គ្មានសេចក្តីស្រឡាញ់ធំជាងនេះ
គ្មានអ្នកណាមានសេចក្តីស្រឡាញ់ធំជាងនេះ គឺដែលអ្នកណានឹងប្តូរជីវិត ជំនួសពួកសំឡាញ់របស់ខ្លួននោះទេ។ យ៉ូហាន ១៥:១៣ កាលពីឆ្នាំ២០១៩ ពិធីរំឭកខួបទី៧៥ នៃថ្ងៃរំដោះ ឌី ដេយ បានបង្ហាញការគោរពដល់កងទ័ពសម្ព័ន្ធមិត្ត ជាង១៥៦០០០នាក់ ដែលបានចូលរួម នៅក្នុងការវាយសម្រុកដ៏ធំបំផុត ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ តាមផ្លូវទឹកដើម្បីរំដោះតំបន់អឺរ៉ុបខាងលិច ពីការគ្រប់គ្រងរបស់ប្រទេសអាឡឺម៉ង់។ ក្នុងការអធិស្ឋានតាមការផ្សាយរបស់វិទ្យុ នៅថ្ងៃទី៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៤៤ លោកប្រធានាធិបតី រូសេវែល(Roosevelt) បានទូលសូមព្រះទ្រង់ការពារពួកគេ ហើយអធិស្ឋានថា “ពួកគេប្រយុទ្ធ មិនមែនដោយការលោភចង់បានទឹកដីប្រទេសដទៃ តែប្រយុទ្ធដើម្បីបញ្ចប់ការឈ្លានពាន ដើម្បីរំដោះទឹកដី”។ ពេលខ្ញុំគិតអំពីការស្ម័គ្រចិត្តប្រឈមមុខដាក់គ្រោះថ្នាក់ ដើម្បីប្រឆាំងការអាក្រក់ និងរំដោះប្រជាជនដែលគេសង្កត់សង្កិន ខ្ញុំក៏បាននឹកចាំ អំពីព្រះបន្ទូលព្រះយេស៊ូវ ដែលបានចែងទុកថា “គ្មានអ្នកណាមានសេចក្តីស្រឡាញ់ធំជាងនេះ គឺដែលអ្នកណានឹងប្តូរជីវិត ជំនួសពួកសំឡាញ់របស់ខ្លួននោះទេ”(យ៉ូហាន ១៥:១៣)។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលដូចនេះ កាលទ្រង់កំពុងបង្រៀនអ្នកដើរតាមព្រះអង្គ ឲ្យស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ តែព្រះអង្គចង់ឲ្យពួកគេយល់អំពីការលះបង់ និងជម្រៅនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ប្រភេទនេះ គឺសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលបង្ហាញចេញមក ដោយការស្ម័គ្រចិត្តលះបង់ជីវិតខ្លួនឯង ដើម្បីអ្នកដទៃ។ ការត្រាស់ហៅរបស់ព្រះយេស៊ូវ ឲ្យស្រឡាញ់អ្នកដទៃ ដោយការលះបង់ គឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការបង្គាប់របស់ព្រះអង្គ ឲ្យយើង “ស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក”(ខ.១៧)។…
Read articleព្រះអង្គជ្រាបអំពីចិត្តរបស់ខ្ញុំ
អ្នកនោះនឹងវៃរហ័សចំពោះសេចក្តីកោតខ្លាចដល់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយនឹងជំនុំជំរះ មិនមែនតាមភ្នែកមើលឃើញ ឬសំរេចសេចក្តីតាមត្រចៀកស្តាប់ឮនោះឡើយ។ អេសាយ ១១:៣ បន្ទាប់ពីអ្នកទិញឥវ៉ាន់ នៅហាងលក់ទំនិញ បានបង់លុយទិញឥវ៉ាន់ហើយ ខ្ញុំក៏បានចូលទៅកន្លែងគិតលុយ ដើម្បីស្គែនឥវ៉ាន់ដែលខ្ញុំបានទិញ។ ពេលនោះ ខ្ញុំមិននឹកស្មានសោះថា មានមនុស្សម្នាក់បានមកបញ្ចេញកំហឹងដាក់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនបានដឹងសោះថា គាត់ត្រូវចូលទៅបង់លុយមុនខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏បានទទួលស្គាល់កំហុស ហើយក៏បាននិយាយសុំទោសគាត់ ដោយចិត្តស្មោះ។ តែគាត់នៅតែមិនអត់ឱនឲ្យខ្ញុំ ហើយស្តីឲ្យខ្ញុំ ដោយគ្មានត្រាប្រណី។ តើអ្នកធ្លាប់បានធ្វើខុស អ្នកបានទទួលស្គាល់កំហុស ហើយក៏បានព្យាយាមសុំទោសគេ តែគេបដិសេធមិនព្រមទទួលការសុំទោសរបស់អ្នកទេ? យើងមិនមានអារម្មណ៍ល្អទេ ពេលដែលគេយល់ច្រឡំ ឬវិនិច្ឆ័យយើងខុស ហើយបើទំនាក់ទំនងដែលយើងមានជាមួយគាត់ កាន់តែជិតស្និទ្ធប៉ុណ្ណោះ យើងក៏កាន់តែឈឺចាប់ប៉ុណ្ណោះដែរ។ ពេលនោះ យើងពិតជាចង់ឲ្យគាត់យល់ពីជម្រៅចិត្តយើងណាស់។ បទគម្ពីរអេសាយ ១១:១-៥ បានចែងអំពីរបៀបដែលព្រះទ្រង់ជ្រើសតាំង អ្នកដឹកនាំដែលមានប្រាជ្ញា ឬការវិនិច្ឆ័យដ៏ល្អឥតខ្ចោះ។ គឺដូចដែលហោរាអេសាយបានមានប្រសាសន៍ថា អ្នកដឹកនាំនោះ “នឹងជំនុំជំរះ មិនមែនតាមភ្នែកមើលឃើញ ឬសំរេចសេចក្តីតាមត្រចៀកស្តាប់ឮនោះឡើយ គឺនឹងជំនុំជំរះពួកទាល់ក្រ ដោយសេចក្តីសុចរិត ហើយសំរេចក្តីឲ្យមនុស្សរាបសានៅផែនដី ដោយសេចក្តីទៀងត្រង់”(ខ.៣-៤)។ បទទំនាយនេះបានសម្រេច ក្នុងព្រះជន្ម និងព្រះរាជកិច្ចរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ ក្នុងនាមយើងជាមនុស្សមានបាប និងមានភាពកម្សោយ យើងមិនតែងតែធ្វើការវិនិច្ឆ័យបានត្រឹមត្រូវជានិច្ចឡើយ…
Read articleអាចនៅមានជីវិតរស់ និងចម្រើនឡើង
ដែលរូបកាយទាំងមូលបានផ្គុំ ហើយភ្ជាប់គ្នាមកអំពីទ្រង់ ដោយសារគ្រប់ទាំងសន្លាក់ដែលផ្គត់ផ្គង់ឲ្យ តាមខ្នាតការងាររបស់អវយវៈនីមួយៗ នោះរូបកាយបានបង្កើនឡើង ដើម្បីនឹងស្អាងខ្លួន ក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់។ អេភេសូរ ៤:១៦ ខ្សែភាពយន្តគំនូរជីវចលមួយ បាននិយាយអំពីគ្រួសារមួយ ដែលកំពុងរស់នៅក្នុងរូងភ្នំ។ គ្រួសារមួយនោះជឿថា “មានវិធីតែមួយប៉ុណ្ណោះ ដែលជួយពួកគេឲ្យអាចនៅមានជីវិតរស់បាន គឺត្រូវឲ្យក្រុមគ្រួសារដ៏តូចរបស់ពួកគេនៅជុំគ្នា”។ ពួកគេមានការភ័យខ្លាចចំពោះពិភពលោក និងអ្នកដទៃ ហេតុនេះហើយ នៅពេលដែលពួកគេកំពុងស្វែងរកកន្លែងដែលមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់រស់នៅ ពួកគេមានពេញដោយការភ័យខ្លាច បន្ទាប់ពីរកឃើញថា ក្នុងតំបន់ដែលពូកគេបានជ្រើសរើសមានគ្រួសារមួយ ដែលពួកគេមិនស្គាល់ កំពុងរស់នៅទីនោះស្រាប់ហើយ។ តែមិនយូរប៉ុន្មាន ពួកគេក៏បានរៀនទទួលយកភាពខុសគ្នាដែលអ្នកជិតខាងខ្លួនមាន ហើយទទួលយកជំនួយពីពួកគេ ហើយក៏អាចរស់រានទាំងអស់គ្នា។ ពួកគេក៏បានដឹងថា ខ្លួនមានចិត្តរីករាយចំពោះគ្រួសារនោះ ហើយពួកគេពិតជាត្រូវការអ្នកដទៃ ដើម្បីឲ្យការរស់នៅមានភាពពេញលេញ។ ការទំនាក់ទំនងអាចជាការប្រថុយប្រថាន ព្រោះមនុស្សអាចធ្វើឲ្យយើងឈឺចាប់ ឬរងគ្រោះ។ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះទ្រង់បានដាក់រាស្ត្រព្រះអង្គឲ្យនៅរួមគ្នា ក្នុងរូបកាយតែមួយ ដែលជាពួកជំនុំ។ ក្នុងការប្រកបជាមួយអ្នកដទៃ យើងមានការចម្រើនឡើង មានភាពពេញវ័យខាងវិញ្ញាណ(អេភេសូរ ៤:១៣)។ យើងត្រូវរៀនពឹងផ្អែកលើព្រះអង្គ ដើម្បីឲ្យព្រះអង្គជួយយើង ឲ្យមានចិត្តសុភាព ហើយស្លូតបូតគ្រប់ជំពូកទាំងអត់ធ្មត់ ហើយទ្រាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយស្រឡាញ់ (ខ.២)។ យើងជួយគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយស្អាងគ្នាឡើង ដោយក្តីស្រឡាញ់(ខ.១៦)។…
Read articleពិធីលៀងព្រះអម្ចាស់ នៅស្ថានព្រះច័ន្ទ
ដ្បិតរាល់វេលាណា ដែលអ្នករាល់គ្នាបរិភោគនំបុ័ងនេះ ហើយផឹកពីពែងនេះ នោះឈ្មោះថាសំដែងពីសេចក្តីសុគតរបស់ផងព្រះអម្ចាស់ ដរាបដល់ទ្រង់យាងមក។ ១កូរិនថូស ១១:២៦ ពេលដែលយានអវកាសអាប៉ូឡូទី១១ បានចុះចតនៅលើសមុទ្រនៃភាពស្ងប់ស្ងាត់ នៃស្ថានព្រះច័ន្ទ នៅថ្ងៃទី២០ កក្កដា ឆ្នាំ១៩៦៩ អវកាសយានិក ដែលជាអ្នកដំណើរអវកាស បានចំណាយពេលសម្រាកមួយភ្លែត ដើម្បីឲ្យមានភាពធូរស្បើយ ពីការធ្វើដំណើរ មុននឹងបោះជំហាន ចូលទៅក្នុងផ្ទៃខាងលើនៃស្ថានព្រះច័ន្ទជាលើកទី១។ លោក ប៊ូហ្ស អាល់ឌីន(Buzz Aldrin) ដែលជាអវកាសយានិក បានទទួលការអនុញ្ញាត ឲ្យយកនំប៉័ង និងស្រាទំពាំងបាយជូរ មកជាមួយ ដើម្បីឲ្យគាត់អាចធ្វើពិធីលៀងព្រះអម្ចាស់។ បន្ទាប់ពីគាត់បានអានព្រះគម្ពីរហើយ គាត់ក៏បានបរិភោគនំប៉័ង និងស្រាទំពាំងបាយជូរ ជាហារដំបូងបំផុត ដែលមនុស្សជាតិបរិភោគ នៅលើស្ថានព្រះច័ន្ទ។ ក្រោយមក គាត់ក៏បានសរសេរថា “ខ្ញុំបានចាក់ស្រាទំពាំងបាយជូរ ចូលទៅក្នុងពែង ដែលពួកជំនុំខ្ញុំបានឲ្យមកខ្ញុំ។ ដោយសារស្ថានព្រះច័ន្ទមានទំនាញតិចជាងផែនដី៦ដង នោះស្រាទំពាំងបាយជូរបានធ្លាក់ចូលទៅក្នុងពែងគាត់ ដោយចំកោងខ្លួនយឺតៗ ឡើងទៅលើយ៉ាងស្រស់ស្អាត នៅចំហៀងពែង”។ លោកអាល់ឌីនបានធ្វើពិធីលៀងព្រះអម្ចាស់ នៅលើស្ថានព្រះច័ន្ទ ដោយអំណរ ដែលជាការប្រកាសថា គាត់បានជឿលើការលះបង់របស់ព្រះគ្រីស្ទនៅលើឈើឆ្កាង និងការធានាអំពីការយាងមករបស់ព្រះអង្គ ជាលើកទី២។ សាវ័កប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យនឹកចាំ…
Read articleខិតខំធ្វើការងារ ដើម្បីផ្គាប់ចិត្តព្រះ
ការអ្វីដែលត្រូវធ្វើក៏ដោយ ចូរធ្វើឲ្យអស់ពីចិត្ត ទុកដូចជាធ្វើថ្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់ មិនមែនដល់មនុស្សទេ។ កូល៉ុស ៣:២៣ ខ្ញុំធ្លាប់និពន្ធអត្ថបទ សម្រាប់ទស្សនាវដី្តមួយ ដែលខ្ញុំបានចាត់ទុកជាសៀវភៅដ៏សំខាន់ ដូចនេះ ខ្ញុំក៏បានព្យាយាមសរសេរអត្ថបទឲ្យបានល្អបំផុត តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន សម្រាប់អ្នកកែសម្រួលអត្ថបទជាន់ខ្ពស់។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំកំពុងទទួលរងសម្ពាធ ដែលជំរុញឲ្យធ្វើតាមស្តង់ដាររបស់គាត់ ដូចនេះ ខ្ញុំក៏ចេះតែបន្តសរសេរឡើងវិញ នូវគំនិត និងយោបល់របស់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែ តើខ្ញុំកំពុងមានបញ្ហាអ្វីពិតប្រាកដ? តើប្រធានបទដែលពិបាកសរសេរ ជាបញ្ហាដែលខ្ញុំកំពុងជួបឬ? ឬខ្ញុំបារម្ភអំពីខ្លួនឯងខ្លាំងពេក បានជាខ្ញុំសួរខ្លួនឯងថា តើអ្នកកែសម្រួលពេញចិត្តនឹងអត្ថបទរបស់ខ្ញុំ ហើយថែមទាំងសប្បាយចិត្តនឹងខ្ញុំដែរឬទេ? ពេលណាយើងមានការព្រួយបារម្ភ អំពីការងាររបស់យើង ចូរយើងមើលការបង្រៀនរបស់សាវ័កប៉ុល។ ក្នុងសំបុត្រដែលគាត់សរសេរផ្ញើទៅពួកជំនុំ នៅទីក្រុងកូល៉ុស គាត់បានជំរុញអ្នកជឿ ឲ្យធ្វើការ មិនមែនដើម្បីផ្គាប់ចិត្តមនុស្ស តែផ្គាប់ចិត្តព្រះវិញ។ គឺដូចដែលគាត់បានមានប្រសាសន៍ថា “ការអ្វីដែលត្រូវធ្វើក៏ដោយ ចូរធ្វើឲ្យអស់ពីចិត្ត ទុកដូចជាធ្វើថ្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់ មិនមែនដល់មនុស្សទេ ដោយដឹងថា អ្នករាល់គ្នានឹងទទួលរង្វាន់ជាមរដកអំពីព្រះអម្ចាស់មក ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាជាអ្នកបំរើរបស់ព្រះគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់”(កូល៉ុស ៣:២៣-២៤)។ ចូរយើងជញ្ជឹងគិត អំពីប្រាជ្ញាដែលព្រះទ្រង់បានប្រទាន ក្នុងបទគម្ពីរនេះ ដើម្បីឲ្យយើងអាចឈប់ព្យាយាមផ្គាប់ចិត្តចៅហ្វាយនាយ នៅលើផែនដីនេះ។ ជាការពិតណាស់ យើងត្រូវគោរពពួកគេ ក្នុងនាមពួកគេជាមនុស្ស…
Read articleរត់គេចចេញពីអំពើបាប
ចូរឲ្យរត់ពីសេចក្តីស្រើបស្រាលរបស់ក្មេងៗចេញ ហើយដេញតាមសេចក្តីសុចរិត សេចក្តីជំនឿ សេចក្តីស្រឡាញ់ និងសេចក្តីមេត្រី ជាមួយនឹងអ្នកអស់អ្នកដែលអំពាវនាវដល់ព្រះអម្ចាស់ អំពីចិត្តដ៏បរិសុទ្ធវិញ។ ២ធីម៉ូថេ ២:២២ ក្នុងរដូវក្តៅឆ្នាំនេះ ខ្ញុំបានរងគ្រោះ ដោយសាររុក្ខជាតិពុលពីរដង។ ក្នុងពេលទាំងពីរលើកនោះ រឿងនេះបានកើតឡើង នៅពេលដែលខ្ញុំកំពុងដករុក្ខជាតិដែលគ្មានប្រយោជន៍ចេញពីទីធ្លាផ្ទះខ្ញុំ។ ហើយពេលនោះ ខ្ញុំក៏បានឃើញរុក្ខជាតិមានស្លឹកឆែកជា៣ ដែលប្រៀបដូចជាខ្មាំងសត្រូវដ៏កាចសាហាវ កំពុងលាក់ខ្លួននៅក្បែរនោះ។ ខ្ញុំគិតស្មានថា ខ្ញុំអាចចូលទៅជិតវា ដោយមិនមានគ្រោះថ្នាក់។ មិនយូរប៉ុន្មាន ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ខ្ញុំបានគិតខុសហើយ។ ខ្ញុំមិនត្រូវចូលទៅក្បែររុក្ខជាតិមួយដើមតូច ដែលមានជាតិពុលនោះទេ ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំគួរនៅឲ្យឆ្ងាយពីវា។ ក្នុងសម័យគ្រាសញ្ញាចាស់ នៅក្នុងរឿងរបស់លោកយ៉ូសែប យើងឃើញគំរូ នៃការរត់គេចចេញពីអំពើបាប ដែលគ្រោះថ្នាក់ជាងរុក្ខជាតិពុលទៅទៀត។ កាលគាត់កំពុងរស់នៅក្នុងផ្ទះរបស់លោកប៉ូទីផា ដែលជានាម៉ឺនម្នាក់ នៅនគរអេស៊ីព្ទ ប្រពន្ធរបស់ចៅហ្វាយនោះបានព្យាយាមល្បួងគាត់ តែលោកយ៉ូសែបមិនបានចូលទៅជិតនាងឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានគេចចេញវិញ។ ទោះនាងបានចោទបង្ខូចគាត់ ហើយឲ្យគេដាក់គុកគាត់ក៏ដោយ ក៏គាត់នៅតែរក្សាសេចក្តីបរិសុទ្ធ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ។ ហើយតាមបទគម្ពីរ លោកុប្បត្ដិ ៣៩:២១ យើងឃើញថា “ព្រះអម្ចាស់បានគង់នៅជាមួយគាត់”។ ព្រះទ្រង់អាចជួយយើងគេចចេញពីសកម្មភាព និងស្ថានភាពដែលអាចនាំយើងចេញឆ្ងាយពីព្រះអង្គ ដោយដឹកនាំយើង ឲ្យរត់ចេញពីអំពើបាប។ ក្នុងបទគម្ពីរ…
Read article