គ្មានអ្វីដែលសាមញ្ញនោះទេ
ពេលដែលអ្នកស្រីអានីតា(Anita) បានលាចាកលោក ក្នុងអាយុ៩០ឆ្នាំ ក្នុងដំណេករបស់គាត់ ភាពស្ងាត់ស្ងៀមនៃការស្លាប់របស់គាត់ បានឆ្លុះបញ្ចាំង អំពីភាពស្ងាត់ស្ងៀមនៃជីវិតគាត់ផងដែរ។ គាត់ជាស្រ្តីមេម៉ាយម្នាក់ ដែលបានធ្វើការលះបង់សម្រាប់កូនចៅរបស់គាត់ ហើយក៏បានធ្វើជាមិត្តសំឡាញ់របស់យុវនារីជាច្រើន ក្នុងពួកជំនុំ។ អ្នកស្រីអានីតា មិនមានឈ្មោះល្បី ជាអ្នកមានប្រាជ្ញា ឬមានស្នាដៃនោះទេ។ ប៉ុន្តែ ជំនឿដ៏ជ្រាលជ្រៅ ដែលគាត់មានចំពោះព្រះ បានបណ្តាលចិត្តអ្នកដែលស្គាល់គាត់។ មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំម្នាក់បាននិយាយថា “ពេលដែលខ្ញុំមិនដឹងថា ត្រូវដោះស្រាយបញ្ហាដោយរបៀបណា ខ្ញុំមិនបានរំឭកខ្លួនឯង អំពីពាក្យសម្តីរបស់គ្រូអធិប្បាយ ឬអ្នកនិពន្ធដ៏ល្បីល្បាញនោះទេ។ គឺខ្ញុំគិត អំពីពាក្យអ្វីដែលអ្នកស្រីអានីតានិយាយ”។ មនុស្សជាច្រើនមានលក្ខណៈដូចអ្នកស្រីអានីតា ជាមនុស្សសាមញ្ញ កំពុងរស់នៅក្នុងជីវិតសាមញ្ញ។ ឈ្មោះយើងនឹងមិនឮគេនិយាយ ក្នុងព័ត៌មាននោះទេ ហើយគេក៏នឹងមិនសង់រូបសំណាក់ ដើម្បីផ្តល់កិត្តិយសដល់យើងដែរ។ តែជីវិតដែលរស់នៅ ដោយជំនឿ ក្នុងព្រះយេស៊ូវ មិនមែនជាជីវិតធម្មតាឡើយ។ បទគម្ពីរហេព្រើរ ជំពូក១១ បាននិយាយអំពីមនុស្សមួយចំនួន ដោយមិនបញ្ចេញឈ្មោះពួកគេ (ខ.៣៥-៣៨) ។ ពួកគេបានដើរ តាមផ្លូវដ៏លំបាកវេទនា ហើយក៏មិនបានទទួលរង្វាន់ ក្នុងជីវិតនេះដែរ(ខ.៣៩)។ តែដោយសារពួកគេស្តាប់បង្គាប់ព្រះ នោះសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេមិនអសារឥតការឡើយ។ ព្រះទ្រង់ប្រើជីវិតពួកគេ ទោះពួកគេមិនល្អឥតខ្ចោះក៏ដោយ(ខ.៤០)។ តើអ្នកមានអារម្មណ៍បាក់ទឹកចិត្ត ដោយសារជីវិតអ្នកហាក់ដូចជាសាមញ្ញពេក នោះចូរចាំថា…
Read articleជម្លោះក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន
ពេលដែលអ្នកដាក់ចំណិតនំប៉័ងចូលក្នុងឧបករណ៍ដុតនំប៉័ង អ្នកអាចនឹកចាំថា ឧបករណ៍នេះគឺជាលទ្ធផល នៃជម្លោះដ៏ជូរចត់មួយ នៅចុងសតវត្សរ៍ទី១៩។ នៅសម័យនោះ អ្នកច្នៃបង្កើតពីរនាក់ គឺលោកថូម៉ាស អេឌីសិន(Thomas Edison) និងនីកូឡា ថេស្លា(Nikola Tesla) មានការប្រជែងគ្នា អំពីប្រភេទនៃចរន្តអគ្គិសនីសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍ គឺចរន្តជាប់(DC) ដែលមានដូចជាចរន្តអគ្គិសនី ចេញពីថ្មពិល ចូលទៅក្នុងពិលជាដើម និងចរន្តឆ្លាស់(AC) ដែលចេញពីម៉ាស៊ីនភ្លើង។ ទីបំផុត គំនិតរបស់លោកថែស្លា អំពីចរន្តឆ្លាស់ បានទទួលជោគជ័យ ហើយត្រូវបានគេយកមកប្រើប្រាស់ ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់អគ្គីសនី ដល់ផ្ទះ កន្លែងអាជីវកម្ម និងសហគមន៍ នៅទូទាំងពិភពលោក។ ចរន្តឆ្លាស់ AC ក៏មានប្រសិទ្ធភាពជាង នៅក្នុងការបញ្ជូនចរន្តអគ្គីសនី ទៅតំបន់ឆ្ងាយៗ និងជាជម្រើសដែលឆ្លាតវ័យជាង។ ជួនកាល យើងត្រូវការប្រាជ្ញា ខណៈពេលដែលយើងជួបបញ្ហាជម្លោះរវាងអ្នកជឿ(មើលរ៉ូម ១៤:១-១២)។ សាវ័កប៉ុលបានបង្រៀនយើង ឲ្យស្វែងរកជំនួយពីព្រះ ដើម្បីឲ្យយើងមានការយល់ច្បាស់ ក្នុងបញ្ហាទាំងនោះ។ គឺដូចដែលគាត់បានមានប្រសាសន៍ថា “បើអ្នករាល់គ្នាមានគំនិតណាផ្សេងក្នុងការអ្វី នោះព្រះទ្រង់នឹងសំដែងឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានឃើញសេចក្តីនេះដែរ”(ភីលីព ៣:១៥)។ ក្នុងពីរបីខបន្ទាប់មកទៀត យើងឃើញលទ្ធផលរបស់មនុស្សពីរនាក់ ដែលបែកបាក់គ្នា ដោយសារការខ្វែងគំនិតគ្នា បានជាសាវ័កប៉ុលមានការសោកស្តាយយ៉ាងខ្លាំង ហើយក៏បានប្រាប់ពួកគេថា…
Read articleការជួយគ្នាទៅវិញទៅមក
កាលអេមបឺ(Amber) កំពុងលេងបាល់បោះ ជាមួយមិត្តភក្តិស្រីៗរបស់នាង នាងក៏បានដឹងថា សហគមន៍របស់នាង អាចទទួលផលចំណេញ ពីក្រុមកីឡាករនារីមួយក្រុម។ ដូចនេះ នាងក៏បានបង្កើតអង្គការមិនរកប្រាក់ចំណេញ ដើម្បីលើកកម្ពស់ការធ្វើការជាក្រុម និងជះឥទ្ធិពលដល់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ។ អ្នកដឹកនាំក្រុមកីឡាករនារីនេះ បានព្យាយាមជួយស្រ្តី និងក្មេងស្រីឲ្យមានទំនុកចិត្ត និងចរិយាសម្បត្តិល្អៗ ហើយលើកទឹកចិត្តពួកគេ ឲ្យក្លាយជាអ្នករួមចំណែកដ៏មានន័យ ដល់សហគមន៍ក្នុងតំបន់របស់ពួកគេ។ កីឡាករម្នាក់ ដែលកំពុងបង្រៀនក្មេងស្រីដទៃទៀត បាននិយាយថា “យើងមានការទុកចិត្ត និងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកយ៉ាងខ្លាំង។ ការនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកមិត្តរួមក្រុមចាស់របស់ខ្ញុំ។ យើងបានទ្រទ្រង់គ្នាទៅវិញទៅមក តាមធម្យោបាយជាច្រើន។ ខ្ញុំចង់ឃើញនារីទាំងនោះជោគជ័យ និងលូតលាស់”។ ព្រះទ្រង់ក៏សព្វព្រះទ័យឲ្យរាស្រ្តទ្រង់រួបរួមគ្នា ដើម្បីជួយគ្នាទៅវិញទៅមកផងដែរ។ សាវ័កប៉ុលបានជំរុញពួកជំនុំនៅទីក្រុងថែស្សាឡូនីច ឲ្យលើកទឹកចិត្ត និងស្អាងគ្នាទៅវិញទៅមក(១ថែស្សាឡូនិច ៥:១១)។ ព្រះទ្រង់បានដាក់យើងចូលក្នុងមហាគ្រួសារនៃរាស្រ្តទ្រង់ ដើម្បីទ្រទ្រង់យើង ក្នុងការរស់នៅ។ យើងត្រូវការគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីដើរតាមផ្លូវនៃជីវិត ក្នុងព្រះគ្រីស្ទ។ ជួនកាល ការនេះប្រហែលជាមានន័យថា យើងត្រូវស្តាប់គេរៀបរាប់អំពីទុក្ខលំបាករបស់គេ ដោយបំពេញតម្រូវការជាក់ស្តែង ឬនិយាយពាក្យលើកទឹកចិត្តពីរបីម៉ាត់។ យើងអាចអបអរជ័យជម្នះរបស់ពួកគេ ឬអធិស្ឋានសូមកម្លាំង ក្នុងពេលមានទុក្ខលំបាក ឬក៏ជំរុញគ្នាទៅវិញទៅមកឲ្យលូតលាស់ ក្នុងជំនឿ។ ហើយយើងតែងតែអាចព្យាយាមធ្វើការល្អ សម្រាប់គ្នាទៅវិញទៅមក(ខ.១៥)។ យើងអាចអរសប្បាយក្នុងការទុកចិត្ត និងស្រឡាញ់គ្នា ខណៈពេលដែលយើងរួមគ្នា…
Read articleយាងទៅជាមួយយើង កាត់តាមជ្រលងភ្នំ
អ្នកស្រីហាណា វាលបឺហ្វូស(Hannah Wilberforce) ជាម្តាយមីង របស់លោកវីលៀម វាលបឺហ្វូស(William Wilberforce) ដែលជាអ្នកដឹកនាំចលនាលប់បំបាត់របបទាសភាពនៅចក្រភពអង់គ្លេស។ កាលគាត់កំពុងមានជំងឺមិនអាចងើបពីគ្រែរួច ហើយជិតដល់ពេលស្លាប់ គាត់ក៏បានសរសេរសំបុត្រមួយច្បាប់ ដោយរៀបរាប់ អំពីការស្លាប់របស់អ្នកជឿព្រះយេស៊ូវម្នាក់ យ៉ាងដូចនេះថា “បុរសនោះមានពរណាស់ ដែលបានលាចាកលោក ចូលទៅក្នុងសិរីល្អ ក្នុងព្រះវត្តមាននៃព្រះយេស៊ូវ ដែលគាត់មិនបានឃើញ តែគាត់បានស្រឡាញ់ទ្រង់។ ចិត្តរបស់ខ្ញុំហាក់ដូចជាចង់លោតឡើង ដោយអំណរ”។ បន្ទាប់មក គាត់ក៏បានពិពណ៌នា អំពីស្ថានភាពរបស់គាត់ថា “សម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំវិញ ទោះស្ថានភាពប្រែជាល្អ ឬអាក្រក់ជាងមុនក្តី ព្រះយេស៊ូវនៅតែល្អជានិច្ច”។ ពាក្យសម្តីរបស់នាង បានធ្វើឲ្យខ្ញុំ គិតដល់បទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក២៣ ដែលក្នុងនោះស្តេចដាវីឌបានសរសេរថា “ទោះបើទូលបង្គំដើរកាត់ច្រកភ្នំនៃម្លប់សេចក្តីស្លាប់ក៏ដោយ គង់តែមិនខ្លាចសេចក្តីអាក្រក់ណាឡើយ ដ្បិតទ្រង់គង់នៅជាមួយនឹងទូលបង្គំ ព្រនង់ ហើយនឹងដំបងរបស់ទ្រង់កំសាន្តចិត្តទូលបង្គំ”(ខ.៤)។ ការពិពណ៌នារបស់ស្តេចដាវីឌត្រង់ចំណុចនេះ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំមានការប៉ះពាល់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ នៅដើមដំបូងនៃជំពូកនេះ ទ្រង់បានថ្លែងថា “ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាអ្នកគង្វាលខ្ញុំ”(ខ.១) ហើយបន្ទាប់មក ទ្រង់ទូលដល់ព្រះអម្ចាស់ថា “ដ្បិតទ្រង់គង់នៅជាមួយទូលបង្គំ”(ខ.៤)។ យើងពិតជាមានការលើកទឹកចិត្តខ្លាំងណាស់ ពេលដែលបានដឹងថា ព្រះដ៏មានគ្រប់ចេស្តា ដែលបានបង្កើតពិភពលោកទាំងមូល(៩០:២) មានព្រះទ័យអាណិតមនុស្សយ៉ាងខ្លាំង បានជាព្រះអង្គយាងទៅជាមួយយើង កាត់តាមកន្លែងដែលពិបាកបំផុត។ ទោះស្ថានភាពយើងប្រែជាល្អ…
Read articleទោះយើងថ្វាយបង្គំនៅទីណាក៏ដោយ
ដោយសារខ្ញុំឈឺក្បាលខ្លាំង ខ្ញុំក៏បានខកខានមិនបានចូលរួមកម្មវិធីថ្វាយបង្គំព្រះ ជាមួយគ្រួសារពួកជំនុំក្នុងតំបន់របស់ខ្ញុំ ជាថ្មីម្តងទៀត។ ខ្ញុំមានការសោកស្តាយយ៉ាងខ្លាំង ចំពោះការខកខានមិនបានថ្វាយបង្គំជាសហគមន៍ ដូចនេះ ខ្ញុំក៏បានមើលការអធិប្បាយព្រះបន្ទូលតាមអនឡាញ។ ពីដំបូង ការត្អូញត្អែរក្នុងចិត្តខ្ញុំ ធ្វើឲ្យបទពិសោធន៍ខ្ញុំមានភាពជូរចត់។ សម្លេង និងរូបភាពវីដេអូមិនច្បាស់នាំឲ្យមានការរំខានដល់ការមើលការអធិប្បាយតាមអនឡាញ។ ប៉ុន្តែ មានសម្លេងមួយក្នុងវីដេអូ ដែលបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចំាអំពីបទទំនុកសកល ដែលខ្ញុំធ្លាប់ស្គាល់។ ទឹកភ្នែកខ្ញុំក៏បានហូរចុះមក ខណៈពេលដែលខ្ញុំច្រៀងថា “សូមទ្រង់បើកភ្នែកទូលបង្គំ ឱព្រះអម្ចាស់នៃចិត្តទូលបង្គំ។ គ្មានអ្វីសំខាន់ជាងព្រះអង្គ។ សូមឲ្យទូលបង្គំ បានគិតអំពីព្រះអង្គ ទាំងថ្ងៃយប់។ ទាំងពេលដើរ ឬពេលគេង សូមព្រះវត្តមានព្រះអង្គធ្វើជាពន្លឺទូលបង្គំ”។ ខ្ញុំក៏បានថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ ខណៈពេលខ្ញុំកំពុងអង្គុយក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ ដោយផ្តោតទៅលើអំណាចនៃព្រះវត្តមានដ៏ស្ថិតស្ថេររបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបបាននិយាយបញ្ជាក់ អំពីសារៈសំខាន់នៃការថ្វាយបង្គំជុំគ្នា(ហេព្រើរ ១០:២៥) ប៉ុន្តែ យើងថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ មិនមែនតែនៅក្នុងអគារព្រះវិហារប៉ុណ្ណោះឡើយ។ ក្នុងអំឡុងពេលព្រះយេស៊ូវសន្ទនាជាមួយស្រ្តីសាសន៍សាម៉ារី នៅក្បែរអណ្តូង ព្រះអង្គបានធ្វើឲ្យនាងឈប់មានការយល់ច្រឡំ អំពីព្រះមែស៊ី(យ៉ូហាន ៤:៩)។ ព្រះអង្គមិនបានថ្កោលទោសនាងនោះទេ តែផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអង្គមានបន្ទូលនូវសេចក្តីពិត និងបង្ហាញក្តីស្រឡាញ់ដល់នាង ខណៈពេលដែលនាងកំពុងឈរនៅមាត់អណ្តូង(ខ.១០)។ ព្រះអង្គបានបើកបង្ហាញថា ព្រះអង្គស្គាល់កូនទ្រង់ ដោយភាពជិតស្និទ្ធ(ខ.១៧-១៨)។ ព្រះអង្គក៏បានប្រកាស អំពីភាពជាព្រះរបស់ព្រះអង្គ ហើយប្រកាសថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបណ្តាលចិត្តរាស្រ្តទ្រង់ឲ្យមានការថ្វាយបង្គំដ៏ពិត គឺមិនមែនឲ្យថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ…
Read articleភាពពុកផុយក្នុងរូបកាយ
រឿងនោះបានកើតឡើង ដោយការរមាស់ក។ ខ្ញុំក៏បានគិតថា ខ្ញុំប្រហែលមានបញ្ហាសុខភាពហើយ។ តាមពិត ការរមាស់កនោះ គឺជារោគសញ្ញានៃជំងឺផ្ដាសាយធំ។ វាគ្រាន់តែជាការចាប់ផ្តើមនៃការធ្វើទុក្ខផ្លូវដង្ហើម។ ជំងឺផ្តាសាយធំ ក៏បានធ្វើឲ្យខ្ញុំក្អកខ្លាំង ហើយយូរ ហើយក៏បានប្រែក្លាយជាជំងឺរលាកសួត។ ការក្អកខ្លាំងអស់រយៈពេល៨សប្តាហ៍ ពិតជាពិបាកណាស់ តែវាបានបណ្តាលឲ្យខ្ញុំបន្ទាបខ្លួន។ ខ្ញុំមិនបានគិតថា ខ្លួនឯងមានវ័យចាស់ទេ។ តែខ្ញុំមានវ័យចាស់ល្មមនឹងអាចចាប់ផ្តើមគិតថា ខ្ញុំកំពុងតែឆ្ពោះទៅរកវ័យចាស់ហើយ។ ចំពោះបញ្ហាសុខភាពដែលវាយប្រហារមកលើយើង ពេលដែលយើងមានវ័យកាន់តែចាស់ សមាជិកក្រុមតូច នៅព្រះវិហារខ្ញុំបានហៅវាជាលក្ខណៈកំប្លែងថា ជំងឺពុកផុយ។ ប៉ុន្តែ ដំណើរនៃភាពពុកផុយ ដែលកំពុងកើតមាន គឺគ្មានអ្វីដែលគួរឲ្យអស់សំណើចនោះឡើយ។ ក្នុងបទគម្ពីរកូរិនថូស ជំពូក៤ សាវ័កប៉ុលបានសរសេរ អំពីភាពពុករលួយខាងវិញ្ញាណផងដែរ។ ជំពូកនោះបានពិពណ៌នា អំពីការបៀតបៀន ដែលគាត់ និងក្រុមរបស់គាត់បានស៊ូទ្រាំ។ ការបំពេញបេសកកម្មរបស់គាត់បានជួបការលំបាកធ្ងន់ធ្ងរ បានជាគាត់ទទួលស្គាល់ថា “មនុស្សខាងក្រៅរបស់យើងខ្ញុំ កំពុងតែពុករលួយទៅ”។ ប៉ុន្តែ ទោះរូបកាយគាត់មានការចុះខ្សោយ ដោយសារជំងឺ ការបៀតបៀន និងស្ថានភាពដ៏ពិបាក សាវ័កប៉ុលប្រកាន់ខ្ជាប់នូវក្តីសង្ឃឹមដ៏ស្ថិតស្ថេររបស់គាត់ បានជាគាត់ពោលថា “នៅខាងក្នុងកំពុងតែកែប្រែជាថ្មីឡើងរាល់ថ្ងៃជានិច្ច”(ខ.១៦)។ គាត់បានលើកឡើងថា “សេចក្តីទុក្ខលំបាកយ៉ាងស្រាលរបស់យើងខ្ញុំ ដែលនៅតែមួយភ្លែតនេះ នោះបង្កើតឲ្យយើងខ្ញុំមានសិរីល្អយ៉ាងធ្ងន់លើសលប់ ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចវិញ”(ខ.១៧)។ ខណៈពេលដែលខ្ញុំកំពុងតែសរសេរអត្ថបទនេះ ភាពពុកផុយកំពុងកើតមានក្នុងទ្រូងរបស់ខ្ញុំ…
Read article