បានចម្រើនឡើងទាំងអស់គ្នា
ម៉ារី(Marie) ជាស្ត្រីមេម៉ាយ ដែលខិតខំធ្វើការចិញ្ចឹមកូន តែនាងកម្រខកខានមិនបានទៅព្រះវិហារ ឬចូលរួមការសិក្សាព្រះគម្ពីរ។ រៀងរាល់សប្តាហ៍ នាងតែងតែជិះឡានក្រុងទៅព្រះវិហារ ជាមួយកូនៗទាំង៥នាក់ ហើយក៏បានជួយរៀបចំកន្លែងថ្វាយបង្គំព្រះ និងសម្អាតព្រះវិហារ។ នៅថ្ងៃអាទិត្យមួយនោះ លោកគ្រូគង្វាលបានប្រាប់ម៉ារីថា សមាជិកពួកជំនុំខ្លះបានរៀបចំអំណោយ សម្រាប់គ្រួសាររបស់នាង។ ប្តីប្រពន្ធមួយគូរបានឲ្យគ្រួសារនាងជួលផ្ទះរបស់ពួកគេ ដោយថ្លៃជួលផ្ទះថោកជាងផ្ទះដែលនាងកំពុងស្នាក់នៅមុន។ ប្តីប្រពន្ធមួយគូរទៀតក៏បានផ្តល់ការងារ នៅហាងកាហ្វេរបស់ពួកគេ ដែលមានអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនសម្រាប់នាង។ យុវជនម្នាក់បានឲ្យរថយន្តចាស់មួយគ្រឿងឲ្យនាងប្រើប្រាស់ ដែលគាត់បានជួសជុល ហើយបានសន្យាថា នឹងជួយជួសជុលឡាននោះ ពេលណាវាខូច។ ម៉ារីក៏បានអរព្រះគុណព្រះ ដែលបានប្រទានក្តីអំណរ ក្នុងការរស់នៅ ក្នុងសហគមន៍ ដែលមានការប្ដេជ្ញាចិត្តបម្រើព្រះ និងបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក។ យើងប្រហែលមិនអាចជួយអ្នកដទៃ ឲ្យបានច្រើនដូចពួកជំនុំរបស់ម៉ារីឡើយ តែព្រះទ្រង់បានរៀបចំរាស្រ្តទ្រង់ ឲ្យជួយគ្នាទៅវិញទៅមក។ កណ្ឌគម្ពីរកិច្ចការបានពិពណ៌នាថា អ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ “នៅតែព្យាយាមក្នុងសេចក្តីបង្រៀនរបស់ពួកសាវ័ក ហើយក្នុងសេចក្តីប្រកបគ្នា”(កិច្ចការ ៤:៤២)។ ពេលណាយើងរួបរួមគ្នា ដោយការលះបង់ធនធានតាមលទ្ធភាពរបស់យើង យើងអាចជួយអ្នកដែលខ្វះខាតក្នុងពួកជំនុំ ដូចអ្នកជឿនៅសម័យពួកជំនុំដំបូងផងដែរ(ខ.៤៤-៤៥)។ កាលណាយើងចូលទៅជិតព្រះ និងចូលមកជិតគ្នា យើងអាចមើលថែគ្នាទៅវិញទៅមក។ ពេលណាអ្នកដទៃបានឃើញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ តាមរយៈការប្រព្រឹត្តរបស់រាស្រ្តព្រះអង្គ ពួកគេអាចមានចិត្តចង់មានទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះយេស៊ូវ ដោយទទួលសេចក្តីសង្គ្រោះ(ខ.៤៦-៤៧)។ យើងអាចបម្រើអ្នកដទៃ ដោយទឹកមុខញញឹម ឬដោយអំពើសប្បុរសធម៌។ យើងអាចដាក់ដង្វាយ ឬអធិស្ឋានឲ្យពួកគេជាដើម។…
Read article
ឱកាសបញ្ចេញពន្លឺ
ចូរឲ្យពន្លឺរបស់អ្នករាល់គ្នា បានភ្លឺនៅមុខមនុស្សលោកយ៉ាងនោះដែរ ដើម្បីឲ្យគេឃើញការល្អ ដែលអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្ត រួចសរសើរដំកើង ដល់ព្រះវរបិតានៃអ្នករាល់គ្នាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌។ ម៉ាថាយ ៥:១៦ កាលពីខែមីនា ឆ្នាំ២០២០ ខណៈពេលដែលលោកវីតនី(Whitney) ជាអ្នកជំនាញផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ ដែលបានចូលនិវត្ត កំពុងបណ្តើរឆ្កែ ក្នុងសួនច្បារកណ្តាល នៃទីក្រុងញូយ៉ក គាត់ក៏បានឃើញឡានធំ តង់ពណ៌សជាច្រើន ដែលសុទ្ធតែមានរូបឈើឆ្កាងនៅពីលើ និងឈ្មោះអង្គការមនុស្សធម៌ ដែលគាត់មិនដែលស្គាល់។ ពេលគាត់បានដឹងថា មនុស្សមួយក្រុមនោះកំពុងតែសង់មន្ទីរពេទ្យចល័ត សម្រាប់អ្នកក្រុងញូយ៉ក ដែលមានជំងឺកូវីត១៩ គាត់ក៏សួរពួកគេថា តើគាត់អាចជួយពួកគេបានទេ។ ប៉ុន្មានសប្តាហ៍ក្រោយមក ទោះគាត់មានជំនឿ និងនិន្នាការនយោបាយខុសពីពួកគេក៏ដោយ ក៏គាត់ និងក្រុមគ្រួសារគាត់បានចូលរួមជាមួយពួកគេ តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ លោកវីតនីក៏បានលើកឡើងថា “មនុស្សម្នាក់ៗដែលខ្ញុំបានជួប នៅក្នុងក្រុមនោះ សុទ្ធតែជាមនុស្សល្អ ឥតពុតមាយា”។ ហើយគាត់ក៏បានកោតសរសើរពួកគេ ដែលបានស្ម័គ្រចិត្តជួយអ្នកក្រុងគាត់ ដោយគ្មានប្រាក់កំរៃ ក្នុងពេលដែលទីក្រុងគាត់កំពុងតែត្រូវការជំនួយខ្លាំងយ៉ាងនេះ។ ក្នុងការឆ្លើយតប ចំពោះតម្រូវការដ៏លើសលប់ ក្នុងពេលដែលវីរូសកូរ៉ូណាកំពុងរាតត្បាតពិភពលោក អ្នកស្ម័គ្រចិត្តដែលមានជំនឿសាសនាផ្សេងគ្នាបានរួបរួមគ្នាបម្រើប្រជាជន ជាឱកាសដែលអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវអាចបញ្ចេញពន្លឺនៃព្រះគ្រីស្ទ ឲ្យអ្នកដទៃបានឃើញ។ ក្នុងសេចក្តីអធិប្បាយរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅលើភ្នំ ព្រះអង្គបានបង្រៀនអ្នកដើរតាមព្រះអង្គថា “ចូរឲ្យពន្លឺរបស់អ្នករាល់គ្នា បានភ្លឺនៅមុខមនុស្សលោកយ៉ាងនោះដែរ ដើម្បីឲ្យគេឃើញការល្អ ដែលអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្ត រួចសរសើរដំកើង…
Read article
រង់ចាំព្រះអម្ចាស់ ដោយចិត្តអត់ធ្មត់
ព្រលឹងខ្ញុំបានពោលថា ព្រះយេហូវ៉ាជាចំណែកនៃខ្ញុំ ហេតុនោះខ្ញុំនឹងសង្ឃឹមដល់ទ្រង់។ បរិទេវ ៣:២៤ ខណៈពេលដែលរដូវកាលវិស្សមកាលកំពុងឈានចូលមកដល់ ទំនិញដែលយើងបានទិញតាមអនឡាញមានការពន្យារពេល ដោយសារមានការកម្មុងច្រើនពេកពីអតិថិជន។ ខ្ញុំនៅចាំថា មានពេលមួយ ក្រុមគ្រួសារខ្ញុំសុខចិត្តទៅទិញឥវ៉ាន់ នៅហាងទំនិញដោយផ្ទាល់ ព្រោះយើងមិនអាចគ្រប់គ្រងល្បឿនរបស់អ្នកដឹកជញ្ជូនបានឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រោយមក ម្តាយខ្ញុំបានចុះឈ្មោះបើកគណនី ដែលរាប់បញ្ចូលការដឹកជញ្ជូនឆាប់រហ័ស ដូចនេះ យើងក៏មានការរំពឹងចង់បានខុសពីមុន។ សព្វថ្ងៃនេះ ដោយសារគេធានាថា នឹងដឹកជញ្ជូនឥវ៉ាន់ដល់ផ្ទះ ក្នុងរយៈពេលយ៉ាងយូរ២ថ្ងៃ នោះយើងក៏មានទម្លាប់ទទួលសេវាកម្មដឹកជញ្ជូនឆាប់រហ័ស ហើយក៏មានការនឿយណាយ ពេលណាការដឹកជញ្ជូនមានការពន្យារពេល។ យើងកំពុងរស់នៅ ក្នុងពិភពលោក ដែលមានទម្លាប់ទទួលសេវាកម្មឆាប់រហ័ស ហើយការរង់ចាំអាចមានការពិបាក។ តែក្នុងជីវិតខាងវិញ្ញាណ ព្រះទ្រង់នៅតែប្រទានរង្វាន់ដល់អ្នកណាដែលមានចិត្តអត់ធ្មត់ ក្នុងការរង់ចាំ។ កាលហោរាយេរេមានិពន្ធកណ្ឌគម្ពីរបរិទេវ ពួកអ៊ីស្រាអែលកំពុងតែសោកសង្រេង ដោយសារកងទ័ពចក្រភពបាប៊ីឡូនបានបំផ្លិចបំផ្លាញទីក្រុងយេរូសាឡិម ហើយពួកគេប្រឈមមុខដាក់បញ្ហាជាបន្តបន្ទាប់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងពេលដែលមានភាពវឹកវរនោះអ្នកនិពន្ធកណ្ឌគម្ពីរនេះបានអះអាងដោយចិត្តក្លាហានថា ដោយសារគាត់ទុកចិត្តថា ព្រះទ្រង់នឹងបំពេញតម្រូវការគាត់ នោះគាត់នឹងរង់ចាំព្រះអង្គ(បរិទេវ ៣:២៤)។ ព្រះទ្រង់ជ្រាបថា យើងងាយនឹងមានចិត្តថប់បារម្ភ ពេលណាព្រះអង្គក្រឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់យើង។ ព្រះគម្ពីរបានលើកទឹកចិត្តយើង ដោយរំឭកយើងថា យើងត្រូវរង់ចាំព្រះអង្គ។ យើងមិនចាំបាច់ត្រូវព្រួយបារម្ភឡើយ ព្រោះ “សេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ព្រះអង្គ មិនចេះផុតឡើយ”(ខ.២២)។ ផ្ទុយទៅវិញ ដោយជំនួយមកពីព្រះ…
Read article
ពេលដែលភាពកម្សោយក្លាយជាកម្លាំង
ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំបានចេញពីផ្ទៃម្តាយមក ឲ្យឃើញតែការនឿយហត់ និងសេចក្តីទុក្ខព្រួយ ឲ្យថ្ងៃអាយុខ្ញុំបានសូន្យទៅ ដោយសេចក្តីអាម៉ាស់ខ្មាសដូច្នេះ? យេរេមា ២០:១៨ លោកឌ្រូ(Drew) បានជាប់ពន្ធធនាគា២ឆ្នាំ ដោយសារគាត់ធ្វើការបម្រើព្រះយេស៊ូវ។ គាត់បានអានទីបន្ទាល់របស់បេសកជន ដែលមានអំណរជានិច្ច ក្នុងពេលជាប់ពន្ធធនាគារ តែគាត់បានសារភាពថា គាត់មិនបានមានអំណរដូចពួកគេឡើយ។ គាត់ក៏បានប្រាប់ភរិយាគាត់ថា ព្រះទ្រង់បានជ្រើសមនុស្សខុស ឲ្យមករងទុក្ខថ្វាយព្រះអង្គ។ នាងក៏បានតបគាត់ថា ព្រះបានជ្រើសរើសមនុស្សត្រូវ នេះមិនមែនជារឿងចៃដន្យទេ។ លោកឌ្រូទំនងជាមានអារម្មណ៍មិនខុសពីហោរាយេរេមា ដែលបានបម្រើព្រះដោយស្មោះត្រង់ ដោយព្រមានប្រជាជនយូដាថា ព្រះទ្រង់នឹងដាក់ទោសពួកគេ ដោយសារអំពើបាបរបស់ពួកគេ។ តែការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះមិនទាន់បានមកដល់នៅឡើយ ហើយអ្នកដឹកនាំស្រុកយូដាបានវាយដំគាត់ ហើយឃុំខ្លួនគាត់។ លោកយេរេមាបានទូលព្រះអម្ចាស់ថា “ទ្រង់បានបញ្ចុះបញ្ចូលទូលបង្គំ ហើយទូលបង្គំក៏បណ្តោយតាម”(យេរេមា ២០:៧)។ លោកហោរាជឿថា ព្រះទ្រង់បានខកខាននៅក្នុងការធ្វើតាមព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ។ គាត់ថា “គេយកព្រះបន្ទូលនៃព្រះយេហូវ៉ា ធ្វើឲ្យត្រឡប់ជាសេចក្តីដំនៀលដល់ទូលបង្គំ ហើយជាសេចក្តីឡកឡឺយឲ្យទូលបង្គំជានិច្ចរាល់ថ្ងៃ”(ខ.៨)។ “សូមឲ្យថ្ងៃដែលខ្ញុំកើតមកត្រូវបណ្តាសាចុះ” “ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំបានចេញពីផ្ទៃម្តាយមក ឲ្យឃើញតែការនឿយហត់ និងសេចក្តីទុក្ខព្រួយ ឲ្យថ្ងៃអាយុខ្ញុំបានសូន្យទៅ ដោយសេចក្តីអាម៉ាស់ខ្មាសដូច្នេះ”(ខ.១៤-១៨)។ ទីបំផុត គេក៏បានដោះលែងលោកឌ្រូ តែតាមរយៈទុក្ខលំបាករបស់គាត់ គាត់ក៏បានចាប់ផ្តើមយល់ឃើញថា ព្រះទ្រង់ប្រហែលជាបានជ្រើសរើសគាត់មែន ដូចដែលព្រះអង្គបានជ្រើសរើសលោកយេរេមា ព្រោះគាត់មានភាពកម្សោយ។ បើគាត់ និងលោកយេរេមាមានភាពរឹងមាំពីកំណើត នោះមនុស្សប្រហែលជានឹងលើកដំកើងពួកគេមិនខាន…
Read article
ដើម្បីដំណឹងល្អ
ដើម្បីឲ្យបានតាក់តែងសេចក្តីបង្រៀនរបស់ព្រះ ដ៏ជាព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃយើងរាល់គ្នា ក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់។ ទីតុស ២:១០ កាលពីឆ្នាំ១៩១៦ លោកនេលសិន(Nelson) បានបញ្ចប់ការសិក្សានៅសាលាពេទ្យ ក្នុងស្រុកកំណើតគាត់ នៅរដ្ឋវើជីនា។ ក្រោយមក ក្នុងឆ្នាំដដែលនោះ គាត់ និងភរិយាគាត់ដែលទើបរៀបការបាន៦ខែ ក៏បានធ្វើដំណើរមកដល់ប្រទេសចិន។ គាត់ក៏បានក្លាយជាពេទ្យវះកាត់ នៅមន្ទីរពេទ្យសេចក្តីស្រឡាញ់ និងមេត្តាករុណា ក្នុងវ័យ២៤ឆ្នាំ ជាមន្ទីរពេទ្យតែមួយ ក្នុងតំបន់ដែលមានជនជាតិចិនរស់នៅយ៉ាងហោចណាស់២លាននាក់។ លោកនេលសិនក៏បានរស់នៅជាមួយគ្រួសារគាត់ ក្នុងតំបន់នោះ អស់រយៈពេល២៤ឆ្នាំ ដោយគ្រប់គ្រងមន្ទីរពេទ្យ ធ្វើការវះកាត់អ្នកជំងឺ និងផ្សាយដំណឹងល្អដល់មនុស្សរាប់ពាន់នាក់។ កាលពីមុនជនជាតិចិនដែលមិនទុកចិត្តជនបរទេស បានហៅលោកនេលសិន ប៊ែលថា “បីសាចបរទេស” តែក្រោយមក គេក៏បានហៅគាត់ថា “អ្នកប្រុសប៊ែលជាអ្នកស្រឡាញ់ជនជាតិចិន”។ នៅសម័យក្រោយមក កូនស្រីរបស់គាត់គឺ អ្នកស្រីរស់(Ruth) ក៏បានរៀបការជាមួយលោកប៊ីលី ក្រាហាំ(Billy Graham) ដែលជាអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អ។ ទោះលោកនេលសិនជាគ្រូពេទ្យឆ្នើម និងជាគ្រូបង្រៀនព្រះគម្ពីរក៏ដោយ ក៏ជំនាញរបស់គាត់មិនមែនជាកត្តាចម្បង ដែលបានទាក់ទាញមនុស្សជាច្រើនឲ្យស្គាល់ព្រះយេស៊ូវនោះទេ តែគឺដោយសារចរិយាសម្បត្តិ និងរបៀបដែលគាត់បង្ហាញឲ្យគេឮដំណឹងល្អ តាមរយៈការរស់នៅរបស់គាត់ទៅវិញទេ ដែលបានបណ្តាលចិត្តឲ្យគេជឿព្រះយេស៊ូវ។ ក្នុងសំបុត្រដែលសាវ័កប៉ុលសរសេរផ្ញើទៅលោកទីតុស ជាអ្នកដឹកនាំសាសន៍ដទៃដ៏ក្មេងវ័យ ដែលកំពុងថែទាំពួកជំនុំ នៅកោះក្រេត គាត់បានមានប្រសាសន៍ថា ការរស់នៅដោយមានចរិយាសម្បត្តិដូចព្រះគ្រីស្ទ…
Read article
ប្រព្រឹត្តចំពោះគ្នាជាបងប្អូនប្រុសស្រីក្នុងព្រះគ្រីស្ទ
មនុស្សដែលក្មេងជាងអ្នក នោះទុកដូចជាប្អូនវិញ ឯស្ត្រីចាស់ៗ ទុកដូចម្តាយ ហើយពួកស្ត្រីដែលក្មេងជាងអ្នក ទុកដូចជាប្អូនដែរ ដោយសេចក្តីបរិសុទ្ធសព្វគ្រប់។ ១ធីម៉ូថេ ៥:១-២ ពេលដែលអ្នកដឹកនាំម្នាក់បានសួរខ្ញុំថា តើខ្ញុំចង់ទៅនិយាយជាមួយគាត់ នៅកន្លែងដាច់ដោយឡែកទេ ខ្ញុំក៏បានឃើញឃែរិន(Karen) កំពុងអង្គុយនៅក្នុងបន្ទប់ប្រឹក្សាផ្លូវចិត្ត ដោយភ្នែកពណ៌ក្រហម និងទឹកភ្នែកជោកថ្ពាល់។ ឃែរិនមានអាយុ៤២ឆ្នាំ។ គាត់ចង់រៀបការ ហើយបុរសម្នាក់កំពុងបង្ហាញចំណាប់អារម្មណ៍ចំពោះគាត់។ តែបុរសនោះជាចៅហ្វាយនាយរបស់គាត់ ហើយថែមទាំងមានប្រពន្ធទៀត។ បន្ទាប់ពីបងប្រុសគាត់បានធ្វើបាបគាត់ ហើយឪពុកគាត់ក៏ខ្វះសេចក្តីស្រឡាញ់ ចំពោះគាត់ គាត់ក៏បានដឹងថា គាត់ងាយនឹងរងគ្រោះដោយសារមនុស្សប្រុស។ ការមានសេចក្តីជំនឿឡើងវិញ បានផ្តល់ឲ្យគាត់នូវព្រំដែនថ្មី សម្រាប់រស់នៅ តែគាត់នៅតែចង់មានគ្រួសារ ហើយការរស់នៅដោយមិនឃើញមានបុរសណាម្នាក់ មានសេចក្តីស្រឡាញ់ពិតប្រាកដចំពោះគាត់ គឺប្រៀបដូចជាទារុណកម្មសម្រាប់អ្នក។ បន្ទាប់ពីយើងបានជជែកគ្នាហើយ ខ្ញុំ និងឃែរិនក៏បានឱនក្បាលអធិស្ឋានជាមួយគ្នា។ ហើយនៅក្នុងការអធិស្ឋានដ៏មានអំណាច ដោយស្មោះត្រង់ ឃែរិនក៏បានសារភាពនៅចំពោះព្រះ អំពីការល្បួងដែលគាត់កំពុងជួប និងបានប្ដេជ្ញាចិត្តថា នឹងឈប់មានទំនាក់ទំនងជាមួយចៅហ្វាយនាយរបស់គាត់ទៀត ហើយថ្វាយសេចក្តីប្រាថ្នារបស់គាត់ដល់ព្រះ។ គាត់ក៏បានចាកចេញពីបន្ទប់ប្រឹក្សាយោបល់ ដោយមានអារម្មណ៍ធូរស្រាលក្នុងចិត្ត។ នៅថ្ងៃនោះ ខ្ញុំក៏បាននឹកចាំ អំពីការបង្រៀនរបស់សាវ័កប៉ុល ឲ្យយើងប្រព្រឹត្តចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ដូចជាបងប្អូនប្រុសស្រី ក្នុងជំនឿ(១ធីម៉ូថេ ៥:១-២)។ របៀបដែលយើងចាត់ទុកអ្នកដទៃជាអ្វីមួយ ជាកត្តាកំណត់របៀបដែលយើងទំនាក់ទំនងជាមួយពួកគេ ហើយក្នុងលោកិយដែលងាយនឹងបដិសេធន៍…
Read article