Julie Ackerman Link

You are here:
សេចក្តីអំណរ

បន្ទាប់​ពី​អ័ដាំម និង​នាង​អេវ៉ា​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះ សេច​ក្តី​អំណរ​ក៏​បាន​បាត់​បង់។ ព្រះបា​ន​បណ្តេញ​ពួក​គេចេញ​ពី​សួន​ច្បារ​ ដែល​ជា​ទីលំ​នៅរ​បស់ពួ​ក​គេ ដើម្បី​ការពារ​មិន​ឲ្យ​មាន​ហេតុ​ការណ៍​កាន់​តែអាក្រក់​ កើត​ឡើង​នៅ​ទីនោះ។ ព្រោះ​ថា ពួក​គេ​​បាន​ញាំ​ផ្លែ​នៃ​ដើម​ដឹង​ខុស​ត្រូវ​ហើយ ដូចនេះ​បើ​ពួក​គេ​ញាំ​ផ្លែនៃ​ដើម​ជីវិត​ទៀត​នោះ នោះ​​ពួ​ក​​គេនឹង​​ត្រូវ​​រ​​ស់​​នៅ​ ក្នុង​សេចក្តី​​ទុ​ក្ខ​វេទ​នា​​ជា​រៀង​​រហូត។ ការ​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ​ ខាង​ក្រៅសួ​ន​ច្បារ គឺ​មិន​មាន​ភាព​ងាយ​ស្រួល​ទេ ព្រោះ​អ័ដាំម និ​ងនា​ង​អេវ៉ា​ត្រូវ​ខិត​ខំ​ធ្វើ​ការ ដើម្បី​ចិ​ញ្ចឹម​ជី​វិត។ ម្យ៉ាង​ទៀត សេចក្តី​ស្លាប់​កើត​មាន​គ្រប់​ទីកន្លែង ហើយមា​ន​សត្វ​សាហាវ​ដែល​ចាប់​សត្វ​ដទៃ​ទៀត​ជា​អាហារ។ ពួក​គេជួបហេ​តុកា​រណ៍​កាន់​តែអា​ក្រក់ ពេល​ដែល​កូន​ប្រុស​ច្បងរ​បស់ខ្លួន​ បាន​សម្លាប់​កូន​ប្រុស​ប្អូន។ តើ​មាន​អ្វីដែល​អាក្រ​ក់ជា​ងនេះ​ទៀត​? អំពើ​បាប​បាន​ចាក់​ទំលុះ​ជីវិត​របស់​ពួក​គេ ហើយ​អ្នក​ទាំង​ពីរ​មិន​អាច​ឃាត់​សេចក្តី​អំណរ​មិន​ឲ្យ​រីង​ស្ងួត​បាន​ឡើយ។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​រៀប​ផែនការ ដើម្បី​ស្អាង​ឲ្យ​មាន​សេ​ចក្តីអំណ​រ​ឡើង​វិ​ញ។ សេចក្តី​អំណរ​បាន​បាត់​បង់ នៅ​ក្នុង​សួន​ច្បារ ពេល​ដែល​សេចក្តីស្លា​ប់​បាន​ចូល​មក ប៉ុន្តែ សេចក្តី​អំណរ​បាន​វិលត្រឡប់​មក​វិញ តាម​រយៈ​ការ​ចាប់​កំណើត​នៃ​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​របស់​ព្រះ។ គឺ​ដូច​ដែល​មាន​សេ​ច​ក្តីចែង​ថា “ខ្ញុំ​​ម​ក​ប្រាប់​ដំណឹង​ល្អ​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា ពី​សេចក្តី​អំណរ​យ៉ាង​អស្ចារ្យ ដែល​សំរាប់​បណ្តាជន​ទាំង​អស់​គ្នា”(លូកា ២:១០)។ ពេល​ព្រះ​យេស៊ូវ​ទ្រង់​ពេញ​វ័យ ទ្រង់​បាន​ប្រោស​មនុស្ស​ឈឺ​ឲ្យ​ជា និង​​​មនុស្ស​ខ្វាក់​ឲ្យមើ​ល​ឃើញ ហើយ​បាន​ប្រោស​មនុ​ស្សស្លា​ប់ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ​ ប៉ុន្តែ នេះគ្រាន់​តែ​ជាដើ​ម​ចម​នៃ​ការ​ដែល​ត្រូ​វម​ក​ប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះ​ទ្រង់​​បាន​យា​ងចូ​ល​ម​ក ក្នុង​លោកិយ​នេះ ទ្រង់​បាន​ជ្រាប​អំពី​ទុក្ខ​សោករ​បស់​យើង ទ្រង់​បាន​ឈ្នះសេ​ចក្តី​ស្លាប់ ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​សេចក្តី​សង្ឃឹម​ថា ទ្រង់​នឹង​បញ្ចប់​ការ​ឈឺចា​ប់ តាម​បន្ទូល​សន្យារ​បស់​ទ្រ​ង់ ហើយ​លប់​បំបាត់​ទុក្ខ​សោក…

Read article
យើងត្រូវការសេចក្តីសង្ឃឹម

កាល​ពី​​ដើម​ឡើយ អ័ដាំម និង​នាងអេវ៉ា មិន​ត្រូវ​ការ​សេចក្តី​សង្ឃឹម​ទេ ព្រោះពួ​ក​គេ​មិន​មាន​ការ​ខ្វះ​ខាត​អ្វី​ទាំង​អស់។​ ហើយ​ពួក​គេ​មាន​ហេតុ​នឹ​ងគិ​ត​ថា ជីវិត​នឹង​បន្ត​ទៅមុ​ខទៀ​ត យ៉ាង​មាន​សុភ​មង្គល ដូច​​ពេល​​កាល​ពី​ដើម​ដោយ​សា​រ​​ព្រះ​​ទ្រង់​​ប្រទាន​នូ​វ​របស់​ល្អ​គ្រ​ប់​យ៉ាង សម្រាប់​ឲ្យ​ពួក​គេអ​រស​ប្បាយ។ ប៉ុន្តែ ក្រោយ​មក សត្វ​ពស់​ក៏​បាន​មក​ប្រាប់​ពួក​គេថា​ មាន​រប​ស់​មួយ​ដែ​ល​ព្រះបា​ន​បង្ខាំង​ទុកមិន​ឲ្យ​ពួក​គេ​មាន​​គឺ ​“ការ​ដឹង​ខុស​ត្រូវ”។ ពេល​នោះ​ពួក​គេ​ក៏​ហ៊ាន​ប្រថុយ​នឹង​កា​រ​បាត់​​បង់​អ្វី​ៗ​គ្រ​ប់យ៉ាង ដើម្បី​ឲ្យ​បា​ន​​ដឹង​​​​​ខុស​​​​ត្រូវ​(លោកុប្បត្តិ ២:១៧ ៣:៥)។ ដូច​នេះ គ្រាន់​តែ​បាន​ស្តាប់​ឮ​សត្វ​ពស់​និយាយ​ដូច​នេះ នាង​អេវ៉ា​ក៏​មាន​ចិត្ត​ចង់​បាន​ញាំ​ផ្លែ​ដឹង​ខុស​​ត្រូ​វ​នោះ​ភ្លាម ហើយ​អ័ដាំម​ក៏​ឆាប់​ធ្វើ​​តាម​នាង​ដែរ(៣:៦)។ ពួក​គេ​ក៏​បា​នទ​ទួ​​លបា​ន​នូវ​ការ​ដឹងខុស​ត្រូវ ដូច​ចិត្ត​ប៉ង តែ​ពួក​គេ​បាន​បាត់​បង់​ភាព​ស្អាត​ស្អំដែល​ខ្លួន​មាន​ពី​មុន។ ដោយសា​រ​ពួ​កគេ​បា​ត់​បង់​ភា​ពស្អា​ត​ស្អំ នោះពួ​ក​គេត្រូ​វ​កា​រ​សេចក្តី​សង្ឃឹម ​គឺស​ង្ឃឹម​ថា ពួក​គេ​នឹង​អា​ចដ​កសេ​ចក្តី​កំហុស និង​ភាព​អាម៉ាស់​ចេញ ហើយ​ស្អាង​ខ្លួ​ន​ឲ្យ​មាន​ភាព​ត្រឹម​ត្រូវ​ឡើ​ង​វិញ។ រដូវ​កាល​នៃ​ពិធី​បុណ្យណូ​អែល​ ជារ​ដូវ​កា​លនៃ​សេ​ចក្តី​សង្ឃឹម។ វា​ជា​ពេល​ដែល​ក្មេ​ង​ៗ​សង្ឃឹម​ថា នឹង​ទទួល​បា​ននូ​វ​គ្រឿង​លេង ឬ​ល្បែង​កម្សាន្តដែ​ល​កំពុង​ពេញ​និយម​។ ក្រុម​គ្រួសារ​ទាំង​ឡាយ​សង្ឃឹម​ថា សមា​ជិក​ម្នាក់​ៗ​ក្នុង​គ្រួសារ​នឹង​មក​ជួប​ជុំ​គ្នាក្នុ​ង​ផ្ទះ ក្នុង​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក​នោះ។ ប៉ុន្តែ ពិធី​បុណ្យ​ណូអែល​បាន​នាំ​មក​នូវ​សេចក្តី​សង្ឃឹម ​លើស​ពីអ្វី​ដែល​យើ​ងចង់​បាន នៅថ្ងៃ​​ឈ​ប់ស​ម្រាក​ទៅ​ទៀត។ ព្រះ​យេ​ស៊ូវ​ទ្រង់​ជា “ទីគាប់​ចិត្ត​របស់​ជាតិសា​សន៍​ទាំង​អស់”(ហាកាយ ២:៧) ហើយ​ទ្រង់​បាន​យាង​មក​ហើយ! ទ្រង់​បាន “រំដោះ​យើង ឲ្យ​រួច​ពី​អំណាច​នៃ​ភាព​ងងឹត” ទ្រង់​បាន​ស​ង​ថ្លៃ​លោះបា​បយើ​ង ហើយ​បាន​អត់​ទោស​បាប​ឲ្យ​យើង​(កូល៉ុស ១:១៣-១៤)។ ទ្រង់​ថែម​ទាំង​បា​ន​ធ្វើ​ឲ្យយើ​ងមា​នប្រា​ជ្ញាខា​ង​ឯសេ​ចក្តី​ល្អ​…

Read article
គ្មានកន្លែងលាក់បាំង

មាន​ពេល​មួយ ខ្ញុំ​បា​ន​ធុំក្លិ​ន​ខ្លោ​ច​អ្វី​ម្យ៉ាង ខ្ញុំ​ក៏​ប្រញាប់​រត់​ទៅ​មើ​ល នៅច​ង្រ្កា​ន​បាយ។ តែ​ខ្ញុំ​មិន​​ឃើញ​មាន​អ្វី​លើ​ចង្រ្កា​ន ឬ​ក្នុង​ម៉ា​ស៊ី​ន​ដុត​នំ​ទេ​។ ខ្ញុំក៏​ដើ​រ​ហិត​ក្លិន​​ពេញ​ក្នុង​ផ្ទះ ដើម្បី​រក​មើ​ល​ប្រ​ភព​រ​ប​ស់​វា។ ខ្ញុំ​រ​ក​មើល​ពី​បន្ទប់​មួយ​ទៅ​បន្ទ​ប់​មួ​យទៀ​ត​ ទីបំ​ផុត ខ្ញុំ​ក៏​បាន​រ​ក​ឃើញ​ប្រភ​ពក្លិន នៅ​ជា​ន់​ខា​ង​ក្រោ​ម។ ច្រមុះ​រប​ស់​ខ្ញុំ​បា​ន​នាំខ្ញុំ​ ទៅ​ការិ​យា​ល័យ​​​ក្នុ​ងផ្ទះ​រ​ប​ស់ខ្ញុំ​ ​ហើយប​ន្ទាប់​ម​ក ក៏​នាំ​ទៅរ​ក​តុ​ការិ​យា​ល័យ​រ​ប​ស់​ខ្ញុំ​។ ខ្ញុំ​ក៏​រក​មើ​ល​ចុះ​ឡើ​ង​ៗ នៅពី​ក្រោម​តុ​នោះ ខ្ញុំក៏​ឃើ​​ញមែ​គី(Maggie)ឆ្កែ​រប​ស់ខ្ញុំ​ កំ​ពុង​សម្លឹង​មក​ខ្ញុំ ដោយ​កែវ​ភ្នែ​ក​ដែ​ល​កំ​ពុង​អ​ង្វរ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ជួ​យ​វា​។ តាម​ពិត​ក្លិន​ឈ្ងៀ​ម ដែ​ល​សា​យ​ភា​យដល់ជាន់​ខា​ង​លើ​​ គឺ​ជា​ក្លិន​​ដែលសត្វ​សំពោច​ផោម​ បា​ន​បាញ់​ជាប់​ខ្លួន​មែគី​សោះ។ មែគី​បាន​រត់​ទៅ​ដ​ល់គៀ​ន​ជ្រុង​ផ្ទះ​ ដើម្បី​​គេច​ចេ​ញ​ក្លិ​ន​ដ៏​ស្អុ​យ ដែល​សត្វ​នោះ​បាន​បា​ញ់​ដា​ក់​វា ប៉ុន្តែ វា​មិ​ន​ដឹង​ថា​ ត្រូវ​គេ​ច​ទៅ​ណា​ទៀត ពេល​ដែ​ល​ក្លិ​ននោះ​បា​ន​ជា​ប់​ខ្លួ​ន​វាហើ​យ​​នោះ។ ខ្ញុំ​បាន​នឹ​ក​ចាំ​រឿ​ង​របស់​ស​ត្វឆ្កែ​មែ​គី​ ជាច្រើ​ន​ដង នៅ​ពេល​​ដែល​ដែ​ល​​ខ្ញុំ​ព្យាយាម​គេច​ចេញ​ពីកា​រលៈទេ​សៈដែ​ល​ខ្ញុំមិ​ន​ចូល​ចិ​ត្ត តែ​ក្រោយ​មក ទើប​ដឹង​ថា កាលៈ​ទេសៈ​នោះ​មិន​មែន​ជា​បញ្ហាទេ​ ប៉ុន្តែ ខ្លួន​ខ្ញុំ​ទេ​ដែល​ជាប​ញ្ហានោះ​។ ចាប់​តាំង​ពី​ពេ​ល​ដែល​អ័​ដាម ​និងនា​ង​អេវ៉ាបា​ន​លាក់ខ្លួន ក្រោយ​ពី​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើបា​ប​មក(លោកុប្បត្តិ ៣:៨) យើងទាំង​អ​ស់​គ្នា​ក៏​បា​ន​យក​គំរូ​តាម​ពួកគេ​ដែរ​។ ពោល​គឺ​យើង​ព្យា​យា​ម​រត់​គេ​ច ចេញ​ពី​ហេតុកា​រណ៍​ផ្សេង​ៗ​ ដោយ​គិត​ថា យើង​អាច​គេច​ចេញ​ពី​ការ​អ្វីដែ​ល​យើ​ងមិន​ចូល​ចិ​ត្ត​នោះ​ ហើយ​ទី​បំផុត​យើង​ក៏​រក​ឃើ​ញថា​ គឺ​ខ្លួន​យើង​ហ្នឹង​ហើយ ដែ​ល​ជា​កា​រដែ​ល​មិន​គួ​រឲ្យ​គា​ប់ចិត្ត​នោះ។ មាន​វិធី​តែ​មួ​យ​គត់ ដែល​អា​ចជួ​យ​ឲ្យ​យើ​ង​គេ​ច​ចេញ​ពី​ខ្លួ​ន​ឯ​ង​បា​ន គឺ​យើ​ង​ត្រូ​វ​ឈប់​លាក់​បាំង​អំ​ពើបា​ប​រ​ប​ស់​យើ​ង​…

Read article
ចាប់ពីក្បាល ទៅដល់បេះដូង

កាល​នៅ​​ពី​ក្មេង គ្រូ​ព្យាណូ​ររបស់​ខ្ញុំ​មាន​ការ​​តឹង​រឹងខ្លាំង ផ្នែក​​ទន្ទេញ​មេរៀន​ឲ្យ​ចាំ​។ បើ​ខ្ញុំគ្រា​ន់​តែ​អាចដេញ​បទ​ច​ម្រៀង​ណាមួ​យ តាម​ក្រដាស​ភ្លេង មិន​ឲ្យ​មាន​ខុស នោះគា​ត់​មិ​នអា​ច​ទទួល​យក​បាន​ឡើយ។ ដូច​នេះ ​ខ្ញុំត្រូ​​វតែ​លេ​ង​បទ​ច​ម្រៀ​ង​ជា​ច្រើន​ ដោយ​រលូន តាម​ការ​ចង​ចាំរ​ប​ស់ខ្ញុំ​។ បាន​ជា​គាត់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ដូ​ចនេះ​ គឺ​ដោយ​សារ​ពេលដែលគា​ត់​ឲ្យសិស្សរបស់គា​ត់​លេ​ង​ព្យា​ណូ គាត់​មិន​ច​ង់​​ឮ​ពួក​គេនិ​យាយ​ថា “អ្នកគ្រូ ឲ្យខ្ញុំសុំទោ​ស ខ្ញុំមិ​នអា​ច​លេង​បទ​នោះ ដោយ​គ្មាន​ក្រដា​សច​ម្រៀង​បាន​ឡើយ”។ ពេល​ខ្ញុំ​នៅ​​ក្មេង ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ទន្ទេញ​ខ​គម្ពី​រ​ឲ្យ​ចាំផ​ង​ដែរ ដូច​ជា​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ១១៩:១១ ជា​ដើម។ កាល​នោះ​ដោយសារ​ការ​យល់​ដឹង​រប​ស់​ខ្ញុំ​មាន​កំ​ណត់ នោះ​ខ្ញុំ​បាន​ជឿថា ការ​ចង​ចាំព្រះ​គម្ពី​រ​ដ៏សា​មញ្ញ​នេះ អាច​បញ្ជៀស​ខ្ញុំ​ឲ្យ​រួ​ច​ពី​បាប។ ខ្ញុំ​បាន​ខិត​ខំ​ទន្ទេញ​ខ​គម្ពី​រ​ឲ្យចាំ​ រហូត​ដល់​ពេល​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល សៀវ​ភៅរឿ​ងព្រះ​គម្ពី​រមូ​ឌី ជារ​ង្វាន់​ទៀត​ផង។ ការ​ទន្ទេញ​ខ​​គម្ពី​រ​ជាទ​ម្លាប់​ដ៏​ល្អ ដែល​យើង​ត្រូវ​មាន ប៉ុន្តែ បើ​គ្រា​ន់តែ​ទ​ន្ទេញ​ខ​គម្ពី​រ​ឲ្យ​ចាំ នោះ​យើង​មិន​អាច​ជៀ​សផុ​ត​ពី​អំពើ​បា​ប​ឡើ​យ។ បន្ទាប់​ពី​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​រង្វាន់​សម្រាប់​ការ​សូត្រ​ខគម្ពីរ​ចងចាំ​ហើយ មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ដឹង​ថា ការ​ទន្ទេញ​ខ​គម្ពីរ​ឲ្យ​ចាំក្នុ​ង​ខួរ​ក្បាល​រប​ស់​ខ្ញុំ អាចកែ​ប្រែ​អាក​ប្ប​កិរិយ៉ា​របស់​ខ្ញុំ​បាន​តែ​បន្តិច​បន្តួច​ប៉ុណ្ណោះ។ តាម​ពិត ការ​ទន្ទេញ​ខ​គម្ពី​រនាំ​ឲ្យមា​នចំ​ណេះដឹ​ង ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំមា​នអា​រម្មណ៍​ថា ខ្លួ​ន​ខ្ញុំ​កំពុង​មាន​កំហុស ជា​ជាង​នាំ​ឲ្យ​ខ្ញុំឈ្នះបា​ប។ ទី​បំផុត ខ្ញុំ​ក៏បាន​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​ត្រូវ​តែ​ឲ្យព្រះប​ន្ទូល​ព្រះ ជ្រួត​ជ្រៀប​ពេញ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​ខ្ញុំ។ ពោលគឺ​ ខ្ញុំត្រូ​វតែយ​ល់អ​ត្ថន័យ​នៃ​ព្រះប​ន្ទូល ហើយ​កំណត់​ចាំ “ក្នុង​ចិត្ត​របស់ខ្ញុំ​” ដូច​ដែល​អ្នក​ភ្លេង​បាន​កំណត់​ចាំ​បទ​ភ្លេង​ណាមួ​យ…

Read article
សេចក្តីពិតអំពីផែនទី

ការ​ប្រើ​ឧប​ករណ៍​កំណត់​ទីតាំង​ពិភព​​លោក ដែល​ហៅកា​ត់​ថា ជីភីអេ(GPS) គឺ​ជា​វិធី​សាស្រ្ត​ដ៏​ជឿន​លឿន​បំផុត សម្រាប់​ជួយ​ឲ្យអ្នក​ដំណើរ​អាច​រក​ឃើញ​ផ្លូ​វ​ល្អ​បំផុត ឆ្ពោះ​ទៅកា​ន់​គោល​ដៅរ​ប​ស់​ខ្លួន។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​និង​ស្វាមី​​របស់​​​ខ្ញុំ​ ​នៅ​តែ​ប្រើ​ផែនទី​ដើម្បី​រក​​ផ្លូវ តាម​វិធី​សាស្រ្ត​ចាស់​កំរិល​ដដែល។ ដោយ​សារ​តាម​ធ​ម្មតា បង​ចេយ(Jay) ​ជា​អ្ន​​ក​​​បើ​​​ក​បរ នោះ​ខ្ញុំ​មាន​តួនាទី​បើក​ផែន​ទី​រក​មើ​ល​ផ្លូវ។ ជា​ទូទៅ ​ខ្ញុំមិ​នពិ​បាក​រក​មើល​ទិស​ដៅ​ទេ ប៉ុន្តែ ពេល​ដែ​លឡា​ន​កំពុង​បើក​ទៅ​មុខ ការ​រក​ទិ​ស​ដៅ​ហាក់ដូ​ច​ជា​មិ​ន​ស្រួល​ប៉ុន្មា​ន​ទេ។ ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជាយើ​ង ត្រូវ​តែ​ឈប់​ឡាន​សិន ដើម្បី​ឲ្យ​ដឹង​ថា យើង​កំពុង​នៅ​កន្លែង​ណា ពុំ​នោះ​ទេ​ខ្ញុំ​មិន​អាច​រក​ឃើញ​ផ្លូវដែល​ងាយ​ស្រួល​បំផុត​បាន​ឡើយ ទោះបីខ្ញុំបានដឹង អំពី​គោល​ដៅនៃកា​រ​ធ្វើដំ​ណើរ​របស់​យើង​ក៏​ដោយ។ ដូច​នេះ មុន​នឹ​ងធ្វើដំ​ណើរបន្ត​ទៀត ខ្ញុំត្រូវ​ដឹ​ង​ថា យើង​បាន​មក​ដល់​ទីណាហើយ​។ កា​រ​នេះក៏​​អា​ច​កើត​មា​ន ក្នុង​ជីវិត​ខាង​វិញ្ញាណ​របស់​យើង​ផង​ដែរ។ នៅ​ពេល​ដែល​យើង​កំពុង​ព្យា​យាម​ស្វែង​រក​ផ្លូវ ដែ​ល​ព្រះទ្រ​ង់​ចង់​ឲ្យ​យើង​ទៅ យើង​ចាំបា​ច់​ត្រូវ​តែ​ឈប់​​សិន ដើម្បី​ឲ្យ​​ដឹង​ថា ខ្លួន​ឯ​ងបា​ន​ធ្វើ​ដំ​ណើរខា​ងវិ​ញ្ញាណ​ម​កដ​ល់​ទី​ណាហើ​យ។ ពុំនោះទេ​ ​យើ​ងងា​យ​នឹង​វង្វេង ចូល​ទៅ​កន្លែង ឬស្ថា​នភា​ពដែ​ល​យើ​ង​មិ​នច​ង់​ចូ​ល ឬ​ក៏​ចូល​ក្នុ​ងទំនា​ក់ទំ​នង​ដែល​យើ​ង​មិនចង់​មាន។ ព្រះ​យេស៊ូវ​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​នឹ​ង​បង្រៀន​ពួក​សិស្ស​ទ្រង់ ឲ្យរក​ឃើញទិ​ស​ដៅ​នៃជី​វិត ហើយ​រក​ឃើញ​ផ្លូវ​ដើរ ដោយ​ឆ្លង​កាត់​អន្ទាក់ និង​សេចក្តី​ល្បួង​​របស់​លោកិយ​នេះ ហេតុ​នេះ​ហើយ​ ជា​ញឹក​ញាប់ទ្រ​ង់​មាន​បន្ទូ​លថា​ “កុំ” ដែល​មាន​ន័យថា “ចូរឈប់” ដូច​ជា “ឈប់រអ៊ូ” “ឈប់​កាត់​សេចក្តី​តាម​រយៈ​សម្ប​កខា​ងក្រៅ​”…

Read article
លេខដែលមិនបានប្រើ

កង់​ទី​មួយ​​រ​បស់​ខ្ញុំ ​មាន​លីព​ដែល​អា​ចដា​ក់លេ​ខ​បាន​តែមួយ​លេខ​ទេ។ ដូច​នេះ ខ្ញុំ​បា​នប្រើ​តែលេ​ខមួ​យ​នោះ មិន​ថា​តែ​ពេល​ជិះ​លឿន​ឬ​យឺត ឡើង​ទួលឬចុះទួ​ល​ឡើយ​។ កង់​ទីពីរ​​ប​ស់​ខ្ញុំ​អាច​ដា​ក់​​លេ​ខ​បាន​បីលេ​ខ ​គឺលេ​ខ​សម្រាប់​ជិះលើ​ផ្ទៃ​រា​ប​ស្មើ សម្រាប់​ឡើង​ទួ​ល ហើយ​មួយ​ទៀត​​សម្រាប់​ចុះ​ទួ​ល។ ក​ង់​ទីបី​រ​បស់​ខ្ញុំ​​អា​ច​ដា​ក់លេ​ខ​បាន​​ដល់​ទៅ​ដប់​លេខ ដូច​នេះ ខ្ញុំមា​ន​ជម្រើស​កាន់​តែ​ច្រើន។ ទោះ​បី​ជាក​ង់​ចុង​ក្រោយ​រប​ស់​ខ្ញុំ អាច​ដាក់​លេ​ខ​​ច្រើ​ន​យ៉ាង​ណា​​ក៏ដោយ ក៏​ខ្ញុំមិ​ន​បាន​ប្រើ​ឲ្យបា​ន​គ្រប់​លេខ ​ជា​រៀង​រាល់​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ជិះវា​នោះឡើយ​​។ លេខ​ខ្លះស​ម​​នឹ​ង​ប្រើ ​ នៅពេ​ល​​ចាប់​ផ្តើមចេ​ញ​ដំណើរ និង​ពេល​ឡើ​ងទួ​ល រី​ឯ​លេខ​​ផ្សេ​ង​ទៀត​​ទុកសម្រាប់​បង្កើ​ន​ល្បឿន ហើយ​លេខ​ដ​ទៃ​​ទៀ​ត​​ស​មបំ​ផុត​សម្រាប់​កា​រជិះ​លំ​ហែ។ ប៉ុន្តែ​ ខ្ញុំច​ង់ប​ញ្ជាក់​ថា ​ទោះបី​ខ្ញុំ​មិន​​​បាន​​ប្រើលេខឲ្យ​អ​ស់​ នៅ​ពេល​ណា​ដែល​ខ្ញុំជិះ​ក​ង់​ក៏ដោ​យ ក៏​​មិ​ន​​​មាន​ន័​យថា​ ខ្ញុំ​នឹ​ង​មិន​ដែល ត្រូវ​ការ​ប្រើ​លេ​ខទាំ​ងនោះ​ឡើ​យ។ ប​ញ្ហាដូ​ច​នេះក៏​អាចកើ​ត​មាន នៅ​ពេល​យើ​ងប្រើ​​​អំណោយ​​ទាន និង​ស​មត្ថ​ភាព​ខាង​វិញ្ញាណ​​ផ​ងដែ​រ។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​​ដែ​ល​ព្រះ​ទ្រង់​មិ​នបា​ន​ប្រើខ្ញុំ​ ​ឲ្យ​ធ្វើ​កិច្ច​ការ​ណា​មួ​យ​ ដែ​ល​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ធ្វើពី​មុ​នម​ក នោះ​ខ្ញុំ​មិន​មា​ន​​អារម្មណ៍​ថា ខ្លួ​នឯ​ង​ជាម​នុស្សឥ​ត​ប្រយោជ​ន៍ ឬ​គ្មាន​តំលៃ​នោះឡើយ ផ្ទុយ​ទៅវិ​ញ ​ខ្ញុំ​បា​ន​អរ​​ព្រះគុ​ណ​​ព្រះ សម្រាប់​“អំណោយ​ទាន” ដែល​ខ្ញុំ​អាច​​ប្រើ​ នៅ​ពេ​ល​បច្ចុ​ប្បន្ន​។ ជំនាញ​ដែល​យើង​មិ​ន​ត្រូវ​ការ​ប្រើ នៅ​ពេល​នេះ​ អាច​មា​នប្រ​យោជន៍​ចំ​ពោះយើ​ង​នៅពេល​ក្រោយ។ អំណោយទាន​ខាង​វិ​ញ្ញាណ​​រ​ប​ស់យើ​ង​ សុទ្ធ​តែមា​នភា​ព​ចាំបា​ច់ តាម​បែប​ផ្សេង​ពី​​គ្នា និង​សម្រាប់​ប្រើ​នៅពេ​ល​ខុ​សគ្នា​។ សេចក្តី​ត្រូវ​កា​រ និង​កាលៈ​ទេសៈ​នឹងមា​នកា​រ​ផ្លាស់​ប្តូ​រ ដោយ​មិន​អាច​ដឹង​ និង​ទា​យស្មា​នជា​មុ​ន។…

Read article
ការចំណាយដ៏ខ្ពស់ សម្រាប់ការរស់នៅ

កាល​នៅ​ពី​ក្មេង ខ្ញុំ​បាន​គិត​ថា ​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​ខ្ញុំ មាន​ការ​ចំណាយ​ច្រើន​ពេក​ សម្រាប់​ការ​​រស់​នៅ។ ក្រោយមក ខ្ញុំយ​ល់ថា​ ការ​ត្អូញ​ត្អែរ​អំពី​រឿង​នេះ គឺពិ​ត​ជា​គួរ​ឲ្យអ​ស់សំ​ណើច​ណាស់ ហេតុ​នេះហើ​យបា​ន​ជា ខ្ញុំ​សើច ពេល​គិត​ដល់​ការ​នេះ។ ឪពុក​ម្តា​យ​​របស់​ខ្ញុំ មិន​ដែល​​គិត​លុយ​មួយ​កាក់​មួយសេ​ន​ពីខ្ញុំ​ សម្រាប់​ការ​រស់​នៅ​ក្នុង​​ផ្ទះ​នោះទេ។ ពួក​គាត់​គ្រាន់​តែ​ចង់​ឲ្យ​ខ្ញុំ“បង់ថ្លៃ” ដោយ​គ្រាន់​តែ​​ស្តាប់​​ប​ង្គាប់​ពួក​គាត់ប៉ុ​ណ្ណោះ​ទៅ​បាន​ហើយ។ ដូច​នេះ ខ្ញុំ​គ្រាន់​តែ​​​​ធ្វើ​តាម​​វិ​ន័យ ដែល​​ពួក​គា​ត់​បាន​​ដាក់​​ឲ្យ ដោយបោ​ស​សម្អាត​​បន្ទាប់​ពី​ខ្ញុំ​លេង​ចប់ ដោយ​មាន​ចិត្ត​សុភាព​រាបសារ ដោយ​និយាយ​ការ​ពិត និង​​​ទៅ​​ព្រះ​​វិហារជា​ដើម​។ វិន័យ​ទាំង​នោះ​ ​មិន​ពិបាកធ្វើ​តា​មទេ​ ប៉ុន្តែ​ ខ្ញុំ​​​នៅ​​តែ​​ពិបាក​ស្តាប់ប​ង្គាប់​តាម។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​​ណា​ក៏​ដោយ ឪពុក​ម្តាយ​​​ខ្ញុំ​​មិន​​បាន​ដេញ​ខ្ញុំចេញ ដោយ​​ព្រោះ​តែ​ការ​មិន​ស្តាប់​​បង្គាប់​​នោះ​ឡើ​យ។ ផ្ទុយ​ទៅវិ​ញ ពួក​គាត់​​គ្រា​ន់​តែ​រំឭក​ខ្ញុំម្តង​​​ហើយម្ត​ង​ទៀត​ថា វិន័យ​ទាំង​នោះ​ គឺ​សម្រាប់​​ការ​ពារ​ខ្ញុំ មិន​មែន​ធ្វើ​បាប​ខ្ញុំ​ទេ ហើយ​​ពេល​ខ្លះ ពួក​គា​ត់​​ដាក់​វិន័យកាន់​តែ​តឹង​រឹង​ថែមទៀ​ត ដើម្បី​កុំ​ឲ្យខ្ញុំ​​ធ្វើ​បាប​ខ្លួន​ឯង។ នៅ​​ក្នុង​ទឹក​ដីស​ន្យា ពួក​អ៊ីស្រាអែ​លក៏​ត្រូ​វប​ង់ថ្លៃ​សម្រា​ប់​ការរ​ស់នៅ​ ដោយ​ការ​ស្តាប់​បង្គាប់ព្រះ​ផង​ដែរ។ ក្នុងការ​ថ្លែង​ជាលើកចុ​ងក្រោ​យ ទៅកា​ន់បណ្តា​ជន លោកម៉ូ​សេ​បាន​រំឭក​ពួក​គេថា ព្រះ​ពរ​​ដែលព្រះ​សព្វ​ព្រះទ័​យ​​ប្រទា​នម​កពួ​កគេ គឺអាស្រ័​យ​ទៅលើការ​ស្តាប់ប​ង្គាប់​​រ​បស់​ពួ​ក​គេ(ចោទិយកថា ៣០:១៦)។ កាល​ពី​មុន គា​ត់ធ្លា​ប់ប្រា​ប់​ពួក​គេថា​ ការ​ស្តាប់ប​ង្គាប់​ព្រះ​ គឺជាក​ត្តាដែ​លនាំឲ្យ​ពួកគេ​រ​ស់នៅ​​បា​នល្អ​ គឺដូ​ចដែ​ល​មានសេចក្តីចែ​ង​ថា “ចូរប្រ​យ័ត្ន​នឹង​ស្តាប់​តាម​​សេចក្តី​ទាំង​នេះ .…

Read article
ពាក្យ ដែលគេអានក្នុងអាវកាស

មានពេលមួយ ​ខ្ញុំ​បា​ន​​ដឹង​ថា លោក​រែក វល​ហេម(Rex Walheim) ដែល​ជា​អវ​កាស​យាន្ត​និក ​បាន​យក​សៀវ​ភៅ នំម៉ា​ណាប្រ​ចាំថ្ងៃ​ ជាប់​តាម​​ខ្លួន ក្នុង​ដំណើរ​បេសក​កម្ម​ចុង​ក្រោ​យ ទៅ​កា​ន់​អវ​កាស តាម​យាន្ត​អវ​កាស អា​ត្លង់ទី​ស(Atlantis)។​​ ពេល​នោះ ខ្ញុំ​​ក៏​ចង់​ដឹង​ផង​ដែ​រ ថាតើ​គាត់​បាន​រើស​​យក​សៀ​វភៅ​នំ​ម៉ា​ណាប្រ​ចាំថ្ងៃ​មួយច្បាប់​​​ណា​ ដែលខ្ញុំ​​​បា​ន​​និពន្ធ។ ក្នុង​នាម​ជា​យុវ​ជន នៅ​ក្នុង​ក្រុង​ដ៏​តូច​មួយ ខ្ញុំគិ​ត​ថា ការ​ដែល​គេ​យ​កពា​ក្យដែ​លខ្ញុំ​សរសេរ ទៅ​អាន​នៅ​ក្នុង​អវកាស​ នៅខាង​ក្រៅ​ភព​ផែនដី គឺ​​​ពិត​ជា​អស្ចារ្យ​គួរ​សម​ដែរ។ ទោះជា​យ៉ា​ង​ណាក៏​ដោយ មិ​ន​យូរ​ប៉ុ​ន្មាន ខ្ញុំ​ក៏​លែង​មាន​ចិត្ត​ចង់​ដឹង​អំ​ពី​ការ​នេះ​ទៀ​ត ពេល​ដែល​ខ្ញុំសួ​រ​ខ្លួន​ឯ​ង​ថា ហេតុអ្វីបា​ន​ជា​ខ្ញុំ​ចាត់​ទុក​ការ​នេះ​ជា​កា​រ​អស្ចារ្យ​ម្ល៉េះ? ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​អធិស្ឋា​ន ពាក្យ​រប​ស់​ខ្ញុំ​ក៏បា​ន​ឮ​ដល់ព្រះ​កា​រណ៌​របស់​ព្រះ ដែល​គ​ង់​នៅន​គរស្ថា​ន​សួគ៌។ ហើយ​តើ​ហេតុ​អ្វីបា​ន​ជា​ខ្ញុំមិ​នមាន​ចិត្ត​ភ្ញាក់ផ្អើល ពេល​បាន​ដឹង​ថា ព្រះ​ដែល​បាន​បង្កើត​សកល​លោក ទ្រង់​ស្តាប់​ពាក្យ​ដែ​ល​ខ្ញុំ​ទូល​ដល់​ទ្រង់? ក្នុង​ព្រះគ្រី​ស្ទ ខ្ញុំ​អាច​ចូល​ទៅ​ជិត​ព្រះ ដោយ​សេរី​ភាព និងក្លាហាន(អេភេសូរ ៣:១២)។ ហេតុ​អ្វីបាន​ជា​ខ្ញុំមា​នអា​រម្មណ៍​ថា ការ​ដែល​មនុស្ស​បាន​អាន​ពាក្យ​ដែលខ្ញុំ​ស​រសេ​រ មា​នភា​ព​អស្ចារ្យ​ជាង ​ការ​ដែល​ព្រះដ៏​មា​ន​គ្រប់​ចេស្តា​ បានស្តា​ប់​ឮពា​ក្យដែ​ល​ខ្ញុំអ​ធិស្ឋាន​ទៅ​រក​ទ្រង់? បើ​សិន​ជា​សំ​ណួរ​ខាង​លើនេះ​ នៅតែ​មិ​នទា​ន់​គ្រប់​គ្រា​ន់​ទៀ​ត​ទេ នោះខ្ញុំ​ត្រូ​វដឹ​ង​ផង​ដែរ​​ថា ព្រះ​អម្ចាស់​​កំពុង​​ប្រើ​​​ពួ​ក​​ជំនុំ​​​ទ្រង់ ដើម្បី​​​ឲ្យ “​ពួក​គ្រ​ប់​គ្រង និង​​ពួក​មាន​អំណាច​នៅ​ស្ថាន​ដ៏​ខ្ពស់” បាន​ស្គាល់​ពី​​ប្រា​ជ្ញា​​នៃ​​ព្រះ​​ដ៏​​មា​ន​​ជា​​ច្រើន​​យ៉ា​ង​​ណាស់(ខ.១០)។ សូម​ពិចារណា​អំពី​កា​រ​នេះ​ចុះ។…

Read article
មេរៀនទទួលបានពីស្បៃរុំភ្នែកសេះ

មាន​សត្វ​សេះ​ជាច្រើ​នក្បា​ល កំពុ​ង​រ​ស់​​នៅក្នុ​ង​កសិដ្ឋាន​មួយ ដែល​មាន​ទីតាំ​ង​មិន​សូ​វ​ឆ្ងាយ​ពី​ផ្ទះរបស់​ខ្ញុំ​ប៉ុន្មាន​ទេ។ ខ្ញុំ​សង្កេត​ឃើញ​ថា ក្នុង​អំឡុង​ពេល​រដូ​វខ្លះ សេះ​មួយ​ចំនួន​មាន​ក្រណាត់​រុំ​ពី​លើ​ភ្នែក​របស់​ពួក​វា។ អស់​រយៈ​ពេ​ល​ជា​យូរ​មក​ហើយ ដែល​​ខ្ញុំ​មាន​ចិ​ត្តអា​ណិ​ត​សត្វសេះ​ដែល​គេ​បា​នបាំ​ងភ្នែ​ក មិន​ឲ្យមើ​ល​អ្វី​ឃើញ​បែប​នេះ។ ប៉ុន្តែ ក្រោយម​ក ​ខ្ញុំ​ក៏បា​ន​ដឹង​ថា ខ្ញុំបា​នធ្វើ​កា​រស​ន្និ​ដ្ឋាន​ខុស ​អំពី​ការ​រុំភ្នែក​សេះទាំង​នោះ​ហើ​យ។ តាម​ពិត ក្រណាត់​រុំ​ភ្នែក​សេះនោះ​ គឺជា​ស្បៃទេ ដូច​នេះ សត្វ​សេះអា​ច​មើល​តាម​ក្រឡាស្បៃ​ឃើ​ញ ប៉ុន្តែ សត្វ​រុយ ដែល​នាំ​ឲ្យ​មាន​ជ​ម្ងឺ​ភ្នែក ​មិន​អាច​ចូល​តា​មស្បៃ​នោះ​បា​នឡើ​យ។ ស្បៃ​រុំភ្នែក​នោះ មិន​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​សត្វ​សេះមើ​ល​មិន​ឃើ​ញ​ឡើយ តែ​បាន​ជួយ​ការ​ពារ មិន​ឲ្យ​ពួក​វា​មាន​ជម្ងឺ​ដែលនាំឲ្យ​​ខ្វា​ក់​ភ្នែក​​ទៅ​វិ​​ញ​​ទេ! អ្នក​​មិ​ន​​ជឿ​ព្រះ​ ច្រើ​ន​​តែ​​ធ្វើ​កា​​​​រ​​សន្និ​​ដ្ឋា​ន​​ខុ​ស អំពី​ព្រះគម្ពីរ គឺ​មិន​ខុ​ស​ពី​ការ​ដែ​ល​ខ្ញុំ​ធ្វើកា​រ​ស​ន្និដ្ឋា​នខុ​ស អំពី​ស្បៃរុំ​ភ្នែក​សេះ​ឡើយ។ ពួក​គេ​យ​ល់ថា​ ព្រះគ​ម្ពី​រ​គ្រាន់​​តែ​ជា​វត្ថុដែល​ព្រះ​បាន​ដាក់​បាំ​ង​ភ្នែក​យើង ដើម្បី​កុំ​ឲ្យយើ​ងមើល​ឃើញ ការ​សប្បាយ​ដែល​យើង​អាច​មាន​ក្នុង​ជីវិត​ប៉ុណ្ណោះ។ ពួក​គេមា​ន​កា​រ​សោក​ស្តាយ​ចំ​ពោះគ្រី​ស្ទ​បរិស័ទ ព្រោះ​ពួក​គេបាន​​យល់​ថា ព្រះ​អម្ចាស់​បាន​​រារាំ​​​ង​​មិន​​ឲ្យ​​យើងមានការ​ស​ប្បាយ ក្នុង​ការ​រស់​នៅ។​ ពួកគេមិន​ដឹង​អំ​ពី​អត្ថប្រ​យោជ​ន៍​នៃ​ព្រះគ​ម្ពីរ គឺ​មិន​ខុ​ស​ពីកា​រ​ដែ​ល​ខ្ញុំមិ​ន​ដឹ​ងអំ​ពី​មូលហេ​តុ​ដែល​​គេរុំ​ភ្នែ​កសេះ​នោះ​ឡើយ។ ព្រះ​គម្ពីរ​មិន​បាន​រារាំ​ង​យើង មិន​ឲ្យមើ​ល​ឃើញ​របស់​ល្អ ក្នុង​ជីវិត​នោះឡើ​​យ តែបានជួ​យ​ការ​ពារ​យើង មិន​ឲ្យ​រង​គ្រោះដោ​យ​សារ​ការ​ភូត​កុហក់​ ដែល​បណ្តា​លឲ្យ​មា​នភា​ព​ខ្វាក់​ខាង​វិញ្ញាណ​ទៅវិញ​ទេ​។ ព្រះ​គម្ពី​រមិ​ន​បា​ន​រារាំ​ង​យើង មិន​ឲ្យមា​ន​អំណរ​ក្នុង​ជីវិ​ត​ឡើយ តែ​បាន​ជួយ​ឲ្យ​​យើង​មាន​អំណរ​ដ៏​ពិត ក្នុង​ការ​រ​ស់​នៅ។​–Julie Ackerman Link

Read article
រ៉ែងយកមាស

ក្នុង​កំឡុ​ង​ពេ​ល​វិស្សម​កាល នៅ​រដ្ឋ​អាឡា​ស​ស្កា យើង​បាន​ទៅ​កន្លែង​ជីក​រ៉ែមា​ស អែល ដូរ៉ាដូ(El Dorado) នៅជិត​ទីក្រុ​ងហ្វ៊ែ​រប៊ែង(Fairbanks)។ គេបា​ន​នាំយើ​​ង​ដើរ​ទស្សនា និង​គេ​បាន​បង្ហាញ​ពី​វិធី​រែង​មាស​ក្នុង​សម័យ​ដែល​មនុ​ស្សផ្អើ​ល​រក​មា​ស។ បន្ទាប់​មក គេក៏​បា​ន​ឲ្យ​យើងចំណាយ​ពេល​បន្តិច ដើម្បីរៀ​ន​រ៉ែង​មាស។ គេបា​ន​​​ឲ្យ​ឆ្នាំង​​ខ្ទះ​​យើង​ម្នាក់​មួ​យៗ​ រួម​ជា​មួយ​នឹង​ដី​ និ​ង​ថ្មតូ​ច​ៗ​ម្នាក់​មួយ​កូន​បាវផង​។ យើង​ក៏​បា​នចា​​ក់​​​ដីចូ​ល​ទៅ​ក្នុង​​ខ្ទះនោះ​ ហើយ​ដួស​ទឹក​ចេញ​ពី​ស្នូ​កចា​ក់​ចូល​ក្នុង​ឆ្នាំ​ង​ខ្ទះ​នោះទៀ​ត។ បន្ទាប់​មក យើង​ក៏រ៉ែ​ង​​ខ្ទះ​​នោះ ដើម្បីធ្វើឲ្យ​ដី​ធ្លា​ក់​ចេញ​ទៅ​ក្រៅ ​ហើយធ្វើ​ឲ្យ​កំទេច​មាស​ដែល​​ធ្ង​​ន់ជា​ងដី​ ធ្លា​ក់​​ចុះ​​​ទៅ​បាត​​ខ្ទះនោះ។ ទោះ​បីជា​យើ​ង​បាន​មើ​លអ្ន​ក​ជំ​នាញ​រ៉ែ​ងមា​ស​​ហើយក៏​​ដោយ​ ក៏យើ​ងនៅ​តែ​​​អា​ច​អនុ​វត្ត​តាម បាន​តែប​ន្តិចបន្តួច​តែប៉ុ​ណ្ណោះ។ តើ​មក​​​ពី​មូ​ល​ហេតុ​អ្វី​? គឺ​ដោយ​សារ​យើង​​ខ្លាចមាសដ៏​មាន​ត​ម្លៃ​ ធ្លាក់​ចេ​ញពី​ខ្ទះ​នោះ​ ជា​​ហេតុ​នាំ​ឲ្យ​យើង​មិ​ន​ព្រ​មឲ្យ​កំ​ទេ​ច​ថ្ម ​ដែល​គ្មាន​តម្លៃ​ជា​ច្រើន ធ្លាក់​ចេញ​ឡើយ។ ការ​នេះបា​ន​រំ​ឭក​ខ្ញុំ​ថា​ ជួនកាល​ យើ​ង​មិន​អា​ចរ​ក​ឃើ​ញ​ទ្រព្យ​ស​ម្បត្តិ​មា​ន​តម្លៃ​ដ៏ពិ​តបាន​ ដោយសា​រ​យើង​មា​នចំ​ណង​នៃ​ទ្រ​ព្យស​ម្ប​ត្តិក្នុ​ង​លោ​​កិយ​​នេះ។ មាន​ពេល​មួ​យ ព្រះ​យេស៊ូវ​​បាន​ជួប​​ជា​​​មួយ​នឹង​អ្ន​កមា​ន​ទ្រព្យ​ស​ម្បត្តិ​ស្តុ​ក​ស្តម្ភ​ម្នាក់ ដែលមិ​ន​អាច​រ​ក​ឃើ​ញទ្រ​ព្យ​សម្បត្តិដ៏​ពិត។ គាត់​បាន​គិត​ថា ​​ទ្រ​ព្យស​ម្ប​ត្តិដែ​ល​គាត់​មា​នក្នុ​ង​លោកិ​យ​នេះ​ មាន​​សា​រៈសំ​ខា​ន់​ជាង​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ខាង​ឯ​វិញ្ញាណ(លូកា ១៨:១៨-៣០)។ ព្រះ​​យេស៊ូវ​ទ្រង់​​​ក៏មា​ន​ប​ន្ទូលថា​ “ដែល​សត្វ​អូដ​នឹ​ង​​ចូល​​ទៅតា​ម​ប្រ​ហោង​ម្ជុល នោះ​ងាយ​ជា​ជា​ង​​អ្ន​ក​មាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ន​គរ​ព្រះ​ទៅ​​ទៀត”(ខ.២៤)។ ការ​មាន​លុ​យ​កាក់ មិន​មែន​ជា​កា​រ​អាក្រ​ក់​ទេ​ តែ​វាអា​ច​រា​រាំង​មិ​ន​ឲ្យយើ​ង​ទទួ​ល​បាន​នូ​វ​ទ្រព្យ​សម្ប​​ត្តិ​ដ៏ពិ​តជា​ម​រ​ដ​ក ប្រសិន​បើយើ​ងយក​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ ជា​គោល​​ដៅនៃ​ជិ​វិ​ត​របស់យើ​ង​នោះ។ ការ​បង្គរ​ទ្រព្យស​ម្ប​ត្តិទុ​​ក​ក្នុ​ង​​លោកិយ ជា​​ទង្វើ​រ​ដ៏​ល្ងីល្ងឺ​ ដ្បិត មាន​តែសេ​ចក្តីជំ​នឿដ៏​ពិ​ត​ទេ ដែល​អាចជួ​យ​ឲ្យយើ​ងឆ្ល​ងកា​ត់ទុ​ក្ខ​លំ​បាក…

Read article