សំខាន់ជាងការប្រើវិធីសាស្រ្ត
ចូរឲ្យពន្លឺរបស់អ្នករាល់គ្នា បានភ្លឺនៅមុខមនុស្សលោកយ៉ាងនោះដែរ ដើម្បីឲ្យគេឃើញការល្អ ដែលអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្ត រួចសរសើរដំកើង ដល់ព្រះវរបិតានៃអ្នករាល់គ្នាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌។ ម៉ាថាយ ៥:១៦ កាលជែន(Jen) នៅក្មេង គ្រូសាលារៀនថ្ងៃអាទិត្យរបស់នាង បានបង្រៀនសិស្សឲ្យចេះផ្សាយដំណឹងល្អ ដែលរាប់បញ្ចូលការទន្ទេញខគម្ពីរមួយចំនួន និងរូបមន្តសម្រាប់ផ្សាយដំណឹងល្អ។ គាត់មានបំណងល្អទេ។ នាង និងមិត្តភក្តិនាងក៏បានសាកល្បងផ្សាយដំណឹងល្អដល់មិត្តភក្តិម្នាក់ទៀត តាមវិធីសាស្រ្តនេះ ដោយខ្លាចភ្លេចខគម្ពីរ ឬជំហានដ៏សំខាន់ណាមួយ ក្នុងការផ្សាយដំណឹងល្អ។ ការផ្សាយដំណឹងល្អនៅពេលល្ងាចនោះ មិនបានបញ្ចប់ដោយមានការសន្ទនាគ្នានោះទេ។ វិធីសាស្រ្តតែម្យ៉ាងមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ យើងត្រូវមានទីបន្ទាល់ល្អ ក្នុងការរស់នៅផងដែរ។ សព្វថ្ងៃនេះ ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមក ជែន និងស្វាមីរបស់នាងកំពុងតែធ្វើជាគំរូនៃការស្រឡាញ់ព្រះ និងចែកចាយជំនឿ សម្រាប់កូនៗរបស់ពួកគេ តាមរបៀបដែលងាយទទួលយកជាង។ ពួកគេបានយល់អំពីសារៈសំខាន់នៃការបង្រៀនកូនអំពីព្រះ ព្រះគម្ពីរ និងទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ខ្លួនជាមួយព្រះយេស៊ូវ តែពួកគេបង្រៀនកូនឲ្យស្គាល់ព្រះ តាមរយៈទីបន្ទាល់នៃការរស់នៅ ដែលស្រឡាញ់ព្រះ និងព្រះបន្ទូលទ្រង់ផងដែរ។ ពួកគេកំពុងបង្ហាញអត្ថន័យនៃការរស់នៅ ជា “ពន្លឺនៃលោកិយ”(ម៉ាថាយ ៥:១៤) ហើយឈោងទៅរកអ្នកដទៃ តាមរយៈសេចក្តីសប្បុរស និងពាក្យគួរសម។ អ្នកស្រីជែនបាននិយាយថា “យើងមិនអាចចែកចាយព្រះបន្ទូលនៃជីវិត ដល់អ្នកដទៃបានទេ បើយើងមិនបានរស់នៅ តាមព្រះបន្ទូលនៃជីវិត”។ តាមរយៈការបង្ហាញសេចក្តីសប្បុរស នៅក្នុងការរស់នៅ នាង…
Read article
សេរីភាពពិតប្រាកដ ក្នុងយុត្តិធម៌របស់ព្រះគ្រីស្ទ
តើព្រះយេហូវ៉ាសព្វព្រះហឫទ័យឲ្យឯងប្រព្រឹត្តដូចម្តេច បើមិនមែនឲ្យប្រព្រឹត្តដោយសុចរិត ឲ្យស្រឡាញ់សេចក្តីសប្បុរស ហើយឲ្យដើរជាមួយនឹងព្រះនៃខ្លួន ដោយសុភាពរាបទាបប៉ុណ្ណោះ។ មីកា ៦:៨ ស្តេចសេសារ អូគូស្ទ(ឆ្នាំ ៦៣ មុនគ.ស ដល់ ១៤នៃគ.ស) ជាអធិរាជទី១ នៃចក្រភពរ៉ូម៉ាំង បានសព្វព្រះទ័យឲ្យគេទទួលស្គាល់ថា ទ្រង់ជាអ្នកគ្រប់គ្រងប្រទេសដែលមានច្បាប់ និងរបៀបរៀបរយ។ ទ្រង់បានកសាងចក្រភពទ្រង់ ដោយប្រើញើសឈាមរបស់ទាសករ ការលើកទ័ពឈ្លានពានទឹកដីជិតខាង និងការស៊ីសំណូក តែទ្រង់បានបង្កើតប្រព័ន្ធច្បាប់ដែលការពារសិទ្ធិរបស់ពលរដ្ឋទ្រង់ ហើយឲ្យគេសង់រូបចម្លាក់ តំណាងឲ្យភាពយុត្តិធម៌។ ទ្រង់ក៏បានឲ្យគេធ្វើជំរឿន ជាហេតុដែលនាំឲ្យនាងម៉ារា និងលោកយ៉ូសែប ត្រូវធ្វើដំណើរទៅភូមិបេថ្លេហិម ជាកន្លែងកំណើតរបស់ក្សត្រ ដែលគេបានរង់ចាំជាយូរមកហើយ ដែលមានភាពធំប្រសើរ រហូតដល់ចុងបំផុតនៃផែនដី(មីកា ៥:២-៤)។ ស្តេចអូគូស្ទ និងពិភពលោកមិនបាននឹកស្មានថា មានក្សត្រមួយអង្គដែលធំប្រសើរជាងទ្រង់ ដែលនឹងមានព្រះជន្ម និងសុគត ដើម្បីបង្ហាញថា យុត្តិធម៌ពិតប្រាកដមានលក្ខណៈដូចម្តេច។ កាលប៉ុន្មានសតវត្សរ៍មុន នៅសម័យហោរាមីកា រាស្រ្តរបស់ព្រះ បានធ្លាក់ចូលម្តងទៀត ទៅក្នុងវប្បធម៌នៃការភូតកុហក ហិង្សា និង “ទ្រព្យសម្បត្តិទុច្ចរិត”(៦:១០-១២)។ រាស្រ្តជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គឈប់មើលទៅព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យឲ្យពួកគេប្រព្រឹត្តដោយសុចរិត ឲ្យស្រឡាញ់សេចក្តីសប្បុរស ហើយឲ្យដើរជាមួយនឹងព្រះនៃខ្លួន ដោយសុភាពរាបទាប(ខ.៨)។ ពិភពលោកត្រូវការព្រះ…
Read article
ទោះមានចំណុចខ្វះខាតយ៉ាងណាក៏ដោយ
ចូរអត់ទោសឲ្យគេចុះ ដូចជាព្រះគ្រីស្ទបានអត់ទោសឲ្យអ្នករាល់គ្នាដែរ។ កូល៉ុស ៣:១៣ គេបានទទួលស្គាល់លោកអូលីវ័រ ក្រមវែល(Oliver Cromwell) ថាជា “អ្នកការពារចក្រភពអង់គ្លេស”។ គាត់ជាមេបញ្ជាការកងទ័ព នៅសតវត្សរ៍ទី១៧។ នៅសម័យនោះ វាជារឿងធម្មតាទេ ដែលបុគ្គលមានមុខនាទីសំខាន់ បានឲ្យគេគូរូបឲ្យខ្លួន។ ហើយវាក៏មិនមែនជារឿងចម្លែកដែរ ដែលវិចិត្រករបានព្យាយាមគូរតែចំណុចដែលទាក់ទាញនៅលើមុខរបស់បុគ្គលនោះ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លោកក្រមវែល មិនចង់ឲ្យគេគូររូបគាត់ជាលក្ខណៈបញ្ជោរនោះទេ។ គាត់ក៏បានណែនាំវិចិត្រករថា “អ្នកត្រូវតែគូរូប ឲ្យដូចលក្ខណៈពិតរបស់ខ្ញុំ គឺគូរទាំងប្រជ្រុយ និងស្លាកស្នាមទាំងអស់ ពុំនោះទេ ខ្ញុំនឹងមិនបង់លុយឲ្យអ្នកឡើយ”។ គេជឿថា វិចិត្រករនោះក៏បានធ្វើតាមការណែនាំរបស់គាត់។ រូបគំនូររបស់លោកក្រមវែលដែលគេបានគូរហើយ បានបង្ហាញឲ្យគេឃើញប្រជ្រុយមួយចំនួន គឺខុសពីមនុស្សជាច្រើននៅសម័យសព្វថ្ងៃ ដែលចូលចិត្តកែរូបខ្លួនឯងឲ្យស្អាត មិនឲ្យឃើញស្នាមជ្រួញ ឬប្រជ្រុយ មុននឹងបង្ហោះរូបនោះ នៅតាមបណ្តាញសង្គម។ មនុស្សគួរតែទទួលគ្នាទៅវិញទៅមក ទោះពួកគេមានកំហុស អាកប្បកិរិយា ឬបញ្ហាដែលគួរឲ្យរំខានក៏ដោយ។ ក្នុងករណីខ្លះ យើងយល់ឃើញថា រឿងនេះពិតជាពិបាកធ្វើណាស់។ តែពេលណាយើងខំពិនិត្យមើលខាងក្នុងខ្លួនយើងឲ្យច្បាស់ យើងនឹងរកឃើញចារិកលក្ខណៈមួយចំនួន ដែលមិនគួរឲ្យចូលចិត្ត។ យើងអរព្រះគុណព្រះ ដែលមិនបានប្រកាន់ចំណុចខ្វះខាតរបស់យើង។ ហើយបទគម្ពីរ កូល៉ុស ជំពូក៣ បានបង្រៀនយើងឲ្យចេះអត់ទោសឲ្យអ្នកដទៃ។ សាវ័កប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យមានចិត្តអត់ធ្មត់ សប្បុរស…
Read article
ព្រះអង្គអរសប្បាយនឹងយើង ដោយសម្លេងច្រៀង
ទ្រង់នឹងមានសេចក្តីរីករាយអរសប្បាយចំពោះឯង ទ្រង់នឹងសំរាកក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ក៏នឹងអរសប្បាយនឹងឯង ដោយសំឡេងច្រៀង។ សេផានា ៣:១៧ មានសួនច្បារមួយ នៅក្បែរមាត់ទន្លេ មានសភាពស្ងប់ស្ងាត់នៅពេលរសៀលថ្ងៃសៅរ៍។ អ្នករត់ហាត់ប្រាណបានឆ្លងកាត់ទីនោះ អ្នកស្ទូចត្រីបោះផ្លែសន្ទូចចុះឡើង សត្វរំពេកំពុងដណ្តើមត្រីគ្នាស៊ី ខណៈពេលដែលមនុស្សដែលអង្គុយលេងនៅក្នុងសួនច្បារកំពុងហែកកញ្ចប់នំដំឡូងបន្ទះបរិភោគ។ ខ្ញុំនិងភរិយារបស់ខ្ញុំក៏បានអង្គុយមើលប្តីប្រពន្ធមួយគូរ។ ពួកគេមានសម្បុរខ្មៅ ប្រហែលមានអាយុជិត៥០ឆ្នាំហើយ។ ខាងស្រីអង្គុយមើលភ្នែករបស់ខាងប្រុស ខណៈពេលដែលគាត់ច្រៀងឲ្យនាងស្តាប់ នូវបទចម្រៀងស្នេហា ជាភាសារបស់គាត់ ដែលខ្យល់បានបក់នាំសំនៀងរបស់គាត់ឲ្យយើងទាំងពីរបានឮផងដែរ។ សកម្មភាពដ៏រីករាយនេះ បាននាំឲ្យខ្ញុំគិតដល់កណ្ឌគម្ពីរសេផានា។ អ្នកប្រហែលជាឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វី? នៅសម័យហោរាសេផានា រាស្រ្តរបស់ព្រះបានប្រែជាពុករលួយ ដោយការថ្វាយបង្គំព្រះក្លែងក្លាយ(១:៤-៥) ហើយពួកហោរា និងពួកសង្ឃរបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល មានភាពក្រអឺតក្រទម និងបង្អាប់ដល់ទីបរិសុទ្ធ(៣:៤)។ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរនេះ លោកសេផានាភាគច្រើន ប្រកាសអំពីការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះ ដែលមិនគ្រាន់តែធ្លាក់មកលើពួកអ៊ីស្រាអែលប៉ុណ្ណោះទេ តែមកលើប្រជាជាតិទាំងអស់នៅលើផែនដីផងដែរ(ខ.៨)។ តែលោកសេផានាក៏បានទទួលការបើកសម្តែងឲ្យឃើញថា រាស្រ្តរបស់ព្រះ ដែលស្រឡាញ់ព្រះអស់ពីចិត្ត នឹងលេចឡើង នៅក្នុងសម័យដ៏ខ្មៅងងឹតនោះ(ខ.៩-១៣)។ ចំពោះអ្នកទាំងនោះ ព្រះទ្រង់ប្រៀបដូចជាកូនកំឡោះ ដែលមានព្រះទ័យអរសប្បាយ ចំពោះកូនក្រមុំជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ។ គឺដូចមានសេចក្តីចែងថា “ទ្រង់នឹងសំរាកក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ក៏នឹងអរសប្បាយនឹងឯង ដោយសំឡេងច្រៀង”(ខ.១៧)។ ព្រះទ្រង់ជាព្រះអាទិករ ព្រះវរបិតា អ្នកខ្លាំងពូកែ និងជាចៅក្រម។ ព្រះគម្ពីរបានបង្ហាញថា…
Read article
ពេលដែលស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការសម្រេចចិត្ត
ត្រូវឲ្យទទួលស្គាល់ទ្រង់នៅគ្រប់ទាំងផ្លូវឯងចុះ នោះទ្រង់នឹងដំរង់អស់ទាំងផ្លូវច្រករបស់ឯង។ សុភាសិត ៣:៦ យើងកំពុងរស់នៅក្នុងពិភពលោក ដែលផ្តល់ឲ្យនូវជម្រើសជាច្រើនប្រភេទ រាប់ចាប់តាំងពីក្រដាសជូតមាត់ ដល់ការធានារ៉ាប់រងជីវិត។ កាលពីឆ្នាំ២០០៤ អ្នកចិត្តសាស្រ្តឈ្មោះ ប៊ែរី ស្វ៉ត(Barry Schwartz) បាននិពន្ធសៀវភៅមួយក្បាល មានចំណងជើងថា ប្រតិមតិនៃជម្រើស ដែលក្នុងនោះ គាត់បានលើកឡើងថា សេរីភាពក្នុងការជ្រើសរើស មានសារៈសំខាន់ចំពោះសុខុមាលភាពរបស់យើង តែជម្រើសច្រើនពេក អាចនាំឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ពិបាកជ្រុល ឬមិនអាចសម្រេចចិត្ត។ ការជ្រើសរើសក្រដាសជូតមាត់ គឺមិនពិបាកទេ តែការមិនអាចសម្រេចចិត្តអាចក្លាយជាបញ្ហាដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ នៅពេលដែលយើងត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់មួយ ដែលនាំឲ្យមានផលប៉ះពាល់ដល់អនាគតរបស់យើង។ ដូចនេះ តើធ្វើដូចម្តេច ឲ្យយើងអាចជម្នះការស្ទាក់ស្ទើរនៅក្នុងការសម្រេចចិត្ត ហើយបោះជំហានទៅមុខដោយទំនុកចិត្ត ក្នុងការរស់នៅថ្វាយព្រះយេស៊ូវ? ក្នុងនាមយើងជាអ្នកជឿព្រះគ្រីស្ទ ការស្វែងរកប្រាជ្ញាពីព្រះ ជួយឲ្យយើងអាចធ្វើការសម្រេចចិត្តសំខាន់ៗបាន។ ពេលណាយើងកំពុងធ្វើការសម្រេចចិត្តធ្វើអ្វីមួយក្នុងជីវិត ទោះតូច ឬធំក្តី ព្រះគម្ពីរបានបង្រៀនយើង ឲ្យ “ទីពឹងដល់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យអស់អំពីចិត្ត កុំឲ្យពឹងផ្អែកលើយោបល់របស់ខ្លួនឡើយ”(សុភាសិត ៣:៥)។ ពេលណាយើងពឹងផ្អែកលើការវិនិច្ឆ័យរបស់យើង យើងអាចមានការភ័ន្តច្រឡំ ហើយព្រួយបារម្ភថា យើងមិនបានមើលគ្រប់ជ្រុងជ្រោយមុនសម្រេចចិត្ត ឬធ្វើការសម្រេចចិត្តខុស។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ពេលណាយើងមើលទៅព្រះ ដើម្បីស្វែងរកចម្លើយ ព្រះអង្គនឹងតម្រង់ផ្លូវយើង(ខ.៦)។ ព្រះអង្គនឹងប្រទានយើងនូវភាពច្បាស់លាស់ និងសន្តិភាពក្នុងចិត្ត…
Read article
ការបើកបង្ហាញ និងការធានាជាថ្មី
កុំឲ្យខ្វល់ខ្វាយអ្វីឡើយ ចូរទូលដល់ព្រះ ឲ្យជ្រាបពីសេចក្តីសំណូមរបស់អ្នករាល់គ្នាក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ ដោយសេចក្តីអធិស្ឋាន និងពាក្យទូលអង្វរ ទាំងពោលពាក្យអរព្រះគុណផង។ ភីលីព ៤:៦ កាលពីឆ្នាំ២០១៩ មនុស្សជាច្រើនបានប្រើវីធីប្លែកៗ ដើម្បីប្រកាសថា កូនរបស់ខ្លួនដែលទើបចាប់កំណើត ជាកូនប្រុស ឬកូនស្រី។ នៅខែកក្កដា មានវីដេអូមួយបានបង្ហាញរថយន្តមួយគ្រឿង កំពុងបញ្ចេញផ្សែងពណ៌ខៀវ ដើម្បីប្រាប់គេថា កូនដែលទើបចាប់កំណើតជាកូនប្រុស។ នៅខែកញ្ញា មានយន្តហោះស្រោចជីមួយគ្រឿង នៅរដ្ឋតិចសាស់ បានស្រោចទឹកពណ៌ផ្កាឈូក រាប់រយលីត្រ ដើម្បីប្រកាសឲ្យគេដឹងថា កូនដែលទើបចាប់កំណើតជាកូនស្រី។ តែទន្ទឹមនឹងនោះ អ្នកផ្សេងទៀតក៏បានធ្វើ “ការបើកបង្ហាញ” មួយទៀត អំពីរឿងសំខាន់ៗ ដែលកំពុងកើតឡើង ក្នុងពិភពលោកដែលក្មេងៗទាំងនោះកំពុងតែចម្រើនវ័យធំឡើង។ នៅចុងឆ្នាំ២០១៩ វិបសាយ YouVersion បានបើកបង្ហាញថា ខគម្ពីរដែលគេបានគូសចំណាំច្រើនជាងគេ ក្នុងវិបសាយ និង app ព្រះគម្ពីររបស់ YouVersion គឺបទគម្ពីរ ភីលីព ៤:៦ ដែលបានចែងថា “កុំឲ្យខ្វល់ខ្វាយអ្វីឡើយ ចូរទូលដល់ព្រះ ឲ្យជ្រាបពីសេចក្តីសំណូមរបស់អ្នករាល់គ្នាក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ ដោយសេចក្តីអធិស្ឋាន និងពាក្យទូលអង្វរ ទាំងពោលពាក្យអរព្រះគុណផង”។ នេះជាការបើកបង្ហាញដ៏សំខាន់។ សព្វថ្ងៃនេះ…
Read article