ព្រះបន្ទូលសន្យាថា នឹងស្អាងយើងឡើងវិញ
អេសាយ ៥១:១-៦ ផ្ទៃមេឃនឹងសូន្យបាត់ទៅ ដូចជាផ្សែង … តែសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់អញនឹងនៅជាដរាប។ អេសាយ ៥១:៦ កាលខ្យល់ព្យុះកំបុតត្បូងឡរ៉ា បានបក់បោកយ៉ាងខ្លាំង កាត់តាមតំបន់ឈូងសមុទ្រមិចស៊ីកូ ឆ្ពោះទៅរកតំបន់ឆ្នេរសមុទ្ររបស់សហរដ្ឋអាមេរិកនៅរដ្ឋលូវីស៊ីអាណា គេបានធ្វើការប្រកាសអាសន្នជាបន្ទាន់។ មន្ត្រីប៉ូលិសម្នាក់បានកត់សំគាល់ឃើញថា មានខ្យល់បក់បោកក្នុងល្បឿន១៥០គីឡូម៉ែត្រក្នុង១ម៉ោង ហើយក៏បានផ្តល់ពត៌មានដល់ប្រជាពលរដ្ឋភ្លាមៗថា “សូមធ្វើការជម្លៀសជាបន្ទាន់។ បើអ្នកសម្រេចចិត្តបន្តស្នាក់នៅក្នុងផ្ទះ យើងខ្ញុំមិនអាចចេញទៅរកអ្នកបានទេ ដូចនេះ សូមយកក្រដាសមួយសន្លឹកមកសរសេរឈ្មោះ អាស័យដ្ឋាន អត្ថលេខសន្តិសុខសង្គមរបស់អ្នក និងឈ្មោះសាច់ញាតិសម្រាប់ទំនាក់ទំនង ពេលមានការបន្ទាន់ ហើយដាក់ក្រដាសនោះចូលទៅក្នុងថង់មានរូត ហើយដាក់ចូលក្នុងហោប៉ៅរបស់អ្នក។ ហើយចូរអធិស្ឋានសូមឲ្យអ្នករួចផុតពីគ្រោះថ្នាក់នេះ”។ ភ្នាក់ងារជួយសង្គ្រោះបានដឹងថា ពេលណាខ្យល់ព្យុះឡរ៉ា វាយប្រហារតំបន់ឆ្នេរ ពួកគេមិនអាចធ្វើអ្វីបានទេ ក្រៅពីមើលខ្យល់ព្យុះនោះបំផ្លិចបំផ្លាញអ្វីៗទាំងអស់នៅពីមុខវា។ ពេលណារាស្រ្តរបស់ព្រះ នៅគ្រាសញ្ញាចាស់ជួបគ្រោះធម្មជាតិ ឬមហន្តរាយខាងវិញ្ញាណ ព្រះបន្ទូលព្រះអង្គមានការធានាច្បាស់លាស់ ហើយនាំមកនូវក្តីសង្ឃឹម ដោយសន្យាថា ព្រះអង្គនឹងគង់នៅជាមួយ ទោះពួកគេជួបការបំផ្លិចបំផ្លាញយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “ទ្រង់បានដោះទុក្ខអស់ទាំងកន្លែងខូចបង់របស់គេ ក៏បានធ្វើឲ្យទីស្ងាត់ឈឹង បានដូចជាច្បារអេដែន ហើយឲ្យវាលប្រៃនោះត្រឡប់ដូចជាសួនរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែរ”(អេសាយ ៥១:៣)។ ហើយជាងនេះទៅទៀត ព្រះអង្គតែងតែធានារាស្រ្តព្រះអង្គថា ព្រះអង្គនឹងប្រទានការសង្គ្រោះ និងការប្រោសឲ្យជា បើសិនជាពួកគេទុកចិត្តព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គមានបន្ទូលទៀតថា “ដ្បិតផ្ទៃមេឃនឹងសូន្យបាត់ទៅ ដូចជាផ្សែងហើយផែនដីនឹងចាស់ទៅដូចជាសំលៀកបំពាក់…
Read article
ព្រះអង្គជាក្សត្រ ដែលបានបង្កើតរបស់សព្វសារពើ
«កាលដើមដំបូងឡើយ ព្រះបានបង្កើតផ្ទៃមេឃ និងផែនដី» (លោកុប្បត្ដិ ១:១)។ ព្រះទ្រង់ពិតជាមានមែន គឺគ្មានពេលណាមួយ ដែលមិនមានព្រះអង្គនោះឡើយ។ ព្រះអង្គមានពិតមែន តាំងពីមុនពេលដែលពេលវេលា និងអ្វីមួយកើតមាន ដោយសារការបង្កើតរបស់ព្រះអង្គ។ ហើយដោយសារលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ព្រះអង្គ មិនដែលប្រែប្រួល ព្រះអង្គតែងតែមានពិតមែន ក្នុងលក្ខណៈជាព្រះត្រៃឯក ជាព្រះតែមួយមានបីអង្គ គឺព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ពេលយើងអានព្រះគម្ពីរ យើងឃើញថា អង្គនីមួយៗនៃព្រះត្រៃឯកសុទ្ធតែបានចូលរួមនៅក្នុងការបង្កើតរបស់សព្វសារពើ ដោយព្រះវរបិតាបានធ្វើការផ្ដួចផ្ដើម ហើយព្រះគម្ពីរក៏បានពិពណ៌នាថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបាន «រេរានៅពីលើទឹក» ហើយព្រះរាជបុត្រាគឺជាភ្នាក់ងារនៃការបង្កើតរបស់សព្វសារពើ (លោកុប្បត្ដិ ១:២-៣ យ៉ូហាន ១:៣)។ «គ្រប់ទាំងអ្វីៗដែលស្រស់ស្អាត អស់ទាំងសត្វតូចធំ»1 គួរតែនាំឲ្យយើងមានចិត្តស្ញប់ស្ញែង ព្រោះព្រះអង្គបានរចនាពួកវាមក ដោយបង្គាប់តែមួយព្រះឱស្ឋ។ ធម្មជាតិទាំងមូលស្ថិតក្នុងព្រះហស្ត ស្ថិតក្នុងការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះអង្គ។ ពេលយើងឃើញទឹករលកបោកច្រាំង យើងមានការកម្សាន្តចិត្ដដ៏អស្ចារ្យ ដោយដឹងថា ទឹករលកនីមួយៗបានកើតមាន ដោយសារការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដោយអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គមិនដែលបានយាងចេញពីស្នាព្រះហស្តព្រះអង្គទាំងពីដើមក៏ដូចជាក្នុងពេលអនាគត។ យើងចាំបាច់ត្រូវចាំថា ព្រះអង្គគ្មានដែនកំណត់ឡើយ។ ព្រះអង្គគង់នៅលើបល្ល័ង្ក ខ្ពស់ហួស និងពិសេសខុសប្លែកពីអ្វីៗដែលព្រះអង្គបានបង្កើត។ នេះជាមូលហេតុដែលជំនឿគ្រីស្ទបរិស័ទ មានភាពខុសគ្នាពីជំនឿសាសនាដែលជឿថា ព្រះអាទិទេពបានបង្ហាញអង្គទ្រង់ឲ្យគេបានស្គាល់ នៅក្នុងពិភពធម្មជាតិ…
Read article
ចែកចាយរឿងរបស់ព្រះយេស៊ូវ
១យ៉ូហាន ១:១-៥ ដ្បិតព្រះដ៏ជាជីវិត ទ្រង់បានលេចមកហើយ យើងខ្ញុំបានឃើញទ្រង់ ក៏ធ្វើជាទីបន្ទាល់ ប្រាប់ដល់អ្នករាល់គ្នា។ ១យ៉ូហាន ១:២ មនុស្សភាគច្រើន មិនដែលឮឈ្មោះអ្នកស្រីខេត ហ៊ែងឃី(Kate Hankey)ទេ ប៉ុន្តែ គាត់ជាស្រ្តីដែលមានលក្ខណៈសម្បត្តិគួរឲ្យកត់សំគាល់ណាស់។ គាត់បានធ្វើការបម្រើព្រះយេស៊ូវ នៅទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៨០០ ដោយចិត្តស្មោះត្រង់ នៅប្រទេសអង់គ្លេស ក្នុងនាមគាត់ជាគ្រូបង្រៀន គ្រូផ្សាយដំណឹងល្អ អ្នករៀបចំសាលារៀន បេសកជន និងអ្នកនិពន្ធបទកំណាព្យ។ នៅឆ្នាំ១៨៦៧ អ្នកស្រីខេត បានឆ្លងជំងឺធ្ងន់ធ្ងរមួយ។ ក្នុងអំឡុងពេលដែលគាត់កំពុងជាសះស្បើយឡើងវិញ គាត់ក៏បាននិពន្ធបទកំណាព្យវែងមួយ ចែកជាពីរភាគមានចំណងជើងថា “រឿងដែលគេចង់ឮ” និង “រឿងដែលគេបាននិយាយប្រាប់”។ បទកំណាព្យរបស់គាត់បានបកស្រាយ អំពីទំនាក់ទំនងដែលគាត់មានជាមួយព្រះយេស៊ូវ ដោយផ្ទាល់ខ្លួន និងអំពីព្រឹត្តិការណ៍ដែលបានកើតឡើង កាលព្រះអង្គកំពុងបំពេញបេសកកម្មនៅលើផែនដី។ បទគម្ពីរទាំងអស់សុទ្ធតែបានចង្អុលបង្ហាញទៅរកព្រះយេស៊ូវ និងនិយាយអំពីរឿងរបស់ព្រះអង្គ។ នៅដើមដំបូងនៃសំបុត្រដែលសាវ័កយ៉ូហានបានសរសេរផ្ញើពួកជំនុំដំបូង គាត់បានរំឭកពួកគេអំពីពេលដែលពួកគេបានមានការដកពិសោធន៍ជាមួយព្រះយេស៊ូវដោយផ្ទាល់ខ្លួន។ គឺដូចដែលគាត់បានសរសេរថា “ឯសេចក្តីដែលមានតាំងពីដើមមក ដែលយើងខ្ញុំបានឮ ហើយភ្នែកបានឃើញ ក៏បានមើល ហើយដៃបានប៉ះពាល់ ខាងឯព្រះបន្ទូលនៃជីវិត”(១យ៉ូហាន ១:១)។ សាវ័កយ៉ូហានបានមានប្រសាសន៍ថា “ព្រះដ៏ជាជីវិត ទ្រង់បានលេចមកហើយ យើងខ្ញុំបានឃើញទ្រង់ ក៏ធ្វើជាទីបន្ទាល់ប្រាប់ដល់អ្នករាល់គ្នា”(ខ.២)។…
Read article
ព្រះហស្តព្រះអង្គក្នុងឆ្នាំថ្មី
អេសាយ ៤៨:១២-១៩ ដៃអញបានដាក់ឫសនៃផែនដី ហើយដៃស្តាំរបស់អញបានលាតផ្ទៃមេឃ។ អេសាយ ៤៨:១៣ នៅឆ្នាំ១៩៣៩ នៅពេលដែលសង្រ្គាមលោកលើកទីពីរបានឆេះរាលដាល ដល់ទឹកដីចក្រភពអង់គ្លេស ស្តេចចច ទី៦(George VI) បានស្វែងរកឱកាស នៅក្នុងការផ្សាយតាមវិទ្យុនៅថ្ងៃណូអែល ដើម្បីលើកទឹកចិត្តប្រជាពលរដ្ឋរបស់ទ្រង់ ក្នុងចក្រភពអង់គ្លេស និងប្រទេសជាសមាជិកដទៃទៀត ឲ្យទុកចិត្តព្រះ។ ទ្រង់ក៏បានដកស្រង់បទកំណាព្យដែលព្រះមាតាទ្រង់ចូលចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ដោយបន្ទូលថា “ពេលយើងចូលទៅក្នុងភាពងងឹត ចូរយើងតោងព្រះហស្តព្រះអង្គជាប់។ ព្រះអង្គនឹងប្រទានពន្លឺ ដែលប្រសើរលើសពន្លឺណាទាំងអស់ ហើយក៏ប្រទានផ្លូវដែលមានសុវត្ថិភាពជាងផ្លូវណាទាំងអស់”។ ស្តេចចច មិនបានជ្រាបថា នឹងមានរឿងអ្វីកើតឡើងទៀតនៅឆ្នាំថ្មីទេ តែទ្រង់បានទុកចិត្តថា ព្រះអម្ចាស់នឹង “ដឹកនាំ ហើយកំឡាចិត្ត” ពួកគេ ក្នុងថ្ងៃដ៏ថប់បារម្ភខាងមុខ។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបបានចែងអំពីព្រះហស្តរបស់ព្រះ នៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរជាច្រើន ដែលរាប់បញ្ចូលទាំងកណ្ឌគម្ពីរអេសាយផងដែរ។ ព្រះអង្គបានត្រាស់ហៅរាស្រ្តព្រះអង្គតាមរយៈហោរាអេសាយ ឲ្យពួកគេទុកចិត្តថា ព្រះអង្គជាព្រះអាទិកររបស់ពួកគេ ព្រះអង្គគឺជា “ដើម ហើយជាចុង”(អេសាយ ៤៨:១២) ដែលគង់នៅជាមួយពួកគេជារៀងរហូត។ ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “ដៃអញបានដាក់ឫសនៃផែនដី ហើយដៃស្តាំរបស់អញបានលាតផ្ទៃមេឃ”(ខ.១៣)។ ពួកគេគួរតែទុកចិត្តព្រះអង្គ ហើយមិនត្រូវមើលទៅមនុស្ស ដែលមានអំណាចតិចជាងព្រះអង្គនោះទេ។ សរុបមក ព្រះអង្គគឺជា “ជាព្រះដ៏ប្រោសលោះ គឺជាព្រះបរិសុទ្ធនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល”(ខ.១៧)។…
Read article
ហេតុអ្វីទូលបង្គំលំបាកយ៉ាងនេះ?
ទំនុកដំកើង ១៣ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ តើទ្រង់នឹងភ្លេចទូលបង្គំដល់កាលណាទៀត តើដល់អស់កល្បឬអី? ទំនុកដំកើង ១៣:១ លោកជីម(Jim) បានតយុទ្ធនឹងជំងឺខូចកោសិកាប្រសាទបញ្ជា ជាង១ឆ្នាំហើយ។ កោសិកាប្រសាទក្នុងសាច់ដុំរបស់គាត់កំពុងតែខូច ហើយសាច់ដុំរបស់គាត់ក៏បានរួញស្វិត។ គាត់បានបាត់បង់សមត្ថភាពបញ្ជាផ្នែកតូចៗនៃអវយវៈរបស់គាត់ ក៏ដូចជាបាត់សមត្ថភាពគ្រប់គ្រងដៃជើងរបស់គាត់។ គាត់មិនអាចដាក់ឡេវអាវ ឬចងខ្សែស្បែកជើងដោយខ្លួនឯងបានទៀតទេ ហើយក៏មិនអាចប្រើចង្កឹះបរិភោគអាហារបានដែរ។ លោកជីមបានស៊ូទ្រាំនឹងស្ថានភាពដ៏លំបាកនេះ ហើយក៏បានចោទជាសំណួរថា ហេតុអ្វីព្រះអនុញ្ញាតឲ្យរឿងនេះកើតឡើង? ហេតុអ្វីខ្ញុំត្រូវជួបការលំបាកយ៉ាងនេះ? ប៉ុន្តែ មានបងប្អូនរួមជំនឿក្នុងព្រះគ្រីស្ទជាច្រើន បានមកចំណាយពេលជាមួយគាត់ ហើយក៏បានទូលថ្វាយសំណួររបស់ពួកគេដល់ព្រះអង្គផងដែរ។ ក្នុងបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក១៣ ស្តេចដាវីឌបានបន្លឺសម្លេងថា “ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ តើទ្រង់នឹងភ្លេចទូលបង្គំដល់កាលណាទៀត? តើដល់អស់កល្បឬអី? តើនឹងលាក់ព្រះភក្ត្រទ្រង់ ចំពោះទូលបង្គំដល់កាលណា? តើត្រូវឲ្យទូលបង្គំពិគ្រោះនៅតែក្នុងខ្លួនដល់កាលណា ដោយមានចិត្តព្រួយវាល់ព្រឹកវាល់ល្ងាចដូច្នេះ?”(ខ.១-២)។ យើងក៏អាចនាំការភាន់ភាំង និងសំណួរយើងថ្វាយដល់ព្រះអង្គផងដែរ។ ព្រះអង្គជ្រាបអំពីចិត្តរបស់យើង ពេលណាយើងស្រែករកព្រះអង្គថា “តើដល់ពេលណា?” ហើយ “ហេតុអ្វី ព្រះអង្គអើយ?” ព្រះអង្គបានប្រទានចម្លើយមានន័យបំផុត ដល់យើង ក្នុងព្រះយេស៊ូវ និងក្នុងជ័យជម្នះដែលព្រះអង្គមាន មកលើបាប និងសេចក្តីស្លាប់។ ពេលណាយើងគិតដល់ឈើឆ្កាង និងផ្នូររបស់ព្រះយេស៊ូវដែលនៅទទេរ យើងអាចរកឃើញទំនុកចិត្ត នៅក្នុង “សេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ស្ថិតស្ថេរ” របស់ព្រះអម្ចាស់(ខ.៥)…
Read article
សាងសង់អ្វីដែលស្ថិតស្ថេរ
លោកុប្បត្តិ ១១:១-៨ រួចនិយាយគ្នាថា ចូរយើងសង់ទីក្រុង១សំរាប់យើង និងប៉ម១ដែលខ្ពស់ដល់ផ្ទៃមេឃ ដើម្បីឲ្យយើងបានកេរ្តិ៍ឈ្មោះ។ លោកុប្បត្តិ ១១:៤ កាលពីក្មេង ក្រុមគ្រួសារខ្ញុំរស់នៅក្បែរការដ្ឋានសំណង់មួយចំនួន ក្នុងរដ្ឋអូហៃយ៉ូ។ ដោយសារខ្ញុំ និងមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំចូលចិត្តមើលគេសាងសង់អគារ យើងក៏បានដើររើសសម្ភារៈសំណង់ដែលគេបោះចោល ដើម្បីសាងសង់បន្ទាយទ័ព ជាការកម្សាន្តសប្បាយ។ យើងក៏បានខ្ចីឧបករណ៍ជាងពីឪពុកម្តាយរបស់យើង និងលីសែងឈើ ហើយចំណាយពេលជាច្រើនថ្ងៃ ក្នុងការសាងសង់ ដើម្បីសម្រេចគោលបំណងរបស់យើង។ វាជាសកម្មភាពដ៏សប្បាយរីករាយ ប៉ុន្តែ ការប្រឹងប្រែងរបស់យើងក្នុងការសាងសង់ តាមគំរូអគារនៅជុំវិញយើង មិនបានទទួលលទ្ធផលល្អទេ។ សំណង់របស់យើងមិនស្ថិតស្ថេរបានយូរឡើយ។ បទគម្ពីរលោកុប្បត្តិ ជំពូក១១ បានចែងអំពីគម្រោងសាងសង់ធំមួយ ដែលមនុស្សនៅផែនដីរួមគ្នាធ្វើ។ ពួកគេនិយាយគ្នាថា “ចូរយើងសង់ទីក្រុង១សំរាប់យើង និងប៉ម១ដែលខ្ពស់ដល់ផ្ទៃមេឃ ដើម្បីឲ្យយើងបានកេរ្តិ៍ឈ្មោះ”(ខ.៤)។ ការប្រឹងប្រែងរបស់ពួកគេមានបញ្ហាធំមួយ ស្ថិតនៅត្រង់ថា ពួកគេធ្វើការសាងសង់នោះ ដើម្បីឲ្យពួកគេបានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បីប៉ុណ្ណោះ(ខ.៤)។ នេះជាបញ្ហាដែលកើតឡើងម្តងហើយម្តងទៀត ចំពោះមនុស្ស ដោយសារយើងចូលចិត្តកសាងវិមានសម្រាប់ខ្លួនឯង និងដើម្បីបង្ហាញភាពជោគជ័យរបស់យើង។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបក៏បានចែងអំពីសម័យក្រោយមកទៀត ដែលមានស្តេចមួយអង្គព្រះនាម សាឡូម៉ូន បានសាងសង់ព្រះវិហារថ្វាយព្រះអម្ចាស់ ដោយបំណងចិត្តខុសពីមនុស្សដែលសាងសង់ប៉មបាបិល។ គឺដូចទ្រង់មានបន្ទូលថា “មើល ទូលបង្គំបានគិតសំរេចនឹងស្អាងព្រះវិហារ១ថ្វាយព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃទូលបង្គំ”(១ពង្សាវតាក្សត្រ ៥:៥)។ ស្តេចសាឡូម៉ូនយល់ឃើញថា អ្វីៗដែលទ្រង់សាងសង់…
Read article