​ពីរ​ដង ដើម្បី​ឲ្យ​ពណ៌​នោះ​នៅ​ជាប់​នឹង​ក្រណាត់​បាន​ល្អ។ ទឹក​ភ្លៀង ឬ​ការ​បោក​គក់​មិន​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ជ្រះពណ៌​ពី​ក្រណាត់​បាន​ឡើយ។ អំពើ​បាប​គឺ​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​នេះ​ឯង។ មនុស្ស​មិន​អាច​ពឹង​ផ្អែក​ទៅលើ​សមត្ថ​ភាព​ខ្លួន​ឯង​ ដើម្បី​លាង​ជម្រះ​អំពើ​បាប​របស់​ខ្លួន​បាន​ឡើយ។ អំពើ​បាប​បាន​ចាក់​ឫស​ជាប់​ក្នុង​ចិត្ត​មនុស្ស។ មាន​តែ​ព្រះ​ទេ​ដែល​អាច​លាង​ជម្រះ​អំពើ​បាប​ចេញ​ពី​ចិត្ត​យើង​បាន។ នៅ​ថ្ងៃ​នោះ ពេល​ដែល​យើង​មើល​ទៅ​ភ្នំ យើង​ក៏​បាន​ស្ងើច​សរសើរ​ពណ៌​ស​សុទ្ធ ដែល​តំណាង​ឲ្យ​ភាព​បរិសុទ្ធ​រួច​ពី​បាប។ ព្រះ​ទ្រង់​នឹង​អត់​ទោស​បាប​ឲ្យ​យើង ពេល​ដែល​យើង​លន់​តួ​បាប ប្រែ​ចិត្ត​ចេញ​ពី​បាប ហើយ​ងាក​បែរ​មក​រក​ព្រះ ដើម្បី​ឲ្យ​ទ្រង់​លាង​សម្អាត(កិច្ចការ ៣:១៩) ព្រះ​ទ្រង់​នឹង​អត់​ទោស​ឲ្យ​យើង ហើយ​ប្រទាន​ឲ្យ​យើង​មាន​ជីវិត​ថ្មី។ មាន​តែ​តាម​រយៈ​ការ​លះ​បង់​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ​ទេ ដែល​យើង​អាច​ទទួលចិត្ត​បរិ​សុទ្ធ ដែល​គ្មាន​នរណា​អាច​ឲ្យ​យើង​បាន…

Read article
មានសមត្ថភាព និងនៅទំនេរ

ពេល​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​ដំណឹង​ថា ម្តាយ​ខ្ញុំ​មាន​ជម្ងឺ​មហារីក ស្វាមី​របស់​ខ្ញុំ​កំពុង​នៅ​កន្លែង​ធ្វើ​ការ។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ផ្ញើសារ​ឲ្យ​គាត់ ហើយ​ក៏​បាន​ទាក់​ទង​មិត្ត​ភក្តិ និង​សាច់​ញាតិ។ ប៉ុន្តែ គ្មាន​នរណា​ទំនេរ​សោះ។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​គ្រប​មុខ ដោយ​ដៃ​ទាំង​ពីរ​កំពុងតែ​ញ័រ ហើយ​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន​ទាំង​ខ្សិប​ខ្សួល​ថា “ព្រះ​អម្ចាស់​ សូម​ជួយ​ទូល​បង្គំ​ផង”។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​នឹក​ចាំ​ព្រះ​បន្ទូល ដែល​បាន​ធានា​ដល់​ខ្ញុំ​ថា ទ្រង់​គង់​នៅ​ជា​មួយ​ខ្ញុំ​ជា​និច្ច។ ការ​នេះ​ក៏​បាន​កម្សាន្ត​ចិត្ត​ខ្ញុំ ក្នុង​ពេល​ដែ​លខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ឯកោយ៉ាង​ខ្លាំង។ ក្រោយ​មក ខ្ញុំ​ក៏​បាន​អរ​ព្រះ​គុណ​ព្រះ​អម្ចាស់ ពេល​ដែល​ស្វាមី​ខ្ញុំ​បាន​វិល​ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​វិញ ហើយ​ក៏​បាន​ទទួល​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ពី​មិត្ត​ភក្តិ និង​សាច់​ញាតិ​ជា​បន្ត​បន្ទាប់។ ប៉ុន្តែ អារម្មណ៍​កក់​ក្តៅ ដែល​បាន​ពី​ការ​ដឹង​ថា ព្រះ​ទ្រង់​គង់​នៅ​ជា​មួយ ក្នុង​ពេល​ដ៏​ឯកោ​ពីរបី​ម៉ោង​នោះ បាន​ផ្តល់​ការ​បញ្ជាក់​ដល់​ខ្ញុំ​ថា ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ត្រៀម​ខ្លួន​ជា​និច្ច ដើម្បី​នឹង​ជួយ​ខ្ញុំ ដោយព្រះ​ទ័យ​ស្មោះ​ត្រង់ ទោះ​ជា​នៅ​ទីណា ឬ​នៅ​ពេល​ណា​ក៏​ដោយ។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ជំពូក​៤៦ អ្នក​និពន្ធ​ទំនុក​ដំកើង  បាន​ប្រកាស​ថា ព្រះ​ទ្រង់​ជា​ទីជ្រក​កោន ជា​កម្លាំង និង​ជាជំនួយ(ខ.១)។ ពេល​យើង​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ ភាព​វឹកវរ​កំពុង​ហ៊ុម​ព័ទ្ធ​ជុំវិញ​យើង ឬ​អ្វី​ៗ​ដែល​យើង​បាន​គិត បាន​រំលំរលាយ​អស់ នោះ​ចូរ​កុំ​ខ្លាច​ឡើយ(ខ.២-៣)។ ព្រះ​ទ្រង់​មិន​ចេះ​ទ្រេត​ទ្រោត(ខ.៤-៧)។ អំណាច​ទ្រង់​ជា​ភស្តុ​តាង និងមាន​ប្រសិទ្ធិ​ភាព​ជា​និច្ច(ខ.៨-៩)។ ព្រះ​ដ៏​អស់​កល្ប​ដែល​ជួយ​យើង ទ្រង់​ប្រទាន​ឲ្យ​យើង​មាន​ទំនុក​ចិត្ត ចំពោះ​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​ដែល​មិន​ចេះ​ប្រែ​ប្រួល​របស់​ទ្រង់(ខ.១០)។ ព្រះ​អម្ចាស់​ដែល​ជា​ទីមាំ​មួន​នៃ​យើង គង់​នៅ​ជា​មួយ​យើង​ជា​រៀង​រហូត(ខ.១១)។ ព្រះ​ទ្រង់​បង្កើត​សិស្ស​ទ្រង់​មក…

Read article
ដូចក្មេងតូច

នៅ​ពេល​ល្ងាច​ថ្ងៃ​មួយ កាល​ពី​ច្រើន​ឆ្នាំ​កន្លង​ទៅ បន្ទាប់​ពី​លួអាន(Luann) ភរិយា​ខ្ញុំ ​នាំ​កូន​ស្រី​អាយុ​ពីរ​ឆ្នាំ​របស់​យើង អធិស្ឋាន​មុន​ចូល​គេង​ហើយ ក្មេង​តូច​ម្នាក់នេះ​​​ក៏​បាន​សួរ​ម្តាយ​នាង​ថា “ម៉ាក់ ព្រះ​យេស៊ូវ​នៅ​ទី​ណា?” ពេល​នោះ​ម្តាយ​នាង មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​យ៉ាង​ខ្លាំង។  ភរិយា​របស់​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​ថា “ព្រះ​យេស៊ូវ​គង់​នៅ​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌ ហើយ​គង់​នៅ​គ្រប់​ទិសទី និង​កំពុង​គង់​នៅ​ជា​មួយ​យើង​នៅ​ទី​នេះ​ផង​ដែរ។ ហើយ​ទ្រង់​អាច​គង់​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​កូន បើ​សិន​ជា​កូន​ចង់​យាង​ទ្រង់​ចូលគង់”។ នាង​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​ថា “កូន​ចង់​ឲ្យ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គង់​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​កូន”។ ម្តាយ​របស់​នាង​ក៏​បាន​តប​ថា “កូន​អាច​យាង​ទ្រង់​ចូល​គង់​នៅ​ពេល​ណា​ក៏​បាន”។ នាង​ក៏​បាន​ប្រាប់​ថា “កូន​ចង់​យាង​ទ្រង់​ចូល​គង់​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​កូន នៅ​ពេល​ឥឡូវនេះ”។ ពេល​នោះ ក្មេង​ស្រី​តូច​ម្នាក់​នេះ​ក៏​បាន​និយាយ​ថា “ព្រះ​យេស៊ូវ សូម​យាង​ចូល​គង់​ក្នុង​ចិត្ត​ទូល​បង្គំ ហើយ​គង់​នៅ​ជា​មួយ​ទូលបង្គំ”។ ហើយ​នាង​ក៏​បាន​ចាប់​ផ្តើម​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​នៃ​សេចក្តី​ជំនឿ​ជា​មួយ​ទ្រង់ ចាប់​ពី​ពេល​នោះ​មក។ ពេល​ពួក​សិស្ស​ព្រះ​យេស៊ូវ​សួរ​ទ្រង់​ថា តើ​នរណា​ធំ​ជាង​គេ ក្នុង​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌ ទ្រង់​ក៏​បាន​ហៅ​ក្មេង​តូច​ម្នាក់ ឲ្យ​មក​ក្នុងកណ្តាល​ចំណោម​ពួក​គេ(ម៉ាថាយ ១៨:១-២)។ ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា “បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ផ្លាស់​គំនិត ហើយ​ត្រឡប់​ដូច​ជា​កូន​តូច​នេះ នោះ​នឹង​ចូល​ទៅ​ក្នុង​នគរ​ស្ថានសួគ៌​ពុំ​បាន​ឡើយ ដូច្នេះ អ្នក​ណា​ដែល​បន្ទាប​ខ្លួន ឲ្យ​បាន​ដូច​កូន​តូច​នេះ អ្នក​នោះ​ឯង​ឈ្មោះ​ថា ធំ​ជាង​គេ​ក្នុង​នគរ​ស្ថានសួគ៌​ហើយ អ្នក​ណា​ដែល​ទទួល​កូន​តូច​ណា​មួយ​ដូច​កូន​នេះ ដោយ​នូវ​ឈ្មោះ​ខ្ញុំ នោះ​ក៏​ឈ្មោះ​ថា ទទួល​ខ្ញុំ​ដែរ”(ខ.៣-៥)។ ព្រះយេស៊ូវ​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​នឹង​បង្រៀន​យើង​ថា ក្មេង​ដែល​មាន​ជំនឿ​លើ​ទ្រង់ អាច​ធ្វើ​ជា​គំរូ​ដ៏​ល្អ​នៃ​សេចក្តី​ជំនឿ។ ទ្រង់​ក៏បាន​ប្រាប់​យើង ឲ្យ​ស្វាគមន៍​អ្នក​ដែល​បើក​ចិត្ត​ថ្វាយ​ទ្រង់។…

Read article
ក្តីអំណរ

ខ្ញុំ​កំពុង​តែ​ឈាន​ទៅ​រក​រដូវ​កាល​ថ្មី​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស គឺ “រដូវរងា” នៃ​ភាព​ចាស់​ជរា ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​មិន​ទាន់​ទៅ​ដល់​នៅ​ឡើយទេ។ ទោះ​បី​ជា​ថ្ងៃ​ខែ​ឆ្នាំ​បាន​បោល​ទៅ​មុខ​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស ហើយ​ជួន​កាល ខ្ញុំ​ចង់​បន្ថយ​ល្បឿន​វា​ក៏​ដោយ ​ក៏​ខ្ញុំ​នៅ​តែមាន​ក្តី​អំណរ ដែល​បាន​ជួយ​ទ្រទ្រង់​ខ្ញុំ ឲ្យ​បន្ត​ដំណើរ​ទៅ​មុខ​ទៀត។ ថ្ងៃ​ថ្មី​នីមួយ​ៗ ​ជា​ថ្ងៃ​ថ្មី​ដែល​ព្រះ​អម្ចាស់​បាន​ប្រទានខ្ញុំ។ ខ្ញុំ​អាច​ថ្លែង​ជា​មួយ​អ្នក​និពន្ធ​បទ​ទំនុក​ដំកើង​ថា “នេះ​ជា​ការ​ល្អ​ហើយ គឺ​ដែល​នឹង​អរ​ព្រះគុណ​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា …ព្រម​ទាំង​សំដែង​ពី​សេចក្តី​សប្បុរស​នៃ​ទ្រង់​នៅ​ពេល​ព្រឹក ហើយ​ពី​សេចក្តី​ស្មោះត្រង់​របស់​ទ្រង់​រាល់​តែ​យប់”(ទំនុកដំកើង ៩២:១-២)។ ទោះ​បី​ជា​ជីវិត​ខ្ញុំ មាន​ការ​តស៊ូ និង​ការ​ឈឺ​ចាប់ និង​ទុក្ខ​លំបាក​ផ្សេង​ទៀត ដែល​ជួន​កាល​ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ហួស​សមត្ថ​ភាព​ខ្ញុំ​ក៏​ដោយ ក៏​ព្រះ​ទ្រង់​ជួយ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​អាច​ចូល​រួម​ជា​មួយ​អ្នក​និពន្ធ​ទំនុក​ដំកើង នៅ​ក្នុង​ការ “​បន្លឺ​ឡើង ដោយ​អំណរ ចំពោះ​ការ​នៃ​ព្រះហស្ត​ទ្រង់”(ខ.៤)។ គឺ​អំណរ ដោយ​សារ​ព្រះ​ពរ​ដែល​ទ្រង់​ប្រទាន ក្រុម​គ្រួសារ មិត្ត​ភក្តិ និងកិច្ចការ​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ដោយ​ពេញ​ចិត្ត។ ហើយ​ក៏​ជា​ក្តី​អំណរ ដោយសារ​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ និង​ព្រះ​បន្ទូល​ដែលទ្រង់​បាន​បណ្តាល​ចិត្ត​គេ​ឲ្យ​តែង។  ក៏​ដូច​ជា​ក្តីអំណរ ដោយសារ​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ស្រឡាញ់​យើង​ខ្លាំង​ដល់​ម្ល៉េះ បាន​ជាទ្រង់​សុគត​ជួស​បាប​យើង។ ហើយ​ក៏​ជា​ក្តី​អំណរ​ ដោយ​សារ​ទ្រង់​ប្រទាន​ព្រះ​វិញ្ញាណ ដែល​ជា​ប្រភព​នៃ​ក្តី​អំណរ​ដ៏​ពិត​(រ៉ូម ១៥:១៣)។ ដោយ​សារ​ព្រះ​អម្ចាស់ នោះ​អ្នក​ជឿ​ទ្រង់ អាច “នឹង​លូតលាស់​ឡើង ដូច​ជា​ដើម​លម៉ើរ … ​ ​គេ​នឹង​នៅ​តែ​កើត​ផល គេ​នឹង​មាន​ជ័រ​ជា​បរិបូរ…

Read article
ពាក្យសម្តីចុងក្រោយ

ថ្ងៃ​មួយ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ម៉ោង​ទស្សន​វិជ្ជា នៅ​សកល​វិទ្យាល័យ មាន​សិស្ស​ម្នាក់​បាន​បញ្ចេញ​មតិ​អុជ​អាល មក​លើ​ទស្សនៈ​របស់​សាស្រ្តា​ចារ្យ។ សិស្ស​ដទៃ​ទៀត​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​យ៉ាង​ខ្លាំង ពេល​ដែល​លោក​គ្រូ​អរគុណ​គាត់ ហើយ​ក៏​បាន​ឲ្យសិស្ស​ម្នាក់​ទៀត​បញ្ចេញ​មតិ។ ក្រោយ​មក ពេល​គេ​សួរ​គាត់​ថា ហេតុអ្វី​គាត់​មិន​បាន​បញ្ចេញ​ប្រតិកម្ម​ចំពោះ​សិស្ស​ម្នាក់​នោះ? គាត់​ក៏​បាន​ប្រាប់​គេ​ថា គាត់​កំពុង​រៀន​ជៀស​វាង​ការ​និយាយ​ឥត​បើ​គិត។ គ្រូ​បង្រៀន​ម្នាក់​នេះ​បាន​ស្រឡាញ់ ហើយ​ថ្វាយ​ព្រះ​កិត្តិ​នាម​ដល់​ព្រះ ហើយ​គាត់​ចង់​ប្រកាន់​ខ្ជាប់​នូវ​វិញ្ញាណ​នៃ​ការ​បន្ទាប​ខ្លួន ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់។ ព្រះ​បន្ទូល​ទ្រង់​បាន​រំឭក​ខ្ញុំ អំពី​គ្រូ​បង្រៀន​ម្នាក់​ទៀត ដែល​បាន​រស់​នៅ​កាល​ពី​សម័យ​យូរ​ណាស់​មក​ហើយ។​ គាត់​ជា​អ្នក​និពន្ធ​ព្រះ​គម្ពីរ​សាស្តា។ ទោះគាត់​មិន​បាន​លើក​ឡើង​ពី​របៀប​ប្រឈ​មុខ​ដាក់​មនុស្ស​មាន​កំហឹង​ក៏​ដោយ ក៏​គាត់​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ពេល​យើង​ចូល​ទៅ​ជិត​ព្រះ​អម្ចាស់ យើង​គួរ​តែ​បោះ​ជំហាន​ដោយ​ប្រយ័ត្ន ហើយ “ចូល​ទៅ​ជិត ដើម្បី​ស្តាប់” ជា​ជាង​ប្រញាប់និយាយ​ស្តី ហើយ​មាន​ចិត្ត​ដែល​រហ័ស​តបត។ ការ​ធ្វើ​ដូច​នេះ គឺ​មាន​ន័យ​ថា យើង​ទទួល​ស្គាល់​ថា ទ្រង់​ជា​ព្រះ​អម្ចាស់ ហើយ​យើង​ជា​អ្នក​ដែល​ទ្រង់​បាន​បង្កើត(សាស្តា ៥:១-២)។ តើ​អ្នក​ចូល​ទៅ​ជិត​ព្រះ ដោយ​របៀប​ណា? បើ​អ្នក​ដឹង​ថា អ្នក​អាច​កែ​ប្រែ​អត្ត​ចរិក​ខ្លួន​ឯង ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​មិនចំណាយ​ពេល​ពិចារ​ណា អំពី​ភាព​អស្ចារ្យ និង​ភាព​ធំ​ប្រសើរ​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់? ពេល​យើង​ជញ្ជឹង​គិត អំពី​ប្រាជ្ញា ​អំណាច និង​ព្រះ​វត្ត​មាន​ដែល​គ្មាន​ដែន​កំណត់​របស់​ទ្រង់ យើង​អាច​មាន​អារម្មណ៍​ថា ស្ញែង​ខ្លាច និង​ចង់​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះ​អម្ចាស់ ដោយ​សារ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ហូរ​ហៀរ ដែល​ទ្រង់​មាន​ចំពោះ​យើង។ កាល​ណា​យើង​មាន​អត្ត​ចរិក​ដែល​បន្ទាប​ខ្លួន​ដូច​នេះ យើង​នឹង​អាច​ចៀស​វាង​ការ​និយាយ​ពាក្យ​ឥត​បើ​គិត។-AMY BOUCHER…

Read article
បរិសុទ្ធ បរិសុទ្ធ បរិសុទ្ធ

ពេល​វេលា​កន្លង​ផុត​ទៅ​លឿន​ណាស់ ពេល​ដែល​អ្នក​កំពុង​សប្បាយ។ ទស្សនៈ​នេះ​មិន​មាន​មូល​ដ្ឋាន​នៅ​ក្នុង​ការ​ពិត​ទេ តែ​បទ​ពិសោធន៍​បាន​បង្ហាញ​ថា ទស្សនៈ​នេះ​ហាក់​ដូច​ជា​ត្រូវ។ ពេល​ជីវិត​កំពុង​តែ​សប្បាយ​រីក​រាយ យើង​មាន​អារម្ម​ណ៍ថា ពេល​វេលា​កន្លង​ផុត​ទៅ​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស​ពេក​ហើយ។ យើង​ប្រហែល​ជា​កំពុង​ធ្វើ​កិច្ច​ការ​ដែល​យើង​ចូល​ចិត្ត ឬ​នៅ​ជា​មួយ​មនុស្ស​ជា​ទី​ស្រឡាញ់ តែ​ពេល​វេលា​ហាក់​ដូច​ជា​ខ្លី​ពេក។ ខ្ញុំ​ក៏​មាន​បទ​ពិសោធន៍​ដូច​នេះ​ផង​ដែរ ហើយ​វា​បាន​នាំ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​ការ​យល់​ដឹង​ជា​ថ្មី អំពី​ព្រឹត្តិ​ការណ៍ ដែល​បាន​រៀប​រាប់ ​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​វិវរណៈ ជំពូក​៤។ កាល​ពី​មុន ពេល​ខ្ញុំ​ពិចារណា អំពី​សត្វ​ទាំង​បួន ដែល​អង្គុយ នៅ​ក្បែរ​បល្ល័ង្ក​ព្រះ ដែល​តែង​តែ​ពោល​ពាក្យ​ពីរ​បី​ម៉ាត់ ដដែល​ៗ ខ្ញុំ​គិត​ថា សត្វ​ទាំង​នោះ​មាន​ជីវិត​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ធុញ​ទ្រាន់​ណាស់។ តែ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ខ្ញុំ​មិន​គិត​ដូច​នេះ​ទៀត​ទេ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ខ្ញុំ​គិត​អំពី​ព្រឹត្តិ​ការណ៍ ដែល​ពួក​គេ​បាន​ឃើញ ដោយ​ភ្នែក​ដ៏​ច្រើន​របស់​ពួក​គេ ដោយ​ផ្ទាល់(ខ.៨)។ ខ្ញុំ​គិត​អំពី​ទិដ្ឋ​ភាព ដែល​ពួក​គេ​បាន​ឃើញ ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​កំពុង​មាន​វត្ត​មាន​នៅជុំវិញ​បល្ល័ង្ក​ព្រះ(ខ.៦)។ ខ្ញុំ​គិត អំពី​ភាព​ភ្ញាក់​ផ្អើល ដែល​ពួក​គេ​មាន ចំពោះ​ព្រះ ដែល​បាន​ប្រកប​ទាក់​ទង​ជា​មួយ​នឹងមនុស្ស​មាន​បាប ដោយ​ប្រាជ្ញា និង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់។ បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​គិត​ថា តើ​ពួក​គេ​អាច​មាន​ការ​ឆ្លើយ​តប​អ្វី​ដែល​ល្អជាង​នេះ​ទៀត​នោះ? តើ​មាន​អ្វី​ដែល​ប្រសើរ​ជាង​ការ​ពោល​សរសើរ​ទ្រង់​ថា “បរិសុទ្ធ បរិសុទ្ធ បរិសុទ្ធ”? តើ​ការ​និយាយ​ពាក្យ​ដដែល​ៗ ច្រំដែល​ៗ ជា​សកម្ម​ភាព​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ធុញ​ទ្រាន់​ឬទេ? ទេ គឺ​មិន​គួរ​ឲ្យ​ធុញ​ទ្រាន់​ទេ…

Read article
សេចក្តីសង្ឃឹមដ៏ពិត

កាល​ពី​ពេល​កន្លង​ទៅ ខ្ញុំ​បាន​ទៅ​លេង​អគារ​អ៊ីមផាយអឺ ស្ទេត ជា​មួយ​មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ​ម្នាក់ នៅ​ទីក្រុង​ញូយ៉ក។​ ខ្ញុំ​ឃើញ​មនុស្ស​ម្នា​តម្រង់​ជួរ​ចូល​អគារ ដែល​មើល​ទៅ​ជួរ​នោះ ដូច​ជា​មិន​វែង​ទេ។ យើង​សង្ឃឹម​ថា យើង​នឹង​ឆាប់​បាន​ចូល​ខាងក្នុង​អគារ។ ប៉ុន្តែ ពេល​ដែល​យើង​ដើរ​ចូល​ក្នុង​អគារ យើង​ក៏​បាន​ឃើញ​មនុស្ស​ឈរ​ជា​ជួរ​នៅ​កន្លែង​ទទួល​ភ្ញៀវ នៅ​លើ​ជណ្តើរ ហើយ​បន្ត​ទៅ​ដល់​បន្ទប់​មួយ​ទៀត។ ពេល​ដល់​ផ្លូវ​បត់​នីមួយ​ៗ យើង​ឃើញ​មាន​ផ្លូវ​កាន់​តែ​វែង​ថែម​ទៀត។ កន្លែង​ទេសចរណ៍ និង​សួន​កម្សាន្ត​ក៏​មាន​មនុស្ស​ឈរ​ជា​ជួរ​ដែរ ដែល​មើល​ទៅ​ដូច​ខ្លី​ជាង ដោយ​សារ​មាន​ហ្វូង​មនុស្ស​កុះ​ករ។ ប៉ុន្តែ យើង​អាច​មាន​ការ​ខក​ចិត្ត ពេល​យើង​ដើរ​ទៅ​ដល់​ផ្លូវ​បត់​ឃើញ​ជួរ​កាន់​តែ​វែង។​ ជួន​កាល ការ​ខក​ចិត្ត​ក្នុង​ជីវិត មាន​ភាព​ធ្ងន់​ធ្ងរ​ជាង​នេះ។  ការ​ងារ​ដែល​យើង​ចង់​បាន បែរ​ជា​មិន​បាន​ដូច​បំណង។ មិត្ត​ភក្តិ​ដែល​យើង​ទុក​ចិត្ត បាន​ក្បត់​យើង។ ទំនាក់​ទំនង​ស្នេហា​ដ៏​រ៉ូមិន​ទិច​ដែល​យើង​ប្រាថ្នា​ចង់​បាន តែ​មិន​អាច​ទៅ​រួច។ ប៉ុន្តែ ស្ថិតក្នុងពេលដ៏ឈឺចាប់នេះ ព្រះបន្ទូលព្រះបានចែងអំពីសេចក្តីពិត ដែលផ្តល់ក្តីសង្ឃឹមដល់យើង។ គឺដូចដែលសាវ័កប៉ុលបានមានប្រសាសន៍ថា “សេចក្តី​ទុក្ខ​លំបាក​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​សេចក្តី​ទ្រាំ​ទ្រ សេចក្តី​ទ្រាំ​ទ្រ​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​សេចក្តី​ស៊ាំថ្នឹក សេចក្តី​ស៊ាំថ្នឹក​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​សេចក្តី​សង្ឃឹម ឯ​សេចក្តី​សង្ឃឹម​ក៏​មិន​ដែល​នាំ​ឲ្យ​យើង​មាន​សេចក្តី​ខ្មាស​ឡើយ ពី​ព្រោះ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ បាន​ផ្សាយ​មក​សព្វ​ក្នុង​ចិត្ត​យើង​រាល់​គ្នា ដោយសារ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ ដែល​ព្រះ​បាន​ប្រទាន​មក​យើង​ហើយ”(រ៉ូម ៥:៣-៥)។ ពេល​យើង​ទុក​ចិត្ត​លើ​ទ្រង់ នោះ​ទ្រង់​ក៏​បាន​ខ្សឹប​តាម​រយៈ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​ទ្រង់ ឲ្យ​យើង​ដឹង​សេចក្តី​ពិត​ថា ទ្រង់​បាន​ស្រឡាញ់​យើង ដោយ​គ្មាន​លក្ខ​ខ័ណ្ឌ ហើយ​ថ្ងៃ​ណា​មួយ យើង​នឹង​បាន​ទៅ​នៅ​ជា​មួយ​ទ្រង់ ទោះ​ជា​មាន​ឧបស័គ្គ​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ។​…

Read article
រឿងធំដុំ

នៅ​ក្នុង​គ្រួសារ​មួយ មាន​សមាជិក​ម្នាក់​ចង់​ឲ្យ​សមាជិក​ដទៃ​ទៀត ជួយ​បង់​ថ្លៃ​ផ្ទះ​របស់​គាត់ នៅ​ខែ​ធ្នូ។ សម្រាប់​ក្រុម​គ្រួសារ​គាត់ ការ​ស្នើ​សុំ​នោះ​ហាក់​ដូច​ជា​បន្ទុក​ដ៏​ធ្ងន់​មួយ ជា​ពិសេស នៅ​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​ត្រូវ​ត្រៀម​លុយ​សម្រាប់​ការ​ចំណាយ ដែល​មិន​បាន​រំពឹង​ទុក នៅ​ចុង​ឆ្នាំ។ ប៉ុន្តែ ពួក​គេ​បាន​កកាយ​ប្រាក់​សន្សំ​របស់​ពួក​គេ​ចេញ​មក ដើម្បី​ជួយ​បង់​ថ្លៃ​ឈ្នួល​ផ្ទះ​ឲ្យ​គាត់ ដោយ​ការ​អរ​ព្រះ​គុណ សម្រាប់​ការ​ផ្គត់​ផ្គង់​របស់​ទ្រង់ ហើយ​គាត់​ក៏​បាន​ទទួល​ព្រះ​ពរ ពី​ការ​អរ​ព្រះគុណ​របស់​សាច់​ញាតិ​គាត់។ គាត់​ក៏​បាន​ប្រគល់​កាត​សម្រាប់​ថ្លែង​អំណរ​គុណ ដល់​ពួក​គេ ដោយ​សរសេរ​នៅ​ក្នុង​នោះ​ថា “សូម​អរគុណ​អ្នក​ទាំង​អស់​គ្នា ជា​ថ្មី​ម្តង​ទៀត ដែល​បាន​ធ្វើ​នូវ​ការ​ដ៏​ល្អ ដោយ​យក​លុយ​មក​ជួយ​ខ្ញុំ ដោយ​គិត​ថា វា​មិន​មែន​ជា​រឿង​ធំ​ដុំ”។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ សម្រាប់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ ការ​ជួយ​អ្នក​ដទៃ គឺ​ជា​រឿង​ធំ​ដុំ។ គឺ​ដូច​ដែល​ហោរា​អេសាយ បាន​លើក​យក​បញ្ហា​នេះ មក​ថ្លែង ទៅ​កាន់​ប្រជា​ជន​អ៊ីស្រាអែល។ កាល​នោះ ពួក​គេ​កំពុង​តែ​អធិស្ឋាន​តម តែ​មិន​ព្រម​ឈប់ឈ្លោះ​ប្រកែក​គ្នា។ បាន​ជា​ហោរា​អេសាយ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “តើ​មិន​មែន​ជា​ការ​តម​អត់​យ៉ាង​នេះ​វិញ ដែល​អញ​ពេញ​ចិត្ត​ទេ​ឬ​អី គឺឲ្យ​ដោះ​ច្រវាក់​ដែល​ឯង​ដាក់​គេ​ដោយ​អំពើ​អាក្រក់ ឲ្យ​ស្រាយ​ចំណង​ដែល​ឯង​បាន​ចង​គេ ហើយ​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​ឯង​បាន​សង្កត់សង្កិន​បាន​រួច​ចេញ​ទទេ ព្រម​ទាំង​បំបាក់​គ្រប់​ទាំង​នឹម​ផង។ តើ​មិន​មែន​ឲ្យ​ឯង​បាន​ចែក​អាហារ​ដល់​អ្នក​ដែល​ឃ្លាន ហើយ​នាំ​មនុស្ស​ក្រ​ដែល​ត្រូវ​ដេញ​ពី​ផ្ទះ​គេ​មក​ឯ​ផ្ទះ​ឯង​ទេ​ឬ​អី ឬ​បើ​កាល​ណា​ឯង​ឃើញ​មនុស្ស​ឥត​មាន​សំលៀកបំពាក់ នោះ​តើ​មិន​មែន​ឲ្យ​ឯង​បិទ​បាំង​ឲ្យ​គេ ឥត​ដែល​ពួន​ខ្លួន​នឹង​សាច់ញាតិ​របស់​ឯង​ទេ​ឬ?”(អេសាយ ៥៨:៦-៧)។ លោក​អេសាយ​ក៏​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ផង​ដែរ​ថា ការ​លះ​បង់​បែប​នេះ នឹង​នាំ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ទទួល​ពន្លឺ​ពី​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ ហើយ​ពន្លឺ​នោះ​នឹង​បាន​ភ្លឺ​ឡើង ហើយ​ថែម​ទាំង​បាន​ទទួល​ការ​ប្រោស​ឲ្យ​ជា​ផង​ដែរ​(ខ.៨)។…

Read article
ព្រះនៃជីវិតទាំងឡាយ

ពីរ​បី​ឆ្នាំ​មុន នៅ​រដូវ​រងា តំបន់​ដែល​ខ្ញុំ​រស់​នៅ បាន​ជួប​ប្រទះ​អាកាស​ធាតុ​ដែល​ត្រជាក់​ដល់​​ឆ្អឹង ដែល​មាន​រយៈ​ពេល​យូរខុស​ពី​ធម្មតា តែ​ក៏​បាន​បញ្ចប់ ជា​ការ​បើក​ផ្លូវ​ឲ្យ​អាកាស​ធាតុ​ដែល​កក់​ក្តៅ​ជាង ពេល​រដូវ​ផ្កា​រីក​ចូល​មក​ដល់។ ទែរម៉ូម៉ែត្រ​នៅ​ក្រៅ​ផ្ទះ បាន​ប្រាប់​អំពី​សីតុណ្ហា​ភាព​ដែល​ធ្លាក់​ក្រោម​កំរិត​សូន្យ​អង្សា(-២០អង្សាC) អស់​រយៈ​ពេល​២​សប្តាហ៍​ជាប់​គ្នា។ នៅ​ពេល​ព្រឹក​ថ្ងៃ​មួយ ដែល​ត្រជាក់​ខ្លាំង សម្លេង​សត្វ​ចាប​យំ បាន​បង្ហាញ​ថា ភាព​ស្ងប់​ស្ងាត់​នៅ​ពេល​យប់​បាន​ចប់​ហើយ​។ មាន​សត្វ​ចាប​រាប់​សិប​ក្បាល ឬ​រាប់​រយ​ក្បាល បាន​បន្លឺ​សម្លេង​ច្រៀង ចេញ​ពី​ដួង​ចិត្ត។ ខ្ញុំ​អាច​ដឹង​ថា សត្វ​ដ៏តូច​ល្អិត​ទាំង​អស់​នេះ ប្រហែល​ជា​កំពុង​ច្រៀង​អង្វរ​ដល់​ព្រះ​អាទិករ ឲ្យ​ផ្តល់​នូវ​កម្តៅ ដើម្បី​បំបាត់​ភាព​ត្រជាក់។ អ្នក​ឯក​ទេស​ផ្នែក​សត្វ​ចាប បាន​ប្រាប់​យើង​ថា សម្លេង​ច្រៀង​របស់​សត្វ​ចាប​ជា​ច្រើន​សណ្ឋឹក ដែល​គេ​ស្តាប់​ឮ​ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ព្រឹក នៅ​ចុង​រដូវ​រងា ភាគ​ច្រើន​ជា​សត្វ​ចាប​ឈ្មោល ដែល​ព្យាយាម​ទាក់​ទាញ​ចាប​ញី ហើយ​ប្រកាស​យក​ទីតាំង​របស់​ខ្លួន។ សម្លេង​យំ​របស់​ពួក​វា​បាន​រំឭក​ខ្ញុំ​ថា ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ផ្សំ​សម្លេង​របស់​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​ទ្រង់ ដើម្បី​ទ្រ​ទ្រង់ និង​ធ្វើ​ឲ្យ​ជីវិត​ទាំង​ឡាយ​បាន​ចម្រើន​ឡើង ព្រោះ​ទ្រង់​ជា​ព្រះ​នៃ​ជីវិត​ទំាង​ឡាយ។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ដែល​បាន​ស្ងើច​សរសើរ​ព្រះ ដែល​បាន​បង្កើត​ភព​ផែន​ដី​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត អ្នក​និពន្ធ​បាន​ចាប់​ផ្តើម​ដោយ​ពាក្យ​ថា “ឱ​ព្រលឹង​អញ​អើយ ចូរ​សរសើរ​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា”(ទំនុកដំកើង ១០៤:១)។ ហើយ​គាត់​ក៏​បាន​សរសេរ​ទៀត​ថា “អស់​ទាំង​សត្វ​ហើរ​លើ​អាកាស​ធ្វើ​សំបុក តាម​ផ្លូវ​ទឹក​ទាំង​នោះ ហើយ​កញ្ជ្រៀវ​លេង​នៅ​លើ​មែក​ឈើ(ខ.១២)។ រាប់​ចាប់​ពី​សត្វ​ចាប់​ដែល​ស្រែក​ច្រៀង និង​ធ្វើ​សំបុក​ រហូត​ដល់​សមុទ្រ​ដ៏​ធំ ហើយ​ទូលាយ នៅ​ក្នុង​ទឹក​សមុទ្រ ដែល​មាន​របស់​រវើក​ឥត​គណនា…

Read article