ម៉ាថាយ ២:១-៥,៧-១២
គេមានសេចក្តីអំណរជាខ្លាំងក្រៃ ដោយឃើញផ្កាយនោះ។ ម៉ាថាយ ២:១០
កាលពីក្មេងឪពុកខ្ញុំបានបង្រៀនខ្ញុំ អំពីរបៀបរកមើលផ្កាយប៉ូលខាងជើង។ គាត់ប្រាប់ខ្ញុំថា បើខ្ញុំវង្វេងផ្លូវ ខ្ញុំអាចរកមើលផ្កាយនោះនៅលើមេឃ ដើម្បីរកផ្លូវត្រឡប់មកផ្ទះវិញ។ ឪពុកខ្ញុំបានធ្វើការក្នុងជួរកងទ័ព ក្នុងអំឡុងសម័យសង្គ្រាម ហើយមានពេល ដែលជីវិតគាត់ត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើសមត្ថភាព នៅក្នុងការមើលផ្កាយនៅលើមេឃ។ ដូចនេះ គាត់ចង់ឲ្យខ្ញុំស្គាល់ឈ្មោះ និងទីតាំងរបស់ផ្កាយសំខាន់ៗមួយចំនួន ឲ្យបានច្បាស់ តែដែលសំខាន់បំផុតនោះ ខ្ញុំត្រូវចេះស្វែងរកផ្កាយប៉ូលខាងជើង។ ការស្គាល់ទីតាំងរបស់ផ្កាយ គឺមានន័យថា ខ្ញុំអាចរកឃើញទិសដែលខ្ញុំត្រូវទៅ ទោះខ្ញុំកំពុងស្ថិតនៅកន្លែងណា ហើយអាចរកឃើញកន្លែងដែលខ្ញុំត្រូវទៅ។
ព្រះគម្ពីរប៊ីបបានចែងអំពីផ្កាយមួយទៀត ដែលមានសារៈសំខាន់ដ៏ពិសេស។ ហោរទាំងបីមកពីទិសខាងកើត គឺជាអ្នកប្រាជ្ញមកពីតំបន់ ដែលសព្វថ្ងៃជាប្រទេសអ៊ីរ៉ង់ និងអ៊ីរ៉ាក់។ ពួកគេបានស្វែងរកទីសំគាល់មួយនៅលើមេឃ ដែលនាំពួកគេទៅរកកន្លែងប្រសូតរបស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលនឹងធ្វើជាមហាក្សត្រ សម្រាប់រាស្រ្តរបស់ព្រះអម្ចាស់។ ពួកគេបានមកដល់ទីក្រុងយេរូសាឡិម ហើយសួរគេថា “តើព្រះអង្គដែលប្រសូតមក ធ្វើជាស្តេចសាសន៍យូដា ទ្រង់គង់នៅឯណា? ពីព្រោះយើងបានឃើញផ្កាយរបស់ទ្រង់ ពីទិសខាងកើតមក ហើយយើងមកថ្វាយបង្គំទ្រង់”(ម៉ាថាយ ២:១-២)។
ពួកអ្នកតារាសាស្ត្រមិនដឹងថា ផ្កាយនៃភូមិបេថ្លេហិមបានលេចឡើងនៅសម័យនោះ ដោយរបៀបណាទេ តែព្រះគម្ពីរបានបើកសម្ដែងថា ព្រះបានបង្កើតវាមក ដើម្បីនាំផ្លូវមនុស្សក្នុងលោកិយ ទៅរកព្រះយេស៊ូវ ជា “ផ្កាយព្រឹកដ៏ភ្លឺចិញ្ចែង”(វិវរណៈ ២២:១៦)។ ព្រះគ្រីស្ទបានសង្គ្រោះយើងឲ្យរួចពីបាប ហើយនាំផ្លូវយើងត្រឡប់ទៅរកព្រះអង្គ។ ចូរយើងដើរតាមព្រះអង្គ តាមផ្លូវឆ្ពោះទៅរកផ្ទះរបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌។—James Banks
តើអ្នកកំពុងតែដើរតាមព្រះយេស៊ូវដូចម្តេចខ្លះ ក្នុងដំណើរឆ្ពោះទៅរកផ្ទះនៅនគរស្ថានសួគ៌?
តើអ្នកអាចចែកចាយអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ ដល់អ្នកដទៃ ដូចម្តេចខ្លះ ក្នុងសប្តាហ៍នេះ?
ឱព្រះយេស៊ូវ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលបានធ្វើជាផ្លូវឆ្ពោះទៅរកនគរស្ថានសួគ៌។ សូមព្រះអង្គជួយនាំផ្លូវទូលបង្គំ ដោយពន្លឺរបស់ព្រះអង្គនៅថ្ងៃនេះ!
For further study, read Why Should I Trust God at DiscoverySeries.org.
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ហាបាគុក ១-៣ និង វិវរណៈ ១៥
