2016

You are here:
ការនាំផ្លូវដែលយើងត្រូវការ

ព្រះវិហារ​សេន នីកូឡាស ក្នុង​ទីក្រុង​ហ្គលវេយ ប្រទេស​អ៊ែកឡង់ មាន​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត​ដ៏​យូរ​លង់ ហើយ​ក៏​ជា​ព្រះវិហារ​​ដែល​មាន​សកម្ម​ភាព​ ក្នុង​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន​ផង​ដែរ។ ព្រះ​វិហារ​នេះ ជា​ព្រះ​វិហារចា​ស់ជា​ង​គេ ក្នុង​ប្រទេស​អ៊ែកឡ​ង់ ហើយ​បាន​ផ្តល់​នូវ​ការ​នាំផ្លូ​វ តាម​របៀប​ដ៏​មាន​ប្រសិទ្ធិ​ភាព​។ គេ​​បាន​​សង់​អគារ​ព្រះវិហារ​នេះ នៅក​ន្លែង​ខ្ពស់​ជាង​គេ ក្នុង​ក្រុង បាន​ជា​នាយ​នាវា​ទាំង​ឡាយ​តែង​តែមើ​ល​ទៅ​កំពូល​នៃ​ព្រះវិហារ​នេះ​ជាគោល ដើម្បី​រក​ផ្លូវ​ចូល​ទៅឯ​ឆក​សមុទ្រ​នៃ​ក្រុង​ហ្គលវេយ ដោយ​សុវត្ថិ​ភាព។ អស់​រយៈ​ពេល​ជាច្រើ​ន​សតវត្សរ៍​មក​ហើយ ដែល​​នាវិក​ទាំ​​ង​​ឡាយ​​បាន​ត្រឡប់​មក​ផ្ទះវិ​ញ ដោយ​សុវត្ថិ​ភាព ដោយ​ពឹងផ្អែ​កលើ​ការ​ចង្អុល​បង្ហាញ​ផ្លូ​វ​រប​ស់ព្រះ​វិហារ​នោះ។ យើង​រាល់​គ្នា សុទ្ធ​តែ​ត្រូវ​ការ​ការ​នាំផ្លូ​វ ក្នុ​ងកា​ររ​ស់នៅ​។ តាម​ពិត ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​មានប​ន្ទូល អំពី​តម្រូវ​ការ​មួយ​នេះ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ព្រះអង្គ​ជួប​ជុំ​ជាមួ​យពួ​ក​សិស្ស សោយ​អាហារ​ក្នុង​បន្ទប់​ខាង​លើ។ ព្រះ​អង្គ​មា​ន​បន្ទូល​ថា ពេល​ដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​យា​ងឡើ​ង​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌​វិញ ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ នឹង​យាង​ចុះ​មក​បំពេញ​តួនាទី​ដ៏​សំខាន់ ក្នុង​ជីវិត​របស់​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ។ គឺ​ដូច​ដែល​ព្រះអ​ង្គបា​ន​មាន​បន្ទូល​ថា “កាល​​ណា​​ព្រះអង្គ​​នោះ គឺ​ជា​ព្រះវិញ្ញាណ​នៃ​សេចក្តី​ពិត​បាន​មក​ដល់ នោះ​ទ្រង់​នឹង​នាំ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចូល​ក្នុង​គ្រប់​ទាំង​សេចក្តី​ពិត”(យ៉ូហាន ១៦:១៣)។ នេះ​ជា​ការ​នំាំផ្លូ​វ​ដ៏អ​ស្ចារ្យ! ក្នុង​លោកិយ​ដែល​មា​នកា​រ​ភ័ន្ត​ច្រឡំ និងកា​រភ័​យខ្លា​ច យើង​ច្រើន​តែត្រូ​វ​ការ​ការ​នាំផ្លូ​វ។ យើង​ងាយ​នឹង​វង្វេង ដោយសារ​វប្ប​ធម៌​ដែល​នៅ​ជុំវិញ​ខ្លួ​ន​យើង ឬ​ដោយ​សារភាពបែ​កបា​ក់ ដែលនៅក្នុ​ង​ជីវិត​យើ​ង ដែល​នាំ​យើ​ងឲ្យ​ដើរ​ផ្លូវ​ខុស(១យ៉ូហាន ២:១៥-១៧)។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏ដោ​យ ព្រះ​វិញ្ញាណរ​បស់ព្រះ​ បាន​យាង​ចុះម​ក​ដើម្បី​ជួយ ដឹក​នាំ និង​នាំផ្លូ​វ​យើង​។…

Read article
ព្រះអង្គស្តាប់ឮ

បន្ទាប់​ពី​ខ្ញុំ​បាន​អាន​សៀវភៅ​រឿង​កុមារ​មួយ​ចំនួន ជា​មួយ​កូន​ស្រីរ​បស់​ខ្ញុំម​ក ខ្ញុំ​ក៏បា​ន​ប្រាប់​នាង​ថា ខ្ញុំនឹ​ង​អាន​​សៀវភៅ​មនុស្ស​ធំ​តែ​​ម្នា​ក់​ឯង មួយ​រយៈ​សិន រួច​ហើយ​យើង​នឹង​អាន​សៀវ​ភៅ​រឿង​កុមារ​ជា​មួយ​​គ្នាទៀ​ត។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​បើក​សៀវ​ភៅ ហើយក៏​​ចាប់​ផ្តើម​អាន​យ៉ាង​ស្ងាត់​ស្ងៀម។ ពីរ​បីនាទី​ក្រោយ​មក នាង​ក៏​បាន​ក្រឡេច​មើល​មក​ខ្ញុំទាំ​ងម​ន្ទិល ហើយ​និយាយថា​ “ម៉ាក់! ម៉ាក់​អត់​អាន​សៀវ​ភៅ​ផ​ង​​ហ្នឹង”។ ត្រង់​ចំណុ​ច​នេះ នាងបា​ន​សន្និដ្ឋា​ន​ថា ខ្ញុំ​មិន​មែន​កំពុ​ង​​អាន​សៀវ​ភៅទេ​ ​ព្រោះ​ខ្ញុំ​មិន​បាន​បញ្ចេញ​សម្លេង​អាន​។ ជាការពិតណាស់ យើង​អា​ចអា​ន​សៀវភៅ​យ៉ាង​ស្ងាត់​ស្ងៀម ដោយ​មិន​បញ្ចេញ​សម្លេង​​​ក៏បាន។ យ៉ាង​ណាមិ​ញ យើងក៏អាច​អធិស្ឋាន​យ៉ាង​ស្ងាត់​ស្ងៀម ដោយ​មិន​បញ្ចេញ​សម្លេង​ផង​ដែរ។ ពេល​​ដែល​​នា​ងហាណា​ចង់​បាន​កូន​មួយ នាង​បាន​ទៅ​ព្រះវិហារ ហើយ​អធិស្ឋាន “​​នឹ​ក​​តែ​​ក្នុ​ង​ពោះ”។ ​បបូរ​មាត់​របស់​នាង​កម្រើក តែ​​ឥត​ឮ​សំឡេង​នាង​ឡើយ(១សាំយ៉ូអែល ១:១៣)។ ពេល​លោកអេ​លី ដែល​ជា​សង្ឃ​របស់​ព្រះ បាន​ឃើញ​នាង​អធិស្ឋាន​ដូច​នេះ គាត់​មាន​ការ​យល់​ច្រឡំ​ស្មាន​ថា នាង​ស្រវឹង​ស្រា។ បាន​ជា​នាងជ​ម្រាបគាត់​ថា “​ខ្ញុំ​…បាន​ប្លុង​ចិត្ត​ទៅ​ចំពោះ​ព្រះយេហូវ៉ា​ទេ​តើ”​(ខ.១៥)។ ព្រះ​ក៏បា​ន​ស្តាប់​ឮ​សេចក្តី​សំណូម​របស់​នាង​ហាណា ​ក្នុងកា​រអធិស្ឋាន​ដ៏​ស្ងាត់​ស្ងៀម​នោះ ហើយ​ព្រះអ​ង្គក៏​បា​នប្រ​ទាន​កូន​ប្រុស​មួយ​ដល់​នាង​(ខ.២០)។ ដោយ​សា​រ​ព្រះអម្ចាស់​ទ្រង់​ស្ទង់​មើល​ចិត្ត និង​គំនិត​របស់​យើង(យេរេមា ១៧:១០) នោះ​ព្រះ​អង្គ​ក៏ជ្រា​ប និង​ស្តាប់​ឮ​យើង​អធិស្ឋាន​ជា​និច្ច ទោះ​យើង​មិន​បាន​បញ្ចេញ​សម្លេង​តាម​បបូរ​មាត់​យើង​ក៏ដោ​យ​។ ដោយ​សារ​ព្រះ​អង្គ​ជា​ព្រះ​សព្វ​ញូញាញ ដែល​ជ្រាបអំ​ពីអ្វី​ៗ​ទាំង​អស់ នោះយើ​ង​អាច​អធិស្ឋាន ដោយ​ទុក​ចិត្ត​ទាំង​ស្រុង​ថា ព្រះអង្គ​នឹង​ស្តាប់​ឮ និង​ឆ្លើយ​តប​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​យើង​(ម៉ាថាយ ៦:៨,៣២)។ ហេតុនេះ​ហើយ​ យើង​អាច​បន្ត​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះអ​ង្គ…

Read article
ការស្តាយក្រោយ

តើអ្នក​ធ្លាប់​ស្តាយ​ក្រោយ បន្ទាប់​ពីបា​ន​ទិញ​ទំនិញ​អ្វី​មួយ​​​ខុស​​ដែរ​ឬ​​​ទេ? មុន​ពេល​ខ្ញុំទិ​ញ​របស់​ប្រើ​ប្រាស់​ណាមួ​យ​ ខ្ញុំ​មាន​ចិ​ត្ត​ច្រាស់​ច្រាល​ ព្រោះខ្ញុំ​ច​ង់​ប្រើ​វា​ជាលើ​កទី​មួ​យ។ តែ​បន្ទាប់​ពី​បាន​ទិញ​រប​ស់នោះ​ហើ​យ​ ជួន​កាល​ខ្ញុំ​ស្រាប់​តែ​មាន​អារ​ម្មណ៍​ស្តាយ​ក្រោយ​ភ្លាម​។ មាន​សម្លេង​មួ​យ​បាន​សួរ​ខ្ញុំថា​ តើខ្ញុំ​ពិត​ជា​ត្រូ​វកា​ររ​បស់​នេះមែ​ន​ឬ? តើ​ខ្ញុំ​គួរ​តែចំ​ណាយ​លុយ ទៅលើ​របស់​នោះ​ឬទេ​?    ក្នុង​បទ​គម្ពី​រ​លោកុប្បត្តិ ជំពូក៣ យើង​ឃើញ​ថា មាន​កា​រស្តា​យ​ក្រោ​យ ជា​លើក​ដំ​បូ​ង​បំផុ​ត​បាន​កើត​ឡើង​ចំពោះ​មនុ​ស្ស​ជាតិ។ រឿ​ងនោះ​បា​ន​កើត​មាន នៅ​ពេល​ដែល​សត្វ​ពស់​ដែ​ល​មាន​ល្បិច​កល ​បាន​បញ្ចុះ​បញ្ចូល​នា​ង​អេវ៉ា ឲ្យមា​ន​ការសង្ស័យ​ចំពោះ​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ(​ខ.១)។ បន្ទា​ប់ម​ក ពេ​លវា​ឃើ​ញ​នាង​មាន​កា​រស​ង្ស័យ​ចំពោះ​ព្រះប​ន្ទូល​ព្រះហើ​យ វា​ក៏​បាន​នាំ​ឲ្យ​នាង​សង្ស័យ​ចំពោះ​បុគ្គលិក​លក្ខ​ណៈ​របស់​ព្រះ​ទៀ​ត(ខ.៤-៥)។ វា​បាន​សន្យា​ថា​ ភ្នែក​នាង​នឹ​ង “ភ្លឺ​ឡើង” ហើយ​នាង​នឹង​បាន “ដូ​ចជា​ព្រះ​”(ខ.៥)។ ដូ​ចនេះ នា​ង​អេ​វ៉ាក៏​បាន​ប​រិភោគ​ផ្លែ​ដឹង​ខុស​ត្រូ​វ ហើយ​អ័ដាំម​ក៏​បាន​ញាំ​តាម។ ​ហើយ​អំពើ​បាប​ក៏បា​នចូ​ល​មក​ក្នុង​លោ​កិយ។ ប៉ុន្តែ អ្នក​ទាំង​ពីរ ​ដែលជា​បុ​រស និ​ងស្ត្រី​ដំ​បូង បាន​ទទួ​លនូ​វ​លទ្ធ​ផល​អាក្រ​ក់ លើស​ពី​អ្វីដែល​ពួ​ក​គេច​ង់បា​ន​ទៅ​ទៀត​។ ភ្នែក​ពួ​ក​គេក៏​បាន​ភ្លឺ​ឡើង​ ប៉ុន្តែ ពួក​គេមិ​ន​បាន​ដូ​ច​ព្រះ​ទេ។ តា​មពិ​ត បន្ទាប់​ពីមា​នរឿ​ង​នេះ​កើត​ឡើ​ង អ្វីដែ​លពួ​ក​គេ​ធ្វើមុ​ន​គេ គឺរ​ត់ទៅ​ពួ​ន គេច​ចេញ​ពី​ព្រះ​វត្ត​មាន​ព្រះ(ខ.៧-៨)។ អំពើ​បាប​នាំ​ម​កនូ​វ​ផល​វិបាក​ដ៏​អា​ក្រក់​បំ​ផុ​ត។ វា​តែង​តែ​ព្យា​យាម​រារាំ​ង​មិន​ឲ្យ​យើង ទទួល​បាន​នូវ​របស់​ដ៏​ល្អបំ​ផុត​ពី​ព្រះ។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​បាន​ដណ្តប់​កាយ​របស់​អ័ដាំម និងនា​ងអេ​វ៉ា ដោយ​ស្បែក​សត្វ ​ដោយសេ​ចក្តី​មេត្តា​ករុណា…

Read article
មានតម្លៃ ក្នុងព្រះនេត្រព្រះ

ពេល​ដែល​បា​ន​ទទួ​លដំ​ណឹង​ថា មាន​មិត្ត​សំឡាញ់​រប​ស់យើ​ងម្នា​ក់​បាន​លាចាក​លោក ទៅ​នៅជា​មួ​យព្រះ​អម្ចាស់ មាន​បង​ប្អូន​រួម​ជំនឿ​ដ៏​ឆ្លាត​វ័យ​ម្នា​ក់ បាន​ផ្ញើ​ពាក្យ​កម្សាន្ត​ចិត្ត​មក​ខ្ញុំ​ថា “ការ​​ស្លាប់​​របស់​​ពួ​ក​អ្ន​ក​​បរិ​សុទ្ធ​​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ការ​វិសេស​ដល់​ព្រះនេត្រ​ទ្រង់”(ទំនុកដំកើង ១១៦:១៥)។ សេចក្តីជំ​នឿ​ដ៏​រឹង​មាំ​ដែល​មិ​ត្តសំ​ឡាញ់​របស់យើ​ង មាន​ចំពោះ​ព្រះគ្រី​ស្ទ ជា​លក្ខណៈ​សម្ប​ត្តិដ៏​សំខាន់​ជា​ង​គេ​ ក្នុង​ជីវិ​ត​រប​ស់​គាត់ ហើយ​យើង​​ដឹង​​ថា​ ពេល​​នេះ​​គាត់​​បា​ន​​ទៅនៅ​ជា​មួយ​ព្រះ ក្នុង​ន​គរ​ស្ថាន​សួគ៌​ហើ​យ។ ក្រុមគ្រួ​សារ​របស់គា​ត់ ក៏​បាន​ដឹង​ច្បា​ស់ថា គា​ត់បា​ន​ទៅ​នៅ​ជា​មួយ​ព្រះអង្គ​ តែ​​ខ្ញុំគ្រាន់តែ​គិ​ត​អំពីទុ​ក្ខព្រួ​យរ​បស់ពួ​ក​គេនៅ​ក្នុង​ការបែក​គ្នានេះ​ប៉ុ​ណ្ណោះ​។ ហើយ​វា​ជាកា​រ​ត្រឹ​ម​ត្រូវ​ណា​ស់ ដែល​យើង​គិត​អំពី​អ្ន​កដ​ទៃ ​ក្នុង​អំឡុង​ពេលដែ​ល​ពួក​គេមា​នទុ​ក្ខ​ព្រួយ ឬ​ជួប​ការ​បាត់​បង់។ ប៉ុន្តែ បទគ​ម្ពី​រទំ​នុក​ដំកើង ដែលគេ​បា​ន​ផ្ញើ​មក​ខ្ញុំ​នោះ បាន​បង្វែរ​អារម្មណ៍​របស់​ខ្ញុំ ឲ្យ​មក​គិត​អំ​ពីរ​បៀប​ដែល​ព្រះ​អម្ចាស់​ឲ្យ​តម្លៃ ​ចំពោះ​​​ការលា​ចាក​លោ​ក​របស់​មិ​ត្ត​សំឡា​ញ់​​យើង​។ ព្រះ​អម្ចាស់ឲ្យ​ត​ម្លៃ ចំ​ពោះការអ្វី​ដែ​ល​ពិត​ជា​មានតម្លៃ​​សម្រាប់​ព្រះ​អង្គ​មែន។​ នៅក្នុ​ង​កា​រ​ស្លាប់​រប​ស់​ពួ​កប​រិ​សុទ្ធ គឺមា​ន​កា​រមួ​យ ដែល​កម្សាន្ត​ចិត្ត​យើ​ង នៅពេល​​ដែល​យើង​កំពុ​ង​សោ​ក​ស​ង្រេង ចំពោះ​អវ​ត្តមា​នរ​បស់​ពួ​ក​គេ។ ត្រង់ចំ​ណុច​នេះ​ យើង​អាច​និយាយ​បាន​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា​ “ព្រះ​អម្ចា​ស់បានរាប់ការស្លាប់របស់ពួ​ក​ប​រិ​សុទ្ធ(ពួកស្ងួនភ្ញា)រប​ស់ព្រះអ​ង្គ ជា​ការដ៏​មាន​ត​ម្លៃ ឬសំ​ខាន់​ណាស់”​។ ពុំ​នោះទេ​ យើង​អាច​បក​ស្រា​យ​ថា “​កូន​ស្ងួ​ន​ភ្ញារ​បស់​​ព្រះ​អង្គ គឺពិតជាមាន​តម្លៃ​ចំ​ពោះព្រះអង្គ​ណាស់ បាន​ជា​ព្រះអង្គ​មិន​ឲ្យ​ពួក​គេស្លា​ប់ដោយ​ឥត​ន័​យ​ឡើយ”។ ព្រះទ្រង់​មិ​នមើ​លងាយ​ការ​ស្លាប់​ឡើ​យ។ ព្រះគុ​ណ និង​ព្រះ​ចេស្តា​រ​បស់​ព្រះអ​ង្គពិ​ត​ជា​អស្ចារ្យ ​ចំពោះ​យើង​ដែល​​ជាអ្ន​កជឿ​ព្រះអង្គ​ណាស់ បាន​ជា​កា​របា​ត់​បង់​ជី​វិត​រប​ស់យើ​ង នៅលើ​ផែ​ន​ដី​នេះ ​ជាកា​រចំ​ណេញ​ដ៏​អស្ចារ្យ។ ថ្ងៃនេះ​​ យើ​ងមើ​ល​ឃើញ​ព្រះអ​ង្គព្រៀ​ងៗ​។…

Read article
ការរំពឹងគិតដ៏ធំ

មានពេ​ល​មួ​យ ​ខ្ញុំ​បាន​សួរ​គ្រូពេ​ទ្យប្រឹ​ក្សាផ្លូ​វចិ​ត្ត​ម្នាក់ អំពី​បញ្ហា​ធំ​ៗ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​​ម​​ក​សុំ​យោបល​​ពី​​គាត់។ គាត់​ក៏បា​ន​ឆ្លើ​យត​ប ដោយគ្មា​ន​ការ​អ​ល់អែ​កថា​ ​“ការ​ខក​បំណង ​បាន​នាំឲ្យ​ពួ​កគេ​ប្រឈម​មុខ​នឹង​ប​ញ្ហា​ជាច្រើ​ន​ នៅពេ​លអ​នាគ​ត។ បើសិ​ន​ជា​ពួក​គេមិ​ន​ប្រញាប់​ជម្នះ​កា​រខក​ចិត្ត​នោះ​ទេ ​នោះវា​នឹ​ង​លូត​លាស់​ក្លា​យ​ជាទៅ​កំ​ហឹ​ង និង​ភាព​ល្វីង​ជូ​រ​ចត់​នៅក្នុ​​ង​ចិត្ត”។      ក្នុង​ពេល​ដ៏​ល្អបំ​ផុ​ត យើង​ងាយ​នឹ​ង​រំ​ពឹង​ថា​ យើង​នឹង​បាន​ទៅ​ក​ន្លែង​ដ៏​ល្អ​ ដែល​មាន​មនុស្ស​ល្អ​នៅ​ក្បែរ​យើង​ ដែ​ល​ពួក​គេចូ​ល​ចិ​ត្ត ហើយ​សរសើរ​យើង។ ប៉ុន្តែ ជីវិត​រប​ស់​យើង មានឧបស័​គ្គ​ជា​ច្រើន ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ការ​រំពឹង​គិតនេះ ​ក្លា​យ​ជា​ការ​ខ​កបំ​ណ​ង។ តើយើ​ង​ត្រូ​វ​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច​? យ៉ាង​ណា​មិ​ញ មាន​ពេល​មួយ​សា​វ័កប៉ុល​បាន​ជាប់​គុក ហើយ​មាន​គ្រីស្ទប​រិស័ទ​ខ្លះ ក្នុង​ក្រុង​រ៉ូម បាន​​ព្យាយាម​ធ្វើឲ្យ​គាត់ពិ​បាក​​ចិត្ត​(ភីលីព ១:១៥-១៦) ប៉ុន្តែ នៅពេ​លនោះ​ ​គាត់នៅ​តែ​មា​ន​ក្តីអំណរ ​ដោយ​គ្មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ឡើ​យ។ គាត់​យល់​ថា​ ព្រះបា​ន​ប្រទាន​ឲ្យ​គាត់​នូវ​បេសកក​ម្ម​ថ្មី​មួ​យ​ទៀត។ ពេល​គេ​ឃុំ​ខ្លួន​គាត់​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ គាត់​បាន​ធ្វើ​បន្ទា​ល់អំ​ពី​ព្រះ​គ្រីស្ទ ដល់​ពួក​អ្ន​ក​យា​ម ដែល​នាំ​ឲ្យ​ដំណឹង​ល្អបា​ន​ចូល​ទៅ​ដ​ល់ដំ​ណាក់​របស់​ស្តេច​សេ​សា។ ទោះ​អ្ន​ក​ប្រឆាំង​នឹង​គាត់ កំពុង​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ ដោយមា​នគំ​និត​អាក្រក់​មែន​ក្តី ក៏​ការ​​នេះបា​ន​នាំ​ឲ្យ​គេបា​ន​ឮ​ដំណឹង​ល្អរបស់​ព្រះ​គ្រីស្ទ ​ដូច​នេះ​​គា​ត់​នៅតែ​មា​នអំ​ណ​រ​(ខ.១៨)។ សាវ័ក​ប៉ុល​មិន​ដែ​លរំ​ពឹង​ថា នឹង​បាន​​ទៅ​កន្លែង​ដ៏​អស្ចារ្យ​ណាមួយ ឬ​ទៅ​កន្លែ​ងដែ​លមា​ន​គេចូ​ល​​ចិត្ត​គាត់​ច្រើន​ឡើយ។ គាត់​គ្រាន់​តែរំ​ពឹង​ថា​ “ព្រះ​គ្រីស្ទ​នឹង​បាន​ដំកើង​ឡើង” តាម​រយៈ​គា​ត់​ប៉ុ​ណ្ណោះ(ខ.២០)។ ​និយាយ​រួម គា​ត់​មិន​មា​ន​ការ​ខក​ចិ​ត្ត​ទេ។ បើ​សិន​ជា​យើ​ងរំ​ពឹ​ង​ថា​ យើង​នឹ​ង​បាន​នាំ​អ្ន​កនៅ​ក្បែ​រយើ​ង…

Read article
ល្អលើសផែនការ

ការ​រំខាន គឺ​ជា​កា​រ​អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ចំពោះ​មនុស្ស​យើង​ជាធ​ម្មតា។ កម្រ​មាន​ថ្ងៃ​ណា ​ដែល​អ្វី​ៗ​មាន​ដំណើរ​ការ តាម​ផែន​ការណ៍​របស់​យើង​​។ ផែន​ការ​របស់​យើង​ច្រើន​តែ​ជួប​ឧប​ស័គ្គដែ​ល​យើង​មិន​អាច​គ្រប់​គ្រង​បាន។ យើង​​ជួប​ឧប​ស័គ្គ​ច្រើន​រាប់​មិ​នអ​ស់ ដែល​ចេះ​តែ​ប្រែ​ប្រួល​ពី​មួយ​ទៅ​មួយ​ជា​និ​ច្ច ដូច​ជា ជម្ងឺ ការ​ប៉ះទ​ង្គិច ការ​ស្ទះច​រា​ចរណ៍ ការ​ភ្លេច​ភ្លាំ​ង ឧបករណ៍​មាន​បញ្ហា ភាពអ​សីលធ​ម៌ ភាព​កម្ចិល ការ​ខ្វះកា​រ​អត់​ធ្មត់ កា​រខ្វះ​ស​មត្ថ​ភាព។ល។ ទោះបី​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ពេល​មាន​បញ្ហា យើង​ច្រើន​តែ​មើល​ឃើញ​តែ​ការ​លំបាក​ប៉ុណ្ណោះ គឺមិ​នបា​ន​ឃើញ​ប្រយោជន៍​របស់​វា​ទេ។ យើង​ច្រើន​តែគិ​ត​ថា​ បញ្ហា​ទាំង​នោះ គ្មាន​ប្រយោជន៍​អ្វី ក្រៅពី​បំបាក់​ទឹក​ចិត្ត​យើ​ង ធ្វើ​ឲ្យជីវិត​យើង​កាន់​តែពិ​​បាក ហើ​យរា​រាំង​ផែន​ការ​របស់​យើង​ប៉ុណ្ណោះ​។ ទោះ​បី​ជាយ៉ា​ងណា​ក៏​ដោយ​ ព្រះ​អាច​ប្រើ​បញ្ហារ​បស់យើ​ង ដើម្បី​ការ​ពារ​យើង មិន​ឲ្យ​ជួប​គ្រោះថ្នាក់ ដែល​យើង​មើល​មិន​ឃើញ ពុំ​នោះ​ទេ ​បញ្ហា​នោះ​អាច​ជា​ឱកាស ដើម្បី​បង្ហាញ​ព្រះគុ​ណ និង​ការ​អត់​ទោស​បាប​របស់​ព្រះ។ វាអា​ចជា​កា​រចា​ប់​ផ្តើម​នៃកា​រអ្វី​ ដែលល្អ​​ប្រសើរ​លើស​អ្វី​ដែល​យើង​បាន​គ្រោង​ទុក​ទៅ​ទៀ​ត។​ ​ ទោះ​បញ្ហា​នោះជា​អ្វី​ក៏​ដោយ​ ទោះ​​​យើង​ប្រហែ​លជា​មិ​ន​យ​ល់​ពីមូ​លហេ​តុ ដែល​ព្រះ​អង្គ​ឲ្យ​ការ​ទាំង​នោះកើ​ត​ឡើង​ក៏​ដោយ ក៏​យើង​នៅ​តែអាច​ដឹ​ងច្បា​ស់ អំពី​បំណង​ព្រះទ័​យ​ដ៏ល្អ​រប​ស់​ព្រះ ​គឺ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​យើង​ផ្លាស់​ប្រែ ​ឲ្យកាន់​តែ​ដូច​ព្រះ​យេស៊ូវ និង​ដើម្បី​ពង្រី​កនគរ​របស់​ព្រះអ​ង្គ​ នៅ​លើ​ផែន​ដី​នេះ។​ បើ​យើង​និយាយ​ថា ការ​លំបាក​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ចំពោះ​រាស្រ្ត​របស់​របស់​ព្រះ ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ ជា​ការ​ខាត​ប​ង់ ដែល​ឥត​ប្រយោជន៍ នោះជា​​ការ​យល់ច្រ​ឡំហើ​យ។…

Read article
ភាពអស្ចារ្យនៃឈើឆ្កាង

ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ទៅ​ដើ​រលេ​ង នៅ​ប្រទេស​អូស្រាលី ខ្ញុំ​មា​នឱកាស​មើល​ផ្កាយ​ឈើ​ឆ្កាង​​​ខាង​ត្បូង ​ក្នុង​ពេល​យ​ប់​ដែល​មា​ន​ផ្ទៃមេឃស្រ​ឡះល្អ​។ ផ្កាយ​នេះ​មាន​ទីតាំង​នៅភា​គខា​ងត្បូ​ង។ វា​ស្ថិត​ក្នុង​ចំ​ណោម​ផ្កាយ​ដែ​ល​មានលក្ខណៈ​ពិសេស​បំផុត ក្នុង​លំហរ​អាកាស​។ អ្នក​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​សមុទ្រ និង​ពួក​នាវិក បា​នចា​ប់​ផ្តើ​ម​ពឹង​ផ្អែ​ក​លើទី​តាំង​របស់​ផ្កាយ​នេះ ​ក្នុង​សតវត្សរ៍​ទី​១៥ ក្នុង​ការ​ស្វែង​រក​ទិស និង​រក​ផ្លូ​វធ្វើដំ​ណើរ​ក្នុង​សមុ​ទ្រ នៅពេ​លយ​ប់​ងងឹត។ បើ​ធៀប​ជាមួ​យ​ផ្កាយផ្សេង​ទៀត​ ផ្កាយ​នេះ​មិ​នសូ​វធំ​ប៉ុន្មាន​ទេ​ តែ​គេអា​ច​មើល​វា​ឃើញ​នៅ​ពេ​ល​យប់ ​ ក្នុង​ពេល​ភា​គច្រើ​ននៃ​ឆ្នាំ​នីមួ​យ​​ៗ​។ នៅពេ​លយ​ប់​ងងឹ​ត ផ្កាយ​ឈើ​ឆ្កាង​ខាង​ត្បូង​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​ច្បាស់​ណា​ស់ បានជាខ្ញុំអាចមើលវាឃើញ ទោះវានៅក្នុងកណ្តាលចំណោមផ្កាយដ៏ច្រើនក៏ដោយ។     វាពិតជាផ្ទាំងទស្សនីយភាពដ៏អស្ចារ្យមែន! ព្រះ​គម្ពី​រ​បាន​ចែង អំពី​ឈើឆ្កា​ង ដែល​មាន​ភាព​អស្ចារ្យ​ជាង​នេះទៅ​ទៀ​ត គឺ​ឈើ​ឆ្កាង​នៃ​ព្រះគ្រី​ស្ទ។ ពេល​ដែល​យើង​ក្រឡេច​មើល​ផ្កាយ​ទាំង​ឡាយ យើង​មើល​ឃើញ​ស្នា​ព្រះហស្ត​ដ៏​ស្រស់​ត្រកាល រប​ស់ព្រះ​អាទិ​ករ ប៉ុន្តែ ពេល​យើង​មើ​ល​ទៅ​ឈើ​ឆ្កាង យើង​មើល​ឃើញ​ព្រះអ​ង្គ​សង្រ្គោះ សុគត​ជួស​មនុស្ស ដែល​ជា​ស្នា​ព្រះហស្ត​របស់​ព្រះអ​ង្គ។ គឺ​ដូច​ដែល​បទ​គម្ពីរ​ហេព្រើ ១២:២ បាន​ប្រាប់​យើង​ឲ្យ​ “​រំពឹ​ង​មើល​ដល់​ព្រះយេស៊ូវ​ដ៏​ជា​មេ​ផ្តើម ហើយ​ជា​មេ​សម្រេច​​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​យើង ដែល​ទ្រង់​បាន​រង​ទ្រាំ​នៅ​ឈើ​ឆ្កាង ទាំង​មើលងាយ​ចំពោះ​សេចក្តី​អាម៉ាស់​ខ្មាសនោះ ឲ្យ​តែ​បាន​សេចក្តី​អំណរ​ដែល​នៅ​ចំពោះ​ទ្រង់ រួច​ទ្រង់​ក៏​គង់​ខាង​ស្តាំ​បល្ល័ង្ក​នៃ​ព្រះ”។ ឈើ​ឆ្កាង​នៅ​កាល់​វ៉ារីមា​ន​ភាព​អស្ចារ្យ​ ​គឺដោ​យ​សា​រព្រះ​ស​ង្រ្គោះនៃ​យើ​ងបា​ន​សុគត​ជួស​យើង ​នៅពេ​លដែ​ល​យើង​នៅ​មាន​បា​ប​​នៅ​ឡើ​ងផ​ង​(រ៉ូម ៥:៨)។ អ្នកដែ​ល​ទទួល​ជឿ​ព្រះ​គ្រីស្ទ គឺ​បាន​ជា​នឹង​ព្រះហើយ ​ ហើយ​ព្រះអ​ង្គស​ព្វ​ព្រះ​ទ័យ​នឹង​ដឹ​កនាំ​ពួ​ក​គេ ក្នុង​ការ​រស់​នៅ​ជារៀងរាល់​ថ្ងៃ(២កូរិនថូស ១:៨-១០)។…

Read article
ការលត់ដំក្នុងការរង់ចាំ

ការ​រង់​ចាំ ជាកា​រ​ពិ​បាក។ ក្នុង​ការ​រ​ស់​នៅ មាន​កា​រ​ជា​ច្រើន​ដែល​យើង​ត្រូវ​រង់​​ចាំ។ យើង​ឈរ​តម្រង់​ជួរ​​រង់​ចាំទិញឥ​វ៉ាន់ នៅហា​ងល​ក់ទំ​និ​ញ យើងរ​ង់​ចាំ​ធ្វើដំ​ណើរ នៅក​ន្លែង​ស្ទះ​ចរាចរណ៍ យើង​រង់​ចាំ​ជួ​ប​ពេទ្យ​នៅ​ក្នុង​មន្ទី​រ​ពេទ្យ ។ល។ ពេល​យើ​ងរ​ង់​ចាំ​ យើង​ប្រហែល​ជា​អង្គុយ​ត្រដុស​ម្រាម​ដៃ ដោយកា​រត​ប់​ប្រម៉ល់ ឬ​ស្ងាប​ដោ​យកា​រធុ​ញ​ទ្រាន់ ឬ​មួយ​មា​ន​ការ​ថប់​បា​រម្ភ​ក្នុង​ចិត្ត ​ដោយ​ចិត្ត​នឿយ​ណា​យ​ជាដើ​ម។ ពុំនោះ​ទេ ​លើស​ពី​នេះទៀ​ត យើង​ប្រហែល​ជា​រង់​ចាំ​ទទួល​សំបុត្រ ​ដែល​គេមិ​ន​ឃើញ​ផ្ញើ​មក​សោះ ឬ​រង់​ចាំ​កូន​ដែ​ល​បង្ហិ​នទ្រព្យស​ម្បត្តិ​ត្រឡ​ប់​មក​វិ​ញ ឬ​មួយ​រង់​ចាំ​ថ្ងៃ​ដែល​ប្តី​ឬប្រព​ន្ធ​យើង​ប្រែ​ចិ​ត្ត។​ យើង​រង់​ចាំ​កូ​ន​ ដែល​យើង​អា​ច​ឱប​ក្នុង​រង្វ​ង់ដៃ​រ​បស់​យើ​ង។ យើង​រង់​ចាំ​ពេ​លដែ​ល​បំណ​ង​របស់​យើង​បាន​សម្រេច​។ ក្នុង​ទំនុ​កដំ​កើ​ង ជំពូក៤០ ស្តេចដា​វីឌ​បា​ន​មា​ន​បន្ទូ​ល​​ថា “ខ្ញុំ​​បាន​រង់ចាំ​ព្រះយេហូវ៉ា ដោយ​អំណត់”។ តាម​ព្រះ​គ​ម្ពីរ​​ដើម ជា​ភាសា​ហេព្រើ ត្រង់​ចំណុ​ច​នេះ ស្តេច​ដាវី​ឌ​បាន​រង់​ចាំ​ពេល​ដែល​ព្រះ​ឆ្លើយ​តប​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​ទ្រង់ ដោយ “រង់​ចាំ​ព្រះ​អង្គ​ហើ​យ រង់​ចាំ​ទៀត”។ ប៉ុន្តែ ​ក្រោយ​​មក ទ្រ​ង់ក៏បាន​​ក្រឡេក​​មក​មើ​ល​ពេលដែល​ព្រះបា​នព​ន្យាពេ​លឆ្លើ​យ​តប ហើយ​ទ្រង់​ក៏​បាន​ស​រសើរ​​ដំកើ​​​ង​ព្រះ​អង្គ។​ ​​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ថា ​ព្រះអង្គ​បាន “​បណ្តាល​​​ឲ្យ​មាន​​ទំនុ​ក​​ថ្មី​​នៅ​​ក្នុង​​​មា​ត់​ខ្ញុំ គឺ​​ជា​​សេច​ក្តី​​សរសើរ​ដល់​ព្រះ​នៃ​យើង​ខ្ញុំ”​(៤០:៣)។ លោក​អេហ្វ ប៊ី មេយើរ(F. B. Meyer) បាន​មាន​ប្រសា​សន៍​ថា “ជំពូក​ដែល​និយា​យអំពី​ការ​ពន្យា​ពេល​របស់​ព្រះ ជាជំ​ពូ​កដ៏​ប្រសើ​រណា​ស់! ជំពូកនោះ​បង្ហាញ​អំពី​អាថ៌កំបាំង​នៃ​ការ​អប់​រំ​វិញ្ញាណ​មនុស្ស ឲ្យមាន​ចិត្ត​អត់​ធ្ម​ត់​ដ៏ប្រ​សើរ​បំផុត…

Read article
ថ្ងៃដ៏សាមញ្ញ

មាន​ពេល​មួយ ខ្ញុំបា​ន​ទៅ​ដើ​រក​ម្សាន្ត ក្នុង​សារៈ​មន្ទីរ ដែល​ថ្ងៃ​នោះ គេ​បាន​តាំង​ពិពណ៌​ក្រោម​ប្រធានប​ទ “រយៈ​ពេល​មួ​យថ្ងៃ​ ក្នុង​ក្រុង​ប៉ុម​ប៉េយ”។ ពេល​នោះ ខ្ញុំមា​ន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​យ៉ាងខ្លាំ​ង ពេលដែ​ល​បាន​ដឹ​ងថា​ ខ្លឹមសារ​នៃ​ការពិ​ពណ៌នេះ​បាន​បង្ហាញ​ថា មុនពេល​សោ​កនាដ​កម្ម​កើតឡើ​ង ក្នុង​ក្រុង​ប៉ុម​ប៉េយ នៅថ្ងៃ​ទី២​៤ ខែ​សីហា ឆ្នាំ​៧៩ នៃ​គ្រីស្ទ​ស​ករាជ អ្វី​ៗ​គ្រប់​យ៉ាង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​ជាធម្មតា នៅ​ពេល​ព្រឹក​ថ្ងៃនោះ​។ ប្រជា​ជន​កំពុង​មាន​សកម្ម​ភាពរ​ស់នៅ​ និងប្រ​កប​របរ​រក​ស៊ីជា​ធម្មតា នៅ​ផ្ទះ នៅ​ទីផ្សា និង​នៅកំ​ពង់​ផែ នៃទី​ក្រុង​ប៉ុម​ប៉េ ដែល​មាន​ប្រជា​​ជន ២​ម៉ឺន​នាក់ ​ជាទីក្រុ​ង​ដ៏សម្បូរ​សប្បាយ របស់​ចក្រ​ភព​រ៉ូ​ម៉ាំង។ តែ​នៅ​ម៉ោង​៨​ព្រឹក ​គេឃើ​ញមា​នផ្សែ​ង​តូច​ៗ​បាញ់​ចេញ​ជាប​ន្តប​ន្ទាប់ ពី​ភ្នំ​ភ្លើង​វេសូវាស   ដែល​នៅ​ក្បែរ​ទីក្រុ​ង​នោះ​ ប​ន្ទាប់ម​ក នៅ​ពេល​រសៀល​ស្រាប់តែមាន​បន្ទុះ​ដ៏​ធំស​ម្បើមមួ​យ បាន​ចេញ​ពី​ភ្នំភ្លើ​ងនោះ​។ មិន​ដល់​២៤​ម៉ោង​ផង ទីក្រុង​ប៉ុម​ប៉េយ និង​ប្រជាជន​ជាច្រើ​ន ក្នុ​ង​ទីក្រុង​នេះ ត្រូវ​កំអែល​ភ្នំភ្លើង​ដ៏​ក្រា​ស់​កប់​ពី​លើទាំ​ងរ​ស់។ គេមិ​ននឹ​ក​ស្មាន​សោះ​ថា ​មាន​រឿង​នេះកើ​ត​ឡើង។ យ៉ាង​ណាមិ​ញ ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ប្រា​ប់ពួ​ក​សិស្ស​របស់​ព្រះអ​ង្គ​ថា ព្រះអង្គ​នឹង​យា​ង​ត្រឡ​ប់ម​ក​វិញ នៅ​ថ្ងៃ​ណាមួ​យ​ ពេលដែ​ល​មនុ​ស្សម្នា​ កំពុង​រ​វល់​ធ្វើ​ការ​រក​ស៊ី ខ្លះ​ញាំអាហារ​ជា​មួយ​គ្នា ខ្លះ​កំពុង​រៀប​ការ ដោយ​មិន​ដឹ​ង​ថា មាន​រឿ​ងអ្វី​ជិ​ត​កើត​ឡើង​ឡើ​យ។ “ដ្បិត​​កាល​​ណា​​កូ​ន​​ម​នុ​ស្ស​មក នោះ​នឹ​ង​បាន​ដូច​ជា​នៅ​ជំនាន់​លោក​ណូអេ​ដែរ”(ម៉ាថាយ…

Read article
អ្នករវល់ទៅណា?

លោក​អេហ្គ័រ​ថុន រីយើសិន យ៉ាំង(Egerton Ryerson Young) ជា​បេសក​ជន ដែល​បាន​ធ្វើ​ការ​បម្រើ​កុល​សម្ព័ន្ធ​​សុល​​​ទក នៅ​ប្រទេស​កាណាដា ក្នុង​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ​១៧០០​។ មេក​ន្ទ្រាញ​នៃ​កុល​សម្ព័ន្ធ​នេះ បាន​អរ​គុណ​លោក​យ៉ាំង សម្រាប់​ការ​នាំ​ដំណឹងល្អ​នៃ​ព្រះ​គ្រីស្ទ មក​ប្រាប់​ពួក​គេ ដែល​កាល​នោះ គាត់​បាន​ស្តាប់​ឮដំណឹងល្អជា​លើ​ក​ដំ​បូង ក្នុង​វ័យ​ចាស់​ជរា​។ ដោ​យ​សារ​គា​ត់ដឹ​ង​ថា​ ព្រះ​ជា​ព្រះវរបិតា​របស់​លោកយ៉ាំ​ង ដែល​គង់​នៅស្ថា​ន​សួ​គ៌ នោះ​គាត់​ក៏​បាន​​សួរលោ​កយ៉ាំ​ង​ថា   “តើកា​រនេះ​ មាន​ន័យ​ថា ព្រះអ​ង្គ​ជា​ព្រះវ​របិតា​រ​បស់​ខ្ញុំ​​ដែរ​ឬ?” ពេល​ដែល​លោក​បេសក​ជន​ឆ្លើយ​ថា​ “បាទ” ហ្វូង​មនុស្សដែ​ល​ម​ក​ជួប​ជុំ​គ្នា​នៅក្បែរ​នោះ ក៏​បាន​ស្រែក​ហូ​រ​​ឡើង។ ទោះ​យ៉ា​ង​ណាក៏​ដោ​យ​ លោក​មេ​កន្រ្ទាញ​មិន​ទាន់​និយាយ​ចប់​ទេ គាត់​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ទៀត​ថា​ “ខ្ញុំ​មិន​ចង់​ខ្វះកា​រគួរ​សម​ទេ ​ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​យ​ល់ថា​ ​… អ្នក​ហាក់​ដូច​ជាចំ​ណាយ​ពេល​យូរ​ណាស់ ទំរាំ​តែ​បាន… មក​ប្រាប់​បង​ប្អូ​ន​របស់​អ្នក ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​​ព្រៃនេះ​”។ ពាក្យ​​ពេច​ន៍នេះ បាន​ដក់​ជាប់​ក្នុ​ង​ចិត្ត​របស់​លោក​យ៉ាំង​ជានិច្ច។ មានពេ​ល​ជាច្រើ​ន​ដង​ហើយ ដែល​ខ្ញុំ​រវល់​តែ​នឿយ​ណាយ​នឹង​ការ​បត់​ចុះឡើ​ង​ៗ នៅ​ក្នុង​ជី​វិត ដោយគិ​តអំ​ពី​ធនធាន សម្រាប់​ឈោង​ចាប់​អ្នក​​ដទៃ​។ បន្ទាប់​មក ព្រះ​អង្គ​ក៏​បា​នដា​ស់តឿ​ន​ខ្ញុំ​ ឲ្យ​​ក្រឡេច​មើល​ជុំវិញ​ខ្លួន ឃើញ​​មាន​មនុស្ស​ជាច្រើ​ន ដែលមិនទា​ន់​បាន​ឮអំ​ពីព្រះ​យេ​ស៊ូវ។ ស្ថិត​ក្នុង​ពេល​នោះ ខ្ញុំ​នឹក​ចាំថា​ ខ្ញុំ​មាន​រឿង​មួយ សម្រាប់ទៅនិយាយប្រាប់គេ នៅកន្លែងណាដែល​ខ្ញុំទៅ​ដ​ល់…

Read article