2018

You are here:
ដូចក្មេងតូច

មាន​ក្មេង​ស្រី​តូច​ម្នាក់​បាន​ធ្វើ​កាយ​វិការ ដោយ​អំណរ តាម​របៀប​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ចាប់​អារម្មណ៍ តាម​តន្រ្តី​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះ។ ពេល​នោះ មាន​តែ​នាង​ម្នាក់​គត់ ដែល​កំពុង​ដើរ​នៅ​ក្នុង​ផ្លូវ នៅ​ចន្លោះ​កន្លែង​អង្គុយ​ ក្នុង​ព្រះ​វិហារ ប៉ុន្តែ នាង​មិន​ព្រម​ឈប់​បង្វិ​លខ្លួ​ន និង​គ្រវី​ដៃ ហើយ​លើក​ជើង​តាម​ចង្វាក់​ភ្លេង។ ម្តាយ​របស់​នាង​ក៏បា​នញ​ញឹម ដោយ​មិន​បាន​ឃាត់​នាង​ឡើយ។ ខ្ញុំ​មាន​ចិត្ត​រី​ករាយ ពេ​ល​បាន​ឃើញ​ក្មេង​ស្រី​ដ៏គួ​រ​ឲ្យស្រឡាញ់​នេះ ហើយ​ក៏​ចង់​ចូល​រួម​ជា​មួយ​នាង​ផង​ដែរ ប៉ុន្តែ មិន​អាច​ធ្វើ​ទៅ​រួច។​ អស់​កាល​ជា​យូ​រ​មក​ហើយ ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឈប់​បង្ហាញ​ចេញ នូ​​វ​ក្តី​អំណរ និង​ការ​ចង់​ដឹង​ច​ង់​យល់ ដោយ​មិន​មាន​ការ​ខ្មាស់​អៀន ក្នុង​វ័យ​កុមា​រ។ ថ្វី​ដ្បិត​តែ​យើង​ត្រូ​វតែ​លូត​លាស់ ហើយ​មាន​ភាព​ពេញ​​វ័យ ហើយ​លះចោ​លអាកប្ប​កិរិយា​បែប​កូន​ក្មេងក្តី ប៉ុន្តែ វា​មិន​មាន​ន័​យ​ថា យើង​ត្រូវ​បាត់​ប​ង់​ក្តី​អំណរ ការ​ចង់​ដឹង​ចង់​យល់​ឡើយ ជា​ពិសេស នៅ​ក្នុង​ទំនាក់​ទំន​ង​ជា​មួយ​ព្រះ។ កាល​ព្រះយេស៊ូវ​កំពុង​បំពេញ​បេសក​កម្ម​របស់​ទ្រង់ នៅ​លើ​ផែន​ដីនេះ​ ទ្រង់​បាន​ស្វាគម​ន៍​ក្មេង​តូច​ៗ ឲ្យ​ចូល​មក​រក​ទ្រង់ ​ហើយ​ច្រើន​តែ​មាន​បន្ទូល​ជា​ញឹក​ញាប់ អំពី​ក្មេង​ៗ នៅ​ក្នុង​ការ​បង្រៀន​របស់​ទ្រង់(ម៉ាថាយ ១១:២៥ ១៨:៣ ២១:១៦)។ មាន​ពេល​មួយ​នោះ ទ្រង់​បាន​ស្តី​បន្ទោស​ពួក​សិស្ស​របស់​ទ្រង់ ពេល​ដែល​ពួ​ក​គេព្យា​យាម​រារាំ​ងឪពុ​កម្តាយ​ទាំង​ឡាយ មិ​ន​ឲ្យ​នាំ​ក្មេង​ៗ​ចូល​មក​រក​ទ្រង់ ដើម្បី​ទទួល​ព្រះ​ពរ។ គឺ​ដូច​ដែល​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ថា “ទុក​​ឲ្យ​​កូន​ក្មេង​មក​ឯ​ខ្ញុំ​ចុះ កុំ​ឃាត់​វា​ឡើយ ដ្បិត​នគរ​ព្រះ​មាន​សុទ្ធ​តែ​មនុស្ស ដូច​វា​រាល់​គ្នា​ដែរ”(ម៉ាកុស…

Read article
រើសយកស្មៅ ឬព្រះគុណព្រះ

មាន​ពេល​មួយ​មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ​ម្នាក់ ឈ្មោះ អ័ឃី(Archie) បាន​វិល​ត្រឡប់​មក​ពី​វិស្សម​កាល​វិញ​ ក៏​បាន​ដឹង​ថា អ្នក​ជិត​ខាង​របស់​គាត់​បាន​សាង​សង់​របង​ឈើ ចូល​ក្នុង​ព្រំ​ដី​គាត់ ជាង​មួយ​ម៉ែត្រ​កន្លះ។ លោក​អ័ឃី​ក៏​បាន​ចំណាយ​ពេល បី​បួន​សប្តាហ៍ ដើម្បី​ព្យាយាម​បញ្ចុះ​បញ្ចូល​អ្នក​ជិត​ខាង​គាត់​ឲ្យ​រុះ​រើ​របង​នោះ។ គាត់​បាន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ជួយ​រុះ​រើ ហើយ​ចេញ​ថ្លៃ​ចំណាយ​មួយ​ចំណែក ប៉ុន្តែ គ្មាន​បាន​លទ្ធ​ផល​អ្វី​សោះ។ គាត់​អា​ចទៅ​ប្តឹ​ងអាជ្ញា​ធរ​ឲ្យ​ជួយ​រក​ខុស​ត្រូវ ប៉ុន្តែ គាត់​បាន​សម្រេច​ចិត្ត​មិន​ប្រើ​សិទ្ធិ​មួយ​នោះ ហើយ​ក៏​បាន​បណ្តោយ​ឲ្យ​របង​នោះ នៅ​បន្ត​ឈរ​នៅ​ក្នុង​ដី​គាត់ ដើម្បី​បង្ហាញ​អ្នក​ជិត​ខាង​គាត់ ឲ្យ​ស្គាល់​ព្រះ​គុណ​ព្រះ។ លោក​អ័ឃី​មិន​មែន​ជា​មនុស្ស​ទន់​ខ្សោយ ឬ​កំសាក​ឡើយ។ គាត់​ជា​មនុស្ស​ដែល​មាន​កម្លាំង​ពេញ ប៉ុន្តែ គាត់​បាន​ជ្រើស​រើស​យក​ព្រះ​គុណ​ព្រះ ជា​ជាង​រើស​យក​ផ្ទៃ​ដី​ដែល​មាន​ស្មោះ​ដុះ ដែល​គេ​បាន​ដណ្តើម​យក​នោះ។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​លោក​អ័ប្រាហាំ និង​លោក​ឡុត ដែល​មាន​ទំនាស់ ដោយ​សារ​ពួក​គេ​មាន​ហ្វូង​សត្វ​ជាច្រើន​ពាស​ពេញ​ដី។ “ពួក​​គង្វា​ល​របស់​អាប់រ៉ាម និង​ពួក​គង្វាល​របស់​ឡុត​ក៏​ចេះ​តែឈ្លោះ​គ្នា នៅ​វេលា​នោះ ពួក​សាសន៍​កាណាន និង​សាសន៍​ពេរិស៊ីត​បាន​នៅ​ស្រុក​នោះ”(លោកុប្បត្តិ ១៣:៧)។ លោក​ឡុត​បាន​រើស​យក​ដី​ដែល​ល្អបំ​ផុត ហើយ​ក៏​បាន​បាត់​បង់​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់ នៅ​ចុង​បញ្ចប់។ លោក​អ័ប្រាហាំ​ក៏​បាន​រើស​យក​អ្វី​ដែល​នៅ​សល់ ហើយ​ក៏​បាន​ទទួល​ទឹក​ដី​សន្យា​(ខ.១២-១៧)។ យើង​ពិត​ជា​មាន​សិទ្ធិ​ស្មើ​គ្នា ហើយ​អាច​ប្រើ​សិទ្ធិ​នោះ ជា​ពិសេស នៅ​ពេល​ដែល​យើង​ប្រឈម​មុខ​នឹង​សិទ្ធិ​របស់​អ្នក​ដទៃ​។ ហើយ​ជួន​កាល យើង​គួរ​តែ​ប្រើ​សិទ្ធិ​របស់​យើង។ ជាក់​ស្តែង សា​វ័ក​ប៉ុល​បាន​ប្រើ​សិទ្ធិ​របស់​គាត់ ពេល​ដែល​ពួក​ក្រុម​ជំនុំ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​ច្បាប់(មើលកិច្ចការ ២៣:១-៣)។ …

Read article
ពេលដែលព្រះបំពេញយើង

ខ្ញុំ​ចង់​ឲ្យ​ពេល​នោះ ស្ថិត​ក្នុង​ចំណោម​ពេល​ដែល​រំភើប​រីក​រាយ​បំផុត ក្នុង​ជីវិត​ខ្ញុំ។ តែ​ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ វា​ស្ថិត​ក្នុង​ចំណោម​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​មាន​ភាព​ឯក​កោ​បំផុត។ ខ្ញុំ​ទើប​តែ​មាន​ការ​ងារ “ពិត​ប្រាកដ” ជា​លើក​ទី​មួយ បន្ទាប់​ពី​បាន​បញ្ចប់មហា​វិទ្យា​ល័យ នៅ​ក្នុង​ទីក្រុង​មួយ ដែល​មាន​ចម្ងាយ​រាប់​រយ​គីឡូ​ម៉ែត្រ ពី​កន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​ធំ​ធាត់។ ប៉ុន្តែ ភាព​រំភើប​រីក​រាយ នៅ​ក្នុង​ការ​បោះ​ជំហាន​ដ៏​ធំ​នោះ ក៏​បាន​រលាយ​ទៅ​វិញ​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស។ ខ្ញុំ​មាន​ខុន​ដូ​ដ៏​តូច​មួយ​សម្រាប់​ស្នាក់​នៅ ដោយ​គ្មាន​គ្រឿង​សង្ហា​រឹម​សម្រាប់​ប្រើ​ប្រាស់។ ខ្ញុំ​មិន​ស្គាល់​ទី​ក្រុង​ដែល​ខ្ញុំ​ទើប​ផ្លាស់​មក​រស់​នៅនោះ ហើយ​​ក៏​មិ​ន​ស្គាល់នរណា​ម្នាក់សោះ។ ការ​ងា​រ​ថ្មី​នោះ មាន​លក្ខណៈ​គួរ​ឲ្យ​ចាប់​អារម្មណ៍ តែ​ភាព​ឯក​កោ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ខ្ញុំបាក់​ទឹក​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង។ នៅ​ពេល​យប់​ថ្ងៃ​មួយ ខ្ញុំ​បាន​អង្គុយ​នៅ​ផ្ទះ ផ្អែក​ទៅ​លើ​ជញ្ជាំង។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​បើក​ព្រះ​គម្ពីរ​របស់​ខ្ញុំ ហើយ​ក៏​បាន​បើក​ចំ​បទ​គម្ពីរ ទំនុក​ដំកើង ជំពូក​១៦ ដែល​ក្នុង​នោះ ខ.១១ បាន​សន្យា​ថា ព្រះ​ទ្រង់​នឹង​បំពេញ​សេចក្តី​ត្រូវ​ការ​របស់​យើង។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​អធិ​ស្ឋាន​ថា “ឱ​ព្រះ​អម្ចាស់ ទូល​បង្គំ​គិត​ថា ការ​ងារ​នេះសក្តិ​សម​នឹង​ទូល​បង្គំ តែ​ទូល​បង្គំ​មាន​អារម្មណ៍​ឯ​ក​កោ​ណាស់​។ សូម​ជួយ​ឲ្យ​ទូល​បង្គំ​នឹក​ចាំ​ថា ទ្រង់​គង់​នៅ​ក្បែរ​ទូល​បង្គំ​ជា​និច្ច”។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន​ទូល​អង្វរ​យ៉ាង​កំសត់ ដូច​នេះ អស់​ជា​ច្រើន​សប្តាហ៍។ នៅ​យប់​ខ្លះ អារម្មណ៍​ឯ​ក​កោ​របស់​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ថម​ថយ ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ពិសោធ​នឹង​ព្រះ​វត្ត​មាន​របស់​ព្រះ។ នៅ​យប់​ខ្លះ​ទៀត ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ឯក​កោ​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​វិល​ត្រឡប់​មក​រក​ខគម្ពីរ​នោះ​វិញ ដោយ​ការ​នឹក​ចាំ ជា​រៀង​រាល់​យប់ ហើយ​ព្រះទ្រ​ង់​ក៏​បាន​ជួយ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​ជំនឿ​លើ​ទ្រង់​កាន់​តែ​ខ្លាំង…

Read article
មានតម្លៃចំពោះព្រះ

គាត់​មា​ន​ឈ្មោះដា​វីឌ ប៉ុន្តែ មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន​បាន​ហៅ​ឈ្មោះ​គាត់​ថា “អ្នក​កូត​វីយូឡុង​តាម​ផ្លូវ”។ លោក​ដាវីឌ​ជា​បុរស​វ័យ​ចំណាស់ ដែល​ស្លៀក​ពាក់​ខោ​មិន​ខោ អាវ​មិន​អាវ ដែល​គេ​ហាក់​ដូច​ជា​ឃើញ​គាត់ មាន​វត្ត​មាន​ជា​ទៀត​ទាត់ នៅ​ទី​ប្រជុំ​ជន ក្នុង​ទីកុ្រង​របស់​ខ្ញុំ ដោយ​គាត់​កំដរ​អារម្មណ៍ អ្នក​ដំណើរ​ទាំង​ឡាយ ដោយ​ប្រើ​សមត្ថ​ភាព​មិន​ធម្មតា​របស់​គាត់ នៅ​ក្នុង​ការ​កូត​វីយូ​ឡុង។ ជា​ការ​តប​ស្នង​ចំពោះ​សម្លេង​តន្រ្តី​ដ៏​ពិរោះ​របស់​គាត់ ជួន​កាល អ្នក​ស្តាប់​ខ្លះ​បាន​ដាក់​លុយ​មួយ​ដុល្លា ចូល​ទៅ​ក្នុង​ប្រអប់​ដាក់​វីយ៉ូឡុង ដែល​គាត់​បាន​បើក​ចំហ​រ​នៅ​លើ​ផ្លូវ​ដើរ។ លោក​ដាវីឌ​ក៏​បាន​ញញឹម ហើយ​ងក់​ក្បាល​ដាក់​គេ ដើម្បី​អរ​គុណ ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​បន្ត​លេង​ភ្លេ​ងទៀត​។ ពេល​លោក​ដាវីឌ​លា​ចាក​លោក កាល​ពី​ពេល​ថ្មី​ៗ​នេះ  ដំណឹង​មរណៈ​ភាព​របស់​គាត់ ក៏​ត្រូវ​បាន​គេ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ នៅ​ក្នុង​កាសែត​ក្នុង​តំបន់​មួយ ដែល​បាន​បង្ហាញ​ថា គាត់​ចេះ​និយាយ​បាន​បួន​ប្រាំ​ភាសា ហើយ​បាន​បញ្ចប់​ការ​សិក្សា នៅ​សកល​វិទ្យាល័យ​ដ៏​ល្បី​មួយ ហើយ​ថែម​ទាំង​បាន​ឈរ​ឈ្មោះ ក្នុង​ការ​បោះ​ឆ្នោត​ជ្រើស​រើស​សមា​ជិក​ព្រឹទ្ធ​សភា​ប្រចាំ​រដ្ឋ កាល​ពី​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​មុន។ អ្ន​កខ្លះ​បាន​បង្ហាញ​ពី​អារម្មណ៍​ភ្ញាក់​ផ្អើល ចំពោះ​ជោគ​ជ័យ​របស់​គាត់ ព្រោះ​ពី​មុន ពួក​គេ​បាន​វាយ​តម្លៃ​គាត់ តាម​តែ​សម្ប​ក​ក្រៅ។ ព្រះ​គម្ពី​របាន​ចែង​ថា “ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បង្កើត​មនុស្ស​មក ឲ្យ​ដូច​រូប​អង្គ​ទ្រង់”(លោកុប្បត្តិ ១:២៧)។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​បង្ហាញ​អំពី​តម្លៃ​ដែល​យើង​ម្នាក់​ៗ​មាន​ពី​កំណើត ទោះ​ជា​យើង​មាន​រូប​សម្បត្តិ​យ៉ាង​ណា ឬ​បាន​សម្រេចជោគ​ជ័យ ឬ​ក៏​អ្នក​ដទៃ​គិត​យ៉ាង​ដូច​ម្តេច ចំពោះ​យើ​ង​ក៏​ដោយ។ សូម្បី​តែ​នៅ​ពេល​ដែល​យើង​សម្រ​ចចិត្ត ងាក​បែរ​ចេញ​ពី​ព្រះ ដោយ​សារ​អំពើ​បាប​របស់​យើង ក៏​ព្រះ​ទ្រង់​នៅ​តែ​ឲ្យ​តម្លៃ​យើង…

Read article
តំបន់ទូរស័ព្ទ

សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ យើង​អាច​មាន​លទ្ធ​ភាព​ទាក់​ទង​ទៅ​អ្នក​ដទៃ ដែល​នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​យើង ដោយ​សេរី តាម​រយៈ​ទូរ​ស័ព្ទ​ដៃ។ នេះ​គឺ​ជា​អត្ថ​ប្រយោជន៍​មួយ ក្នុង​ចំណោម​អត្ថ​ប្រយោជន៍​ជា​ច្រើន​របស់​ទូរ​ស័ព្ទ​ដៃ។ ហេតុ​នេះ​ហើយ​ បាន​ជា​មនុស្ស​ជា​ច្រើន ​បាន​និយាយ​តាម​ទូរ​ស័ព្ទ ឬ​ថែម​ទាំង​ផ្ញើ​សារ​ទៅ​អ្នក​ដទៃ ពេល​កំពុ​ងបើ​ក​បរ ហើយ​ជា​ញឹក​ញាប់ ការ​នេះ​បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់​ចរាចរណ៍​ដ៏​សា​ហាវ។ ដើម្ប​ជាស​វាង​មហន្ត​រាយ​ដូច​នេះ មាន​តំបន់​ជា​ច្រើន​ក្នុង​ពិភព​លោក បាន​បង្កើត​ច្បាប់ ហាម​មិ​នឲ្យ​ប្រើ​ទូរស័ព្ទ​ពេល​កំពុង​បើក​បរ។ ​ជា​តួ​យ៉ាង នៅ​សហ​រដ្ឋ​អាមេរិក នៅ​តាម​ផ្លូវ​ហាយ​វេយ មាន​ផ្លាក​​សញ្ញា​ចរាចរណ៍ ដែល​រំឭក​អ្នក​បើក​បរ​ទាំង​ឡាយ​ថា ពួក​គេ​បាន​មក​ដល់​តំបន់​ពិសេស សម្រាប់​ទូរស័​ព្ទ​ដៃ​ហើយ​ ដែ​ល​នៅ​ទីនោះ ពួក​គេ​អាច​បើក​អែប​ខាង​ហើយ​ឈប់​ឡាន ដើម្បី​និយាយ​តាម​ទូរ​ស័ព្ទ ឬ​ផ្ញើសារ ដោយ​សេរី។ ការ​ហាម​មិន​ឲ្យ​ទំនាក់​ទំនង​តាម​ទូរ​ស័ព្ទ ពេល​កំពុង​បើក​បរ គឺ​ជា​គំនិត​ដ៏​ល្អ ប៉ុន្តែ មាន​ទំនាក់​ទំនង​មួយ​ប្រភេទ​ទៀត ​ដែល​គ្មាន​អ្វី​អាច​ហាម​ឃាត់​បាន​ឡើយ គឺ​ការ​អធិ​ស្ឋាន។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​អញ្ជើញ​យើង ឲ្យ​អធិ​ស្ឋាន​ទៅ​​រក​ទ្រង់ ទោះ​ជា​យើ​ង​កំពុង​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅម​ក កំពុ​ង​ជាប់​រវល់​ដៃ ឬ​កំពុង​អង្គុ​យ​នៅ​ស្ងៀម​ក៏​ដោយ។ ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បង្រៀន​មនុស្ស​ម្នា​ក់​ៗ ដែល​ចង់​ទំនាក់​ទំន​ងជា​មួយ​ព្រះ ឲ្យ “អធិស្ឋាន​ឥត​ឈប់​ឈរ” (១ថែស្សាឡូនិច ៥:១៧)។ នៅ​ក្នុង​ការ​បង្រៀន​ឲ្យ​អធិ​ស្ឋាន សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង ឲ្យ “អរ​សប្បាយ​ជា​និច្ច”(ខ.១៦) ហើយ “អរ​ព្រះ​គុណ​ព្រះ…

Read article
មិនអាចបំបាក់យើងបានឡើយ

ដោយ​សារ​ខ្ញុំ​មាន​ដើម​កំណើត​នៅ​រដ្ឋ​កាលី​ហ្វូ​ញ៉ា ហើយ​ជា​អ្នក​ស្រឡាញ់​ពន្លឺ​ថ្ងៃ ខ្ញុំ​ច្រើន​តែ​ជៀស​វាង​ភាព​រងា។ ទោះ​ជាយ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​មើល​រូប​ថត​ព្រឹល​ស្អាត​ៗ។ ដូច​នេះ ខ្ញុំ​មិន​អាច​ឃាត់​ខ្លួន​ឯង មិន​ឲ្យ​ញញឹម ពេល​ដែលមិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំម្នា​ក់មក​រដ្ឋ​អី​លីណយ ឲ្យ​ខ្ញុំ​មើល​រូប​ថត​រដូវ​រងា ដែល​មាន​ដើម​ឈើ​តូច​មួយ នៅ​ក្រៅ​បង្អួច​ផ្ទះ​របស់​នាង។   ការ​កោត​សរសើរ​ក៏​បាន​ប្រែ​ក្លាយ​ជា​រឿង​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​កត់​សំគាល់​ឃើញ មែក​របស់​វា​ដែល​រុះ​ស្លឹក​អស់ បាន​កោង​ចុះ​ក្រោម ដោយ​សារ​ទម្ងន់​នៃ​គំនរ​ព្រឹល​ទឹក​កក ដែល​មាន​ពន្លឺ​ភ្លឺ​ផ្លេក។ តើ​មែក​ដែល​កោង​ចុះ​ក្រោម​ទាំង​នោះ អាច​ទ្រំា​ទ្រ​យូរ​ប៉ុណ្ណា ទំរាំ​តែ​វា​បាក់ ដោយ​សារ​ទម្ងន់​នៃ​ព្រឹល​ទឹក​កក​នោះ? ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​គិត​អំពី​ទម្ងន់​នៃ​ព្រឹល​ទឹក​កក ដែល​ស្ទើរ​តែ​ធ្វើ​ឲ្យ​មែក​ឈើបា​ក់ ​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​នឹក​ចាំ អំពី​ទម្ង​ន់​នៃ​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ ដែល​បាន​សង្កត់ ធ្វើ​ឲ្យ​ស្មា​របស់​ខ្ញុំ​ធ្លាក់​ចុះ។ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​បញ្ជាក់​ច្បាស់​ថា ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ដែល​ប្រសើរ​បំផុត មិន​មាន​នៅ​ផែន​ដី ហើយ​ក៏​មិន​មែន​មាន​តែ​មួយ​រយៈ​ពេល​នោះ​ដែរ បន្ទាប់​មក ទ្រង់​ក៏​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង ឲ្យ​ឈប់​ព្រួយ​បារម្ភ​ទៀត។ ព្រះ​ដែល​បាន​បង្កើត និង​ទ្រទ្រង់​ចក្រ​វាល ទ្រង់​ស្រឡាញ់ និង​ផ្គត់​ផ្គង់​កូន​របស់​ទ្រង់ ដូច​នេះ យើង​មិន​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​បង់​ខាត​ពេល​វេលា ដោយ​សារ​ការព្រួយ​បារម្ភ​ឡើយ។ ព្រះ​ទ្រ​ង់ជ្រាប​អំពី​តម្រូវ​ការ​របស់​យើង ហើយ​ទ្រង់​នឹង​មើល​ថែរ​យើង(ម៉ាថាយ ៦:១៩-៣២)។ ទ្រង់​ក៏​ជ្រាប​ផង​ដែរ​ថា យើង​នឹង​ជួប​ការ​ល្បួង ដែល​នាំ​ឲ្យ​យើង​ព្រួយ​បារម្ភ។ ទ្រង់​បាន​ប្រាប់​យើង ឲ្យ​មក​រក​ទ្រង់ ​ទុក​ចិត្ត​ព្រះ​វត្ត​មាន និង​ការ​ផ្គត់​ផ្គង់​របស់​ទ្រង់ ក្នុង​ពេល​បច្ចុប្បន្ន ហើយ​រស់​នៅ ដោយ​ជំនឿ​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​(ខ.៣៣-៣៤)។…

Read article
បាត់បង់ តែបានរកឃើញ

ពេល​ដែល​ខ្ញុំ និង​ភរិយា​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ម្តាយ​ក្មេក​ខ្ញុំ បាន​បាត់​ខ្លួន ពេល​ដែល​គាត់​កំពុង​ដើរ​ផ្សារ​ជា​មួយ​សាច់​ញាតិ​ម្នាក់ យើងមាន​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ម្តាយ​ក្មេក​ខ្ញុំ​មាន​ជម្ងឺ​បាត់​បង់​កា​រចង​ចាំ និង​វង្វេង​វង្វាន់ ហើយ​គាត់​អាច​ធ្វើ​អ្វី​មួយ ដោយ​គ្មាន​ការ​ពិ​ចារ​ណា។ តើ​គាត់​កំពុង​តែ​ដើរ​វិល​វល់​នៅ​កន្លែ​ង​នោះ ឬបា​ន​ឡើង​ជិះ​ឡាន​ក្រុង ដោយ​គិត​ថា ​គេ​កំពុងនាំ​គាត់​​ទៅ​ផ្ទះ? យើង​ក៏​បាន​គិត​ដល់​ការ​អាក្រក់​បំផុត ដែល​អាច​កើត​ឡើ​ង​ចំពោះ​គាត់ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​កំពុងស្វែង​រក​គាត់ ដោយ​ស្រែក​រ​ក​ព្រះ សូម​ឲ្យ​ទ្រង់​ជួយ​ស្វែង​រក​គាត់។ ប៉ុន្មាន​ម៉ោង​ក្រោយ​មក គេ​ក៏​បាន​ឃើញ​ម្តាយ​ក្មេក​ខ្ញុំ កំពុង​ដើរ​តា​មផ្លូវ​មួយ នៅ​ចម្ងាយ​ប៉ុន្មាន​គីឡ៉ូ​ម៉ែត្រ​ពី​យើង។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទា​នពរ ​ឲ្យយើ​ងអា​ច​រក​គាត់​ឃើញ។ ជា​ច្រើន​ខែ​ក្រោយ​មក ទ្រង់​ក៏​បាន​ប្រទាន​ពរ​ដល់​គាត់ នៅ​អាយុ៨​០ឆ្នាំ ដោយគា​ត់​បាន​ងាក​បែរ​មក​រ​ក​ព្រះ​យេស៊ូវ ដើម្បី​ទទួល​សេចក្តី​សង្រ្គោះ។ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ប្រៀប​ប្រដូ​ចម​នុស្ស ទៅ​នឹង​សត្វ​ចៀម​ដែល​វង្វេង​។ គឺ​ដូច​ដែល​ទ្រង់​បាន​ពិពណ៌នា​ថា “ក្នុង​ពួក​អ្នក​រាល់​គ្នា បើ​អ្នក​ណា​មាន​ចៀម​១​រយ តែ​បាត់​១ តើ​មិន​ទុក​ចៀម​៩៩​ឲ្យ​នៅ​ទី​រហោស្ថាន ដើម្បី​នឹង​ទៅ​តាម​រក​ចៀម​១​ដែល​បាត់ ទាល់​តែ​ឃើញ​ទេ​ឬ​អី។ កាល​ណា​រក​ឃើញ​ហើយ នោះ​ក៏​លើក​ព្រនរ​មក ដោយ​អំណរ។ លុះ​មក​ដល់​ផ្ទះ​វិញ អ្នក​នោះ​នឹង​ហៅ​ពួក​សំឡាញ់ និង​ពួក​អ្នក​ជិត​ខាង​មក ប្រាប់​ថា សូម​អរ​សប្បាយ​ជា​មួយ​នឹង​ខ្ញុំ ដ្បិត​ចៀម​ខ្ញុំ​ដែល​បាត់ នោះ​ឃើញ​វិញ​ហើយ”(លូកា ១៥:៤-៦)។ អ្នក​គង្វាល​បាន​រាប់​ចៀម​របស់​គាត់ ដើម្បី​ឲ្យដឹ​ងប្រា​កដ​ថា ចៀម​នីមួ​យ​ៗ សុខ​សប្បាយ​ជា​ទេ។ យ៉ាង​ណាមិ​ញ…

Read article
ការបំបាត់ការភ័យខ្លាច

រូប​កាយ​របស់​យើង​មាន​ប្រតិ​កម្ម តាម​អារម្មណ៍​ភ័យ​ខ្លាច​របស់​យើង។ ការ​បុក​ពោះ ទន្ទឹម​នឹង​​បេះដូង​ដែល​លោតញាប់ ខណៈ​ពេល​ដែ​លយើ​ង​ដក​ដង្ហើម​ដង្ហក់ សុទ្ធ​តែ​ជា​សញ្ញាប​ង្ហាញ​ថា យើងកំ​ពុង​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច ឬ​ថប់​បារម្មណ៍​ហើយ។ លក្ខណៈ​នៃ​រូប​កាយ​របស់​យើង បាន​រារាំង​មិន​ឲ្យយើ​ង​ព្រងើយ​កន្តើយ ចំពោះ​អារម្ម​ណ៍​ដ៏​ពិបា​កនេះ។ ពួក​សាវ័ក​បាន​ជួប​ការ​ភ័យ​ខ្លាច នៅពេ​ល​យប់​មួយ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ធ្វើ​ការ​អស្ចារ្យ ដោយ​ប្រទាន​អាហារ​ដល់មនុស្ស​៥​ពាន់​នាក់ កាល​ពី​ពេល​ថ្ងៃ។ ព្រះ​អម្ចាស់​ទ្រង់​បាន​ចាត់​ពួ​ក​គេ ឲ្យ​ទៅ​ក្រុង​​បេតសៃដា ដើម្បី​ឲ្យ​ទ្រង់​មាន​ពេល​អធិ​ស្ឋាន​ម្នាក់​ឯង។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​យប់​នោះ ពួក​គេ​បាន​អុំ​ទូក​បញ្ច្រាស់​ខ្យល់ ហើយ​ភ្លាម​នោះ ពួក​គេ​ក៏បា​នឃើ​ញ​ទ្រង់ដើរ​នៅ​លើទឹ​ក។ ពួ​ក​គេ​ស្មាន​ថា ខ្មោច​លង បាន​ជា​ពួក​គេមា​ន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​យ៉ាង​ខ្លាំង(ម៉ាកុស ៦:៤៩-៥០)។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេស៊ូវ​ទ្រង់​ក៏​បា​នមាន​បន្ទូល​ធានា​ដល់​ពួក​គេ ដោយ​ប្រាប់​ពួក​គេ​កុំឲ្យ​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច ហើយ​ឲ្យ​មាន​ចិត្ត​ក្លាហាន​ឡើង។ ខណៈ​ពេល​ដែ​លទ្រ​ង់​យាង​ចូ​លក្នុ​ង​ទូក ខ្យល់​ក៏​បាន​ស្ងប់ ហើយ​ពួក​គេ​ក៏បា​ន​ធ្វើដំណើរ​ទៅ​ដល់​ច្រាំង​។ ខ្ញុំ​យល់​ថា ពេល​នោះ ពួក​គេ​ក៏​លែង​មាន​អារម្មណ៍​ភ័យ​ខ្លាច​ទៀត ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួក​គេបា​នឱ​បក្រសោប​យក​សន្តិ​ភាព ដែល​ទ្រង់​ប្រទាន។ ពេល​ដែល​យើង​មាន​អារម្មណ៍​ថា យើង​មាន​ដង្ហើម​ដង្ហក់ ដោយ​សារ​ការ​ថប់​បារម្មណ៍ ឬ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ យើង​អាច​សម្រាក ដោយ​ទុក​ចិត្ត​ព្រះ​ចេស្តា​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ។ ​ទ្រង់អាច​​ធ្វើ​ឲ្យ​រលក​នៃ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​រប​ស់យើ​ង​ស្ងប់ ឬ​ចម្រើ​នកម្លាំ​ង​យើង ឲ្យ​អាច​ប្រឈមមុខ​នឹង​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ ហើ​យ​ជាង​នេះ​ទៅទៀ​ត ​ទ្រង់​នឹង​ប្រទាន​ដល់​យើង នូ​វអំណោយ​នៃ​សេចក្តី​សុខសាន្ត ឬ​សន្តិ​ភាព​របស់ទ្រង់ “​ដែល​ហួស​​លើ​ស​​ពី​អស់​ទាំង​គំនិត”(ភីលីព ៤:៧)។ ហើយ​ពេល​ដែល​ទ្រង់​រំដោះយើង…

Read article
ការថ្វាយ ដោយគ្មានការភ័យខ្លាច

ពេល​ដែល​ហ្សាវៀរ(Xavier) កូន​ប្រុស​រប​ស់ខ្ញុំ មាន​អាយុ៦​ឆ្នាំ មិត្ត​ភក្តិ​របស់​ខ្ញុំ​ម្នាក់ បាន​នាំ​កូន​តូច​របស់​នាង ដែ​លនៅ​ដើរ​តេស​តាស់ មក​លេង​ផ្ទះ​ខ្ញុំ ហើយ​ហ្សាវៀរ​ច​ង់ឲ្យ​របស់​លេង​ខ្លះ ដ​ល់កូ​ន​តូច​នោះ។ ពេលនោះ ខ្ញុំមា​នការ​សប្បាយចិត្ត ពេល​ឃើញ​កូន​រប​ស់​ខ្ញុំ​មាន​ចិត្ត​សប្បុរស ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​មាន​ការ​ទើស​ទាល់​បន្តិច ពេល​ដែល​វា​ឲ្យតុក្កតា​សត្វ​ដ៏​កម្រ ដែលគេញាត់​គរ ដែល​ស្វាមី​ខ្ញុំ​បាន​ស្វែង​រក នៅ​តាម​ហាង​ទំនិញ​ជា​ច្រើន តាម​​ទីក្រុង​​មួយចំនួន។ ពេល​ដែល​មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា វា​ជាតុក្កតា ដែល​ពិបាក​រក​ទិញ គាត់​ក៏​បាន​បដិសេធ​មិន​ព្រម​ទទួល​យក ដោយ​សុភាព។ ប៉ុន្តែ ហ្សាវៀរ​នៅ​តែដា​ក់អំណោយ​មួយ​នោះ នៅក្នុ​ងដៃ​រ​បស់​កូន​ប្រុស​គាត់ ហើយ​និយាយ​ថា “ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ បាន​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​តុក្កតា​ជា​ច្រើន សម្រាប់​ចែក​រំលែ​ក​ដល់​អ្នក​ដទៃ”។ ខ្ញុំ​យល់​ថា ហ្សាវៀរ​បាន​រៀន​ចែក​រំលែក​តាម​ខ្ញុំ ប៉ុន្តែ ​ជា​ញឹក​ញាប់ ខ្ញុំ​បាន​​ខ​កខានមិ​នបា​ន​ចែក​រំលែក​ធន​ធាន​ខ្ញុំ ថ្វាយ​ដល់​ព្រះ និង​អ្នក​ដទៃ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​មាន​ភាព​ងាយ​ស្រួលជាង នៅ​ក្នុង​ការ​ចែក​រំលែក ពេល​ដែល​ខ្ញុំនឹ​ក​ចាំថា​ អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់ ដែល​ខ្ញុំ​មាន និង​ត្រូវ​ការ គឺ​ជា​ការប្រ​ទាន​រប​ស់ព្រះ​វរ​បិតា  ដែល​គង់​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌។ នៅ​គ្រាស​ញ្ញាចា​ស់ ព្រះ​ទ្រង់​បានបង្គាប់ពួកអ៊ីស្រាអែល ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត​ទ្រង់ ដោយ​ថ្វាយ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​មួយ​ផ្នែក ពី​ចំណោមធន​ធាន​ទាំង​អ​ស់​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ប្រទាន គឺ​ចែក​រំលែក​ដល់​ពួក​លេវី ដែល​ជា​សង្ឃ​របស់​ព្រះ ធ្វើឲ្យ​ពួក​គេមា​ន​លទ្ធ​ភាពជួយ​អ្នក​ដែល​មាន​ការ​ខ្វះ​ខាត​ផង​ដែរ។…

Read article
គ្រឹះដ៏រឹងមាំរបស់យើង

អស់​រយៈ​ពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំម​ក​ហើយ ដែល​ប្រ​ជា​ជន​នៅ​ក្នុង​ទីក្រុង​របស់​ខ្ញុំ បាន​សាង​សង់​ផ្ទះ នៅ​ក្នុង​តំបន់ ដែ​ល​ងាយនឹង​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់​បាក់​ដី។ អ្នក​ខ្លះ​បាន​ដឹង​អំពី​គ្រោះ​ថ្នាក់ ដែល​អាច​កើត​ឡើង ពី​ដីដែល​មិន​រឹង​មាំ ខណៈ​ពេល​ដែលអ្នក​ដទៃ​ទៀត មិន​បាន​ដឹង​អំពី​រឿ​ង​នេះ។ “អ្នក​សិក្សាអំ​ពីស​ណ្ឋានដី​បា​ន​ធ្វើ​ការ​ដាត់​តឿន​ប្រជា​ជន​អស់​រយៈ​ពេល​៤០ឆ្នាំ​មក​ហើយ ហើយ​បទ​បញ្ជា​របស់​សាលា​ក្រុង​ក៏​ត្រូវ​បាន​គេប​ង្កើត​ឡើង ដើម្បី​ធានា​ការ​សាង​សង់​ឲ្យ​មាន​សុវត្ថិ​ភាព” ប៉ុន្តែ គេ​មិន​បាន​ពន្យ​ល់ប្រជា​ជន​អំពី​រឿង​នេះ ហើយ​ក៏​មាន​អ្ន​កដែ​លមិ​ន​អើពើរ​នឹង​រឿង​នេះ​តែ​ម្តង​(ដកស្រង់ពីកាសែត The Gazette, Colorado Springs, ចេញថ្ងៃទី២៧ មេសា ឆ្នាំ ២០១៦)។ ដោយ​សារ​គេ​សង់​ផ្ទះទាំង​នោះ នៅ​លើភ្នំ​ នោះគេ​អាច​ទស្សនា​ទេស​ភាព​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត ពី​​​ផ្ទះ​ទាំង​នោះ ប៉ុន្តែ ដី​ដែល​ពួក​គេបាន​សង់​ផ្ទះ​ពី​លើ​នោះ អាច​បាក់​ស្រុត​នៅពេល​ណា​មួយ ដោយ​មិ​នឲ្យ​ដំណឹង​ជា​មុន។ មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន នៅ​នគរ​អ៊ីស្រាអែល សម័យ​បុរាណ​បាន​ព្រងើយ​កន្តើយ ចំពោះ​ការ​ដាស់​តឿន​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់ ឲ្យ​ងាក​ចេញ​ពី​ការ​ថ្វាយ​បង្គំ​រូប​ព្រះ ហើយ​ឲ្យ​ស្វែង​រក​ទ្រង់ ដែល​ជា​ព្រះ​ដ៏​ពិត និង​ដ៏​រស់។ ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់​បាន​កត់ត្រា​អំពី​សោក​នាដ​កម្ម ដែល​ជា​លទ្ធ​ផល​នៃ​ការ​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​នោះ។ ប៉ុន្តែ ទោះជាលោកិយកំពុងរង្គោះរង្គើរនៅជុំវិញពួកគេក៏ដោយ ក៏ព្រះអម្ចាស់ នៅតែបន្តឈោងទៅរករាស្រ្តទ្រង់ ដោយព្រះបន្ទូល អំពីការអត់ទោសបាប និងក្តីសង្ឃឹម បើសិនជាពួកគេងាកបែរមករកទ្រង់ ហើយដើរតាមផ្លូវទ្រង់។​ ហោរា​អេសាយ​បាន​ថ្លែង​ថា “នឹង​មាន​សេចក្តី​សុខ​ស្រួល​នៅ​ក្នុង​គ្រាឯ​ង ព្រមទាំងសេចក្តីសង្គ្រោះប្រាជ្ញា និង​ដំរិះ​ជាបរិបូរ​ដែរ…

Read article