Dave Branon

You are here:
ឈ្មោះដែលគេដាក់ឲ្យ

បើមាន​នាម​ឈ្មោះ​ណា​មួយ ដែល​ពិសេស​សម្រាប់​យើង តើ​ពិសេស​ដោយ​សារ​មូល​ហេតុ​អ្វី​ខ្លះ? ខ្ញុំ​ចាប់​ផ្តើម​គិត​អំពីសំណួរ​​នេះ បន្ទាប់​ពី​ខ្ញុំ​បាន​ជជែក​ជា​មួយ​ក្មេង​ស្រី​ជំទ​ង់​ម្នាក់ ខណៈ​ពេល​យើង​ឈរ​ខា​ង​ក្រៅ​ព្រះ​វិហារ នៅ​ទីក្រុង​ប្លេក រីវើ(Black River)​ ប្រទេស​ចាម៉ៃកា នា​ព្រឹក​ថ្ងៃ​អាទិត្យ​មួយ។ កាល​នោះ នាង​បាន​សួរ​ខ្ញុំ​ថា​ “តើ​អ្នក​អាច​ដាក់​ឈ្មោះ​ខ្ញុំ ក្នុង​សៀវ​ភៅ​នំម៉ាណា​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​បាន​ទេ?” ខ្ញុំ​ក៏​សួរ​នាង​វិញ ក្រែង​លោ​នាង​មាន​រឿង​មួយ សម្រាប់​ចែក​ចាយ​ក្នុង​សៀវ​ភៅ​នោះ។ រួច​នាង​ឆ្លើយ​តប​ថា​ “ខ្ញុំ​មិន​មាន​រឿង​សម្រាប់​ចែក​ចាយ​ទេ ខ្ញុំ​គ្រាន់​តែ​ច​ង់​ឲ្យ​លោក​សរសេរ​ឈ្មោះ​ខ្ញុំ​ក្នុង​សៀវ​ភៅ​នោះ​ទៅ​បាន​ហើយ”។ កាល​ណាខ្ញុំ​គិ​ត​ដល់​សំណើ និង​ឈ្មោះ​រ​បស់​នាង ខ្ញុំ​ឆ្ងល់​ណាស់​ថា តើ​ហេតុ​អ្វី​បា​ន​ជា​ឪពុក​ម្តាយ​របស់​នាង​ដាក់​ឈ្មោះ​នាង​ថា “ចូយ៉េត”(Joyeth)។ ដោយ​សារ​នាង​មាន​ចរិយ៉ា​សម្បត្តិ​រីក​រាយ នោះ​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​សន្និ​ដ្ឋាន​ថា បាន​ជា​​ឪពុ​ក​ម្តាយ​របស់​នាង​ដាក់​ឈ្មោះ​ ដែលមានន័យថា អំណរ​ដូចនេះ គឺ​​ដោយ​សារ​ពួ​កគេ​ច​ង់​ឲ្យ​នាង​មាន​អំណរ​ក្នុង​ជីវិត ហើយខ្ញុំ​ឃើញ​ថា ​ពួក​គេក៏​បា​​ន​សម​ដូច​បំណង​ហើយ។ ឪពុក​ម្តាយ​ភាគ​ច្រើន​បាន​ជ្រើស​រើស​ឈ្មោះ ដាក់​ឲ្យ​កូន​ទើប​នឹ​ងកើ​ត តាម​របៀប​នេះ​ផង ​ដែរ។ ប៉ុន្តែ មាន​ទារក​តូច​មួយ​បាន​​ទទួល​ព្រះនាម តាម​របៀប​ដែ​ល​ខុស​ប្លែក​ពី​នេះ​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ឪពុក​ម្តាយ​នៃ​ទារក​នោះ មិន​បាន​ជ្រើស​រើស​ឈ្មោះ​ដាក់​ឲ្យ​ទ្រង់​ទេ ហើយ​ការ​ដាក់​ឈ្មោះ​នោះ ក៏មិន​មែន​ក្នុង​គោល​បំណង​ ដើម្បីធ្វើ​​ឲ្យ​ទារក​នោះ​ធំ​ឡើង​មាន​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ សម​ស្រប​តាម​នាម​នោះ​ដែរ។ ត្រង់​​ចំណុច​​នេះ ខ្ញុំ​​កំពុង​និយាយ​សំដៅ​ទៅ​លើ​ព្រះ ដែល​បាន​ប្រសូត្រ​ជាម​នុស្ស ហើយ​ព្រះនាម​ទ្រង់​ត្រូវ​បាន​ដាក់​ឲ្យ ពេល​ទេវតា​លេច​ម​ក​ប្រាប់​ឪពុក​ម្តាយ​ទ្រង់ ឲ្យ​ថ្វាយ​ព្រះ​នាម​ថា “យេស៊ូវ”​(ម៉ាថាយ ១:២១)។…

Read article
ជីវិតកាន់តែវេទនា

នៅខែ​សីហា​ឆ្នាំ​២០០៩ លោក​ប្ល៊ែរ(Blair) និង​អ្នក​​ស្រីរ៉ូណា ម៉ាទីន(Ronna Martin)បាន​បាត់​បង់​កូន​ប្រុស​អាយុ​៩​ឆ្នាំ ឈ្មោះ​ម៉ាទី(Martti)ដោយ​សារ​តែ​គោ​ជាន់​ស្លាប់។ ក្រោយ​មក ខ្ញុំ​ក៏​បាន​មាន​ឱកាស​ជួប​គ្រួសារ​មួយ​នេះ នៅ​តំប​ន់​ខេន​ណៃ ក្នុង​​រដ្ឋ​អាឡា​ស្កា ហើយ​ក៏​បាន​ចូល​រួម​រំលែក​ទុក្ខ​ផង​ដែរ។ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា សោក​នាដ​កម្ម​នេះ​មាន​សភាព​​ធ្ងន់​ធ្ងរ​ក​ម្រិត​ណា​សម្រាប់​ក្រុម​គ្រួសា​នេះ។ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ពួក​គេ​កំពុង​តែ​ស្វែង​រក​ជំនួយ​មក​ពីព្រះ​អម្ចាស់ ដើម្បី​ឲ្យ​ទ្រង់​ជួយ​សម្រាល​ទុក្ខ​របស់​ពួក​គេ។ នៅ​ខណៈ​ពេល​នោះ ម្តាយ​របស់​ម៉ាទី​បាន​ធ្វើ​ការ​សង្កេត​មើល ដ៏​មាន​តម្លៃ​យ៉ាង​ខ្លាំង ចំពោះ​អ្នក​ដែល​កំពុ​ង​ឆ្លង​កាត់​ជ្រលង​ជីវិត​។ ពេល​អ្នក​ស្រី​ រ៉ូណា​កំពុង​ធ្លាក់​ទឹក​ចិត្ត គាត់​បាន​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ ២​កូរិនថូស ១:៩ ដែល​ចែង​ថា “មិន​ឲ្យ​យើង​ខ្ញុំ​ទុក​ចិត្ត​ដល់​ខ្លួន​ឡើយ​ គឺ​ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត​ដល់​ព្រះដែ​ល​ទ្រង់​ប្រោស​ឲ្យ​មនុស្ស​ស្លាប់​បាន​រស់​ឡើង​នោះ​វិញ”។ នាង​មាន​អារម្មណ៍​ថា ​ព្រះ​យេស៊ូវ​ហាក់​ដូច​ជា​ កំពុង​មាន​បន្ទូល​មក​នាង​ថា “រ៉ូណា​អើយ! បិតា​ដឹង​ថា​ដំណើរ​ជីវិ​ត​របស់​កូន​លំបាក់​ណាស់​ទៅហើយ ហើយ​កូ​ន​ក៏​រសាយ​ចិត្ត​ផង។ ចូរ​កុំ​ឲ្យ​ខ្មាស​អៀន ចំពោះ​ការ​ខ្សោះ​ល្វើយ​នោះ​ឡើយ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ចូរ​កូន​ដឹង​ថា នេះ​ជា​ឱកាស​មួយស​ម្រាប់​ឲ្យ​បិតា មើល​ថែ​ជីវិត​របស់​កូន​”។ នៅពេ​ល​ណា​ដំណើរ​ជីវិ​តរបស់​យើង​ជួប​ឧបសគ្គ ពិបាក​ឆ្ពោះ​ទៅ​មុខ​ទៀត បទ​គម្ពីរ ២កូរិនថូស ១:៩ បាន​រំឭក​យើង​ថា យើង​មិន​ធ្វើដំ​ណើរ​តែ​ម្នា​ក់​ឯង​ទេ។​ យើង​មា​ន​ព្រះ​មួយ​អង្គ​ចាំ​ជួយ​យើង​ជា​និច្ច ទ្រង់​មាន​ប្ញទា្ធ​នុភាព​រស់​ពី​សុគត​ឡើង​វិញ ហើយ​ទ្រង់​បង្ហាញ​ប្ញទ្ធា​នុ​ភាព​របស់​ទ្រង់​ម្តង​ទៀត ពេល​ទ្រង់​ប្រោស​អ្នក​ជឿដ៏​ជាទីស្រឡាញ់​គ្រប់​ជំនា​ន់​ ឲ្យ​ទទួល​ជីវិត​អស់​កល្ប​ជា​និច្ច។ អ្នក​ស្រី​រ៉ូណា​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “កម្លាំង​និ​ង​ក្តី​សង្ឃឹម​របស់​ខ្ញុំ គឺ​បាន​ទទួល​មក​ពីព្រះ​គ្រីស្ទ​តែមួ​យ​គត់”។…

Read article
ចូរត្រៀមខ្លួន

មាន​ពេល​មួយ កូ​នស្រី​រ​បស់​ខ្ញុំ គឺ​មេលីស្សា(Melisa)កំពុង​ជាប់​រវល់ ត្រៀម​ខ្លួន​សម្រាប់​ភាព​ពេញ​វ័យ គឺ​មិន​ខុស​ពី​មិត្តភ័​ក្ររ​បស់​នាង​ឡើយ។ នៅ​សាលា​រៀន នាង​បាន​ប្រុង​ប្រៀប​ខ្លួន​ដើ​ម្បីប​ន្តកា​រសិ​ក្សានៅ​ម​ហា​វិទ្យាល័យ ​ដោយ​ជ្រើស​រើស​មុខ​វិជ្ជា​ឲ្យ​បាន​ត្រឹ​ម​ត្រូវ ហើយ​បាន​ចុះ​ឈ្មោះប្រ​លង ដើម្បី​ចូល​រៀន​នៅ​សក​ល​វិទ្យាល័យ​ACT។ នៅ​ក្រៅថ្នា​ក់​រៀន មេលីស្សាកំ​ពុង​រៀ​ន​ជំនាញ​ខា​ង ស​ង្គម ដើម្បី​ឲ្យនាង​​មា​នទំ​នាក់​ទំន​ង​ល្អ​ជា​មួយ​អ្នក​ដទៃ ដោយ​ចំណាយ​ពេល​ជា​មួ​យមិ​ត្ត​ភ័ក្រ មិត្ត​រួម​ថ្នាក់ និ​ងមិ​ត្ត​រួ​ម​ក្រុ​ម​ជា​ដើ​ម។ នៅក​ន្លែង​ធ្វើ​កា​រវិញ នាង​កំពុង​រៀន​ជំនាញ​ទំនាក់​ទំនង ដែ​ល​នាង​ចាំ​បាច់​ត្រូ​វចេះ សម្រាប់​ធ្វើ​ការងារ​ពេល​អនាគ​ត។ ចំណែក​នៅ​ផ្ទះ​វិញ ​មេលីស្សា​​កំពុង​ត្រៀម​ខ្លួន​សម្រាប់​ជីវិត​គ្រួសារ​ពេល​អនា​គត ដោយ​ដ​ក​ពិសោធ​អំពី​របៀប​ដែល​គ្រួសារ​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​មានទំ​នាក់​ទំនង​​នឹង​គ្នា។ កា​រត្រៀ​ម​ខ្លួន​សម្រាប់​ការ​រស់​នៅ​ ជា​ម​នុស្សពេ​ញវ័​យ តម្រូវ​ឲ្យ​មា​នកា​រ​ខិត​ខំ​ធ្វើកិ​ច្ចកា​រ ហើយ​មេលីស្សាក៏​កំ​ពុង​តែ​មាន​កា​រ​រីក​ចម្រើន​យ៉ាង​ប្រសើរ ក្នុង​ការ​ត្រៀម​ខ្លួន​នេះ។ ប៉ុន្តែ មាន​ពេល​មួយ កា​រ​ត្រៀម​ខ្លួន​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ខាង​លើ មិន​មែន​ជា​អ្វីដែ​លនា​ងត្រូ​វ​កា​រឡើ​យ។ ព្រោះ​នៅ​ឆ្នាំ ២០០២ ពេល​ដែល​នាង​បាន​បាត់​បង់​ជីវិ​ត​នៅក្នុ​ងគ្រោះ​ថ្នាក់​រថយន្ត ក្នុង​វ័យ​១៧​ឆ្នាំ មាន​តែ​ការ​ត្រៀម​ខ្លួន​ចូល​នគរ​ស្ថានសួ​គ៌​ប៉ុណ្ណោះ ដែល​ជា​ការ​ត្រៀម​ខ្លួន​ដ៏សំ​ខាន់​ចំពោះ​នាង។ ពេល​ដែល​ការ​ប្រលង​ដ៏​ពិត អំពី​ការ​ត្រៀម​ខ្លួន​បាន​មក​ដល់​ភ្លា​ម​ៗ នៅ​ពេល​ល្ងាច​ថ្ងៃមួ​យ ក្នុង​ខែ​មិថុនា​ដ៏​ស្រស់​បំព្រង គឺ​នៅពេ​ល​ដែល​ទ្វា​រ​ស្ថាន​សួគ៌​បាន​បើក​ចំហរ​សម្រាប់​មេលីស្សា នាង​មាន​ការ​ត្រៀម​ខ្លួ​ន​រួច​ជា​ស្រេ​ចហើ​យ។ នាង​បាន​ទទួល​ជឿ​ព្រះ​យេស៊ូវ ហើយ​បាន​ជឿ​ថា ការ​លះប​ង់​ព្រះ​ជន្ម​នៃ​ព្រះយេ​ស៊ូវ​​ នៅលើ​ឈើ​ឆ្កាង​បា​ន​លោះបា​បរ​បស់​នាង​ហើយ(យ៉ូហាន ៣:១៦ រ៉ូម ៥:៨-៩)។ ពេល​មេលីស្សា​ជួប​ការ​ល្បង​ល​រ​នៅ​ទី​បំផុត ដើម្បី​បញ្ជា​ក់​ពីកា​រ​ត្រៀ​​មខ្លួន នោះ​នាងមា​ន​ការ​ត្រៀម​ខ្លួន​រួ​ចជា​ស្រេ​ចហើ​យ។…

Read article
ជីវប្រវត្តិរបស់អ្នក

ខណៈ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំកំ​ពុង​ស្វែង​រ​ក​វិធី​សាស្រ្តដ៏​គួ​រ​ឲ្យចា​ប់អា​រម្មណ៍ ដើម្បី​បង្រៀន​សិស្ស នៅ​ក្នុ​ង​មុខ​វិជ្ជា​ជំនាញ​សរសេរ​កម្រឹត​ម​ហា​វិទ្យាល័យ អំពី​ទ្រឹស្តី​នៃកា​រស​រសេ​រ​ជីវ​ប្រវត្តិ​សង្ខេប ខ្ញុំ​ក៏​មាន​យោបល​មួយ គឺ​ឲ្យពួ​ក​គេ​សរសេរ​​ជីវ​ប្រវត្តិ​ក្នុង​រយៈពេ​ល៦​ស​ប្តាហ៍។ ពេល​ខ្ញុំ​ឲ្យពួ​ក​គេ​ធ្វើ​កិច្ចការ​មួយ​នេះ អ្នក​ស្រី​អឺនែស ហ៊ែមីង​វេយ(Ernest Memingway) ដែល​ជា​អ្នក​ទទួល​ជ័យ​លាភី​នៃកា​រប្រ​កួត​ភូលីហ្ស័រ(Pulitzer) បាន​សរសេរ​ជីវ​ប្រវត្តិ​ដ៏​កំសត់​មួយ ដោយ​គ្រាន់​តែ​សរសេ​រ​ពាក្យ​ប៉ុន្មា​នម៉ា​ត់​ប៉ុណ្ណោះ​​ថា “មានល​ក់ ស្បែក​ជើង​កូន​ងែត​ដែល​គេ​មិន​ទាន់​ប្រើ​​”។ សូម​ស្រម៉ៃ​អំពី​រឿង​កំ សត់​មួយ​ ដែល​នៅពី​ខា​ងក្រោ​យ​ពាក្យ​ទាំង​ដប់​ម៉ាត់​នេះ​ចុះ។ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​គិត​អំពី​​អត្ថន័យ​នៃ​រឿង​នេះ ខ្ញុំ​​ក៏ច​ង់ដឹ​ង​ថា​ តើ​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ មាន​ជីវ​ប្រវត្តិ​សង្ខេប​ណាមួ​យ ដែល​ត្រូវ​បាន​គេ​សរសេរ​ដោយ​ពាក្យ​តែដ​ប់ម៉ា​ត់ដូ​ច​នេះដែ​រ​ឬទេ។ ក្រោយ​មក ខ្ញុំ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​យ៉ាង​ខ្លាំង ​ពេលខ្ញុំ​ រក​ឃើញ​ថា នៅ​ក្នុង​ព្រះគ​ម្ពីរ មាន​វីរបុរ​ស​ជា​ច្រើន ត្រូវ​បាន​គេ​លើក​មក​រៀប​រាប់​តាម​របៀប​នេះ​ផង​ដែរ​។ ឧទាហរណ៍ ព្រះ​បាន​មាន​បន្ទូល​ថា ដាវីឌ​គឺ​ជា “​អ្ន​កដែ​លធ្វើ​​​តាម​​ចិត្ត​ទ្រង់​គ្រប់​ជំពូក”(១សាំយ៉ូ-អែល ១៣:១៤ កិច្ចការ ១៣:២២)។ សាវ័​ប៉ុ​ល​ក៏បា​នពិ​ពណ៌នាអំ​ពី​ខ្លួន​ឯង​ថា “​ប៉ុល​ខ្ញុំ ជា​សាវ័ក​របស់​ផង​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ”(អេភេសូ ១:១)។ ម្យ៉ាង​ទៀត គាត់​ក៏​បាន​បក​ស្រាយ​អំពី​លោក​ធីម៉ូ-ថេ​ថា “​អ្នក​ធីម៉ូថេ ជា​កូន​ពិត​ក្នុង​សេចក្តី​ជំនឿ”(១ធីម៉ូថេ ១:២)។ ហើយ​ក៏សូ​ម​ពិចារណ៍​អំពី​ពា​ក្យ​ពិពណ៌នាអំ​ពីនា​ង​ម៉ារា​ថា “នាង​ព្រហ្មចារី​នឹង​មាន​គភ៌​ប្រសូត​បាន​បុត្រា​១”(ម៉ាថាយ ១:២៣) និងអំពីព្រះយេស៊ូវថា “​ព្រះបន្ទូលក៏​ត្រឡប់​ជា​សាច់​ឈាម ហើយ​បាន​ស្នាក់​នៅជា​មួយ​នឹង​យើង​រាល់​គ្នា”(យ៉ូហាន ១:១៤)។ ពេល​យើង​បាន​ដឹង​ថាមា​នកា​រ​បក​ស្រាយអំ​ពីម​នុស្ស​នៃ​សេចក្តី​ជំនឿ ដោយ​ប្រើពា​ក្យ​ដ៏​ខ្លី​ដូច​នេះ…

Read article
ចូរបញ្ចេញពន្លឺឡើង

ខ្ញុំសូម​និយាយដោយ​មិន​លាក់លាម​ថា ខ្ញុំ​មិន​ចង់​ទៅទិញ​ឥវ៉ាន់​នៅក្នុ​ង​ហាង​នោះទៀត​ទេ។ កាល​ពី​៤​សប្តាហ៍​មុន ខ្ញុំនឹង​ភរិយា​របស់​ខ្ញុំ បានព្យាយាម​ឲ្យ​អ្នក​លក់សង​ប្រាក់​មក​វិញ ចំពោះ​ទូទឹក​កកដ៏អាក្រក់​មួយគ្រឿង ដែលយើង​បាន​ ទិញ។ ពេល​ខ្ញុំនិយា​យទៅ​កាន់អ្នក​គ្រប់​គ្រង​ផ្នែក​លក់​ម្តង​ទៀត យើង​ហាក់ដូច​ជាកំ​ពុង​តែ​ធ្វើ​ដំណើរ​ តាម​ផ្លូវ​ទាល់មួយ។ ពេល​ដែលយើង​កំពុង​ជជែ​កគ្នា​ ខ្ញុំ​ចង់​ដឹង ថា​តើ​យើង​អាច​ដក​ប្រាក់​នោះ​មក​វិញ​ឬ​ទេ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​ក៏បានព្យា​យាម​មាន​ចិត្ត​សណ្តោស​ចំពោះ​គេ​ផ​ងដែ​រ។ មាន​ពេល​មួយ អ្នក​គ្រប់​គ្រង​ក៏បា​ន​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា “ឥឡូវ​នេះ តាម​ធម្មតា អតិ​ថិជ​ន​បាន​មក​ស្រែក​ឡូឡា​ ដា​ក់​ខ្ញុំ តែ​អ្នក​មាន​ចិត្ត​អត់​ធ្មត់​ណាស់”។ បន្ទាប់​មក គាត់​ក៏​និយាយ​ថា “សូម​យើង​ដោះស្រា​យ តាម​មធ្យោ​បា​យ​ផ្សេង​វិញ”។ គាត់​​ក៏បាន​សួរ​ខ្ញុំ​នូវ​សំណួរ​ខ្លះ​ៗ ហើយក៏បា​ន​វាយ​លេខ​មួយ​ចំនួន ចូល​ទៅក្នុង​ម៉ាស៊ីន​កត់​បញ្ជីប្រាក់។ បន្ទាប់​ពី​យើង​បាន​រង់​ចាំ​យូរ​បន្តិច ហើយ​បាន​ស្តាប់​គាត់​ប្រាប់​អំពី​អតិថិជ​ន​ដែល​ក្រេវ​ក្រោធ​ខ្លាំង ម៉ាស៊ីន​នោះ​ក៏បា​នបញ្ចេញ​វិក័យ​ប័ត្រ​មក​ខាង​ក្រៅ ដោ​យ​បង្ហាញ​ថា យើង​អាច​ដក​ប្រាក់​មក​វិញ​បាន។ បទពិសោធន៍​ដ៏អា​ក្រក់​ដែល​យើង​មាន​នៅក្នុង​ការ​ទិញ​ឧបករណ៍ប្រើ​ប្រាស់ ក៏​បានកន្លង​ផុត​ទៅ។ ពេល​យើងកំពុង​​លា​គ្នា គាត់​​ក៏​ប្រាប់​​ថា “សូមអរគុណ ដែល​បាន​ធ្វើឲ្យ​យើង​ស្រួល​ធ្វើ​ការ​ជា​មួយ”។ ការ​ដែល​ខ្ញុំគិ​ត​ថា ខ្លួន​ត្រូវ​មាន​អាកប្ប​កិរិយ៉ា​ល្អ ពេល​ដែល​ខ្ញុំមិ​នមាន​អារម្មណ៍ ល្អ បាន​ជួយ​សម្រួល​ដំណើរ​ការ​នៃកា​រដក​ប្រាក់​មក​វិញ​ តែ​យើងបាន​​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​​ចិត្ត​សណ្តោស​ចំពោះ​អ្នក​ដទៃ មិន​មែន​ដើម្បី​ឲ្យ​អាច​ដក​ប្រាក់​មក​វិញ​ឡើយ។ តាម​ពិត មូល​ហេតុ គឺ​ដោយ​សារ​ក្នុង​នាម​យើង​ជា​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ យើង​ត្រូ​វតែបញ្ចេញ​នូវ​ពន្លឺ​នៃ​ព្រះ​យេស៊ូវ​(អេភេសូ ៥:៨) ដល់​មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា ទោះ​បី​ជា​ពួក​គេ​ជាអ្នក​ជិត​ខាង​ដែល​ឆេវ​ឆាវ…

Read article
តើអ្នកកំពុងត្រូវបានរុញច្រានឲ្យដួលឬ?

ដោយ​សារ​ខ្ញុំ​បាន​សរសេរ​អត្ថ​បទ​ជា​ច្រើន និង​និពន្ធ​សៀវ​ភៅ​មួយ​ក្បាល ដែល​​សុទ្ធ​តែ​និយាយ​អំពី​ការ​បាត់​បង់​ក្នុង​​ជីវិត​មនុស្ស នោះ​ខ្ញុំ​មាន​អភ័យ​ឯក​សិទ្ធិ នៅ​ពេល​គេ​បាន​ណៃ​នាំខ្ញុំ ឲ្យ​បាន​ស្គាល់​មនុស្ស​ជា​ច្រើន ដែល​កំពុង​ជួប​ការ​លំបាក នៅ​ក្នុង​ដំណើរ​​ជីវិត។ ក្នុង​ចំណោម​មិត្ត​ភ័ក្រ​របស់​ខ្ញុំ មាន​ស្រ្តី​ម្នាក់ គឺ​ជា​ម្តាយ​ដែល​កូន​ស្រី​រ​បស់​ខ្លួន បាន​បាត់​បង់​ជីវិត​ក្នុង​វ័យ​២១​ឆ្នាំ នៅ​​ឆ្នាំ​២០០៩ ជា​ហេតុ​បណ្តាល​ឲ្យគា​ត់មា​ន​ទុក្ខ​ជា​ទម្ងន់។ គាត់​បាន​និយាយ​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា “ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ពិភព​លោក​ទាំង​មូល​បាន​បដិសេធ​​ខ្ញុំ​​ហើយ​​។ ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ពិបាក​ចិត្ត​ខ្លាំង​ណាស់ ហើយ​វិញ្ញាណ​ខ្ញុំ​មាន​ការ​ឈឺ​ចាប់​ជា​ពន់​ពេក”។ ជា​ការ​ពិត​ណាស់ ការ​បាត់​បង់​ទាំង​នោះ បាន​ចូល​មក​រក​យើង ហើយ​បាន​វាយ​ប្រហារ​យើង ធ្វើ​ឲ្យ​ដួល​ចុះ ទោះ​ការ​បាត់​បង់​នោះ ជា​ការ​​ស្លាប់​របស់​សមាជិក​គ្រួសារ ឬ​ជា​ការ​ដែល​កូន​បែក​​ចេញ​ឆ្ងាយ​ពី​ព្រះ​ឬ​ពី​គ្រួសារ ឬ​ក៏​ជា​ការ​អន់​ថយ​ផ្នែក​រូប​កាយ ឬ​ផ្លូវ​ចិត្ត​ក៏​ដោយ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​បាន​រក​ឃើញ​ចម្លើយ​សម្រាប់​ការ​ឈឺ​ចា​ប់នេះ នៅ​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ដែល​តន្ត្រី​ករ ឈ្មោះ ​យេរេមី ខែម​(Jeremy Camp) បាន​បក​ស្រាយ​យ៉ាង​ច្បាស់ នៅ​ក្នុង​បទ​ចម្រៀង​មួយ​បទ បន្ទាប់​ពី​ភរិយា​របស់​គាត់​បាន​លា​ចាក​លោក​នៅ​ឆ្នាំ​២០០១ ថា : ពេល​អ្នក​ត្រូវ​រុញ​ច្រាន ដោយ​ទុក្ខ​លំបាក​ក្នុ​ង​ជីវិត សូម​ចាំថា​ “ព្រះ​​ទ្រ​ង់​​​ជា​​ទី​ពឹង​ជ្រក ក៏​ជា​កំឡាំង​នៃ​យើង​ខ្ញុំ ជា​ជំនួយ​ដែល​នៅ​ជាប់​ជា​មួយ​ក្នុង​គ្រា​អាសន្ន”(ទំនុកតម្កើង ៤៦:១)។ បទ​គម្ពីរ​នេះ​បាន​ផ្តល់​នូវ​ហេតុ​ផល​ល្មម​នឹង​ឲ្យ​យើង​ក្រោក​ឈរ​ឡើងវិ​ញ។ លោក​ខែម​បាន​បក​​ស្រាយ​អំពី​ទុក្ខ​លំបាក​របស់​ខ្លួន​ នៅ​ក្នុង​បទ​ចម្រៀង​មួយ​បទ ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា “ការយល់”។ ក្នុង​បទ​នេះ…

Read article
ផែនការណ៍ព្រះ មិនមែនផែនការណ៍យើង

ពួក​អ៊ីស្រា​អែល និ​ង​ពួក​ភីលីស្ទីន​សុទ្ធ​តែ​មាន​ការ​យល់​ច្រឡំ អំពី​ហិប​សញ្ញា​(គឺ​ហិប​​ក្នុង​​រោងឧ​បោសថ ដែល​ជា​តំណាង​ឲ្យ​បល្ល័ង្ក​ព្រះ)។ បន្ទាប់​ពី​ពួក​អ៊ីស្រា​អែល​បាន​ទទួល​បរា​ជ័យ នៅ​ក្នុង​ចម្បាំង​ជា​មួយ​ពួក​ភីលី​ស្ទីន ពួក​គេ​ក៏​បាន​ចាត់​អ្នក​នាំ​សារ​ម្នាក់ ឲ្យ​ទៅ​ក្រុង​ស៊ីឡូរ ដើម្បី​សុំ​ឲ្យ​គេ​សែង​ហិប​សញ្ញា មក​អេបើន-អេស៊ើរ ដែល​ជា​កន្លែង​បោះ​ជំរុំ​ទ័ព​របស់​ពួក​គេ។ ពេល​ដែ​ល​គេ​សែង​ហិប​សញ្ញា​មក​ដល់ ពួក​អ៊ីស្រា​អែល​ក៏​បាន​នាំ​គ្នា​ស្រែក​ឡើង​យ៉ាង​រំពង បាន​ជា​ពួក​ខ្មាំង​សត្រូវ​ក៏​បាន​ស្តាប់​ឮ ពី​តំបន់​អា​ផែក។ ការ​មក​ដល់​នៃ​ហិប​សញ្ញា​ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​ភីលី​ស្ទីន​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច ហើយ​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ក៏​មាន​ចិត្ត​ក្លាហា​ន​​ឡើង​។ ពួក​គេ​សុទ្ធ​តែ​មាន​ការ​យល់​ខុស​​អំពីហិប​សញ្ញា។ ពួកអ៊ី​ស្រាអែ​ល​បាន​យក​ហិប​សញ្ញា​ចូល​ក្នុង​​សម​រភូមិ ហើយ​ក៏​បាន​ចាញ់​ពួក​ភីលីស្ទីន​យ៉ាង​ធ្ងន់​ធ្ងរ ហើយ​ពួក​ភីលី​ស្ទីន​ក៏​ ដណ្តើម​យក​ហិប​សញ្ញា​ទៅ​បាត់ ដែល​នោះ​ជា​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​មួយ​ទៀត ក្នុង​សម័​យសង្រ្គាម​នោះ។ ពួក​ភីលីស្ទីន​ក៏​មាន​ជម្ងឺ ហើយ​រូ​ប​ព្រះ​ក្លែង​ក្លាយ​របស់​ពួក​គេ​ក៏​ត្រូវ​បាន​បំផ្លាញ​។ យើង​អាច​យល់​អំពី​កំហុស​ដែល​ពួក​ភីលី​ស្ទីន​មាន នៅ​ក្នុង​ការ​ដណ្តើម​យក​ហិប​សញ្ញា ព្រោះ​ពួក​គេ​ជា​ពួក​ថ្វាយ​បង្គំ​រូប​ព្រះ។ ប៉ុន្តែ ពួក​អ៊ីស្រា​អែល​គួរ​តែ​មាន​ការ​យល់​ដឹង​ច្បាស់​ជាង តែ​បែរ​ជា​បាន​ប្រើ​ហិប​សញ្ញា ដោយ​មិន​បាន​ប្រឹក្សា​ជា​មួយ​ព្រះ​ជា​មុន។ ពួក​អ៊ីស្រា​អែល​បាន​ដឹង​ថា កាល​ពី​សម័យ​មុន គេ​បាន​សែង​ហិប​សញ្ញា​ចូល​ក្នុង​សមរភូមិ​(យ៉ូស្វែ ៦) តែ​ពួក​គេ​មិន​បាន​យល់​ទេ​​ថា ពួក​អ៊ីស្រា​អែល​អាច​ដណ្តើម​យក​ក្រុង​យេរីខូ​បាន ដោយសា​រតែ​​ផែនការណ៍របស់ព្រះ គឺ​មិនមែន​ដោយសារ​ហិប​សញ្ញា​នោះ​ទេ។ ទោះ​បី​ជា​យើង​មាន​ធន​ធាន​ច្រើន​ប៉ុណ្ណា​ក៏​ដោយ ក៏​យើង​នៅ​តែ​ទទួល​បរាជ័យ​ដដែល បើ​សិន​ជា​យើង​មិន​បាន​ប្រើ​វា​តាម​ផែន​ការណ៍​របស់​ព្រះ​ទេ​នោះ។ សូម​យើង​សិក្សា​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ អធិស្ឋាន​សូម​ឲ្យ​ទ្រង់​បង្ហាញ​ផ្លូវ ហើយ​មាន​ការ​ជឿ​ជាក់​លើ​ការ​ដឹក​នាំ​របស់​ទ្រង់​(ទំនុក​តម្កើង ៩១:២) មុន​ពេល​យើង​បោះ​ជំហាន​ចេញ ទៅ​ឆ្លង​កាត់​ការ​លំបាក​ដោយ​ជំនឿ។-Dave Branon

Read article
លាក់ខ្លួននៅក្នុងថ្មដា

នេះ​ជា​រឿង​ដែល​ដំណាល​អំពីលោក​​គ្រូ​អធិប្បាយ​ វ័យ​ក្មេង​ម្នាក់ ឈ្មោះ អ័គូស្ទូស ថូផ្លាឌី(Augustus Toplady)។ ពេល​គាត់​កំពុង​ដើរ​កម្សាន្ត​ នៅ​ទីជនបទ​នៃ​ប្រទេស​អង់​គ្លេស ស្រាប់​តែ​មាន​ព្យុះ​ភ្លៀង​មួយ​បាន​បក់​បោក​កាត់​តាម​ទីវាល​នោះ។ លោក​ថូផ្លាឌី​ក៏​បាន​ក្រឡេច​ទៅ​ឃើញ​ផ្ទាំ​ង​ថ្ម​ធំ​ៗ​ត្រៀប​ត្រា ហើយ​មាន​ច្រក​ចូល​មួយ ដែល​ជាជ្រលង ហើយ​គាត់​ក៏​បាន​ចូ​ល​ទៅ​ជ្រក​នៅ​ក្នុង​នោះ រហូត​ដល់​ពេល​ដែល​ខ្យល់​ព្យុះ​បាន​ស្ងប់។ ពេល​គាត់​កំពុង​អង្គុយ​ជ្រក ក្នុង​ពេល​មាន​ព្យុះ​ភ្លៀង​នោះ គាត់​ក៏​បាន​ ជញ្ជឹង​គិត អំពី​ទំនាក់​ទំនង​រវាង​ទីជម្រក​នេះ នឹង​ជំនួយ​របស់​ព្រះនៅ​ពេល​ជីវិត​ជួប​ព្យុះភ្លៀ​ង។ គាត់​គ្មាន​ក្រដាស់​សរសេរ​ទេ តែ​គាត់​ឃើញ​ក្រដាស់​បៀ​មួយ​សន្លឹក នៅ​លើ​ដី នៅ​ក្នុង​កន្លែង​ដែល​មាន​សណ្ឋាន​ដូច​រូង​ភ្នំ​នោះ ហើយ​ក៏ចាប់​ផ្តើម​ និពន្ធ​ទំនុក​បរិសុទ្ធ​មួយ​បទ ដែល​​មាន​ចំណង​ជើង​ថា “ថ្មដាដ៏ស្ថិតស្ថេរ”។ ទំនុក​បរិសុទ្ធ​នេះ ត្រូវ​បាន​និពន្ធ​នៅ​ក្នុង​ថ្ងៃ​ដែល​មាន​ព្យុះភ្លៀ​ងនោះ ក្នុង​ឆ្នាំ១៧៧៥ ហើយ​ទំនុក​បរិសុទ្ធ​នេះ​ បាន​ក្លាយ​ជា​ប្រភព​នៃ​កម្លាំង​សម្រាប់​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​ ចាប់​តាំង​ពី​ពេល​នោះ​មក។ ឱថ្មដាដ៏ស្ថិតស្ថេរ ជាជ្រលងសម្រាប់ខ្ញុំ សូមឲ្យទូលបង្គំបានជ្រកនៅក្នុងទ្រង់ សូមឲ្យទឹក នឹងព្រះលោហិត ដែលហូរចេញពីជំហៀងទ្រង់ សម្អាតអំពើបាបទូលបង្គំ ឲ្យរួចពីសេចក្តីក្រោធ ហើយសូមជួយឲ្យទូលបង្គំបានបរិសុទ្ធ។ សូម​ពិចារណា​អំពី​ការ​តស៊ូ​របស់​អ្នក។ តើ​អ្ន​កត្រូវ​ការ​កន្លែង​ពួន​ទេ? តើ​អ្នក​ត្រូវ​ការ​ជម្រក​របស់​នរណាម្នាក់ ពេល​អ្នក​ទទួល​​ការ​វាយ​ប្រហារ​ក្នុង​ជីវិត​ទេ? តើ​អ្នក​ត្រូវ​ការ​ការ​ធានា​ថា អ្នក​នឹង​បាន​ទទួល​ការ​អត់​ទោស​បាប​ឬ​ទេ? តាម​បទ​ពិសោធន៍​របស់​លោល​ថូផ្លាឌី យើង​អាច​រក​បាន​ទី​ជម្រក និង​ការ​ធានា​ពី​ព្រះ។ ចូរ​កុំ​ឈរ​នៅ​ក្នុង​ព្យុះនៃ​ជីវិត​តែ​ម្នាក់​ឯង​ឡើយ។ ចូរ​ស្វែង​រ​ក​ទីជ្រក​កោន​របស់​ព្រះ។ ចូរ​សូម​ឲ្យ​ទ្រង់​ការពារ​អ្នក។…

Read article
ជីវិតនីមួយៗ ជាអំណោយ

ស្រី​ក្រមុំ​ម្នាក់​បាន​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ ដោយ​មិន​បាន​រៀប​ការ។ ទោះ​បី​ជា​នាង​កំពុង​រស់​នៅ​ក្នុង​សង្គម ដែល​មិន​បាន​ឲ្យ​តម្លៃ​ខ្ពស់ ដល់​កូន​ដែល​មិន​ទាន់​កើត​ក៏​ដោយ ក៏​នាង​បាន​ធ្វើ​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​ដ៏​ឆ្លាត​​វ័យ ដោយ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​កូន​របស់​នាង​មាន​ជីវិ​ត​រស់។ កូន​ដែល​​នាង​បាន​រក្សា​ទុក​ដោយ​ចិត្ត​សប្បុរស សម្រាប់​ឲ្យ​គេ​យក​ទៅ​ចិញ្ចឹម បាន​ក្លាយ​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃគ្រួសារ​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​ដែល​មាន​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ដែល​បាន​ចិញ្ចឹម​បី​បាច់​កូន​ស្រី​ដ៏មា​នតម្លៃ​មួយ​នេះ និង​បាន​ស្រឡាញ់​នាង ហើយ​បង្ហាញ​នាង​ឲ្យ​ស្គាល់​ផ្លូវ​របស់​ព្រះ​គ្រីស្ទ។ ទោះ​បី​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ក្មេង​ស្រី​នេះ​ក៏​បាន​បាត់​បង់​ជីវិត មុន​ពេល​នាង​ពេញ​វ័យ។ ការ​ស្លាប់​របស់​នាង​បាន​បន្សល់​ទុក​នូវ​ចន្លោះ​ប្រហោង​ដ៏​ធំ​មួយ នៅ​ក្នុង​ជីវិ​តនៃ​គ្រួសារ​នាង ប៉ុន្តែ​ក៏​បាន​បន្សល់​ទុក​អនុស្សាវរីយ៍​នៃ​ក្តី​អំណរ​កាល​វ័​យ​កុមារ និង​ភាព​ក្លៀវ​ក្លា​នៃ​យុវ​ភាព​។ ជា​ការ​ពិត​ណាស់ សេចក្តី​ស្លាប់​របស់​នាង​បាន​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​ចន្លោះ​ប្រហោង​មួយ នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​របស់​អ្នក​ដែល​បាន​ស្រឡាញ់​នាង ប៉ុន្តែ សូម​នឹក​ស្រម៉ៃ​ថា​ ពួក​គេ​នឹង​នឹក​នាង​ខ្លាំង​ប៉ុណ្ណា នៅ​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​ធ្លាប់​ឱប​នាង​កាល​នៅ​តូច ចែក​ចាយ​អំពី​ព្រះយេស៊ូវ​ដល់​នាង សើច​ជា​មួយ​នាង បង្រៀន​នាង និ​ង​ថែរក្សា​ការពារ​នាង​ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់។ ជីវិត​របស់​ក្មេង​ម្នាក់​ៗ សុទ្ធ​តែ​ជា​ស្នា​ព្រះ​ហស្ថ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ(ទំនុក​តម្កើង ១៣៩)។ មនុស្ស​ម្នាក់​ៗ​ត្រូវ​បាន​បង្កើត​មក​ឲ្យ​មាន​រូប​ភាព​ដូច​ព្រះ(លោកុប្បត្តិ ១:២៧) និង​ជា​កូន​ចៅ​ជំនាន់ក្រោយ​របស់​អាដាំម ដែល​ជា​ឳពុក​ដំបូង​គេ​ដែល​ព្រះ​បាន​ដាក់​ខ្យល់​ដង្ហើម​ឲ្យ​មាន​ជីវិត។ សេចក្តី​ស្លាប់​បាន​ប្លន់​យក​ភាព​ពេញ​លេញ ដែល​យើង​ប្រាថ្នា​ចង់​បាន​ក្នុង​ជីវិត ប៉ុន្តែ វា​ក៏​បាន​រំឭក​យើង​អំពី​តម្លៃ​នៃ​ជីវិត​​មនុស្ស​ម្នាក់​ៗដែល​ព្រះ​បាន​បង្កើត​(កូល៉ុស ១:១៦)។ ចូរ​ថែរក្សា​ការពារ​អំណោយ​ទាន​នៃ​ជីវិត ហើយ​រក្សា​សេចក្តី​អំណរ​ចំពោះ​ស្នា​ព្រះ​ហស្ថ​របស់​ព្រះ។-Dave Branon

Read article
ចូរកុំសើចចម្អកឲ្យគេ

ការ​បើក​បរឡាន​ដឹក​ទំនិញ​ធំៗ​​ នៅ​លើ​ផ្លូវ​ដែល​មានទឹកកក នៅ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​រដ្ឋអាឡាស្កា ហាក់​ដូច​ជា​កិច្ចការ​មួយ ដែល​តម្រូវ​ឲ្យ​មាន​ការ​កម្សាន្ត​សប្បាយខ្លះៗ​។ ប៉ុន្តែ នៅ​ពេល​ដែល​អ្នក​បើក​បរ​ម្នាក់​បាន​ឮ​អ្នក​បើក​បរ​ម្នាក់​ទៀត​ឈ្មោះ អាលិច សើច​ញឹក​ញាប់ ហើយ​ឮ​ៗ តាមវិទ្យុទាក់​ទង ​រវាង​​ឡាន​​ដឹក​​ទំនិញ​​មួយ​​នឹ​ង​ឡាន​មួយទៀត អ្នកបើក​បរ​រូបនោះ​ក៏​មាន​អារម្មណ៍​ថា​គួរ​ឲ្យ​ធុញ​ទ្រាន់។ ដូច​នេះ គាត់​ក៏​និយាយ​បង្អាប់​អាលិច និង​បង្អាប់​សម្លេង​ឮ​ៗ ដែល​ជា​បុគ្គលិក​លក្ខណៈ​របស់​គាត់។ មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន អ្នក​បើក​បរ​ដែល​បាន​និយាយ​រិះ​គន់​គេនេះ ក៏​បាត់​បង់​ការ​បញ្ជា​រ​ថយន្ត​ដ៏​ធំ​របស់​ខ្លួន ហើយ​ក៏​ធ្លាក់​ចូល​ក្នុង​ស្នាម​ភ្លោះ ជាប់​នៅ​ក្នុង​ព្រឹល​រហូត​ដ​ល់​ភ្លៅ​រថយន្ត​របស់​ខ្លួន។ ហើយ​តើ​យើង​យល់​ថា មាន​អ្នក​បើក​បរ​ណាដែល​នឹង​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​ផ្លូវ​ដាច់​ស្រយ៉ាល​មួយ​នេះ ហើយ​បាន​ឃើញ​គាត់​ជួប​ស្ថាន​ភាព​ដ៏​លំបាក​នេះ? ជា​ការ​ពិត​ណាស់ មាន​តែ​អាលិច​ទេ ដែល​បើក​តាម​នោះ។ ដូចនេះ បើ​អ្នក​ជា​អាលិច​វិញ តើ​អ្នក​នឹង​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច? តើ​អ្នក​នឹង​បន្ត​បើក​បង្ហួស ដោយ​សើច​យ៉ាង​ខែង​រ៉ែង ចំពោះ​បញ្ហា​របស់​អ្នក​ដ​ទៃ​ឬ? ប៉ុន្តែ អាលិចមិន​​បាន​ធ្វើដូចនេះ​ទេ។ គាត់​បាន​ឈប់ ហើយ​ចំណាយ​ពេល​បី​បួន​ម៉ោង ដើម្បី​ជួយ​ជីក​ព្រឹល​ចេញ​ពី​ឡាន​របស់​ឲ្យ​​អ្នក​រិះ​គន់​របស់​គាត់។ ពេល​​គាត់​បានបា​នជួយ​សព្វ​គ្រប់​ហើយ គាត់​គ្រាន់​តែនិយាយ​ថា “បើ​ខ្ញុំ​អាច​មាន​ឱកាស​កែ​ប្រែ នោះ​ខ្ញុំ​រីករាយ​នឹង​ធ្វើ​ការ​កែ​ប្រែ”។ បន្ទាប់​មក គាត់​ក៏​សើច​ទៀត។ នេះ​ជា​មេរៀន​ដ៏​ល្អ​សម្រាប់​យើង​ទាំង​អស់​គ្នា។ តើ​នេះ​មិ​ន​មែន​ជា​អ្វី​ដែល​ព្រះ​គ្រីស្ទ​បានបង្គាប់​ឲ្យ​យើ​ង​ធ្វើ ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​លូកា​ជំពូ​ក​៦ គឺ​ឲ្យ​ជួយ​អ្នក​ដទៃ ទោះ​គេ​ជា​ខ្មាំង​សត្រូវ​របស់​យើងក៏​ដោយ? នៅ​ពេល​ក្រោយ បើ​មាន​នរណា​ម្នាក់​និយាយ​អ្វី​អំពី​អ្នក ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​មិន​ចូល​ចិត្ត នោះ​សូម​គិត​ដល់​អាលិច ហើយ​កុំ​សើច​ចម្អក​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​ឡើយ។…

Read article