ជនអនាថា នៅទីក្រុងវែនគូវើ រដ្ឋព្រីតធីស ខូឡំប៊ី ប្រទេសកាណាដា មានវិធីសាស្រ្តថ្មីមួយ ដើម្បីស្វែងរកកន្លែងស្នាក់នៅពេលយប់។ មានអង្គការប្រចាំតំបន់មួយ ឈ្មោះ រេនស៊ីធី ហោសស៊ីង បានបង្កើតកៅអីវែងពិសេសជាច្រើន ដែលគេអាចត្រឡប់វា បង្កើតជាជំរកស្នាក់នៅបណ្តោះអាសន្ន។ គេអាចទាញបង្អែករបស់កៅអីវែងនោះឡើងទៅលើ ហើយបត់ធ្វើជាដំបូល ដែលអាចការពារខ្យល់ និងទឹកភ្លៀងបាន។ នៅពេលយប់ គេងាយនឹងស្វែងរកកន្លែងសម្រាកបែបនោះ នៅទីក្រុងវែនគូវើ ព្រោះនៅលើកៅអីវែងនោះ មានដាក់អក្សរដែលបញ្ចេញពន្លឺពេលយប់ថា “នេះជាកន្លែងគេង”។
យើងត្រូវការជម្រកខាងសាច់ឈាម តែទន្ទឹមនឹងនោះ យើងក៏ត្រូវការជម្រកខាងវិញ្ញាណផងដែរ។ ព្រះទ្រង់ជាទីជ្រកកោនសម្រាប់វិញ្ញាណយើង ពេលមានបញ្ហា។ គឺដូចដែលស្តេចដាវីឌបានសរសេរក្នុងទំនុកដំកើងថា “កាលណាចិត្តទូលបង្គំត្រូវបង្គ្រប នោះទូលបង្គំនឹងអំពាវនាវដល់ទ្រង់ពីចុងផែនដីផង សូមនាំទូលបង្គំទៅឯថ្មដាដែលខ្ពស់ជាងទូលបង្គំ”(ទំនុកដំកើង ៦១:២)។ ពេលដែលអារម្មណ៍យើងមានការពិបាកហួសបន្ទុក យើងងាយនឹងរងគ្រោះ ដោយសារល្បិចរបស់ខ្មាំងសត្រូវយើង ដោយវាប្រើការភ័យខ្លាច ការប្រកាន់ទោសខ្លួនឯង និងការត្រេកត្រអាលជាដើម។ បានជាយើងត្រូវការប្រភពនៃស្ថេរភាព និងសុវត្ថិភាពដ៏ពិត។
បើយើងជ្រកកោននៅក្នុងព្រះ យើងអាចមានជ័យជម្នះមកលើខ្មាំងសត្រូវ ពេលដែលវាព្យាយាមល្បួងនាំចិត្ត និងគំនិតរបស់យើង។ គឺដូចដែលស្តេចដាវីឌបានទូលព្រះអម្ចាស់ថា “ទ្រង់បានធ្វើជាទីជ្រកឲ្យទូលបង្គំ គឺជាប៉មយ៉ាងមាំ ឲ្យរួចពីខ្មាំងសត្រូវ ទូលបង្គំនឹងអាស្រ័យនៅក្នុង… ទីកំបាំង ក្រោមស្លាបទ្រង់”(ខ.៣-៤)។
ពេលយើងមានទុក្ខព្រួយ យើងអាចរកសន្តិភាព និងការការពារ ក្នុងព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ព្រះនាមយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ គឺដូចទ្រង់បានមានបន្ទូលថា “ខ្ញុំប្រាប់សេចក្តីទាំងនេះ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នា បានសេចក្តីសុខសាន្ត ដោយសារខ្ញុំ នៅលោកីយ៍នេះ នោះអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្តីវេទនាមែន ប៉ុន្តែ ត្រូវសង្ឃឹមឡើង ដ្បិតខ្ញុំបានឈ្នះលោកីយ៍ហើយ”(យ៉ូហាន ១៦:៣៣)។-Jennifer Benson Schuldt
