ដល់ពេលទៅផ្ទះរបស់យើង
១ពេត្រុស ៥:៦-១១ ចូរឲ្យដឹងខ្លួន ហើយចាំយាមចុះ ព្រោះអារក្សដែលជាខ្មាំងសត្រូវរបស់អ្នករាល់គ្នា វាតែងដើរក្រវែល ទាំងគ្រហឹមដូចជាសិង្ហ ដើម្បីនឹងរកអ្នកណាដែលវានឹងត្របាក់លេបបាន។ ១ពេត្រុស ៥:៨ នៅពេលដែលមិត្តភក្តិខ្ញុំ ឈ្មោះ អៃ(Al) និងខាត់ធី ស្គីហ្វ័រ(Kathy Schiffer) បើកបរយន្តហោះដ៏ល្បីល្បាញរបស់ពួកគេ ដែលនៅសល់ពីសម័យសង្រ្គាមលោកលើកទី២ ទៅកាន់កន្លែងតាំងពិពណ៌យន្តហោះ ការឆ្លើយតបរបស់អតីតយុទ្ធជនចំពោះយន្តហោះរបស់ពួកគេ មានន័យបំផុតចំពោះពួកគេ។ អតីតយុទ្ធជនដែលមានវ័យចាស់មួយចំនួន បានចូលមករកពួកគេ ដើម្បីជជែកគ្នាអំពីសង្រ្គាម ដែលពួកគេបានបម្រើការជាកងទ័ព និងយន្តហោះដែលពួកគេបានបើកបរ។ ភាគច្រើន នៅពេលដែលពួកគេលើកយករឿងសង្រ្គាមរបស់ពួកគេមកនិយាយ ពួកគេបានចែកចាយទាំងទឹកភ្នែក។ ពួកគេជាច្រើននាក់បានមានប្រសាសន៍ថា ដំណឹងល្អបំផុតដែលពួកគេបានទទួល ក្នុងអំឡុងពេលពួកគេកំពុងប្រើប្រទេសជាតិ គឺដំណឹងដែលគេប្រកាសថា “សង្រ្គាមចប់ហើយ! តោះយើងត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ”។ ពាក្យសម្តីដ៏មានន័យ របស់មនុស្សជំនាន់មុន បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីសង្រ្គាមដែលអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវកំពុងតែតយុទ្ធ ជាការប្រយុទ្ធដ៏ល្អនៃសេចក្តីជំនឿ ប្រឆាំងនឹងអារក្សដែលជាសត្រូវខាងវិញ្ញាណរបស់យើង។ សាវ័កពេត្រុសបានដាស់តឿនយើងថា “អារក្សដែលជាខ្មាំងសត្រូវរបស់អ្នករាល់គ្នា វាតែងដើរក្រវែល ទាំងគ្រហឹមដូចជាសិង្ហ ដើម្បីនឹងរកអ្នកណាដែលវានឹងត្របាក់លេបបាន”(១ពេត្រុស ៥:៨)។ វាល្បួងយើង តាមមធ្យោបាយផ្សេងៗ ហើយប្រើការបាក់ទឹកចិត្ត ក្នុងទុក្ខលំបាក និងការបៀតបៀន ដើម្បីព្យាយាមទាញនាំយើង ចេញឆ្ងាយពីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវ។ សាវ័កពេត្រុសក៏បានជំរុញអ្នកអានសំបុត្រគាត់…
Read article
ទម្រង់ដ៏ល្អបំផុតនៃភាពជាបាវបម្រើ
ដ្បិតអ្នកណាដែលធ្វើជាបាវបំរើគេ ក្នុងកាលដែលព្រះអម្ចាស់ហៅមក នោះជាអ្នកជារបស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយអ្នកជាណាដែលទ្រង់ហៅមក នោះជាបាវបំរើនៃព្រះគ្រីស្ទវិញ។ ១កូរិនថូសស ៧:២២
Read article
ភាពស្រស់ស្អាត ក្នុងកន្លែងអស់សង្ឃឹម
អេសាយ ៦១:១-៣ នឹងចែកឲ្យដល់ពួកអ្នកដែលសោយសោក នៅក្រុងស៊ីយ៉ូនបានភួងលំអជំនួសផេះ ហើយប្រេងនៃសេចក្តីអំណរជំនួសសេចក្តីសោកសៅ ព្រមទាំងអាវពាក់នៃសេចក្តីសរសើរ ជំនួសទុក្ខធ្ងន់ដែលគ្របសង្កត់។ អេសាយ ៦១:៣ នៅពេលល្ងាចមួយនោះ ខ្ញុំបានកត់សំគាល់ឃើញថ្នាលដំណាំជាជួរ ក្នុងដីឡូក្បែរផ្ទះខ្ញុំ។ ជួរនីមួយៗមានស្លឹកឈើពណ៌បៃតងតូចៗដុះចេញពីដី ជាមួយពន្លកតូចៗ។ នៅពេលព្រឹកបន្ទាប់ ពេលខ្ញុំកំពុងធ្វើដំណើរតាមផ្លូវ ខ្ញុំក៏បានឈប់ត្រឹងមួយកន្លែង ពេលដែលខ្ញុំបានឃើញកូនដើមផ្កាធូលីបពណ៌ក្រហម ក្នុងចំនួនច្រើនសន្ធឹក កំពុងដុះឡើង ក្នុងដីឡូនោះ។ ក្នុងរដូវស្លឹកឈើជ្រុះកាលពីឆ្នាំមុន មានមនុស្សមួយក្រុមបានយកមើមដើមផ្កាធូលីបមកដាំ ក្នុងដីឡូដែលគេទុកចោល នៅទូទាំងភាគខាងត្បូងនៃទីក្រុងឈីកាហ្គោ។ ពួកគេបានជ្រើសរើសយកពូជផ្កាធូលីបពណ៌ក្រហម ជាតំណាងឲ្យការរើសអើងរបស់ធនាគារ មកលើអ្នកស្នើសុំប្រាក់កម្ចី ដែលមានផលប៉ះពាល់មកលើតំបន់ ដែលជនជាតិភាគតិចរស់នៅ។ ផ្កាធូលីបទាំងនោះជាតំណាងឲ្យផ្ទះ ដែលគេអាចសាងសង់នៅលើដីឡូទាំងនោះ។ រាស្រ្តរបស់ព្រះបានស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហាប្រឈមជាច្រើន ដែលរាប់ចាប់តាំងពីការនិទេសចេញពីស្រុកកំណើត រហូតដល់ការរើសអើង ដោយប្រកាន់ពូជសាសន៍ជាដើម។ តែយើងនៅតែអាចរកឃើញក្តីសង្ឃឹម។ កណ្ឌគម្ពីរអេសាយបានរំឭកប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល ក្នុងអំឡុងពេលនិរទេសថា ព្រះអម្ចាស់នឹងមិនចាកចេញពីពួកគេឡើយ។ ព្រះអង្គនឹងប្រទាន “ភួងលម្អ” ជំនួសផេះ។ សូម្បីតែអ្នកក្រក៏នឹងទទួល “ដំណឹងល្អ”(៦១:១)។ ព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថានឹងកែប្រែវិញ្ញាណដែលអស់សង្ឃឹម ឲ្យក្លាយជា “អាវនៃសេចក្តីសរសើរ”។ ពាក្យប្រៀបប្រដូចទាំងនេះបានបង្ហាញនូវសិរីល្អរបស់ព្រះអង្គ ហើយនាំក្តីអំណរដល់រាស្រ្តព្រះអង្គ ដែលបានប្រែក្លាយជា “ដើមឈើនៃសេចក្តីសុចរិត” គឺមិនមែនជាឈើ្លយសឹកដែលអស់អសង្ឃឹមទៀតទេ(ខ.៣)។ ផ្កាធូលីបទាំងនោះក៏បានបង្ហាញឲ្យយើងដឹងថា ព្រះអម្ចាស់អាចបង្កើតឲ្យមានភាពស្រស់ស្អាត…
Read article
ជំនឿដែលនាំឲ្យបានសង្គ្រោះ មានសេចក្តីប្រាថ្នាមិនងាយឈប់
មានមនុស្សជាច្រើនបានបន្ទាបតម្លៃរបស់ជំនឿ ដែលនាំឲ្យបានសង្គ្រោះ ដោយចាត់ទុកជំនឿ គ្រាន់តែជាការសម្រេចចិត្តទទួលជឿព្រះ ដោយគ្មានការកែប្រែបំណងប្រាថ្នា និងការស្វែងរក។
Read article
ទៅប្រាប់គេ អំពីការអ្វីដែលព្រះអង្គបានធ្វើ
២កូរិនថូស ៥:១២-២១ ដូច្នេះ យើងខ្ញុំជាទូតដំណាងព្រះគ្រីស្ទ … គឺយើងខ្ញុំអង្វរគេជំនួសព្រះគ្រីស្ទថា ចូរឲ្យបានជាមេត្រីនឹងព្រះចុះ។ ២កូរិនថូស ៥:២០ លោកប៊ីល ថូបៀស(Tobias) មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំ ដែលរៀនជាមួយគ្នានៅមហាវិទ្យាល័យ។ គាត់បានទៅធ្វើការបម្រើព្រះ ជាបេសកជន នៅលើកោះមួយ ក្នុងមហាសមុទ្របាស៊ីហ្វិក អស់ជាច្រើនឆ្នាំ។ គាត់បានចែកចាយទីបន្ទាល់របស់យុវជនវ័យក្មេងម្នាក់ ដែលបានចាកចេញពីស្រុកកំណើត ទៅស្វែងរកភាពមានបាន។ តែមិត្តភក្តិគាត់ម្នាក់បាននាំគាត់ ទៅព្រះវិហារ ដែលនៅទីនោះ គាត់បានឮដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវ ហើយគាត់ក៏បានទទួលជឿព្រះអង្គជាព្រះអង្គសង្រ្គោះ។ យុវជននោះចង់នាំដំណឹងល្អទៅចែកចាយដល់ប្រជាជនគាត់ ដែល “កំពុងផុងខ្លួនជ្រៅក្នុងអំពើមន្តអាគម” ដូចនេះ គាត់ក៏បានស្វែងរកបេសកជនម្នាក់ ឲ្យទៅឈោងចាប់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែ មានបេសកជនម្នាក់បានប្រាប់គាត់ ឲ្យចេញទៅប្រាប់ពួកគេ អំពីការអ្វីដែលព្រះបានធ្វើសម្រាប់គាត់(មើលម៉ាកុស ៥:១៩)។ គាត់ក៏បានធ្វើតាមការណែនាំរបស់បេសកជនរូបនោះ។ មនុស្សមួយចំនួនក្នុងស្រុកកំណើតរបស់គាត់ក៏បានទទួលជឿព្រះយេស៊ូវ តែភាពផុសផុលធំបំផុតកើតមាន នៅពេលដែលមេធ្មប់ម្នាក់ ប្រចាំតំបន់នោះ បានដឹងថា ព្រះយេស៊ូវជាផ្លូវ ជាសេចក្តីពិត និងជាជីវិត(យ៉ូហាន ១៤:៦)។ មេធ្មប់នោះបានទទួលជឿព្រះយេស៊ូវ ហើយក៏បានចែកចាយអំពីព្រះអង្គ នៅទូទាំងតំបន់ដែលពួកគេរស់នៅ។ ក្នុងរយៈពេល៤ឆ្នាំ ការធ្វើបន្ទាល់របស់យុវជននោះ នាំឲ្យមានការបង្កើតពួកជំនុំ បាន៧កន្លែង ក្នុងតំបន់នោះ។…
Read article
កែតម្រង់ ដើម្បីជាប្រយោជន៍យើង
ហេព្រើរ ១២:៤-១១ ព្រះដែលទ្រង់វាយផ្ចាល នោះសំរាប់ជាប្រយោជន៍ដល់យើងវិញ ដើម្បីឲ្យយើងបានសេចក្តីបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់។ ហេព្រើរ ១២:១០ រឿងប្រៀបប្រដូច ដែលលោកចច មែកដូណាល់(George MacDonald) បាននិពន្ធមានចំណងជើងថា ស្រ្តីមានប្រាជ្ញា បានដំណាលអំពីភាពអាត្មានិយមរបស់ក្មេងស្រីពីរនាក់ ដែលនាំមកនូវសេចក្តីទុក ដល់គេរាល់គ្នា រាប់បញ្ចូលទាំងខ្លួនឯងដែរ ទាល់តែមានស្រ្តីមានប្រាជ្ញាម្នាក់ បាននាំពួកគេធ្វើតេស្តជាបន្តបន្ទាប់ ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យក្លាយជាក្មេង “គួរឲ្យស្រឡាញ់”ឡើងវិញ។ បន្ទាប់ពីក្មេងស្រីទាំងពីរបានបរាជ័យនៅក្នុងការធ្វើតេស្តនីមួយៗ ហើយមានអារម្មណ៍អៀនខ្មាស និងឯកោ ទីបំផុត រ៉ូសាមុន(Rosamond) ជាក្មេងស្រីម្នាក់ក្នុងចំណោមក្មេងទាំងពីរ ក៏បានដឹងថា នាងមិនអាចកែប្រែអត្តចរិតរបស់នាងបានទេ។ នាងក៏បានសួរស្រ្តីអ្នកប្រាជ្ញថា “អ្នកគ្រូអាចជួយខ្ញុំបានទេ?” ស្រ្តីនោះក៏បានឆ្លើយថា “ដោយសារប្អូនសួរខ្ញុំហើយ នោះខ្ញុំប្រហែលជាអាចជួយប្អូនបាន”។ ដោយសារជំនួយរបស់ស្រ្តីអ្នកប្រាជ្ញ រ៉ូសាមុនក៏បានចាប់ផ្តើមមានការផ្លាស់ប្តូរ។ បន្ទាប់មក នាងក៏បានសុំឲ្យស្រ្តីអ្នកប្រាជ្ញអត់ទោសឲ្យនាង ចំពោះកំហុសដែលនាងបានបង្កឡើង។ ស្រ្តីអ្នកប្រាជ្ញក៏បានប្រាប់នាងថា “អ្នកគ្រូស្តីប្រដៅឲ្យប្អូន គឺដោយសារអ្នកគ្រូស្រឡាញ់ប្អូន”។ នៅពេលខ្លះ ព្រះអម្ចាស់វាយផ្ចាលយើង។ យើងចាំបាច់ត្រូវយល់អំពីហេតុផលរបស់ព្រះអង្គ។ ការកែតម្រង់របស់ព្រះអង្គ គឺមិនមែនជាការសងសឹកមកលើយើងទេ តែដោយសារព្រះអង្គយកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះសុខុមាលភាពរបស់យើង ក្នុងនាមព្រះអង្គជាឪពុក(ហេព្រើរ ១២:៦)។ ព្រះអង្គក៏សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងមានសេចក្តីបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអង្គ ដោយអរសប្បាយនឹងការច្រូតកាត់ផលនៃ សេចក្តីសុចរិត និងសេចក្តីសុខសាន្ត(ខ.១០-១១)។ ភាពអាត្មានិយមនាំមកនូវទុក្ខវេទនា…
Read article