ដើម្បីឲ្យមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់
ទ្រង់ក៏ធ្វើឲ្យចិត្តគេសង្ឃឹមដល់អស់កល្បទៅមុខ យ៉ាងនោះមនុស្សនឹងរកយល់មិនបាន ពីកិច្ចការដែលព្រះបានធ្វើ តាំងពីដើមដរាបដល់ចុងនោះឡើយ។ សាស្តា ៣:១១ មានពេលមួយខ្ញុំបានមើលធ្នើរសៀវភៅរបស់មិត្តភក្តិខ្ញុំ ឃើញសៀវភៅ ដែលលោកលេអូ ថូលស្តូយ(Leo Tolstoy) បាននិពន្ធមានចំណងជើងថា សង្រ្គាម និងសន្តិភាព ដែលមានជាច្រើនភាគ។ ខ្ញុំក៏និយាយប្រាប់គាត់ ដោយស្មោះត្រង់ថា ខ្ញុំមិនអាចអានសៀវភៅទាំងនោះឲ្យចប់គ្រប់ភាគឡើយ។ ម៉ាធី(Marty) ក៏បាននិយាយដោយសម្លេងសើចតិចៗថា កាលគាត់ចូលនិវត្តន៍ពីការងារជាគ្រូបង្រៀន មិត្តភក្តិម្នាក់បានឲ្យសៀវភៅទាំងនេះមកគាត់ ធ្វើជាអំណោយ ព្រោះទីបំផុតគាត់មានពេលអានហើយ។ ក្នុង៨ខដំបូង នៃបទគម្ពីរសាស្តា ជំពូក៣ អ្នកនិពន្ធបានលើកឡើង អំពីសកម្មភាពនៃជីវិតមនុស្ស ដែលកើតមានជាធម្មតា ដោយការសម្រេចចិត្តផ្ទាល់ខ្លួន។ ទោះយើងស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលមួយណាក៏ដោយ នៃជីវិត យើងច្រើនតែពិបាករកពេលធ្វើអ្វីៗដែលយើងចង់ធ្វើ។ ហើយដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្តប្រកបដោយប្រាជ្ញា ដើម្បីរៀបចំពេលវេលារបស់យើង យើងចាំបាច់ត្រូវមានគម្រោង(ទំនុកដំកើង ៩០:១២)។ យើងត្រូវចាត់ទុកពេលវេលាដែលយើងចំណាយជាមួយព្រះ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ជាអាទិភាព ដើម្បីឲ្យយើងមានសុខភាពល្អខាងវិញ្ញាណ។ ការធ្វើកិច្ចការដែលមានផលផ្លែល្អ នាំឲ្យមានការពេញចិត្ត(សាស្តា ៣:១៣)។ ការបម្រើព្រះ និងការជួយអ្នកដទៃមានភាពចាំបាច់ ព្រោះកិច្ចការទាំងនោះ នាំឲ្យបំណងព្រះទ័យព្រះ សម្រេចក្នុងជីវិតយើង(អេភេសូរ ២:១០)។ ហើយការសម្រាក ឬលំហែកាយដ៏សមរម្យ មិននាំឲ្យខាតបង់ពេលវេលាឡើយ តែបានជួយឲ្យរូបកាយ…
Read article
ជៀសវាងការលើកហេតុផលការពារកំហុស
អ្នករាល់គ្នាលះចោលបញ្ញត្តរបស់ព្រះ ទៅកាន់តាមសណ្ដាប់មនុស្សវិញ។ ម៉ាកុស ៧:៨ មន្ត្រីប៉ូលិសម្នាក់នៅរដ្ឋអាត្លានតា បានសួរអ្នកបើកបរម្នាក់ថា តើនាងបានដឹងថា ហេតុអ្វីគាត់ឲ្យនាងឈប់ទេ? នាងក៏បានឆ្លើយតបដោយការងឿងឆ្ងល់ថា នាងមិនដឹងទេ។ មន្រ្តីប៉ូលិសរូបនោះក៏បានប្រាប់នាង ដោយពាក្យស្រទន់ថា គាត់ឲ្យនាងឈប់ឡាន ព្រោះនាងបើកឡានបណ្តើរ សរសេរសារក្នុងទូរស័ព្ទបណ្តើរ។ នាងក៏បានលើកទូរស័ព្ទបង្ហាញគាត់ ហើយប្រកែកថា ទេ នាងមិនបានសរសេរសារទេ តែនាងគ្រាន់តែសរសេរអ៊ីមែលប៉ុណ្ណោះ។ ច្បាប់ដែលបានហាមមិនឲ្យសរសេរសារ ក្នុងពេលបើកបរ មិនមានភាពចន្លោះប្រហោង ដែលអនុញ្ញាតឲ្យគេអាចសរសេរអ៊ីមែលពេលបើកបរនោះឡើយ។ គោលបំណងនៃច្បាប់នេះមិនមែនដើម្បីរារាំងមិនឲ្យគេសរសេរសារនោះទេ តែដើម្បីការពារមិនឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ពេលបើកបរ ដោយសារការបែកអារម្មណ៍។ ព្រះយេស៊ូវបានបកអាក្រាតពួកអ្នកដឹកនាំសាសនា នៅសម័យព្រះអង្គថា បានបង្កើតចន្លោះប្រហោងដែលអាក្រក់បំផុត ក្នុងក្រឹត្យវិន័យ។ ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “អ្នករាល់គ្នាលះបង់ចោលបញ្ញត្តព្រះមែន ដើម្បីនឹងកាន់តាមសណ្ដាប់របស់ខ្លួនវិញ” ហើយព្រះអង្គបានដកស្រង់ក្រឹត្យវិន័យដែលចែងថា “ចូរគោរពប្រតិបត្តិឪពុកម្តាយឯង”(ម៉ាកុស ៧:៩-១០)។ ពួកគេមានការគោរពប្រតិបត្តិព្រះតែសម្បកក្រៅទេ ព្រោះពួកអ្នកដឹកនាំដែលមានទ្រព្យស្តុកស្តម្ភទាំងនោះ កំពុងតែព្រងើយកន្តើយចំពោះសាច់ញាតិរបស់ខ្លួន។ ពួកគេគ្រាន់តែប្រកាសថា ដង្វាយរបស់ពួកគេ គឺជា “ការគោរពប្រតិបត្តិចំពោះព្រះ” ហើយ ដូចនេះពួកគេមិនចាំបាច់ត្រូវជួយឪពុកម្តាយខ្លួន ដែលចាស់ជរាក៏បាន។ ព្រះយេស៊ូវក៏បានមានបន្ទូលអំពីចំណុចស្នូលនៃបញ្ហានេះថា “អ្នករាល់គ្នាលះចោលបញ្ញត្តរបស់ព្រះ ទៅកាន់តាមសណ្តាប់មនុស្សវិញ”(ខ.១៣)។ ពួកគេមិនបានគោរពប្រតិបត្តិព្រះឡើយ ព្រោះពួកគេមិនបានគោរពប្រតិបត្តិឪពុកម្តាយខ្លួន។ អ្នកខ្លះចូលចិត្តលើកហេតុផល ជាល្បិចដើម្បីជៀសវាងការទទួលខុសត្រូវ និងការពារទង្វើដ៏អាត្មានិយម…
Read article
ទំនាក់ទំនងរវាងភាពសប្បុរស និងក្តីអំណរ
នោះបណ្តាជនទាំងឡាយក៏រីករាយសប្បាយដោយបានថ្វាយស្ម័គ្រពីចិត្ត ពីព្រោះគេបានថ្វាយស្ម័គ្រពីចិត្តដល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ១របាក្សត្រ ២៩:៩ អ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា ភាពសប្បុរស និងក្តីអំណរ មានទំនាក់ទំនងនឹងគ្នា។ បានសេចក្តីថា អ្នកដែលឲ្យលុយ និងចំណាយពេលសម្រាប់អ្នកដទៃ មានភាពសប្បាយរីករាយជាងអ្នកដែលមិនបានឲ្យ ឬចំណាយ។ រឿងនេះបាននាំឲ្យអ្នកចិត្តសាស្រ្តម្នាក់ធ្វើការសន្និដ្ឋានថា “ចូរយើងឈប់គិតថា ការធ្វើទាន គឺជាកាតព្វកិច្ចខាងផ្លូវសីលធម៌ តែចូរយើងចាប់ផ្តើមគិតថា វាជាប្រភពនៃភាពសប្បាយរីករាយវិញ”។ ការឲ្យអ្វីមួយដល់អ្នកដទៃ អាចធ្វើឲ្យយើងសប្បាយចិត្ត តែខ្ញុំឆ្ងល់ថា តើយើងគួរតែចាត់ទុកសុភមង្គលជាគោលដៅ នៃការឲ្យរបស់យើងដែរឬទេ? បើយើងមានភាពសប្បុរសចំពោះមនុស្ស ឬបុព្វហេតុណាមួយ ដែលធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ល្អ ចុះចំណែកឯមនុស្ស ឬបុព្វហេតុដែលយើងពិបាកឧបត្ថម្ភ ឬមិនគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ តែពិតជាត្រូវការជំនួយពីយើង តើយើងគិតយ៉ាងណា? ព្រះគម្ពីរក៏បានតភ្ជាប់ភាពសប្បុរស ជាមួយនឹងក្តីអំណរផងដែរ តែផ្អែកទៅលើមូលដ្ឋានខុសពីនេះ។ បន្ទាប់ពីស្តេចដាវីឌបានបរិច្ចាគទ្រព្យសម្បត្តិផ្ទាល់ខ្លួន ដើម្បីសាងសង់ព្រះវិហារ ទ្រង់ក៏បានប្រាប់ពួកអ៊ីស្រាអែល ឲ្យដាក់ដង្វាយផងដែរ(១របាក្សត្រ ២៩:១-៥)។ ពួកបណ្តាជនក៏បានឆ្លើយតប ដោយចិត្តសប្បុរស ដោយដាក់ដង្វាយជាមាស ប្រាក់ និងត្បូងមានតម្លៃ ដោយក្តីអំណរ(ខ.៦-៨)។ ប៉ុន្តែ ចូរយើងកត់សំគាល់ថា តើពួកគេមានក្តីអំណរ ដោយសារអ្វី? ជាក់ស្តែង “នោះបណ្តាជនទាំងឡាយក៏រីករាយសប្បាយ ដោយបានថ្វាយស្ម័គ្រពីចិត្ត ពីព្រោះគេបានថ្វាយស្ម័គ្រពីចិត្ត ដល់ព្រះយេហូវ៉ា”(ខ.៩)។…
Read article
ព្រះអង្គមិនដែលឲ្យយើងឯកោ
ហើយបង្រៀន ឲ្យគេកាន់តាមគ្រប់ទាំងសេចក្តី ដែលខ្ញុំបានបង្គាប់មកអ្នករាល់គ្នាផង ហើយមើល ខ្ញុំក៏នៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាជារាល់ថ្ងៃដែរ ដរាបដល់បំផុតកល្ប។ អាម៉ែន។ ម៉ាថាយ ២៨:២០ អ៊ំស្រីរបស់ខ្ញុំបានគេងនៅលើគ្រែសម្រាកព្យាបាលជំងឺ ដោយទឹកមុខញញឹម។ សក់ស្កូវរបស់គាត់បានវែកចេញពីផ្ទៃមុខគាត់ ហើយស្នាមជ្រួញបានលេចឡើងនៅលើថ្ពាល់គាត់។ គាត់មិនសូវនិយាយច្រើនទេ តែខ្ញុំនៅចាំពាក្យពីរបីម៉ាត់ ដែលគាត់បាននិយាយ កាលឪពុកម្តាយខ្ញុំបានទៅសួរសុខទុក្ខគាត់ជាមួយខ្ញុំ។ គាត់និយាយខ្សឹបៗថា គាត់មិនដែលមានភាពឯកោឡើយ ព្រោះព្រះយេស៊ូវតែងតែគង់នៅជាមួយគាត់ជានិច្ច។ កាលនោះ ខ្ញុំមិនទាន់រៀបការ ខ្ញុំមានការកោតស្ញប់ស្ញែង ចំពោះការប្រកាសរបស់អ៊ំស្រីខ្ញុំ។ ស្វាមីរបស់គាត់បានលាចាកលោកកាលប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ហើយកូនៗគាត់រស់នៅឆ្ងាយពីគាត់។ គាត់មានអាយុជិត៩០ឆ្នាំហើយ តែគាត់រស់នៅម្នាក់ឯង ដោយសម្រាកព្យាបាលនៅលើគ្រៃ ស្ទើរតែកំរើកខ្លួនមិនរួច។ តែគាត់នៅតែអាចនិយាយថា គាត់មិនមានភាពឯកោទេ។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកសាវ័កថា “ខ្ញុំក៏នៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាជារាល់ថ្ងៃដែរ ដរាបដល់បំផុតកល្ប”(ម៉ាថាយ ២៨:២០)។ អ៊ំស្រីរបស់ខ្ញុំបានជឿថា ព្រះអង្គពិតជាគង់នៅជាមួយគាត់មែន ហើយយើងក៏ត្រូវជឿដូចគាត់ផងដែរ។ គាត់ដឹងថា ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគ្រីស្ទគង់នៅជាមួយគាត់ គឺដូចដែលព្រះអង្គបានសន្យា កាលព្រះអង្គបង្គាប់ពួកសាវ័កទ្រង់ឲ្យចេញទៅក្នុងលោកិយ ដើម្បីផ្សាយព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ(ខ.១៩)។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹង “គង់នៅជាមួយ” ពួកសាវ័ក ក៏ដូចជាយើងរាល់គ្នា(យ៉ូហាន ១៤:១៦-១៧)។ ខ្ញុំជឿជាក់ថា អ៊ំស្រីខ្ញុំពិតជាបានឃើញព្រះបន្ទូលសន្យានេះ សម្រេចក្នុងជីវិតគាត់។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានគង់នៅជាមួយគាត់ ខណៈពេលដែលគាត់កំពុងសម្រាកនៅលើគ្រែគាត់។…
Read article
ការនិយាយត្រង់ៗ ដោយសប្បុរស
ឯសេចក្តីផ្អែមល្ហែម នៃសេចក្តីដាស់តឿន ដ៏អស់ពីចិត្តរបស់ភឿនមិត្រ ក៏ដូច្នោះដែរ។ សុភាសិត ២៧:៩ តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា ពេលដែលគេនិយាយប្រាប់អ្នកថា អ្នកមានសេចក្តីបរិសុទ្ធខាងក្រៅ ច្រើនជាងខាងក្នុង? បើនេះជាពាក្យសម្តី ដែលមិនចេញពីមាត់របស់មិត្តជិតស្និទ្ធ និងគ្រូបង្រៀនព្រះបន្ទូលរបស់ខ្ញុំទេ នោះខ្ញុំប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់មិនខានទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំក៏បានជ្រួញចិញ្ចើមផង សើចផង ដោយដឹងថា ពាក្យសម្តីគាត់និយាយធ្វើឲ្យខ្ញុំភ្ញាក់ខ្លួនព្រើត ព្រោះគាត់និយាយត្រូវ។ មិត្តភក្តិខ្ញុំស្រឡាញ់ខ្ញុំ ហើយក៏បានព្យាយាមជួយខ្ញុំ ឲ្យកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការចែកចាយដល់អ្នកដទៃ អំពីជំនឿរបស់ខ្ញុំ។ ពេលខ្ញុំគិតឡើងវិញ ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ពាក្យសម្តីនេះជាយោបល់ល្អបំផុតដែលខ្ញុំបានទទួល។ ស្តេចសាឡូម៉ូនបានសរសេរថា “របួសដែលមិត្រសំឡាញ់ធ្វើដល់យើង នោះតែងធ្វើដោយស្មោះត្រង់ទេ តែឯការថើបរបស់ខ្មាំងសត្រូវ នោះជាសេចក្តីបញ្ឆោតវិញ”(សុភាសិត ២៧:៦)។ ពាក្យសម្តីដាស់តឿនរបស់មិត្តភក្តិខ្ញុំ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីខគម្ពីរនេះ។ ខ្ញុំអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលមិត្តភក្តិខ្ញុំបានយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះខ្ញុំ ហើយបានប្រាប់ខ្ញុំនូវពាក្យដែលខ្ញុំត្រូវឮ ទោះគាត់ដឹងថា ខ្ញុំប្រហែលជាពិបាកទទួលយកក៏ដោយ។ ជួនកាល ពេលដែលនរណាម្នាក់និយាយប្រាប់តែអ្វីដែលអ្នកចង់ឮ នោះមិនមានប្រយោជន៍ចំពោះអ្នកទេ ព្រោះវាអាចរារាំងអ្នកមិនឲ្យលូតលាស់ និងចម្រើនឡើង តាមផ្លូវរបស់ព្រះ។ ការនិយាយត្រង់ៗអាចជាទង្វើដ៏សប្បុរស បើសិនជានិយាយ ដោយក្តីស្រឡាញ់ដ៏ពិត និងមានការបន្ទាបខ្លួន។ សូមព្រះទ្រង់ប្រទានយើងនូវប្រាជ្ញា ហើយជួយឲ្យយើងចែករំលែកប្រាជ្ញានោះដល់អ្នកដទៃ ដើម្បីឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យគេស្គាល់បំណងព្រះទ័យព្រះអង្គ។—James Banks…
Read article
ចូលទៅរកព្រះអង្គ ដោយទំនុកចិត្ត
យើងក៏មានសេចក្តីក្លាហាន ដល់ទ្រង់យ៉ាងដូច្នេះដែរ គឺថា បើយើងនឹងសូមអ្វី ដែលត្រូវតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់ នោះទ្រង់នឹងទទួលព្រម។ ១យ៉ូហាន ៥:១៤ កាលពីឆ្នាំ២០១៨ មានការស្រាវជ្រាវមួយ អំពីមនុស្សពេញវ័យ នៅចក្រភពអង់គ្លេស បានរកឃើញថា ជាមធ្យម “ពួកគេបានបើកមើលទូរស័ព្ទរបស់ខ្លួន រៀងរាល់១២នាទីម្តង ជារៀងរាល់ថ្ងៃ លើកលែងតែនៅពេលពួកគេដេកលក់”។ ប៉ុន្តែ និយាយដោយស្មោះត្រង់ទៅ ខ្ញុំយល់ឃើញថា ស្ថិតិនេះហាក់ដូចជាមានតួលេខតិចពេកហើយ ព្រោះខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំបានបើកមើលទូរស័ព្ទរបស់ខ្ញុំញឹកញាប់ប៉ុណ្ណា ដើម្បីរកមើលចម្លើយ សម្រាប់សំណួរណាមួយ នៅក្នុងGoogle ឬឆ្លើយតបសារ ទទួលការហៅចូល ឬធ្វើការហៅចេញ និងបើកមើលសារអេឡិចត្រូនិក ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ មនុស្សជាច្រើនបានមើលទូរស័ព្ទ ឬឧបករណ៍ទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាទៀងទាត់ ដោយទុកចិត្តថា ឧបករណ៍នោះនឹងផ្តល់ឲ្យយើង នូវអ្វីដែលយើងត្រូវការ ដើម្បីឲ្យយើងមានរបៀបរៀបរយ បានទទួលព័ត៌មានថ្មីៗ និងទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដទៃ។ ក្នុងនាមយើងជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ យើងមានប្រភពធនធានមួយ ដែលល្អជាងទូរស័ព្ទឆ្លាតវៃរបស់យើងរាប់លានដង។ ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ និងយកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះយើង ហើយសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងចូលមករកព្រះអង្គ ដើម្បីទូលសូមព្រះអង្គបំពេញតម្រូវការយើង។ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា ពេលណាយើងអធិស្ឋាន យើងអាចទុកចិត្តថា “បើយើងនឹងសូមអ្វី ដែលត្រូវតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់ នោះទ្រង់នឹងទទួលព្រម” ១យ៉ូហាន ៥:១៤។…
Read article