អត្ថន័យនៃភួងបន្លា (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)
ម៉ាថាយ ៥:១-១២ មានពរហើយ អស់អ្នកដែលយំសោក ដ្បិតអ្នកទាំងនោះនឹងបានសេចក្តីកំសាន្តចិត្ត។ ម៉ាថាយ ៥:៤ លោកអ៊ីសាក វ៉ាត់(Isaac Watts) ស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកនិពន្ធទំនុកសកល ដែលល្បីល្បាញបំផុត ក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តពួកជំនុំ។ គាត់បាននិពន្ធបទ “កាលខ្ញុំនឹកពីឈើឆ្កាងអស្ចារ្យ”។ ក្នុងល្បះដំបូងរបស់បទចម្រៀងនេះ គាត់បានធ្វើការពិពណ៌នា អំពីភាពខុសប្លែកគ្នា ក្នុងន័យថា គាត់បានចាត់ទុកវត្ថុមានតម្លៃបំផុតដែលគាត់រកបាន ជាការខាតបង់ ហើយក៏បានស្អប់ខ្ពើមសេចក្តីអំនួតរបស់គាត់។ ជួនកាល ក្នុងភាសានិយាយ យើងសង្កេតឃើញគេប្រើពាក្យផ្សំពីពាក្យពីរដែលមានន័យផ្ទុយគ្នាក្នុងន័យលេងសើច ដូចជាពាក្យ “សប្បាយចង់ងាប់” ។ ក្នុងបទទំនុកសកលរបស់លោកវាត់ គាត់បានប្រើពាក្យផ្សំពីពាក្យដែលមានន័យផ្ទុយគ្នា មិនមែនក្នុងន័យលេងសើច តែមានអត្ថន័យដ៏ជ្រាលជ្រៅណាស់។ ព្រះយេស៊ូវក៏បានប្រើពាក្យដែលមានន័យផ្ទុយគ្នា ជាញឹកញាប់ផងដែរ។ គឺដូចដែលព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “មានពរហើយ អស់អ្នកដែលមានសេចក្តីកំសត់ខាងឯវិញ្ញាណ”(ម៉ាថាយ ៥:៣) ក្នុងន័យថា មនុស្សដែលអស់សង្ឃឹម នឹងទទួលបានលើសពីអ្វីដែលពួកគេធ្លាប់សង្ឃឹមថានឹងបាន។ ពេលណាយើងសោកសង្រេង ចំពោះការបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ហើយយើងយំសោក ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា យើងបានទទួលបាន “ការកម្សាន្តចិត្ត”(ខ.៤)។ ត្រង់ចំណុចនេះ ព្រះយេស៊ូវកំពុងបង្ហាញថា នៅក្នុងនគរព្រះការរស់នៅរបស់មនុស្ស នឹងមានភាពផ្ទុយស្រឡះពីជីវិតនៅផែនដី។ តាមរយៈភាពផ្ទុយគ្នានេះ យើងអាចរៀនសូត្របានថា ជីវិតក្នុងព្រះគ្រីស្ទខុសពីការរំពឹងគិតគ្រប់យ៉ាងរបស់លោកិយ។ ជាក់ស្តែង…
Read article
