ព្រះអង្គស្ម័គ្រព្រះទ័យសុគត
ព្រះយេស៊ូវមិនមានការស្ទាក់ស្ទើរ ក្នុងការជួយសង្រ្គោះរាស្រ្តព្រះអង្គឡើយ។ នៅថ្ងៃនេះដែរ លោកគ្រូ អរ ស៊ី ស្រ្ពោល(R.C. Sproul) សូមនិយាយសង្កត់ធ្ងន់ថា ព្រះគ្រីស្ទបានស្ម័គ្រព្រះទ័យយាងចុះមកក្នុងពិភពលោក ហើយរងទុក្ខ ដើម្បីប្រោសលោះយើងឲ្យរួចពីបាប។ អត្ថបទ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា ព្រះវរបិតាបានចាត់ព្រះរាជបុត្រា ឲ្យយាងចុះមកក្នុងលោកិយ។ តែពេលដែលព្រះអង្គចាត់ព្រះរាជបុត្រាឲ្យយាងចុះមក គឺដោយសារចាប់តាំងពីអស់កល្បជានិច្ចមក ព្រះរាជបុត្រាបានយល់ព្រមយាងចុះមកក្នុងលោកិយ។ ដូចនេះ អង្គទី២នៃព្រះត្រៃឯក មិនបានស្ទាក់ស្ទើរ នៅក្នុងការយាងចុះមកក្នុងផែនដីនោះឡើយ។ តែចាប់តាំងពីអស់កល្បជានិច្ចរៀងមក ព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យនឹងធ្វើតាមបំណងព្រះទ័យព្រះវរបិតា។ ហើយការព្រមព្រៀងរវាងព្រះវបិតា និងព្រះរាជបុត្រា បានកើតមានតាំងពីមុនកំណើតផែនដី ហើយព្រះរាជបុត្រាក៏បានស្ម័គ្រព្រះទ័យទទួលយកភាពជាមនុស្ស ព្រមទទួលការបន្ទាបបន្ថោក ក្នុងភាពជាអ្នកបម្រើ ដោយស្តាប់បង្គាប់ទាល់តែសុគត ដើម្បីប្រោសលោះរាស្រ្តព្រះអង្គ។
Read article
នៅជាប់នឹងព្រះយេស៊ូវ
ចូរនៅជាប់នឹងខ្ញុំ ហើយខ្ញុំជាប់នឹងអ្នករាល់គ្នាចុះ។ យ៉ូហាន ១៥:៤ កាលប៉ុន្មានឆ្នាំមុន យើងបាននាំឆ្មាពណ៌ខ្មៅមួយក្បាល ឈ្មោះជូណូ(Juno) ពីកន្លែងសង្រ្គោះសត្វ ចូលមករស់នៅក្នុងផ្ទះយើង ។ តាមពិតទៅ ពីដំបូង ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់កាត់បន្ថយសត្វកណ្តុរ នៅផ្ទះយើងប៉ុណ្ណោះ តែក្រុមគ្រួសារខ្ញុំចង់បានសត្វចិញ្ចឹម។ កន្លែងសង្គ្រោះសត្វបានណែនាំយ៉ាងច្បាស់លាស់ អំពីរបៀបឲ្យចំណី នៅសប្តាហ៍ដំបូង ដើម្បីឲ្យជូណូដឹងថា ផ្ទះរបស់យើងបានក្លាយជាផ្ទះរបស់វាហើយ វាជាសមាជិកគ្រួសារយើង ហើយវានឹងមានអាហារ និងសុវត្ថិភាពជានិច្ច ក្នុងផ្ទះយើង។ ការអនុវត្តន៍ដូចនេះ នឹងធ្វើឲ្យវាត្រឡប់មកផ្ទះវិញ នៅថ្ងៃណាវាដើរចេញទៅត្រាច់ចរខាងក្រៅ។ បើយើងមិនបានដឹងអំពីផ្ទះពិតប្រាកដរបស់យើងទេ យើងនឹងចាញ់ការល្បួង ឲ្យដើរត្រាច់ចរ ស្វែងរកសេចក្តីល្អ សេចក្តីស្រឡាញ់ និងអត្ថន័យជីវិត នៅកន្លែងខុស។ បើយើងចង់រកឃើញជីវិតពិត ចូរយើងនឹកចាំព្រះបន្ទូលព្រះយេស៊ូវ ដែលបានប្រាប់យើង ឲ្យនៅជាប់ព្រះអង្គ(យ៉ូហាន ១៥:៤)។ អ្នកប្រាជ្ញព្រះគម្ពីរឈ្មោះ ហ្វ្រេដឺរិក ដេល ប្រ៊ូន័រ(Frederick Dale Bruner) បាននិយាយសង្កត់ធ្ងន់ថា ពាក្យនៅជាប់ (ស្រដៀងនឹងពាក្យ មានទីលំនៅ) ធ្វើឲ្យយើងនឹកចាំអំពីគ្រួសារ និងផ្ទះ។ ព្រះយេស៊ូវក៏បានធ្វើការបកស្រាយ ដោយមានបន្ទូលជាពាក្យប្រៀបប្រដូច អំពីខ្នែងដែលនៅជាប់នឹងដើមទំពាំងបាយជូរ។ ដើម្បីឲ្យខ្នែងទំពាំងបាយជូររស់…
Read article
ស្វែងរកកម្លាំងក្នុងព្រះ
ខ្ញុំនឹងស៊ូអួតពីសេចក្តីកំសោយរបស់ខ្ញុំ ដោយអំណរជាខ្លាំង ដើម្បីឲ្យព្រះចេស្តានៃព្រះគ្រីស្ទបានសណ្ឋិតនៅនឹងខ្ញុំ។ ២កូរិនថូស ១២:៩ កីឡាករបាល់ទាត់ឈ្មោះ គ្រីស្ទាន ប៉ូលីសិគ(Christian Pulisic) បានរងរបួសជាច្រើនដង ដែលនាំឲ្យមានផលប៉ះពាល់មកលើអាជីពរបស់គាត់។ បន្ទាប់ពីគាត់បានដឹងថា គាត់នឹងមិនបានចូលរួមប្រកួតវគ្គពាក់កណ្តាលផ្តាច់ព្រាត់ គាត់មានការខកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង តែគាត់ក៏បានពិពណ៌នា អំពីរបៀបដែលព្រះទ្រង់បានបើកបង្ហាញព្រះអង្គទ្រង់ដល់គាត់។ គាត់ក៏មានប្រសាសន៍ថា “ខ្ញុំតែងតែចូលទៅក្នុងព្រះវត្តមានព្រះ ហើយព្រះអង្គក៏បានប្រទានកម្លាំង។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំតែងតែមាននរណាម្នាក់នៅក្បែរខ្ញុំជានិច្ច។ បើខ្ញុំមិនដឹងថាព្រះទ្រង់គង់នៅជាមួយខ្ញុំទេ នោះខ្ញុំមិនដឹងថា ខ្ញុំអាចធ្វើការទាំងអស់នេះបានដោយរបៀបណាទេ”។ ទីបំផុតលោកប៉ូលីសិគក៏បានជះឥទ្ធិពលដ៏សំខាន់ ពេលដែលគេប្រកួតជំនួសគាត់ ក្នុងការប្រកួតបន្ទាប់។ គាត់ក៏បាននាំគេប្រើយុទ្ធសាស្រ្តដ៏ឆ្លាតវ័យ ដែលនាំឲ្យក្រុមគាត់ឈ្នះការប្រកួត ហើយបានចូលប្រកួតវគ្គផ្តាច់ព្រាត់។ បទពិសោធន៍នេះ បានបង្រៀនគាត់ថា យើងតែងតែអាចចាត់ទុកភាពកម្សោយរបស់យើង ជាឱកាសឲ្យព្រះទ្រង់បើកសម្ដែងព្រះចេស្ដាដែលមិនអាចវាស់បាន។ លោកិយបង្រៀនយើងឲ្យពឹងផ្អែកទៅលើកម្លាំងខ្លួនឯង ពេលណាយើងជួបបញ្ហា។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រាជ្ញាក្នុងព្រះគម្ពីរបានបង្រៀនយើងថា ព្រះគុណ និងព្រះចេស្តាព្រះ ជួយឲ្យយើងមានកម្លាំង ក្នុងកាលៈទេសៈដែលពិបាកបំផុត(១កូរិនថូស ១២:៩)។ ដូចនេះ យើងអាចបោះជំហាន ដោយទំនុកចិត្ត ដោយទទួលស្គាល់ថា ព្រះអង្គមិនដែលឲ្យយើងប្រឈមមុខដាក់ទុក្ខលំបាក តែម្នាក់ឯងនោះឡើយ។ “ភាពកម្សោយ”របស់យើង ក្លាយជាឱកាស ឲ្យព្រះទ្រង់បង្ហាញព្រះចេស្តា ដោយប្រទានកម្លាំង និងទ្រទ្រង់យើង(ខ.៩-១០)។ ដូចនេះ…
Read article
ជួងព្រះវិហារផលិតពីថ្មខៀវ
ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា បើអ្នកទាំងនេះនៅស្ងៀម នោះថ្មនឹងស្រែកឡើងវិញ។ លូកា ១៩:៤០ ថ្មខៀវមានប្រភេទខុសៗគ្នា ដែលមានលក្ខណៈទាក់ទាញយ៉ាងខ្លាំង។ ពេលណាគេគោះថ្មខៀវទាំងនោះ ពួកវាបញ្ចេញសូរសម្លេងខុសគ្នា។ នៅប្រទេសវេល មានភូមិមួយឈ្មោះ មេនក្លូឆុក ដែលឈ្មោះនេះមានន័យថា “ជួង” ឬ “ថ្មបញ្ចេញសម្លេង”។ នៅទីនោះ គេបានប្រើថ្មខៀវ ធ្វើជាជួងព្រះវិហារ រហូតដល់សតវត្សរ៍ទី១៨។ អ្វីដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍នោះ គឺសំណង់ចាស់បុរាណស្តូនហេង នៅប្រទេសអង់គ្លេស ដែលមានថ្មធំៗបញ្ឈរជារង្វង់ ត្រូវបានគេសង់ឡើងពីថ្មខៀវ បានជាអ្នកខ្លះឆ្ងល់ថា តើនៅសម័យដើម គេបានប្រើសំណង់នោះ ដើម្បីប្រគំតន្ត្រីឬយ៉ាងណា។ អ្នកស្រាវជ្រាវខ្លះបានអះអាងថា ថ្មខៀវនៅសំណង់បុរាណស្តូនហេង ត្រូវបានគេដឹកយកមកពីតំបន់នៅក្បែរភូមិមេនក្លូឆុក ដែលស្ថិតនៅចម្ងាយជិត៣០០គីឡូម៉ែត្រពីស្តូនហេងនោះ ដោយសារថ្មខៀវទាំងនោះ មានលក្ខណៈសម្បត្តិពិសេសផ្នែកតន្រ្តី។ ថ្មដែលគេបានប្រើជាឧបករណ៍តន្រ្តី គឺជាស្នាព្រះហស្តរបស់ព្រះផងដែរ ហើយថ្មទាំងនោះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីព្រះបន្ទូលព្រះយេស៊ូវ ក្នុងអំឡុងពេលថ្ងៃអាទិត្យនៃស្លឹកចាក ដែលទ្រង់យាងចូលទីក្រុងយេរូសាឡិម។ ពេលដែលពួកបណ្តាជនស្រែកសរសើរដំកើងព្រះយេស៊ូវ អ្នកដឹកនាំសាសនាក៏បានទាមទាព្រះអង្គ ឲ្យស្តីបន្ទោសពួកគេ តែព្រះអង្គបានឆ្លើយតបថា “ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា បើអ្នកទាំងនេះនៅស្ងៀម នោះថ្មនឹងស្រែកឡើងវិញ”(លូកា ១៩:៤០)។ បើគេអាចយកថ្មខៀវធ្វើជាឧបករណ៍តន្ត្រីបាន ហើយបើព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលអំពីថ្ម ដែលនឹងធ្វើបន្ទាល់អំពីព្រះអាទិកររបស់ខ្លួនបាន នោះតើយើងអាចបង្ហាញចេញនូវការសរសើរដំកើងរបស់យើង ដល់ព្រះដែលបានបង្កើត ស្រឡាញ់…
Read article
ស្អាតបរិសុទ្ធពីក្នុងមកក្រៅ
មានពរហើយ មនុស្សណាដែលការរំលង ច្បាប់របស់ខ្លួនបានអត់ទោសឲ្យ គឺដែលបាបរបស់ខ្លួនបានគ្របបាំងហើយ។ ទំនុកដំកើង ៣២:១ មានពេលមួយ គ្រីស្ទបរិស័ទវ័យក្មេងម្នាក់ ឈ្មោះយ៉ូសេ(José) បានមកចូលរួមថ្វាយបង្គំព្រះក្នុងព្រះវិហារបងប្រុសគាត់។ ពេលគាត់ដើរចូលក្នុងព្រះវិហារ មុនពេលកម្មវីធីថ្វាយបង្គំចាប់ផ្តើម បងប្រុសគាត់ក៏បានឈ្ងោកមុខ ពេលបានឃើញគាត់។ យ៉ូសេមានសាក់នៅលើដៃទាំងពីរ ដែលគេអាចមើលឃើញច្បាស់ ដោយសារគាត់ពាក់អាវយឺតដៃខ្លី។ បងប្រុសគាត់ក៏បានប្រាប់គាត់ ឲ្យទៅផ្ទះ ហើយពាក់អាវដៃវែងវិញ ព្រោះរូបសាក់របស់យ៉ូសេបានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីផ្លូវដែលគាត់ដើរកាលពីមុន។ ភ្លាមៗនោះ យ៉ូសេមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនគាត់មានភាពកខ្វក់ស្មោកគ្រោក។ តែមានបុរសម្នាក់បានឮបងប្អូនទាំងពីរនាក់ជជែកគ្នា ហើយក៏បាននាំយ៉ូសេទៅជួបលោកគ្រូគង្វាល ដោយជម្រាបលោកគ្រូគង្វាលអំពីរឿងដែលកំពុងកើតឡើង។ លោកគ្រូគង្វាលក៏បានញញឹម ហើយដោះឡេវអាវគាត់ ដើម្បីបង្ហាញរូបសាក់ធំមួយ នៅលើទ្រូងគាត់ ដែលគាត់មានពីអតីតកាលផងដែរ។ គាត់ក៏បានធានាដល់យ៉ូសេថា ដោយសារព្រះទ្រង់បានសម្អាតគាត់ឲ្យបរិសុទ្ធ ពីក្នុងមកក្រៅ នោះគាត់មិនចាំបាច់ត្រូវបិទបាំងរូបសាក់នៅលើដៃគាត់ទេ។ ស្តេចដាវីឌមានក្តីអំណរ ដោយសារទ្រង់បានទទួលការសម្អាតឲ្យបរិសុទ្ធពីព្រះអម្ចាស់។ បន្ទាប់ពីស្តេចអង្គនេះបានសារភាពបាបរបស់ខ្លួន នៅចំពោះព្រះអង្គហើយ ទ្រង់ក៏បានសរសេរបទទំនុកដំកើងថា “មានពរហើយ មនុស្សណាដែលការរំលងច្បាប់របស់ខ្លួនបានអត់ទោសឲ្យ គឺដែលបាបរបស់ខ្លួនបានគ្របបាំងហើយ”(ទំនុកដំកើង ៣២:១)។ ដូចនេះ ទ្រង់អាច “ស្រែកឡើងដោយអំណរ” ជាមួយអ្នកដទៃ “ដែលមានចិត្តបរិសុទ្ធ”(ខ.១១)។ ក្រោយមក សាវ័កប៉ុលក៏បានដកស្រង់បទគម្ពីរទំនុកដំកើង ៣២:១-២ ក្នុងបទគម្ពីររ៉ូម ៤:៧-៨…
Read article
សម្រាកដោយការទុកចិត្ត
ឯអ្នកណាដែលមានគំនិតជាប់តាមទ្រង់ នោះទ្រង់នឹងថែរក្សាអ្នកនោះ ឲ្យមានសេចក្តីសុខពេញខ្នាត ដោយព្រោះគេទុកចិត្តនឹងទ្រង់។ អេសាយ ២៦:៣ អ្នកស្រាវជ្រាវ នៅខេត្តហ្វ៊ូជាន ប្រទេសចិន ចង់ជួយអ្នកជំងឺសង្គ្រោះបន្ទាន់ គេងឲ្យបានស្កប់ស្កល់។ ពួកគេក៏បានធ្វើការវាស់ស្ទង់ផលប្រយោជន៍របស់ឧបករណ៍ជំនួយការដេក ដោយឲ្យអ្នកស្ម័គ្រចិត្តប្រើឧបករណ៍ជំនួយទាំងនោះ ក្នុងបរិយាកាសសប្បនិមិត្ត ដែលមានពន្លឺភ្លឺ តាមកំរិតរបស់មន្ទីរពេទ្យ និងមានសម្លេងម៉ាស៊ីនស្ទង់អ្នកជំងឺ និងសម្លេងពេទ្យជជែកគ្នា ដូចក្នុងបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់ពិតៗ។ ការស្រាវជ្រាវរបស់ពួកគេបានរកឃើញថា ឧបករណ៍គ្របភ្នែកមិនឲ្យចាំងពន្លឺ និងជ័រញាត់ត្រចៀក បានជួយឲ្យអ្នកស្ម័គ្រចិត្តសម្រាកបានល្អជាងមុន។ តែពួកគេបានទទួលស្គាល់ថា សម្រាប់អ្នកជំងឺសង្គ្រោះបន្ទាន់ពិតប្រាកដ ការគេងឲ្យស្ងប់សុខ នៅតែពិបាកកើតមានសម្រាប់ពួកគេ។ ពេលណាជីវិតយើងមានភាពវឹកវរ តើយើងអាចរកឃើញការសម្រាក ដោយរបៀបណា? ព្រះគម្ពីរបានចែងច្បាស់ថា សន្តិភាពអាចកើតមាន ក្នុងចិត្តរបស់អ្នកដែលទុកចិត្តព្រះ ទោះពួកគេស្ថិតក្នុងកាលៈទេសៈណាក៏ដោយ។ ហោរាអេសាយបានថ្លែងទំនាយ អំពីពេលអនាគត ដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែល នឹងបានទទួលការស្អាងឡើងវិញ បន្ទាប់ពីពួកគេបានឆ្លងកាត់ទុក្ខលំបាក។ ពួកគេនឹងបានរស់នៅដោយសុខសាន្ត ក្នុងទីក្រុងរបស់ពួកគេ ព្រោះពួកគេដឹងថា ព្រះទ្រង់បានធ្វើឲ្យទីនោះមានភាពសុខសាន្ត(អេសាយ ២៦:១)។ ពួកគេនឹងទុកចិត្តថា ព្រះអង្គកំពុងធ្វើការយ៉ាងសកម្ម ក្នុងលោកិយដែលនៅជុំវិញពួកគេ ដើម្បីនាំមកនូវសេចក្តីល្អ ដោយ “ទ្រង់ទំលាក់ពួកអ្នកដែលនៅទីខ្ពស់” លើកអ្នកដែលគេជិះជាន់ឡើង ហើយប្រទានយុត្តិធម៌(ខ.៥-៦)។ ពួកគេនឹងបានដឹងថា “ព្រះដ៏ជាព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាថ្មដាដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច” ហើយពួកគេនឹងទុកចិត្តព្រះអង្គជារៀងរហូត(ខ.៤)។…
Read article