កែប្រែភាពរញេរញៃនៃជីវិត
លោកឌែរល(Darryl) ជាកីឡាករវាយកូនបាល់បេសប៊លដ៏ល្បីល្បាញ ដែលស្ទើរតែបានបំផ្លាញជីវិតខ្លួនឯង ដោយសារថ្នាំញៀន។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវបានរំដោះគាត់ឲ្យមានសេរីភាព ហើយគាត់ក៏បានជ្រះស្អាតអស់ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ។ សព្វថ្ងៃនេះ គាត់កំពុងជួយអ្នកដទៃ ដែលកំពុងមានបញ្ហាញៀនថ្នាំ ហើយនាំពួកគេឲ្យស្គាល់ព្រះយេស៊ូវ។ ពេលគាត់ក្រឡេកមើលពេលអតីតកាល គាត់បានបញ្ជាក់ថា ព្រះទ្រង់បានកែប្រែភាពរញ៉េរញ៉ៃរបស់គាត់ ឲ្យក្លាយជាឧបករណ៍នាំព្រះរាជសាររបស់ព្រះអង្គ ដល់អ្នកដទៃ។ គ្មានការអ្វីដែលពិបាកពេក សម្រាប់ព្រះនោះឡើយ។ កាលព្រះយេស៊ូវយាងឡើងច្រាំង នៅក្បែរកន្លែងបញ្ចុះសពមួយ បន្ទាប់ពីព្រះអង្គ និងពួកសិស្សបានជួបខ្យល់ព្យុះ នៅសមុទ្រកាលីឡេ នោះមានបុរសម្នាក់ដែលអារក្សចូល បានស្ទុះមករកព្រះអង្គ។ ព្រះយេស៊ូវក៏បានមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកអារក្សដែលនៅក្នុងគាត់ ហើយក៏បានបណ្តេញវិញ្ញាណអាក្រក់ទាំងនោះចេញ ហើយក៏បានរំដោះគាត់ឲ្យមានសេរីភាព។ កាលទ្រង់បានយាងចុះទូក នោះអ្នកដែលអារក្សចូលពីដើម គាត់ក៏សូមទៅជាមួយនឹងទ្រង់ តែទ្រង់មិនអនុញ្ញាតទេ ដោយព្រះបន្ទូលថា “ចូរទៅផ្ទះទៅ ហើយប្រាប់បងប្អូនឯងពីការធំទាំងម៉្លេះ ដែលព្រះអម្ចាស់បានមេត្តាប្រោសដល់ឯងវិញ”(ម៉ាកុស ៥:១៩)។ ព្រះគម្ពីរក៏មិនបាននិយាយអំពីគាត់ទៀតទេ តែបានបង្ហាញនូវរឿងដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលមួយ។ ប្រជាជននៅតំបន់នោះ បានអង្វរព្រះយេស៊ូវ ដោយការភ័យខ្លាច ឲ្យព្រះអង្គចាកចេញពីភូមិពួកគេ(ខ.១៧) ប៉ុន្តែ ពេលព្រះអង្គយាងត្រឡប់មកភូមិនោះម្តងទៀត ពួកបណ្តាជនមួយហ្វូងធំបានជួបជុំគ្នា(៨:១)។ តើមនុស្សមកជួបជុំគ្នាច្រើនយ៉ាងនេះ ដើម្បីមកស្តាប់ព្រះអង្គ គឺដោយសារព្រះអង្គបានចាត់បុរសនោះឲ្យទៅប្រាប់ពួកគេឬ? តើដោយសារគាត់ដែលធ្លាប់អារក្សចូល បានក្លាយជាបេសកជន ដែលនាំដំណឹងនៃសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់ព្រះយេស៊ូវ ទៅប្រាប់គេយ៉ាងមានប្រសិទ្ធិភាពឬ? យើងមិនដឹងថា រឿងនេះបានកើតឡើងយ៉ាងដូចម្តេចទេ។…
Read articleឧបករណ៍ដែលព្រះទ្រង់បានឆ្នៃ
វីដេអូហ្គេមរបស់ក្រុមហ៊ុនណាញធែនដូ ដែលមានចំណងជើងថា រឿងព្រេងរបស់ហ្សេលដា: សម្លេងខ្លុយអូការីណាឆ្លងសម័យ បានលក់ដាច់អស់ជាង៧លានឌីស នៅទូទាំងពិភពលោក។ វីដេអូហ្គេមនេះ ក៏បាននាំឲ្យគេមានការពេញនិយម ខ្លុយអូការីណា ជាខ្លុយបុរាណតូចមួយ ធ្វើពីដីឥដ្ឋ ដែលមានរាងមូលសំប៉ែត ដូចដំឡូងបារាំង។ ខ្លុយអូការីណាមិនមានរូបរាង្គ ដូចឧបករណ៍តន្រ្តីទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ពេលណាគេផ្លុំវាចូលតាមមាត់របស់វា ហើយបិទបើករន្ធ នៅជុំវិញតួខ្លួនរាងមូលរបស់វា វាក៏បានបង្កើតសម្លេងដ៏ពីរោះគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ ដែលនាំឲ្យមានអារម្មណ៍ថា មានសង្ឃឹម។ អ្នកផលិតខ្លុយអូការីណា បានយកដីឥដ្ឋមួយដុំមក សូនចេញជារូបរាងខ្លុយ ហើយក៏បានដុតវាក្នុងឡ ដោយធ្វើឲ្យវាក្លាយជាឧបករណ៍តន្រ្តីដ៏អស្ចារ្យ។ រឿងនេះក៏បានឆ្លុះបញ្ចាំង អំពីព្រះ និងយើងផងដែរ។ បទគម្ពីរអេសាយ ៦៤:៦,៨-៩ បានប្រាប់យើងថា “ដ្បិតយើងខ្ញុំទាំងអស់គ្នាបានត្រឡប់ទៅដូចជាមនុស្សដែលមិនស្អាត… ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ ទ្រង់ជាព្រះវរបិតានៃយើងខ្ញុំ យើងខ្ញុំរាល់គ្នាជាដីឥដ្ឋ ហើយទ្រង់ជាជាងស្មូន…សូមទ្រង់កុំក្រោធជាខ្លាំងឡើយ”។ ត្រង់ចំណុចនេះ លោកហោរាកំពុងតែនិយាយថា ព្រះអម្ចាស់ ព្រះអង្គគ្រប់គ្រងលើអ្វីៗទាំងអស់។ យើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែមានបាប។ សូមព្រះអង្គសូនទូលបង្គំ ឲ្យក្លាយជាឧបករណ៍ដ៏ស្រស់ស្អាត សម្រាប់អង្គទ្រង់។ នេះជាអ្វីដែលព្រះអង្គបានធ្វើសម្រាប់យើង។ ដោយសេចក្តីមេត្តា ព្រះអង្គបានចាត់ព្រះរាជបុត្រាព្រះអង្គ ព្រះនាមយេស៊ូវ ឲ្យមកសុគត ដើម្បីលោះបាបយើង ហើយព្រះអង្គកំពុងតែសូន និងកែប្រែយើង ខណៈពេលដែលយើងដើរតាមការដឹកនាំរបស់ព្រះវិញ្ញាណជារៀងរាល់ថ្ងៃ។…
Read articleនៅក្រៅទីដំឡើងត្រសាល
ថ្ងៃសុក្រ ជាថ្ងៃដើរផ្សា នៅក្នុងក្រុងដាច់ស្រយ៉ាលមួយ ក្នុងប្រទេសហ្កាណា ជាកន្លែងដែលខ្ញុំបានចម្រើនវ័យធំឡើង។ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងមកនេះ ខ្ញុំនៅតែនឹកចាំអ្នកលក់ដូរតាមចិញ្ចើមផ្លូវម្នាក់។ ម្រាមដៃ និងម្រាមជើងគាត់ត្រូវមេរោគហង្សិន(ជំងឺឃ្លង់) ស៊ី បានជាគាត់តែងលត់ជង្គង់នៅលើកន្ទេល ហើយក៏បានដួសបន្លែផ្លែឈើរបស់គាត់នឹងវែកធ្វើពីផ្លែឃ្លោក រួចហុចឲ្យអ្នកទិញ។ អ្នកខ្លះបានដើរជៀសគាត់។ ម្តាយរបស់ខ្ញុំបានតាំងចិត្តថា នឹងទិញពីគាត់ឲ្យបានទៀងទាត់។ ខ្ញុំឃើញគាត់តែនៅថ្ងៃសុក្រប៉ុណ្ណោះ។ បន្ទាប់មក គាត់ក៏បានចេញទៅក្រៅក្រុងបាត់។ ក្នុងទឹកដីអ៊ីស្រាអែល នៅសម័យបុរាណ អ្នកកើតឃ្លង់ត្រូវរស់នៅក្រៅទីដំឡើងត្រសាល។ បានសេចក្តីថា ពួកគេក៏បានជួបភាពឯកោយ៉ាងកម្សត់ ។ ក្រឹត្យវិន័យរបស់ពួកអ៊ីស្រាអែលបានចែងថា “ពួកគេត្រូវរស់នៅម្នាក់ឯង”(លេវីវិន័យ ១៣:៤៦)។ នៅក្រៅទីដំឡើងត្រសាល ក៏ជាកន្លែងដែលគេយកតួខ្លួនគោសម្រាប់ថ្វាយយញ្ញបូជា មកដុតផងដែរ(៤:១២)។ នៅក្រៅទីដំឡើងត្រសាល មិនមែនជាកន្លែងដែលអ្នកចង់រស់នៅឡើយ។ ការពិតដ៏កំសត់នេះ បានជួយឲ្យយើងយល់អត្ថន័យ នៃបទគម្ពីរហេព្រើរ ជំពូក១៣ ដែលបានចែងអំពីព្រះយេស៊ូវថា “ហេតុនោះបានជាត្រូវឲ្យយើងរាល់គ្នាចេញទៅឯទ្រង់ នៅខាងក្រៅទីដំឡើងត្រសាលដែរ ទាំងផ្ទុកសេចក្តីដំនៀលរបស់ទ្រង់ចុះ”(ខ.១៣)។ ព្រះយេស៊ូវបានសុគតនៅលើឈើឆ្កាង នៅក្រៅទីក្រុងយេរូសាឡិម ជាចំណុចដ៏សំខាន់ នៅពេលដែលយើងសិក្សា អំពីប្រព័ន្ធនៃការថ្វាយយញ្ញបូជារបស់សាសន៍ហេព្រើរ។ យើងចង់មានប្រជាប្រិយភាព ចង់បានការគោរព ចង់រស់នៅក្នុងជីវិតដែលស្រណុកស្រួល។ ប៉ុន្តែ ព្រះទ្រង់ត្រាស់ហៅយើង ឲ្យចេញទៅខាងក្រៅទីដំឡើងត្រសាល ជាកន្លែងនៃភាពអាប់ឱន។ ជាកន្លែងដែលអ្នកនឹងជួបអ្នកលក់ដូរតាមចិញ្ចើមថ្នល់ ដូចអ្នកជំងឺហង្សិន…
Read articleក្នុងលក្ខណៈជាឯកសារដ៏រស់
លោកភីទ័រ ក្រូហ្វ(Peter Croft) បាននឹកចាំ អំពីកិច្ចការដែលជីតារបស់គាត់បានធ្វើ បានជាគាត់សរសេរថា “សម្រាប់អ្នកដែលបានរើសយកព្រះគម្ពីរប៊ីបរបស់ខ្លួនមកអាន ទោះជាភាសាអ្វីក៏ដោយ ក្នុងជម្រៅចិត្តរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំចង់ឲ្យគាត់មិនគ្រាន់តែយល់ តែបានពិសោធន៍នឹងអត្ថបទព្រះគម្ពីរ ក្នុងលក្ខណៈជាឯកសារដ៏រស់ ដែលនៅតែសំខាន់ គ្រោះថ្នាក់ និងរំភើបរីករាយ ដូចកាលរាប់ពាន់ឆ្នាំមុន”។ ជីតារបស់លោកភីធ័រ គឺលោក ជេ ប៊ី ភីលីព(J.B. Phillips) ជាអ្នកបម្រើព្រះក្នុងផ្នែកយុវជន ដែលបានធ្វើការបកស្រាយព្រះគម្ពីរប៊ីប ជាភាសាអង់គ្លេស ក្នុងអំឡុងសម័យសង្រ្គាមលោកលើកទី២ ដើម្បីឲ្យសិស្សនៅព្រះវិហាររបស់គាត់អាចយល់។ យើងក៏ជួបឧបសគ្គនៅក្នុងការអាន និងពិសោធន៍នឹងព្រះបន្ទូលព្រះ ក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប មិនខុសពីសិស្សរបស់លោកភីលីពឡើយ ហើយភាគច្រើនមិនមែនដោយសារបញ្ហាភាសានោះទេ។ យើងប្រហែលជាខ្វះពេលវេលា ការលត់ដំ ឬវិធីសាស្រ្តត្រឹមត្រូវ ដើម្បីរៀនព្រះបន្ទូលព្រះ។ ប៉ុន្តែ បទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក១ បានចែងថា មនុស្សដែលមានពរ “នោះត្រេកអរតែនឹងក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាវិញ ក៏រំពឹងគិតក្នុងក្រឹត្យវិន័យទ្រង់ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃដែរ”(ខ.១-២)។ ការជញ្ជឹងគិតអំពីព្រះបន្ទូល ក្នុងព្រះគម្ពីរជារៀងរាល់ថ្ងៃ ជួយឲ្យយើងចម្រើនឡើង ក្នុងគ្រប់រដូវកាល ទោះយើងជួបប្រទះទុក្ខលំបាកយ៉ាងណាក៏ដោយ។ តើអ្នកមានទស្សនៈយ៉ាងណា ចំពោះព្រះគម្ពីរប៊ីបរបស់អ្នក? ព្រះគម្ពីរប៊ីបនៅតែសំខាន់ ក្នុងការផ្តល់គំនិតយោបលសម្រាប់ការរស់នៅសព្វថ្ងៃ តែនៅតែគ្រោះថ្នាក់ នៅក្នុងការត្រាស់ហៅឲ្យមនុស្សជឿ និងដើរតាមព្រះយេស៊ូវ…
Read articleទង្វើនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏អស្ចារ្យ
ព្រៃម៉ាលហ័រ នៅរដ្ឋអូរីហ្គិន មានរុក្ខជាតិផ្សិតមួយប្រភេទ ដែលមនុស្សជាច្រើនបានហៅឈ្មោះវាថា ផ្សិតទឹកឃ្មុំ។ វាបានរីករាលដាលតាមឫសរបស់ដើមឈើ ក្នុងផ្ទៃដី៨៩០ហិចតា ធ្វើឲ្យវាក្លាយជារុក្ខជាតិមានជីវិតដែលធំជាងគេបំផុត ដែលគេបានរកឃើញ។ វាបានចាក់សំណាញ់ពណ៌ខ្មៅរបស់វា ពាសពេញព្រៃ អស់រយៈពេលជាង២ពាន់ឆ្នាំមកហើយ ដោយធ្វើឲ្យដើមឈើស្លាប់ ពេលដែលវាលូតលាស់។ សំណាញ់របស់វាបានចូលទៅក្នុងដី ដល់ជម្រៅបីម៉ែត្រ ។ ផ្សិតនេះមានទំហំអស្ចារ្យ តែវាបានដុះចេញពីលម្អងតូចល្អិតតែមួយប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះគម្ពីរបានចែង អំពីទង្វើនៃការមិនស្តាប់បង្គាប់តែមួយ ដែលបណ្តាលឲ្យមានការដាក់ទោស ដែលរីករាលដាលដល់មនុស្សទាំងអស់ ហើយក៏បាននិយាយ អំពីសកម្មភាពនៃការស្តាប់បង្គាប់តែមួយ ដែលបានរំដោះឲ្យរួចពីទោសនោះវិញ។ សាវ័កប៉ុលបាននិយាយអំពីភាពខុសគ្នារវាងបុគ្គលពីរនាក់ គឺលោកអ័ដាម និងព្រះយេស៊ូវ(រ៉ូម ៥:១៤-១៥)។ អំពើបាបរបស់អ័ដាមនាំមកនូវការដាក់ទោស ដល់មនុស្សទាំងអស់(ខ.១២)។ ដោយសារការមិនស្តាប់បង្គាប់នេះ មនុស្សទាំងអស់បានក្លាយជាមនុស្សមានបាប ហើយត្រូវរាប់ជាមានទោស នៅចំពោះព្រះ(ខ.១៧)។ តែព្រះអង្គមានដំណោះស្រាយ សម្រាប់បញ្ហានៃអំពើបាបរបស់មនុស្សជាតិ។ តាមរយៈការសុគតដ៏សុចរិតរបស់ព្រះយេស៊ូវ នៅលើឈើឆ្កាង ព្រះទ្រង់បានប្រទានជីវិតអស់កល្ប និងអាចឈរដោយគ្មានទោស នៅចំពោះព្រះអង្គ។ ការប្រព្រឹត្តរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដោយក្តីស្រឡាញ់ និងការស្តាប់បង្គាប់មានអំណាចល្មមនឹងឈ្នះការមិនស្តាប់បង្គាប់របស់អ័ដាម ដោយព្រះអង្គប្រទានជីវិតដល់មនុស្សទាំងអស់(ខ.១៨)។ តាមរយៈការសុគតរបស់ព្រះអង្គនៅលើឈើឆ្កាង ព្រះយេស៊ូវបានប្រទានជីវិតអស់កល្បដល់អស់អ្នកណា ដែលទទួលជឿព្រះអង្គ។ បើអ្នកមិនទាន់បានទទួលការអត់ទោសបាប និងសេចក្តីសង្រ្គោះពីព្រះអង្គទេ សូមទទួលនៅថ្ងៃនេះចុះ។ បើអ្នកបានក្លាយជាអ្នកជឿហើយ សូមសរសើរដំកើងព្រះអង្គ…
Read articleផ្លូវនៃប្រាជ្ញានាំទៅរកក្តីអំណរ
ទូរស័ព្ទក៏បានរោទ៍ឡើង ហើយខ្ញុំក៏បានលើកទូរស័ព្ទឡើង ដោយគ្មានអល់អែក។ សមាជិកដែលមានវ័យចាស់ជាងគេ ក្នុងគ្រួសារពួកជំនុំរបស់យើង បានទូរស័ព្ទមកខ្ញុំ។ គាត់ជាស្រ្តីដែលមានចិត្តក្លៀវក្លា និងប្រឹងប្រែងធ្វើការ ដែលមានអាយុជាង១០០ឆ្នាំ។ នៅក្នុងការនិពន្ធសៀវភៅចុងក្រោយបំផុតរបស់គាត់ គាត់បានសុំឲ្យខ្ញុំផ្តល់ឲ្យនូវសំណួរមួយចំនួន សម្រាប់ការតែងនិពន្ធរបស់គាត់ ដើម្បីជួយឲ្យគាត់សរសេរបញ្ចប់បន្ទាត់ចុងក្រោយ ក្នុងសៀវភៅរបស់គាត់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មិនយូរប៉ុន្មាន ខ្ញុំក៏បានសួរគាត់ អំពីជីវិត ការងារ ក្តីស្រឡាញ់ និងក្រុមគ្រួសារ។ មេរៀនជាច្រើន ដែលគាត់ទទួលបានពីជីវិតដ៏វែងនេះ បាននាំឲ្យគាត់ទទួលបាននូវប្រាជ្ញាជាច្រើន។ គាត់ប្រាប់ខ្ញុំថា “កុំធ្វើអីលឿនៗពេក”។ ហើយមិនយូរប៉ុន្មាន យើងក៏បានអស់សំណើច ដោយនឹកឃើញពេលដែលគាត់ចូលចិត្តធ្វើអ្វីលឿនៗ។ រឿងដ៏អស្ចារ្យរបស់គាត់ សុទ្ធតែបានបង្ហាញចេញនូវក្តីអំណរដ៏ពិតជាច្រើន។ ព្រះគម្ពីរបានបង្រៀនថា ប្រាជ្ញានាំមកនូវក្តីអំណរ។ “សប្បាយហើយ អស់អ្នកណាដែលរកបានប្រាជ្ញា ហើយអ្នកណាដែលខំប្រឹង ទាល់តែបានយោបល់”(សុភាសិត ៣:១៣)។ យើងឃើញថា ផ្លូវដែលចេញពីប្រាជ្ញា ឆ្ពោះទៅរកក្តីអំណរនោះ ជាគុណធម៌ក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប យ៉ាងពិតប្រាកដ។ “ដ្បិតប្រាជ្ញានឹងចូលមកស្ថិតនៅក្នុងចិត្តឯង ហើយការចេះដឹងនឹងគាប់ចិត្តដល់ឯង”(សុភាសិត ២:១០)។ “ពីព្រោះមនុស្សណាដែលគាប់ព្រះហឫទ័យ នោះទ្រង់ប្រទានឲ្យអ្នកនោះមានប្រាជ្ញា ដំរិះ និងសេចក្តីរីករាយផង”(សាស្តា ២:២៦)។ បទគម្ពីរសុភាសិត ៣:១៧ បានបន្ថែមទៀតថា “អស់ទាំងផ្លូវរបស់ប្រាជ្ញា…
Read article