March

You are here:
ចេះតែវង្វេងចេញ

បទ “ចូល​មក អស់អ្នក​ដែល​មា​ន​ពរ” ស្ថិតក្នុ​ង​ចំណោម​បទ​ចម្រៀង​ទំនុក​ដំកើង ដែ​លខ្ញុំ​ចូ​ល​ចិត្ត​ជាង​​គេ។ បទ​នេះជា​ស្នា​ដៃនិ​ពន្ធ​រប​ស់​លោក​រ៉ូ​បឺត រ៉ូប៊ីនសិន(Robert Robinson) ដែល​ជាយុ​វជ​ន​ក្នុ​ងវ័​យ២​២​ឆ្នាំ កាលពីឆ្នាំ១៧៥៧។ ក្នុង​ទំនុ​ក​ប​ទ​នេះ មាន​វគ្គ​មួ​យ ដែល​តែង​តែ​​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ចាប់​អារ​ម្មណ៍​យ៉ា​ង​ខ្លាំង​​ ហើ​យបា​ន​ជំរុ​ញ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ការ​វាយ​ត​ម្លៃខ្លួ​​នឯង។ គឺ​វគ្គ​ដែ​ល​ច្រៀ​ងថា​ “ឱ​ព្រះ​អម្ចាស់ ទូលប​ង្គំ​ចេះ​តែវ​ង្វេ​ងចេ​ញ វង្វេ​ងចេ​ញ​ពី​ព្រះដែល​ទូ​លប​ង្គំស្រ​ឡាញ់”។ ពេល​ខ្លះ ខ្ញុំ​ពិត​​ជា​មានអា​រម្មណ៍ថា​ ​កំពុងវ​ង្វេង​ចេញ​ពី​ព្រះអ​ង្គ។ មានពេ​លជា​ច្រើ​ន​ដ​ងពេ​ក​ហើយ ដែល​មាន​អ្វី​​មួយមកប​ង្វែរអា​រម្ម​ណ៍​ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំ​ក៏​បែកអា​រម្មណ៍ ដោយ​ឈប់​ផ្តោត​ទៅ​លើព្រះស​ង្រ្គោះដែ​លបា​នស្រ​ឡាញ់​ខ្ញុំ​ និង​លះប​ង់​ព្រះជន្ម​ដើម្បី​ខ្ញុំ​។ មិន​មែន​មា​ន​តែ​ខ្ញុំ និង​លោក​រូបឺត រ៉ូប៊ីនសិន​ទេ ដែល​មាន​បញ្ហានេះ។​​ ពេលដែ​ល​យើង​វង្វេង​ចេញ​ពី​​ព្រះ ចិត្តរ​ប​ស់យើ​ងមិ​ន​ចង់​រសាត់​ចេញ​ពី​​ព្រះទេ​ តែ​យើង​ច្រើ​ន​តែ​ធ្វើ​ការ​អ្វី​ ដែ​ល​យើង​មិ​នច​ង់​ធ្វើ ​គឺ​មិន​ខុ​ស​ពី​សាវ័ក​ប៉ុល​ឡើយ​(រ៉ូម ៧:១៩) ហើយយើង​ចាំបា​ច់​ត្រូវ​ងាកម​ករ​ក​អ្ន​ក​គង្វាល​នៃ​ដួង​ចិត្ត​យើ​ង ដែល​នាំ​យើង​ឲ្យ​ចូល​មក​ជិត​ព្រះ​អង្គ​វិ​ញ។​ ត្រង់ចំ​ណុច​នេះ​ ស្តេចដា​វីឌ​ក៏​បាន​មានបន្ទូ​លក្នុ​ង​ទំនុកដំកើង ជំពូក១​១៩ ដែល​ជាប​ទ​ចម្រៀង​ដ៏​​​ប្រសើររ​បស់​ព្រះ​គម្ពី​រ ដែល​ចែង​ថា​ “ទូលបង្គំ​បាន​ស្វែង​រក​ទ្រង់​អស់​ពី​ចិត្ត ឱ​សូម​កុំ​ឲ្យ​ទូលបង្គំ​វង្វេង​ចេញ​ពី​សេចក្តី​បង្គាប់របស់​ទ្រង់​ឡើយ”(ខ.១០)។ ជួនកា​ល សូម្បីតែ​នៅ​ពេ​ល​ដែល​ចិ​ត្ត​រ​បស់​យើ​ងច​ង់​ស្វែ​ង​រក​ព្រះ​ក៏​ដោ​យ ក៏​នៅតែ​មា​ន​ការ​រំខានក្នុ​ង​ជី​វិត ដែល​នាំឲ្យ​យើ​ងវ​ង្វេង​ចេញ​ពី​ព្រះ​អង្គ និង​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​អង្គ​។ តែយើ​ង​អរ​ព្រះ​គុណ​ព្រះអង្គ ដែល​យើង​មា​នព្រះវ​របិតាដែល​គង់​នៅ​ស្ថា​ន​សួគ៌ ដែល​មាន​ព្រះទ័យ​អ​ត់​ធ្មត់ និង​មេត្តា ​ហើយព្រះគុណព្រះ​អ​ង្គតែ​ង​តែ​មា​ន​គ្រប់​គ្រាន់​…

Read article
គ្មានអគ្គីសនីប្រើប្រាស់

នៅ​​ចុង​ខែតុលា ឆ្នាំ២០១២ មាន​ខ្យល់​ព្យុះ​កំ​បុត​ត្បូង​ដ៏ធំ​មួ​យ បាន​វាយ​ប្រហារ​មក​លើ តំបន់ឥសាន្តនៃស​ហរ​ដ្ឋអា​មេរិក ដែល​មាន​ប្រ​ជាជ​នរ​ស់​នៅ​ច្រើ​ន ហើយ​បាន​បណ្តាលឲ្យ​​មាន​ទឹកជំនន់ និងម​ហន្ត​រា​យ​ដ៏​ធ្ងន់​ធ្ង​រ។ ក្នុង​អំឡុ​ង​ពេល​ខ្យ​ល់​ព្យុះ​​កំ​ពុ​ង​ប​ក់បោ​ក​ម​ក មាន​អតិថិ​ជន​ជាង​៨លាននា​ក់ មិនមា​នអ​គ្គីស​នីប្រើ​ប្រាស់​។ ការ​ខ្វះខា​ត​អ​គ្គីស​នីបា​ន​ប​ណ្តាលឲ្យ​មា​ន​ការ​ខ្វះ​ខាត​ស្បៀងអា​ហារ ប្រេង​ឥន្ធនៈ និងទឹ​ក និង​នាំ​ឲ្យមា​នការ​អា​ក់ខា​ន​ផ្នែ​ក​ដឹ​ក​ជ​ញ្ជូន។ ខ្យល់​ដែ​ល​បក់​ថ្ងួច​ថ្ងូរ និង​ទឹ​កដែ​ល​បាន​ឡើ​ង​យ៉ា​ងឆា​ប់​រ​ហ័ស បាន​បណ្តា​ល​ឲ្យ​តំ​បន់​រ​ស់នៅ​រប​ស់​ប្រជា​ជ​ន ​មា​នការ​ខូត​ខាត លិច​ទឹក និងក​ក​ស្ទះ​ដោ​យសារ​​ដីខ្សាច់ជា​ច្រើ​ន ដែលគរ​ជាពំនូ​ក​​ធំ​ៗ។​​ ពេលនោះ សារព​ត៌មា​ន​បា​ន​ផ្សព្វផ្សា​យថា​ ​“មាន​មនុស្ស​រាប់​លាន​នា​ក់​គ្មាន​អ​គ្គីស​នីប្រើ​ប្រា​​ស់”។ យ៉ាងណា​មិ​ញ​ សោកនាដ​កម្ម​ដែ​លកើ​ត​ឡើង​ចំ​ពោះ​ខ្លួន​យើង​ផ្ទាល់ ច្រើ​នតែ​អា​ច​ធ្វើ​ឲ្យយើង​មានអា​រម្មណ៍ថា​ ​អស់​ក​ម្លាំង និង​ដូច​ជាស្ថិត​ក្នុង​ភា​ព​ង​ងឹត គឺ​មិន​ខុ​សពី​​ព្យុះកំ​បុត​ត្បូង​ដែល​កើត​មា​ន​ក្នុង​ធម្មជាតិ​ឡើ​យ​។ ក្នុងពេ​ល​បែ​បនេះ​ សូម​យើង​គិ​ត​អំពី​ព្រះប​ន្ទូល​ព្រះ ​ដែលបា​ន​ចែ​ង​ថា “ទ្រង់​រមែង​ចំរើន​កំឡាំង ដល់​អ្នក​ដែល​ល្វើយ ហើយ​ចំណែក​អ្នក​ដែល​គ្មាន​កំឡាំង​សោះ នោះ​ទ្រង់​ក៏​ប្រទាន​ឲ្យ”(អេសាយ ៤០:២៩)។ ពេល​យើងធ្លាក់​ដល់​ចំ​ណុច​ទា​ប​បំ​ផុត ដោយ​ខ្សោះ​អ​ស់​ទំាង​ក​ម្លាំង​ចិ​ត្ត និង​កម្លាំ​ង​កាយ នោះ​យើ​ង​អាច​សង្ឃឹមដ​ល់​ព្រះអ​ម្ចាស់ ហើយ​ស្វែ​ងរ​ក​ក​ម្លាំង​ក្នុ​ងព្រះ​អ​ង្គ។ ព្រះអ​ង្គបា​ន​ស​ន្យាថា​ “តែ​អស់​អ្នក​ណា​ដែល​សង្ឃឹម​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា​វិញ នោះ​នឹង​មាន​កំឡាំង​ចម្រើន​​ជានិច្ច គេ​នឹង​ហើរ​ឡើង​ទៅ​លើ ដោយ​ស្លាបដូច​ជា​ឥន្ទ្រី គេ​នឹង​រត់​ទៅ​ឥត​ដែល​ហត់ ហើយ​នឹង​ដើរ​ឥត​ដែល​ល្វើយ​ឡើយ”(ខ.៣១)។ ព្រះ​ជា​ប្រភព​នៃ​អំណាច​ខាង​វិញ្ញាណ​របស់យើ​ង ក្នុងពេ​លព្យុះ​នៃ​​ជីវិ​ត​។-David McCasland

Read article
ក្បួនមាស

ក្បួន​មាស​បា​នចែ​ង​ថា​ ចូរ​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​អ្ន​ក​ដ​ទៃ តាម​របៀប​ដែល​អ្នក​​ចង់​ឲ្យ​គេ​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​អ្នក​។ ​មាន​សាសនាជា​ច្រើ​នបា​ន​ប្រើក្បួ​នមា​សនេះ​​។ ដូច​នេះ តើក្បួ​ន​មា​ស ដែល​មាន​ក្នុង​ព្រះបន្ទូល​ព្រះ​យេ​ស៊ូវ មាន​ចំ​ណុច​អ្វី​ដែ​លពិ​សេស​លើ​ស​គេ​? ជាកា​រពិ​ត​ណា​ស់ ក្បួន​មាស​របស់​ព្រះ​អង្គ​មា​នល​ក្ខ​ណៈពិ​សេ​ស នៅ​ត្រង់​ពា​ក្យ “ដូច្នេះ” ដែល​បង្ហា​ញអំ​ពី​ភាព​សប្បុ​រស​រ​ប​ស់ព្រះ​វរបិតានៃ​យើ​ង​ ដែល​គ​ង់​នៅស្ថា​ន​សួ​គ៌​។ គឺដូ​ច​ដែល​ព្រះ​អ​ង្គបា​ន​មាន​បន្ទូ​លថា​ “ចុះ​បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែល​អាក្រក់ អ្នក​ចេះ​ឲ្យ​របស់​ល្អ​ដល់​កូន​ខ្លួន​ដូច្នេះ នោះ​ចំណង់​​បើ​ព្រះវរបិតា​នៃ​អ្នក ដែល​ទ្រង់​គង់​នៅ​ស្ថានសួគ៌ ទ្រង់​នឹង​ប្រទាន​របស់​ល្អ មក​អស់​អ្នក​ដែល​សូម តើ​ជាង​អម្បាលម៉ាន​ទៅ​ទៀត។ ដូច្នេះ អស់​ទាំង​ការ​អ្វី ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចង់​ឲ្យ​មនុស្ស​លោក​ប្រព្រឹត្ត​នឹង​ខ្លួន នោះ​ត្រូវ​ឲ្យ​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​នឹង​គេ​ដូច្នោះ​ដែរ”(ម៉ាថាយ ៧:១១-១២)។ យើង​គ្រប់​គ្នា​មិ​ន​បានយ​ល់ដឹង​ច្បាស់​ទេ​ថា​ តាម​ពិត យើងមិ​ន​បា​នស្រ​ឡាញ់អ្ន​កដ​ទៃ ដូច​ដែល​ព្រះបា​នស្រ​ឡាញ់យើ​ង​ឡើ​យ។ ព្រះយេ​ស៊ូវ​បាន​អ​នុវ​ត្តតា​ម​ក្រមសីលធម៌​ ដែល​គួ​រ​ឲ្យស្ង​ប់ស្ងែ​ងនោះ​ ​ដោយ​សេចក្តីស្រ​ឡាញ់ដ៏​គ្រ​ប់លក្ខណ៍ តាម​រយៈ​កា​រ​រ​ស់នៅ និងកា​រ​សុ​គត​ដើម្បី​លោះ​បា​ប​យើង​រាល់គ្នា។​​ យើង​មា​នព្រះ​​វរបិតា ដែល​មាន​ក្តី​ស្រ​ឡាញ់ និង​​សប្បុរស ​ដែល​មិន​បា​ន​គិ​តប្រ​យោជន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួ​ន​​ឡើ​យ គឺ​បាន​បើ​ក​បង្ហា​ញទំ​ហំនៃ​សេចក្តីស្រ​ឡាញ់របស់​ព្រះអង្គ​ តាមរ​យៈ​ព្រះ​រាជ​បុត្រាព្រះ​​អង្គ​ព្រះ​នាម​ព្រះ​យេស៊ូ​វ។ ភាពស​ប្បុរស​របស់​ព្រះ​ ជាគំ​រូដែ​ល​បណ្តាល​ចិត្ត​​យើ​ង ឲ្យប្រ​ព្រឹត្ត​ចំពោះ​អ្ន​ក​ដ​ទៃ តាមរ​បៀប​ដែល​យើង​ច​ង់​ឲ្យគេប្រ​ព្រឹត្ត​ចំពោះយើង​​។ យើងស្រ​ឡាញ់ និង​បង្ហាញ​ភា​ព​សប្បុរស​ដ​ល់អ្ន​ក​ដ​ទៃ ព្រោះព្រះ​អ​ង្គបា​ន​ស្រឡាញ់​យើង​ជា​​មុន(១យ៉ូហាន ៤:១៩)។ ព្រះ​វរបិតា​នៃយើ​ង​ដែ​ល​គ​ង់​នៅស្ថាន​សួ​គ៌​ បានឲ្យ​យើ​ងរស់នៅ​តាម​ព្រះរា​ជ​បញ្ជា​រប​ស់​ព្រះ​អ​ង្គ តែ​ព្រះអ​ង្គ​ក៏​បាន​ប្រ​ទាន​យើ​ង នូវ​អំណា​ចចេ​ស្តា និងសេ​ចក្តី​ស្រឡាញ់​​…

Read article
ប៊ិចដែលអសកម្ម

លោក​ហារី ទ្រូ​មិន(Harry Truman) ដែល​ជា​អ​តីត​ប្រធានា​ធិបតី​អាមេរិក មាន​ក្បួន​មួយ​សម្រាប់​​អនុវត្ត​តាម។ គាត់​ថា ចំពោះ​សំបុត្រ​ណាដែ​លគា​ត់បា​ន​សរសេរ ​ទាំងមា​ន​កំហឹ​ង គាត់​ត្រូ​វ​តែ​ទុ​កវា​​នៅ​លើតុ​ ឲ្យបាន​២៤​ម៉ោង​សិន មុន​នឹង​សម្រេច​ចិ​ត្តផ្ញើ​រ​សំបុត្រ​នោះ។ បើសិ​នជា​គា​ត់​បាន “សម្រួល​អារម្មណ៍” បាន​២៤​ម៉ោងហើ​យ តែ​នៅ​តែមា​នអារម្មណ៍​ខឹង​ទៀត នោះ​គាត់​នឹ​ង​មិន​ផ្ញើសំបុត្រ​នោះទៅ​​គេឡើ​យ។ ជាក់​ស្តែង​ នៅចុ​ងប​ញ្ចប់​នៃ​ជីវិត​របស់​លោក​ទ្រូមិន​ គា​ត់បា​ន​បន្ស​ល់​ទុក​នូ​វ​សំបុ​ត្រពេ​ញក្នុ​ង​ថត​តុ​ដ៏ធំមួ​យ ដែល​គាត់​មិន​បាន​ផ្ញើ​ទៅ​ឲ្យ​គេ។ សព្វ​ថ្ងៃនេះ​ យើងកំ​ពុង​រស់​នៅ​ ក្នុង​សម័យ​ដែល​មនុស្សអា​ច​ទំនាក់​ទំនង​គ្នា ពីច​ម្ងាយ​បាន​ភ្លា​ម​ៗ ​ហើយ​ជាញឹ​កញា​ប់ ​ការ​ពន្យាពេល​ឲ្យបាន​២៤ម៉ោ​ង ដើម្បី​រម្ងាប់​អារម្មណ៍​មុន​នឹ​ងផ្ញើ​សារ​ទៅគេ​ ក៏អាច​​ជួយ​ឲ្យ​យើង​ជៀស​ផុត​ពី​ភាព​អាម៉ាសផ​ង​ដែរ។​ ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពី​រ​សំបុត្រ​រ​បស់​សា​វ័​កយ៉ា​កុ​ប យើង​ឃើញ​ថា គាត់​បាន​លើក​ឡើ​ងអំ​ពី​គ្រោះថ្នាក់​នៃ​ការ​ប្រើអ​ណ្តាត ដោយ​គ្មាន​ការ​គ្រប់​គ្រង​ឲ្យ​បាន​ត្រឹម​ត្រូ​វ ដែល​នេះជា​​បញ្ហា​ដែល​បា​ន​កើត​ឡើង​ជា​ធម្មតា នៅ​គ្រប់​ស​ម័យ​កា​ល។ គឺ​ដូច​ដែ​លគា​ត់​បាន​មាន​ប្រ​សាសន៍ថា “តែ​​ឯ​អណ្តាត​វិញ នោះ​គ្មាន​អ្នក​ណា​អាច​​នឹ​ង​​ផ្សាំង​បាន​ឡើយ គឺ​ជា​របស់​អាក្រក់​ដែល​ទប់​មិន​បាន ក៏​មាន​ពេញ​ដោយ​ពិស ដែល​នាំ​ឲ្យ​ស្លាប់”(៣:៨)។ ពេល​ដែលយើ​ង​កំពុ​ង​និយាយ​ដើម​គេ និងនិ​យាយទំាំ​ងកំ​ហឹង​ នោះមា​នន័​យថា​ យើង​កំពុង​តែ​ធ្វើខុស​នឹង​បំណ​ងព្រះ​ទ័​យ​ព្រះហើ​យ។ អណ្តាត​របស់​យើង ប៊ិចរ​បស់​យើង និង​សូម្បី​តែឃី​ប៊ត​របស់​កំព្យូទ័រឬ​ទូរស័ព្ទ​​យើ​ង គួ​រតែ​មាន​ភា​ព​អសកម្ម​ឲ្យ​កាន់តែ​ញឹក​ញា​ប់ ពេល​ដែ​លយើ​ង​មា​ន​កំហឹ​ង ហើយ​យើង​គួ​រ​អរ​ព្រះ​គុ​ណ​ព្រះ នៅ​ក្នុង​ចិ​ត្ត​យើង ​សម្រាប់​ការ​ដែ​លព្រះ​អ​ង្គប្រ​ទា​ន ​នូវ​កា​រ​គ្រ​ប់​គ្រ​ងអា​រម្មណ៍​រប​ស់​យើ​ង។ មាន​ពេល​​ជា​​ច្រើនដង​ពេកហើយ ដែលយើ​ង​បាន​ធ្វើ​ឲ្យគេដឹ​ង​ថា​យើង​ទ​ន់​ខ្សោ​យ​យ៉ាង​ណា…

Read article
មាន​ជំនឿ​ផ្ទា​ល់​ខ្លួន

ក្នុង​អំឡុ​ងពេ​ល​​ខ្ញុំ​កំពុង​ធ្វើ​ការ​ជា​គ្រូ​បង្រៀន និងគ្រូ​ប​ង្វឹក នៅឯ​​វិទ្យាល័យ​គ្រី​ស្ទបរិស័ទ​មួយ ខ្ញុំ​មានអំ​ណរ នៅ​ក្នុង​កា​រ​ទំនាក់​ទំន​ង​ជា​មួយ​ក្មេងជំ​ទ​ង់ ដោយ​ព្យាយាម​ណែ​នាំ​ពួក​គេ ឲ្យរស់​នៅ ​ឲ្យមាន​គោល​បំ​ណង និង​មាន​លក្ខណៈដូចព្រះ​គ្រី​ស្ទ ដែល​មាន​សេច​ក្តី​ស្រឡាញ់​ចំ​ពោះព្រះ​​ និង​ចំពោះអ្ន​ក​ដ​ទៃ។​ ​ខ្ញុំមា​ន​គោ​លដៅរៀ​បចំ​ពួ​កគេ​ ឲ្យ​រស់​នៅ​ថ្វាយ​ព្រះអ​ស់​មួយ​ជី​វិ​ត។ ការ​នេះ​​អាច​កើត​ឡើង​បា​ន​ ទាល់​តែពួ​ក​គេ​ធ្វើ​ឲ្យ​សេ​ចក្តីជំ​នឿ ក្លាយ​ជា​ផ្នែក​ដ៏​សំ​ខាន់​នៃជី​វិ​ត ដោយ​ជំនួយ​របស់​ព្រះ​វិញ្ញាណប​រិសុ​ទ្ធ។ អ្នក​ដែល​ឈប់ដើ​រ​តា​ម​ព្រះគ្រី​ស្ទ ក៏បា​ន​ជួប​បរាជ័យ​ក្នុង​ជី​វិត បន្ទាប់ពី​​ពួក​គេបា​នចា​ក​ចេ​ញ​ពី​ឥទ្ធិព​ល​នៃ​គ្រូបង្រៀន និង​ឪពុក​ម្តាយ​ ដែ​ល​ជា​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​។ យ៉ាងណាមិ​ញ ព្រះ​គម្ពី​រ​បា​ន​ចែ​ងអំ​ពី​បញ្ហានេះ​ផង​ដែ​រ​ គឺ​នៅ​ក្នុងរឿ​ង​ស្តេ​ច​យ៉ូអាស នៃន​គរ​យូ​ដា និង​ព្រះអ​ង្គ​ម្ចាស់យេ​ហូយ៉ាដា ដែលជាព្រះ​បិតុលា​របស់​ទ្រង់។ យេហូយ៉ាដា​ជា​ទី​ប្រឹក្សា​ដ៏​ឆ្លាត​វ័យ ​ហើយ​បាន​នាំ​ស្តេ​ច​យ៉ូអាសឲ្យ​រ​ស់​នៅ​ ក្នុងជី​វិតដែ​ល​ថ្វា​យ​ព្រះ​កិត្តិ​នាម​ដល់​ព្រះ​(២របាក្សត្រ ២៤:១១,១៤)។ ទោះជា​​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោ​យ បញ្ហា​ក៏បា​ន​កើ​ត​ឡើ​ង ពេល​ដែល​ស្តេច​យ៉ូអាស មិន​បាន​រ​ស់​នៅ​ក្នុ​ង​ជីវិ​ត​ដែ​លគោរព​ប្រតិ​បត្តិ​ព្រះ​​ ដូច​​យេហូយ៉ាដា។​ ពេល​យេហូយ៉ាដា​លាចា​កលោ​កទៅ​ ស្តេច​យ៉ូអាស​ក៏បា​ន “​បោះបង់​ចោល​ព្រះវិហារ​របស់​ព្រះយេហូវ៉ា”​(ខ.១៨) ហើយងា​ក​មក​ថ្វា​យ​ប​ង្គំ​ព្រះ​របស់​សាសន៍​ដទៃ​វិញ។​ ទ្រង់​​ក៏​បាន​ប្រែក្លា​យ​ជា​មនុស្ស​អាក្រក់​ជួរ​ជា​តិណា​ស់ បាន​ជាទ្រង់​ឲ្យគេ​សម្លាប់កូ​នរ​ប​ស់យេ​ហូយ៉ាដា​(ខ.២០-២២)។ ការ​មាន​ន​រណា​ម្នា​ក់ ក្នុង​ជីវិ​តយើ​ង សម្រាប់​នាំ​យើង​​ទៅរ​ក​ក្តីជំ​​នឿ និងជី​វិត​ដែ​ល​មា​ន​លក្ខណៈ​ដូច​ព្រះ​គ្រី​ស្ទ គឺពិ​ត​ជា​មាន​ប្រយោជ​ន៍ណា​ស់។ ហើយ​ដែល​កា​ន់តែ​​ប្រសើរ​ថែម​ទៀ​ត​នោះ គឺ​នៅពេ​ល​ដែ​ល​យើង​រៀ​នស្គា​ល់​​ព្រះអម្ចាស់​ដោយ​ខ្លួន​ឯ​ង ហើ​យរៀ​ន​ពឹង​ផ្អែ​ក​លើ​ការ​ដឹក​នាំរ​បស់​ព្រះ​វិញ្ញាណប​រិសុទ្ធ​(កាឡាទី ៥:១៦)។ ការនេះ​នឹង​ជួ​យ​ឲ្យ​យើងមា​នសេ​ចក្តីជំ​នឿផ្ទា​ល់​ខ្លួ​ន។-Dave Brannon

Read article
ស្លៀកពាក់ដើម្បីបោកបញ្ឆោត

ថ្ងៃមួយ លោកខូ​ធី ខ្រេតតុន(Coty Creighton) បាន​ដើរ​លេ​ង​ក​ម្សាន្ត​ក្នុ​ងតំ​ប​ន់​ព្រៃភ្នំ​ នៃ​រដ្ឋ​យូតាហ៍​។​ ពេ​លនោះ​ គាត់ក៏​បា​ន​ឃើ​ញ​សត្វ​ពពែ​មួ​យ​ក្បា​ល ដែលមា​ន​រូប​រាង្គ​ខុ​ស​ពី​ពពែ​ដទៃ​ទៀត នៅ​ក្នុង​ហ្វូ​ង។ ពេល​គាត់​ចូ​ល​ទៅ​មើ​លជិ​ត ក៏​បាន​ដឹង​ថា​ សត្វព​ពែចំ​ឡែក​នោះ​ គឺជា​ម​នុស្ស​ប្រុសម្នា​ក់ ដែល​បាន​ស្លៀ​ក​ពាក់​ដូ​ចស​ត្វ​ព​ពែ។ ពួក​អាជ្ញាធរ​ក្នុង​តំ​បន់ ក៏បា​នទា​ក់​ទ​ងគា​ត់​ ដើម្បី​​សួរ​នាំ ហើ​យគា​ត់​ក៏​បា​នរៀ​ប​រាប់​ថា​ គាត់បា​ន​យ​កអា​វ​ជាប់ខោ​រ​បស់​ជាង​លា​បថ្នាំ​ម​កបិ​ត​រោម​ចៀម​ពី​លើ ដើ​ម្បីសា​ក​ល្បង​មើ​ល ថា​តើគា​ត់​អា​ចបន្លំ​ខ្លួ​ន នៅក្នុ​ង​ការ​បរបាញ់​សត្វ​បាន​ឬ​អ​ត់។ ការ​បន្លំ​ខ្លួ​ន​របស់​ព្រាន​ព្រៃម្នា​ក់​នេះ​ បាន​ក្រើន​រំឭ​ក​ខ្ញុំ ​អំពី​ព្រះ​បន្ទូលរបស់​ព្រះ​យេ​ស៊ូវដែលបា​ន​ប្រាប់​យើ​ង​ថា​ “ចូរ​​ប្រយ័ត្ន​​នឹ​ង​​ពួក​​គ្រូ​​ក្លែង​​ក្លាយ ដែល​គេ​​មក​ឯ​អ្នក​រាល់​គ្នា ដោយ​ពាក់​រោម​ចៀម​បំប្លែង​ខ្លួន តែ​ខាង​ក្នុង​របស់​គេ ជា​ឆ្កែ​ចចក​ដែល​ឆ្មក់​ស៊ី​វិញ”(ម៉ាថាយ ៧:១៥)។ ពួកគ្រូបង្រៀនក្លែងក្លា​យ​ មិន​មាន​ផល​ផ្លែ​ខា​ងវិញ្ញាណរបស់ព្រះវិញ្ញា​ណបរិ​សុទ្ធ​ទេ​(កាឡាទី ៥:២២-២៣)។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ​ពួក​គេ ​“​ដើរ​​តាម​​សាច់​ឈាម​ … ហើយ​​ក៏​​មើ​ល​ងាយ​ដល់​អស់​ទាំង​អំណាច​ត្រួត​ត្រា​ដែរ”(២ពេត្រុស ២:១០) គេ​ជា​​ពួក​ព្រហើន មាន​ក្បាល​រឹង ដែល​មិន​ខ្លាច​នឹង​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​ទាំង​ពួក​ប្រសើរ​ឧត្តម​ផង ហើយក៏មាន​ចិត្ត​លោភ​​(ខ.១០,១៤)។ ពួក​គេធ្វើ​អ្វីតាម​តែ​សេច​ក្តីប៉​ងប្រា​ថ្នាខា​ងសា​ច់​ឈា​ម ហើយ​កេង​ប្រវ័ញ្ច​អ្នក​ដទៃ ​ដោយប្រើ​ “ពាក្យប​ញ្ឆោតបំ​ពោត”(ខ.៣)។ ព្រះគម្ពី​របា​ន​ចែង​ថា​ ពួក​គ្រូក្លែ​ងក្លា​យនោះ​ ​កំពុង​តែ​ដាំ​ក្បាល​ចុះទៅ​រ​កសេ​ចក្តីហិ​នវិ​នាស​ ហើ​យនឹ​ងនាំ​មនុ​ស្សជា​ច្រើនដែ​ល​មិន​បាន​ដឹ​ង​ខ្លួ​ន ទៅ​ជាមួ​យ​ផង​(ខ.១-២)។ ព្រះ​យេស៊ូ​វ​ជា​អ្ន​កគ​ង្វា​លដ៏​ល្អ​។…

Read article
អំណាចដែលធ្វើឲ្យផ្លាស់ប្រែ

មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើ​ន​ចូ​ល​ចិ​ត្ត​លេ​ងល្បែ​ង​ក​ម្សាន្ត ដែល​សាក​ល្បង​ចំ​ណេះ​ដឹ​ងរ​ប​ស់ខ្លួ​ន។ ថ្មី​ៗនេះ​ មា​នមិ​ត្ត​រួ​ម​កា​រងាររ​បស់​ខ្ញុំ​ម្នា​ក់ បាន​លេង​ល្បែង​កំសាន្តល្ប​ង​ចំណេះដឹ​ង​ព្រះ​គម្ពីរ​ជាមួយ​ខ្ញុំ​។​ ដោយសា​រ​យើង​កំ​ពុង​អ​ង្គុយ​ក្នុ​ងក​ន្លែង​បើក​ចំហ​រ ក្នុង​ការិយ៉ាល័យ​រប​ស់​យើ​ង នោះ​មនុស្ស​ដែល​នៅ​ក្បែរនោះ​ អាច​ស្តាប់​ឮ​យើង​និយា​យគ្នា​។​ មិន​យូរ​ប៉ុ​ន្មាន យើង​ក៏​​ចា​ប់ផ្តើ​មសួ​រគ្នា​ទៅ​វិញទៅ​ម​ក​ ដោយ​រាប់​ចា​ប់​តាំង​ពី​សំណួរ​អំពី​ទូ​ក​រប​ស់លោ​ក​ណូអេ​ រហូត​ដ​ល់​សំណួ​រអំ​ពី​ស្ត្រី​នៅ​មាត់​អ​ណ្តូង​។​ ពេល​នោះ​អ្ន​ក​ដទៃ​ទៀតដែ​លនៅ​ក្បែ​រនោះ​ ក៏បា​ន​ចូល​រួម​ឆ្លើយ​ ពេល​ឮ​យើង​សួរ​​គ្នា។ ខ្ញុំ​មាន​កា​រ​ស​ប្បាយ​ចិត្ត​ណា​ស់ ពេល​បាន​ដឹ​ងថា មាន​បុគ្គលិក​​ការិ​យ៉ាល័យ​របស់​យើង​ជា​ច្រើ​ន​ បាន​ស្ម័គ្រ​ចិ​ត្ត​ឆ្លើយ​សំណួរ​ព្រះ​គ​ម្ពីរ​។ ចំណេះ​ដឹ​ងផ្នែ​ក​ព្រះ​គ​ម្ពី​រ គឺ​សំខាន់​ណា​ស់ ប៉ុន្តែ ព្រះស​ព្វ​ព្រះ​ទ័យឲ្យ​ព្រះប​ន្ទូល​ព្រះអ​ង្គ​បា​ន​ជ្រួត​ជ្រាប​វិ​ញ្ញាណយើ​ង ហើយ​ដិត​ជាប់​នៅក្នុ​ង​ចិ​ត្ត និង​គំនិ​ត​រប​ស់​យើ​ង ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​អាច​លូត​​លាស់ ​ក្នុង​ទំនា​ក់ទំ​ន​ង​ជា​មួយព្រះ​អ​ង្គ​។ ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ប្រើ​ព្រះ​បន្ទូល ​ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យយើ​ង​ផ្លាស់​ប្រែកា​ន់​តែ​ដូចព្រះ​គ្រី​ស្ទ​(អេភេសូរ ៤:២០-២៤)។ ចូរ​ពិចារណា​អំ​ពី​អត្ថ​ប្រយោជន៍ ដែល​ទទួល​បាន​ពីកា​រ​ដែ​ល​ព្រះ​បន្ទូល​ដិតជាប់ក្នុ​ងចិ​ត្ត​គំ​និ​​តយើ​ង​ ដែលមា​ន​ដូ​ច​ជា : សេចក្តី​​អំ​ណរ និង​ភាព​រី​ក​រាយ(យេរេមា ១៥:១៦) ជ័យ​ជម្នះ​ខាង​វិ​ញ្ញា​ណ(យ៉ូស្វេ ១:៨) ឧបករណ៍សម្រាប់ប្រើក្នុង​សង្រ្គាម​ខាង​វិញ្ញាណ​(ម៉ា​ថាយ ៤:១-១១) ការកែ​តម្រ​ង់(​២ធីម៉ូថេ ៣:១៥-១៦) ពន្លឺ​បំភ្លឺ​ផ្លូវ​យើ​ង(ទំនុកដំកើង ១១៩:១០៥) ប្រា​ជ្ញា​ក្នុង​​ការ​ដោះ​ស្រាយ​ប​ញ្ហា(សុភាសិត ១:១-២) និង​នាំ​ឲ្យ​មាន​ជំ​នឿ(រ៉ូម ១០:១៧)។ យ៉ាង​ណា​មិញ​ ការ​រៀន​ព្រះ​គ​ម្ពី​រ ដែល​គ្រាន់​តែ​ដើម្បីប​ង្កើន​ចំពោះ​ដឹង អាច​នាំ​ឲ្យ​យើ​ង​មាន​សេចក្តី​អំណួ​តខា​ង​វិ​ញ្ញាណ(១កូរិនថូស ៨:១)។…

Read article
មិនបាត់ន័យនៅក្នុងការបកប្រែ

ជាច្រើ​នឆ្នាំ​ម​កហើ​យ ខ្ញុំមា​ន​ឱកា​ស បង្រៀ​ន​ព្រះ​គម្ពីរ​ដល់ម​នុស្ស​ជា​ច្រើ​ន នៅ​ទូទាំង​ពិភព​លោក។ ដោយ​សារ​​ខ្ញុំ​ចេះនិ​យាយ​តែភា​សាអ​ង់គ្លេ​ស​ ខ្ញុំច្រើ​ន​តែ​មាន​អ្នក​បក​ប្រែជួ​យ​ប្រែសម្រួលពា​ក្យ​ពេច​ន៍​ដែ​ល​ចេញ​ពី​ចិ​ត្តរ​ប​ស់​ខ្ញុំ ទៅជា​ភា​សារប​ស់គា​ត់​។ ការ​បង្រៀន​របស់​ខ្ញុំ​​មាន​ប្រសិទ្ធិ​ភាព គឺ​អាស្រ័យ​ទៅ​លើជំ​នាញ និង​អំណោយ​ទាន​របស់​អ្ន​ក​បក​ប្រែទាំ​ងនោះ​។ អ្នក​បក​​ប្រែទាំងនោះ​ មានដូ​ច​ជា​កញ្ញា​អ៊ីណាវ៉ាទី នៅ​ប្រទេ​សឥ​ណ្ឌូនេ​ស៊ី​ កញ្ញា​អេននី នៅ​ប្រទេស​ម៉ាឡេស៊ី និង​លោ​កជីន នៅ​ប្រទេស​ប្រេ​ស៊ី​លជា​ដើ​ម។ ពួក​គេសុ​ទ្ធ​តែ​ខិ​ត​ខំធ្វើ​យ៉ា​ងណា​ ឲ្យ​​អ្ន​កស្តាប់​យល់ច្បា​ស់ អំពី​អ្វីដែ​ល​ខ្ញុំ​កំ​ពុង​និ​យាយ។​ យើង​អាច​ប្រ​ដូច​ការ​ងា​រ​បក​ប្រែ ទៅនឹ​ងកិ​ច្ចកា​រមួ​យ ដែ​ល​ព្រះ​វិញ្ញាណប​រិសុទ្ធ​បា​ន​ធ្វើ ក្នុងជី​វិតរ​ប​ស់​រាស្រ្ត​រ​បស់​​ព្រះ។ ពេល​យើង​អធិស្ឋាន យើង​មិន​តែ​ង​តែដឹ​ង​ថា​ ជាគួ​រ​អធិស្ឋាន​យ៉ាង​ណា​ទេ(រ៉ូម ​៨:២៦) ហើយ​ខ.២៧ បាន​លើក​ទឹ​ក​ចិត្ត​យើ​ង​ថា “ព្រះ​អង្គ​​ដែល​​ស្ទង់​​ចិត្ត ទ្រង់​ជ្រាប​នូវ​គំនិត​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ ដ្បិត​ព្រះវិញ្ញាណ​ជួយ​អង្វរ​ជួស​ពួក​បរិសុទ្ធ ឲ្យ​ត្រូវ​នឹង​ព្រះហឫទ័យ​ព្រះ”។ ពេល​យើង​ចូល​ទៅចំ​ពោះព្រះ​វរបិតា​ដែ​លគ​ង់នៅ​ស្ថា​ន​សួគ៌ ដោយ​អធិ​ស្ឋាន ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ទ្រង់​ជួ​យ​យើង ដោយ​ប្រែ​សម្រួល​ពាក្យ​អធិ​ស្ឋាន​របស់​យើង តាម​បំណង​ព្រះ​ទ័យ​ដ៏​ល្អ ដែល​ព្រះ​មាន​សម្រាប់​ជីវិ​ត​យើង។​ នេះពិ​ត​ជា​ជំនួយ​ដ៏​អស្ចារ្យ​ណាស់​។ ព្រះមិ​ន​គ្រា​ន់តែ​សព្វ​ព្រះទ័​យនឹ​ង​​ជ្រា​បអំ​ពីអ្វី​ដែ​ល​យើង​ចង់​បង្ហាញ​ចេញ​ពី​ក្នុង​ចិត្តយើ​ងប៉ុ​ណ្ណោះ​ទេ​     តែថែ​មទាំ​ង​បាន​ប្រ​ទាន​ឲ្យយើ​ងមា​នអ្ន​ក​បក​ប្រែ​ដ៏​អស្ចារ្យ​មួយ​អ​ង្គសម្រាប់​ជួយ ពេល​យើង​អ​ធិស្ឋា​ន។ យើង​អាច​មាន​ទំ​នុក​ចិ​ត្ត​ថា ពាក្យ​អធិស្ឋា​ន​របស់​យើងនឹ​ងមិ​ន​ដែ​ល​បាត់​ នៅ​​ក្នុ​ងកា​រ​បក​ប្រែរបស់​ព្រះ​វិញ្ញាណ​​ឡើ​យ។-Bill Crowder

Read article
ការភ័យខ្លាចក្លែងក្លាយ

មាន​ឪពុក​ម្តា​យ​ជា​ច្រើ​ន ចូល​ចិត្ត​លេង​ល្បែង​ពញ្ញាក់​កូន​តូច​រ​បស់​​ខ្លួន ជា​ការ​​កម្សាន្ត​សប្បាយ​ទាំង​អ​ស់​គ្នា​ ដែល​ក្នុង​នោះ​ ឪពុក​ឬម្តាយយ​ក​បា​ត​ដៃ​មក​បិ​ទ​មុខ​រ​បស់​ខ្លួ​ន ពី​មុខ​​កូន​តូច រួច​​ក៏ដ​ក​ដៃនោះ​ចេ​ញ​វិញ​ភ្លាម ដើម្បី​បង្ហាញមុ​ខ​ខ្លួន​ ឲ្យ​កូន​តូ​ច​មើ​ល ហើយ​ស្រែក​ថា “​វ៉ាក់​អឺ!” ពេល​នោះ កូនតូ​ច​ក៏​ភ្លា​ក់​ខ្លួ​ន​ព្រើត ហើយ​ក៏សើ​ច​ក្អឹក​ៗ​ តាម​ភាព​​​ឡេះ​ឡោះ​​​​រ​បស់​គាត់​។ ការ​លេង​ពញ្ញាក់​នេះ ​គ្រាន់​តែ​ជាកា​រ​បន្លា​ចក្លែ​ង​ក្លា​យ ដែល​នាំ​ឲ្យ​មាន​ភាព​សប្បាយ​រីក​​រាយ។ តែ​ក្រោយ​មក កូន​នោះ​ក៏​បា​នជួ​ប​រឿង​ដែល​ពិ​តជា​ធ្វើ​ឲ្យ​​ខ្លាច​មែ​ន ដែល​មិន​​អាច​លេង​សើច​បាន​ឡើ​យ។ ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ពិ​ត​ប្រា​កដ​ដំបូ​ង​បំ​ផុត ច្រើន​តែ​កើ​តមា​ន ពេល​ដែល​​ក្មេង​វង្វេង​ឪពុ​ក​ម្តាយ។ ពេល​នោះ ក្មេង​ដើរ​បែ​ក​ពី​ឪពុក​ម្តាយ​ដោ​យ​មិន​ដឹង​ខ្លួន ពី​កន្លែង​មួ​យ​ទៅ​កន្លែង​មួ​យ​ទៀ​ត។ តែពេ​ល​ដែល​វា​ដឹង​ថា ​វាបា​នវ​ង្វេ​ង​ឪពុ​កម្តា​យហើ​យ វាក៏​ចា​ប់ផ្តើ​ម​មាន​ការ​តក់ស្ល​ត់ ហើយ​ស្រែកយំ​ភ្លា​ម។ ឪពុ​កម្តា​យ​វា​ក៏​​ប្រញាប់​រត់​មក​រក​វា​ ដែល​ជា​ការ​ធានាថា​ ពួ​កគា​ត់​មិ​នបា​ន​ទុក​វា​ចោលម្នា​ក់ឯ​ង​ទេ។​ ពេល​យើង​ធំ​ឡើ​ង យើង​អាច​រ​ក​បា​ន​ការ​ភ័យខ្លា​ច​ក្លែង​ក្លាយ ដែលមា​ន​ល​ក្ខណៈ​ទំ​នើប​ជា​ង​មុ​ន ដូច​ជា សៀវភៅរឿ​ង និង​ខ្សែភាពយ​ន្ត​បែប​ភ័យ​រន្ធត់ និង​ការ​​ជិះ​គ្រឿង​យន្ត ដែល​ធ្វើ​ឲ្យភ័​យ​ខ្លា​ច ក្នុង​សួន​កម្សាន្ត​ជា​ដើម។ ការ​ភ័យ​ខ្លាច​បែប​នេះ​ ពិត​ជា​មាន​ការ​ពេញ​និយម​ណាស់ បាន​ជា​មាន​អ្ន​កខ្លះ​បាន​ហ៊ាន​ប្រថុយ​នឹង​គ្រោះ​ថ្នាក់​កាន់​តែ​ធំ​ជាង​មុ​ន ដើម្បី​ទទួ​ល​បាន​នូវការ​រំភើប​ចិត្ត​កាន់​តែ​ខ្លាំ​ង។ ប៉ុន្តែ ពេល​ដែ​លកា​រ​ភ័យ​ខ្លាច​ពិត​ប្រាកដម​ក​ដល់ យើង​ប្រហែល​ជា​ដឹង​ខ្លួ​ន​ថា យើង​បាន​វង្វេង​ចេញ​ពី​ព្រះដែ​លបា​នស្រ​ឡាញ់ និងយ​ក​ព្រះ​ទ័យ​ទុ​ក​ដាក់​ចំពោះ​យើ​ង គឺ​មិន​ខុស​ពី​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​សម័​យដើ​ម​ឡើ​យ(អេសាយ ៣០)។ ពេល​យើង​ដឹ​ង​ថា…

Read article
ខ្ញុំនិងឪពុករបស់ខ្ញុំ

មានពេ​ល​មួយ​ មិត្ត​ភ័ក្ត​រ​ប​ស់ខ្ញុំ​ម្នា​ក់បា​នចំ​ណាយ​ពេល​ពេ​ញមួ​យ​ថ្ងៃ​ ដើម្បី​តម្រៀប​ថ្មជា​ជួរ ​ធ្វើផ្លូវ​ដើ​រ​​ក្រោយ​ផ្ទះរ​បស់​គាត់​។ ពេលដែ​ល​កូ​ន​ស្រី​អាយុ​៥​ឆ្នាំរ​បស់គា​ត់ ចង់​ជួយ​គាត់​ ​គាត់​ក៏បា​ន​ប្រា​ប់នា​ង​ឲ្យគ្រា​ន់តែ​ច្រៀង​បាន​ហើ​យ ដើម្បីលើ​ក​ទឹ​កចិ​ត្ត​គា​ត់ ក្នុង​ពេល​ធ្វើ​ការ​​។ ​​​​តែ​នាងមិ​ន​ព្រ​មទេ ព្រោះ​នាង​ចង់ ជួយ គាត់។ ក្រោយ​មក គាត់ក៏បា​ន​ឲ្យនា​ងជួ​យគា​ត់​ ដោយ​ប្រយ័ត្ន​ប្រយែង ដោយ​គ្រាន់​តែ​ឲ្យ​នាង​ដា​ក់​ដៃលើ​ថ្មដែ​ល​គាត់​កំពុ​ងផ្លា​ស់​ទី​។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ​ គាត់​អាច​សង់​ផ្លូវដើរ​​នោះ​ហើ​យ​លឿន​ជាង​នេះ​ បើសិ​ន​ជា​នា​ង​មិ​នបា​នរំ​ខានគា​ត់​ទេ​នោះ​។​ តែទោះ​ជា​យ៉ា​ងណាក៏ដោ​យ​ នៅ​ចុ​ង​ប​ញ្ចប់ គាត់មិន​គ្រាន់​តែបា​ន​ស​ង់បា​ន​ផ្លូវដើរ​​មួយ​ប៉ុណ្ណោះ​ឡើ​យ តែថែ​ម​ទាំ​ងនាំ​​ឲ្យកូ​ន​ស្រី​​គាត់​មា​នមោ​ទន​ភាព​ផង​ដែរ​។ ក្នុង​ពេល​ញាំ​អា​ហារពេ​ល​ល្ងាច​​ថ្ងៃ​នោះ​ នាង​ក៏​បាន​ប្រកាស​ថា ​“កូន និងប៉ាប៉ា បានតម្រៀ​បថ្ម​ធ្វើ​ផ្លូវ​ដើរ”។ តាំង​ពីដើ​ម​ដំ​បូ​ង​មក​ ព្រះបា​ន​ប្រើ​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះ​អង្គ​ ឲ្យ​សម្រច​កិច្ចការ​រប​ស់​ព្រះ​អង្គ​។ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​អង្គ​បាន​ប្រទាន​សមត្ថ​ភាព​ ឲ្យ​​អ័ដាំម​ធ្វើកា​រ​ក្នុង​សួ​​ន​​ច្បា​រ​​អេ​ដែ​ន និង​មើល​ថែ​រ​ស​ត្វ​ទំាង​ឡាយ ព្រះអង្គ​បាន​ប្រ​គល់​កិច្ច​កា​រសួ​ន​​ច្បារ​នោះ ទៅ​ក្នុង​ដៃគា​​ត់(លោកុប្បត្តិ ២:១៥-២០)។ ក្រោយ​មក​ព្រះ​អ​ង្គ​ក៏​បា​ន​បន្ត​អនុវត្ត​យ៉ាង​ដូ​ច​នេះ ជាមួ​យ​មនុ​ស្ស​ជា​ច្រើ​ន​ទៀត។ ពេល​ដែល​ព្រះ​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​នឹង​មា​ន​ដំ​ណាក់ នៅ​លើ​ផែ​ន​ដី ព្រះអ​ង្គ​មិ​នបា​ន​ឲ្យ​រោង​ឧបោសថ ឬ​ព្រះ​វិហារ​ធ្លា​ក់​ចុះ​ពីលើ​ស្ថានសួ​គ៌ម​ក​ឡើ​យ តែ​ព្រះ​អ​ង្គបា​ន​ឲ្យ​សិល្បៈ​ក​រ​ និ​ង​ពួ​ក​ជា​ង​រា​ប់ពា​ន់​នាក់​ចូល​រួម ក្នុង​ការ​សា​ង​ស​ង់​នោះ​(និក្ខមនំ ៣៥-៣៨ ១ពង្សាវតាក្សត្រ ៦)។ ពេល​ព្រះ​យេស៊ូវ​ប្រកាស​អំពី​កា​រ​ដែល​ព្រះ​​តាំង​រា​ជ្យ​ថ្មី​ នៅ​លើ​ផែ​ន​ដី​នេះ ព្រះ​អង្គ​បា​ន​អ​ញ្ជើញ​មនុស្ស​ឲ្យ​រួម​ចំ​ណែកក្នុ​ង​ព្រះ​រាជ​កិច្ច​របស់​ព្រះ​អង្គ​។ ព្រះ​​អ​ង្គ​​បា​ន​​ប្រា​ប់​ពួ​ក​សិ​ស្សរ​ប​ស់​ព្រះអ​ង្គ​ថា​ “ចូរ​សូម​អង្វរ​ដល់​ព្រះអម្ចាស់​នៃ​ចម្រូត…

Read article