2015

You are here:
ការស្រូបយកជីវ ជាតិនៃព្រះបន្ទូល

ស្តេច​ចេមស៍ គឺ​ជា​ក្សត្រ​ដ៏​មាន​ភាព​ល្បី​ល្បាញ ដោយ ​សារ​ព្រះ​គម្ពី​រ​ឃីង ចេមស៍(King James) ដែល​គេបាន​បក​ប្រែ​មក​ជា​ភាសា​អង់​គ្លេស ដោយ​ភ្ជាប់​ជា​មួយ​ព្រះ​នាម​ទ្រង់។ ការ​បោះ​ពុម្ភ​ព្រះ​គម្ពីរ​នេះ បាន​កើត​ឡើង ស្ទើរ​តែ​នៅពេ​លដំ​ណាល​គ្នា នឹងកា​រ​ដែ​ល​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ការ​កែសម្រួល​អត្ថ​បទ​សៀវ​ភៅ​ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា សៀវ​ភៅ​នៃការ​អធិស្ឋាន​ធម្ម​តា ។ គេ​បា​ន​ប្រើ​សៀវ​ភៅ​នេះ​រហូត​មក​ដល់​ពេល​បច្ចុប្បន្ន ដែល​សៀវ​ភៅ​នេះ ជា​លំនាំ​នៃ​ការ​អធិស្ឋាន​​ទូ​ល​អង្វរ និង​ការ​ថ្វាយ​បង្គំ ដែល​ផ្ទុក​ទៅ​ដោយ​សេចក្តី​អធិ​ស្ឋាន​ដ៏​អស្ចារ្យ​មួយ ដើម្បី​សូម​ឲ្យ​មាន​លក្ខណៈ​សម្បត្តិដែ​ល​សម​ស្រប​តាម​ព្រះ​គម្ពីរ ដោយ​អធិ​ស្ឋាន​យ៉ាង​ដូច​នេះ​ថា “​ឱ​ព្រះអ​ម្ចាស់ ដ៏​មាន​ពរ ទ្រង់​បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​គេ​តែង​ព្រះ​គម្ពីរ​បរិសុទ្ធ​មក សម្រាប់​ឲ្យ​យើង​ខ្ញុំ រៀន​សូត្រ សូម​ជួយ​ឲ្យយើ​ង​ខ្ញុំ … បា​នស្តាប់ បាន​អាន គូស​ចំណាំ រៀន​សូត្រ​បទ​គម្ពី​រទាំ​ង​នោះ ទាំង​ស្រូប​យក​ជីវ​ជាតិ​នៅ​ខាង​ក្នុង​ផង ដោយ​ការ​អត់​ធ្មត់ និង​ការ​កម្សាន្ត​ចិ​ត្ត​នៃ​ព្រះ​បន្ទូល​ដ៏​បរិសុទ្ធ​នៃ​ទ្រង់ ប្រយោជន៍​ឲ្យ​យើង​ខ្ញុំ ក្រសោប​យក និង​តោង​ឲ្យ​ជាប់​សេចក្តី​សង្ឃឹម​ដ៏​មាន​ពរ នៃ​ជីវិត​ដ៏​អស់​កល្ប​ជា​និច្ច”។ កាល​ពី​ពេល​ជា​ច្រើន​សត​វត្ស​ មុន​សម័យ​ស្តេច​ចេមន៍ លោក​ហោរា យេរេមា បាន​ថ្លែង​អំពី​ការ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ព្រះគ​ម្ពីរ​ចម្អែត​ចិត្ត​យើង តាម​របៀប​ស្រដៀង​គ្នា បាន​ជា​គាត់​អធិ​ស្ឋាន​ដូច​នេះថា​ “ទូលប​ង្គំ​​បា​ន​​ឃើញ​ព្រះបន្ទូល​ទ្រង់ ទូលបង្គំ​ក៏​បាន​ទទួល​ទាន​លេប​ចូល​អស់​ហើយ ព្រះបន្ទូល​របស់​ទ្រង់​ជា​សេចក្តី​អំណរ ហើយ​ជា​ទី​រីករាយ​ចិត្ត​ដល់​ទូលបង្គំ ដ្បិត​ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​ពួក​ពលបរិវារ​អើយ ទូលបង្គំ​បាន​ហៅ​តាម​ព្រះនាម​ទ្រង់”(យេរេមា ១៥:១៦)។ យើង​មាន​លក្ខណៈសម្បត្តិ​ដែល​សម​ស្រប​តាម​ព្រះបន្ទូ​លព្រះ​…

Read article
បទចម្រៀងដែលកើតចេញពីការតស៊ូ

ក្នុង​ខ្សែភា​ពយ​ន្ត​ឯកសា​រ ស្តី​អំពី​អ្នក​លេង​ហ្គីតា​ដ៏​ល្បីល្បាញ​បីរូប​ លោក​ជែក វាយ(Jack White) បាន​រៀប​រាប់​អំពី​ភាព​ចាំបាច់​ទី​មួយ នៃ​ការ​និពន្ធ​បទ​ចម្រៀង ដោយ​មាន​ប្រសាស​ន៍​ថា : “បើ​អ្នក​មិន​មាន​ការ​តស៊ូ នៅ​ក្នុង​ខ្លួន​អ្នក ​ឬនៅជុំ​វិញ​ខ្លួន​អ្នក​ទេ នោះ​អ្នក​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​បង្កើត​ការ​តស៊ូ​មួយ ដោ​យ​ខ្លួន​ឯង”។ បទ​ចម្រៀង​ដែល​មាន​ន័យ​បំផុត​សម្រាប់​យើង គឺ​ជា​បទ​ដែល​បក​ស្រាយអំ​ពីអា​រម្មណ៍ ដែល​មាន​ក្នុង​ជម្រៅចិ​ត្ត​របស់​យើង។ ជា​ញឹក​ញាប់ គេ​បាន​ហៅ​កណ្ឌទំ​នុក​ដំកើង​ថា ​“សៀវ​ភៅច​ម្រៀង​នៃ​ព្រះគ​ម្ពីរ”ដែល​ក្នុង​នោះ មាន​ទំនុក​ជា​ច្រើន ត្រូវ​បាន​និពន្ធ​ឡើង ក្នុង​ពេល​ដែល​អ្នក​និពន្ធ​កំពុង​មាន​ការ​តស៊ូ​ក្នុង​ជីវិត។ ទំនុក​ទាំង​នោះ យល់​អំពី​ការ​ខក​ចិត្ត ​និង​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​របស់​យើង តែ​ជានិច្ច​ជាកា​ល បទ​គម្ពី​រ​ទាំង​នោះ​តែង​តែ​បង្វែរ​អារម្មណ៍​របស់​យើង ឆ្ពោះទៅ​រក​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះ។ ក្នុង​ទំនុក​ដំកើង ជំពូក​៣១ ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ពោល​ថា ​“សូម​​ប្រោ​ស​មេត្តា​ចំពោះ​ទូលបង្គំ ដ្បិត​ទូលបង្គំ​មាន​សេចក្តី​ទុក្ខ​លំបាក ភ្នែក​ទូលបង្គំ​កាន់​តែ​ខ្សោយ​ទៅ ដោយ​សេចក្តី​សោយ​សោក ព្រម​ទាំង​ចិត្ត និង​ខ្លួន​ប្រាណ​នៃ​ទូលបង្គំ​ផង!”(ខ.៩) ទ្រង់​ក៏បាន​មាន​បន្ទូល​អំពី​អន្ទាក់ ដែល​គេ​បាន​រៀប​នៅពី​មុ​ខ​ទ្រង់ (ខ.៤) អំពី​អំពើ​បាប​របស់​ទ្រង (ខ.១០) និង​ការ​ដែល​មិត្ត​ភ័ក្រ​បោះ​បង់​ទ្រង់​(ខ.១១-១២) និងកា​រ​ដែល​គេបា​នរៀ​បគ​ម្រោង​ធ្វើ​គុត​ទ្រង់ (ខ.១៣)។ តែ​ស្តេច​ដា​វី​ឌមិ​ន​​បានទុកចិត្តលើ​ក​ម្លាំង​របស់​ទ្រង់​ទេ តែ​បាន​ទុក​ចិត្ត​លើ​ព្រះ​វិញ គឺ​ដូច​​ដែល​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ថា “តែ ឱ​​​ព្រះយេ​ហូវ៉ា​​អើយ ទូលបង្គំ​បាន​ទុក​ចិត្ត​ដល់​ទ្រង់ ទូលបង្គំ​បាន​ថា ទ្រង់​ជា​ព្រះ​នៃ​ទូលបង្គំ ឯ​ថ្ងៃ​អាយុ​របស់​ទូលបង្គំ…

Read article
បទបញ្ជាផ្ទៃក្នុងរបស់អ្នកស្រីមុមម៉ា​

មាន​ពេល​មួយ ខ្ញុំ​បាន​ជួប​ស្ត្រី​ដ៏រួ​សរា​យ​ម្នាក់ ឈ្មោះ ​“មុមម៉ា​ ឆាលី(Momma Charlie)” ដែល​បាន​ចិញ្ចឹម​ក្មេង​ៗ​ជាង​១០​នាក់។ ក្មេងៗ​ទាំង​អ​ស់​នេះ សុទ្ធ​តែ​ត្រូវ​បាន​ទទួល​ការស​ម្រេច​របស់​តុលាការ ​ឲ្យម​ក​រស់​នៅ​មួយគាត់ ហើយ​គាត់​ក៏​បាន​ឲ្យ​ពួក​គេមា​នផ្ទះ​ស្នា​ក់នៅ​ ដោយ​មាន​ភាព​លំ​នឹង ការ​ណែនាំ និង​សេចក្តី​​ស្រឡាញ់។ គាត់​បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា ជា​រៀង​រាល់​ពេល​ដែល​មាន​ក្មេង​ថ្មី​​​ចូល​មករស់នៅ​ កិច្ចការសំ​ខាន់​ទី​មួយ​របស់គា​ត់ គឺ​ត្រូវ​ពន្យល់ក្មេង​នោះ អំពី “បទ​បញ្ជា​ផ្ទៃ​ក្នុង​របស់អ្ន​ក​ស្រីមុមម៉ា” ដែល​រួម​មាន ខ្នាត​គំរូ​នៃ​អាកប្ប​កិរិយ៉ា ព្រម​ទាំង​ការ​ជួយ​កិច្ច​ការ​ក្នុងផ្ទះ​ដ៏​មមា​ញឹក ទន្ទឹម​នឹង​ពេល​ដែល​គាត់​បណ្តុះ​បណ្តាល​ក្មេង​ៗទាំ​ង​នោះ អំពី​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ។​ ក្មេង​ខ្លះពិ​បាក​នឹ​ងទ​ទួល​យក “បទ​បញ្ជា​ផ្ទៃក្នុ​ង​របស់អ្នកស្រី​មុមម៉ា” ដោយគិ​តថា​ បទ​បញ្ជាទាំ​ងនោះ​បានរា​រាំងពួកគេ មិន​ឲ្យមា​នកា​រក​ម្សាន្ត និងកា​រស​ប្បាយ ប៉ុន្តែ នេះ​មិន​មែន​ជាកា​រ​ពិត​ទេ។ ខ្នាតគំ​រូ​នេះបា​ននាំឲ្យ​ផ្ទះ​សម្បែង​របស់​ពួក​គេ​មាន​សណ្តា​ប់ធ្នា​ប់ ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ស្រីមុ​ម​ម៉ា និងក្មេ​ង​ៗអា​ចរ​ក​បាន​នូវ​ការរ​ស់នៅ​ដ៏សប្បាយ​រីក​រាយ និងសុ​ខសា​ន្ត។​ យ៉ាង​ណាមិ​ញ អ្នក​ខ្លះបា​ន​យល់​ថា ខ្នាត​គំរូ​ដែល​ព្រះបា​នដា​ក់ នៅក្នុ​ងព្រះ​គម្ពីរ គឺ​ជា​ឧប​ស័គ្គ​ដែល​រារាំង​យើង មិន​ឲ្យ​អរស​ប្បាយ​នឹង​ជីវិត។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណាក៏​ដោយ​ តាម​ពិត ព្រំ​ដែន​កំណត់​ដែល​ព្រះ​បាន​ដាក់ គឺ​ដើម្បី​ការពារ​យើង មិន​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើបា​ប ហើយ​ជួយ​ឲ្យយើ​ង​មានការឆ្លើ​យ​តប​យ៉ាង​ត្រឹម​ត្រូវ ចំពោះ​ទ្រង់។ ឧទាហរណ៍ នៅ​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ អេភេសូរ ជំពូក៤ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ផ្តល់​ឲ្យនូ​វកា​រណែនាំ​ខ្លះ…

Read article
សំណូមពរអធិស្ឋាន

កាល​ពី​ពេល​ថ្មី​ៗនេះ​ មាន​បេសក​ជន​ម្នាក់ បាន​មកចូល​រួម​​ការ​សិក្សា​ព្រះគ​ម្ពីរ ជាមួ​យ​នឹង​ខ្ញុំ​ដែរ។ គាត់​បាន​ចែក​ចាយ​ អំពី​អារម្មណ៍ដែ​ល​គាត់​មាន នៅ​ពេល​ដែលគា​ត់រៀ​ប​ចំឥ​វ៉ាន់ ចាក​ចេញ​​​ពី​​ក​ន្លែង​ដែល​​នៅ​ក្បែ​រ​ញាតិ​មិត្ត ទៅ​រស់នៅក្នុងប្រទេស​មួយ​ទៀត ដែល​នៅ​ឆ្ងាយ។ ពេលដែ​លគា​ត់ និង​ក្រុម​ធើ្វដំ​ណើរ​ជាមួ​យក្រុ​ម​គ្រួសារ​​មកដល់​ទីនោះហើ​យ ពួក​គាត់​ក៏បា​នទ​ទួល​ការ​ស្វាគ​មន៍ ពី​ទិដ្ឋ​​ភា​ព​នៃ​កា​រជួ​ញ​ដូរ​គ្រឿង​ញៀន និងដ​ង​វិថី​ដ៏​​គ្រោះ​ថ្នាក់​។ រនាំង​នៃភា​សា​បាន​នាំ​មក​នូវ​ភាព​ឯកកោ​សម្រាប់​ក្រុម​គ្រួសារគា​ត់។​ ជាង​នេះទៅ​ទៀ​ត ពួក​គាត់​បាន​ឆ្លង​មេរោគ​ក្រពះ​បួនប្រភេទ​ខុស​ៗ​គ្នា ដែល​កាន់​តែ​ធ្វើ​ឲ្យមា​នភា​ព​យ៉ាប់​យឺន​។ ហើយ​កូន​ស្រីច្ប​ងរ​បស់​គាត់ ស្ទើរ​តែ​បាត់​បង់​ជីវិត ដោយ​​សារ​​ធ្លា​ក់តា​មច​ន្លោះ​ប្រកាន់​ដៃ​ជណ្តើរ​ដែលគ្មា​នសុ​វត្ថិ​ភាព។ ដូច​នេះ ពួក​គាត់​ត្រូវ​ការ​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​យើង​រាល់​គ្នា។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ពិសោធ​នឹង​គ្រោះ​ថ្នាក់ និង​ទុក្ខ​​លំបាក ក្នុងនា​ម​ជាបេសកជន។ គាត់​ត្រូវ​គេចាប់​ដាក់​គុក គាត់​បាន​ជួប​គ្រោះថ្នា​ក់សំពៅលិ​ច ហើយ​ក៏​ត្រូវ​គេ​វាយធ្វើបា​បទៀ​ត។ ដូច​នេះ វា​ជា​រឿងធ​ម្ម​តាទេ​ ដែល​សំបុត្រ​រប​ស់គា​ត់ ក៏​មាន​ការ​សុំ​ឲ្យ​គេអធិ​ស្ឋានឲ្យ​គា​ត់ផ​ង​ដែរ។ គាត់​បាន​សុំ​ពួកជំ​នុំ​នៅក្រុ​ងថែស្សាឡូនិច ឲ្យ​អធិស្ឋាន​សូមឲ្យការ​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អមា​នជោ​គជ័យ និយាយ​រួម​គឺ អធិស្ឋាន​សូម​ឲ្យ​ព្រះបន្ទូល​​​នៃ​​ព្រះអម្ចាស់​ “បាន​​ផ្សាយ​​ចេ​ញ​ទៅ ហើយ​​បាន​​ដំកើង​​ឡើង”(២ថែស្សាឡូនិច្ច ៣:១) ហើយ​សូម​ឲ្យ​ទ្រង់​ប្រោស​គាត់​ឲ្យ “បាន​​រួច​​ពី​​មនុស្ស​​វៀច និង​​ពី​​មនុស្ស​អាក្រក់​ចេញ”(ខ.២)។ សាវ័កប៉ុលដឹងថា គាត់ចាំ​បាច់​ត្រូវ “បើក​មាត់​គាត់​ដោយ​​ក្លាហាន” នឹង​​សំដែង​​ពី​សេចក្តី​អាថ៌កំបាំង​នៃ​ដំណឹង​ល្អ(អេភេសូរ ៦:១៩) ដែល​នេះក៏​ជា​សំណូរ​ពរអធិស្ឋាន​របស់គា​ត់ផ​ងដែ​រ។ តើ​អ្នក​បាន​ដឹង អំពី​គ្រីស្ទប​រិស័ទ​ដែល​ត្រូវ​ការ​ជំនួយ​ដ៏​អស្ចារ្យ​ពីព្រះ​ នៅ​ពេល​ដែល​ពួក​គេផ្សាយដំ​ណឹង​ល្អ​នៃ​ព្រះគ្រីស្ទឬ​ទេ? នោះ​សូម​នឹក​ចាំអំ​ពីកា​រដែ​លសាវ័ក​ប៉ុ​លបាន​ស្នើ​រសុំ​ថា “បង​ប្អូន​អើយ…

Read article
សុទ្ធតែមានតម្លៃ

ក្នុង​មួយ​ជីវិត​នេះ ខ្ញុំ​បាន​ប្រមូល​ទុក​របស់​របរ​ជាច្រើ​ន។ ខ្ញុំ​មាន​ប្រអប់​ដាក់​ឥវ៉ាន់ ដែល​កាល​ពី​មុន​មាន​សារៈ​សំខាន់ តែ​ក្រោយ​មក ក៏​លែង​ចាប់​អារម្មណ៍។ ហើយ​ក្នុង​នាម​ជា​អ្នក​ប្រមូល​ទុក​របស់​របរ​ដែល​មិ​ន​ព្រម​ប្រែ​ចិត្ត ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ដឹង​ថា ភាព​រំភើប​រី​ក​រាយ កើតមា​ន​នៅ​ក្នុង​ការ​ស្វែង​រក និង​ទទួល​បាន​នូវ​របស់​របរ​ថ្មី​ៗ​ជា​បន្ថែម​ទៀត។ ហេតុនេះ​ហើយ ខ្ញុំ​ក៏​ងាក​មក​ផ្តោត​អារម្មណ៍ ទៅលើ​កា​រ​ស្វែង​រក​របស់​បន្ទាប់។ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​បង្គរ​ទុក​នូវ​របស់​ជា​ច្រើន ដែល​សំខាន់​ចំពោះយើ​ង យើង​ប្រហែល​មិន​ដឹង​ទេ​ថា ក្នុង​ចំណោម​របស់​ទាំង​នោះ មាន​របស់​តិច​ណា​ស់ ដែល​ពិត​ជា​មាន​តម្លៃ​ចំពោះ​យើង។ តាម​ពិត ក្រោយ​មក ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ដឹង​ថា អ្វី​ដែល​មាន​តម្លៃ​បំផុត​ក្នុង​ជីវិត​មិន​មែន​ជា​វត្ថុ​ទាល់​តែ​សោះ។ ផ្ទុយ​ទៅវិ​ញ អ្នក​ដែល​បាន​ស្រឡាញ់ខ្ញុំ​ និង​អ្នក​ដែល​ព្រះបាន​ប្រទា​នម​ក​ក្នុង​ជីវិត​ខ្ញុំ ទើប​មាន​តម្លៃ​។ ក្នុង​ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ ​ខ្ញុំដឹ​ង​ថា “បើ​គ្មាន​ពួក​គាត់​ទេ នោះ​ខ្ញុំមិ​ន​​ដឹ​ង​ជា​ទៅ​ជា​យ៉ាង​ណាទេ​” ដូច​នេះ ពួក​គេ​ពិត​ជា​មានតម្លៃ​ចំពោះ​ខ្ញុំ​ណាស់។ ដូច​នេះ ពេល​ដែល​លោក​ពេត្រុស​បាន​មាន​ប្រសាស​ន៍ថា​ ព្រះ​យេស៊ូវ​ជា “​អ្ន​ក​ដាក់​​ថ្ម​ជ្រុង​១​នៅ​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន ជា​ថ្ម​ដែល​ជ្រើសរើស ហើយ​វិសេសវិសាល” (១ពេត្រុស ២:៦) នោះ​ចិត្ត​របស់​យើង​គួរ​តែ​ដឹ​ងជា​ក់​ច្បាស់​ថា ទ្រង់​ពិត​ជា​មាន​តម្លៃ​ចំពោះ​យើង​ណាស់ គឺ​លើស​របស់​របរ និង​មនុស្ស​ដែ​ល​យើង​មាន​ក្នុង​ជីវិ​តរបស់​យើង។​ យើ​ង​អាច​សួរ​ខ្លួន​ឯង​ថា តើស​ព្វ​ថ្ងៃ​នេះ យើងនឹ​ង​ទៅជា​យ៉ា​ងណា បើ​សិន​ជា​ទ្រង់​មិន​មាន​ព្រះវ​ត្តមា​នប្រ​កប​ជាប់​នៅ​ជាមួ​យយើ​ង យ៉ាង​ស្មោះត្រង់ ​និង​មិន​ដែល​ខាន ដែល​ប្រកប​ដោយ​ប្រាជ្ញា និង​ការ​ដឹក​នាំ​ដ៏​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ ដោយ​អត់​ធ្មត់​ដែលប្រកប​ដោយ​ចិត្ត​មេត្តា…

Read article
ការ​ផ្តល់ឲ្យដ៏អស្ចារ្យ

ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង ចំពោះការដែលគេបានផ្ញើសារមក ក្នុងប្រអប់អ៊ីមែលរបស់ខ្ញុំជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីប្រាប់ខ្ញុំថា ខ្ញុំបានត្រូវរង្វាន់ជាទឹកប្រាក់ដ៏ច្រើនមិនគួរឲ្យជឿ។ ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបានរាប់ចំនួនប្រាក់រង្វាន់ ដែលគេបាននិយាយនៅក្នុងសំបុត្រទាំងនោះ ក្នុងរយៈពេល១សប្តាហ៍ ឃើញថា មានទាំងអស់ ២៦លានដុល្លា។ ប៉ុន្តែ ការឲ្យរង្វាន់នោះ គឺជាអំពើបោកប្រាស់ប៉ុណ្ណោះ។ រង្វាន់ នៅក្នុងសំបុត្រនីមួយៗ ដែលមានចាប់ពី១ទៅ៧លានដុល្លា គឺគ្រាន់តែជាការកុហក់​របស់ជនខិលខូច ដែលចង់បោកយកប្រាក់ពីខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ។ យើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែងាយរងគ្រោះ នឹងការផ្តល់ឲ្យដ៏អស្ចារ្យ ពីគម្រោងបោកប្រាស់ ដែលតាមពិតគ្មានអ្វីឲ្យ យើង ក្រៅពីបញ្ហាឡើយ។ គេផ្តល់ឲ្យយើងនូវក្តីសង្ឃឹមក្លែងក្លាយ ហើយនៅទីបញ្ចប់ក្តីស្រមៃយើងត្រូវរលាយអស់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មានការផ្តល់ឲ្យមួយ ដែលជាការផ្តល់ឲ្យដ៏ពិត ទោះបីជាវាជាការផ្តល់ឲ្យដ៏អស្ចារ្យមិនគួរឲ្យជឿក៏ដោយ។ ការផ្តល់ឲ្យ​ដ៏អស្ចារ្យនេះ ជាការប្រទាននូវសេចក្តីសង្រ្គោះ ដែលព្រះសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងទទួល ដោយទទួលជឿលើព្រះយេស៊ូវ ដែល​បានសម្រេចព្រះរាជកិច្ចសង្រ្គោះ នៅលើឈើឆ្កាយ គឺដូចដែលមានសេចក្តីចែងថា “ចូរ​ជឿ​ដល់​ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ​ទៅ នោះ​នឹង​បាន​សង្គ្រោះ​ហើយ”(កិច្ចការ ១៦:៣១)។ នេះជាការផ្តល់ឲ្យ ដែលទ្រង់បានធ្វើ ដោយការលះបង់យ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីជាប្រយោជន៍យើងរាល់គ្នា។​ កណ្ឌគម្ពីររ៉ូមបានចែងថា “ទ្រង់​ត្រូវ​គេ​បញ្ជូន​ទៅ​ឲ្យ​មាន​ទោស ដោយ​ព្រោះ​អំពើ​រំលង​របស់​យើង​រាល់​គ្នា ហើយ​បាន​ប្រោស​ឲ្យ​មាន​ព្រះជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ ប្រយោជន៍​ឲ្យ​យើង​រាល់​គ្នា​បាន​រាប់​ជា​សុចរិត”(៤:២៥)។ ពេលដែលយើងទទួលសេចក្តីសង្រ្គោះ យើងអាចមានសេចក្តីសង្ឃឹម (ទីតុស ១:២)…

Read article
ការជម្នះដំណឹងអាក្រក់

មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ដែល​និយាយ​ថា “តើ​អ្នក​ណា​នឹង​សំដែង​ឲ្យ​យើង​ឃើញ​សេចក្តី​ល្អ?”(ទំនុកដំកើង ៤:៦)។ ត្រង់ចំណុចនេះ ស្តេចដាវីឌ ហាក់ដូចជាកំពុងតែរៀបរាប់ អំពីទស្សនៈអវិជ្ជមាន ដែលមនុស្សយើងងាយនឹងមាន ក្នុងពិភពលោកយើងសព្វថ្ងៃ។ ពត៌មានសំខាន់ៗនៅលើទំព័រខាងមុខនៃការសែត អ៊ីនធើណិត ឬទូរទស្សន៍ហាក់ដូចជាចូលចិត្តផ្តោតទៅលើឧក្រិដ្ឋកម្ម គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ នយោបាយ សេដ្ឋកិច្ច និងអំពីបុគ្គលល្បីៗដែលបានធ្វើអ្វីខុស។ នៅកន្លែងធ្វើការ និងនៅផ្ទះ យើងច្រើនតែនិយាយអំពីការពិបាក ហើយភាពអវិជ្ជមានទាំងអស់នេះ សុទ្ធតែអាចបំបាក់ទឹកចិត្តជនជាទូទៅ។ ដូចនេះ តើយើងអាចងាកទៅរកដំណឹង ដែលល្អជាងនេះ នៅកន្លែងណា? ក្នុងពេលដែលស្តេចដាវីឌ មានបញ្ហា ទ្រង់បានងាកទៅរកព្រះអម្ចាស់ ដែលបានជួយឲ្យទ្រង់បានធូរស្បើយក្នុងចិត្ត(ខ.១) ហើយបានស្តាប់ពាក្យទ្រង់អធិស្ឋាន (ខ.៣)។ ទ្រង់មិនបានសង្ឃឹមថា ការល្អនឹងកើតឡើង ពេលដែលស្ថានភាពមានការប្រែប្រួលឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ ទ្រង់បានរកឃើញការលើកទឹកចិត្តឥតឈប់ឈរ ក្នុងព្រះ។ បានជាទ្រង់អធិស្ឋានថា “ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ សូម​ទ្រង់​ប្រោស​ឲ្យ​រស្មី​នៃ​ព្រះភក្ត្រ​ទ្រង់ បាន​ភ្លឺ​មក​លើយើង​ខ្ញុំ​រាល់​គ្នា”(ខ.៦)។ ការនេះបានបណ្តាលឲ្យទ្រង់ ​មាន​សេចក្តី​អំណរលើស​ជាង​ភាពសម្បូរសប្បាយ ឬជ័យជម្នះដែលមនុស្សអាចរកបានក្នុងលោកិយនេះ(ខ.៧)។ ក្នុងមួយជីវិតស្តេចដាវីឌ ទាំងមុនពេល និងក្រោយពេលដែលទ្រង់ក្លាយជាស្តេចនៃនគរអ៊ីស្រាអែល ទ្រង់តែងតែជួបការប្រឆាំងជានិច្ច។ ប៉ុន្តែ នៅទីបំផុត​ ទ្រង់អាចមានបន្ទូលថា “ទូលបង្គំ​នឹង​សំរាក​កាយ ហើយ​ដេក​លក់​ទៅ ដោយ​សេចក្តី​ស្ងប់ ដ្បិត​ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ…

Read article
ពេលដ៏តក់ស្លត់

ម៉ាលីន(Marlene) ភរិយារបស់ខ្ញុំបានឆ្លងទន្លេអស់ពេល​ជាង៣០ម៉ោង នៅ​ពេលដែលម៉ាថ(Matt)កូនដំបូងរបស់យើង បានចាប់កំណើត ជា​ហេតុ​បណ្តាល​ឲ្យ​ទាំងកូនទាំងម្តាយ​ មានភាពតប់ប្រមល់ហួសប្រមាណ។​ ថ្ងៃនោះ វេជ្ជបណ្ឌិតដែលធ្លាប់តែពិនិត្យផ្ទៃពោះនាង ជាទៀងទាត់ ​មិនមានវត្តមាននៅទីនោះទេ ដូចនេះ វេជ្ជបណ្ឌិតដែលមកជំនួស មិនមានការយល់ដឹងអំពីនាង និងគ័ររបស់នាងទេ​។ ហេតុនោះហើយ បានជាគាត់ចំណាយពេលច្រើនពេក ទំរាំតែគាត់សម្រេចចិត្តធ្វើការវះកាត់ជាបន្ទាន់ ហើយការនេះបានបណ្តាលឲ្យកូនប្រុសរបស់យើងចាប់កំណើតមក ដោយការប៉ះទង្គិចយ៉ាងខ្លាំង បានជាគេយកទៅដាក់នៅកន្លែងសង្រ្គោះបន្ទាន់ សម្រាប់ទារកទើបកើត។​ ពួកគេគ្មានលទ្ធភាពជួយកូនរបស់យើង ឲ្យឆ្លងផុតស្ថានភាពដែលមានការប៉ះទង្គិចនៃការប្រើថ្នាំពេទ្យបានឡើយ។​ តែដោយសារព្រះគុណព្រះ ម៉ាថក៏បានជាសះស្បើយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងមួយជីវិតនេះ គ្មានពេលណាដែលខ្ញុំមានការតក់ស្លត់ ជាងពេលដែលខ្ញុំឈរនៅក្បែរ​គ្រែ​ដ៏តូច​របស់ម៉ាថ ក្នុងកន្លែងសង្រ្គោះបន្ទាន់ឡើយ។ តែខ្ញុំដឹងថា ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់គង់នៅក្បែរខ្ញុំ ពេលដែលខ្ញុំអធិស្ឋានទូលទ្រង់។ ក្នុងពេលដ៏តក់ស្លត់បំផុត នៃជីវិតយើង (ក៏ដូចជាក្នុងស្ថានភាពផ្សេងទៀត) គ្មានអ្វីដែលអាចនាំមកនូវការកម្សាន្តចិត្ត ដល់ចិត្តដែលឈឺចាប់ ដូចពេលដែលយើងដឹងច្បាស់ថា ព្រះគង់នៅជាមួយយើង និងមើលថែរយើងឡើយ។ ស្តេចដាវីឌ ទ្រង់ជាអ្នកនិពន្ធបទទំនុកដំកើង ដែលបានមានបន្ទូលថា “ទោះ​បើ​ទូលបង្គំ​ដើរ​កាត់​ច្រក​ភ្នំ​នៃ​ម្លប់​សេចក្តី​ស្លាប់ក៏​ដោយ គង់​តែ​មិន​ខ្លាច​សេចក្តី​អាក្រក់​ណា​ឡើយ ដ្បិត​ទ្រង់​គង់​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​ទូលបង្គំព្រនង់ ហើយ​នឹង​ដំបង​របស់​ទ្រង់​កំសាន្ត​ចិត្ត​ទូលបង្គំ”(ទំនុកដំកើង ២៣:៤)។ ពេលដែលការភ័យខ្លាចមានភាពលើសលប់ចំពោះយើង នោះព្រះអម្ចាស់គង់នៅជាមួយ។ យើងមានការធូរស្បើយក្នុងចិត្ត ពេលបានដឹងថាទ្រង់គង់នៅក្បែរ ដើម្បីនាំយើងឆ្លងកាត់ការល្បងលដ៏ជ្រាលជ្រៅបំផុត។–Bill Crowder

Read article
ត្រាសហៅអ្នក

មានពេលមួយ ខ្ញុំបានធ្វើដំណើរតាមយន្តហោះ ជា​មួយមិត្តរួមការងាររបស់ខ្ញុំពីរនាក់។ ពេលដែលយើង​បានឆ្លងផុតកន្លែងត្រួតពិនិត្យសន្តិសុខនៃអាកាសយាន្តដ្ឋាន ហើយក៏បន្តដើរឆ្ពោះទៅរកច្រកទ្វារសម្រាប់ឲ្យយើងរង់ចាំ ខ្ញុំក៏បានឮគេស្រែកហៅឈ្មោះខ្ញុំថា “អាននេ សេតាស អាននេ សេតាស(Paging Anne Cetas)”។ មានតែខ្ញុំម្នាក់គត់ ដែលមានឈ្មោះនេះ ដូចនេះ យើងដឹងថា គេប្រាកដជាកំពុងតែហៅខ្ញុំហើយ។ ខ្ញុំក៏សន្និដ្ឋានថា ខ្ញុំប្រហែលជាភ្លេចរបស់អ្វីមួយ នៅច្រកត្រួតពិនិត្យហើយ​។ ខ្ញុំក៏បានទៅជួបភ្នាក់ងារអាកាសចរម្នាក់ ដែលនៅទីនោះ ដែលបានប្រាប់ខ្ញុំឲ្យលើកទូរស័ព្ទពណ៌ក្រហម។ ខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ថា ខ្ញុំនឹងហើយដែលឈ្មោះ អាននេ សេតាស ហើយហេតុអ្វីបានជាគេហៅឈ្មោះខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏រកមើលទូរស័ព្ទ ដើម្បីចុចនិយាយ តែអ្នក​ប្រតិបត្តិការរូបនោះ បាននិយាយថា “ទេ ពួកខ្ញុំមិនបានហៅឈ្មោះអ្នកស្រីទេ”។ ខ្ញុំក៏ប្រាប់គាត់ថា “ឈ្មោះនោះជាឈ្មោះខ្ញុំហើយតើ”។ តែគាត់នៅតែនិយាយដដែលថា “ទេ ពួកខ្ញុំមិនបានហៅឈ្មោះអ្នកស្រីទេ”។ ក្រោយមក ខ្ញុំនៅតែមិនដឹងថា ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំ ឮសម្លេងគេហៅឈ្មោះខ្ញុំ នៅថ្ងៃនោះឡើយ។ នៅសម័យបុរាណ មានក្មេងប្រុសម្នាក់​ឈ្មោះ សាំយ៉ូអែល​ក៏បានឮសម្លេងគេ “ហៅឈ្មោះ”​ ផងដែរ (១សាំយ៉ូអែល ៣:៤)។ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា គាត់ “​មិន​ទាន់​ស្គាល់​ព្រះយេហូវ៉ា​នៅ​ឡើយ​ទេ ព្រះបន្ទូល​នៃ​ទ្រង់​ក៏​មិន​ទាន់​បាន​សំដែង​មក​ឲ្យ​ដឹង​ដែរ”(ខ.៧)…

Read article
រដូវកាលដ៏ល្អបំផុត

ជីវិតមនុស្សមានលក្ខណៈដូចអាកាសធាតុណាស់ … ពោលគឺវាមានរដូវកាល។ ជីវិតរបស់យើង តែងតែមានផ្លូវដែលជំរុញឲ្យយើង ចូលទៅក្នុងរដូវកាលមួយទៀត ទោះបីជាយើងចូលចិត្តឬ​មិន​ចូល​ចិត្ត​ក៏ដោយ។ ហើយពេលដែលយើងត្រូវបានរុញច្រាន ឲ្យចូលក្នុងរដូវកាលបន្ទាប់ ជាញឹកញាប់ យើងមិនមានការប្រាកដក្នុងចិត្ត ឬមានការភ័យខ្លាច ចំពោះការអ្វីដែលអាចកើតមានចំពោះយើង ក្នុងរដូវកាលថ្មីនោះ។ នេះជាការពិតមែន ជាពិសេសសសម្រាប់រដូវកាលចុងក្រោយនៃជីវិត គឺនៅពេលដែលយើងត្រូវបានបន្លាចដោយ ការចោទសួរខ្លួនឯងថា តើខ្ញុំនឹងត្រូវនៅម្នាក់តែឯងឬ?​ តើសុខភាពរបស់ខ្ញុំអាចទ្រាំទ្របានទេ? តើខ្ញុំនឹងមានលុយចាយ​គ្រប់គ្រានឬទេ? តើគំនិតខ្ញុំនឹងនៅតែថ្មីជានិច្ចឬទេ? ទោះយើងកំពុងស្ថិតក្នុងរដូវកាលនៃជីវិតមួយណាក៏ដោយ ក៏យើងត្រូវតែមានការសម្រេចចិត្ត ថាតើយើងនឹងខ្ជេះខ្ជាយពេលវេលានៃរដូវកាលនោះ ដោយសារគំនិតដែលពេញដោយការភ័យខ្លាច ឬ “លៃ​យក​ឱកាស​ឲ្យ​ទាន់​ពេល​ ពី​ព្រោះ​សម័យ​នេះ​អាក្រក់​ណាស់” គឺដូចដែលសាវ័កប៉ុលបានបង្រៀនយើង (អេភេសូរ ៥:១៦)។ ទោះបីអ្នកកំពុងស្ថិតនៅក្នុងរដូវកាលណាក៏ដោយ ក៏អ្នកនៅតែអាចទុកចិត្តសេចក្តីស្មោះត្រង់របស់ព្រះជានិច្ច។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា “អញ​នឹង​មិន​ចាក​ចេញ​ពី​ឯង ក៏​មិន​បោះ​បង់​ចោល​ឯង​ឡើយ បាន​ជា​យើង​រាល់​គ្នា​អាច​នឹង​និយាយ ដោយ​ក្លាហាន​ថា ខ្ញុំ​មិន​ព្រម​ខ្លាច​ឡើយ”(ហេព្រើ ១៣:៥-៦)។ ដោយសារអ្នកមានព្រះវត្តមានព្រះ និងការផ្គត់ផ្គង់របស់ទ្រង់ នោះអ្នកអាចលៃយកឱកាសឲ្យបានល្អបំផុត ក្នុងរដូវកាលនីមួយៗ ដោយដើរតាមព្រះយេស៊ូវយ៉ាងប្រកិត ដោយចំណាយពេលជាមួយព្រះបន្ទូលទ្រង់ និងអធិស្ឋាន ដោយស្រឡាញ់ និងអត់ទោសឲ្យអ្នកដទៃ កាន់តែអស់ពីចិត្ត ហើយបម្រើគេដោយអំណរ និងចិត្តសប្បុរស។ ព្រះបានប្រទានពរឲ្យយើងមានរដូវកាលក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន នោះចូរយើងប្រើពេលនោះឲ្យមានប្រយោជន៍បំផុត!–Joe…

Read article