ផ្ដោតចិត្តទៅលើព្រះគ្រីស្ទ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)
យ៉ូហាន ៥:៣៦-៤០ គឺជាគម្ពីរនោះឯង ដែលធ្វើបន្ទាល់ពីខ្ញុំ។ យ៉ូហាន ៥:៣៩ មានពេលមួយ ភ្នែករបស់អ្នកស្រីជូន(June) បានផ្ដោតទៅលើឡានពណ៌ប្រផេះ ដែលកំពុងបើកបរនៅក្បែរឡានគាត់។ គាត់ត្រូវបត់ចូលទៅក្នុងគន្លងផ្លូវមួយទៀត ដើម្បីចេញពីផ្លូវល្បឿនលឿន ប៉ុន្តែ រៀងរាល់ពេលដែលគាត់ព្យាយាមវ៉ាឡាននោះ អ្នកបើកបរឡាននោះហាក់ដូចជាព្យាយាមបន្ថែមល្បឿនផងដែរ។ ទីបំផុត គាត់ក៏បានវ៉ាឡាននោះដាច់ ដោយជោគជ័យ។ គាត់សប្បាយចិត្ត ពេលដែលបានបើកឡានវ៉ាគេឈ្នះ ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលគាត់មើលតាមកញ្ចក់មើលក្រោយ ដោយទឹកមុខញញឹម គាត់ក៏បានកត់សំគាល់ឃើញថា គាត់បានបើកឡានហួសផ្លូវបត់ចេញពីផ្លូវល្បឿនលឿនហើយ។ គាត់ក៏បាននិយាយទាំងទឹកមុខញញឹម ដោយការស្តាយក្រោយថា “ខ្ញុំមានការវីវក់នឹងការបើកឡានវ៉ាគេពេក បានជាខ្ញុំបើកហួសផ្លូវបត់”។ ការជ្រុលហួសដូចនេះ ក៏អាចកើតមាន នៅក្នុងការព្យាយាមដើរតាមផ្លូវរបស់ព្រះផងដែរ។ នៅពេលដែលពួកអ្នកដឹកនាំសាសនា បានបៀតបៀនព្រះយេស៊ូវ ដោយសារព្រះអង្គមិនបានកាន់តាមក្រឹត្យវិន័យ(យ៉ូហាន ៥:១៦) ព្រះអង្គក៏បានព្រមានពួកគេថា ពួកគេមានការងប់ងុលខ្លាំងពេក នៅក្នុងការរៀន និងអនុវត្តតាមក្រឹត្យវិន័យ តែពួកគេខកខានមិនបានដឹងទេថា ក្រឹត្យវិន័យបានចង្អុលបង្ហាញពួកគេទៅរកព្រះអង្គ។ គឺដូចដែលព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “អ្នករាល់គ្នាស្ទង់មើលគម្ពីរ ដោយស្មានថា បានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចអំពីគម្ពីរនោះមក គឺជាគម្ពីរនោះឯង ដែលធ្វើបន្ទាល់ពីខ្ញុំ តែអ្នករាល់គ្នាមិនសុខចិត្តមកឯខ្ញុំ ឲ្យបានជីវិតទេ”(ខ.៣៩-៤០)។ នៅក្នុងការព្យាយាមរស់នៅ ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ នៅចំពោះព្រះ ពួកអ្នកដឹកនាំសាសនា បានផ្ដោតចិត្តទៅលើការដើរតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់សាសន៍យូដា…
Read article
