អនុវត្តតាមអ្វីដែលអ្នកបានចែកចាយ
ចូរឲ្យអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្តតាមព្រះបន្ទូលទៅ កុំឲ្យគ្រាន់តែស្តាប់ប៉ុណ្ណោះ ហើយបញ្ឆោតខ្លួនវិញនោះឡើយ។ យ៉ាកុប ១:២២ ខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមអានព្រះគម្ពីរឲ្យកូនៗរបស់ខ្ញុំស្តាប់ ពេលដែលហ្សេវា(Xavier) ដែលជាកូនប្រុសពៅ ចូលសាលាមត្តេយ្យ។ ខ្ញុំតែងតែស្វែងរកពេលដែលខ្ញុំអាចបង្រៀនពួកគេ ហើយចែកចាយខគម្ពីរ ដែលអាចប្រើក្នុងកាលៈទេសៈរបស់យើង ហើយលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យអធិស្ឋានជាមួយខ្ញុំ។ ហ្សេវាបានចាំខគម្ពីរជាច្រើន ដោយមិនពិបាកទន្ទេញ។ ពេលដែលយើងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដ៏លំបាក ដែលត្រូវការប្រាជ្ញា គាត់ច្រើនតែសូតខគម្ពីរ ដែលបញ្ចេញពន្លឺនៃសេចក្តីពិតរបស់ព្រះ។ ថ្ងៃមួយ ខ្ញុំមានកំហឹង ហើយក៏បាននិយាយ ដោយសម្លេងកាច។ ពេលគាត់ស្តាប់ឮ គាត់ក៏បានឱបខ្ញុំ ហើយនិយាយថា “សូមម៉ាក់ ធ្វើតាមព្រះបន្ទូលដែលម៉ាក់បង្រៀន”។ ការរំឭកដ៏សុភាពរបស់ហ្សេវា បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីការបង្រៀនប្រកបដោយប្រាជ្ញារបស់សាវ័កយ៉ាកុប ទៅកាន់អ្នកជឿជាជនជាតិយូដា ដែលខ្ចាត់ខ្ចាយ ក្នុងទឹកដីសាសន៍ដទៃ(យ៉ាកុប ១:១)។ ដោយគាត់បាននិយាយសង្កត់ធ្ងន់អំពីរបៀប ដែលអំពើបាបអាចរំខានការធ្វើបន្ទាល់ថ្វាយព្រះយេស៊ូវ នោះគាត់ក៏បានលើកទឹកចិត្តពួកគេ ឲ្យទទួលព្រះបន្ទូលដែលបានដាំក្នុងចិត្តពួកគេ ដោយចិត្តសុភាព(ខ.២១)។ កាលណាយើងបានឮព្រះបន្ទូល តែមិនធ្វើតាម នោះយើងប្រៀបដូចជាមនុស្សដែលឆ្លុះកញ្ចក់ ហើយភ្លេចអ្វីដែលយើងបានឃើញក្នុងកញ្ចក់(ខ.២៣-២៤)។ យើងអាចភ្លេចឯកសិទ្ធិ ដែលព្រះបានប្រទានយើង ឲ្យធ្វើជាតំណាងរបស់ព្រះ ដោយយើងបានជានឹងព្រះ តាមរយៈព្រះលោហិតព្រះគ្រីស្ទ។ ព្រះយេស៊ូវបានបង្គាប់អ្នកជឿព្រះអង្គ ឲ្យផ្សាយដំណឹងល្អ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធកែប្រែជីវិតយើង ហើយទន្ទឹមនឹងនោះ ទ្រង់ប្រទានកម្លាំងយើង ឲ្យធ្វើជាអ្នកតំណាងព្រះគ្រីស្ទ…
Read article
ការវិនិយោគដែលគួរឲ្យអស់សំណើច
យ៉ាងនោះទើបខ្ញុំបានដឹងថា ជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះយេហូវ៉ាពិត ខ្ញុំក៏ទទួលបញ្ចាំចំការ ដែលនៅឯអាន៉ាថោត។ យេរេមា ៣២:៨-៩ កាលពីឆ្នាំ១៩២៩ ពេលដែលសេដ្ឋកិច្ចអាមេរិកធ្លាក់ចុះធ្ងន់ធ្ងរ មនុស្សរាប់លាននាក់បានបាត់បង់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាង។ ប៉ុន្តែ លោកផ្លយ អុដលុម(Floyd Odlum) មានប្រតិកម្មតបខុសគេ។ ខណៈពេលដែលគេរាល់គ្នាមានការភ័យស្លន់ស្លោ ហើយលក់ភាគហ៊ុនរបស់ខ្លួន ក្នុងតម្លៃថោកខុសពីធម្មតា លោកអុដលុមក៏បានធ្វើនូវរឿងដែលគេគិតថា ល្ងង់ខ្លៅ ដោយចូលទៅទិញភាគហ៊ុនជាច្រើន នៅពេលដែលអនាគតរបស់ប្រទេសជាតិកំពុងតែលិចលង់។ ប៉ុន្តែ ចក្ខុវិស័យដ៏ “ល្ងង់ខ្លៅ” របស់លោកអុដលុម ក៏បានទទួលផលចំណេញ ដោយបង្កើតឲ្យមានការវិនិយោគទុនដ៏រឹងមាំ ដែលធន់នៅអស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍។ ព្រះទ្រង់បានប្រាប់លោកយេរេមា ឲ្យធ្វើនូវរឿងមួយ ដែលមនុស្សគិតថា គួរឲ្យអស់សំណើច។ ព្រះអង្គបានបង្គាប់គាត់ ឲ្យទៅទិញដី នៅអាន៉ាថោត ក្នុងស្រុកបេនយ៉ាមីន (យេរេមា ៣២:៨)។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ពេលនោះមិនសមជាពេលដែលត្រូវទិញដីនោះទេ។ នគរយូដាទាំងមូលកំពុងតែហៀបនឹងត្រូវបរទេសចូលលុកលុយ។ កងទ័ពរបស់ស្តេចបាប៊ីឡូនកំពុងតែលោមព័ទ្ធទីក្រុងយេរូសាឡិម(ខ.២) ហើយដីដែលលោកយេរេមាទិញ នឹងក្លាយជាដីរបស់ពួកបាប៊ីឡូនមិនខាន។ តើគាត់ជាមនុស្សល្ងង់ឬ ដែលទៅធ្វើការវិនិយោគ នៅពេលដែលអ្វីៗនឹងត្រូវបាត់បង់ក្នុងពេលឆាប់ៗ? តាមពិត គាត់កំពុងស្តាប់ ហើយធ្វើតាមព្រះបន្ទូលព្រះ ដែលបានរៀបចំពេលអនាគត ដែលគ្មាននរណាអាចមើលដឹង។ “ព្រះយេហូវ៉ានៃពួកពលបរិវារ ជាព្រះនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះថា…
Read article
ព្រះទ្រង់តែងតែស្តាប់ឮយើងពីស្ថានសួគ៌
សូមទ្រង់ប្រោសស្តាប់ពីលើស្ថានសួគ៌ ចំពោះពាក្យដែលគេអធិស្ឋាន ហើយទូលអង្វរ ព្រមទាំងសំរេចតាមសេចក្តីយុត្តិធម៌ឲ្យគេផង។ ១ពង្សាវតាក្សត្រ ៨:៤៥ ក្មេងតូចម៉ៃសិន(Maison) មានអាយុ១៨ខែ មិនដែលបានឮសម្លេងម្តាយរបស់គាត់សោះ។ គ្រូពេទ្យក៏បានយកឧបករណ៍ជំនួយការស្តាប់ ដាក់ក្នុងត្រចៀកគាត់ ហើយអ្នកស្រីឡូរីន(Lauryn) ដែលជាម្តាយរបស់គាត់ក៏បានសួរគាត់ថា “កូនស្តាប់ម៉ាក់ឮទេ?” ក្មេងតូចម្នាក់នេះក៏មានទឹកមុខរីករាយ។ អ្នកស្រីឡូរីនក៏បាននិយាយទៀតថា “សួស្តី កូនតូច!”។ ម៉ៃសិនក៏បានឆ្លើយតប ដោយទឹកមុខញញឹម និងបញ្ចេញសម្លេងអិអឹយ៉ាងស្រទន់។ អ្នកស្រីឡួរីនក៏បានស្រក់ទឹកភ្នែក ដោយដឹងថា នាងបានឃើញការអស្ចារ្យកើតឡើង។ ម៉ៃសិនបានកើតមិនគ្រប់ខែ ដោយសារកាលនាងមានទម្ងន់ ពួកចោរបានបាញ់នាងត្រូវបីគ្រាប់ ក្នុងអំឡុងពេលពួកវាប្លន់ផ្ទះរបស់នាង។ ម៉ៃសិនបានកើត ដោយមានទម្ងន់តែកន្លះគីឡូ ហើយត្រូវទទួលការចិញ្ចឹមក្នុងកែវរយៈពេល១៥៨ថ្ងៃ ដោយគេមិនសង្ឃឹមថា គាត់អាចរស់បានយូរនោះទេ។ រឿងដ៏កម្សាន្តចិត្តនេះ បានរំឭកខ្ញុំថា ព្រះទ្រង់តែងតែស្តាប់យើងអធិស្ឋានជានិច្ច។ ស្តេចសាឡូម៉ូនបានអធិស្ឋាន ដោយព្រះទ័យឆេះឆួល ទៅកាន់ព្រះកាណ៌ព្រះអម្ចាស់ ដែលកំពុងផ្ទៀងស្តាប់ ជាពិសេសក្នុងអំឡុងពេលដែលមានទុក្ខលំបាក។ ស្តេចសាឡូម៉ូនបានអធិស្ឋានថា “សូមទ្រង់ប្រោសស្តាប់ពីលើស្ថានសួគ៌ ចំពោះពាក្យដែលគេអធិស្ឋាន ហើយទូលអង្វរ ព្រមទាំងសំរេចតាមសេចក្តីយុត្តិធម៌ឲ្យគេផង”(១ពង្សាវតាក្សត្រ ៨:៤៥) នៅពេលដែល “គ្មានទឹកភ្លៀង”(ខ.៣៥) ក្នុងអំឡុងពេល “មានគ្រោះអត់ឃ្លាន ឬជំងឺរាតត្បាត”(ខ.៣៧) និងសង្គ្រាមជាដើម(ខ.៤៤)។ ព្រះទ្រង់ក៏បានឆ្លើយតប ក្នុងសេចក្តីល្អរបស់ទ្រង់…
Read article
គេចចេញ ឬទទួលសន្តិភាព?
ខ្ញុំប្រាប់សេចក្តីទាំងនេះ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នា បានសេចក្តីសុខសាន្ត ដោយសារខ្ញុំ នៅលោកីយ៍នេះ នោះអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្តីវេទនាមែន ប៉ុន្តែ ត្រូវសង្ឃឹមឡើង ដ្បិតខ្ញុំបានឈ្នះលោកីយ៍ហើយ។ យ៉ូហាន ១៦:៣៣ មានពេលមួយខ្ញុំបានឃើញផ្លាកផ្សាយពាណិជ្ជកម្មសរសេរថា “សូមគេចចេញពីការហត់នឿយ” ហើយងាកមករកអាងទឹកក្តៅវិញ។ ខ្ញុំក៏មានការចាប់អារម្មណ៍ ហើយក៏បាននឹកគិតម្នាក់ឯង។ ខ្ញុំ និងភរិយាខ្ញុំបានជជែកគ្នា អំពីការទិញអាងទឹកក្តៅនៅថ្ងៃណាមួយ។ វានឹងធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ថា យើងកំពុងតែមានពេលសម្រាកវិស្សមកាល ក្នុងទីធ្លាក្រោយផ្ទះយើង។ ទាស់តែម្យ៉ាង គឺយើងនឹងត្រូវចំណាយពេលសម្អាត ហើយបង់ថ្លៃទឹកភ្លើងកាន់តែច្រើនជាងមុន។ ហើយភ្លាមៗនោះ ការសង្ឃឹមថា នឹងបានចាកចេញពីភាពហត់នឿយ ក៏បានក្លាយជាអ្វីដែលខ្ញុំចាំបាច់ត្រូវគេចចេញទៅវិញ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ពាក្យផ្សាយពាណិជ្ជកម្មនោះ បានចងចិត្តរបស់យើងយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព ដោយវាបានសន្យាថា យើងនឹងមានភាពធូរស្រាល ភាពស្រណុកស្រួល និងសុវត្ថិភាព។ ពាក្យ ជៀសចេញ ឬគេចចេញ ត្រូវបានវប្បធម៌របស់យើងប្រើប្រាស់ ដើម្បីល្បួង និងជន្លយើង តាមរូបភាពជាច្រើន។ ជាការពិតណាស់ ការសម្រាក ឬការចេញទៅរកកន្លែងសម្រាកដ៏ស្រស់ស្អាត គឺគ្មានអ្វីខុសនោះទេ។ ប៉ុន្តែ ការគេចចេញ ពីទុក្ខលំបាក និងការទុកចិត្តថាព្រះនឹងនាំយើងឆ្លងផុត ទុក្ខលំបាក គឺមិនដូចគ្នាទេ។ ក្នុងបទគម្ពីរយ៉ូហាន ជំពូក១៦…
Read article
បានលប់ចោលយ៉ាងងាយ
ឯទិសខាងកើតនៅឆ្ងាយពីទិសខាងលិចយ៉ាងណា ទ្រង់បានដកយកអស់ទាំងការល្មើសនៃយើង ឲ្យឃ្លាតឆ្ងាយពីយើងយ៉ាងនោះដែរ។ ទំនុកដំកើង ១០៣:១២ ខ្ញុំមានប្រអប់បួនជ្រុងទ្រវែងពណ៌ខៀវតូចមួយ ដែលមានលក្ខណៈអស្ចារ្យណាស់។ កាលពីក្មេង ខ្ញុំអាចលេងវាអស់ជាច្រើនម៉ោង។ ពេលដែលខ្ញុំមួលគន្លឹះមួយនៅលើប្រអប់នោះ ខ្ញុំអាចបង្កើតខ្សែបន្ទាត់ផ្តេកមួយនៅលើអេក្រង់របស់វា។ ពេលខ្ញុំមួលគន្លឹះមួយទៀត ខ្សែបន្ទាត់ឈរក៏បានលេចរូបរាងឡើង។ ពេលខ្ញុំមួលគន្លឹះទាំងពីរក្នុងពេលតែមួយ ខ្ញុំអាចបង្កើតខ្សែបន្ទាត់ទ្រេត រង្វង់ និងរូបរាងប្លែកៗជាច្រើនទៀត។ ប៉ុន្តែ ភាពអស្ចារ្យពិតប្រាកដរបស់វាកើតឡើង នៅពេលដែលខ្ញុំក្រឡាប់ក្បាលវាចុះក្រោម ហើយអង្រួនវាបន្តិច រួចត្រឡប់ក្បាលវាឡើងទៅលើវិញ។ អេក្រង់វាក៏ប្រែជាទទេដូចដើមវិញ ធ្វើឲ្យខ្ញុំមានឱកាសធ្វើការរចនាថ្មីមួយទៀត។ ការអត់ទោសរបស់ព្រះ មានលក្ខណៈដូចនេះផងដែរ។ ព្រះអង្គលាងជម្រះអំពើបាបយើង ឲ្យជ្រះស្អាតដូចផ្ទាំងដែលគ្មានស្នាមប្រឡាក់។ ទោះយើងនៅចាំកំហុសដែលយើងបានប្រព្រឹត្ត ព្រះអង្គនៅតែជ្រើសរើសការអត់ទោស និងបំភ្លេចអំពើបាបយើង។ ព្រះអង្គលាងសម្អាតយើងឲ្យស្អាត ហើយមិនប្រកាន់ទោសបាបរបស់យើងទៀតទេ។ ព្រះអង្គមិនប្រព្រឹត្តចំពោះយើង ឲ្យធួននឹងអំពើបាបរបស់យើងនោះទេ(ទំនុកដំកើង ១០៣:១០) តែបានប្រទានព្រះគុណ តាមរយៈការអត់ទោសបាប។ យើងមានជីវិតថ្មីកំពុងរង់ចាំយើង ពេលយើងស្វែងរកការអត់ទោសបាបរបស់ព្រះ។ ព្រះអង្គអាចលុបទោសកំហុស និងក្តីអាម៉ាស់របស់យើង ដោយសារអំណោយដ៏អស្ចារ្យ ដែលព្រះអង្គបានប្រទានយើង។ អ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកដំកើង បានរំឭកយើងថា ដែលទិសខាងកើតនៅឆ្ងាយពីទិសខាងលិចយ៉ាងណា នោះទ្រង់បានដកយកអស់ទាំងការល្មើសនៃយើង ឲ្យឃ្លាតឆ្ងាយពីយើងយ៉ាងនោះដែរ(ខ.១២)។ ក្នុងព្រះនេត្ររបស់ព្រះ អំពើបាបរបស់យើងមិននៅជាប់នឹងយើង ដូចស្នាមប្រឡាក់នៅលើក្រដាស ឬរូបគំនូរក្រវេមក្រវាមនោះទេ។ នេះជាមូលហេតុដែលយើងត្រូវមានអំណរ និងអរព្រះគុណព្រះអង្គ…
Read article
បានលាងស្អាតហើយ
ឯពួកអ្នករាល់គ្នាខ្លះ ពីដើមក៏ជាមនុស្សយ៉ាងដូច្នោះដែរ តែបានលាងស្អាតហើយ ក៏បានញែកជាបរិសុទ្ធ ហើយរាប់ជាសុចរិតផង ដោយនូវព្រះនាមព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ និងព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះនៃយើងរាល់គ្នា។ ១កូរិនថូស ៦:១១ មិត្តភក្តិខ្ញុំម្នាក់ឈ្មោះ ប៊ីល (Bill) បានរៀបរាប់ថា លោកជ័ររ៉ាដ(Gerard) ដែលជាមិត្តភក្តិរបស់គាត់ បានចេញឆ្ងាយពីព្រះ អស់រយៈពេលជាយូរមកហើយ។ ថ្ងៃមួយ លោកប៊ីលបានជួបលោកជ័ររ៉ាដ ហើយពន្យល់ប្រាប់គាត់ អំពីរបៀបដែលសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ បានបើកផ្លូវឲ្យយើងទទួលសេចក្តីសង្រ្គោះ។ លោកជ័ររ៉ាដក៏បានក្លាយជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ។ គាត់ក៏បានប្រែចិត្តចេញពីអំពើបាប ទាំងទឹកភ្នែក ហើយក៏បានថ្វាយជីវិតគាត់ដល់ព្រះគ្រីស្ទ។ ក្រោយមក លោកប៊ីលក៏បានសួរលោកជ័ររ៉ាដ អំពីអារម្មណ៍របស់ខ្លួន។ លោកជ័ររ៉ាដគ្រាន់តែបានឆ្លើយទាំងទឹកភ្នែកថា គាត់មានអារម្មណ៍ថា “បានជ្រះស្អាត” ហើយ។ នេះជាការឆ្លើយតប ដ៏ប្រសើរណាស់! នេះជាអត្ថន័យនៃសេចក្តីសង្រ្គោះ ដែលព្រះទ្រង់បានបើកទ្វារឲ្យយើងចូលមកទទួល ដោយជំនឿលើព្រះយេស៊ូវ និងការលះបង់របស់ព្រះអង្គ នៅលើឈើឆ្កាង ដើម្បីយើងរាល់គ្នា។ ក្នុងបទគម្ពីរ ១កូរិនថូស ជំពូក៦ បន្ទាប់ពីសាវ័កប៉ុលបានពន្យល់ថា ការមិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះនាំឲ្យយើងដាច់ចេញពីព្រះអង្គ គាត់ក៏បានមានប្រសាសន៍ថា “ឯពួកអ្នករាល់គ្នាខ្លះ ពីដើមក៏ជាមនុស្សយ៉ាងដូច្នោះដែរ តែបានលាងស្អាតហើយ ក៏បានញែកជាបរិសុទ្ធ ហើយរាប់ជាសុចរិតផង ដោយនូវព្រះនាមព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ និងព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះនៃយើងរាល់គ្នា”(ខ.១១)។ ពាក្យ…
Read article