ព្រះអង្គកំពុងធ្វើការដ៏ល្អ
ព្រះអង្គដែលទ្រង់បានចាប់តាំងធ្វើការល្អក្នុងអ្នករាល់គ្នា ទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យកាន់តែពេញខ្នាតឡើង ទាល់តែដល់ថ្ងៃនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ ភីលីព ១:៦ កាលលោកឆាល ស្ព័រជិន(Charles Spurgeon) ស្ថិតក្នុងវ័យជំទង់ គាត់បានបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះ។ គាត់បានទៅព្រះវិហារ ខណៈពេលដែលគាត់បានចម្រើនវ័យធំឡើង គាត់យល់ឃើញថា ការអធិប្បាយហាក់ដូចជា គ្មានជាតិ គ្មានន័យអ្វីសោះ។ ដូចនេះ គាត់ពិបាកជឿព្រះ ហើយគាត់ក៏បានបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះអង្គ។ នៅយប់មួយ ខ្យល់ព្យុះដ៏កាចសាហាវមួយ បានបង្ខំឲ្យយុវជនអាយុ១៦ឆ្នាំរូបនេះ ឲ្យរកកន្លែងជ្រក នៅក្នុងព្រះវិហារមេតូឌីសតូចមួយ។ ការអធិប្បាយរបស់គ្រូគង្វាលគាត់ ហាក់ដូចជាសំដៅមកលើខ្លួនគាត់ផ្ទាល់។ នៅពេលនោះ គាត់ក៏បានចុះចាញ់ព្រះ ហើយក៏បានថ្វាយចិត្តរបស់គាត់ ដល់ព្រះយេស៊ូវ។ ក្រោយមក លោកស្ព័រជិនក៏បានសរសេរថា “មុនពេលខ្ញុំទទួលជឿព្រះគ្រីស្ទ ព្រះអង្គបានចាប់ផ្តើមធ្វើការជាមួយខ្ញុំ តាំងពីយូរមកហើយ”។ តាមពិត ជីវិតរបស់យើងមិនបានចាប់ផ្តើម ជាមួយព្រះ នៅវិនាទីដែលយើងបានសង្គ្រោះនោះទេ។ អ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកដំកើងបានកត់សំគាល់ថា “ដ្បិតគឺទ្រង់ដែលបានបង្កើតចិត្តថ្លើមនៃទូលបង្គំ ហើយបានផ្សំគ្រឿងនៃទូលបង្គំនៅក្នុងផ្ទៃម្តាយ”(ទំនុកដំកើង ១៣៩:១៣)។ សាវ័កប៉ុលក៏បានបង្រៀនផងដែរថា “ព្រះដែលរើសខ្ញុំតាំងពីផ្ទៃម្តាយមក ហើយបានហៅខ្ញុំដោយព្រះគុណទ្រង់”(កាឡាទី ១:១៥)។ ហើយព្រះទ្រង់មិនបានឈប់ធ្វើការជាមួយយើង ពេលដែលយើងបានសង្រ្គោះនោះឡើយ : ពីព្រោះ “ព្រះអង្គដែលទ្រង់បានចាប់តាំងធ្វើការល្អក្នុងអ្នករាល់គ្នា ទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យកាន់តែពេញខ្នាតឡើង ទាល់តែដល់ថ្ងៃនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ”(ភីលីព ១:៦)។…
Read article
ការប្រឹក្សាយោបល់ប្រកបដោយប្រាជ្ញា
ការនេះហួសកំឡាំងឯងហើយ នឹងធ្វើតែម្នាក់ឯងមិនបានទេ។ និក្ខមនំ ១៨:១៨ កាលខ្ញុំកំពុងរៀននៅសាលាព្រះគម្ពីរ ខ្ញុំក៏ធ្វើការពេញពេលផងដែរ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ខ្ញុំក៏បានបង្រៀនព្រះបន្ទូល តាមវេន ហើយខ្ញុំក៏បានទៅធ្វើកម្មសិក្សានៅព្រះវិហារផងដែរ។ ខ្ញុំមានការរវល់ច្រើនណាស់។ ពេលដែលប៉ារបស់ខ្ញុំមកលេងខ្ញុំ គាត់ប្រាប់ខ្ញុំថា “កូនមុខជាបាក់កម្លាំងមិនខាន”។ ខ្ញុំមិនបានចាប់អារម្មណ៍ការដាស់តឿនរបស់គាត់ ដោយគិតថា គាត់នៅក្នុងជំនាន់ផ្សេងពីខ្ញុំ ដូចនេះ គាត់មិនយល់អំពីការដាក់គោលដៅទេ។ ខ្ញុំមិនបានបាក់កម្លាំងទេ។ តែខ្ញុំពិតជាបានពិសោធនឹងរដូវកាលដ៏រាំងស្ងួត និងពិបាកយ៉ាងខ្លាំង ដោយធ្លាក់ខ្លួនកើតជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ខ្ញុំក៏បានរៀនស្តាប់តាមការដាស់តឿន ជាពិសេសការដាស់តឿនរបស់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ដោយការប្រុងប្រយ័ត្នជាងមុន។ បទពិសោធន៍មួយនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីរឿងរបស់លោកម៉ូសេ។ កាលនោះ គាត់ក៏កំពុងខិតខំធ្វើការបម្រើព្រះ ដោយភាពឧស្សាហ៍ព្យាយាម ក្នុងការងារជាអ្នកកាត់ក្តីឲ្យប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល(និក្ខមនំ ១៨:១៣)។ តែគាត់បានសម្រេចចិត្តស្តាប់តាមយោបល់របស់ឪពុកក្មេកគាត់(ខ.១៧-១៨)។ លោកយេត្រូមិនដែលបានជួបរឿងដូចលោកម៉ូសេនោះទេ តែគាត់ស្រឡាញ់លោកម៉ូសេ និងគ្រួសារគាត់ ហើយអាចមើលឃើញបញ្ហានៅពេលខាងមុខ។ ប្រហែលហេតុនេះហើយ បានជាលោកម៉ូសេអាចស្តាប់តាមលោកយេត្រូ ហើយស្តាប់តាមយោបល់របស់គាត់។ លោកម៉ូសេក៏បានបង្កើតប្រព័ន្ធការងារមួយ ដោយឲ្យ “ពួកប្រុសៗដែលមានសមត្ថភាព និងកោតខ្លាចព្រះ ក្នុងចំណោមពួកបណ្តាជន” ឲ្យធ្វើការដោះស្រាយបញ្ហាជម្លោះតូចៗ ហើយទុកឲ្យគាត់ដោះស្រាយបញ្ហាជម្លោះដែលពិបាកៗជាង(ខ.២១-២២)។ ដោយសារគាត់បានស្តាប់តាមលោកយេត្រូ ដោយរៀបចំការងាររបស់គាត់ឡើងវិញ ហើយប្រគល់ការងារឲ្យអ្នកដទៃ ដើម្បីរំលែកបន្ទុកគាត់ នោះគាត់អាចជៀសវាងការបាក់កម្លាំង ក្នុងអំឡុងរដូវកាលដ៏ពិបាកនោះ។…
Read article
សេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលបានរំដោះឲ្យរួចពីអតីតកាល
កុំតែមានសេចក្តីសប្បុរសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា នោះយើងបានសូន្យបាត់អស់រលីងទៅហើយ ឯសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ នោះមិនចេះផុតឡើយ។ បរិទេវ ៣:២២ កាលពីក្មេង មិត្តភក្តិខ្ញុំបានសុំឲ្យខ្ញុំទៅចែកចាយទីបន្ទាល់ ដល់ក្មេងស្រីជំទង់មួយក្រុម ក្នុងសិក្ខាសាលាមួយ ដែលលើកទឹកចិត្តយុវជនឲ្យរក្សាភាពបរិសុទ្ធ។ ពេលនោះ ខ្ញុំក៏បានបដិសេធ។ កាលខ្ញុំនៅវ័យជំទង់ ខ្ញុំនិងមិត្តប្រុសខ្ញុំបានជំរត់គ្នា។ រឿងនេះបាននាំឲ្យខ្ញុំមានការលំបាកជាច្រើន ហើយអំពើអសីលធម៌របស់ខ្ញុំ បានបណ្តាលឲ្យខ្ញុំមានស្នាមសម្លាក ក្នុងចិត្តអស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍។ បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានរៀបការ ហើយបាត់បង់កូនដំបូង ដោយសារការរលូតកូន ខ្ញុំក៏បានគិតថា ព្រះទ្រង់កំពុងដាក់ទោសខ្ញុំ ដោយសារអំពើបាបដែលខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តកាលពីមុន។ ពេលដែលខ្ញុំបានថ្វាយជីវិតខ្ញុំដល់ព្រះគ្រីស្ទ នៅអាយុ៣០ឆ្នាំ ខ្ញុំបានសារភាពបាបរបស់ខ្ញុំ ហើយក៏បានប្រែចិត្ត…តែខ្ញុំនៅតែប្រព្រឹត្តអំពើបាប ហើយលន់តួបាបជាថ្មីម្តងហើយម្តងទៀត ។ ការប្រកាន់ទោសខ្លួនឯង និងភាពអាម៉ាស់បានស៊ីបំផ្លាញជីវិតខ្ញុំ។ តើខ្ញុំអាចចែកចាយអំពីព្រះគុណរបស់ព្រះយ៉ាងដូចម្តេច ពេលដែលខ្ញុំមិនទាន់បានទទួលទាំងស្រុង នូវអំណោយនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលព្រះអង្គមានចំពោះខ្ញុំ? តែអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលក្រោយមក ទ្រង់ក៏បានលប់ចោលការកុហក ដែលបានចងខ្ញុំជាប់នឹងជីវិតចាស់ មុនពេលខ្ញុំសារភាពបាប។ ដោយព្រះគុណព្រះអង្គ ទីបំផុត ខ្ញុំក៏បានទទួល ការអត់ទោស ដែលព្រះអង្គបានប្រទានមកខ្ញុំតាំងពីដើមមក។ ព្រះទ្រង់យល់ចិត្តយើង ពេលដែលយើងពោលទំនួញ អំពីការឈឺចាប់ និងផលវិបាកនៃអំពើបាបរបស់យើង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះអង្គក៏បានប្រទានកម្លាំងឲ្យយើងអាចឈ្នះភាពអស់សង្ឃឹម ងាកចេញពីអំពើបាប ហើយងើបឡើង ដោយក្តីសង្ឃឹម…
Read article
រួបរួមគ្នា ក្នុងការបម្រើព្រះ
ដែលរូបកាយទាំងមូលបានផ្គុំ ហើយភ្ជាប់គ្នាមកអំពីទ្រង់ ដោយសារគ្រប់ទាំងសន្លាក់ដែលផ្គត់ផ្គង់ឲ្យ។ អេភេសូរ ៤:១៦ ក្នុងវប្បធម៌របស់ជនជាតិអាមមីស នៅតំបន់ដាច់ស្រយ៉ាល ការសាងសង់ជង្រុក គឺជាព្រឹត្តិការណ៍សង្គមមួយ។ កសិករម្នាក់ត្រូវចំណាយពេលជាច្រើនខែ ដើម្បីសាងសង់ជង្រុក ជាមួយក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ តែជនជាតិអាមមីស តែងតែធ្វើការសាងសង់ជាលក្ខណៈសហគមន៍ ដូចនេះ ការសាងសង់របស់ពួកគេឆាប់ហើយ។ ពួកគេស្តុកឈើទុក និងត្រៀមឧបករណ៍ជាងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ មុនពេលការសាងសង់ចាប់ផ្តើម។ ថ្ងៃដែលពួកគេបានជ្រើសរើសក៏បានមកដល់ ជនជាតិអាមមីសមួយសហគមន៍ ក៏បានក្រោកពីព្រលឹម ហើយបែងចែកការងារគ្នា រួចពួកគេក៏បានចាប់ផ្តើមការសាងសង់តែម្តង ដែលជួនកាល ពួកគេអាចសង់ជង្រុកធំមួយរួចរាល់ ក្នុងរយៈពេលតែ១ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។ រឿងនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីផែនការដែលព្រះទ្រង់មានសម្រាប់ពួកជំនុំទ្រង់ និងតួនាទីដែលយើងមាន ក្នុងពួកជំនុំ។ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា “អ្នករាល់គ្នាជារូបកាយនៃព្រះគ្រីស្ទ ហើយជាអវយវៈរបស់រូបកាយរៀងខ្លួន” (១កូរិនថូស ១២:២៧)។ ព្រះទ្រង់បានប្រទានយើងនូវអំណោយទានផ្សេងគ្នា ហើយបានចែកការងារឲ្យយើងធ្វើ បម្រើព្រះអង្គរួមគ្នា ក្នុងនាមជាផ្នែកមួយនៃរូបកាយ ដែល “បានផ្គុំ ហើយភ្ជាប់គ្នា”(អេភេសូរ ៤:១៦)។ ព្រះគម្ពីរក៏បានលើកទឹកចិត្តយើង ឲ្យ “យកអាសាគ្នាទៅវិញទៅមក” នៅក្នុងសហគមន៍របស់យើងផងដែរ(កាឡាទី ៦:២)។ តែជាញឹកញាប់ យើងបានធ្វើការងារតែម្នាក់ឯង។ យើងបំពេញតម្រូវការដោយខ្លួនឯង ដោយចង់គ្រប់គ្រងកាលៈទេសៈរបស់យើង។ ឬយើងមិនបានឈោងទៅរក និងជួយសម្រាលបន្ទុកអ្នកដទៃ។…
Read article
ទីបន្ទាល់ សម្រាប់អ្នកដទៃ
ត្រូវឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាបំពេញចិត្តអ្នកជិតខាងខ្លួន សំរាប់ជាសេចក្តីល្អ ឲ្យបានស្អាងចិត្តឡើង។ រ៉ូម ១៥:២ ជាងជួសជុលនាឡិកាបានបញ្ចាំងពិលរបស់គាត់ ទៅរកគំនូសតូចមួយ ដែលគេបានដៅចំណាំ នៅក្នុងនាឡិកាចាស់មួយគ្រឿងរបស់ជីតាខ្ញុំ ពេលដែលគាត់កំពុងជួសជុលវា នៅក្នុងផ្ទះរបស់យើង។ គាត់សួរយើងថា “តើឃើញគំនូសហ្នឹងទេ? ជាងជួសជុលនាឡិកានៅសម័យមុន អាចដាក់គំនូសចំណាំនោះ ក្នុងនាឡិកាបញ្ឈរជាប់ជញ្ជាំងនេះ ប្រហែល១សតវត្សរ៍មុន។ គេហៅគំនូសសំគាល់នេះថា “ស្នាមបន្ទាល់”។ វាជួយឲ្យខ្ញុំដឹង ពីរបៀបសារេនាឡិកានេះ ឲ្យដើរឡើងវិញ”។ មុនពេលគេចាប់ផ្តើមប្រើសៀវភៅណែនាំ អំពីបច្ចេកទេស និងរបៀបជួសជុលឧបករណ៍ផ្សេងៗ ដែលមនុស្សសម័យមុន បានប្រើ “ស្នាមបន្ទាល់” ដើម្បីជួយជាងជួសជុលនៅពេលអនាគត ឲ្យអាចសារេស្ពឺនៅក្នុងឧបករណ៍ ឲ្យត្រូវគន្លាក់របស់វាយ៉ាងជាក់លាក់។ គំនូសទាំងនោះមិនគ្រាន់តែបានជួយសន្សំសំចៃពេលវេលាប៉ុណ្ណោះទេ តែជាញឹកញាប់ ពួកវាបានបង្ហាញអំពីភាពសប្បុរស ដែលពួកជាងជំនាន់មុន មានសម្រាប់ពួកជាងជំនាន់ក្រោយ។ ព្រះគម្ពីរបានលើកទឹកចិត្តយើង ឲ្យធ្វើជា “ទីបន្ទាល់ល្អ” ខណៈពេលដែលយើងធ្វើការថ្វាយព្រះ ដោយបម្រើអ្នកដទៃ ក្នុងលោកិយដែលប្រេះបែក។ គឺដូចដែលសាវ័កប៉ុលបានសរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅពួកជំនុំ នៅទីក្រុងរ៉ូមថា “ត្រូវឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាបំពេញចិត្តអ្នកជិតខាងខ្លួន សំរាប់ជាសេចក្តីល្អ ឲ្យបានស្អាងចិត្តឡើង”(រ៉ូម ១៥:២)។ ព្រះនៃយើងបានធ្វើជាគំរូ នៃសេចក្តីអត់ធ្មត់ និងសេចក្តីកម្សាន្តចិត្ត(ខ.៥)។ ការរស់នៅដោយទីបន្ទាល់ល្អ គឺជាការរស់នៅជាពលរដ្ឋល្អនៃផែនដី ក៏ដូចជានគរស្ថានសួគ៌។ ទីបន្ទាល់របស់យើង…
Read article
ស្ថានទូតរបស់ព្រះអម្ចាស់
បើកាលណាអ្នករៀបលៀងភ្ញៀវនោះ ចូរអញ្ជើញពួកអ្នកក្រ អ្នកពិការ អ្នកខ្ញើច និងអ្នកខ្វាក់វិញ យ៉ាងនោះ អ្នកនឹងបានពរពិត។-លូកា ១៤:១៣-១៤ អ្នកស្រីលូដមីឡា(Ludmilla) ជាស្រ្តីមេម៉ាយ អាយុ៨២ឆ្នាំ បានប្រកាសថា ផ្ទះរបស់គាត់នៅសាធារណៈរដ្ឋឆេក គឺជា “ស្ថានទូតនៃនគរស្ថានសួគ៌” ដោយនិយាយថា ផ្ទះរបស់គាត់ គឺជាផ្នែកមួយនៃនគររបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ គាត់បានស្វាគមន៍មនុស្សដែលគាត់មិនស្គាល់ និងមិត្តភក្តិ ដែលកំពុងមានការឈឺចាប់ ហើយត្រូវការការស្វាគមន៍ដោយក្តីស្រឡាញ់ ហើយជួនកាល គាត់ផ្តល់អាហារ និងកន្លែងគេងដល់ពួកគេ ដោយវិញ្ញាណដែលអាណិត និងការអធិស្ឋាន។ គាត់បានពឹងផ្អែកលើការបណ្តាលចិត្តពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលជួយឲ្យគាត់មើលថែភ្ញៀវរបស់គាត់ ដូចនេះ គាត់មានចិត្តអរសប្បាយ ចំពោះរបៀបដែលព្រះទ្រង់ឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់ពួកគេ។ អ្នកស្រីលូដមីឡាបម្រើព្រះយេស៊ូវ តាមរយៈការបើកទ្វារផ្ទះ និងចិត្តចំហ ទទួលអ្នកដែលត្រូវការជំនួយ គឺខុសពីអ្នកដឹកនាំសាសនាដ៏ល្បីម្នាក់ ដែលបានអញ្ជើញព្រះយេស៊ូវឲ្យយាងចូលផ្ទះគាត់ សោយអាហារនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់គ្រូក្រិត្យវិន័យរូបនោះថា “ចូរអញ្ជើញពួកអ្នកក្រ អ្នកពិការ អ្នកខ្ញើច និងអ្នកខ្វាក់វិញ” គឺមិនត្រូវអញ្ជើញអ្នកដែលអាចតបស្នងគាត់វិញនោះឡើយ (លូកា ១៤:១៣)។ ព្រះបន្ទូលព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញឲ្យគេដឹងថា ពួកផារិស៊ីរូបនោះបានអញ្ជើញព្រះយេស៊ូវ ដោយសារសេចក្តីអំនួតប៉ុណ្ណោះ(ខ.១២) តែអ្នកស្រីលូដមីឡាបានអញ្ជើញមនុស្សចូលផ្ទះគាត់ ដើម្បីឲ្យគាត់អាចបម្រើគេ ក្នុងនាមជា “ឧបករណ៍នៃសេចក្តីស្រឡាញ់ និងប្រាជ្ញារបស់ព្រះអង្គ”។…
Read article