ថ្វាយដល់ព្រះអង្គវិញ
១របាក្សត្រ ២៩:១០-១៦ ដ្បិតគ្រប់របស់ទាំងអស់មកពីទ្រង់ យើងខ្ញុំរាល់គ្នាបានយកតែពីព្រះហស្តទ្រង់ ថ្វាយដល់ទ្រង់វិញ។ ១របាក្សត្រ ២៩:១៤ កាលឆ្នាំមួយនោះ អ្នកដឹកនាំពួកជំនុំរបស់ខ្ញុំ បានលើកទឹកចិត្តសមាជិក ឲ្យដាក់ដង្វាយបន្ថែម ពីលើដង្វាយប្រចាំសប្តាហ៍ ធ្វើជាដង្វាយក្តីស្រឡាញ់ សម្រាប់ការសាងសង់កន្លែងហាត់ប្រាណថ្មីមួយ ធ្វើជាកន្លែងដែលយើងអាចធ្វើការបម្រើដល់ក្រុមគ្រួសារទាំងឡាយ ក្នុងសហគមន៍របស់យើង។ បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានពិចារណា ដោយការអធិស្ឋាន អំពីការចំណាយថ្លៃពេទ្យ ដោយសារខ្ញុំរស់នៅជនពិការ ខ្ញុំក៏បានសួរស្វាមីខ្ញុំ អំពីលទ្ធភាពដែលយើងអាចរួមចំណែក ក្នុងការដាក់ដង្វាយនេះបាន។ គាត់ក៏បានងក់ក្បាល ហើយប្រាប់ខ្ញុំថា អ្វីៗដែលយើងថ្វាយទៅព្រះអង្គ សុទ្ធតែជាអ្វីដែលព្រះអង្គបានប្រទានឲ្យយើង។ ព្រះអង្គនឹងបំពេញតម្រូវការរបស់យើង។ ហើយព្រះអង្គក៏បានបំពេញតម្រូវការយើងមែន។ ជាង១ទសវត្សរ៍ក្រោយមក គ្រួសារពួកជំនុំរបស់យើងនៅតែមានឯកសិទ្ធិ ក្នុងការបម្រើព្រះយេស៊ូវ ដោយបម្រើអ្នកដទៃ ក្នុងកន្លែងហាត់ប្រាណនោះ។ ក្នុងបទគម្ពីរ១របាក្សត្រ ជំពូក២៩ ស្តេចដាវីឌបានបង្ហាញពួកអ្នកដឹកនាំនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ អំពីការប្តេជ្ញាព្រះទ័យរបស់ទ្រង់ ក្នុងការគាំទ្រសាឡូម៉ូនជាបុត្រាទ្រង់ ធ្វើជាអ្នកស្នងរាជទ្រង់ ដែលព្រះបានជ្រើសតាំង និងជាអ្នកសាងសង់ព្រះវិហារ(ខ.១-៥)។ ពេលនោះ ពួកគេរាល់គ្នាក៏បានចូលរួមជាមួយទ្រង់ ដោយដាក់ដង្វាយស្ម័គ្រពីចិត្ត និងដោយអំណរ(ខ.៦,៩)។ ស្តេចដាវីឌក៏បានសរសើរដំកើងព្រះ និងបានប្រកាសថា អ្វីៗទាំងអស់នៅស្ថានសួគ៌ និងផែនដី ជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះអម្ចាស់(ខ.១១)។ ទ្រង់អធិស្ឋានថា “ឱព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃយើងខ្ញុំរាល់គ្នាអើយ អស់ទាំងរបស់បរិបូរទាំងនេះ…
Read article