ក្តីស្រឡាញ់ដែលគ្មានព្រំដែន
សូមឲ្យទូលបង្គំបានឮសេចក្តីសប្បុរសរបស់ទ្រង់ នៅពេលព្រឹក។ ទំនុកដំកើង ១៤៣:៨ នៅឆ្នាំ២០១៩ លោកឃែប ដាសវូឌ(Cap Dashwood) និងឆ្កែពូជឡាប្រាដូរបស់គាត់ ឈ្មោះ ឆេឡា(Chaela) បានសម្រេចបាននូវរឿងដ៏គួរឲ្យកត់សំគាល់ ដោយឡើងទៅដល់កំពូលភ្នំជារៀងរាល់ថ្ងៃ ជាមួយគ្នា បាន៣៦៥ថ្ងៃ។ លោកដាសវូឌមានរឿងមួយ សម្រាប់និយាយប្រាប់យើង ដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ចិត្ត។ គាត់បានរត់ចោលផ្ទះ ពេលគាត់មានអាយុ១៦ឆ្នាំ។ គាត់គ្រាន់តែពន្យល់ថា មូលហេតុ គឺដោយសារគាត់ជួបរឿងអាក្រក់ជាច្រើន ក្នុងគ្រួសារ។ ប៉ុន្តែ ស្នាមរបួសពីអតីតកាលនេះ បាននាំឲ្យគាត់ស្វែងរកការព្យាបាល នៅកន្លែងផ្សេង។ គាត់ថា ជួនកាល ពេលយើងមានការខកចិត្ត ដោយសារអ្នកដទៃ យើងត្រូវងាកទៅរកអ្វីផ្សេងទៀត។ សម្រាប់លោកដាសវូឌ ការឡើងភ្នំ និងសេចក្តីស្រឡាញ់ឥតលក្ខខណ្ឌរបស់ឆ្កែគាត់ បានក្លាយជាផ្នែកមួយនៃការព្យាបាលចិត្តគាត់។ សម្រាប់អ្នកដែលមានក្តីស្រឡាញ់ជ្រាលជ្រៅ ចំពោះសត្វចិញ្ចឹម ដូចខ្ញុំដែរ មូលហេតុដែលយើងស្រឡាញ់ពួកវា គឺដោយសារពួកវាស្រឡាញ់យើង ដោយភាពផ្អែមល្ហែម និងគ្មានលក្ខខ័ណ្ឌ ជាក្តីស្រឡាញ់ដ៏កំរ។ តែខ្ញុំចូលចិត្តគិតថា ក្តីស្រឡាញ់ដែលពួកគេមានចំពោះយើង ដោយគ្មានការហត់នឿយ គឺបានចង្អុលបង្ហាញយើង ឲ្យងាកទៅរកការពិតដែលធំប្រសើរជាង និងជ្រាលជ្រៅជាងក្តីស្រឡាញ់របស់មនុស្សដែលមិនស្ថិតស្ថេរ ពោលគឺងាកទៅរកក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ដែលមិនចេះរង្គោះរង្គើ និងគ្មានព្រំដែន ជាព្រះទ្រទ្រង់ចក្រវាលទាំងមូល។…
Read article
ព្រះអង្គបំពេញចន្លោះប្រហោង
ឯចោរ វាមកប្រយោជន៍តែនឹងលួច សំឡាប់ ហើយបំផ្លាញប៉ុណ្ណោះ តែឯខ្ញុំវិញ ខ្ញុំបានមក ដើម្បីឲ្យវារាល់គ្នាមានជីវិត ហើយឲ្យមានជីវិតនោះពេញបរិបូរផង។ យ៉ូហាន ១០:១០ អ្នកជំនាញផ្នែកចិត្តវិទ្យា ឈ្មោះម៉ាដេលីន លេវ៉ាញ(Madeline Levine) បានកត់សំគាល់ឃើញថា ក្មេងស្រីអាយុ១៥ឆ្នាំម្នាក់ ពាក់អាវយឺតដៃវែងមួយប្រភេទ ដែលមនុស្សធ្លាប់ធ្វើបាបខ្លួនឯង បានប្រើដើម្បីលាក់ស្នាមអារកដៃ។ ពេលដែលក្មេងស្រីនោះទាញដៃអាវឡើងលើ អ្នកស្រីលេវ៉ាញក៏បានដឹងថា ក្មេងស្រីនោះធ្លាប់យកឡាមមកអារកដៃខ្លួន។ នាងអាណិតក្មេងស្រីនោះណាស់ តែនាងអរព្រះគុណព្រះ ដែលក្មេងស្រីនោះបើកចំហចិត្ត ទទួលជំនួយដែលខ្លួនត្រូវការយ៉ាងខ្លាំង។ ក្មេងស្រីម្នាក់នេះ ជាតំណាងឲ្យមនុស្សជាច្រើន ដែលកំពុងមានចន្លោះប្រហោងក្នុងចិត្ត។ កណ្ឌគម្ពីរយ៉ូហានបានចែងថា ព្រះយេស៊ូវបានយាងមកដើម្បីឲ្យយើងមានជីវិត ហើយឲ្យជីវិតនោះពេញបរិបូរ (យ៉ូហាន ១០:១០)។ ព្រះទ្រង់បានដាក់នៅក្នុងចិត្តមនុស្សម្នាក់ៗ នូវចិត្តដែលចង់មានជីវិតពេញលេញ ហើយព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យឲ្យមនុស្ស ពិសោធន៍នឹងទំនាក់ទំនងនៃក្តីស្រឡាញ់ ជាមួយព្រះអង្គ។ តែព្រះអង្គក៏បានដាស់តឿនពួកគេថា “ចោរ” ដែលមកបំផ្លាញ នឹងប្រើមនុស្ស សម្ភារៈ និងកាលៈទេសៈ ដើម្បីបំផ្លាញជីវិតពួកគេ(ខ.១,១០)។ ការដែលវាអះអាងថា វានឹងនំាមកនូវជីវិត សុទ្ធតែជាការបោកប្រាស់។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះយេស៊ូវប្រទានអ្វីដែលពិត គឺ “ជីវិតអស់កល្ប” ហើយសន្យាថា “គ្មានអ្នកណាឆក់យកយើង…
Read article
ពេលដែលអ្នកមិនអាចបន្តដំណើរទៅមុខទៀត
កុំតែមានសេចក្តីសប្បុរសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា នោះយើងបានសូន្យបាត់អស់រលីងទៅ … សេចក្តីស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់ធំណាស់។ បរិទេវ ៣:២២-២៣ កាលពីឆ្នាំ២០០៦ ឪពុកខ្ញុំបានទៅពិនិត្យសុខភាពរកឃើញថា គាត់មានជំងឺប្រព័ន្ធប្រសាទ ដែលបានឆក់យកការចងចាំ សមត្ថភាពក្នុងការនិយាយស្តី និងការគ្រប់គ្រងមកលើចលនានៃរូបកាយគាត់។ គាត់បានធ្លាក់ខ្លួនឈឺងើបពីគ្រែមិនរួច នៅឆ្នាំ២០១១ ហើយម្តាយខ្ញុំក៏បានបន្តមើលថែគាត់នៅផ្ទះ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា យើងហាក់ដូចជាកំពុងស្ថិតក្នុងភាពងងឹត ពេលដែលគាត់ចាប់ផ្តើមមានជំងឺ។ ខ្ញុំមានការភ័យខ្លាច ព្រោះខ្ញុំមិនចេះថែរក្សាអ្នកជំងឺទាល់តែសោះ ហើយខ្ញុំមានការថប់បារម្ភ អំពីបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុ និងសុខភាពរបស់ម្តាយខ្ញុំ។ ពេលដែលពន្លឺមានភាពស្រអាប់ ដូចសណ្ឋាននៃចិត្តខ្ញុំ ជាញឹកញាប់ បទគម្ពីរបរិទេវ ៣:២២ បានជួយខ្ញុំឲ្យក្រោកឡើង នៅពេលព្រឹក ដោយរំឭកខ្ញុំថា “កុំតែមានសេចក្តីសប្បុរសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា នោះយើងបានសូន្យបាត់អស់រលីងទៅ”។ ក្នុងព្រះគម្ពីរដើមភាសាហេព្រើរ ពាក្យ “សូន្យបាត់” មានន័យថា “ប្រើអស់ទាំងស្រុង” ឬ “ដល់ទីបញ្ចប់”។ សេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ ជួយឲ្យយើងបន្តដំណើរទៅមុខទៀត ដោយក្រោកឡើង ដើម្បីប្រឈមមុខដាក់ថ្ងៃនីមួយៗ។ ទុក្ខលំបាករបស់យើងអាចធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ថា មិនអាចស៊ូទ្រាំបាន តែយើងនឹងមិនវិនាសឡើយ ព្រោះសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ធំជាងបញ្ហារបស់យើងឆ្ងាយណាស់! មានពេលជាច្រើនដង ខ្ញុំបាននឹកចាំ អំពីពេលដែលព្រះទ្រង់បានបង្ហាញផ្លូវដ៏ស្មោះត្រង់ ពេញដោយក្តីស្រឡាញ់ ដល់ក្រុមគ្រួសារខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានឃើញការផ្គត់ផ្គង់របស់ព្រះអង្គ…
Read article
ព្រះទ្រង់ប្រោសភាពប្រេះបែករបស់យើងឲ្យជា
ដ្បិតគឺដោយព្រះគុណ ដែលអ្នករាល់គ្នាបានសង្គ្រោះ ដោយសារសេចក្តីជំនឿ។ អេភេសូរ ២:៨ លោកខូលីន(Collin) និងភរិយាគាត់ឈ្មោះ យ័រដិន(Jordan) បានដើរចុះឡើងៗ ក្នុងហាងសិប្បកម្មមួយ ដើម្បីស្វែងរករូបភាពសម្រាប់តាំងលម្អក្នុងផ្ទះរបស់ពួកគេ។ លោកខូលីនគិតថា គាត់បានរកឃើញរូបដែលខ្លួនចង់បាន ហើយក៏បានហៅយ័រដិនឲ្យមកមើល។ នៅផ្នែកខាងស្តាំងរូបដែលផលិតពីសេរ៉ាមិចនោះ ឃើញមានពាក្យ ព្រះគុណ ។ តែនៅខាងឆ្វេង មានស្នាមប្រេះវែងពីរខ្សែ។ យ័រដិនក៏បានលាន់មាត់ថា “រូបនេះប្រេះបែកហើយ” រួចគាត់ក៏បានចាប់ផ្តើមរកមើលរូបមួយទៀត នៅលើធ្នើ ដែលមិនមានស្នាមប្រេះ។ ប៉ុន្តែ ខូលិននិយាយថា “ទេ រូបនេះមានន័យណាស់។ យើងជាមនុស្សមានភាពប្រេះបែក តែព្រះទ្រង់បានប្រទានព្រះគុណទ្រង់”។ ពួកគេក៏បានសម្រេចចិត្តទិញរូបភាពដែលមានស្នាមប្រេះនោះ។ ពេលពួកគេបង់ប្រាក់ទិញរូបនោះ អ្នកគិតលុយក៏បានលាន់មាត់ថា “អូហ៍ ទេ រូបនេះប្រេះបែកហើយ!” យ័រដិនក៏បាននិយាយខ្សឹបៗថា “ចាស យើងក៏ប្រេះបែកដែរ”។ តើការរស់នៅជាមនុស្សប្រេះបែក មានន័យដូចម្តេច ? សម្រាប់សំណួរនេះ មានគេបកស្រាយថា ភាពប្រេះបែក គឺជាការយល់ដឹងកាន់តែច្បាស់ថា ទោះយើងព្យាយាមខ្លាំងប៉ុណ្ណាក៏ដោយ យើងនៅតែធ្វើឲ្យជីវិតខ្លួនឯងកាន់តែអាក្រក់ឡើង ជាជាងប្រសើរជាងមុន។ វាជាការទទួលស្គាល់ថា យើងត្រូវការព្រះ និងជំនួយរបស់ព្រះអង្គ ក្នុងជីវិតរបស់យើង។ សាវ័កប៉ុលបានមានប្រសាសន៍…
Read article
បានទទួលស្គាល់ និងឲ្យតម្លៃ
ឯងមានដំឡៃវិសេសនៅភ្នែកអញ ក៏គួរលើកដំកើង ហើយជាទីស្រឡាញ់ដល់អញផង។ អេសាយ ៤៣:៤ កាលពីក្មេង លោកធែននី(Tenny) មានអារម្មណ៍ថា ខ្វះទំនុកចិត្តលើសមត្ថភាពខ្លួនឯង។ គាត់បានស្វែងរកការគាំទ្រពីឪពុកគាត់ តែគាត់មិនដែលបានទទួលការគាំទ្រសោះឡើយ។ ការអ្វីក៏ដោយដែលគាត់បានធ្វើ ទោះនៅសាលារៀន ឬនៅផ្ទះក្តី ហាក់ដូចជាមិនល្អគ្រប់គ្រាន់សោះ។ សូម្បីតែនៅពេលដែលគាត់ពេញវ័យហើយ គាត់នៅតែខ្វះទំនុកចិត្ត។ គាត់នៅតែឆ្ងល់ថា តើខ្ញុំធ្វើបានល្អគ្រប់គ្រាន់ហើយឬនៅ? ទាល់តែដល់ពេលដែលធែននីបានទទួលជឿព្រះយេស៊ូវ ជាព្រះអង្គសង្រ្គោះ គាត់ក៏បានរកឃើញទំនុកចិត្ត និងការគាំទ្រ ដែលគាត់ស្រេកឃ្លានចង់បានពីយូរមកហើយ។ គាត់ក៏បានដឹងថា ព្រះដែលបានបង្កើតគាត់មក ទ្រង់ស្រឡាញ់ និងឲ្យតម្លៃគាត់ ជាកូនរបស់ទ្រង់។ ទីបំផុត លោកធែននីអាចរស់នៅ ដោយមានទំនុកចិត្តថា ព្រះទ្រង់ពិតជាឲ្យតម្លៃ និងស្រឡាញ់គាត់។ ក្នុងបទគម្ពីរ អេសាយ ៤៣:១-៤ ព្រះទ្រង់បានប្រាប់រាស្រ្តដែលទ្រង់ជ្រើសតាំងថា ព្រះអង្គបានបង្កើតពួកគេមក ដូចនេះ ព្រះអង្គនឹងប្រើអំណាចចេស្តា និងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ដើម្បីលោះពួកគេ ឲ្យរួចពីបាប។ គឺដូចដែលព្រះអង្គបានប្រកាស់ថា “ឯងមានដំឡៃវិសេសនៅភ្នែកអញ ក៏គួរលើកដំកើង ហើយជាទីស្រឡាញ់ដល់អញផង” (ខ.៤)។ តម្លៃដែលព្រះទ្រង់ប្រទានដល់អ្នកដែលទ្រង់ស្រឡាញ់ មិនកើតចេញពីអ្វីដែលយើងធ្វើនោះទេ តែពីសេចក្តីពិតដ៏សាមញ្ញ និងមានអំណាចចេស្តាដែលថា ព្រះអង្គបានជ្រើសរើសយើង ឲ្យធ្វើជាកម្មសិទ្ធិទ្រង់។…
Read article
អត្តសញ្ញាណថ្មីរបស់យើង
ព្រះយេស៊ូវមានព្រះបន្ទូលទៅស៊ីម៉ូនថា កុំខ្លាចអី ពីនេះទៅមុខ អ្នកនឹងចាប់មនុស្សវិញ។ លូកា ៥:១០ ថ្ងៃមួយ មានបុរសម្នាក់បានចូលទិញឧបករណ៍ស្ទូចត្រី ក្នុងហាងលក់ដងសន្ទូច ក្នុងទីក្រុងរបស់គាត់។ ពីដំបូង គាត់បានរើសយកប្រអប់សម្រាប់ដាក់ឧបករណ៍ស្ទូចត្រី រួចគាត់ក៏បានបំពេញរទេះដាក់ឥវ៉ាន់ ដោយផ្លែសន្ទូច ខ្សែ នុយ ប៉ោល និងដុំសំណ។ ទីបំផុត គាត់ក៏បានរើសយកនុយរស់ថែមទៀត ហើយក៏បានជ្រើសរើសដងសន្ទូចថ្មីមួយដើម។ ម្ចាស់ហាងក៏បានសួរគាត់ថា “ធ្លាប់ស្ទូចត្រីទេ?” បុរសនោះក៏បាននិយាយថា ទេ។ ម្ចាស់ហាងក៏បានប្រាប់គាត់ថា “យកល្អ លោកគួរតែទិញរបស់នេះផង”។ វាជាប្រអប់សង្រ្គោះបឋម។ បុរសនោះក៏បានយល់ព្រម ហើយក៏បានបង់ប្រាក់ បន្ទាប់មក ក៏បានចេញទៅស្ទូចត្រីពេញមួយថ្ងៃ ដោយស្ទូចមិនបានអ្វីសោះ ក្រៅពីធ្វើឲ្យមុតម្រាមដៃខ្លួនឯង។ លោកស៊ីម៉ូន ពេត្រុស មិនបានជួបបញ្ហាដូចនេះទេ។ ក្នុងនាមគាត់ជាអ្នកនេសាទដែលមានបទពិសោធន៍ គាត់មានការភ្ញាក់ផ្អើល នៅពេលព្រឹកមួយ ពេលដែលព្រះយេស៊ូវប្រាប់គាត់ ឲ្យចេញទូក ទៅទឹកជ្រៅ ហើយ “ទម្លាក់អួនចាប់ត្រី”(លូកា ៥:៤)។ ទោះមុននោះ គាត់ចាប់ត្រីមិនបានសោះ ពេញមួយយប់ គាត់ និងគ្នាគាត់ក៏បាន “ទម្លាក់អួនទៅ នោះក៏ជាប់បានត្រីសន្ធឹក ដល់ម៉្លេះបានជាអួនចាប់តាំងធ្លាយ”។…
Read article