លោក វីលៀម ឌីន ហោវេល(William Dean Howells) បាននិពន្ធសៀវភៅរឿង ដែលមានចំណងជើងថា បុណ្យណូអែលជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ ក្នុងសៀវភៅនេះ គាត់បាននិយាយអំពីក្មេងស្រីតូចម្នាក់ ដែលបានទទួលនូវអ្វីដែលគាត់ប្រាថ្នា។ បន្ទាប់ពីឆ្នាំដ៏វែង និងគួរឲ្យធុញថប់ជិតដល់ទីបញ្ចប់ គេរំពឹងចង់ឲ្យថ្ងៃណូអែលមកដល់ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែ នៅថ្ងៃទី៣ ក្តីអំណរក្នុងថ្ងៃណូអែលក៏បានចាប់ផ្តើមរីងស្ងួត នៅសល់តែបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ។ មិនយូរប៉ុន្មាន គ្រប់គ្នាក៏បានធុញទ្រាន់នឹងស្ករគ្រាប់។ គេក៏ពិបាករកទិញសាច់មាន់ទើគី តែបើមាន ក៏តម្លៃថ្លៃហួសហេតុដែរ។ គេលែងទទួលអំណោយដោយការដឹងគុណទៀតហើយ ព្រោះអំណោយបានគរដូចភ្នំ នៅគ្រប់ទីកន្លែង។ មនុស្សម្នាក៏បាននិយាយគំរោះគំរើយដាក់គ្នា ទាំងកំហឹង។
តែអរព្រះគុណព្រះអង្គ រឿងនិទានរបស់លោកហោវែល ដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ គ្រាន់តែជារឿងនិទាន សម្រាប់រិះគន់មនុស្សប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ យើងពិតជាមានពរខ្លាំងណាស់ ដែលម្ចាស់នៃបុណ្យណូអែល មិនដែលធ្វើឲ្យយើងធុញថប់ ឬជិនណាយឡើយ ទោះយើងបានឃើញព្រះនាមទ្រង់ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរទាំងមូលក៏ដោយ។
បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវយាងឡើងទៅព្រះវរបិតាទ្រង់វិញ សាវ័កពេត្រុសក៏បានប្រកាស់ដល់ហ្វូងមនុស្ស នៅព្រះវិហារ ក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិមថា ព្រះយេស៊ូវ ជាព្រះ ដែលលោកម៉ូសេបានថ្លែង ក្នុងបទទំនាយរបស់គាត់ថា “ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា ទ្រង់នឹងបង្កើតហោរាម្នាក់ ពីបងប្អូនអ្នករាល់គ្នាមក ឲ្យដូចខ្ញុំ”(កិច្ចការ ៣:២២ ចោទិយកថា ១៨:១៨)។ ព្រះជាម្ចាស់បានសន្យាចំពោះលោកអ័ប្រាហាំថា “អស់ទាំងគ្រួសារនៅផែនដីនឹងបានពរដោយសារពូជឯង”។ ព្រះបន្ទូលសន្យានេះ គឺបាននិយាយសំដៅទៅលើព្រះយេស៊ូវ (កិច្ចការ ៣:២៥ លោកុប្បតិ្ត ២២:១៨)។ លោកពេត្រុសក៏បានកត់សំគាល់ផងដែរថា “អស់ទាំងហោរា ចាប់តាំងពីលោកសាំយូអែល គឺអស់អ្នកដែលបានទាយតមក ក៏បានប្រាប់ជាមុនពីគ្រានេះដែរ”(កិច្ចការ ៣:២៤)។
យើងអាចមានក្តីអំណរ ចំពោះបុណ្យណូអែល ជាយូរអង្វែងតទៅទៀត បន្ទាប់ពីការបា្ររព្ធបុណ្យណូអែលបានបញ្ចប់ហើយ។ ពេលដែលយើងមើលឃើញព្រះគ្រីស្ទ នៅក្នុងសាច់រឿងទាំងមូល នៃព្រះគម្ពីរ យើងអាចមានអំណរ និងអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលថ្ងៃណូអែល មិនមែនជាថ្ងៃធម្មតាឡើយ។—TIM GUSTAFSON
